โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๐๓

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(แผ่นที่ ๔๑๑ – พระราชนิพนธ์)
(พระรามแผลงศรถูกทศกัณฐ์ขาดเศียรขาดกรแต่ไม่ตาย)
 
แถว 2: แถว 2:
==พระรามแผลงศรถูกทศกัณฐ์ขาดเศียรขาดกรแต่ไม่ตาย==
==พระรามแผลงศรถูกทศกัณฐ์ขาดเศียรขาดกรแต่ไม่ตาย==
 +
 +
===แผ่นที่ ๔๐๙ – พระราชนิพนธ์===
 +
<tpoem>
 +
๒๘๕๗ ปางพระพิศณุนารถไท้  เทวา วตารเอย
 +
เถลิงอาศน์ราชพลับพลา  เพริศแพร้าว
 +
พรั่งพร้อมพระยาพา  นรหมอบ แหนแฮ
 +
สง่าดั่งดาราแผ้ว  ผ่องล้อมจอมจันทร์ ฯ
 +
 +
 +
๒๘๕๘ พระกรรณกำหนดได้  ยินตระหนัก
 +
เสียงโห่แห่งพลยักษ  กึกก้อง
 +
ตรัสถามพิเภกทัก  ทายเหตุ ทูลแฮ
 +
ว่าทัพทศภักตรพ้อง  ฤกษอ้างออกณรงค์ น
 +
 +
 +
๒๘๕๙ ทรงทราบจึ่งสั่งน้อง  พาลี
 +
ให้เทียบทวยโยธี  ทัพกล้า
 +
สิบหมู่แต่พื้นมี  ฤทธิรุด
 +
เราจะออกโรมร้า  ราพเสี้ยนศึกแสลง ฯ
 +
 +
 +
๒๖๘๐ สุครีพเคาพเบื้อง  บาทา ท่านเฮย
 +
รับราชกฤตย์ฎีกา  ใส่เกล้า
 +
มาเทียบพยุหแสนยา  กรทัพ ใหญ่แฮ
 +
เกณฑ์กระบี่บรรจบเข้า  ขนัดทั้งโทนคร ฯ
 +
 +
 +
๒๘๖๑ วานรชำนิแกล้ว  กลางศึก
 +
ชินสมรภูมิฮึก  หื่นห้าว
 +
ยกยักษไป่เยงนึก  ชนะแน่ ใจนา
 +
ทราบกิจแต่งกายอคร้าว  ครึกคื้นตื่นสนาม ฯ
 +
 +
 +
๒๘๖๒ สิบหมวดสวมหมวกเสื้อ  ต่างศรี กันนา
 +
กุมหอกง้าวตาวตรี  ดาบดั้ง
 +
ขุนทัพเทียบพิรีย  พลครบ หมวดเฮย
 +
หนั่นน่าพลับพลายั้ง  ท่าเจ้าจอมปราณ ฯ
 +
 +
 +
๒๘๖๓ นฤบาลชวนอนุชเข้า  ที่สนาน ชบแฮ
 +
ทรงพัตราลังการ  เกราะแก้ว
 +
มงกุฎรัตนสังวาล  เฉวียงโอบ องค์เอย
 +
จับวิรุณจักรวาลแล้ว  เสดจขึ้นรถทรง ฯ
 +
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๔๑๐ – พระราชนิพนธ์===
 +
<tpoem>
 +
๒๘๖๔ รถองค์อมรเทพไท้  ไพชยนต์
 +
ห้ายอดเยี่ยมนภดล  เด่นฟ้า
 +
สารถีเทพยดำกล  กรนั่ง ประนมนา
 +
เทียมสี่อมรมิ่งม้า  เสตรแนเสมอสังข์ ฯ
 +
 +
 +
๒๘๖๕ สั่งให้โบกธวัชคล้อย  คลายพล
 +
พานเรศแผลงฤทธิรณ  กึกก้อง
 +
เสียงบาทพ่างภูวดล  แดนถล่ม ทลายแฮ
 +
ถึงที่สมรภูมิ์พ้อง  ทัพท้าวทศกรรฐ์ ฯ
 +
 +
 +
๒๘๖๖ ท้าวยักษยลทัพตั้ง  ต่อฉาน
 +
หวังหักกำลังหาญ  สั่งให้
 +
ตีดาดดั่งน่ากดาน  โดยด่วน
 +
พลราพทราบสั่งไท้  เทียบห้าประดาตี ฯ
 +
 +
 +
๒๘๖๗ พลกระบี่บย่อแย้ง  แหยงยุทธ
 +
โถมประทะอุตลุด  หลอกล้อ
 +
เหยียบบ่าคร่าเศียรฉุด  ชิงสารท อสูรนา
 +
แขงต่อแขงขันข้อ  เข่นเขี้ยวคอยประหาร ฯ
 +
 +
 +
๒๘๖๘ กุมภัณฑ์หนุนเนื่องเข้า  สัปยุทธ
 +
พลกระบี่ตีรุด  ร่นยั้ง
 +
พลยักษยิ่งตายซุด  โทรมมาก ลงเฮย
 +
มารขยาดบอาจตั้ง  ต่อต้านแตกขจาย ฯ
 +
 +
 +
๒๘๖๙ นายมาแม่ทัพทั้ง  วานร นายเฮย
 +
ต่างประจญประจัญกร  แกว่นกล้า
 +
ต่างฤทธิต่างรบรอน  ราญหัก กันแฮ
 +
ยักษเพลี่ยงพานรผล้า  ขีพม้วยมาลายผลาญ ฯ
 +
 +
 +
๒๘๗๐ จอมมารพิโรธเคี้ยว  ขบฟัน
 +
โจนจากเกวียนศึกพลัน  ไล่มล้าง
 +
พลลิงหลบพันละวัน  วางแหวก มาแฮ
 +
โถมถีบเวชยันต์ง้าง  ง่าเงื้อหักงอน ฯ
 +
</tpoem>
===แผ่นที่ ๔๑๑ – พระราชนิพนธ์===
===แผ่นที่ ๔๑๑ – พระราชนิพนธ์===
<tpoem>
<tpoem>
แถว 44: แถว 131:
แต่นี้จักโรมรัน  รามชนะ ไฉนฤๅ
แต่นี้จักโรมรัน  รามชนะ ไฉนฤๅ
จำจะกลับกรุงได้  ตริแก้การณรงค์ ฯ
จำจะกลับกรุงได้  ตริแก้การณรงค์ ฯ
 +
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๔๑๒ – พระราชนิพนธ์===
 +
<tpoem>
 +
๒๘๗๘ ตริเสร็จสั่งให้เลิก  พลไกร
 +
กลับนครคืนครไล  คลาศแคล้ว
 +
ทรงสังข์สั่งทัพไชย  คืนกลับ
 +
เสดจสู่พลับพลาแพร้ว  พรั่งพร้อมพานรินทร ฯ
 +
 +
 +
๒๘๗๙ พระทรงดำริห์ด้วย  การสง ครามแฮ
 +
ซึ่งสิบศิรไป่ปลง  ชีพม้วย
 +
พลางถามพิเภกจง  แจ้งเหตุ
 +
อสุรคงชีพด้วย  เดชกล้ากลั่นไฉน
 +
 +
 +
๒๘๘๐ พิเภกทูลเหตุแจ้ง  จริงประจักษ์
 +
ว่าจิตรท้าวทศภักตร์  ถอดไว้
 +
อาศรมแห่งพระนัก  สิทธิซ่อน สงวนแฮ
 +
จักกราบทูลก่อนไส้  เฉกแสร้งสังหาร ฯ
 +
 +
 +
๒๘๘๑ พระอวตารสดับสิ้น  สงกา
 +
จึ่งประกาศท้าวพระยา  ฝ่ายเฝ้า
 +
ใครอาจจักอาษา  เอาจิตร ได้ฤๅ
 +
มวญหมดประณตเกล้า  ห่อนกล้าฉสองสาร ฯ
 +
 +
 +
๒๘๘๒ ตรัสถามสามครั้งจึ่ง  หณุมาน
 +
รับพระราชโองการ  ท่านใช้
 +
ขอองคตไชยชาญ  ไปช่วย กันแฮ
 +
เจ็ดทิวาจักให้  เสรจได้ดังประสงค์ น
 +
 +
 +
๒๘๘๓ ยินสนองเปรมโปรดเกล้า  อนุญาต ตามนา
 +
แล้วประสิทธิพรประสาศ  เพิ่มให้
 +
หณุมานออกจากราช  สภาฉุก เฉลียวแฮ
 +
จึ่งกลับคำนับใกล้  บาทไท้กระซิบทูล ฯ
 +
 +
 +
๒๘๘๔ ข้าบาทจรจากเบื้อง  บทศรี
 +
ใครจักกราบทูลคดี  ว่าร้าย
 +
ขอพระโปรดปรานี  งดเจ็ด เวรนา
 +
ทูลเสรจสองสวาผ้าย  เผ่นขึ้นคัคณานต์ ฯ
</tpoem>
</tpoem>

รุ่นปัจจุบันของ 14:11, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

พระรามแผลงศรถูกทศกัณฐ์ขาดเศียรขาดกรแต่ไม่ตาย

แผ่นที่ ๔๐๙ – พระราชนิพนธ์

๒๘๕๗ ปางพระพิศณุนารถไท้เทวา วตารเอย
เถลิงอาศน์ราชพลับพลาเพริศแพร้าว
พรั่งพร้อมพระยาพานรหมอบ แหนแฮ
สง่าดั่งดาราแผ้วผ่องล้อมจอมจันทร์ ฯ
๒๘๕๘ พระกรรณกำหนดได้ยินตระหนัก
เสียงโห่แห่งพลยักษกึกก้อง
ตรัสถามพิเภกทักทายเหตุ ทูลแฮ
ว่าทัพทศภักตรพ้องฤกษอ้างออกณรงค์ น
๒๘๕๙ ทรงทราบจึ่งสั่งน้องพาลี
ให้เทียบทวยโยธีทัพกล้า
สิบหมู่แต่พื้นมีฤทธิรุด
เราจะออกโรมร้าราพเสี้ยนศึกแสลง ฯ
๒๖๘๐ สุครีพเคาพเบื้องบาทา ท่านเฮย
รับราชกฤตย์ฎีกาใส่เกล้า
มาเทียบพยุหแสนยากรทัพ ใหญ่แฮ
เกณฑ์กระบี่บรรจบเข้าขนัดทั้งโทนคร ฯ
๒๘๖๑ วานรชำนิแกล้วกลางศึก
ชินสมรภูมิฮึกหื่นห้าว
ยกยักษไป่เยงนึกชนะแน่ ใจนา
ทราบกิจแต่งกายอคร้าวครึกคื้นตื่นสนาม ฯ
๒๘๖๒ สิบหมวดสวมหมวกเสื้อต่างศรี กันนา
กุมหอกง้าวตาวตรีดาบดั้ง
ขุนทัพเทียบพิรียพลครบ หมวดเฮย
หนั่นน่าพลับพลายั้งท่าเจ้าจอมปราณ ฯ
๒๘๖๓ นฤบาลชวนอนุชเข้าที่สนาน ชบแฮ
ทรงพัตราลังการเกราะแก้ว
มงกุฎรัตนสังวาลเฉวียงโอบ องค์เอย
จับวิรุณจักรวาลแล้วเสดจขึ้นรถทรง ฯ
             

แผ่นที่ ๔๑๐ – พระราชนิพนธ์

๒๘๖๔ รถองค์อมรเทพไท้ไพชยนต์
ห้ายอดเยี่ยมนภดลเด่นฟ้า
สารถีเทพยดำกลกรนั่ง ประนมนา
เทียมสี่อมรมิ่งม้าเสตรแนเสมอสังข์ ฯ
๒๘๖๕ สั่งให้โบกธวัชคล้อยคลายพล
พานเรศแผลงฤทธิรณกึกก้อง
เสียงบาทพ่างภูวดลแดนถล่ม ทลายแฮ
ถึงที่สมรภูมิ์พ้องทัพท้าวทศกรรฐ์ ฯ
๒๘๖๖ ท้าวยักษยลทัพตั้งต่อฉาน
หวังหักกำลังหาญสั่งให้
ตีดาดดั่งน่ากดานโดยด่วน
พลราพทราบสั่งไท้เทียบห้าประดาตี ฯ
๒๘๖๗ พลกระบี่บย่อแย้งแหยงยุทธ
โถมประทะอุตลุดหลอกล้อ
เหยียบบ่าคร่าเศียรฉุดชิงสารท อสูรนา
แขงต่อแขงขันข้อเข่นเขี้ยวคอยประหาร ฯ
๒๘๖๘ กุมภัณฑ์หนุนเนื่องเข้าสัปยุทธ
พลกระบี่ตีรุดร่นยั้ง
พลยักษยิ่งตายซุดโทรมมาก ลงเฮย
มารขยาดบอาจตั้งต่อต้านแตกขจาย ฯ
๒๘๖๙ นายมาแม่ทัพทั้งวานร นายเฮย
ต่างประจญประจัญกรแกว่นกล้า
ต่างฤทธิต่างรบรอนราญหัก กันแฮ
ยักษเพลี่ยงพานรผล้าขีพม้วยมาลายผลาญ ฯ
๒๘๗๐ จอมมารพิโรธเคี้ยวขบฟัน
โจนจากเกวียนศึกพลันไล่มล้าง
พลลิงหลบพันละวันวางแหวก มาแฮ
โถมถีบเวชยันต์ง้างง่าเงื้อหักงอน ฯ
             

