โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๖๔

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …')
(กุมภกรรณออกรบกับพระราม ถูกพระรามฆ่าตาย)
 
แถว 2: แถว 2:
==กุมภกรรณออกรบกับพระราม ถูกพระรามฆ่าตาย==
==กุมภกรรณออกรบกับพระราม ถูกพระรามฆ่าตาย==
 +
 +
===แผ่นที่ ๒๕๓ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ===
 +
<tpoem>
 +
๑๗๖๕ กุมภกรรฐมันลุด้าว  โดยพลัน
 +
รุดรีบขึ้นโรงคัล  เคี่ยมเฝ้า
 +
ทศเศียรแปลกจิตรทัน  ใดท่าน ถามแฮ
 +
ยังบเสรจพิธีเจ้า  จู่ลี้มาไย ฯ
 +
 +
 +
๑๗๖๖ จำใจจำแจ้งเรื่อง  ราวความ
 +
ที่ธได้พยายาม  กิจก้ำ
 +
กึ่งเสรจหณุมานตาม  ผลาญพิ ธีแฮ
 +
เจบจิตรคิดชอกช้ำ  เพราะน้องเราเอง ฯ
 +
 +
 +
๑๗๖๗ เพลงมันเปนไส้ศึก  สรรค์ยุบล บอกนา
 +
สุดฤทธิสุดคิดมนต์  เศกสู้
 +
ทศภักตร์ชักชี้กล  การตัด แรงนา
 +
ฆ่าพิเภกเสียผู้  หนึ่งแล้วเสรจณรงค์ ฯ
 +
 +
 +
๑๗๖๘ องคมหาอุปราชได้  สดับคำ
 +
พระเชษฐกลับเกิดกำ  เริบแกล้ว
 +
คืนมานะคิดสำ  คัญมั่น ชนะนา
 +
ลาบาทธราชแล้ว  สั่งให้เตรียมพผล ฯ
 +
 +
 +
๑๗๖๙ สยัณห์ย่ำค่ำฆ้อง  คอยตี
 +
กุมภกรรฐ์เสดจลี  ลาศเข้า
 +
ที่ผธมหฤไทยทวี  วิตก
 +
คิดแต่แก้เค้นเช้า  ตรู่แล้วลืมผธม ฯ
 +
 +
 +
๑๗๗๐ สมจิตรคิดจะได้  รณรงค์
 +
เสดจสู่ที่สรง  โสรดแล้ว
 +
ประดับเครื่องต้นทรง  เสรจสรรพ
 +
ขึ้นรถสุรการแก้ว  พรั่งพร้อมพลมาร ฯ
 +
 +
 +
๑๗๗๑ ออกทวารนัคเรศเข้า  แดนอรัญ
 +
ลางเกิดมหัศจรรย์  หลากล้น
 +
ช้างม้าตื่นเต้นบัน  ดาลหาก เปนแฮ
 +
กงและกำรถต้น  เงียบสิ้นสเทื้อนเสียง ฯ
 +
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๒๕๔ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ===
 +
<tpoem>
 +
๑๗๗๒ สำเนียงผีภูตทั้ง  โขมดไพร
 +
กาว่อนถาบธงไชย  ร่อนแร้ง
 +
กุมภกรรฐ์ประหลาดใจ  จำเร่ง พลนา
 +
อยุดทัพคอยต่อแย้ง  แทบเงื้อมเนินผา ฯ
 +
 +
 +
๑๗๗๓ ในราตรีล่วงแล้ว  พระนรายน์
 +
ผธมแต่องค์เดียวดาย  รักไร้
 +
รำพึงคะนึงสาย  สุดสวาศ
 +
ลืมสนิทนิทร์จวบใกล้  รุ่งแจ้งแสงฉาย ฯ
 +
 +
 +
๑๗๗๔ กรายกรยุรยาตรเข้า  ที่สรง
 +
เสรจสนานแลทรง  เครื่องต้น
 +
จับศรสิทธ์ฦทธิรงค์  พรหมมาศ
 +
ออกพลับพลาสง่าล้น  เพียงพร้อมโยธา ฯ
 +
 +
 +
๑๗๗๕ หลังขวาน่าซ้ายพรั่ง  บังคม
 +
พอสดับเสียงฃรม  โห่ร้อง
 +
ตรัสถามพิเภกพรหม  พงษยิ่ง ญาณนอ
 +
ทัพอสูรใดก้อง  ป่าร้าวฉาวฉาน ฯ
