โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๙๑
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(→ทศกัณฐ์รับท้าวสัทธาสูรผู้เป็นสหายกับวุรุณจำบังผู้เป็นหลาน) |
||
แถว 2: | แถว 2: | ||
==ทศกัณฐ์รับท้าวสัทธาสูรผู้เป็นสหายกับวุรุณจำบังผู้เป็นหลาน== | ==ทศกัณฐ์รับท้าวสัทธาสูรผู้เป็นสหายกับวุรุณจำบังผู้เป็นหลาน== | ||
- | ===แผ่นที่ | + | |
+ | ===แผ่นที่ ๓๖๑ – พระพินิตพินัย=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
- | + | ๒๕๒๑ ทศเศียรแสนโศกเศร้า เสียพิธี อุมงค์เอย | |
- | + | มนต์เสื่อมซ้ำมหิษี เสื่อมพริ้ง | |
- | + | อุ้มองค์อัคเทวี กลับสู่ วังแฮ | |
- | + | ถึงแท่นทอดองค์กลิ้ง กลอกเกล้าเกลือกเขนย ฯ | |
- | + | ๒๕๒๒ เสวยอาดูรขุ่นแค้น เคืองอรินทร์ | |
- | + | กรก่ายภักตร์ผธมถวิล เทวศเศร้า | |
- | + | ใครหนอจักปราปทมิฬ มนุษยเหล่า ลิงเอย | |
- | + | คิดขัดสนจนเช้า แจ่มจ้าจรัสไถง ฯ | |
- | + | ๒๕๒๓ หวลหฤทัยนึกได้ โดยหมาย | |
- | + | ท้าวสัทธาสูรสหาย เอกอ้าง | |
- | + | อีกองค์พระหลานชาย ชาญเชี่ยว มนต์เฮย | |
- | + | จำจักมามามล้าง อริให้ผุยผง ฯ | |
- | + | ๒๕๒๔ สรงเสรจเสด็จออกอื้อน โองการ | |
- | + | สั่งมโหทรมาร มาตย์ท้าว | |
- | + | ให้แต่งทูตถือสาสน์ สู่อัษ ฎงค์เฮย | |
- | + | เชิญพระสหายห้าว ช่วยให้เศิกไกษย ฯ | |
- | + | ๒๕๒๕ ให้หามาทั้งพระ หลานขลัง มนต์นา | |
- | + | นามวิรุณะจำบัง ฤทธิแกล้ว | |
- | + | เนาในพระราชวัง จาฤก นครแฮ | |
- | + | อมาตยรับโองการแล้ว ออกให้เขียนสาส์น ฯ | |
- | + | ๒๕๒๖ ลานทองใส่กล่องแก้ว ลัญจกร ปทับแฮ | |
- | + | สาสนเสร็จมโหทร สั่งใช้ | |
- | + | นนทจิตรจุ่งไปนคร เอกอัษ ฎงค์เอย | |
- | + | โดยราชประสงค์ให้ รีบร้อนจรดล ฯ | |
- | + | ๒๕๒๗ นนทไพรีให้รีบ ไปยัง | |
- | + | จาฤกนครวัง เลิศด้าว | |
- | + | หาวิรุณะจำบัง ขุนราพ มานา | |
- | + | โดยราชบัญชาท้าว เร่งร้อนเรวการ ฯ | |
</tpoem> | </tpoem> | ||
- | ===แผ่นที่ | + | ===แผ่นที่ ๓๖๒ – พระพินิตพินัย=== |
<tpoem> | <tpoem> | ||
- | + | ๒๕๒๘ สองมารรับสาสน์แล้ว ทูลลา ราพแฮ | |
- | + | ร้องเผ่นขึ้นม้าคลา ต่างแคล้ว | |
- | + | นนทจิตรเร่งอัศวา ดลอัษ ฏงค์เอย | |
- | + | ลงจากอัศดรแล้ว รีบแจ้งราชสาส์น ฯ | |
- | + | ๒๕๒๙ มารนำมารทูตเฝ้า สัทธา สูรนา | |
- | + | มารอ่านสาสน์ลงทา เกิดร้อน | |
- | + | ด้วยรามลักษณ์พาลพา พลพวก กบี่เอย | |
- | + | หักด่านผลาญยักษต้อน พยุหตั้งรณรงค์ ฯ | |
- | + | ๒๕๓๐ วงษราพออกรบสิ้น ชีวา มากเอย | |
- | + | มันยิ่งเหิมยุทธหา ห่อนยั้ง | |
- | + | เชิญสหายยกโยธา ทัพปราบ อรินทร์เอย | |
- | + | ให้เลื่องฦๅนามตั้ง ตลอดฟ้าดินไปลย์ ฯ | |
- | + | ๒๕๓๑ อสุราได้สดับกริ้ว ไกรเกรียง | |
- | + | กทืบบาทตวาดเสียง สนั่นก้อง | |
- | + | เหม่มานุษยมันเพียง แมลงหวี่ น้อยนอ | |
- | + | จักฆ่าให้สิ้นพ้อง พวกอ้ายทระนง ฯ | |
- | + | ๒๕๓๒ ทรงประภาศแล้วสั่ง ขุนมาร | |
- | + | ให้ตรวจเตรียมทวยหาญ ฮึกพร้อม | |
- | + | กูจักยกไปราญ ศึกช่วย สหายแฮ | |
- | + | นนทกาสูรน้อม น้อบคล้ายคลาเกณฑ์ ฯ | |
- | + | ๒๕๓๓ นายเวรไตรตรวจพร้อม จตุรงค์ | |
- | + | พลคชไหยยง ยุทธห้าว | |
- | + | พลเท้าเหล่าทระนง นับสิบ สมุทแฮ | |
- | + | เทียบรถคอยเสด็จท้าว แทตยเข้ากราบทูล ฯ | |
- | + | ๒๕๓๔ สัทธาสูรเสด็จห้อง สรงคนธ์ ธารเอย | |
- | + | ทรงเครื่องเรืองรยับยล ยิ่งล้ำ | |
- | + | ทรงมงกุฎกลีบภกล กระเจียก จรูญเฮย | |
- | + | ทรงพระแสงศรซ้ำ สอดทั้งพระคทา ฯ | |
</tpoem> | </tpoem> | ||
- | ===แผ่นที่ | + | ===แผ่นที่ ๓๖๓ – พระพินิตพินัย=== |
<tpoem> | <tpoem> | ||
- | + | ๒๕๓๕ บทจรมาขึ้นรถ เทียมสีห ราชเอย | |
- | + | ได้ฤกษยกโยธี ลั่นฆ้อง | |
- | + | เนืองอเนกพลลี ลาล่วง อรัญแฮ | |
- | + | พลรถบทจรก้อง กึกพื้นไผทไหว ฯ | |
- | + | ๒๕๓๖ นนทไพรีทูตนั้น จึงจา ฤกเอย | |
- | + | ลงจากแสะอสุรา รีบเฝ้า | |
- | + | ทูลว่าราพลงกา เกิดศึก ใหญ่แฮ | |
- | + | สมเด็จบิตุลาเศร้า โศกร้อนหฤไทย ฯ | |
- | + | ๒๕๓๗ ไม่มีใครอาจเอื้อม ออกสง ครามนา | |
- | + | พระจึ่งเชิญสหายองค์ ร่วมไร้ | |
- | + | หวังให้ช่วยการณรงค์ ราญศึก มนุษย์แฮ | |
- | + | ตรัสสั่งเชญิเสด็จให้ สู่ด้าวลงกา ฯ | |
- | + | ๒๕๓๘ จอมจาฤกสดับกริ้ว เกรียงไกร | |
- | + | กทืบบาทอาศนไหว หวั่นก้อง | |
- | + | แหมมนุษยทะนงใจ กูจัก ผลาญเฮย | |
- | + | ทั้งทัพพลพรรค์พ้อง ไปให้เหลือหลง ฯ | |
- | + | ๒๕๓๙ ทรงดำรัสสั่งซั้น เสนี เรวเฮย | |
- | + | จงจัดพลพาชี ชาติแกล้ว | |
- | + | ให้ครบสิบสมุทมี เราจัก ไปแฮ | |
- | + | ช่วยบิตุลราชแผ้ว เพิกเสี้ยนทรชน ฯ | |
- | + | ๒๕๔๐ นนทสูรรับจัดพร้อม พรรค์พา ชีเอย | |
- | + | --หนึ่งดำดังกา กาจล้วน | |
- | + | หนึ่งแดงหนึ่งจันทรา หนึ่งเลื่อม ลานแฮ | |
- | + | หมู่สิบสมุทถ้วน เทียบทั้งดุรงค์ทรง ฯ | |
- | + | ๒๕๔๑ อสุรพงษพรหมเมศเข้า สรงคง คาเอย | |
- | + | ประดับสรรพวรองค์ อร่ามฟ้า | |
- | + | ขัดคทาวุธกรทรง แสงหอก เสด็จแฮ | |
- | + | ทรงสถิตยนิบพาหุม้า เผ่นผ้ายบทจร ฯ | |
</tpoem> | </tpoem> | ||
- | ===แผ่นที่ | + | ===แผ่นที่ ๓๖๔ – พระพินิตพินัย=== |
<tpoem> | <tpoem> | ||
- | + | ๒๕๔๒ พลแสะสลอนสลับทั้ง ธงทหาร นำเฮย | |
- | + | พลโห่ฮึกไหยยาน ยาตรเต้า | |
- | + | --คลีพยับโพยมมาร พยุห์ด่วน เดินแฮ | |
- | + | พบทัพอัษฎงค์เข้า เฃตรแคว้นลงกา ฯ | |
- | + | ๒๕๔๓ สองอสุราอยุดยั้ง จตุรงค์ | |
- | + | สองอสุรต่างลง จากม้า | |
- | + | จากรถบทจรตรง ยังพระ โรงแฮ | |
- | + | ทศภักตร์เหลือบเหนหน้า รีบก้าวจูงกร ฯ | |
- | + | ๒๕๔๔ ขึ้นบรรจฐรณ์ร่วมพร้อม ราพสาม องค์เฮย | |
- | + | ต่างชื่นชมไต่ถาม ทุกข์ร้อน | |
- | + | ทศภักตรว่าลักษณราม สวารุก โรมนา | |
- | + | สหายสดับเคืองดังค้อน ค่อยเกล้าแตกสลาย ฯ | |
- | + | ๒๕๔๕ พระสหายอย่าร้อนจิตร เรารับ รบนา | |
- | + | จักมัดมานุษยกับ พวกพ้อง | |
- | + | เรียกเทพสาตราสับ เปนภัศม์ ธุลีเอย | |
- | + | ยี่สิบโสตรสดับพร้อง ชอบแล้วถามหลาน ฯ | |
- | + | ๒๕๔๖ พ่อจักราญเศิกด้วย เดชใด หลานเอย | |
- | + | ข้าจักบังสนธ์ไป บั่นเกล้า | |
- | + | สองมนุษยับลิงไพร พินาศพริบ เดียวนา | |
- | + | เชิญพระบิตุลาเข้า ก่อนข้าคอยหนุน ฯ | |
- | + | ๒๕๔๗ บุญคุณของพ่อพร้อม พระสหาย | |
- | + | ยังเหนื่อยนักพักสบาย ผ่อนทแกล้ว | |
- | + | ทศเศียรสั่งมารนาย วิเสศนอก ในนา | |
- | + | ให้จัดเลี้ยงพลแล้ว ทั่วทั้งโยธี ฯ | |
- | + | ๒๕๔๘ ให้นารีตั้งเครื่อง คาวหวาน ถวายแฮ | |
- | + | นางนาฎรินสุราบาน นอบน้อม | |
- | + | สามเสวยกระยาหาร พลางพิศ รบำเฮย | |
- | + | ลุล่วงยามปลายพร้อม เสด็จขึ้นแทนผธม ฯ | |
</tpoem> | </tpoem> |
รุ่นปัจจุบันของ 14:05, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
ทศกัณฐ์รับท้าวสัทธาสูรผู้เป็นสหายกับวุรุณจำบังผู้เป็นหลาน
แผ่นที่ ๓๖๑ – พระพินิตพินัย
๒๕๒๑ ทศเศียรแสนโศกเศร้า | เสียพิธี อุมงค์เอย | ||
มนต์เสื่อมซ้ำมหิษี | เสื่อมพริ้ง | ||
อุ้มองค์อัคเทวี | กลับสู่ วังแฮ | ||
ถึงแท่นทอดองค์กลิ้ง | กลอกเกล้าเกลือกเขนย ฯ | ||
๒๕๒๒ เสวยอาดูรขุ่นแค้น | เคืองอรินทร์ | ||
กรก่ายภักตร์ผธมถวิล | เทวศเศร้า | ||
ใครหนอจักปราปทมิฬ | มนุษยเหล่า ลิงเอย | ||
คิดขัดสนจนเช้า | แจ่มจ้าจรัสไถง ฯ | ||
๒๕๒๓ หวลหฤทัยนึกได้ | โดยหมาย | ||
ท้าวสัทธาสูรสหาย | เอกอ้าง | ||
อีกองค์พระหลานชาย | ชาญเชี่ยว มนต์เฮย | ||
จำจักมามามล้าง | อริให้ผุยผง ฯ | ||
๒๕๒๔ สรงเสรจเสด็จออกอื้อน | โองการ | ||
สั่งมโหทรมาร | มาตย์ท้าว | ||
ให้แต่งทูตถือสาสน์ | สู่อัษ ฎงค์เฮย | ||
เชิญพระสหายห้าว | ช่วยให้เศิกไกษย ฯ | ||
๒๕๒๕ ให้หามาทั้งพระ | หลานขลัง มนต์นา | ||
นามวิรุณะจำบัง | ฤทธิแกล้ว | ||
เนาในพระราชวัง | จาฤก นครแฮ | ||
อมาตยรับโองการแล้ว | ออกให้เขียนสาส์น ฯ | ||
๒๕๒๖ ลานทองใส่กล่องแก้ว | ลัญจกร ปทับแฮ | ||
สาสนเสร็จมโหทร | สั่งใช้ | ||
นนทจิตรจุ่งไปนคร | เอกอัษ ฎงค์เอย | ||
โดยราชประสงค์ให้ | รีบร้อนจรดล ฯ | ||
๒๕๒๗ นนทไพรีให้รีบ | ไปยัง | ||
จาฤกนครวัง | เลิศด้าว | ||
หาวิรุณะจำบัง | ขุนราพ มานา | ||
โดยราชบัญชาท้าว | เร่งร้อนเรวการ ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๖๒ – พระพินิตพินัย
๒๕๒๘ สองมารรับสาสน์แล้ว | ทูลลา ราพแฮ | ||
ร้องเผ่นขึ้นม้าคลา | ต่างแคล้ว | ||
นนทจิตรเร่งอัศวา | ดลอัษ ฏงค์เอย | ||
ลงจากอัศดรแล้ว | รีบแจ้งราชสาส์น ฯ | ||
๒๕๒๙ มารนำมารทูตเฝ้า | สัทธา สูรนา | ||
มารอ่านสาสน์ลงทา | เกิดร้อน | ||
ด้วยรามลักษณ์พาลพา | พลพวก กบี่เอย | ||
หักด่านผลาญยักษต้อน | พยุหตั้งรณรงค์ ฯ | ||
๒๕๓๐ วงษราพออกรบสิ้น | ชีวา มากเอย | ||
มันยิ่งเหิมยุทธหา | ห่อนยั้ง | ||
เชิญสหายยกโยธา | ทัพปราบ อรินทร์เอย | ||
ให้เลื่องฦๅนามตั้ง | ตลอดฟ้าดินไปลย์ ฯ | ||
๒๕๓๑ อสุราได้สดับกริ้ว | ไกรเกรียง | ||
กทืบบาทตวาดเสียง | สนั่นก้อง | ||
เหม่มานุษยมันเพียง | แมลงหวี่ น้อยนอ | ||
จักฆ่าให้สิ้นพ้อง | พวกอ้ายทระนง ฯ | ||
๒๕๓๒ ทรงประภาศแล้วสั่ง | ขุนมาร | ||
ให้ตรวจเตรียมทวยหาญ | ฮึกพร้อม | ||
กูจักยกไปราญ | ศึกช่วย สหายแฮ | ||
นนทกาสูรน้อม | น้อบคล้ายคลาเกณฑ์ ฯ | ||
๒๕๓๓ นายเวรไตรตรวจพร้อม | จตุรงค์ | ||
พลคชไหยยง | ยุทธห้าว | ||
พลเท้าเหล่าทระนง | นับสิบ สมุทแฮ | ||
เทียบรถคอยเสด็จท้าว | แทตยเข้ากราบทูล ฯ | ||
๒๕๓๔ สัทธาสูรเสด็จห้อง | สรงคนธ์ ธารเอย | ||
ทรงเครื่องเรืองรยับยล | ยิ่งล้ำ | ||
ทรงมงกุฎกลีบภกล | กระเจียก จรูญเฮย | ||
ทรงพระแสงศรซ้ำ | สอดทั้งพระคทา ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๖๓ – พระพินิตพินัย
๒๕๓๕ บทจรมาขึ้นรถ | เทียมสีห ราชเอย | ||
ได้ฤกษยกโยธี | ลั่นฆ้อง | ||
เนืองอเนกพลลี | ลาล่วง อรัญแฮ | ||
พลรถบทจรก้อง | กึกพื้นไผทไหว ฯ | ||
๒๕๓๖ นนทไพรีทูตนั้น | จึงจา ฤกเอย | ||
ลงจากแสะอสุรา | รีบเฝ้า | ||
ทูลว่าราพลงกา | เกิดศึก ใหญ่แฮ | ||
สมเด็จบิตุลาเศร้า | โศกร้อนหฤไทย ฯ | ||
๒๕๓๗ ไม่มีใครอาจเอื้อม | ออกสง ครามนา | ||
พระจึ่งเชิญสหายองค์ | ร่วมไร้ | ||
หวังให้ช่วยการณรงค์ | ราญศึก มนุษย์แฮ | ||
ตรัสสั่งเชญิเสด็จให้ | สู่ด้าวลงกา ฯ | ||
๒๕๓๘ จอมจาฤกสดับกริ้ว | เกรียงไกร | ||
กทืบบาทอาศนไหว | หวั่นก้อง | ||
แหมมนุษยทะนงใจ | กูจัก ผลาญเฮย | ||
ทั้งทัพพลพรรค์พ้อง | ไปให้เหลือหลง ฯ | ||
๒๕๓๙ ทรงดำรัสสั่งซั้น | เสนี เรวเฮย | ||
จงจัดพลพาชี | ชาติแกล้ว | ||
ให้ครบสิบสมุทมี | เราจัก ไปแฮ | ||
ช่วยบิตุลราชแผ้ว | เพิกเสี้ยนทรชน ฯ | ||
๒๕๔๐ นนทสูรรับจัดพร้อม | พรรค์พา ชีเอย | ||
หนึ่งแดงหนึ่งจันทรา | หนึ่งเลื่อม ลานแฮ | ||
หมู่สิบสมุทถ้วน | เทียบทั้งดุรงค์ทรง ฯ | ||
๒๕๔๑ อสุรพงษพรหมเมศเข้า | สรงคง คาเอย | ||
ประดับสรรพวรองค์ | อร่ามฟ้า | ||
ขัดคทาวุธกรทรง | แสงหอก เสด็จแฮ | ||
ทรงสถิตยนิบพาหุม้า | เผ่นผ้ายบทจร ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๖๔ – พระพินิตพินัย
๒๕๔๒ พลแสะสลอนสลับทั้ง | ธงทหาร นำเฮย | ||
พลโห่ฮึกไหยยาน | ยาตรเต้า | ||
พบทัพอัษฎงค์เข้า | เฃตรแคว้นลงกา ฯ | ||
๒๕๔๓ สองอสุราอยุดยั้ง | จตุรงค์ | ||
สองอสุรต่างลง | จากม้า | ||
จากรถบทจรตรง | ยังพระ โรงแฮ | ||
ทศภักตร์เหลือบเหนหน้า | รีบก้าวจูงกร ฯ | ||
๒๕๔๔ ขึ้นบรรจฐรณ์ร่วมพร้อม | ราพสาม องค์เฮย | ||
ต่างชื่นชมไต่ถาม | ทุกข์ร้อน | ||
ทศภักตรว่าลักษณราม | สวารุก โรมนา | ||
สหายสดับเคืองดังค้อน | ค่อยเกล้าแตกสลาย ฯ | ||
๒๕๔๕ พระสหายอย่าร้อนจิตร | เรารับ รบนา | ||
จักมัดมานุษยกับ | พวกพ้อง | ||
เรียกเทพสาตราสับ | เปนภัศม์ ธุลีเอย | ||
ยี่สิบโสตรสดับพร้อง | ชอบแล้วถามหลาน ฯ | ||
๒๕๔๖ พ่อจักราญเศิกด้วย | เดชใด หลานเอย | ||
ข้าจักบังสนธ์ไป | บั่นเกล้า | ||
สองมนุษยับลิงไพร | พินาศพริบ เดียวนา | ||
เชิญพระบิตุลาเข้า | ก่อนข้าคอยหนุน ฯ | ||
๒๕๔๗ บุญคุณของพ่อพร้อม | พระสหาย | ||
ยังเหนื่อยนักพักสบาย | ผ่อนทแกล้ว | ||
ทศเศียรสั่งมารนาย | วิเสศนอก ในนา | ||
ให้จัดเลี้ยงพลแล้ว | ทั่วทั้งโยธี ฯ | ||
๒๕๔๘ ให้นารีตั้งเครื่อง | คาวหวาน ถวายแฮ | ||
นางนาฎรินสุราบาน | นอบน้อม | ||
สามเสวยกระยาหาร | พลางพิศ รบำเฮย | ||
ลุล่วงยามปลายพร้อม | เสด็จขึ้นแทนผธม ฯ | ||