โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๗๔
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(/* อินทรชิตลาทศกัณฐ์ไปชุบศรพรหมมาสตร์ที่ริมหาดมรกต ทศกัณฐ์จึงให้อสุรกำปั่นออกรบขัตตาทั) |
||
แถว 2: | แถว 2: | ||
==อินทรชิตลาทศกัณฐ์ไปชุบศรพรหมมาสตร์ที่ริมหาดมรกต ทศกัณฐ์จึงให้อสุรกำปั่นออกรบขัตตาทัพ== | ==อินทรชิตลาทศกัณฐ์ไปชุบศรพรหมมาสตร์ที่ริมหาดมรกต ทศกัณฐ์จึงให้อสุรกำปั่นออกรบขัตตาทัพ== | ||
+ | |||
+ | ===แผ่นที่ ๒๙๓ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๒๐๔๕ ฝ่ายสารัณทูตเร้น เหนมนุษย์ ฟื้นนอ | ||
+ | อุรุครัดมัดลุ่ยหลุด ครุธแก้ | ||
+ | พลลิงโห่อึงอุด กลับพลับ พลาเอย | ||
+ | ต่างขับม้าควบแต้ รีบเข้าเมืองมาร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๐๔๖ ครั้นถึงทูลแด่ท้าว ทศกรรฐ | ||
+ | ราเมศมาโศกศัลย์ สร่างแล้ว | ||
+ | แผลงศรเรียกสุบรรณ์ โฉบเฉี่ยว นาคนา | ||
+ | พระลักษณ์ลิงตัวแกล้ว กลับฟื้นคืนคง ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๐๔๗ ทศเศียรร้อนจิตรแม้ เพลิงเผา | ||
+ | อ้ายพิเภกแนะเขา จึ่งรู้ | ||
+ | ใครอยู่บอกลูกเรา ให้รีบ มานา | ||
+ | เออว่าตายมันสู้ คิดแก้กันคืน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๐๔๘ กำนัลรับสั่งท้าว ทศภักตร์ | ||
+ | ไปนิเวศน์พระยายักษ ลูกเจ้า | ||
+ | ทูลว่าหมู่ปรปักษ์ ไม่มอด ม้วยนา | ||
+ | เชิญเสดจขึ้นไปเฝ้า จักให้รณรงค์ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๐๔๙ อินทรชิตทราบข่าวแค้น ใจจน ใจนา | ||
+ | ร้อนอกเล่หเพลิงลน ลวกไหม้ | ||
+ | รับสั่งราชการรณ รงค์เร่ง เรวพ่อ | ||
+ | จำจิตรขึ้นเฝ้าให้ ย่อท้อบิดุรงค์ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๐๕๐ ทศกรรฐผันภักตร์จ้อง เอารส | ||
+ | จำกล่าวคราวร้อนอด เคียดขึ้ง | ||
+ | เออพระลักษณนาคมัดหมด ท้งงพวก พลนา | ||
+ | มีครุฑยุทธแย่งทึ้ง หลุดฟื้นทำไฉน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๐๕๑ อินทรชิตฟังตรัสแล้ว อภิวันท์ ทูลเอย | ||
+ | นาคบาศพรหมเมศสรร ประสิทธิให้ | ||
+ | ศักดานุภาพบวร ฦๅเลิศ | ||
+ | เพราะพิเภกสาวไสร้ บวกแก้ศรศรี ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
===แผ่นที่ ๒๙๔ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ=== | ===แผ่นที่ ๒๙๔ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
แถว 44: | แถว 88: | ||
มีไม้ต่างสำคัญ กรวดขจิต เขียวเฮย | มีไม้ต่างสำคัญ กรวดขจิต เขียวเฮย | ||
สั่งพัทกาลมารแกล้ว แต่งตั้งโรงพิธี ฯ | สั่งพัทกาลมารแกล้ว แต่งตั้งโรงพิธี ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
+ | ===แผ่นที่ ๒๙๕ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๒๐๕๙ พัทกาลบังคับให้ โยธี รดมมา | ||
+ | เร่งปลูกโรงยาวรี ใหญ่กว้าง | ||
+ | เฉลียงรอบนับห้องมี สามสิบ สามแฮ | ||
+ | แต่งอาศน์ดาษพิดานข้าง แวดล้อมฉัตรธง ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๐๖๐ วโรรสทศภักตรได้ ดังประสงค์ | ||
+ | จึ่งโสรดสนานองค์ สระเกล้า | ||
+ | ภูษิตรัตนอลง กฎประดับ เขียวแฮ | ||
+ | เสร็จรับพรหมมาศเข้า สู่ห้องพิธีกรรม ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๐๖๑ ขึ้นนั่งเหนือแท่นแก้ว พรายพรรณ์ | ||
+ | จุดธูปเทียนสุวรรณ นบไหว้ | ||
+ | บูชามหิศวรสุวรรณ สิทธิสาตร ศรเฮย | ||
+ | พรหมมาศพาดตักไว้ พร่ำพร้องศิวมนต์ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๐๖๒ ดาราดิเรกแพร้ว รัศมี อับเอย | ||
+ | บูรพพระฮามไขศรี ส่องหล้า | ||
+ | กฤษณุรักษจักรี ผธมตื่น | ||
+ | สรงเสร็จเสด็จออกข้า บาทเฝ้าคอยสนอง ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๐๖๓ อัษฎาทศประณตน้อม ฟังสาร | ||
+ | สุครีพทูลพลาหาร ขัดไร้ | ||
+ | พลกระบี่ออกรอนราญ ต่างอิด โรยนา | ||
+ | นิลพัทไม่มาให้ เฃตรใกล้สุดแสวง ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๐๖๔ ทรงฟังวิตกตื้น เติมทุกข์ | ||
+ | แม้ว่าศึกเฉินฉุก ต่อสู้ | ||
+ | พลเราออกรับรุก จักย่อย ยับเอย | ||
+ | เออพิเภกเคยรู้ ป่าไม้ใดดี ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๐๖๕ พิเภกน้อมศิรเกล้า กราบทูล | ||
+ | ป่าชื่อสาลวันพูล เพียบไม้ | ||
+ | พวงผลกลาดบริบูรณ ภอพัก พลนา | ||
+ | สนุกนิ์ดั่งแสร้งสร่างไว้ ฝั่งน้ำหนอุดร ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
+ | ===แผ่นที่ ๒๙๖ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๒๐๖๖ ทรงสดับชอบด้วยราช อัธยา ไศรยเฮย | ||
+ | สั่งพิเภกท่านหา ช่วยบ้าง | ||
+ | จงรีบยกโยธา สองสมุท ไปแฮ | ||
+ | สุดแต่ส่งอย่าค้าง เร่งร้อนเรวมา ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๐๖๗ พิเภกรับใส่เกล้า ทูลพลัน | ||
+ | วันหนึ่งกลับมิทัน พรุ่งช้าว | ||
+ | ข้าศึกยกพลขันธ์ ออกหัก โหมเฮย | ||
+ | อินทรชิตทะนงห้าว อย่าให้เสียที ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๐๖๘ ทูลแถลงเปนเล่ห์แล้ว ลาจร | ||
+ | ตรวจกระบินทร์นิกร ครบถ้วน | ||
+ | ต่างตนเทิดหาบคอน ข้ามสมุท ไปเฮย | ||
+ | เดินทุ่งวุ้งเวิ้งล้วน หมู่ไม้ไพรพนอม ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๐๖๙ ทศเศียรไสยาศร้อน ทรวงหมอง | ||
+ | หลับเนตรหฤไทยตรอง ตฤกสู้ | ||
+ | จนพระสุริยเรืองรอง ส่องโลกย์ | ||
+ | ออกพระโรงตรวจผู้ ต่อต้านพานรินทร์ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๐๗๐ สั่งอสูรกำปั่นกล้า รณยุทธ | ||
+ | จงยกพลสิบสมุท กลั่นแกล้ว | ||
+ | ขัดทัพรับมนุษย์ ไว้ก่อน นาฮา | ||
+ | อินทรชิตเสร็จพิธีแล้ว จักได้รณรงค์ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๐๗๑ คำนับรับสั่งแล้ว ลามา | ||
+ | จัดทัพแต่งอังคา พยพหมั้น | ||
+ | ขี่คชยาตรโยธา โห่ครั่น ครื้นเอย | ||
+ | ถึงที่ยุทธแห่งหั้น หยุดช้างกลางพล ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๐๗๒ ช้างศึกซนอดกล้า งายาว ใหญ่เอย | ||
+ | มันตกเข้าปากพราว พร่ำท้าย | ||
+ | เสียงโห่สืบก้าวสาว หมายผึ่ง กระหึมฮือ | ||
+ | ยืนหยุดย่ำยกย้าย สร่ายคว้างกลางสนาม ฯ | ||
</tpoem> | </tpoem> |
รุ่นปัจจุบันของ 13:55, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
อินทรชิตลาทศกัณฐ์ไปชุบศรพรหมมาสตร์ที่ริมหาดมรกต ทศกัณฐ์จึงให้อสุรกำปั่นออกรบขัตตาทัพ
แผ่นที่ ๒๙๓ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ
๒๐๔๕ ฝ่ายสารัณทูตเร้น | เหนมนุษย์ ฟื้นนอ | ||
อุรุครัดมัดลุ่ยหลุด | ครุธแก้ | ||
พลลิงโห่อึงอุด | กลับพลับ พลาเอย | ||
ต่างขับม้าควบแต้ | รีบเข้าเมืองมาร ฯ | ||
๒๐๔๖ ครั้นถึงทูลแด่ท้าว | ทศกรรฐ | ||
ราเมศมาโศกศัลย์ | สร่างแล้ว | ||
แผลงศรเรียกสุบรรณ์ | โฉบเฉี่ยว นาคนา | ||
พระลักษณ์ลิงตัวแกล้ว | กลับฟื้นคืนคง ฯ | ||
๒๐๔๗ ทศเศียรร้อนจิตรแม้ | เพลิงเผา | ||
อ้ายพิเภกแนะเขา | จึ่งรู้ | ||
ใครอยู่บอกลูกเรา | ให้รีบ มานา | ||
เออว่าตายมันสู้ | คิดแก้กันคืน ฯ | ||
๒๐๔๘ กำนัลรับสั่งท้าว | ทศภักตร์ | ||
ไปนิเวศน์พระยายักษ | ลูกเจ้า | ||
ทูลว่าหมู่ปรปักษ์ | ไม่มอด ม้วยนา | ||
เชิญเสดจขึ้นไปเฝ้า | จักให้รณรงค์ ฯ | ||
๒๐๔๙ อินทรชิตทราบข่าวแค้น | ใจจน ใจนา | ||
ร้อนอกเล่หเพลิงลน | ลวกไหม้ | ||
รับสั่งราชการรณ | รงค์เร่ง เรวพ่อ | ||
จำจิตรขึ้นเฝ้าให้ | ย่อท้อบิดุรงค์ ฯ | ||
๒๐๕๐ ทศกรรฐผันภักตร์จ้อง | เอารส | ||
จำกล่าวคราวร้อนอด | เคียดขึ้ง | ||
เออพระลักษณนาคมัดหมด | ท้งงพวก พลนา | ||
มีครุฑยุทธแย่งทึ้ง | หลุดฟื้นทำไฉน ฯ | ||
๒๐๕๑ อินทรชิตฟังตรัสแล้ว | อภิวันท์ ทูลเอย | ||
นาคบาศพรหมเมศสรร | ประสิทธิให้ | ||
ศักดานุภาพบวร | ฦๅเลิศ | ||
เพราะพิเภกสาวไสร้ | บวกแก้ศรศรี ฯ | ||
แผ่นที่ ๒๙๔ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ
๒๐๕๒ ความเจ็บลูกปวดปิ้ม | ปืนพิศม์ | ||
เรืองเท่าเรืองห่อนคิด | ครั่นคร้าม | ||
พรหมมาศอิศรประสิทธิ | เดชเวท มีนา | ||
คงคิดควักตับม้าม | ปอดไสร้ใจดู ฯ | ||
๒๐๕๓ ขอลาไปตั้งชุบ | สาตรศร | ||
ในหว่างยุคันธร | หาดกว้าง | ||
จัดทัพรับพานร | ไป่ก่อน | ||
คำว่าตายอย่าอ้าง | อดไว้ไตรวาร ฯ | ||
๒๐๕๔ ทศเศียรสดับถ้อย | ปีโยรส | ||
ดังหนึ่งได้โสฬศ | ฟากฟ้า | ||
รุมร้อนผ่อนหายหมด | จึ่งตรัส ตอบเอย | ||
ความคิดใครในหล้า | ยากแท้จักทัน ฯ | ||
๒๐๕๕ ซึ่งจักไปตั้งชุบ | ศรสิทธิ นาฮา | ||
จุ่งลุได้โดยจิตร | คิดไว้ | ||
สัตรูหมู่ปัจจามิตร | อย่าต่อ ต้านเอย | ||
กำปั่นพ่อจักให้ | ออกร้งงรับผจญ ฯ | ||
๑๐๕๖ อินทรชิตก้มเกษเกล้า | รับพร | ||
เปรมกระมลลาจร | ยาตรเยื้อง | ||
มาปราสาทอลงกรณ์ | สถิตยแท่น ทองเอย | ||
ร้อนอุระค่อยปลดเปลื้อง | สั่งให้จัดพล ฯ | ||
๑๐๕๗ ครั้นรุ่งเข้าสู่ห้อง | สรงสนาน | ||
ทรงเครื่องอลังการสรรพ์ | เสร็จพร้อม | ||
เลอรถหัดถ์ธธาน | พรหมมาศ | ||
ได้ฤกษเลิกพลห้อม | แต่เต้าตามขบวน ฯ | ||
๒๐๕๘ มาถึงที่หว่างเวิ้ง | สัตภัณฑ์ | ||
ฝั่งสมุทศรีธันดร | หาดแก้ว | ||
มีไม้ต่างสำคัญ | กรวดขจิต เขียวเฮย | ||
สั่งพัทกาลมารแกล้ว | แต่งตั้งโรงพิธี ฯ | ||
แผ่นที่ ๒๙๕ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ
๒๐๕๙ พัทกาลบังคับให้ | โยธี รดมมา | ||
เร่งปลูกโรงยาวรี | ใหญ่กว้าง | ||
เฉลียงรอบนับห้องมี | สามสิบ สามแฮ | ||
แต่งอาศน์ดาษพิดานข้าง | แวดล้อมฉัตรธง ฯ | ||
๒๐๖๐ วโรรสทศภักตรได้ | ดังประสงค์ | ||
จึ่งโสรดสนานองค์ | สระเกล้า | ||
ภูษิตรัตนอลง | กฎประดับ เขียวแฮ | ||
เสร็จรับพรหมมาศเข้า | สู่ห้องพิธีกรรม ฯ | ||
๒๐๖๑ ขึ้นนั่งเหนือแท่นแก้ว | พรายพรรณ์ | ||
จุดธูปเทียนสุวรรณ | นบไหว้ | ||
บูชามหิศวรสุวรรณ | สิทธิสาตร ศรเฮย | ||
พรหมมาศพาดตักไว้ | พร่ำพร้องศิวมนต์ ฯ | ||
๒๐๖๒ ดาราดิเรกแพร้ว | รัศมี อับเอย | ||
บูรพพระฮามไขศรี | ส่องหล้า | ||
กฤษณุรักษจักรี | ผธมตื่น | ||
สรงเสร็จเสด็จออกข้า | บาทเฝ้าคอยสนอง ฯ | ||
๒๐๖๓ อัษฎาทศประณตน้อม | ฟังสาร | ||
สุครีพทูลพลาหาร | ขัดไร้ | ||
พลกระบี่ออกรอนราญ | ต่างอิด โรยนา | ||
นิลพัทไม่มาให้ | เฃตรใกล้สุดแสวง ฯ | ||
๒๐๖๔ ทรงฟังวิตกตื้น | เติมทุกข์ | ||
แม้ว่าศึกเฉินฉุก | ต่อสู้ | ||
พลเราออกรับรุก | จักย่อย ยับเอย | ||
เออพิเภกเคยรู้ | ป่าไม้ใดดี ฯ | ||
๒๐๖๕ พิเภกน้อมศิรเกล้า | กราบทูล | ||
ป่าชื่อสาลวันพูล | เพียบไม้ | ||
พวงผลกลาดบริบูรณ | ภอพัก พลนา | ||
สนุกนิ์ดั่งแสร้งสร่างไว้ | ฝั่งน้ำหนอุดร ฯ | ||
แผ่นที่ ๒๙๖ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ
๒๐๖๖ ทรงสดับชอบด้วยราช | อัธยา ไศรยเฮย | ||
สั่งพิเภกท่านหา | ช่วยบ้าง | ||
จงรีบยกโยธา | สองสมุท ไปแฮ | ||
สุดแต่ส่งอย่าค้าง | เร่งร้อนเรวมา ฯ | ||
๒๐๖๗ พิเภกรับใส่เกล้า | ทูลพลัน | ||
วันหนึ่งกลับมิทัน | พรุ่งช้าว | ||
ข้าศึกยกพลขันธ์ | ออกหัก โหมเฮย | ||
อินทรชิตทะนงห้าว | อย่าให้เสียที ฯ | ||
๒๐๖๘ ทูลแถลงเปนเล่ห์แล้ว | ลาจร | ||
ตรวจกระบินทร์นิกร | ครบถ้วน | ||
ต่างตนเทิดหาบคอน | ข้ามสมุท ไปเฮย | ||
เดินทุ่งวุ้งเวิ้งล้วน | หมู่ไม้ไพรพนอม ฯ | ||
๒๐๖๙ ทศเศียรไสยาศร้อน | ทรวงหมอง | ||
หลับเนตรหฤไทยตรอง | ตฤกสู้ | ||
จนพระสุริยเรืองรอง | ส่องโลกย์ | ||
ออกพระโรงตรวจผู้ | ต่อต้านพานรินทร์ ฯ | ||
๒๐๗๐ สั่งอสูรกำปั่นกล้า | รณยุทธ | ||
จงยกพลสิบสมุท | กลั่นแกล้ว | ||
ขัดทัพรับมนุษย์ | ไว้ก่อน นาฮา | ||
อินทรชิตเสร็จพิธีแล้ว | จักได้รณรงค์ ฯ | ||
๒๐๗๑ คำนับรับสั่งแล้ว | ลามา | ||
จัดทัพแต่งอังคา | พยพหมั้น | ||
ขี่คชยาตรโยธา | โห่ครั่น ครื้นเอย | ||
ถึงที่ยุทธแห่งหั้น | หยุดช้างกลางพล ฯ | ||
๒๐๗๒ ช้างศึกซนอดกล้า | งายาว ใหญ่เอย | ||
มันตกเข้าปากพราว | พร่ำท้าย | ||
เสียงโห่สืบก้าวสาว | หมายผึ่ง กระหึมฮือ | ||
ยืนหยุดย่ำยกย้าย | สร่ายคว้างกลางสนาม ฯ | ||