 +
 +
 +
๑๗๗๖ ขุนมารชาญเลขล้ำ  เลอปราช
 +
ทูลว่าองค์อุปราช  ภาคนี้
 +
ลักษณ์จันทร์ฆาฏชตาขาด  ถึงที่ มรณ์แฮ
 +
ชอบเสดจโดยโชคชี้  จักได้ไชยเฉลิม ฯ
 +
 +
 +
๑๗๗๗ พระทรงศรทราบแล้ว  ดำหรัส
 +
ให้สุครีพรีบจัด  พยู่หตั้ง
 +
อินทรียชื่อสามารถ  เสมอครุฑ ทรงแฮ
 +
นิลราชเปนเศียรทั้ง  ปากห้สปิงคลา ฯ
 +
 +
 +
๑๗๗๘ สองตานิลเอกเข้า  นิลขันธ์ คู่เฮย
 +
ตีนจัดนิลปาสัน  ฝ่ายซ้าย
 +
ขวานิลปานัน  หงอนหณุ มารแฮ
 +
กระบี่นิลนนท์ย้าย  อยู่เบื้องขบวนหาง ฯ
 +
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๒๕๕ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ===
 +
<tpoem>
 +
๑๗๗๙ กลางกายเปนที่เจ้า  จอมวา นรเฮย
 +
องคตเปนปีกขวา  เรียกรู้
 +
เกสรทมาลา  เปนปีก ซ้ายแฮ
 +
กระบี่ชมพูผู้  ใหญ่ให้เปนตอ ฯ
 +
 +
 +
๑๗๘๐ ฃอคัดจัดเลบให้  จังเกียง
 +
เตียวเพชรนายไพร่เรียง  เรียบซ้อน
 +
เปนฃนสกุณเสียง  เอิกเกริก
 +
คอยเสดจพระจักต้อน  ทัพไท้บทจร ฯ
 +
 +
 +
๑๗๘๑ พระสี่กรเสดจเข้า  ที่สอาง องค์เอย
 +
ทรงเครื่องขัติยวรางค์  รุ่งฟ้า
 +
ขัดขรรค์เพชร์รัตนพลาง  ทรงจับ ศรแฮ
 +
ทรงรถเร่งพลกล้า  รีบเข้าไพรสณฑ์ ฯ
 +
 +
 +
๑๗๘๒ ดลงยังสนามรบยั้ง  อยุดพลา กรเฮย
 +
องค์อุปราชลงกา  ประสบแล้ว
 +
สั่งให้ยกโยธา  โจมทัพ มนุศย์นอ
 +
นนทกาลสูรแกล้ว  กลอกหน้านำตี ฯ
 +
 +
 +
๑๗๘๓ อสุรีตีหักหั้ม  พลลิง
 +
ต่างแย่งแทงฟันยิง  กัดกลุ้ม
 +
ต่างตายก่ายกันชิง  ไชยยักษ ยับแฮ
 +
วายุบุตรฉุดศพถุ้ม  รถท้าไปพลัน ฯ
 +
 +
 +
๑๗๘๔ กุมภกรรฐ์ดาลเดือดถ้อย  วรนร
 +
ตวาดตอบพลางจับศร  ศักดิ์กล้า
 +
แผลงไปเกิดไฟฟอน  เผาพวก ลิงแฮ
 +
พระจักกฤษณ์คิดร้า  รบด้วยพาลจันทร์ ฯ
 +
 +
 +
๑๗๘๕ ทันใดฝนห่าแก้ว  ตกลง
 +
เพลิงดับกลับปลดปลง  แทตย์ร้อง
 +
กุมภกรรฐ์จับจำนง  ศรสิทธิ แผลงแฮ
 +
เปนวราวุธต้อง  กบี่ล้มเลยวาย ฯ
 +
</tpoem>
===แผ่นที่ ๒๕๖ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ===
===แผ่นที่ ๒๕๖ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ===
<tpoem>
<tpoem>
แถว 44: แถว 174:
พวยเทพเหิ่มหฤหรรษ์  โปรยทิพย มาลย์เอย
พวยเทพเหิ่มหฤหรรษ์  โปรยทิพย มาลย์เอย
เสรจปราบยักษสองไท้  กลับเข้าพลับพลา ฯ
เสรจปราบยักษสองไท้  กลับเข้าพลับพลา ฯ
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๒๕๗ – หลวงอินทรอาวุธ===
 
