โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๖๓

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …')
(หนุมานล้างพิธีทดน้ำของกุมภกรรณ)
 
แถว 173: แถว 173:
เรืองฤทธิเรี่ยวรณรอบ  รู้สาคร สรรพเฮย
เรืองฤทธิเรี่ยวรณรอบ  รู้สาคร สรรพเฮย
ชมเสร็จเสด็จเข้า  สู่ห้องพลับพลา ฯ
ชมเสร็จเสด็จเข้า  สู่ห้องพลับพลา ฯ
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๒๕๓ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ===
 
-
<tpoem>
 
-
๑๗๖๕ กุมภกรรฐมันลุด้าว  โดยพลัน
 
-
รุดรีบขึ้นโรงคัล  เคี่ยมเฝ้า
 
-
ทศเศียรแปลกจิตรทัน  ใดท่าน ถามแฮ
 
-
ยังบเสรจพิธีเจ้า  จู่ลี้มาไย ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๖๖ จำใจจำแจ้งเรื่อง  ราวความ
 
-
ที่ธได้พยายาม  กิจก้ำ
 
-
กึ่งเสรจหณุมานตาม  ผลาญพิ ธีแฮ
 
-
เจบจิตรคิดชอกช้ำ  เพราะน้องเราเอง ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๖๗ เพลงมันเปนไส้ศึก  สรรค์ยุบล บอกนา
 
-
สุดฤทธิสุดคิดมนต์  เศกสู้
 
-
ทศภักตร์ชักชี้กล  การตัด แรงนา
 
-
ฆ่าพิเภกเสียผู้  หนึ่งแล้วเสรจณรงค์ ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๖๘ องคมหาอุปราชได้  สดับคำ
 
-
พระเชษฐกลับเกิดกำ  เริบแกล้ว
 
-
คืนมานะคิดสำ  คัญมั่น ชนะนา
 
-
ลาบาทธราชแล้ว  สั่งให้เตรียมพผล ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๖๙ สยัณห์ย่ำค่ำฆ้อง  คอยตี
 
-
กุมภกรรฐ์เสดจลี  ลาศเข้า
 
-
ที่ผธมหฤไทยทวี  วิตก
 
-
คิดแต่แก้เค้นเช้า  ตรู่แล้วลืมผธม ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๗๐ สมจิตรคิดจะได้  รณรงค์
 
-
เสดจสู่ที่สรง  โสรดแล้ว
 
-
ประดับเครื่องต้นทรง  เสรจสรรพ
 
-
ขึ้นรถสุรการแก้ว  พรั่งพร้อมพลมาร ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๗๑ ออกทวารนัคเรศเข้า  แดนอรัญ
 
-
ลางเกิดมหัศจรรย์  หลากล้น
 
-
ช้างม้าตื่นเต้นบัน  ดาลหาก เปนแฮ
 
-
กงและกำรถต้น  เงียบสิ้นสเทื้อนเสียง ฯ
 
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๒๕๔ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ===
 
-
<tpoem>
 
-
๑๗๗๒ สำเนียงผีภูตทั้ง  โขมดไพร
 
-
กาว่อนถาบธงไชย  ร่อนแร้ง
 
-
กุมภกรรฐ์ประหลาดใจ  จำเร่ง พลนา
 
-
อยุดทัพคอยต่อแย้ง  แทบเงื้อมเนินผา ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๗๓ ในราตรีล่วงแล้ว  พระนรายน์
 
-
ผธมแต่องค์เดียวดาย  รักไร้
 
-
รำพึงคะนึงสาย  สุดสวาศ
 
-
ลืมสนิทนิทร์จวบใกล้  รุ่งแจ้งแสงฉาย ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๗๔ กรายกรยุรยาตรเข้า  ที่สรง
 
-
เสรจสนานแลทรง  เครื่องต้น
 
-
จับศรสิทธ์ฦทธิรงค์  พรหมมาศ
 
-
ออกพลับพลาสง่าล้น  เพียงพร้อมโยธา ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๗๕ หลังขวาน่าซ้ายพรั่ง  บังคม
 
-
พอสดับเสียงฃรม  โห่ร้อง
 
-
ตรัสถามพิเภกพรหม  พงษยิ่ง ญาณนอ
 
-
ทัพอสูรใดก้อง  ป่าร้าวฉาวฉาน ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๗๖ ขุนมารชาญเลขล้ำ  เลอปราช
 
-
ทูลว่าองค์อุปราช  ภาคนี้
 
-
ลักษณ์จันทร์ฆาฏชตาขาด  ถึงที่ มรณ์แฮ
 
-
ชอบเสดจโดยโชคชี้  จักได้ไชยเฉลิม ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๗๗ พระทรงศรทราบแล้ว  ดำหรัส
 
-
ให้สุครีพรีบจัด  พยู่หตั้ง
 
-
อินทรียชื่อสามารถ  เสมอครุฑ ทรงแฮ
 
-
นิลราชเปนเศียรทั้ง  ปากห้สปิงคลา ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๗๘ สองตานิลเอกเข้า  นิลขันธ์ คู่เฮย
 
-
ตีนจัดนิลปาสัน  ฝ่ายซ้าย
 
-
ขวานิลปานัน  หงอนหณุ มารแฮ
 
-
กระบี่นิลนนท์ย้าย  อยู่เบื้องขบวนหาง ฯ
 
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๒๕๕ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ===
 
-
<tpoem>
 
-
๑๗๗๙ กลางกายเปนที่เจ้า  จอมวา นรเฮย
 
-
องคตเปนปีกขวา  เรียกรู้
 
-
เกสรทมาลา  เปนปีก ซ้ายแฮ
 
-
กระบี่ชมพูผู้  ใหญ่ให้เปนตอ ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๘๐ ฃอคัดจัดเลบให้  จังเกียง
 
-
เตียวเพชรนายไพร่เรียง  เรียบซ้อน
 
-
เปนฃนสกุณเสียง  เอิกเกริก
 
-
คอยเสดจพระจักต้อน  ทัพไท้บทจร ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๘๑ พระสี่กรเสดจเข้า  ที่สอาง องค์เอย
 
-
ทรงเครื่องขัติยวรางค์  รุ่งฟ้า
 
-
ขัดขรรค์เพชร์รัตนพลาง  ทรงจับ ศรแฮ
 
-
ทรงรถเร่งพลกล้า  รีบเข้าไพรสณฑ์ ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๘๒ ดลงยังสนามรบยั้ง  อยุดพลา กรเฮย
 
-
องค์อุปราชลงกา  ประสบแล้ว
 
-
สั่งให้ยกโยธา  โจมทัพ มนุศย์นอ
 
-
นนทกาลสูรแกล้ว  กลอกหน้านำตี ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๘๓ อสุรีตีหักหั้ม  พลลิง
 
-
ต่างแย่งแทงฟันยิง  กัดกลุ้ม
 
-
ต่างตายก่ายกันชิง  ไชยยักษ ยับแฮ
 
-
วายุบุตรฉุดศพถุ้ม  รถท้าไปพลัน ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๘๔ กุมภกรรฐ์ดาลเดือดถ้อย  วรนร
 
-
ตวาดตอบพลางจับศร  ศักดิ์กล้า
 
-
แผลงไปเกิดไฟฟอน  เผาพวก ลิงแฮ
 
-
พระจักกฤษณ์คิดร้า  รบด้วยพาลจันทร์ ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๗๘๕ ทันใดฝนห่าแก้ว  ตกลง
 
-
เพลิงดับกลับปลดปลง  แทตย์ร้อง
 
-
กุมภกรรฐ์จับจำนง  ศรสิทธิ แผลงแฮ
 
-
เปนวราวุธต้อง  กบี่ล้มเลยวาย ฯ
 
</tpoem>
</tpoem>

รุ่นปัจจุบันของ 13:46, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

หนุมานล้างพิธีทดน้ำของกุมภกรรณ

แผ่นที่ ๒๔๙ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ

๑๗๓๗ แสงทองส่องภาคพื้นพโยมหน
ปวงเหล่าวานรพลตื่นเช้า
พรั่งพรูสู่ฝั่งชลชำระ กายนอ
เอะอะอ๊ะผิดเค้าน่านน้ำแคลนคลอง ฯ
๑๗๓๘ ทั้งผองปองเที่ยวค้นไขว่หา เหตุเฮย
ตลอดแหล่งแห่งธาราเหือดแห้ง
สุดคิดสุดปัญญาจักหยั่ง รู้แฮ
อุตหลุดรุดรีบแจ้งต่อท้าวนายพล ฯ
๑๗๓๙ สุริยนเอารสแจ้งจริงประจักษ
เล่ห์ประหลาดอัปหลักหลากแล้ง
พาพลพระหริรักษสู่พลับ พลาแฮ
ทูลเหตุอุทกแห้งเหือดเหี้ยนลำลหาน ฯ
๑๗๔๐ อวตารหนักเนื้อความเฃ็ญ
เออพิเภกไฉนเปนดั่งนี้
กุมภกรรฐ์เมื่อยามเยนวานชนะ ลักษณนอ
ใยบ่อยกยุทธกี้กลับเกลี้ยงซลสินธุ์ด ฯ
๑๗๔๑ ยินสารพิเภกน้อมอัญชลี ทูลเฮย
อุปราชตั้งพิธีทดน้ำ
ฃุนยักษไม่ออกตีต่อเหตุ นี้นา
แม้ครบเจ็ดวันล้ำเลิศฟ้าดินดาน ฯ
๑๗๔๒ โองการท่านซ้ำตรัสซักถาม
ไฉนจักคิดติดตามต่อแก้
พระยายักษพยายามอยู่แห่ง ใดนอ
ใครจักทานเทียบแท้เท่าด้วยกุมภัณฑ์ ฯ
๑๗๔๓ บันหารแห่งเหตุนั้นโหรา สูรเฮย
ทูลว่าพิธีพระยายักษไซร้
จักตั้งอยู่ทิศาภาคแห่ง ใดแฮ
ใครฤอาจรู้ได้ดุจห้านารี ฯ
             

แผ่นที่ ๒๕๐ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ

๑๗๔๔ อันเปนที่ร่วมรู้หฤทไทย
ให้หณุมานไปคิดซ้อน
กลแปลงเพศพลอมในหมู่สัต กรินา
ถามไถ่ได้ความร้อนเร่งล้างพิธี ฯ
๑๗๔๕ จักรีบรมนารถได้ทรงสดับ
ถวิลชอบเชิงคิดจับเลศล้าง
โองการตรัสบังคับตามปฤก ษานอ
พายุบุตรรับสั่งร้างรูปดั้งเดิมกาย ฯ
๑๗๔๖ กลับกลายเปนเหยี่ยวห้าวหาญฮึก
ปีกร่าร่อนคะคึกกึกก้อง
ยลวังยักษสมนึกพบพวก พธูแฮ
ลงนิมิตกายต้องอย่างเพี้ยงยักษินี ฯ
๑๗๔๗ นารีนฤมิตรแสร้งมารยา
ไถลไถ่ถามความพะงาเพื่อนพ้อง
อันองค์พระมหาอุปราช
ไป่ยกประยุทธต้องหลีกลี้ไปไหน ฯ
๑๗๔๘ กำนัลในตอบถ้อยนางนี รมิตเฮย
ใช่กิจเจ้าจะวะจีเช่นนั้น
ท้าวเสด็จกิจพิธีการทด น้ำนา
กำหนดเจดวันครั้นครบแล้วคืนวัง ฯ
๑๗๔๙ สมหวังครานี้แน่คำนาง แปลงเฮย
ทับมนุษย์สุดอับปางแม่นแท้
เกรงแก่พิเภกขวางคอล่วง รู้แฮ
จะบอกอุบายแก้กลับล้างกลเรา ฯ
๑๗๕๐ ใจเจ้าจืดตื้นนักตอบพะงา ในเฮย
ใครบ่รู้แห่งพระยายักษได้
ยุกเสียแต่คันธมาลีกับ
สี่นาฎเก็บดอกไม้ส่งท้าวทุกเวลา ฯ
             

แผ่นที่ ๒๕๑ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ

๑๗๕๑ วายุบุตรนฤมิตรได้เลศอนงค์
หลีกเลี่ยงออกจากวงนาฏนั้น
พอเหินห่างเหนบงบังเนตร นางแฮ
กลายกลับเปนเหยี่ยวหลั้นปีกลี้เลอสวน ฯ
๑๗๕๒ สบนวลวรนุชห้านารี
เดินเด็ดบุษปมาลีเลือกฟั้น
นึกแน่นี่สาวศรีสนิทส่ง ผกานอ
หาช่องมองเชิงชั้นชอบปถ้าทางใด ฯ
๑๗๓๕ โผไปจับแอบซึ้งไทรสา ขาเฮย
หางหนึ่งเลือกบุษบาล่าลี้
พิศเลงเพ่งกายาจำจบ สิ้นแฮ
ถาโถบโฉบนางฃยี้ฉีกม้วยมรณ์ชนม์ ฯ
๑๗๕๔ เปลี่ยนตนกลซ่อนซ้อนกายแปลง
เปนนุชนางนั้นแฝงแมกไม้
หลีกลัดตลัดตแลงหาเพื่อน
พบสี่นางมิได้ล่วงรู้วานร ฯ
๑๗๕๕ กรายกรเก็บเลือกแล้วจัดพาน รองเฮย
เดินออกจากอุทยานคลาศแคล้ว
ถึงแท่นแทบฝั่งธารร่มกร่าง ใหญ่นา
ตั้งเครื่องบูชาแล้วนบนิ้วอัญชลี ฯ
๑๗๕๖ ขุนกระบี่ฤมิตรได้แลเหน
ชบหลั่งคั่งวนเปนกะทะท้น
ฤๅไหลสาดสายเซนเบื้องบูรพ ทิดแฮ
รู้ว่าขุนยักษด้นอยู่ใต้ลำละหาน ฯ
๑๗๕๗ หณุมานนฤมิตรด้วยเดชา
กายกลับเปนลูกพายุไท้
โตกระหง่านผ่านภูผาผกเพิก พังแฮ
ลุกฤทธิคิดจักได้รบร้าราญสมร ฯ
             

แผ่นที่ ๒๕๒ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นเทวะวงษวโรประการ

๑๗๕๘ กรกุมตรีเพชรกล้าวราวุธ
เงื้อง่าท่าฤทธิรุดเร่งเร้า
สี่นางวิ่งอุตหลุดลาญหลบ หนีนา
ขุนกระบี่เรวเต้าแหลกน้ำดำลง ฯ
๑๗๕๙ พบองค์อุปราชเจ้าลงกา
อ่านเวตนอนขวางชลาแหล่งไว้
ทำเปนเฃช่นทนบวารีคั่ง อยู่แฮ
กระบี่โกรธโลดโจนใกล้ถีบซ้ำทำทะนง ฯ
๑๗๖๐ ปางองค์อสุเรศใกล้ยินยล
ขุนกระบี่แหวกชลฮึกห้ำ
ฉุนโกรธโดดประจญจับต่อ กรแฮ
ฉวยคทาวุธปล้ำปลุกเข้าตามตี ฯ
๑๗๖๑ ถ้อยทีถ้อยตอบโต้ตีแทง
พัลวันปั่นป่วนแปลงชลลั่น
ลิงถูกตียักษต้องฟาดด้วยคมตรี ฯ
๑๗๖๒ อสุรีสุดฤทธิร้าโรมรัน ลิงเฮย
ถวิลว่าหากจะฃันฃับเฃี้ยว
ผิว่าพ่ายอายครันฤๅทั่ว โลกยนอ
ตริเสร็จเห็จเหาะเหลี้วเมฆลี้ลงนคร ฯ
๑๗๖๓ วานรเสร็จซึ่งล้างพิธี มาเฮย
เหาะกลับฉับไวลีลาศเฝ้า
ทูลความพระทรงศรีทุกสิ่ง สิ้นแฮ
ทรงทราบสำเร็จเจ้าโลกยล้ำยินดี ฯ
๑๗๖๔ พระตรีภูวนารถพร้องชมชอบ ดีแฮ
ฉลาดคิดทำกิจกอปชอบเค้า
เรืองฤทธิเรี่ยวรณรอบรู้สาคร สรรพเฮย
ชมเสร็จเสด็จเข้าสู่ห้องพลับพลา ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว