โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๙๒
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(/* หนุมานใช้อุบายลวงให้สัทธาสูรเรียกอาวุธจากเทวดา แล้วให้ทหารฝ่ายตนรับไว้หมด และฆ่าสัท) |
||
แถว 2: | แถว 2: | ||
==หนุมานใช้อุบายลวงให้สัทธาสูรเรียกอาวุธจากเทวดา แล้วให้ทหารฝ่ายตนรับไว้หมด และฆ่าสัทธาสูรตาย== | ==หนุมานใช้อุบายลวงให้สัทธาสูรเรียกอาวุธจากเทวดา แล้วให้ทหารฝ่ายตนรับไว้หมด และฆ่าสัทธาสูรตาย== | ||
+ | |||
+ | ===แผ่นที่ ๓๖๕ – พระพินิตพินัย=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๒๕๘๙ รามสรงทรงเครื่องแล้ว ออกพลา กรแฮ | ||
+ | ถามพิเภกโหรา รอบรู้ | ||
+ | ราพเสียพิธีคลา เคลื่อนคิด ไฉนฤๅ | ||
+ | จึงไม่ออกศึกสู้ พิเภกน้อมทูลความ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๕๕๐ ยามว่าพรุ่งนี้จัก โรมรำ บานนา | ||
+ | กับสัทธาสูรอำ นาจร้าย | ||
+ | อิกกับวิรุณจำ บังล่อง หนแฮ | ||
+ | เชิญเสดจยกพลผ้าย เพื่อมล้างมารหาญ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๕๕๑ องค์อวตารสดับข้อ คำนวณ ทูลแฮ | ||
+ | สั่งสุครีพเกณฑ์กบวน ทัพแกล้ว | ||
+ | เจ็ดสิบเจ็ดสมุทควร ขจัดศึก สองเฮย | ||
+ | สุครีพจัดพลแล้ว รุ่งเข้าทูลฉลอง ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๕๕๒ สองกษัตริยสดับเสด็จเข้า สรงสลิล แล้วนา | ||
+ | ทรงเครื่องเสร็จจับศิลปะ สาตรพร้อม | ||
+ | สองเถลิงรถเทวินทร์ ขุนกบี่ กบวนเฮย | ||
+ | พยุหแห่แหนห้อม โห่สท้านสเทือนไหว ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๕๕๓ พิไชยรถม้าเผ่นผ้าย พลหลาม มาเอย | ||
+ | ถึงที่สงครามราม สั่งทแกล้ว | ||
+ | อยุดตั้งทัพไชยนาม ครุธเหนี่ยว นาคนา | ||
+ | ตั้งกระบวนมั่นแล้ว พิเภกเฝ้ากราบทูล ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๕๕๔ สัทธาสูรได้เวท เรียกวรา วุธเอย | ||
+ | โปรดสั่งหณุมานคลา สกัดก้าว | ||
+ | ลวงราพเรียกเทวา วุธเหวี่ยง รับแฮ | ||
+ | มันไม่เหนสาตรท้าว สอดแคล้วมนตไปลย ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๕๕๕ ทรงสดับตรัสสั่งให้ หณุมาน ไปเฮย | ||
+ | วานเรศของบริวาร เหาะได้ | ||
+ | ห้าร้อยกับลิงหลาน อินทรออก ช่วยเอย | ||
+ | พระโปรดอนุญาตให้ เร่งมล้างอสุรา ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
+ | ===แผ่นที่ ๓๖๖ – พระพินิตพินัย=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๒๕๕๖ ลูกลมลาแล้วออก กับอง คตเอย | ||
+ | พาพวกเบญจสดงค์ เดชกล้า | ||
+ | ลอดพนัศลัดลง ทางใหญ่ รามแฮ | ||
+ | พลกระบี่พร้อมหน้า อยุดใต้ไทรสฐาน น | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๕๕๗ หณุมานกล่าวถ้อยับ บุตรพา ลีเอย | ||
+ | พระกฤษณ์ใช้เรามา รบเร้า | ||
+ | จำจักผ่อนผันหา กลเล่ห์ ลวงเฮย | ||
+ | สวานิกายกับเจ้า จักให้เหาะคอย ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๕๕๘ ลอยสกับยักษเรียกให้ เทวัญ | ||
+ | โยนเครื่องอาวุธพลัน รวบไว้ | ||
+ | อย่าให้ตกสักอัน คอยพี่ เรียกนา | ||
+ | ยินจึ่งซัดสาตรให้ ตกต้องมารทหาร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๕๕๙ หลานอินทรยินสั่งพร้อม กันเหาะ | ||
+ | แมกเมฆลอยคอยเฉพาะ พักฟ้า | ||
+ | หณุมานนฤมิตเหมาะ ลิงป่า แล้วเฮย | ||
+ | ปีนป่ายรุกขรอร้า ราพร้ายออกสนาม ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๕๖๐ ส่วนสามอสุเรศรเข้า สรงเสวย เสร็จเฮย | ||
+ | ท้าวสัทธาสูรเผย พจนเร้า | ||
+ | ว่าพระสหายเอ๋ย จักออก รบนา | ||
+ | จงพระหลานตามเต้า ต่อเบื้องขบวนหลัง ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๕๖๑ ทศกรรฐัฟังชอบเอื้อน อวยไชย์ | ||
+ | สหายยกพลไกรไป รีบร้อน | ||
+ | ล่วงเฃตรนครไคล ลุพนัศ นพมนา | ||
+ | ภาคินัยราชต้อน พยุหเต้าตามหลัง ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๕๖๒ สัทธาสูรตั้งเคี่ยว ขับพหล เหนแฮ | ||
+ | ฟานเผือกวิ่งผ่นฉงน จิตรท้าว | ||
+ | อยุดทัพแทบไพรสณฑ์ สวาออก ถามนา | ||
+ | ยักษยกพลหาญห้ว แห่ห้อมไปไหน ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
+ | ===แผ่นที่ ๓๖๗ – พระพินิตพินัย=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๒๕๖๓ เฮยลิงไพรใคร่รู้ ฤๅถาม | ||
+ | กูจักไปณรงค์ราม เร่งมล้าง | ||
+ | ยักษเหวยเวทเดชทราม สู้ฤทธิ์ นรายน์ฤๅ | ||
+ | เหนจักอดราวอ้าง อวดสู้มฤตยู ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๕๖๔ อ้ายสูรู้อวดอ้าง อัปปรี | ||
+ | เองไป่รู้กูมี เวทล้ำ | ||
+ | แม้มนุษย์สองศรี ซมเซ่อ สู้เฮย | ||
+ | กูเรียกเทพสาตรห้ำ หั่นให้บรรไลย ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๕๖๕ ลิงทำไถลว่าท้าว อวดฤทธิ์ เวทฤๅ | ||
+ | เชิญเศกให้ประสิทธิ์ ประเสริฐแกล้ว | ||
+ | เราเหนประจักษ์จิตร จึ่งจัก เชื่อนา | ||
+ | ยักษว่าอยากยลแล้ว เรียกด้วยวราคม ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๕๖๖ เทพวงษพรหเมศถ้วน ราษี | ||
+ | กลัวพระเวทอสุรี เรียกร้อง | ||
+ | ต่างโยนหอกดาบตรี ทวนกฤช ง้าวแฮ | ||
+ | ลงเกลื่อนกลาดดาษห้อง แห่งฟ้าดังฝน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๕๖๗ ปวงพลพานเรศทั้ง องคต เหนแฮ | ||
+ | รับเทพสาตรได้หมด แมกจ้อง | ||
+ | คอยฟังพโยรส เรียกจัก โยนเฮย | ||
+ | สาตทจึ่งไตกต้อง แผ่นพื้นพสุธา ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๕๖๘ วายุบุตรจึงเยาะเจ้า อัษฎงค์ | ||
+ | เราบ่อเหนสาตรลง แหล่งใต้ | ||
+ | เออยักษช่างยกองค์ เอกอวด เท็จเฮย | ||
+ | เราเรียกบ้างคงได้ สาตรเย้ยยักษา ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๕๖๙ สัทธาสูรสอดแคล้ว แคลงมนต์ เสื่อมแฮ | ||
+ | กระบืบบาทขบทนต์ โกรธกล้า | ||
+ | เฮยลิงหยิ่งยกตน จงเรียก เร็วนา | ||
+ | แม้สารทไม่ลงหล้า จักเคี้ยวมังษ์มึง ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
===แผ่นที่ ๓๖๘ – พระพินิตพินัย=== | ===แผ่นที่ ๓๖๘ – พระพินิตพินัย=== | ||
<tpoem> | <tpoem> |
รุ่นปัจจุบันของ 14:05, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
หนุมานใช้อุบายลวงให้สัทธาสูรเรียกอาวุธจากเทวดา แล้วให้ทหารฝ่ายตนรับไว้หมด และฆ่าสัทธาสูรตาย
แผ่นที่ ๓๖๕ – พระพินิตพินัย
๒๕๘๙ รามสรงทรงเครื่องแล้ว | ออกพลา กรแฮ | ||
ถามพิเภกโหรา | รอบรู้ | ||
ราพเสียพิธีคลา | เคลื่อนคิด ไฉนฤๅ | ||
จึงไม่ออกศึกสู้ | พิเภกน้อมทูลความ ฯ | ||
๒๕๕๐ ยามว่าพรุ่งนี้จัก | โรมรำ บานนา | ||
กับสัทธาสูรอำ | นาจร้าย | ||
อิกกับวิรุณจำ | บังล่อง หนแฮ | ||
เชิญเสดจยกพลผ้าย | เพื่อมล้างมารหาญ ฯ | ||
๒๕๕๑ องค์อวตารสดับข้อ | คำนวณ ทูลแฮ | ||
สั่งสุครีพเกณฑ์กบวน | ทัพแกล้ว | ||
เจ็ดสิบเจ็ดสมุทควร | ขจัดศึก สองเฮย | ||
สุครีพจัดพลแล้ว | รุ่งเข้าทูลฉลอง ฯ | ||
๒๕๕๒ สองกษัตริยสดับเสด็จเข้า | สรงสลิล แล้วนา | ||
ทรงเครื่องเสร็จจับศิลปะ | สาตรพร้อม | ||
สองเถลิงรถเทวินทร์ | ขุนกบี่ กบวนเฮย | ||
พยุหแห่แหนห้อม | โห่สท้านสเทือนไหว ฯ | ||
๒๕๕๓ พิไชยรถม้าเผ่นผ้าย | พลหลาม มาเอย | ||
ถึงที่สงครามราม | สั่งทแกล้ว | ||
อยุดตั้งทัพไชยนาม | ครุธเหนี่ยว นาคนา | ||
ตั้งกระบวนมั่นแล้ว | พิเภกเฝ้ากราบทูล ฯ | ||
๒๕๕๔ สัทธาสูรได้เวท | เรียกวรา วุธเอย | ||
โปรดสั่งหณุมานคลา | สกัดก้าว | ||
ลวงราพเรียกเทวา | วุธเหวี่ยง รับแฮ | ||
มันไม่เหนสาตรท้าว | สอดแคล้วมนตไปลย ฯ | ||
๒๕๕๕ ทรงสดับตรัสสั่งให้ | หณุมาน ไปเฮย | ||
วานเรศของบริวาร | เหาะได้ | ||
ห้าร้อยกับลิงหลาน | อินทรออก ช่วยเอย | ||
พระโปรดอนุญาตให้ | เร่งมล้างอสุรา ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๖๖ – พระพินิตพินัย
๒๕๕๖ ลูกลมลาแล้วออก | กับอง คตเอย | ||
พาพวกเบญจสดงค์ | เดชกล้า | ||
ลอดพนัศลัดลง | ทางใหญ่ รามแฮ | ||
พลกระบี่พร้อมหน้า | อยุดใต้ไทรสฐาน น | ||
๒๕๕๗ หณุมานกล่าวถ้อยับ | บุตรพา ลีเอย | ||
พระกฤษณ์ใช้เรามา | รบเร้า | ||
จำจักผ่อนผันหา | กลเล่ห์ ลวงเฮย | ||
สวานิกายกับเจ้า | จักให้เหาะคอย ฯ | ||
๒๕๕๘ ลอยสกับยักษเรียกให้ | เทวัญ | ||
โยนเครื่องอาวุธพลัน | รวบไว้ | ||
อย่าให้ตกสักอัน | คอยพี่ เรียกนา | ||
ยินจึ่งซัดสาตรให้ | ตกต้องมารทหาร ฯ | ||
๒๕๕๙ หลานอินทรยินสั่งพร้อม | กันเหาะ | ||
แมกเมฆลอยคอยเฉพาะ | พักฟ้า | ||
หณุมานนฤมิตเหมาะ | ลิงป่า แล้วเฮย | ||
ปีนป่ายรุกขรอร้า | ราพร้ายออกสนาม ฯ | ||
๒๕๖๐ ส่วนสามอสุเรศรเข้า | สรงเสวย เสร็จเฮย | ||
ท้าวสัทธาสูรเผย | พจนเร้า | ||
ว่าพระสหายเอ๋ย | จักออก รบนา | ||
จงพระหลานตามเต้า | ต่อเบื้องขบวนหลัง ฯ | ||
๒๕๖๑ ทศกรรฐัฟังชอบเอื้อน | อวยไชย์ | ||
สหายยกพลไกรไป | รีบร้อน | ||
ล่วงเฃตรนครไคล | ลุพนัศ นพมนา | ||
ภาคินัยราชต้อน | พยุหเต้าตามหลัง ฯ | ||
๒๕๖๒ สัทธาสูรตั้งเคี่ยว | ขับพหล เหนแฮ | ||
ฟานเผือกวิ่งผ่นฉงน | จิตรท้าว | ||
อยุดทัพแทบไพรสณฑ์ | สวาออก ถามนา | ||
ยักษยกพลหาญห้ว | แห่ห้อมไปไหน ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๖๗ – พระพินิตพินัย
๒๕๖๓ เฮยลิงไพรใคร่รู้ | ฤๅถาม | ||
กูจักไปณรงค์ราม | เร่งมล้าง | ||
ยักษเหวยเวทเดชทราม | สู้ฤทธิ์ นรายน์ฤๅ | ||
เหนจักอดราวอ้าง | อวดสู้มฤตยู ฯ | ||
๒๕๖๔ อ้ายสูรู้อวดอ้าง | อัปปรี | ||
เองไป่รู้กูมี | เวทล้ำ | ||
แม้มนุษย์สองศรี | ซมเซ่อ สู้เฮย | ||
กูเรียกเทพสาตรห้ำ | หั่นให้บรรไลย ฯ | ||
๒๕๖๕ ลิงทำไถลว่าท้าว | อวดฤทธิ์ เวทฤๅ | ||
เชิญเศกให้ประสิทธิ์ | ประเสริฐแกล้ว | ||
เราเหนประจักษ์จิตร | จึ่งจัก เชื่อนา | ||
ยักษว่าอยากยลแล้ว | เรียกด้วยวราคม ฯ | ||
๒๕๖๖ เทพวงษพรหเมศถ้วน | ราษี | ||
กลัวพระเวทอสุรี | เรียกร้อง | ||
ต่างโยนหอกดาบตรี | ทวนกฤช ง้าวแฮ | ||
ลงเกลื่อนกลาดดาษห้อง | แห่งฟ้าดังฝน ฯ | ||
๒๕๖๗ ปวงพลพานเรศทั้ง | องคต เหนแฮ | ||
รับเทพสาตรได้หมด | แมกจ้อง | ||
คอยฟังพโยรส | เรียกจัก โยนเฮย | ||
สาตทจึ่งไตกต้อง | แผ่นพื้นพสุธา ฯ | ||
๒๕๖๘ วายุบุตรจึงเยาะเจ้า | อัษฎงค์ | ||
เราบ่อเหนสาตรลง | แหล่งใต้ | ||
เออยักษช่างยกองค์ | เอกอวด เท็จเฮย | ||
เราเรียกบ้างคงได้ | สาตรเย้ยยักษา ฯ | ||
๒๕๖๙ สัทธาสูรสอดแคล้ว | แคลงมนต์ เสื่อมแฮ | ||
กระบืบบาทขบทนต์ | โกรธกล้า | ||
เฮยลิงหยิ่งยกตน | จงเรียก เร็วนา | ||
แม้สารทไม่ลงหล้า | จักเคี้ยวมังษ์มึง ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๖๘ – พระพินิตพินัย
๒๕๗๐ ลิงสมจิตรจึ่งแสร้ง | เศกหวัง ลวงเฮย | ||
จำเรียกเทเวศดัง | กึกก้อง | ||
องคตกับพลฟัง | ถนัดชัด โยนแฮ | ||
อาวุธว่อนตกต้อง | ต่างม้วยมารทหาร ฯ | ||
๒๕๗๑ หณุมานนฤมิตรแม้น | จตุรภักตร์ | ||
โจนจู่โจมโถมหัก | รถกลิ้ง | ||
สารถีพระยายักษ์ | ตกราช รถแฮ | ||
เศียรผงกยกดังกิ้ง | ก่าร้องเรียกพหล ฯ | ||
๒๕๗๒ พลมารขานโห่ล้อม | รอบพา นเรศเฮย | ||
พุ่งซรัดยิงแทงสวา | สาตรลื้น | ||
องคตบับพลถลา | ลงช่วย ปหารแฮ | ||
ยักษ์พินาศกลาดพื้น | พนัศสิ้นพลหาญ ฯ | ||
๒๕๗๓ มารตนเดียวเคี่ยวสู้ | ศรตรี สวาเฮย | ||
วายุบุตรกวัดแกว่งตรี | ไล่จ้ำ | ||
โถมถีบถูกอสุรี | แผลงสาตร ศรแฮ | ||
ลิงหักศรมารห้ำ | กบี่ปล้ำชิงคทา ฯ | ||
๒๕๗๔ สองสวาโรมราพล้ม | ปัถพี | ||
วายุบุตรโจนจับทวี | บาทสบิ้ง | ||
ฟาดกับแผ่นธรณี | อสุรดับ ชีพแฮ | ||
ฟันท่อนรอนกายกลิ้ง | บั่นเกล้าอสุรา ฯ | ||
๒๕๗๕ หิ้วเหาะมากับด้วย | องคต พลแฮ | ||
ถึงทัพลงประณต | นอบเฝ้า | ||
ทูลความแต่ต้นหมด | จนตลอด ปลายเฮย | ||
ถวายสัทธาสูรเกล้า | แก่ไท้อธิบดี ฯ | ||
๒๕๗๖ จักรียลศิระเสี้ยน | สมประสงค์ | ||
ยกย่องหณุมานอง | คตล้น | ||
ปรีชาเชี่ยวชาญยง | ยุทธ์ย่อม ไชยเฮย | ||
หาทั่วจักวาฬค้น | เช่นนี้มีไหน ฯ | ||