โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๕๖
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(→หนุมาณพบที่ขังพระราม และฆ่ามัยราพณ์ตาย ทศกัณฐ์ทราบว่ามัยราพณ์ตาย ให้กุมภกรรณออกรบ) |
||
แถว 1: | แถว 1: | ||
[[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์|สารบาญ]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๕๕|หน้าก่อนนี้]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๕๗|หน้าถัดไป]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์|สารบาญ]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๕๕|หน้าก่อนนี้]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๕๗|หน้าถัดไป]] | ||
- | == | + | ==ทศกัณฐ์ทราบว่ามัยราพณ์ตาย ให้กุมภกรรณออกรบ== |
- | + | ||
- | + | ||
- | + | ||
- | + | ||
- | + | ||
- | + | ||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
===แผ่นที่ ๒๒๑ - หม่อมเจ้าอลังการ=== | ===แผ่นที่ ๒๒๑ - หม่อมเจ้าอลังการ=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
แถว 259: | แถว 131: | ||
อุปราชสบอนุช เพิกแผด เสียงเฮย | อุปราชสบอนุช เพิกแผด เสียงเฮย | ||
เองผิดกับพี่ไซ้ ไปช้างคงหาย ฯ | เองผิดกับพี่ไซ้ ไปช้างคงหาย ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
+ | ===แผ่นที่ ๒๒๔ - หม่อมเจ้าอลังการ=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๑๕๖๒ พี่ไล่ไป่เลี้ยงแน่ วงษมี มากนา | ||
+ | ไยไม่อยู่จู่หนี สู่เสี้ยน | ||
+ | กลับผันพึ่งไพรี ริส่าย ไส้นา | ||
+ | คิดฆ่าญาติให้เหี้ยน เห่อหน้ามาไย ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๕๖๓ ซึ่งวงษข้ารักแม้น ชีวัน ข้าเฮย | ||
+ | ทูลว่าพี่ยุติธรรม์ กอบเกื้อ | ||
+ | ทศภักตรหยาบโมหันธ์ หักส่วน หนึ่งนา | ||
+ | พี่ไป่คิดโอบเอื้อ โปรดให้อัยสวรรย์ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๕๖๔ อย่าลวงลวงแต่อ้าย ผลาญวงษ | ||
+ | พิศณุสี่หัตถ์ทรง จักรล้ำ | ||
+ | ตรีสงขคทาองค์ สถิตยอาศน์นาคเอย | ||
+ | นี่มนุษยถือศรซ้ำ พวกล้วนลิงไพร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๕๖๕ ถ้านรายน์จงแก้อรรถ บัณหา กูเอย | ||
+ | ชายทุรชนช้างงา เกกร้าย | ||
+ | หญิงโหดชาติมารษา ชีโฉด | ||
+ | แม้ทราบกูจักผ้าย พยุหเข้าคืนเมือง ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๕๖๖ พิเภกทราบเสร็จแค้น เคืองกรรณ | ||
+ | รับกลับอภิวันท์ทูล ถ่องถ้อย | ||
+ | ทรงตฦกกฦกเล่ห์ผัน ประภาศ ถามฮา | ||
+ | พานเรศรเหล่าใหญ่น้อย ทั่วหน้าเหนไฉน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๕๖๗ ต่างคิดติดขัดอั้น อัญชุลี ทูลเอย | ||
+ | คงคตควรพาที ฬ่อเค้า | ||
+ | ทรงฟังชอบรบอบดี ดำหรัส สั่งเฮย | ||
+ | องคตท่านจงเต้า แต่งล้วนลวงมาร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๕๖๘ หลานอินทรยินสั่งแล้ว นบนาน | ||
+ | กราบบาทพระอวตาร ห่อนช้า | ||
+ | รีบมาน่าพระลาน แสดงเดช | ||
+ | หาญเหาะลิ่วลอยฟ้า ลุท้องสนามไชย ฯ | ||
</tpoem> | </tpoem> |
รุ่นปัจจุบันของ 13:26, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
ทศกัณฐ์ทราบว่ามัยราพณ์ตาย ให้กุมภกรรณออกรบ
แผ่นที่ ๒๒๑ - หม่อมเจ้าอลังการ
๑๕๔๑ ตรีทัพเมฆนาศแจ้ง | จลาจล | ||
ไมยราพรบมลายชนม์ | ชีพแล้ว | ||
เกรงไวยวิกครองสกล | นครเฃตร ใหม่เฮย | ||
จักอยู่ไภยไม่แคล้ว | รีบขึ้นลงกา ฯ | ||
๑๕๔๒ มาถึงนิเวศน์ท้าว | ทศกรรฐ | ||
จวบรุ่งแสงสุริยฉัน | ส่องฟ้า | ||
ขึ้นยังพระโรงคัล | เคียมบาท | ||
กับอมาตย์พร้อมหน้า | นอบน้อมทูลฉลอง ฯ | ||
๑๕๔๓ ราตรีไมยราพเร้น | สกดทัพ | ||
ดึกดอดลอดจับรา | เมศได้ | ||
บหึงเหาะเรวกลับ | กรุงท่าน นาฮา | ||
ส้งใส่กรงเหล็กไว้ | ที่ท้ายดงตาล ฯ | ||
๑๕๔๔ ลิงทหารหาญห้าวชื่อ | หณุมาน | ||
รุกบุกจับผลาญไมย | ราพม้วย | ||
มอบแผ่นภพบาดาล | ไวยวิก ครองแฮ | ||
พาพระรามคืนด้วย | เดชห้าวหาญณรงค์ ฯ | ||
๑๕๔๕ ทราบเรื่องเคืองขุ่นแค้น | โศกา ครวญเอย | ||
เรืองฤทธิวิทยามา | เพลี่ยงแพ้ | ||
เสียศักดิพ่ายอ้ายพา | นรชาติ | ||
เพราะพิเภกบอกกลแก้ | จึ่งด้นค้นถึง ฯ | ||
๑๕๔๖ รำพึงศึกฮึกเหี้ยม | จำหัก เสียเฮย | ||
เหนแต่พระน้องจัก | หักได้ | ||
ธำรงฤทธิโมกขศักดิ์ | พรหมประ สาศนา | ||
ตริเสรจสั่งสนมให้ | บอกน้องมาพลัน ฯ | ||
๑๕๔๗ กำนัลเรวรีบแจ้ง | ทูลไข | ||
เชิญเสดจพระอนุชไคล | เคลื่อนเฝ้า | ||
อุปราชรีบครรไลย | โดยด่วน | ||
ถึงประณตนอบเกล้า | พรั่งพร้อมประยูรวงษ ฯ | ||
แผ่นที่ ๒๒๒ - หม่อมเจ้าอลังการ
๑๕๔๘ ทศกรรฐผันภักตรเอื้อน | ตรัสขาน ไขเฮย | ||
ไมยราพรอญศึกมลาญ | ชีพแล้ว | ||
เศิกเหิมสุดหาหาญ | วงษราพ เราพ่อ | ||
เหนแต่พ่อจักแผ้ว | ปราบล้างไพรินทร์ ฯ | ||
๑๕๔๙ อุปราชทูลว่าเค้า | เขญเรา นี้ฤๅ | ||
เพราะแย่งชายาเขา | ขัดไว้ | ||
ใช่รามริริบเอา | สมบัติ เรานา | ||
ผิวะส่งสีดาให้ | เหตุร้ายมลายสูญ ฯ | ||
๑๕๕๐ เจ้าพูดเอนแอบเข้า | กับมนุษย์ | ||
หัตถ์บางน้องหญิงกุด | เกือบม้วย | ||
ตรีเศียรทูตฃรบุตร่ | พันหนึ่ง ตายพ่อ | ||
บังอาจบุกรุกด้วย | ดังนี้ฤๅเหน | ||
๑๕๕๑ องคตสุครีพทั้ง | อณุมาน | ||
หักฉัตรสื่อสาสนผลาญ | เฃตรกว้าง | ||
พระเอยขนิฐหาญ | ไปยั่ว ชายนา | ||
กลับแต่งแต่ดีอ้าง | พราะเฝ้าฟังสาร ฯ | ||
๑๕๕๒ หณุมานสุครีพอ้าย | องคต | ||
ยงยุทธคิดชะนะหมด | ทุกผู้ | ||
หาชอบเชิดเกียรดิยศ | บำเหน็จ นายเอย | ||
ตรัสสั่งให้ไปสู้ | แผกเยื้อยยุติธรรม ฯ | ||
๑๕๕๓ ทศกรรฐสดับกริ้ว | แผดเสียง | ||
เองฃลาดอาจว่าเอียง | อีกได้ | ||
จงคอยครอบครองเวียง | กับพิเภก เถิดนา | ||
กูจักสู้ตายไว้ | ชื่อเชื้อพงษพรหม ฯ | ||
๑๕๕๔ ทานทัดหมายตัดเสี้ยน | สุจริต | ||
ใช่ขยาดปัจจามิตร | ยักเยื้อง | ||
ความคิดไป่ถูกคิด | ข้าจัก ยกเฮย | ||
ชีวิตรอยู่ใต้เบื้อง | บาทเจ้าจอมเวียง ฯ | ||
แผ่นที่ ๒๒๓ - หม่อมเจ้าอลังการ
๑๕๕๕ ทรงฟังเหือดกริ้วตอบ | วาที | ||
ไหนศึกจักทานฝี | หัดถ์เจ้า | ||
จักแหลกภัศมธุลี | ด้วยเดช พ่อฮา | ||
จงจัดพลยาตรเต้า | อย่าช้ามโหทร ฯ | ||
๑๕๕๖ มโหทรรับแล้วรีบ | จัดทหาร | ||
ทัพน่ามหากาล | กาจกล้า | ||
ขวาซ้ายเลือกล้วนชาญ | เชิงศึก เสร็จเฮย | ||
รถเรียบเทียบเกยถ้า | ขนิฐไท้เสร็จทรง ฯ | ||
๑๕๕๗ จึ่งองค์อุปราชน้อม | ทูลลา | ||
ทรงเครื่องทรงคทา | วุธแกล้ว | ||
เสร็จขึ้นราชรถคลา | คลายเคลื่อน พลแฮ | ||
รีบรุดถึงสนามแล้ว | สั่งยั้งอยุดขบวน ฯ | ||
๑๕๕๘ ราเมศเสด็จออกข้ | ขุนกระบินทร์ | ||
นองอเนกสองธานิน | แน่นเฝ้า | ||
สำเสียงสนั่นยิน | ถามพิเภก ไปเฮย | ||
ทศภักตรฤๅใครเต้า | ต่อร้ารณรงค์ ฯ | ||
๑๕๕๙ ขุนราพคิดตลอดถ้อย | ทูลไข | ||
นายทัพกุมภกรรฐใจ | สัตยหมั้น | ||
อุปราชร่วมหฤไทย | น้องทศ ภักตรนา | ||
สุดขัดพี่เคี่ยวคั้น | จึ่งต้องจำมา ฯ | ||
๑๕๖๐ กุมภกรรฐ์นี้เพื่อนผู้ | สัตยธรรม์ แท้ฤๅ | ||
แม้ว่าจริงควรผัน | ผ่อนย้งง | ||
ท่านจรบอกกุมภัณฑ์ | พี่กลับ เสียแฮ | ||
เสร็จศึกเราจักต้งง | แต่งให้ถวัลเวียง ฯ | ||
๑๕๖๑ พิเภรับรับแล้วออก | สนามยุทธ | ||
หวั่นหวั่นครั้นถึงหยุด | ซบไหว้ | ||
อุปราชสบอนุช | เพิกแผด เสียงเฮย | ||
เองผิดกับพี่ไซ้ | ไปช้างคงหาย ฯ | ||
แผ่นที่ ๒๒๔ - หม่อมเจ้าอลังการ
๑๕๖๒ พี่ไล่ไป่เลี้ยงแน่ | วงษมี มากนา | ||
ไยไม่อยู่จู่หนี | สู่เสี้ยน | ||
กลับผันพึ่งไพรี | ริส่าย ไส้นา | ||
คิดฆ่าญาติให้เหี้ยน | เห่อหน้ามาไย ฯ | ||
๑๕๖๓ ซึ่งวงษข้ารักแม้น | ชีวัน ข้าเฮย | ||
ทูลว่าพี่ยุติธรรม์ | กอบเกื้อ | ||
ทศภักตรหยาบโมหันธ์ | หักส่วน หนึ่งนา | ||
พี่ไป่คิดโอบเอื้อ | โปรดให้อัยสวรรย์ ฯ | ||
๑๕๖๔ อย่าลวงลวงแต่อ้าย | ผลาญวงษ | ||
พิศณุสี่หัตถ์ทรง | จักรล้ำ | ||
ตรีสงขคทาองค์ | สถิตยอาศน์นาคเอย | ||
นี่มนุษยถือศรซ้ำ | พวกล้วนลิงไพร ฯ | ||
๑๕๖๕ ถ้านรายน์จงแก้อรรถ | บัณหา กูเอย | ||
ชายทุรชนช้างงา | เกกร้าย | ||
หญิงโหดชาติมารษา | ชีโฉด | ||
แม้ทราบกูจักผ้าย | พยุหเข้าคืนเมือง ฯ | ||
๑๕๖๖ พิเภกทราบเสร็จแค้น | เคืองกรรณ | ||
รับกลับอภิวันท์ทูล | ถ่องถ้อย | ||
ทรงตฦกกฦกเล่ห์ผัน | ประภาศ ถามฮา | ||
พานเรศรเหล่าใหญ่น้อย | ทั่วหน้าเหนไฉน ฯ | ||
๑๕๖๗ ต่างคิดติดขัดอั้น | อัญชุลี ทูลเอย | ||
คงคตควรพาที | ฬ่อเค้า | ||
ทรงฟังชอบรบอบดี | ดำหรัส สั่งเฮย | ||
องคตท่านจงเต้า | แต่งล้วนลวงมาร ฯ | ||
๑๕๖๘ หลานอินทรยินสั่งแล้ว | นบนาน | ||
กราบบาทพระอวตาร | ห่อนช้า | ||
รีบมาน่าพระลาน | แสดงเดช | ||
หาญเหาะลิ่วลอยฟ้า | ลุท้องสนามไชย ฯ | ||