โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๘๙

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(แผ่นที่ ๓๕๔ – หลวงอินทรโกษา)
(พระรามรบกับท้าวสัตลุง และตรีเมฆ)
 
แถว 2: แถว 2:
==พระรามรบกับท้าวสัตลุง และตรีเมฆ==
==พระรามรบกับท้าวสัตลุง และตรีเมฆ==
 +
 +
===แผ่นที่ ๓๕๓ – หลวงอินทรโกษา===
 +
<tpoem>
 +
๒๔๖๕ สัตลุงทรงรถเร้า  โยธี ท่านนา
 +
ตรีเมฆเถลิงหัศดี  ถัดไท้
 +
ดินธุชเร่งทัพลี  ลาศลุ สนามแฮ
 +
สั่งอยุดพยุหไว้  แยกตั้งสองกอง ฯ
 +
 +
 +
๒๔๖๖ ปางพิศณุรักษไท้  ทรงธรรม์
 +
ฟื้นผธมสุริยฉัน  เรื่อฟ้า
 +
เสร็จสรงธาองค์จรัล  ออกหมู่ กบินทร์แฮ
 +
พร้อมสิบแปดมกุฎข้า  บาทก้มประนมกร ฯ
 +
 +
 +
๒๔๖๗ ภอยินอสรโห่ก้อง  มรกฎ เฃาแฮ
 +
ถามพิเภกประณต  บาทแล้ว
 +
ทูลว่าใช่ทัพทศ  ภักตรยก มานอ
 +
ตรีเมฆสัตลุงแกล้ว  ชอบไท้เสด็จควร ฯ
 +
 +
 +
๒๔๖๘ ทรงสดับพิเภกแล้ว  โองการ สั่งเฮย
 +
สุครีพเร่งจัดทหาร  แต่ห้าว
 +
เราจักออกโรมราญ  อริราช นี้นา
 +
สั่งเสร็จชวนน้องท้าว  เสด็จขึ้นสนานชล ฯ
 +
 +
 +
๒๔๖๙ บุตรอาทิตยเร้ารีบ  จัดพหล เสร็จนา
 +
พื้นแต่พงษ์เทพพล  แกว่นแกล้ว
 +
กุมสาตรอาจองผจญ  อริราพ สยบแฮ
 +
พรอมทศโยธาแล้ว  เทียบไว้ตามขบวน ฯ
 +
 +
 +
๒๔๗๐ สององค์ทรงเครื่องแล้ว  จับศร เสด็จเฮย
 +
เถลิงรถเนื่องพานร  นอบน้อม
 +
พระลักษณประนมกร  เนาน่า รถนา
 +
พลกระบินทร์โห่พร้อม  สนั่นก้องกลองแตร ฯ
 +
 +
 +
๒๔๗๑ ไชยามโบกธุชผ้าย  นำทัพ
 +
มาตุลีคุมขับ  รถเร้า
 +
ถึงที่สัตลุงกับ  ตรีเมฆ ตั้งเฮย
 +
สองแทตยขับพลเข้า  จู่จ้วงโจมผจญ ฯ
 +
</tpoem>
===แผ่นที่ ๓๕๔ – หลวงอินทรโกษา===
===แผ่นที่ ๓๕๔ – หลวงอินทรโกษา===
<tpoem>
<tpoem>
แถว 131: แถว 175:
เสียงโห่ลั่นไพรลิน  ลาศกลับ ทัพแฮ
เสียงโห่ลั่นไพรลิน  ลาศกลับ ทัพแฮ
บรรลุพลับพลาแล้ว  เสด็จเข้าเนาสฐาน ฯ
บรรลุพลับพลาแล้ว  เสด็จเข้าเนาสฐาน ฯ
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๓๕๗ – พระราชนิพนธ์===
 
-
<tpoem>
 
-
๒๔๙๓ ทศภักตรทราบศึกแพ้  แต่สา รันเฮย
 
-
เสียสหายนัดดา  เด็ดร้าง
 
-
ตรลึงรฤกอา  ไลยร่ำ รักแฮ
 
-
หาเลศมลายล้าง  เหล่าเสี้ยนศึกไฉน ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๔๙๔ ไพรีมีฤทธิด้วย  สาตรา
 
-
เอาเวทต่อเดชา  จึ่งได้
 
-
คิดพลางสั่งเปาวนา  สูรสฤษดิ การแฮ
 
-
ขุนราพทราบสั่งไท้  รับถ้อยเกณฑ์พล ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๔๙๕ พาไปบรรพตแก้ว  นิลกาฬ
 
-
ขุดอุมงค์โอฬาร  ฤกกว้าง
 
-
ครบสิ่งสักการพาน  ผกาธูป เทียนแฮ
 
-
ราชวัดฉัตรธงสล้าง  เสรจทั้งกุมภ์สลิล ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๔๗๖ ทศเศียรเสดจสู่ห้อง  สนานองค์ สอาดเอย
 
-
โขมพัตรภูษาทรง  สภักแผ้ว
 
-
สอดประคำทรำวง  เวียดห่อ ชฎาแฮ
 
-
สถิตยรถเร่งพลแคล้ว  รีบร้นดลคอย ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๔๙๗ ลงรถดำหรัสให้  หาผา แผ่นเฮย
 
-
คอยปิดปากมรรคา  มิดเม้น
 
-
จดเวรจึ่งค่อยมา  เผยแผ่น ผานอ
 
-
สั่งสรรพสู่ที่เร้น  ราพป้องปิดทาง ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๔๙๘ ท้าวราวนร่ายเวทกรึ้ง  กรึงไศล
 
-
แล้วเสดจสถิตยใน  แท่นแก้ว
 
-
รฦกคุณพระครรไล  หงษมนัส การแฮ
 
-
ขัดสมาธิ์ร่ายมนต์แกล้ว  ห่อนได้ไหวติง ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๔๙๙ ปางนเรนทร์ราเมศเกล้า  โลกา
 
-
ออกหมู่มุขมาตยา  ยอบเฝ้า
 
-
พระฟังฝ่ายปัจจา  มิตรไป่ มาเฮย
 
-
หลากจิตรเหนผิดเค้า  เบิกถ้อยถามโหร ฯ
 
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๓๕๘ – พระราชนิพนธ์===
 
-
<tpoem>
 
-
๒๕๐๐ เวศสุญาณหยั่งจิตรแจ้ง  จึ่งทูล ฉลองแฮ
 
-
เหตุว่าราพนาสูร  สุดรู้
 
-
เสียมิตรหมู่ประยูร  ญาติมาก มายนา
 
-
ตนจะออกต่อสู้  สทกท้อศรทรง ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๕๐๑ จึ่งลงไปต่อตั้ง  อาหุดี
 
-
ชื่ออุมงค์พิธี  ฤทธิล้ำ
 
-
อยู่ยังเฃตรคิรี  กลางเกาะ กรุงแฮ
 
-
อดโกรธโภชน์แลน้ำ  นับถ้วนสับดวาร ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๕๐๒ กายจัดเปนเพชรต้าน  ต่อวรา วุธเฮย
 
-
ไป่รคายมังษา  ไป่ม้วย
 
-
ชี้ใครไป่ทานอา  นุภาพวอด วายแฮ
 
-
ชุบไพร่ให้ทนด้วย  เดชได้ดังประสงค์ ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๕๐๓ ทรงทราบจึ่งสังให้  สามทหาร
 
-
คือสุครีพหณุมาน  มหิทธิ์ห้าว
 
-
นิลนนณรงค์ชาญ  ไปช่วย กันแฮ
 
-
ล้างกิจพิธีท้าว  แทตยให้คลายขลัง ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๕๐๔ สามกระบี่นบบาทไท้  ถอยมา พ้นแฮ
 
-
เหาะลุนิลกาฬา  เหลือบพ้อง
 
-
พลมารมั่วพสุธา  ร่ายเวท บังแฮ
 
-
เมิลมุ่งหาปากห้อง  ห่อนรู้รอยทาง ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๕๐๕ ช้านานพานพบต้น  มรรคา
 
-
ง้างงัดคัดแผ่นผา  ปลุกปล้ำ
 
-
ไปเขยื้อนสุดปัญญา  วายุบุตร
 
-
เหาะกลับพลับพลาซ้ำ  สอบถ้อยถามโหร ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๕๐๖ ขุนยักษแนะแยบให้  หาวา รีเฮย
 
-
สระบาทสัตรีมา  รดล้าง
 
-
ฤทธิเวทผูกแผ่นผา  เผยจัก ออกพ่อ
 
-
ทราบเล่ห์ลอยลมคว้าง  กลับเข้าลงกา ฯ
 
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๓๕๙ – พระราชนิพนธ์===
 
-
<tpoem>
 
-
๒๕๐๗ บังตนดลห้องอยู่  เบญกาย
 
-
ปลอบประโลมโฉมฉาย  แนบข้าง
 
-
ความลับเล่าสู่สาย  สมรทราบ เสร็จเฮย
 
-
ขันคั่งสลิลล้าง  บาทให้ภรรดา ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๕๐๘ อาไลยลานิ่มน้อง  นวลอนงค์
 
-
เหาะกลับถึงอุมงค์  มุ่งล้าง
 
-
จึ่งเทอุทกลง  ตรงแผ่น ผาเฮย
 
-
มนต์เสื่อมสุครีพง้าง  เปิดได้โดยใจ ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๕๐๙ ลงไปประสบเจ้า  ลงกา
 
-
หลับเนตรนั่งสมา  ธิหมั้น
 
-
สามนายต่างแผลงอา  นุภาพเผ่น โผนแฮ
 
-
หักฉัตรราชวัดกั้น  เกลื่อนรื้อโทรมทลาย ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๕๑๐ แล้วไปทุบถีบหม้อ  ชลธาร ทิพยเฮย
 
-
เดาะเตะเครื่องสักการ  กลาดล้ม
 
-
สุครีพถีบขุนมาร  เซซวด
 
-
วายุบุตรฉุดเกษก้ม  โขกเกล้าอสุรี ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๕๑๑ นิลนนทยอบาทขึ้น  ตีตบ
 
-
ทศภักตร์เผยอเนตรพบ  เพ่งยั้ง
 
-
หยุดโกรธหลับตานบ  นอบบ่น มนต์แฮ
 
-
เดชะพระเวทกั้ง  บ่ได้เจ็บกาย ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๕๑๒ สามนายย้ายเล่ห์แกล้ง  หลายกล
 
-
ท้าวยักษไป่หยุดมนต์  สมาธิหมั้น
 
-
ต่างเหนื่อยต่างจินต์จน  จักคิดไฉนนา
 
-
โอรสมารุดซั้นนเข้าข้าง  กล่าวถ้อยปฤกษา
 
-
 
-
 
-
๒๕๑๓ ธรรมดาไตรโลกยแล้ว  โลกีย์
 
-
รักกับโกรธย่อมมี  แกล่ใกล้
 
-
มณโฑเทพเทพี  ทศภักตร์ สวาศนา
 
-
พาสู่สัพยอกให้  โกรธฟุ้งคงเฟือน ฯ
 
</tpoem>
</tpoem>

รุ่นปัจจุบันของ 14:04, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

พระรามรบกับท้าวสัตลุง และตรีเมฆ

แผ่นที่ ๓๕๓ – หลวงอินทรโกษา

๒๔๖๕ สัตลุงทรงรถเร้าโยธี ท่านนา
ตรีเมฆเถลิงหัศดีถัดไท้
ดินธุชเร่งทัพลีลาศลุ สนามแฮ
สั่งอยุดพยุหไว้แยกตั้งสองกอง ฯ
๒๔๖๖ ปางพิศณุรักษไท้ทรงธรรม์
ฟื้นผธมสุริยฉันเรื่อฟ้า
เสร็จสรงธาองค์จรัลออกหมู่ กบินทร์แฮ
พร้อมสิบแปดมกุฎข้าบาทก้มประนมกร ฯ
๒๔๖๗ ภอยินอสรโห่ก้องมรกฎ เฃาแฮ
ถามพิเภกประณตบาทแล้ว
ทูลว่าใช่ทัพทศภักตรยก มานอ
ตรีเมฆสัตลุงแกล้วชอบไท้เสด็จควร ฯ
๒๔๖๘ ทรงสดับพิเภกแล้วโองการ สั่งเฮย
สุครีพเร่งจัดทหารแต่ห้าว
เราจักออกโรมราญอริราช นี้นา
สั่งเสร็จชวนน้องท้าวเสด็จขึ้นสนานชล ฯ
๒๔๖๙ บุตรอาทิตยเร้ารีบจัดพหล เสร็จนา
พื้นแต่พงษ์เทพพลแกว่นแกล้ว
กุมสาตรอาจองผจญอริราพ สยบแฮ
พรอมทศโยธาแล้วเทียบไว้ตามขบวน ฯ
๒๔๗๐ สององค์ทรงเครื่องแล้วจับศร เสด็จเฮย
เถลิงรถเนื่องพานรนอบน้อม
พระลักษณประนมกรเนาน่า รถนา
พลกระบินทร์โห่พร้อมสนั่นก้องกลองแตร ฯ
๒๔๗๑ ไชยามโบกธุชผ้ายนำทัพ
มาตุลีคุมขับรถเร้า
ถึงที่สัตลุงกับตรีเมฆ ตั้งเฮย
สองแทตยขับพลเข้าจู่จ้วงโจมผจญ ฯ
             

แผ่นที่ ๓๕๔ – หลวงอินทรโกษา

๒๔๗๒ พลลิงพลยักษกลุ้มกลางสมร ภูมิ์เฮย
ต่างหวดต่างฟันฟอนฟาดทิ้ง
ต่างแกล้วต่อหาญรอญราญชีพ กันนา
ยักษหวดลิงฟันกลิ้งยักษม้วยสมุทเลย ฯ
๒๔๗๓ ตรีเมฆโกรธเกรี้ยวขับคชา แทงแฮ
พลกระบี่มรณาอเนกผู้
สัตลุงพุ่งสาตราสวาวอด วายแฮ
สุครีพโกรธโดดสู้เผ่นขึ้นงาคเชนทร์ ฯ
๒๔๗๔ ลูกลมขึ้นรถเจ้าจักพาฬ
แทงถูกโลทันมลาญชีพแล้ว
บุตรรวิหักฅอสารตรีเมฆ ม้วยแฮ
วายุบุตรถีบรถแก้วหักสิ้นโทรมลง ฯ
๒๔๗๕ สัตลุงตรีเมฆไท้ตกดิน กเดนเฮย
เกรี้ยวโกรธพลางทรงศิลป์เหนี่ยวน้าว
แผลงศรถูกพลกบินทร์ตายนัน อเนกนา
ซ้ำขับพหล้าวสกัดล้างลิงกเจิง ฯ
๒๔๗๖ พระรามพระลักษณไท้แผลงศร กจายเฮย
พลแทตยสองนครหมดม้วย
ศิลป์พระกฤษณตัดกรราพสัต ลุงแฮ
ตรีเมฆต้องสาตรด้วยเดชน้องนารายน์ราญ ฯ
๒๔๗๗ สองล้มพลางอ้างอ่านมนต์มหันต์
ศิลป์หลุดหลายแผลผันโกรธเกรี้ยว
เหนี่ยวสายลั่นศรทันใดมุ่ง มาทแฮ
แสงสารทเปนเพลิงเลี้ยวไล่ล้างวานร ฯ
๒๔๗๘ ราเมศพรหมมาศเขม้นพาดสาย แผลงเฮย
พระลักษณอัคนิหมายมุ่งล้าง
เพลิงสารทแทตยสูญหายรถคช แหลกนา
พลกระบี่ที่ร้างชีพนั้นคืนเปน ฯ
             

แผ่นที่ ๓๕๕ – หลวงอินทรโกษา

๒๔๗๙ พรหมมาศปักอกเจ้าจักรวาฬ ม้วยแฮ
ตรีเมฆกลัวชีพลาญคิดลี้
ร่ายเวทแทรกพสุธานลุนาค วอนนา
๒๔๘๐ กาลนาคทราบกิจแล้วบอกพลัน
ในกรวดหาดแก้วบรรพตจักร
ยักษ์รับพจนเหาะเขม้นมุ่งเมื้อโดยคำ ฯ
๒๔๘๑ ปางพิศณุล้างสัตลุงตาย แล้วแฮ
ตรีเมฆบัดกายหายหลากอั้น
ตฤกกริงตรัสถามอุบายพิเภก ทูลนา
มันคิดหนีเดชดั้นสู่ด้าวนาดินทร์ ฯ
๒๔๘๒ ทรงสดับรับสั่งให้หณุมาน
แทรกแผ่นไผทตามผลาญแทตย์ท้าว
ลูกลมรับโองการถอยรับ ท่านนา
ชำแรกปัถพีด้าวอุรุคไท้เร็วถึง ฯ
๒๔๘๓ หณุมานย่างขึ้นพระโรงสุวรรณ์
นาคราชออกนาคอนันต์เนื่องน้อม
ลิงถามนาคแสร้งสรรเสบอก พรางแฮ
ลิโกรธหางมัดอ้อมนาคร้องบอกความ ฯ
๒๔๘๔ ขุนกระบี่ยินพจน์ไท้โสมนัศ
จึ่งคลี่คลายหางมัดนาคแล้ว
จรจากพระโรงรัตนคืนกลับ ขึ้นแฮ
รีบเรห็จลุหาดแก้วแทบใกล้ จักรวาล ฯ
๒๔๘๕ พลางพินิจทั่วท้องสมุทไทย
โดยวุฒิปรีชาไวยยิ่งผู้
ยลอุทกผุดเปนไพรพรายปุด ปุดนอ
             

แผ่นที่ ๓๕๖ – หลวงอินทรโกษา

๒๔๘๖ อ่านเวทร่างเท่าไท้ธาดา
หัดถกอบวาลุกาเฟื่องน้ำ
กรวดไหวหวั่นกายายักษเอะ ใจเฮย
เผ่นผุดยลลิงชง้ำยักษจ้วงโจมผจญ ฯ
๒๔๘๗ ตนต่อตนฤทธิล้ำราวี
ยักษตระบองลิงตรีก่นเกรี้ยว
รุกรบตบแทงตีต่างจับ กันนา
ยักษหวดลูกลิงเลี้ยวไล่ล้างยักษทลวง ฯ
๒๔๘๘ ลูกลมโถมถีบต้องกายมาร
ฉวยฉุดคทาทยานไล่ล้าง
ยักษเสียตะบองดาลกริ้วโกรธ แล่นนอ
ถอนพฤกษาง่าง้างเผ่นเข้าตีลิง ฯ
๒๔๘๙ สวาหลบรับรับจ้วงโจมปจัญ
ฉวยแย่งได้พฤกษพลันถีบซ้ำ
ยักษล้มลูกลมยันเหยียบอก
จิกเกษตรีแกว่งห้ำหั่นเกล้ามารมรณ์ ฯ
๒๔๙๐ เสร็จผลาญตรีเมฆแล้วขุนสวา
พลันเรห็จหิ้วเศียรมารที่เฝ้า
ประณตพระจักราถวายศีระ มารเฮย
พระพิศณุยลเกล้าแทตยแล้วพูลเกษม ฯ
๒๔๙๑ พลางตรัสชมฤทธิล้ำหาไหน เสมอนอ
ใช้กิจได้สมใจดั่งชี้
หาทิพยพิมานไตรตรึงโลกย ง่ายแฮ
หาอย่างหณุมานนี้ยากแท้สุดหา ฯ
๒๔๙๒ จักกฤษณตรัสเสร็จขึ้นรถอินทร
พร้อมหมู่พลพฤนทร์กลั่นแกล้ว
เสียงโห่ลั่นไพรลินลาศกลับ ทัพแฮ
บรรลุพลับพลาแล้วเสด็จเข้าเนาสฐาน ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว