โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๖๐

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …')
(กุมภกรรณออกรบกับพระลักษณ์ พระลักษณ์ต้องหอกโมกขศักดิ์ของกุมภกรรณ)
 
แถว 2: แถว 2:
==กุมภกรรณออกรบกับพระลักษณ์ พระลักษณ์ต้องหอกโมกขศักดิ์ของกุมภกรรณ==
==กุมภกรรณออกรบกับพระลักษณ์ พระลักษณ์ต้องหอกโมกขศักดิ์ของกุมภกรรณ==
 +
 +
===แผ่นที่ ๒๓๗ - พระยาราชวรานุกูล===
 +
<tpoem>
 +
๑๖๕๓ กุมภกรรฐเสียกิจแค้น  แขงขับ พหลเฮย
 +
ลัดลุลงกาถับ  ถ่อมเฝ้า
 +
แถลงเหตุเวทสารทลับ  กลายเสื่อม เดชนา
 +
ทรงทราบวาบทรวงปเลา  ปลอบให้อนุหาญ ฯ
 +
 +
 +
๑๖๕๔ อย่าพ่ออย่าเพ่อท้อ  ทางศึก
 +
พิเภกแนะกลฤก  ลอบแก้
 +
โมฆศักดิ์สรเดชฮึก  หาญห่อน เสื่อมฮา
 +
คงปราบปรปักษแพ้  พรุ่งแจ้งจรัญรณ ฯ
 +
 +
 +
๑๖๕๕ อสุรนุชสุดขึ้งนบ  ลาขัติย เชฐเอย
 +
สู่ที่สั่งมาตยจัด  ทัพถ้วน
 +
สิทธิกาลรับพจน์ปัด  รีบเทียบ พยุหแฮ
 +
สารทสับตเสนางคล้วน  เหล่าทั้งรัถา ฯ
 +
 +
 +
๑๖๕๖ ภออรุณขุนราพเข้า  สรงเสร็จ
 +
ทรงเครื่องอาภรณเพ็ชร์  ผ่องแผ้ว
 +
กระลึงโมฆศักดิ์เสร็จ  ดลฤกษ จรัลแฮ
 +
เถลิงอาศนราชรถแก้ว  ตรัสให้ครไลพล ฯ
 +
 +
 +
๑๖๕๗ รถองค์อุปราชไท้  เทียมสิง โตเฮย
 +
แถวละพันผยองยิง  แยกเขี้ยว
 +
โลทันขับหมายชิง  ไชยดัษ กรรา
 +
พหลโห่กระหึมเกรี้ยว  เกริกตั้งสมรภูมิ์ ฯ
 +
 +
 +
๑๖๕๘ ปางพระหริรักษผู้  เผด็จยุค
 +
ออกพลับพลานามุข  มาตยเฝ้า
 +
ยินเสียงราพโห่รุก  ดำหรัส ถามเฮย
 +
พิเภกทูลโดยเค้า  ทัพนี้กุมภกรรฐ์ ฯ
 +
 +
 +
๑๖๕๙ เทพยสารทอสุรศักดิ์เสี้ยม  ทรงกระลึง
 +
เรืองเดชดิลกอึง  โลกยอื้อ
 +
พระทรงทราบฤทธิจึง  ตรัสตอบ โหรเฮย
 +
โครจะออกณรงครื้อ  ราพร้ายแรงทนง ฯ
 +
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๒๓๘ - พระยาราชวรานุกูล===
 +
<tpoem>
 +
๑๖๖๐ ขุนโหรโอนศิรน้อม  สนองเสนอ
 +
พาเนรศฤทธิฤๅเสมอ  สมรรถสู้
 +
เหนแต่พระอนุชเธอ  ธรสารท ศิลป์นอ
 +
ออกประหารมารผู้  เชฐเชื้อชาญสมร ฯ
 +
 +
 +
๑๖๖๑ ตริชอบปลอบพระน้อง  จรัลรอน ราพฮา
 +
พระลักษณชุลีกร  ใส่เกล้า
 +
พระพิศณุทรงศร  ตรัสสั่ง
 +
บุตรพระสุริยรีบเต้า  แต่งล้วนพลากร ฯ
 +
 +
 +
๑๖๖๒ เกณฑ์พลกองน่านั้น  นับสวา
 +
เจ็ดสมุทสุรการคลา  ควบต้อน
 +
เกทรทะมาลา  เปนเกียก กายแฮ
 +
กระบี่สิบสมุทซ้อน  สรรพถ้วนสาตรถือ ฯ
 +
 +
 +
๑๖๖๓ กองหลวงพลสิบห้า  สมุทอัด แอเอย
 +
โคมุทยุกรบัตรทัศ  สมุทแกล้ว
 +
มหัทวิกันจัด  เปนทัพ หลังนอ
 +
ขบวนเขบ็จเจ็ตสมุทแล้ว  เสร็จพร้อมรถทรง ฯ
 +
 +
 +
๑๖๖๔ อนุชาลาเชฐเยื้อง  ยาตรสนาบ เสรจเฮย
 +
ทรงเครื่องทรงศรบราบ  เศิกเต้า
 +
สถิตยเกยกระบินทร์กราบ  เสด็จสู่ รถแฮ
 +
จวบฤกษเบิกขบวนเร้า  ลุพ้องไพรินทร์ ฯ
 +
 +
 +
๑๖๖๕ พงษพรหมเลงมนุษยน้อย  นายนิ กรนอ
 +
งามร่างพลางประชิ  รถพร้อง
 +
ถามนามพระสดับตริ  ตรัสตอบ ราพฮา
 +
เราชื่อพระลักษณน้อง  นารถเจ้าอวตาร ฯ
 +
 +
 +
๑๖๖๖ ท่านฤๅคือขัติยเจ้า  จอมลง กาเฮย
 +
ไปลักสีดาองค์  เอกไว้
 +
กุมภกรรฐบอกนามตรง  เราเที่ยง ธรรมแฮ
 +
วันเมื่อลักพี่สไภ้  ห่อนมล้างกันไฉน ฯ
 +
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๒๓๙ - พระยาราชวรานุกูล===
 +
<tpoem>
 +
๑๖๖๗ ยกพหยุหลุด้าว  สดถราษ ฎรเฮย
 +
เราจึ่งครีพหลยาตร  ยุทธแย้ง
 +
เชิญชวนพระเชฐอาจ  องค์ออก ณรงค์รา
 +
ยืนอยู่ยับเยี่ยงแป้ง  ป่นด้วยมือมาร ฯ
 +
 +
 +
๑๖๖๘ ลักษณวาลักนาฎลี้  ลับหลัง
 +
จึ่งติดตามมาหวัง  ขจัดเสี้ยน
 +
กลับกล่าวฮึกโอหัง  เหิมยุทธ นรายน์ฤๅ
 +
เพียงแต่เราหั่นเหี้ยน  หักสิ้นอรินพาล ฯ
 +
 +
 +
๑๖๖๙ กุมภกรรฐโกรธเกียกเกรี้ยว  กราดแหว
 +
ทรงศักดิ์อุเหม่แหม  มนุษย์น้อย
 +
พลันสั่งราพพลแอ  อัดรบ รดมเอย
 +
พลกบี่ตีตอบต้อย  ตลบต้านตลุมบอน ฯ
 +
 +
 +
๑๖๗๐ ลิงต่อยยักษตบโต้  ตีผัวะ
 +
ยักษฟาดลิงฟันฉัวะ  ยักษล้ม
 +
ลิงแทงยักษลิงผลัวะ  ลิงหลบ ธนูนา
 +
ยักษเตะลิงกัดก้ม  กอดปล้ำรำบาน ฯ
 +
 +
 +
๑๖๗๑ พลยักษตายแตกท้อ  ถอยแสยะแสยง
 +
ลิงไล่ราพพ่ายแมะ  หมกเร้น
 +
ตรีพลำฤทธิกาและ  ราพภัท กาวีนอ
 +
สามทะหารทยานเต้น  ตัดมล้างลิงพล ฯ
 +
 +
 +
๑๖๗๒ นิลขันถลันรับเร้า  ฤทธิกา สูรเอย
 +
สุระเสนเผ่นถลา  ทลึ่งจ้ำ
 +
จับตรีพะลำรา  วีว่อง ไวแฮ
 +
แต่ภัทกาวีปล้ำ  ปลักสู้สุรกาล ฯ
 +
 +
 +
๑๖๗๓ หกนายคู่เคียวเข้า  เข็ญแขง
 +
หารต่อหารรานแรง  รวดปลิ้น
 +
ได้ทีกระบี่แผลง  เดชจับ ยักษแฮ
 +
ฟาดฟัดกับดินดิ้น  ดับทั้งสามมาร ฯ
 +
</tpoem>
===แผ่นที่ ๒๔๐ - พระยาราชวรานุกูล===
===แผ่นที่ ๒๔๐ - พระยาราชวรานุกูล===
<tpoem>
<tpoem>
แถว 44: แถว 174:
นิลนนทรีบเรวออก  ลุพลับ พลาเอย
นิลนนทรีบเรวออก  ลุพลับ พลาเอย
ทูลว่าพระอนุชไท้  ถูกเสื้องสาตรปลัย ฯ
ทูลว่าพระอนุชไท้  ถูกเสื้องสาตรปลัย ฯ
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๒๔๑ - พระยาราชวรานุกูล===
 
-
<tpoem>
 
-
๑๖๘๑ พระนารายณ์บรมนารถได้  สดับทูล
 
-
เสียวโสตรแสนโศกภูล  เทวศเศร้า
 
-
ฝืนจิตรจับศรยูร  ยาตรสพรั่ง พหลแฮ
 
-
นำมรรคนิลนนท์เต้า  มืดคลุ้มครไลหลง ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๖๘๒ พระพิโรธพานเรศผู้  นำผิด ทางแฮ
 
-
ทรงลั่นจันทราทิตย  ปล่อยก้อง
 
-
เปนสามศศิธรพิศ  ไพโรจน เรืองเฮย
 
-
ถับทัพทัศน์พระน้อง  อนาถท้าวเสด็จถึง ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๖๘๓ พระหัดถ์ฉุดหอกติ้ว  ตึงมิ หลุดนา
 
-
กรกระกองดำริห์  อนุชม้วย
 
-
ช้อนเศียรพาดเพลาผิ  ไรร่ำ รักเอย
 
-
อ้อพ่อเพื่อนยากด้วย  พี่พ้นพันทวี ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๖๘๔ หวังปราบราพพระน้อง  กลับปลัย ไปนอ
 
-
ควรจะทำศึกไฉน  ฉะนี้
 
-
จากเมียมิหนำใจ  จำจาก ขนิฐนา
 
-
พี่จะตายตามลี้  ลับให้ลลายสูญ ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๖๘๕ พิเภกโหรเอกรู้  เลอโลกย์
 
-
ทูลว่าพระอย่าโศก  สลดซ้ำ
 
-
พรหมประสิทธิ์ฤทธิโมฆ  ศักดิเชี่ยว ชาญแฮ
 
-
แต่ประสาศยาค้ำ  คู่แก้กันหาย ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๖๘๖ พระลักษณยังไป่ม้วย  ชีวี
 
-
เกรงแต่แสงสุรียศรี  ส่องฃ้าม
 
-
โปรดให้หณุมานลี  ลาศรีบ เรห็จแฮ
 
-
ทูลพระรำไพห้าม  รถรั้งรอเหิน ฯ
 
-
 
-
 
-
๑๖๘๗ แล้วจรัญบรรพตพร้อง  สัพยา เก็บเฮย
 
-
สังกรณีตรีชวา  ที่แท้
 
-
อีกเบญจะนทีมา  เปนกระ สายแฮ
 
-
ผสมบดโอสถแก้  หอกมลื้นหลุดหาย ฯ
 
</tpoem>
</tpoem>

รุ่นปัจจุบันของ 13:44, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

กุมภกรรณออกรบกับพระลักษณ์ พระลักษณ์ต้องหอกโมกขศักดิ์ของกุมภกรรณ

แผ่นที่ ๒๓๗ - พระยาราชวรานุกูล

๑๖๕๓ กุมภกรรฐเสียกิจแค้นแขงขับ พหลเฮย
ลัดลุลงกาถับถ่อมเฝ้า
แถลงเหตุเวทสารทลับกลายเสื่อม เดชนา
ทรงทราบวาบทรวงปเลาปลอบให้อนุหาญ ฯ
๑๖๕๔ อย่าพ่ออย่าเพ่อท้อทางศึก
พิเภกแนะกลฤกลอบแก้
โมฆศักดิ์สรเดชฮึกหาญห่อน เสื่อมฮา
คงปราบปรปักษแพ้พรุ่งแจ้งจรัญรณ ฯ
๑๖๕๕ อสุรนุชสุดขึ้งนบลาขัติย เชฐเอย
สู่ที่สั่งมาตยจัดทัพถ้วน
สิทธิกาลรับพจน์ปัดรีบเทียบ พยุหแฮ
สารทสับตเสนางคล้วนเหล่าทั้งรัถา ฯ
๑๖๕๖ ภออรุณขุนราพเข้าสรงเสร็จ
ทรงเครื่องอาภรณเพ็ชร์ผ่องแผ้ว
กระลึงโมฆศักดิ์เสร็จดลฤกษ จรัลแฮ
เถลิงอาศนราชรถแก้วตรัสให้ครไลพล ฯ
๑๖๕๗ รถองค์อุปราชไท้เทียมสิง โตเฮย
แถวละพันผยองยิงแยกเขี้ยว
โลทันขับหมายชิงไชยดัษ กรรา
พหลโห่กระหึมเกรี้ยวเกริกตั้งสมรภูมิ์ ฯ
๑๖๕๘ ปางพระหริรักษผู้เผด็จยุค
ออกพลับพลานามุขมาตยเฝ้า
ยินเสียงราพโห่รุกดำหรัส ถามเฮย
พิเภกทูลโดยเค้าทัพนี้กุมภกรรฐ์ ฯ
๑๖๕๙ เทพยสารทอสุรศักดิ์เสี้ยมทรงกระลึง
เรืองเดชดิลกอึงโลกยอื้อ
พระทรงทราบฤทธิจึงตรัสตอบ โหรเฮย
โครจะออกณรงครื้อราพร้ายแรงทนง ฯ
             

แผ่นที่ ๒๓๘ - พระยาราชวรานุกูล

๑๖๖๐ ขุนโหรโอนศิรน้อมสนองเสนอ
พาเนรศฤทธิฤๅเสมอสมรรถสู้
เหนแต่พระอนุชเธอธรสารท ศิลป์นอ
ออกประหารมารผู้เชฐเชื้อชาญสมร ฯ
๑๖๖๑ ตริชอบปลอบพระน้องจรัลรอน ราพฮา
พระลักษณชุลีกรใส่เกล้า
พระพิศณุทรงศรตรัสสั่ง
บุตรพระสุริยรีบเต้าแต่งล้วนพลากร ฯ
๑๖๖๒ เกณฑ์พลกองน่านั้นนับสวา
เจ็ดสมุทสุรการคลาควบต้อน
เกทรทะมาลาเปนเกียก กายแฮ
กระบี่สิบสมุทซ้อนสรรพถ้วนสาตรถือ ฯ
๑๖๖๓ กองหลวงพลสิบห้าสมุทอัด แอเอย
โคมุทยุกรบัตรทัศสมุทแกล้ว
มหัทวิกันจัดเปนทัพ หลังนอ
ขบวนเขบ็จเจ็ตสมุทแล้วเสร็จพร้อมรถทรง ฯ
๑๖๖๔ อนุชาลาเชฐเยื้องยาตรสนาบ เสรจเฮย
ทรงเครื่องทรงศรบราบเศิกเต้า
สถิตยเกยกระบินทร์กราบเสด็จสู่ รถแฮ
จวบฤกษเบิกขบวนเร้าลุพ้องไพรินทร์ ฯ
๑๖๖๕ พงษพรหมเลงมนุษยน้อยนายนิ กรนอ
งามร่างพลางประชิรถพร้อง
ถามนามพระสดับตริตรัสตอบ ราพฮา
เราชื่อพระลักษณน้องนารถเจ้าอวตาร ฯ
๑๖๖๖ ท่านฤๅคือขัติยเจ้าจอมลง กาเฮย
ไปลักสีดาองค์เอกไว้
กุมภกรรฐบอกนามตรงเราเที่ยง ธรรมแฮ
วันเมื่อลักพี่สไภ้ห่อนมล้างกันไฉน ฯ
             

แผ่นที่ ๒๓๙ - พระยาราชวรานุกูล

๑๖๖๗ ยกพหยุหลุด้าวสดถราษ ฎรเฮย
เราจึ่งครีพหลยาตรยุทธแย้ง
เชิญชวนพระเชฐอาจองค์ออก ณรงค์รา
ยืนอยู่ยับเยี่ยงแป้งป่นด้วยมือมาร ฯ
๑๖๖๘ ลักษณวาลักนาฎลี้ลับหลัง
จึ่งติดตามมาหวังขจัดเสี้ยน
กลับกล่าวฮึกโอหังเหิมยุทธ นรายน์ฤๅ
เพียงแต่เราหั่นเหี้ยนหักสิ้นอรินพาล ฯ
๑๖๖๙ กุมภกรรฐโกรธเกียกเกรี้ยวกราดแหว
ทรงศักดิ์อุเหม่แหมมนุษย์น้อย
พลันสั่งราพพลแออัดรบ รดมเอย
พลกบี่ตีตอบต้อยตลบต้านตลุมบอน ฯ
๑๖๗๐ ลิงต่อยยักษตบโต้ตีผัวะ
ยักษฟาดลิงฟันฉัวะยักษล้ม
ลิงแทงยักษลิงผลัวะลิงหลบ ธนูนา
ยักษเตะลิงกัดก้มกอดปล้ำรำบาน ฯ
๑๖๗๑ พลยักษตายแตกท้อถอยแสยะแสยง
ลิงไล่ราพพ่ายแมะหมกเร้น
ตรีพลำฤทธิกาและราพภัท กาวีนอ
สามทะหารทยานเต้นตัดมล้างลิงพล ฯ
๑๖๗๒ นิลขันถลันรับเร้าฤทธิกา สูรเอย
สุระเสนเผ่นถลาทลึ่งจ้ำ
จับตรีพะลำราวีว่อง ไวแฮ
แต่ภัทกาวีปล้ำปลักสู้สุรกาล ฯ
๑๖๗๓ หกนายคู่เคียวเข้าเข็ญแขง
หารต่อหารรานแรงรวดปลิ้น
ได้ทีกระบี่แผลงเดชจับ ยักษแฮ
ฟาดฟัดกับดินดิ้นดับทั้งสามมาร ฯ
             

แผ่นที่ ๒๔๐ - พระยาราชวรานุกูล

๑๖๗๔ กุมภรรฐยยลอมาตยม้วยมารทะหารเฮย
เร่งรถตีมกภะแตกท้น
พระลักษณจับศิลป์ละแผลงผาด ไปแฮ
ถูกรถแหลกศรค้นพิฆาฏสิ้นสารภี ฯ
๑๖๗๕ อุปราชเผ่นผงาดง้างงอนรถ ลักษณเฮย
หมายพุ่งโมฆศักดิ์จตจ่อจ้อง
อนุรามรับรอนปชดปชิดเหยียบ บ่าแฮ
ทรงฟาดสารทศรต้องราพซั้นซรวนถลา ฯ
๑๖๗๖ กุมภัณฑ์เจ็บร่างร้าวราววอด วายนอ
ร่ายเวทเป่าหายตลอดตลบย้อน
กลับพุ่งโมฆศักดิสอดเสียบอุระ ลักษณเฮย
ล้มสลบสุครีพช้อนช่วยอุ้มกระกององค์ ฯ
๑๖๗๗ สิบแปดมงกุฎแค้นคือเพลิง เผาฮือ
ใส่พิฆาฎฆ่ายักษปิงป่นปี้
ตายกลาดสาดหนีกเจิงกจายแตก ยับฮา
องคตหณุมาขยี้ขยิกร้ากุมภกรรฐ ฯ
๑๖๗๘ พระยามาต้านต่อตนเดียว
เตมรับลิงฃาวเฃียวเฃ็ดท้อ
ภอพลบเลิกพลเกรียวกลับลุ นครเอย
สู่เชษฐทูเหตุอ้ออวดมล้างลักษณมลาย ฯ
๑๖๗๙ ทราบพจน์ทศภักตรซร้องสิบโอฐ สรวญเอย
ยี่สิบหัดถปรบอุโฆษครั่นคร้าน
ชมชนิฐฤทธสาสตรโสดสมสืบ ประยูรแฮ
อนุชสดับหฤทัยชื้นชื่นหน้าลาจรัญ ฯ
๑๖๘๐ ปวงกบี่แสนโศกเข้าชักหอก
บอหลุดสุครีพบอกรบุใช้
นิลนนทรีบเรวออกลุพลับ พลาเอย
ทูลว่าพระอนุชไท้ถูกเสื้องสาตรปลัย ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว