โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๖๙
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(→พระรามแผลงศรล้างมังกรกัณฐ์ ถูกมังกรกัณฐ์ตาย) |
||
แถว 2: | แถว 2: | ||
==พระรามแผลงศรล้างมังกรกัณฐ์ ถูกมังกรกัณฐ์ตาย== | ==พระรามแผลงศรล้างมังกรกัณฐ์ ถูกมังกรกัณฐ์ตาย== | ||
+ | |||
+ | ===แผ่นที่ ๒๗๓ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าโสณบัณฑิตย์=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๑๙๐๕ หริวงษทรงจักรเจ้า จอมกระบินทร์ ราชเอย | ||
+ | ปางตัดผธมถวิล สวาศไม้ | ||
+ | ตริการจะราญอริน รอนโคตร มารแฮ | ||
+ | จวบปัจฉิมยามใกล้ รุ่งเรื้องสุริยัน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๙๐๖ จรจรัญจากอาศน์แก้ว สู่สรง สนานเฮย | ||
+ | เสรจจับแสงศิลป์ทรง ยาตรเยื้อง | ||
+ | เถลองราชอาศนอลง กฎกอง กาญจน์แฮ | ||
+ | พร้อมกระบี่ประหนดเบื้อง บาทล้อมแลไสว ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๙๐๗ ทันใดยินศับทก้อง พสุธาร | ||
+ | ผินภักตรเผยโองการ ตรัสพร้อง | ||
+ | ดูราพระพิศุญาณ คือราพ ใดฤๅ | ||
+ | คุมพยุหสู่ถิ่นท้อง ที่ร้าราญผจญ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๙๐๘ พระยาพิเภกเยื้อน ทูลไท ท่านเอย | ||
+ | อสูรซึ่งยกพลไกร ออกร้า | ||
+ | คือมังกรกรรฐดไนย ขุนแทตย ฃรแฮ | ||
+ | ศรสิทธิฤทธิกาจกล้า สถิตยด้าวโรมคัล ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๙๐๙ ข้าบาทพินิจถ้วน ทวยหาร พระเฮย | ||
+ | เหนบมีผู้พาน เพื่อนได้ | ||
+ | ผิวะแพ้แก่ขุนมาร ขายบท บงษุ์นา | ||
+ | ขอปิ่นภูวนารถไท้ เสดจเข้ารณรงค ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๙๑๐ นฤบาลสดับถ้อย ทูลคดี ท่านนา | ||
+ | เยื้อนตรัสแด่ลูกรวี เดชล้ำ | ||
+ | เรวรัดจัดโยธี ทุกหมวด กองเวย | ||
+ | เยี่ยงพยุหใหญ่ค้ำ เศิกกี้ก่อนสมัย ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๙๙๑ น้องพระยากากาจก้ม เกษบัง คมแฮ | ||
+ | รับสั่งพระทรงสังข์ ใส่เกล้า | ||
+ | มาจัดนิกรประดัง ดาดาษ | ||
+ | นายไพร่ใหญ่น้อยเข้า เรียบไว้ในกระบวน ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
+ | ===แผ่นที่ ๒๗๔ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าโสณบัณฑิตย์=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๑๙๑๒ พร้อมพระยาพานเรศรทั้ง หกองค์ | ||
+ | อีกอษฎาทศมง กุฎถ้วน | ||
+ | เก้านายเตียวเพชรพงษ มารหนึ่ง นายนา | ||
+ | เจดสิบเจดสมุทล้วน กระบี่แกล้วการณรงค์ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๙๑๓ โทไทธิเบศรเจ้า จอมกระบิน | ||
+ | สนานวิเลปนวาริน ลูบไล้ | ||
+ | อาภรณ์พิจิตรจิน ดาประดับ องค์เอย | ||
+ | ทรงพระแสงเสรจไท้ ธเรศเยื้องบทจร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๙๑๔ มาทรงไชยรถท้าว โกสีย์ | ||
+ | เนืองแน่นพหลโยธี กราบเกล้า | ||
+ | จึ่งนายเทพสารถี ขับอัศ ดรแฮ | ||
+ | งามเลิบันเจอดเจ้า ราพฟ้าเสดจจร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๙๑๕ คลายพหลพยุหคล้อย เฃตรพลับ พลาเฮย | ||
+ | แลนิกรล่วงลับ ป่ากว้าง | ||
+ | ธงฉัตรพัดโบกรยับ บังแทรก สลอนนา | ||
+ | งามเรบียบแถวสล้าง เพ่งเพี้ยงพิศวง ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๙๑๖ พลากรกระบี่เหี้ยน ทุกกอง | ||
+ | ล้วนสมรรถล่ำลำพอง หื่นห้าว | ||
+ | กระหึ่มโห่หาญคะนอง เสียงสนั่น | ||
+ | เพียงโลกยชำแรกร้าว แหลกด้วยพลกระบิน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๙๑๗ คลาพหลดลถิ่นท้อง สนามยุทธ | ||
+ | จึ่งพระผู้ทรงภุช อาศนไท้ | ||
+ | ยลพลอสุรสุด สายเนตร แลฤๅ | ||
+ | พลางพระบรรหารให้ หยุดยั้งทัพหลวง ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๙๑๘ จึ่งจอมอสุรเรศเจ้า โรมคัล | ||
+ | แปรเนตรสบพลขันธ์ ปิ่นหล้า | ||
+ | คับคั่งเฃตรไพรวัน ธุลีเฟื่อง ฟุ้งแฮ | ||
+ | พลางขับพลรับหน้า เศิกไว้โดยกระบวน ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
+ | |||
+ | ===แผ่นที่ ๒๗๕ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าโสณบัณฑิตย์=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๑๙๑๙ บัดเผยพจนาทร้อง ประกาศถาม | ||
+ | เหวยมนุษยเหล่าลวนลาม อวดกล้า | ||
+ | ทนงจิตรบคิดขาม ฤทธิราพ แลฤๅ | ||
+ | ชีพจักแหลกฤๅช้า ทั่วทั้งทวยหาญ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๙๒๐ ยินยักษจอมจักรเอื้อน โองการ ตอบแฮ | ||
+ | เองอย่าอวดองค์หาญ เหิ่บแกล้ว | ||
+ | ขุนขรออกรอญราญ ยังรอด คืนฤๅ | ||
+ | ฤทธิเช่นเองจักแคล้ว คลาศม้วยอย่าหมาย ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๙๒๑ สดับสารแสบโสตรเพี้ยง อสุนี ฟาดฤๅ | ||
+ | สองเนตรปานอัคคี จุดจ้า | ||
+ | ตบหัดถ์รัดโยธี ทวยแทตย ปวงแฮ | ||
+ | เร่งรุกเร่งราญร้า พิฆาฏพ้องพานร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๙๒๒ พลมารทยานต่อด้วย พลสวา | ||
+ | พลกระบี่ต่างสา มรรถต้าน | ||
+ | พลมารพุ่งสรรพา วุธแข่ง คมแฮ | ||
+ | กระบี่รับกลับตอบสท้าน ทั่วฟ้าแดนดิน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๙๒๓ ยักษฟันลิงปัดป้อง สาตรา | ||
+ | โถบถีบแทงอสุรา มอดม้วย | ||
+ | กระบี่บเปลืองตา แต่สัก ตนเอย | ||
+ | มายับตายนับถ้วน โกฏล้านเหลือหลาย ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๙๒๔ จอมยักษยลยักษแพ้ ลิงไพร | ||
+ | ดาลพิโรธคือไฟ รุ่มเร้า | ||
+ | แกว่งจักรเลิศฤทธิไกร ขว้างลิ่ว ลอยแฮ | ||
+ | ปลิวพัดตัดเกษเกล้า กระบี่ม้วยมรณา ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๙๒๕ ยลยักษขว้างจักรต้อง คำแหง ทหารเฮย | ||
+ | พระจับพลายวาตแผลง ล่องฟ้า | ||
+ | จักรมารบ่ทานแรง ศรเลอียด ลงเอย | ||
+ | ซ้ำพิฆาฏมารหมู่หน้า กระบี่ฟื้นคืนคง ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
===แผ่นที่ ๒๗๖ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าโสณบัณฑิตย์=== | ===แผ่นที่ ๒๗๖ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าโสณบัณฑิตย์=== | ||
<tpoem> | <tpoem> |
รุ่นปัจจุบันของ 13:52, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
พระรามแผลงศรล้างมังกรกัณฐ์ ถูกมังกรกัณฐ์ตาย
แผ่นที่ ๒๗๓ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าโสณบัณฑิตย์
๑๙๐๕ หริวงษทรงจักรเจ้า | จอมกระบินทร์ ราชเอย | ||
ปางตัดผธมถวิล | สวาศไม้ | ||
ตริการจะราญอริน | รอนโคตร มารแฮ | ||
จวบปัจฉิมยามใกล้ | รุ่งเรื้องสุริยัน ฯ | ||
๑๙๐๖ จรจรัญจากอาศน์แก้ว | สู่สรง สนานเฮย | ||
เสรจจับแสงศิลป์ทรง | ยาตรเยื้อง | ||
เถลองราชอาศนอลง | กฎกอง กาญจน์แฮ | ||
พร้อมกระบี่ประหนดเบื้อง | บาทล้อมแลไสว ฯ | ||
๑๙๐๗ ทันใดยินศับทก้อง | พสุธาร | ||
ผินภักตรเผยโองการ | ตรัสพร้อง | ||
ดูราพระพิศุญาณ | คือราพ ใดฤๅ | ||
คุมพยุหสู่ถิ่นท้อง | ที่ร้าราญผจญ ฯ | ||
๑๙๐๘ พระยาพิเภกเยื้อน | ทูลไท ท่านเอย | ||
อสูรซึ่งยกพลไกร | ออกร้า | ||
คือมังกรกรรฐดไนย | ขุนแทตย ฃรแฮ | ||
ศรสิทธิฤทธิกาจกล้า | สถิตยด้าวโรมคัล ฯ | ||
๑๙๐๙ ข้าบาทพินิจถ้วน | ทวยหาร พระเฮย | ||
เหนบมีผู้พาน | เพื่อนได้ | ||
ผิวะแพ้แก่ขุนมาร | ขายบท บงษุ์นา | ||
ขอปิ่นภูวนารถไท้ | เสดจเข้ารณรงค ฯ | ||
๑๙๑๐ นฤบาลสดับถ้อย | ทูลคดี ท่านนา | ||
เยื้อนตรัสแด่ลูกรวี | เดชล้ำ | ||
เรวรัดจัดโยธี | ทุกหมวด กองเวย | ||
เยี่ยงพยุหใหญ่ค้ำ | เศิกกี้ก่อนสมัย ฯ | ||
๑๙๙๑ น้องพระยากากาจก้ม | เกษบัง คมแฮ | ||
รับสั่งพระทรงสังข์ | ใส่เกล้า | ||
มาจัดนิกรประดัง | ดาดาษ | ||
นายไพร่ใหญ่น้อยเข้า | เรียบไว้ในกระบวน ฯ | ||
แผ่นที่ ๒๗๔ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าโสณบัณฑิตย์
๑๙๑๒ พร้อมพระยาพานเรศรทั้ง | หกองค์ | ||
อีกอษฎาทศมง | กุฎถ้วน | ||
เก้านายเตียวเพชรพงษ | มารหนึ่ง นายนา | ||
เจดสิบเจดสมุทล้วน | กระบี่แกล้วการณรงค์ ฯ | ||
๑๙๑๓ โทไทธิเบศรเจ้า | จอมกระบิน | ||
สนานวิเลปนวาริน | ลูบไล้ | ||
อาภรณ์พิจิตรจิน | ดาประดับ องค์เอย | ||
ทรงพระแสงเสรจไท้ | ธเรศเยื้องบทจร ฯ | ||
๑๙๑๔ มาทรงไชยรถท้าว | โกสีย์ | ||
เนืองแน่นพหลโยธี | กราบเกล้า | ||
จึ่งนายเทพสารถี | ขับอัศ ดรแฮ | ||
งามเลิบันเจอดเจ้า | ราพฟ้าเสดจจร ฯ | ||
๑๙๑๕ คลายพหลพยุหคล้อย | เฃตรพลับ พลาเฮย | ||
แลนิกรล่วงลับ | ป่ากว้าง | ||
ธงฉัตรพัดโบกรยับ | บังแทรก สลอนนา | ||
งามเรบียบแถวสล้าง | เพ่งเพี้ยงพิศวง ฯ | ||
๑๙๑๖ พลากรกระบี่เหี้ยน | ทุกกอง | ||
ล้วนสมรรถล่ำลำพอง | หื่นห้าว | ||
กระหึ่มโห่หาญคะนอง | เสียงสนั่น | ||
เพียงโลกยชำแรกร้าว | แหลกด้วยพลกระบิน ฯ | ||
๑๙๑๗ คลาพหลดลถิ่นท้อง | สนามยุทธ | ||
จึ่งพระผู้ทรงภุช | อาศนไท้ | ||
ยลพลอสุรสุด | สายเนตร แลฤๅ | ||
พลางพระบรรหารให้ | หยุดยั้งทัพหลวง ฯ | ||
๑๙๑๘ จึ่งจอมอสุรเรศเจ้า | โรมคัล | ||
แปรเนตรสบพลขันธ์ | ปิ่นหล้า | ||
คับคั่งเฃตรไพรวัน | ธุลีเฟื่อง ฟุ้งแฮ | ||
พลางขับพลรับหน้า | เศิกไว้โดยกระบวน ฯ | ||
แผ่นที่ ๒๗๕ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าโสณบัณฑิตย์
๑๙๑๙ บัดเผยพจนาทร้อง | ประกาศถาม | ||
เหวยมนุษยเหล่าลวนลาม | อวดกล้า | ||
ทนงจิตรบคิดขาม | ฤทธิราพ แลฤๅ | ||
ชีพจักแหลกฤๅช้า | ทั่วทั้งทวยหาญ ฯ | ||
๑๙๒๐ ยินยักษจอมจักรเอื้อน | โองการ ตอบแฮ | ||
เองอย่าอวดองค์หาญ | เหิ่บแกล้ว | ||
ขุนขรออกรอญราญ | ยังรอด คืนฤๅ | ||
ฤทธิเช่นเองจักแคล้ว | คลาศม้วยอย่าหมาย ฯ | ||
๑๙๒๑ สดับสารแสบโสตรเพี้ยง | อสุนี ฟาดฤๅ | ||
สองเนตรปานอัคคี | จุดจ้า | ||
ตบหัดถ์รัดโยธี | ทวยแทตย ปวงแฮ | ||
เร่งรุกเร่งราญร้า | พิฆาฏพ้องพานร ฯ | ||
๑๙๒๒ พลมารทยานต่อด้วย | พลสวา | ||
พลกระบี่ต่างสา | มรรถต้าน | ||
พลมารพุ่งสรรพา | วุธแข่ง คมแฮ | ||
กระบี่รับกลับตอบสท้าน | ทั่วฟ้าแดนดิน ฯ | ||
๑๙๒๓ ยักษฟันลิงปัดป้อง | สาตรา | ||
โถบถีบแทงอสุรา | มอดม้วย | ||
กระบี่บเปลืองตา | แต่สัก ตนเอย | ||
มายับตายนับถ้วน | โกฏล้านเหลือหลาย ฯ | ||
๑๙๒๔ จอมยักษยลยักษแพ้ | ลิงไพร | ||
ดาลพิโรธคือไฟ | รุ่มเร้า | ||
แกว่งจักรเลิศฤทธิไกร | ขว้างลิ่ว ลอยแฮ | ||
ปลิวพัดตัดเกษเกล้า | กระบี่ม้วยมรณา ฯ | ||
๑๙๒๕ ยลยักษขว้างจักรต้อง | คำแหง ทหารเฮย | ||
พระจับพลายวาตแผลง | ล่องฟ้า | ||
จักรมารบ่ทานแรง | ศรเลอียด ลงเอย | ||
ซ้ำพิฆาฏมารหมู่หน้า | กระบี่ฟื้นคืนคง ฯ | ||
แผ่นที่ ๒๗๖ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าโสณบัณฑิตย์
๑๙๒๖ จึ่งจอมอสุเรศได้ | ทัศนา | ||
ท้าวเหนี่ยวศรศักดา | พุ่งคว้าง | ||
จรดเกราะพระจักรา | ขาดเลื่อน หลุดแฮ | ||
กระทั่งพระมังษะข้าง | อุรยั้งหยุดถอย ฯ | ||
๑๙๒๗ พระถวิลว่ายักษนี้ | ฤทธิ์มหันต์ | ||
ชาญเชี่ยวเชิงศรขยัน | ยิ่งล้ำ | ||
ตริพลางจับพาลจันทร์ | น้าวเหนี่ยว แผลงแฮ | ||
ถูกรถยักษหักห้ำ | หั่นสิ้นพลมาร ฯ | ||
๑๙๒๘ สิ้นรถหมดพยุหทั้ง | สาตรา สิ้นเอย | ||
สุดคิดเกรงฤทธา | ท่านไท้ | ||
อสุรินทร์ร่ายวิทยา | ระเห็จ เหาะแฮ | ||
แผงเมฆอ่านมนต์ให้ | เศิกเสี้ยนพิศวง ฯ | ||
๑๙๒๙ อุบัติรูปอสุรเกลื่อนห้อง | เวหล | ||
โปรยถ่านเพลิงเพียงฝน | ตกต้อง | ||
นฤบาลบัดยลกล | ยักษเลศ หลายแฮ | ||
หลากหฤทัยท่านพร้อง | เพรียกให้โหรแถลง ฯ | ||
๑๙๓๐ พิศุญาณสดับท้าว | พลันทูน | ||
เพราะเหตุเวทนตอสูร | เสกแส้ง | ||
จักรกฤษณ์เพ่งพิศพูล | ฉงนจิตร ท่านนา | ||
ไฉนจักประจักษ์แจ้ง | รูปแท้ไหนเทียม ฯ | ||
๑๙๓๑ ขุนโหรแถลงให้สั่ง | ศิลป์ทรง ไปนา | ||
พระจับพรหมมาศทะนง | เหนี่ยวน้าว | ||
แม้อสูรอยู่ใดจง | บอนบั่น เศียรนา | ||
เสรจส่งศิลป์ฤทธิห้าว | พุ่งขึ้นเวหล ฯ | ||
๑๙๓๒ ศิลป์ทรงตรงตัดเกล้า | มังกร กรรฐเอย | ||
ขาดกระเด็นเมือมรณ์ | ชีพร้าง | ||
รูปฤทธิเกลื่อนอำพร | พลันเหือด หายแฮ | ||
เสรจพระปราบราพมล้าง | เศิกแล้วคืนสฐาน ฯ | ||