-
<tpoem>
 
-
๑๗๙๓ ปางแทตยสองสุ้มสืบ  สงคราม
 
-
ปรากฏสารันต์นาม  ออกอ้าง
 
-
ยลอุปราชมลายราม  รอญชีพ แล้วนา
 
-
ไหยรถคชแหลกล้าง  หมดม้วยพลณรงค์ ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๙๔ ตัวสั่นขวัญโดดดิ้น  อาดูร
 
-
คืนสู่ลงกาทูล  แทตยไท้
 
-
องค์อิศรอสูร  ทราบเหตุ พินาศนา
 
-
ทรงโศกกำสรวญไห้  สอึกสอื้นรำพัน ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๙๕ สิบโอษฐออกโอษฐโอ้  อนิจจา
 
-
หลัดหลัดบัดอนุชา  ชีพม้วย
 
-
เลิศฤทธิวิทยาปรา  กฎก่น ศึกเฮย
 
-
เสียเกียรติ์เสียชีพด้วย  เพลี่ยงพลั้งไพริน ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๙๖ เวียงวุ่นขุ่นเฃตรแค้น  รำคาน
 
-
เฉินฉุกทุกทวยมาร  มากร้อน
 
-
ใครจักกอบกู้การ  กลหัก ศึกเฮย
 
-
เสียพ่อพี่จำข้อน  อกอั้นตันใจ ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๙๗ แขงขืนกลืนเทวศกลั้น  กลับคิด แค้นนา
 
-
เหม่เหม่ประจามิตร  หมิ่นได้
 
-
ทระนงไป่เกรงฤทธิ์  กำมะลาศน์ พงษแฮ
 
-
จำจักคิดประหารให้  เหือดสิ้นสุดณรงค์ ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๙๘ ดำริห์ดำรัสเอื้อน  โองการ
 
-
เหวยเหล่านางพนักงาน  อย่าช้า
 
-
เรียกอินทรชิตชาญ  เชิงยุทะ มาแฮ
 
-
บอกว่ากูคอยถ้า  ธุระร้อนการเรว ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๙๙ สาวสุรางค์รับสั่งแล้ว  รีบบท จรนา
 
-
ถึงถั่นทูลโอรส  เร่งเฝ้า
 
-
ปางปิ่นดะไนยทศ  เศียรทราบ กระแสฮ
 
-
ทรงเครื่องเสรจเสดจเข้า  สู่ท้องโรงคัล ฯ
 
</tpoem>
</tpoem>

รุ่นปัจจุบันของ 13:50, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

กุมภกรรณออกรบกับพระราม ถูกพระรามฆ่าตาย

แผ่นที่ ๒๕๓ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ

๑๗๖๕ กุมภกรรฐมันลุด้าวโดยพลัน
รุดรีบขึ้นโรงคัลเคี่ยมเฝ้า
ทศเศียรแปลกจิตรทันใดท่าน ถามแฮ
ยังบเสรจพิธีเจ้าจู่ลี้มาไย ฯ
๑๗๖๖ จำใจจำแจ้งเรื่องราวความ
ที่ธได้พยายามกิจก้ำ
กึ่งเสรจหณุมานตามผลาญพิ ธีแฮ
เจบจิตรคิดชอกช้ำเพราะน้องเราเอง ฯ
๑๗๖๗ เพลงมันเปนไส้ศึกสรรค์ยุบล บอกนา
สุดฤทธิสุดคิดมนต์เศกสู้
ทศภักตร์ชักชี้กลการตัด แรงนา
ฆ่าพิเภกเสียผู้หนึ่งแล้วเสรจณรงค์ ฯ
๑๗๖๘ องคมหาอุปราชได้สดับคำ
พระเชษฐกลับเกิดกำเริบแกล้ว
คืนมานะคิดสำคัญมั่น ชนะนา
ลาบาทธราชแล้วสั่งให้เตรียมพผล ฯ
๑๗๖๙ สยัณห์ย่ำค่ำฆ้องคอยตี
กุมภกรรฐ์เสดจลีลาศเข้า
ที่ผธมหฤไทยทวีวิตก
คิดแต่แก้เค้นเช้าตรู่แล้วลืมผธม ฯ
๑๗๗๐ สมจิตรคิดจะได้รณรงค์
เสดจสู่ที่สรงโสรดแล้ว
ประดับเครื่องต้นทรงเสรจสรรพ
ขึ้นรถสุรการแก้วพรั่งพร้อมพลมาร ฯ
๑๗๗๑ ออกทวารนัคเรศเข้าแดนอรัญ
ลางเกิดมหัศจรรย์หลากล้น
ช้างม้าตื่นเต้นบันดาลหาก เปนแฮ
กงและกำรถต้นเงียบสิ้นสเทื้อนเสียง ฯ
             

แผ่นที่ ๒๕๔ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ

๑๗๗๒ สำเนียงผีภูตทั้งโขมดไพร
กาว่อนถาบธงไชยร่อนแร้ง
กุมภกรรฐ์ประหลาดใจจำเร่ง พลนา
อยุดทัพคอยต่อแย้งแทบเงื้อมเนินผา ฯ
๑๗๗๓ ในราตรีล่วงแล้วพระนรายน์
ผธมแต่องค์เดียวดายรักไร้
รำพึงคะนึงสายสุดสวาศ
ลืมสนิทนิทร์จวบใกล้รุ่งแจ้งแสงฉาย ฯ
๑๗๗๔ กรายกรยุรยาตรเข้าที่สรง
เสรจสนานแลทรงเครื่องต้น
จับศรสิทธ์ฦทธิรงค์พรหมมาศ
ออกพลับพลาสง่าล้นเพียงพร้อมโยธา ฯ
๑๗๗๕ หลังขวาน่าซ้ายพรั่งบังคม
พอสดับเสียงฃรมโห่ร้อง
ตรัสถามพิเภกพรหมพงษยิ่ง ญาณนอ
ทัพอสูรใดก้องป่าร้าวฉาวฉาน ฯ
๑๗๗๖ ขุนมารชาญเลขล้ำเลอปราช
ทูลว่าองค์อุปราชภาคนี้
ลักษณ์จันทร์ฆาฏชตาขาดถึงที่ มรณ์แฮ
ชอบเสดจโดยโชคชี้จักได้ไชยเฉลิม ฯ
๑๗๗๗ พระทรงศรทราบแล้วดำหรัส
ให้สุครีพรีบจัดพยู่หตั้ง
อินทรียชื่อสามารถเสมอครุฑ ทรงแฮ
นิลราชเปนเศียรทั้งปากห้สปิงคลา ฯ
๑๗๗๘ สองตานิลเอกเข้านิลขันธ์ คู่เฮย
ตีนจัดนิลปาสันฝ่ายซ้าย
ขวานิลปานันหงอนหณุ มารแฮ
กระบี่นิลนนท์ย้ายอยู่เบื้องขบวนหาง ฯ
             

แผ่นที่ ๒๕๕ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ

๑๗๗๙ กลางกายเปนที่เจ้าจอมวา นรเฮย
องคตเปนปีกขวาเรียกรู้
เกสรทมาลาเปนปีก ซ้ายแฮ
กระบี่ชมพูผู้ใหญ่ให้เปนตอ ฯ
๑๗๘๐ ฃอคัดจัดเลบให้จังเกียง
เตียวเพชรนายไพร่เรียงเรียบซ้อน
เปนฃนสกุณเสียงเอิกเกริก
คอยเสดจพระจักต้อนทัพไท้บทจร ฯ
๑๗๘๑ พระสี่กรเสดจเข้าที่สอาง องค์เอย
ทรงเครื่องขัติยวรางค์รุ่งฟ้า
ขัดขรรค์เพชร์รัตนพลางทรงจับ ศรแฮ
ทรงรถเร่งพลกล้ารีบเข้าไพรสณฑ์ ฯ
๑๗๘๒ ดลงยังสนามรบยั้งอยุดพลา กรเฮย
องค์อุปราชลงกาประสบแล้ว
สั่งให้ยกโยธาโจมทัพ มนุศย์นอ
นนทกาลสูรแกล้วกลอกหน้านำตี ฯ
๑๗๘๓ อสุรีตีหักหั้มพลลิง
ต่างแย่งแทงฟันยิงกัดกลุ้ม
ต่างตายก่ายกันชิงไชยยักษ ยับแฮ
วายุบุตรฉุดศพถุ้มรถท้าไปพลัน ฯ
๑๗๘๔ กุมภกรรฐ์ดาลเดือดถ้อยวรนร
ตวาดตอบพลางจับศรศักดิ์กล้า
แผลงไปเกิดไฟฟอนเผาพวก ลิงแฮ
พระจักกฤษณ์คิดร้ารบด้วยพาลจันทร์ ฯ
๑๗๘๕ ทันใดฝนห่าแก้วตกลง
เพลิงดับกลับปลดปลงแทตย์ร้อง
กุมภกรรฐ์จับจำนงศรสิทธิ แผลงแฮ
เปนวราวุธต้องกบี่ล้มเลยวาย ฯ
             

แผ่นที่ ๒๕๖ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ

๑๗๘๖ พระนรายน์แผลงด้วยอัคนีวาด
ล้างซึ่งศรอุปราชรถสิ้น
บันดาทหารดาษดามอด ม้วยแฮ
เหลือแต่องค์เดียวดิ้นโดดสู้กลางสนาม ฯ
๑๓๘๗ พระรามพระลักษณ์ร้าเกลียวกลมกันแฮ
สบท่าพระทรงพรหมมาศได้
แผลงถูกยักษซานซมล้มเหลือบ เหนแฮ
เปนสี่กรกราบไว้น้อมน้อมขอฃมา ฯ
๑๗๘๘ พระยายักษคิดท้อรทดจิตร
เชื่อผิดเสียชีพิตรโอดอ้อน
วอนทูลว่าโทษผิดโปรดส่งสวรรค์นา
พระว่าอย่าทุกขร้อนจิตรเจ้าเราตาม ฯ
๑๗๘๙ ยามขุนมาได้รับพรนรายน์
เรียกพิเภกมาหมายสั่งน้อง
ข้าเจ้าอย่าดูดายแต่ศุข ตนนอ
จงจิตรคิดซื่อต้องต่อน้ำพระไทย ฯ
๑๗๙๐ สิ่งใดที่ผิดแล้วละเมิน เสียฮา
ที่ชอบเปนธรรมเชิญคิดเข้า
อย่าคิดอิจฉาเขินขับเพื่อน ข้าเฮย
หลายจิตรกอบแรงเจ้ายิ่งผู้เดียวสนอง ฯ
๑๗๙๑ ครองจิตรคิดแต่เอื้อเอาภาร ดีเอย
ไป่ประกอบราชการเกียจคร้าน
พระเจ้าอีกวงษวารภูมเกิด ตนแฮ
คิดรักแต่ต่อต้านแต่งให้ถาวร ฯ
๑๗๙๒ เสรจคำสอนสิ้นชีพไปสวรรค์
พิเภกแสนโศกศัลยสุดให้
พวยเทพเหิ่มหฤหรรษ์โปรยทิพย มาลย์เอย
เสรจปราบยักษสองไท้กลับเข้าพลับพลา ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว