โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•à¸´à¹Œ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๙à¹
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(→ทศกัณฐ์ตั้งพิธีชุบกายให้เป็นเพชร หนุมานสะกดพานางมณโฑมาเย้าหยอกจนเสียพิธี) |
||
| แถว 2: | แถว 2: | ||
==ทศกัณฐ์ตั้งพิธีชุบกายให้เป็นเพชร หนุมานสะกดพานางมณโฑมาเย้าหยอกจนเสียพิธี== | ==ทศกัณฐ์ตั้งพิธีชุบกายให้เป็นเพชร หนุมานสะกดพานางมณโฑมาเย้าหยอกจนเสียพิธี== | ||
| - | ===แผ่นที่ | + | |
| + | ===แผ่นที่ ๓๕๗ – พระราชนิพนธ์=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
| - | + | ๒๔๙๓ ทศภักตรทราบศึกแพ้ แต่สา รันเฮย | |
| - | + | เสียสหายนัดดา เด็ดร้าง | |
| - | + | ตรลึงรฤกอา ไลยร่ำ รักแฮ | |
| - | + | หาเลศมลายล้าง เหล่าเสี้ยนศึกไฉน ฯ | |
| - | + | ๒๔๙๔ ไพรีมีฤทธิด้วย สาตรา | |
| - | + | เอาเวทต่อเดชา จึ่งได้ | |
| - | + | คิดพลางสั่งเปาวนา สูรสฤษดิ การแฮ | |
| - | + | ขุนราพทราบสั่งไท้ รับถ้อยเกณฑ์พล ฯ | |
| - | + | ๒๔๙๕ พาไปบรรพตแก้ว นิลกาฬ | |
| - | + | ขุดอุมงค์โอฬาร ฤกกว้าง | |
| - | + | ครบสิ่งสักการพาน ผกาธูป เทียนแฮ | |
| - | + | ราชวัดฉัตรธงสล้าง เสรจทั้งกุมภ์สลิล ฯ | |
| - | + | ๒๔๗๖ ทศเศียรเสดจสู่ห้อง สนานองค์ สอาดเอย | |
| - | + | โขมพัตรภูษาทรง สภักแผ้ว | |
| - | + | สอดประคำทรำวง เวียดห่อ ชฎาแฮ | |
| - | + | สถิตยรถเร่งพลแคล้ว รีบร้นดลคอย ฯ | |
| - | + | ๒๔๙๗ ลงรถดำหรัสให้ หาผา แผ่นเฮย | |
| - | + | คอยปิดปากมรรคา มิดเม้น | |
| - | + | จดเวรจึ่งค่อยมา เผยแผ่น ผานอ | |
| - | + | สั่งสรรพสู่ที่เร้น ราพป้องปิดทาง ฯ | |
| - | + | ๒๔๙๘ ท้าวราวนร่ายเวทกรึ้ง กรึงไศล | |
| - | + | แล้วเสดจสถิตยใน แท่นแก้ว | |
| - | + | รฦกคุณพระครรไล หงษมนัส การแฮ | |
| - | + | ขัดสมาธิ์ร่ายมนต์แกล้ว ห่อนได้ไหวติง ฯ | |
| - | + | ๒๔๙๙ ปางนเรนทร์ราเมศเกล้า โลกา | |
| - | + | ออกหมู่มุขมาตยา ยอบเฝ้า | |
| - | + | พระฟังฝ่ายปัจจา มิตรไป่ มาเฮย | |
| - | + | หลากจิตรเหนผิดเค้า เบิกถ้อยถามโหร ฯ | |
</tpoem> | </tpoem> | ||
| - | ===แผ่นที่ | + | ===แผ่นที่ ๓๕๘ – พระราชนิพนธ์=== |
<tpoem> | <tpoem> | ||
| - | + | ๒๕๐๐ เวศสุญาณหยั่งจิตรแจ้ง จึ่งทูล ฉลองแฮ | |
| - | + | เหตุว่าราพนาสูร สุดรู้ | |
| - | + | เสียมิตรหมู่ประยูร ญาติมาก มายนา | |
| - | + | ตนจะออกต่อสู้ สทกท้อศรทรง ฯ | |
| - | + | ๒๕๐๑ จึ่งลงไปต่อตั้ง อาหุดี | |
| - | + | ชื่ออุมงค์พิธี ฤทธิล้ำ | |
| - | + | อยู่ยังเฃตรคิรี กลางเกาะ กรุงแฮ | |
| - | + | อดโกรธโภชน์แลน้ำ นับถ้วนสับดวาร ฯ | |
| - | + | ๒๕๐๒ กายจัดเปนเพชรต้าน ต่อวรา วุธเฮย | |
| - | + | ไป่รคายมังษา ไป่ม้วย | |
| - | + | ชี้ใครไป่ทานอา นุภาพวอด วายแฮ | |
| - | + | ชุบไพร่ให้ทนด้วย เดชได้ดังประสงค์ ฯ | |
| - | + | ๒๕๐๓ ทรงทราบจึ่งสังให้ สามทหาร | |
| - | + | คือสุครีพหณุมาน มหิทธิ์ห้าว | |
| - | + | นิลนนณรงค์ชาญ ไปช่วย กันแฮ | |
| - | + | ล้างกิจพิธีท้าว แทตยให้คลายขลัง ฯ | |
| - | + | ๒๕๐๔ สามกระบี่นบบาทไท้ ถอยมา พ้นแฮ | |
| - | + | เหาะลุนิลกาฬา เหลือบพ้อง | |
| - | + | พลมารมั่วพสุธา ร่ายเวท บังแฮ | |
| - | + | เมิลมุ่งหาปากห้อง ห่อนรู้รอยทาง ฯ | |
| - | + | ๒๕๐๕ ช้านานพานพบต้น มรรคา | |
| - | + | ง้างงัดคัดแผ่นผา ปลุกปล้ำ | |
| - | + | ไปเขยื้อนสุดปัญญา วายุบุตร | |
| - | + | เหาะกลับพลับพลาซ้ำ สอบถ้อยถามโหร ฯ | |
| - | + | ๒๕๐๖ ขุนยักษแนะแยบให้ หาวา รีเฮย | |
| - | + | สระบาทสัตรีมา รดล้าง | |
| - | + | ฤทธิเวทผูกแผ่นผา เผยจัก ออกพ่อ | |
| - | + | ทราบเล่ห์ลอยลมคว้าง กลับเข้าลงกา ฯ | |
</tpoem> | </tpoem> | ||
| - | ===แผ่นที่ | + | ===แผ่นที่ ๓๕๙ – พระราชนิพนธ์=== |
<tpoem> | <tpoem> | ||
| - | + | ๒๕๐๗ บังตนดลห้องอยู่ เบญกาย | |
| - | + | ปลอบประโลมโฉมฉาย แนบข้าง | |
| - | + | ความลับเล่าสู่สาย สมรทราบ เสร็จเฮย | |
| - | + | ขันคั่งสลิลล้าง บาทให้ภรรดา ฯ | |
| - | + | ๒๕๐๘ อาไลยลานิ่มน้อง นวลอนงค์ | |
| - | + | เหาะกลับถึงอุมงค์ มุ่งล้าง | |
| - | + | จึ่งเทอุทกลง ตรงแผ่น ผาเฮย | |
| - | + | มนต์เสื่อมสุครีพง้าง เปิดได้โดยใจ ฯ | |
| - | + | ๒๕๐๙ ลงไปประสบเจ้า ลงกา | |
| - | + | หลับเนตรนั่งสมา ธิหมั้น | |
| - | + | สามนายต่างแผลงอา นุภาพเผ่น โผนแฮ | |
| - | + | หักฉัตรราชวัดกั้น เกลื่อนรื้อโทรมทลาย ฯ | |
| - | + | ๒๕๑๐ แล้วไปทุบถีบหม้อ ชลธาร ทิพยเฮย | |
| - | + | เดาะเตะเครื่องสักการ กลาดล้ม | |
| - | + | สุครีพถีบขุนมาร เซซวด | |
| - | + | วายุบุตรฉุดเกษก้ม โขกเกล้าอสุรี ฯ | |
| - | + | ๒๕๑๑ นิลนนทยอบาทขึ้น ตีตบ | |
| - | + | ทศภักตร์เผยอเนตรพบ เพ่งยั้ง | |
| - | + | หยุดโกรธหลับตานบ นอบบ่น มนต์แฮ | |
| - | + | เดชะพระเวทกั้ง บ่ได้เจ็บกาย ฯ | |
| - | + | ๒๕๑๒ สามนายย้ายเล่ห์แกล้ง หลายกล | |
| - | + | ท้าวยักษไป่หยุดมนต์ สมาธิหมั้น | |
| - | + | ต่างเหนื่อยต่างจินต์จน จักคิดไฉนนา | |
| - | + | โอรสมารุดซั้นนเข้าข้าง กล่าวถ้อยปฤกษา | |
| - | + | ๒๕๑๓ ธรรมดาไตรโลกยแล้ว โลกีย์ | |
| - | + | รักกับโกรธย่อมมี แกล่ใกล้ | |
| - | + | มณโฑเทพเทพี ทศภักตร์ สวาศนา | |
| - | + | พาสู่สัพยอกให้ โกรธฟุ้งคงเฟือน ฯ | |
</tpoem> | </tpoem> | ||
| - | ===แผ่นที่ | + | ===แผ่นที่ ๓๖๐ – พระราชนิพนธ์=== |
<tpoem> | <tpoem> | ||
| - | + | ๒๕๑๔ พงษภาณุมาศได้ สดับสาร | |
| - | + | เหนชอบเช่นหณุมาน กล่าวอ้าง | |
| - | + | ลูกลมล่องลมทยาน ยังนิเวศน์ | |
| - | + | สะกดยักษลักเข้าข้าง แท่นแก้วมณโฑ ฯ | |
| - | + | ๒๕๑๕ ยลนางหลับสนิทอุ้ม องค์อร | |
| - | + | เถาถีบทางอัมพร ผาดฟ้า | |
| - | + | ถึงที่ยี่สิบกร กอบตรบะ กิจแฮ | |
| - | + | วางอนุชเทียบหน้า ปลุกเปลื้องมนต์สดม ฯ | |
| - | + | ๒๕๑๖ ร้องตวาดเหวยท้าวยี่ สิบมือ | |
| - | + | นางนี่เมียใครหือ ใคร่แจ้ง | |
| - | + | มัวหลับสับเงาปรือ จะป่น เปิงแฮ | |
| - | + | ฉวยชักผ้าห่มแกล้ง หยอกเย้ยหยาบหยาม ฯ | |
| - | + | ๒๕๑๗ มณโฑร้องกรีดคว้า กอดผัว | |
| - | + | จอมราพรู้ศึกตัว หวาดสดุ้ง | |
| - | + | เผยเนตรพบลิงพัว พันหยอก เมียแฮ | |
| - | + | เหลืออดพิโรธฟุ้ง โลดขึ้นยืนยัน ฯ | |
| - | + | ๒๕๑๘ ฉวยชักคันฉัตรต้อน ตีสวา | |
| - | + | สามต่อฤทธิอสุรา ร่ำล้อ | |
| - | + | รบพลางผัดกันมา ยื้อหยอก นางแฮ | |
| - | + | ท้าวราพเหลือรับท้อ จิตรยั้งยืนตลึง ฯ | |
| - | + | ๒๕๑๙ ลูกลมหลอนหลอกเย้ย ยิ้มหยัน | |
| - | + | ฉะมั่นขันตีขัน แตกเปรี้ยง | |
| - | + | เมียตัวสิตาชัน ฉุนโกรธ ฉิวแฮ | |
| - | + | เมียท่านฉกมาเพี้ยง ลูกไม้กลางไพร ฯ | |
| - | + | ๒๕๒๐ หาไม่จะฆ่าให้ วายปราณ | |
| - | + | เกรงจะล่วงโองการ ท่านใช้ | |
| - | + | กล่าวเสร็จจึ่งสามทหหาร เหาะกลับ มาแฮ | |
| - | + | ทูลพระนรายน์ไท้ ท่านซร้องสรเสริญ ฯ | |
</tpoem> | </tpoem> | ||
รุ่นปัจจุบันของ 14:04, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
ทศกัณฐ์ตั้งพิธีชุบกายให้เป็นเพชร หนุมานสะกดพานางมณโฑมาเย้าหยอกจนเสียพิธี
แผ่นที่ ๓๕๗ – พระราชนิพนธ์
| ๒๔๙๓ ทศภักตรทราบศึกแพ้ | แต่สา รันเฮย | ||
| เสียสหายนัดดา | เด็ดร้าง | ||
| ตรลึงรฤกอา | ไลยร่ำ รักแฮ | ||
| หาเลศมลายล้าง | เหล่าเสี้ยนศึกไฉน ฯ | ||
| ๒๔๙๔ ไพรีมีฤทธิด้วย | สาตรา | ||
| เอาเวทต่อเดชา | จึ่งได้ | ||
| คิดพลางสั่งเปาวนา | สูรสฤษดิ การแฮ | ||
| ขุนราพทราบสั่งไท้ | รับถ้อยเกณฑ์พล ฯ | ||
| ๒๔๙๕ พาไปบรรพตแก้ว | นิลกาฬ | ||
| ขุดอุมงค์โอฬาร | ฤกกว้าง | ||
| ครบสิ่งสักการพาน | ผกาธูป เทียนแฮ | ||
| ราชวัดฉัตรธงสล้าง | เสรจทั้งกุมภ์สลิล ฯ | ||
| ๒๔๗๖ ทศเศียรเสดจสู่ห้อง | สนานองค์ สอาดเอย | ||
| โขมพัตรภูษาทรง | สภักแผ้ว | ||
| สอดประคำทรำวง | เวียดห่อ ชฎาแฮ | ||
| สถิตยรถเร่งพลแคล้ว | รีบร้นดลคอย ฯ | ||
| ๒๔๙๗ ลงรถดำหรัสให้ | หาผา แผ่นเฮย | ||
| คอยปิดปากมรรคา | มิดเม้น | ||
| จดเวรจึ่งค่อยมา | เผยแผ่น ผานอ | ||
| สั่งสรรพสู่ที่เร้น | ราพป้องปิดทาง ฯ | ||
| ๒๔๙๘ ท้าวราวนร่ายเวทกรึ้ง | กรึงไศล | ||
| แล้วเสดจสถิตยใน | แท่นแก้ว | ||
| รฦกคุณพระครรไล | หงษมนัส การแฮ | ||
| ขัดสมาธิ์ร่ายมนต์แกล้ว | ห่อนได้ไหวติง ฯ | ||
| ๒๔๙๙ ปางนเรนทร์ราเมศเกล้า | โลกา | ||
| ออกหมู่มุขมาตยา | ยอบเฝ้า | ||
| พระฟังฝ่ายปัจจา | มิตรไป่ มาเฮย | ||
| หลากจิตรเหนผิดเค้า | เบิกถ้อยถามโหร ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๕๘ – พระราชนิพนธ์
| ๒๕๐๐ เวศสุญาณหยั่งจิตรแจ้ง | จึ่งทูล ฉลองแฮ | ||
| เหตุว่าราพนาสูร | สุดรู้ | ||
| เสียมิตรหมู่ประยูร | ญาติมาก มายนา | ||
| ตนจะออกต่อสู้ | สทกท้อศรทรง ฯ | ||
| ๒๕๐๑ จึ่งลงไปต่อตั้ง | อาหุดี | ||
| ชื่ออุมงค์พิธี | ฤทธิล้ำ | ||
| อยู่ยังเฃตรคิรี | กลางเกาะ กรุงแฮ | ||
| อดโกรธโภชน์แลน้ำ | นับถ้วนสับดวาร ฯ | ||
| ๒๕๐๒ กายจัดเปนเพชรต้าน | ต่อวรา วุธเฮย | ||
| ไป่รคายมังษา | ไป่ม้วย | ||
| ชี้ใครไป่ทานอา | นุภาพวอด วายแฮ | ||
| ชุบไพร่ให้ทนด้วย | เดชได้ดังประสงค์ ฯ | ||
| ๒๕๐๓ ทรงทราบจึ่งสังให้ | สามทหาร | ||
| คือสุครีพหณุมาน | มหิทธิ์ห้าว | ||
| นิลนนณรงค์ชาญ | ไปช่วย กันแฮ | ||
| ล้างกิจพิธีท้าว | แทตยให้คลายขลัง ฯ | ||
| ๒๕๐๔ สามกระบี่นบบาทไท้ | ถอยมา พ้นแฮ | ||
| เหาะลุนิลกาฬา | เหลือบพ้อง | ||
| พลมารมั่วพสุธา | ร่ายเวท บังแฮ | ||
| เมิลมุ่งหาปากห้อง | ห่อนรู้รอยทาง ฯ | ||
| ๒๕๐๕ ช้านานพานพบต้น | มรรคา | ||
| ง้างงัดคัดแผ่นผา | ปลุกปล้ำ | ||
| ไปเขยื้อนสุดปัญญา | วายุบุตร | ||
| เหาะกลับพลับพลาซ้ำ | สอบถ้อยถามโหร ฯ | ||
| ๒๕๐๖ ขุนยักษแนะแยบให้ | หาวา รีเฮย | ||
| สระบาทสัตรีมา | รดล้าง | ||
| ฤทธิเวทผูกแผ่นผา | เผยจัก ออกพ่อ | ||
| ทราบเล่ห์ลอยลมคว้าง | กลับเข้าลงกา ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๕๙ – พระราชนิพนธ์
| ๒๕๐๗ บังตนดลห้องอยู่ | เบญกาย | ||
| ปลอบประโลมโฉมฉาย | แนบข้าง | ||
| ความลับเล่าสู่สาย | สมรทราบ เสร็จเฮย | ||
| ขันคั่งสลิลล้าง | บาทให้ภรรดา ฯ | ||
| ๒๕๐๘ อาไลยลานิ่มน้อง | นวลอนงค์ | ||
| เหาะกลับถึงอุมงค์ | มุ่งล้าง | ||
| จึ่งเทอุทกลง | ตรงแผ่น ผาเฮย | ||
| มนต์เสื่อมสุครีพง้าง | เปิดได้โดยใจ ฯ | ||
| ๒๕๐๙ ลงไปประสบเจ้า | ลงกา | ||
| หลับเนตรนั่งสมา | ธิหมั้น | ||
| สามนายต่างแผลงอา | นุภาพเผ่น โผนแฮ | ||
| หักฉัตรราชวัดกั้น | เกลื่อนรื้อโทรมทลาย ฯ | ||
| ๒๕๑๐ แล้วไปทุบถีบหม้อ | ชลธาร ทิพยเฮย | ||
| เดาะเตะเครื่องสักการ | กลาดล้ม | ||
| สุครีพถีบขุนมาร | เซซวด | ||
| วายุบุตรฉุดเกษก้ม | โขกเกล้าอสุรี ฯ | ||
| ๒๕๑๑ นิลนนทยอบาทขึ้น | ตีตบ | ||
| ทศภักตร์เผยอเนตรพบ | เพ่งยั้ง | ||
| หยุดโกรธหลับตานบ | นอบบ่น มนต์แฮ | ||
| เดชะพระเวทกั้ง | บ่ได้เจ็บกาย ฯ | ||
| ๒๕๑๒ สามนายย้ายเล่ห์แกล้ง | หลายกล | ||
| ท้าวยักษไป่หยุดมนต์ | สมาธิหมั้น | ||
| ต่างเหนื่อยต่างจินต์จน | จักคิดไฉนนา | ||
| โอรสมารุดซั้นนเข้าข้าง | กล่าวถ้อยปฤกษา | ||
| ๒๕๑๓ ธรรมดาไตรโลกยแล้ว | โลกีย์ | ||
| รักกับโกรธย่อมมี | แกล่ใกล้ | ||
| มณโฑเทพเทพี | ทศภักตร์ สวาศนา | ||
| พาสู่สัพยอกให้ | โกรธฟุ้งคงเฟือน ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๖๐ – พระราชนิพนธ์
| ๒๕๑๔ พงษภาณุมาศได้ | สดับสาร | ||
| เหนชอบเช่นหณุมาน | กล่าวอ้าง | ||
| ลูกลมล่องลมทยาน | ยังนิเวศน์ | ||
| สะกดยักษลักเข้าข้าง | แท่นแก้วมณโฑ ฯ | ||
| ๒๕๑๕ ยลนางหลับสนิทอุ้ม | องค์อร | ||
| เถาถีบทางอัมพร | ผาดฟ้า | ||
| ถึงที่ยี่สิบกร | กอบตรบะ กิจแฮ | ||
| วางอนุชเทียบหน้า | ปลุกเปลื้องมนต์สดม ฯ | ||
| ๒๕๑๖ ร้องตวาดเหวยท้าวยี่ | สิบมือ | ||
| นางนี่เมียใครหือ | ใคร่แจ้ง | ||
| มัวหลับสับเงาปรือ | จะป่น เปิงแฮ | ||
| ฉวยชักผ้าห่มแกล้ง | หยอกเย้ยหยาบหยาม ฯ | ||
| ๒๕๑๗ มณโฑร้องกรีดคว้า | กอดผัว | ||
| จอมราพรู้ศึกตัว | หวาดสดุ้ง | ||
| เผยเนตรพบลิงพัว | พันหยอก เมียแฮ | ||
| เหลืออดพิโรธฟุ้ง | โลดขึ้นยืนยัน ฯ | ||
| ๒๕๑๘ ฉวยชักคันฉัตรต้อน | ตีสวา | ||
| สามต่อฤทธิอสุรา | ร่ำล้อ | ||
| รบพลางผัดกันมา | ยื้อหยอก นางแฮ | ||
| ท้าวราพเหลือรับท้อ | จิตรยั้งยืนตลึง ฯ | ||
| ๒๕๑๙ ลูกลมหลอนหลอกเย้ย | ยิ้มหยัน | ||
| ฉะมั่นขันตีขัน | แตกเปรี้ยง | ||
| เมียตัวสิตาชัน | ฉุนโกรธ ฉิวแฮ | ||
| เมียท่านฉกมาเพี้ยง | ลูกไม้กลางไพร ฯ | ||
| ๒๕๒๐ หาไม่จะฆ่าให้ | วายปราณ | ||
| เกรงจะล่วงโองการ | ท่านใช้ | ||
| กล่าวเสร็จจึ่งสามทหหาร | เหาะกลับ มาแฮ | ||
| ทูลพระนรายน์ไท้ | ท่านซร้องสรเสริญ ฯ | ||