แผ่นที่ ๔๑๑ – พระราชนิพนธ์

๒๘๗๑ นริศรราเมศกริ้วโกรธา
ลงจากราชรถาประทะสู้
ต่างรบต่างเรืองอานุภาพต่าง หาญเฮย
ว่องต่อว่องไวรู้ท่วงร้าทีรณ ฯ
๒๘๗๒ ทศเศียรเสียท่าไท้โถมประทุษฐ
ต้องพระแสงศรชุดซวดล้า
ออกฤทธิรอาอยุดยืนขยาด อยู่แฮ
สบช่องพระบช้าช่วงขึ้นคันศร ฯ
๒๘๗๓ ภูธรแผลงถูกท้าวทศกรรฐ์
เศียรกับกรขาดพลันกลาดพื้น
ไป่สูญสุดชีวันร่ายเวท
สกนธ์ติดสนิทฟื้นโกรธฟุ้งคือไฟ ฯ
๒๘๗๔ หมายใจพิฆาฏเจ้าจักพาฬ
จับธนูพรหมมานมุ่งน้าว
บัดองค์พระอวตารภักตรเพ่ง ธนูนา
สวนพระแสงศรก้าวสกัดสู้ศรอสูร ฯ
๒๘๗๕ ศรไชยไปต้องตัดสายธนู มารเฮย
ขาดเด็จกระเดนดูหลากล้ำ
แล้วฉวัดเฉวียนวูวางวิ่ง ไปแฮ
ต้องอกอสุรซ้ำปรุสิ้นสรรพางค์ ฯ
๒๘๗๖ ทศภักตรเจบพ่างล้มประไลย ชนม์นา
ร่ายพระเวทเกรียงไกรเกี่ยงแก้
แผลสนิทประสานในขณะเมื่อ นั้นแฮ
คร้ามเจ็บเข็ดเคยแพ้ขยาดซ้ำเสียที ฯ
๒๘๗๗ เสียดายสายเทพยแก้วเกาทัณฑ์
คู่หัดถ์กมลาศน์สรรเศกให้
แต่นี้จักโรมรันรามชนะ ไฉนฤๅ
จำจะกลับกรุงได้ตริแก้การณรงค์ ฯ
             

แผ่นที่ ๔๑๒ – พระราชนิพนธ์

๒๘๗๘ ตริเสร็จสั่งให้เลิกพลไกร
กลับนครคืนครไลคลาศแคล้ว
ทรงสังข์สั่งทัพไชยคืนกลับ
เสดจสู่พลับพลาแพร้วพรั่งพร้อมพานรินทร ฯ
๒๘๗๙ พระทรงดำริห์ด้วยการสง ครามแฮ
ซึ่งสิบศิรไป่ปลงชีพม้วย
พลางถามพิเภกจงแจ้งเหตุ
อสุรคงชีพด้วยเดชกล้ากลั่นไฉน
๒๘๘๐ พิเภกทูลเหตุแจ้งจริงประจักษ์
ว่าจิตรท้าวทศภักตร์ถอดไว้
อาศรมแห่งพระนักสิทธิซ่อน สงวนแฮ
จักกราบทูลก่อนไส้เฉกแสร้งสังหาร ฯ
๒๘๘๑ พระอวตารสดับสิ้นสงกา
จึ่งประกาศท้าวพระยาฝ่ายเฝ้า
ใครอาจจักอาษาเอาจิตร ได้ฤๅ
มวญหมดประณตเกล้าห่อนกล้าฉสองสาร ฯ
๒๘๘๒ ตรัสถามสามครั้งจึ่งหณุมาน
รับพระราชโองการท่านใช้
ขอองคตไชยชาญไปช่วย กันแฮ
เจ็ดทิวาจักให้เสรจได้ดังประสงค์ น
๒๘๘๓ ยินสนองเปรมโปรดเกล้าอนุญาต ตามนา
แล้วประสิทธิพรประสาศเพิ่มให้
หณุมานออกจากราชสภาฉุก เฉลียวแฮ
จึ่งกลับคำนับใกล้บาทไท้กระซิบทูล ฯ
๒๘๘๔ ข้าบาทจรจากเบื้องบทศรี
ใครจักกราบทูลคดีว่าร้าย
ขอพระโปรดปรานีงดเจ็ด เวรนา
ทูลเสรจสองสวาผ้ายเผ่นขึ้นคัคณานต์ ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว