โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๖๒
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(→กุมภกรรณอาสาทำพิธีทดน้ำ) |
||
แถว 2: | แถว 2: | ||
==กุมภกรรณอาสาทำพิธีทดน้ำ== | ==กุมภกรรณอาสาทำพิธีทดน้ำ== | ||
+ | |||
+ | ===แผ่นที่ ๒๔๕ - ขุนปฎิภาณพิจิตร=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๑๗๐๙ ฝ่ายกองดอยเหตุด้อม ดอนดง | ||
+ | เหนริปูปวงคง ชีพแล้ว | ||
+ | เหลาพลพวกจตุรงค์ เฮฮึก เหิมแฮ | ||
+ | ฃานโห่กระหึ่มแคล้ว เคลื่อนเข้าพลับพลา ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๗๑๐ สองต่างตัวสั่นเทิ้ม งกงัน | ||
+ | หน้าซีดตกใจพลัน ดุ่มด้าว | ||
+ | ดุจใครเดจเอาฃวัญ ออกจาก กายนา | ||
+ | เรวรีบไปเฝ้าท้าว ธิราชไท้ทศศีร์ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๗๑๑ พลันถึงทูลแทตยเจ้า ลงกา | ||
+ | ลิงมนุษยปวงโยธา ที่ม้วย | ||
+ | กลับคืนรอดชีวา ยกทัพ กลับแฮ | ||
+ | เหิมฮึกหาญโห่ด้วย เดชก้องกุลาหล ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๗๑๒ ทศเศียรสดับสิ้น สารยักษ | ||
+ | ประดุจสายอสนีจักร ฟาดต้อง | ||
+ | ฉงนว่าพวกปรปักษ ไฉนรอด คืนแฮ | ||
+ | ตรัสสั่งให้เชิญน้อง รีบขึ้นมาพลัน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๗๑๓ มโหทรรับถ้อยรีบ จรจรัล | ||
+ | ถึงนิเวศกุมภกรรฐ์ บ่อช้า | ||
+ | กราบทูลว่าทรงธรรม์ ตรัสสั่ง ข้าเฮย | ||
+ | เชิญเสด็จเฝ้าจอมหลา เพื่อแจ้งการณรงค์ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๗๑๔ ด้วยสารันแจ้งว่า องค์อนุช รามเฮย | ||
+ | ต้องสัตรียาวุธ วอดนั้น | ||
+ | แก้โมกขศักดิหลุด คนชีพ ได้นา | ||
+ | การด่วนควรรีบซั้น เสด็จเฝ้าฟังการ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๗๑๕ กุมภกรรฐ์น้องท้าวยี่ สิบกร | ||
+ | ฟังมโหทรถอน จิตรช้ำ | ||
+ | ร้อนใจดั่งไฟฟอน เผาลวก ทรวงนา | ||
+ | ฤๅดั่งศรสารทซ้ำ อกท้าวแสนทวี ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
+ | ===แผ่นที่ ๒๔๖ - ขุนปฎิภาณพิจิตร=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๑๗๑๖ ขุนมาจากแท่นแก้ว ครรไล | ||
+ | รีบสู่พระโรงไชย ห่อนช้า | ||
+ | ถั่นถึงประณตไท ธิราชเชษ ฐาเฮย | ||
+ | คอยสดับพจนผ่านฟ้า จักเอื้อนโอฐไฉน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๗๑๗ ทศภักตร์บพิตรเจ้า ลงกา | ||
+ | เหนพระอนุชมา หมอบเฝ้า | ||
+ | จึ่งเอื้อนมธุรพา ทีตรัส | ||
+ | ดูก่อนกุมภกรรฐ์เจ้า จักแก้กลไฉน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๗๑๘ วันวานพอยกพ้อง พลไกร | ||
+ | บอกพี่ว่ามีไชย รบร้า | ||
+ | ศึกแหลกป่นบันไลย ลาญหมด | ||
+ | มันกลับคืนชีพกล้า กลั่นห้าวเหิมทนง ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๗๑๙ กุมภกรรฐ์ก้มเกล้ากราบ ทันที | ||
+ | ทูลแก่ทศศีร เชษฐไท้ | ||
+ | อันหอกโมกขศักดิ์มี ฤทธิรด แรงแฮ | ||
+ | เคยปราบอรินได้ ดุจน้ำใจถวิล ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๗๒๐ ถูกใครไป่รอดได้ ชีวัน คืนนา | ||
+ | น้องนึกน่าอัศจรรย์ หลากแท้ | ||
+ | ชะรอยอ้ายพิเภกมัน บอกเหตุ เฃานา | ||
+ | โอสถประกอบแก้ จึ่งฟื้นคืนชนม์ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๗๒๑ หาไม่ไหนมนุษย์นี้ จักคืน ชีพฤๅ | ||
+ | คิดยิ่งคิดสุดขืน จิตรแค้น | ||
+ | หนักอกพ่างเพียงปืน พิศมเสียด ทรวงนา | ||
+ | เจบจิตรเจบใจแข้น ขัดอั้นตันทรวง ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๗๒๒ อันมนุษยอีกทั้งหมู่ วานร | ||
+ | น้องจักฆ่าให้มรณ์ หมดนั้น | ||
+ | ฃอลาพระทรงศร ไปร่าย เวทแฮ | ||
+ | ตั้งกิจพิธีกั้น สกัดน้ำเหนือเสีย ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
+ | ===แผ่นที่ ๒๔๗ - ฃุนปฎิภาณพิจิตร=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๑๗๒๓ ข้าศึกจักอดน้ำ จำตาย สิ้นเอย | ||
+ | ด้วยเลห์กลอุบาย ดั่งนี้ | ||
+ | ไป่พักพวกพลกาย กอบยาก เหนื่อยนา | ||
+ | ฃอแต่พระอย่าชี้ ช่องให้ใครยิน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๗๒๔ อสุรินทรปิ่นราพเจ้า จอมมาร | ||
+ | ฟังพระอนุชฃาน พจนพร้อง | ||
+ | บันเทิงหฤไทยปาน อมรเสพย สวรรค์แฮ | ||
+ | ปรับหัดถ์สำรวลก้อง สนั่นทั้งวังหลวง ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๗๒๕ สิบโอฐเรียกนั่งใกล้ ชมพลาง | ||
+ | ยอหัดถ์ลูบปฤษฎางค์ กนิฐไท้ | ||
+ | จึ่งเอื้อนพจนทาง โถมเดช น้องเอย | ||
+ | เออมิเสียทีได้ ดุจน้ำใจเดียว ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๗๒๖ พ่อพ่างหทเยศผู้ สวามิภักดิ์ พี่เฮย | ||
+ | หาทั่วจบไกรจักร บ่ได้ | ||
+ | ทรงฤทธิมหิทธิศักดิ์ ใครเทียบ เสมอฤๅ | ||
+ | ทั้งโลกยหากยกไว้ แต่เจ้าโลกา ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๗๒๗ คาบนี้แน่เสร็จเสี้ยน ศึกขจัด ฃจายเฮย | ||
+ | ทวยราษฎร์จะโสมนัศ ทั่วหน้า | ||
+ | จักเจริญศิริสวัสดิ์ ดุลศุข สราญแฮ | ||
+ | ด้วยเดชอนุชผล้า เหล่าเสี้ยนเศิกไกษย ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๗๒๘ ตรัสพลางเตือนว่าเจ้า ดวงใจ พี่เอย | ||
+ | การด่วนควรพ่อไป เร่งเร้า | ||
+ | อำนวยพระพรไชย เสริมส่ง ให้แฮ | ||
+ | สบประสงค์ดังเจ้า คิดเกื้อขจัดบร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๗๒๙ กุมภกรรฐนบนิ้วนอบ วันทนา | ||
+ | รับพระพรเชษฐา ใส่เกล้า | ||
+ | คลานคล้อยถดถอยมา โดยด่วน | ||
+ | จากพระโรงรีบเข้า สู่ห้องปรางมณี ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
===แผ่นที่ ๒๔๘ - ฃุนปฎิภาณพิจิตร=== | ===แผ่นที่ ๒๔๘ - ฃุนปฎิภาณพิจิตร=== | ||
<tpoem> | <tpoem> |
รุ่นปัจจุบันของ 13:45, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
กุมภกรรณอาสาทำพิธีทดน้ำ
แผ่นที่ ๒๔๕ - ขุนปฎิภาณพิจิตร
๑๗๐๙ ฝ่ายกองดอยเหตุด้อม | ดอนดง | ||
เหนริปูปวงคง | ชีพแล้ว | ||
เหลาพลพวกจตุรงค์ | เฮฮึก เหิมแฮ | ||
ฃานโห่กระหึ่มแคล้ว | เคลื่อนเข้าพลับพลา ฯ | ||
๑๗๑๐ สองต่างตัวสั่นเทิ้ม | งกงัน | ||
หน้าซีดตกใจพลัน | ดุ่มด้าว | ||
ดุจใครเดจเอาฃวัญ | ออกจาก กายนา | ||
เรวรีบไปเฝ้าท้าว | ธิราชไท้ทศศีร์ ฯ | ||
๑๗๑๑ พลันถึงทูลแทตยเจ้า | ลงกา | ||
ลิงมนุษยปวงโยธา | ที่ม้วย | ||
กลับคืนรอดชีวา | ยกทัพ กลับแฮ | ||
เหิมฮึกหาญโห่ด้วย | เดชก้องกุลาหล ฯ | ||
๑๗๑๒ ทศเศียรสดับสิ้น | สารยักษ | ||
ประดุจสายอสนีจักร | ฟาดต้อง | ||
ฉงนว่าพวกปรปักษ | ไฉนรอด คืนแฮ | ||
ตรัสสั่งให้เชิญน้อง | รีบขึ้นมาพลัน ฯ | ||
๑๗๑๓ มโหทรรับถ้อยรีบ | จรจรัล | ||
ถึงนิเวศกุมภกรรฐ์ | บ่อช้า | ||
กราบทูลว่าทรงธรรม์ | ตรัสสั่ง ข้าเฮย | ||
เชิญเสด็จเฝ้าจอมหลา | เพื่อแจ้งการณรงค์ ฯ | ||
๑๗๑๔ ด้วยสารันแจ้งว่า | องค์อนุช รามเฮย | ||
ต้องสัตรียาวุธ | วอดนั้น | ||
แก้โมกขศักดิหลุด | คนชีพ ได้นา | ||
การด่วนควรรีบซั้น | เสด็จเฝ้าฟังการ ฯ | ||
๑๗๑๕ กุมภกรรฐ์น้องท้าวยี่ | สิบกร | ||
ฟังมโหทรถอน | จิตรช้ำ | ||
ร้อนใจดั่งไฟฟอน | เผาลวก ทรวงนา | ||
ฤๅดั่งศรสารทซ้ำ | อกท้าวแสนทวี ฯ | ||
แผ่นที่ ๒๔๖ - ขุนปฎิภาณพิจิตร
๑๗๑๖ ขุนมาจากแท่นแก้ว | ครรไล | ||
รีบสู่พระโรงไชย | ห่อนช้า | ||
ถั่นถึงประณตไท | ธิราชเชษ ฐาเฮย | ||
คอยสดับพจนผ่านฟ้า | จักเอื้อนโอฐไฉน ฯ | ||
๑๗๑๗ ทศภักตร์บพิตรเจ้า | ลงกา | ||
เหนพระอนุชมา | หมอบเฝ้า | ||
จึ่งเอื้อนมธุรพา | ทีตรัส | ||
ดูก่อนกุมภกรรฐ์เจ้า | จักแก้กลไฉน ฯ | ||
๑๗๑๘ วันวานพอยกพ้อง | พลไกร | ||
บอกพี่ว่ามีไชย | รบร้า | ||
ศึกแหลกป่นบันไลย | ลาญหมด | ||
มันกลับคืนชีพกล้า | กลั่นห้าวเหิมทนง ฯ | ||
๑๗๑๙ กุมภกรรฐ์ก้มเกล้ากราบ | ทันที | ||
ทูลแก่ทศศีร | เชษฐไท้ | ||
อันหอกโมกขศักดิ์มี | ฤทธิรด แรงแฮ | ||
เคยปราบอรินได้ | ดุจน้ำใจถวิล ฯ | ||
๑๗๒๐ ถูกใครไป่รอดได้ | ชีวัน คืนนา | ||
น้องนึกน่าอัศจรรย์ | หลากแท้ | ||
ชะรอยอ้ายพิเภกมัน | บอกเหตุ เฃานา | ||
โอสถประกอบแก้ | จึ่งฟื้นคืนชนม์ ฯ | ||
๑๗๒๑ หาไม่ไหนมนุษย์นี้ | จักคืน ชีพฤๅ | ||
คิดยิ่งคิดสุดขืน | จิตรแค้น | ||
หนักอกพ่างเพียงปืน | พิศมเสียด ทรวงนา | ||
เจบจิตรเจบใจแข้น | ขัดอั้นตันทรวง ฯ | ||
๑๗๒๒ อันมนุษยอีกทั้งหมู่ | วานร | ||
น้องจักฆ่าให้มรณ์ | หมดนั้น | ||
ฃอลาพระทรงศร | ไปร่าย เวทแฮ | ||
ตั้งกิจพิธีกั้น | สกัดน้ำเหนือเสีย ฯ | ||
แผ่นที่ ๒๔๗ - ฃุนปฎิภาณพิจิตร
๑๗๒๓ ข้าศึกจักอดน้ำ | จำตาย สิ้นเอย | ||
ด้วยเลห์กลอุบาย | ดั่งนี้ | ||
ไป่พักพวกพลกาย | กอบยาก เหนื่อยนา | ||
ฃอแต่พระอย่าชี้ | ช่องให้ใครยิน ฯ | ||
๑๗๒๔ อสุรินทรปิ่นราพเจ้า | จอมมาร | ||
ฟังพระอนุชฃาน | พจนพร้อง | ||
บันเทิงหฤไทยปาน | อมรเสพย สวรรค์แฮ | ||
ปรับหัดถ์สำรวลก้อง | สนั่นทั้งวังหลวง ฯ | ||
๑๗๒๕ สิบโอฐเรียกนั่งใกล้ | ชมพลาง | ||
ยอหัดถ์ลูบปฤษฎางค์ | กนิฐไท้ | ||
จึ่งเอื้อนพจนทาง | โถมเดช น้องเอย | ||
เออมิเสียทีได้ | ดุจน้ำใจเดียว ฯ | ||
๑๗๒๖ พ่อพ่างหทเยศผู้ | สวามิภักดิ์ พี่เฮย | ||
หาทั่วจบไกรจักร | บ่ได้ | ||
ทรงฤทธิมหิทธิศักดิ์ | ใครเทียบ เสมอฤๅ | ||
ทั้งโลกยหากยกไว้ | แต่เจ้าโลกา ฯ | ||
๑๗๒๗ คาบนี้แน่เสร็จเสี้ยน | ศึกขจัด ฃจายเฮย | ||
ทวยราษฎร์จะโสมนัศ | ทั่วหน้า | ||
จักเจริญศิริสวัสดิ์ | ดุลศุข สราญแฮ | ||
ด้วยเดชอนุชผล้า | เหล่าเสี้ยนเศิกไกษย ฯ | ||
๑๗๒๘ ตรัสพลางเตือนว่าเจ้า | ดวงใจ พี่เอย | ||
การด่วนควรพ่อไป | เร่งเร้า | ||
อำนวยพระพรไชย | เสริมส่ง ให้แฮ | ||
สบประสงค์ดังเจ้า | คิดเกื้อขจัดบร ฯ | ||
๑๗๒๙ กุมภกรรฐนบนิ้วนอบ | วันทนา | ||
รับพระพรเชษฐา | ใส่เกล้า | ||
คลานคล้อยถดถอยมา | โดยด่วน | ||
จากพระโรงรีบเข้า | สู่ห้องปรางมณี ฯ | ||
แผ่นที่ ๒๔๘ - ฃุนปฎิภาณพิจิตร
๑๗๓๐ ลดองค์เหนืออาศน์แล้ว | ภูมี | ||
ตรัสเรียกคันธมาลี | นั่งใกล้ | ||
กับอีกสี่นารี | รักร่วม จิตรนา | ||
พลางหยอกเย้ายวนให้ | ยั่วยิ้มแย้มสรวล ฯ | ||
๑๗๓๑ ตรัสยุบลบอกแก่ห้า | นางพลัน | ||
พี่จักลาจอมฃวัญ | เนตรแคล้ว | ||
ตังกิจพิธีกัน | อุทกที่ โน้นนา | ||
ครบเจดราตรีแล้ว | กลับยั้งยังสมร ฯ | ||
๑๗๓๒ จงเกบดอกไม้ทุก | เวลา | ||
ไป่ส่งแก่เชษฐา | อย่าเว้น | ||
แม้ใครจะสงกา | ถามอย่า แพร่งนอ | ||
เลดลอดจรดอดเร้น | ซ่อนเมื้อจงดี ฯ | ||
๑๗๓๓ ตรัสพลางเสด็จเข้า | ที่สรง สนานเอย | ||
เสร็จสอดเครื่องอลง | กฎแพร้ว | ||
กรจับกระบององ | อาจเหาะ รเห็จแฮ | ||
ถึงฝั่งคงคาแล้ว | เพ่งพื้นภูมสฐาน ฯ | ||
๑๗๓๔ เหนต้นกร่างใหญ่ล้ำ | พฤกษา | ||
ใบกิ่งบังสุริยา | ร่มชื้อ | ||
มีแท่นแผ่นเศลา | เลียนสะอาด | ||
ขึ้นนั่งหลับเนตรรื้อ | ร่ำอ้างอ่านมนต์ ฯ | ||
๑๗๓๕ บัดเดี๋ยวกายเติบแม้น | เสมอองค์ พรหมเอย | ||
อสุรย่างเยื้องลง | สู่น้ำ | ||
ทอดกายอยู่ในคง | คาสาธ ยายแฮ | ||
จมดิ่งจดดินล้ำ | เท่ห์พ้นบนเหน ฯ | ||
๑๗๓๖ น้ำท้นวนพลุ่งเท้อ | ทวนไป มาเอย | ||
หนุนพลั่งดั่งซ่าไพร | ป่วนคร้น | ||
ด้วยฤทธิพิธีไกร | เกรียงเดช ราพนา | ||
ชลน่าพลับพลาตื้น | ขอดแห้งเหนทราย ฯ | ||