โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๔๔

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …')
(/* ทศกัณฐ์ให้นางเบญจกายแปลงเป็นสีดาทำตายลอยน้ำไป เพื่อทำอุบายตัดศึก นางเบญจกายดูตัวนาง)
 
แถว 1: แถว 1:
[[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์|สารบาญ]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๔๓|หน้าก่อนนี้]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๔๕|หน้าถัดไป]]
[[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์|สารบาญ]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๔๓|หน้าก่อนนี้]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๔๕|หน้าถัดไป]]
-
==ทศกัณฐ์ให้นางเบญจกายแปลงเป็นสีดาทำตายลอยน้ำไป เพื่อทำอุบายตัดศึก นางเบญจกายดูตัวนางสีดาแล้วมาแปลงให้ทศกัณฑ์ดู==
+
==ทศกัณฐ์ให้นางเบญกายแปลงเป็นสีดาทำตายลอยน้ำไป เพื่อทำอุบายตัดศึก นางเบญกายไปเผ้าดูตัวนางสีดาแล้วมาแปลงกายให้ทศกรรฐดู==
 +
 
 +
===แผ่นที่ ๑๗๓ - นายเริกหมื่นพากยโวหาร===
 +
<tpoem>
 +
๑๒๐๕ สุกรสารเหาะข้ามสู่  เวียงอสูร
 +
เข้านบทศกรรฐ์ทูล  ถี่ถ้วน
 +
ขยมเปนเหยี่ยวเหินยูร  ยลทัพ รามนา
 +
ลิงประลองฤทธิล้วน  เลิศล้ำเหลือหาญ ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๒๐๖ ลิงยกหินทุ่มเท้ง  กระทบผา
 +
กะเทาะลูกปีกถลา  หล่นกลิ้ง
 +
ลุดฤทธิคิดแปลงกา  ยาเปลี่ยน
 +
เปนรูปพานรทิ้ง  เพศปลิ้นปลอมพล ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๒๐๗ พิเภกไปพึ่งท้าว  รามพาล
 +
เหตุหณุมานทยาน  ยุดได้
 +
ตัวตูสู่ขุนศาล  สุครีพ ซักนา
 +
เปนสัตยทำโทษให้  สักหน้ามาเมือง ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๒๐๘ ทศเศียรสดับเดือดเศร้า  โศกหา กลแฮ
 +
จึ่งกลับเพศเปนดา  บศพริ้ม
 +
เห็จเหินหยั่งพลับพลา  รามร่าย มนต์แฮ
 +
ผูกปากพิเภกปิ้ม  ปากใบบสนอง ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๒๐๙ ยืนจำเภาะภักตรพริ้ม  พระราม
 +
ยลนิมนต์สถิตถาม  ถ่อยถ้อย
 +
ดาบศก็บอกความ  บพิตร พระอย
 +
รูปชื่อกาฬสิทธิคล้อย  เคลื่อนเยื้องมาเยียน ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๒๑๐ บพิบตรมาตั้งทัพ  ทำไฉน
 +
พระพิศณุสนองไข  จะแจ้ง
 +
มาผลาญทศภักตรใจ  หืนโหด
 +
มันลักสีดาแกล้ง  แส่ข้าควรสนอง ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๒๑๑ ไป่ควรบพิตรข้า  ขอเตือน สตินา
 +
เมียตกมือมารเหมือน  ม่อร้าว
 +
คือรัตนรคายเฟือน  ไฝ่ฟ่า
 +
ได้กเสียศักดิ์ท้าว  ทั่วหล้าฦๅฉิน ฯ
 +
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๑๗๔ - นายเริกหมื่นพากยโวหาร===
 +
<tpoem>
 +
๑๒๑๒ ชีเอยสมรแม่แม้  ลักษมี เราฤๅ
 +
ประดุจจินดามณี  นาฎแก้ว
 +
ฤๅจะรคายศรี  สักหยาด
 +
ไฉนนักสิทธิสอดแคล้ว  ชาติเคลิ้มโฉดเขลา ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๒๑๓ ฤๅษีสุดคิดลี้ยว  ลดถาม
 +
ยักษกับลิงสองงาม  สง่าเฝ้า
 +
เนาหนแห่งใดตาม  เสดจติด มานา
 +
องด์พระจักรีเจ้า  จึ่งพ้องสนองสาร ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๒๑๔ พิเภกกนิษฐท้าว  ทศศรี
 +
สุครีพอนุชพาลี  เลิศล้ำ
 +
เชษฐานฤเทศหนี  มาพึ่ง เรานา
 +
บุตรพระอินทร์เสียน้ำ  สัตยสิ้นเสียชนม์
 +
 
 +
 
 +
๑๒๑๕ บพิตรมันพวกพ้อง  ศัตรู
 +
มีพิศม์ดังพิศม์งู  เปรียบได้
 +
เลี้ยงมันจะอดสู  ขับส่ง เสียนา
 +
นานก็เหนเปนไสร้  ศึกซ้ำเสียการ ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๒๑๖ พระรามบรับถ้อย  นักธรรม์ แทตย์นา
 +
พิเภกเผยพจนตัน  อกเต้น
 +
สุครีพขยับขรรค์  คิดจะฉะ ชีนา
 +
เกรงจะมีผิดเว้น  โทษไว้ในทรวง ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๒๑๗ พลลิงชิงแข่งอ้าง  ขันอา ษาเอย
 +
ลางจะจับยักษา  สับริ้ว
 +
ลางจะยกลงกา  เกาะทวีป ถวายแฮ
 +
ลางลคึกเลิกคิ้ว  หลอกค้อนแลขัน ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๒๑๘ ชียักษยลย่านแล้ว  ลาเลาะ เลียบนา
 +
ลับเนตรเปนยักษเหาะ  ลิ่วลี้
 +
พิเภกสร่างมนต์เหมาะ  เมียงบาท ทูลนา
 +
ใช่มุนีเมื่อกี้  แก่นท้าวทศกรรฐ์ ฯ
 +
</tpoem>
===แผ่นที่ ๑๗๕ - นายเริกหมื่นพากยโวหาร===
===แผ่นที่ ๑๗๕ - นายเริกหมื่นพากยโวหาร===
<tpoem>
<tpoem>

รุ่นปัจจุบันของ 13:11, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

ทศกัณฐ์ให้นางเบญกายแปลงเป็นสีดาทำตายลอยน้ำไป เพื่อทำอุบายตัดศึก นางเบญกายไปเผ้าดูตัวนางสีดาแล้วมาแปลงกายให้ทศกรรฐดู

แผ่นที่ ๑๗๓ - นายเริกหมื่นพากยโวหาร

๑๒๐๕ สุกรสารเหาะข้ามสู่เวียงอสูร
เข้านบทศกรรฐ์ทูลถี่ถ้วน
ขยมเปนเหยี่ยวเหินยูรยลทัพ รามนา
ลิงประลองฤทธิล้วนเลิศล้ำเหลือหาญ ฯ
๑๒๐๖ ลิงยกหินทุ่มเท้งกระทบผา
กะเทาะลูกปีกถลาหล่นกลิ้ง
ลุดฤทธิคิดแปลงกายาเปลี่ยน
เปนรูปพานรทิ้งเพศปลิ้นปลอมพล ฯ
๑๒๐๗ พิเภกไปพึ่งท้าวรามพาล
เหตุหณุมานทยานยุดได้
ตัวตูสู่ขุนศาลสุครีพ ซักนา
เปนสัตยทำโทษให้สักหน้ามาเมือง ฯ
๑๒๐๘ ทศเศียรสดับเดือดเศร้าโศกหา กลแฮ
จึ่งกลับเพศเปนดาบศพริ้ม
เห็จเหินหยั่งพลับพลารามร่าย มนต์แฮ
ผูกปากพิเภกปิ้มปากใบบสนอง ฯ
๑๒๐๙ ยืนจำเภาะภักตรพริ้มพระราม
ยลนิมนต์สถิตถามถ่อยถ้อย
ดาบศก็บอกความบพิตร พระอย
รูปชื่อกาฬสิทธิคล้อยเคลื่อนเยื้องมาเยียน ฯ
๑๒๑๐ บพิบตรมาตั้งทัพทำไฉน
พระพิศณุสนองไขจะแจ้ง
มาผลาญทศภักตรใจหืนโหด
มันลักสีดาแกล้งแส่ข้าควรสนอง ฯ
๑๒๑๑ ไป่ควรบพิตรข้าขอเตือน สตินา
เมียตกมือมารเหมือนม่อร้าว
คือรัตนรคายเฟือนไฝ่ฟ่า
ได้กเสียศักดิ์ท้าวทั่วหล้าฦๅฉิน ฯ
             

แผ่นที่ ๑๗๔ - นายเริกหมื่นพากยโวหาร

๑๒๑๒ ชีเอยสมรแม่แม้ลักษมี เราฤๅ
ประดุจจินดามณีนาฎแก้ว
ฤๅจะรคายศรีสักหยาด
ไฉนนักสิทธิสอดแคล้วชาติเคลิ้มโฉดเขลา ฯ
๑๒๑๓ ฤๅษีสุดคิดลี้ยวลดถาม
ยักษกับลิงสองงามสง่าเฝ้า
เนาหนแห่งใดตามเสดจติด มานา
องด์พระจักรีเจ้าจึ่งพ้องสนองสาร ฯ
๑๒๑๔ พิเภกกนิษฐท้าวทศศรี
สุครีพอนุชพาลีเลิศล้ำ
เชษฐานฤเทศหนีมาพึ่ง เรานา
บุตรพระอินทร์เสียน้ำสัตยสิ้นเสียชนม์
๑๒๑๕ บพิตรมันพวกพ้องศัตรู
มีพิศม์ดังพิศม์งูเปรียบได้
เลี้ยงมันจะอดสูขับส่ง เสียนา
นานก็เหนเปนไสร้ศึกซ้ำเสียการ ฯ
๑๒๑๖ พระรามบรับถ้อยนักธรรม์ แทตย์นา
พิเภกเผยพจนตันอกเต้น
สุครีพขยับขรรค์คิดจะฉะ ชีนา
เกรงจะมีผิดเว้นโทษไว้ในทรวง ฯ
๑๒๑๗ พลลิงชิงแข่งอ้างขันอา ษาเอย
ลางจะจับยักษาสับริ้ว
ลางจะยกลงกาเกาะทวีป ถวายแฮ
ลางลคึกเลิกคิ้วหลอกค้อนแลขัน ฯ
๑๒๑๘ ชียักษยลย่านแล้วลาเลาะ เลียบนา
ลับเนตรเปนยักษเหาะลิ่วลี้
พิเภกสร่างมนต์เหมาะเมียงบาท ทูลนา
ใช่มุนีเมื่อกี้แก่นท้าวทศกรรฐ์ ฯ
             

แผ่นที่ ๑๗๕ - นายเริกหมื่นพากยโวหาร

๑๒๑๙ ข้าผิดชีพิตรใต้บาทบงษุ์
มันผูกโอษฐฤๅองอาจพร้อง
พระกฤษณโปรดโทษทรงเสียพระ ไทยนา
เสดจสู่ผธรมข้องขุ่นแค้นขุนอสูร ฯ
๑๒๒๐ ไทยแทตย์ถึงถิ่นแล้วลำเค็ญ
ลำฤกกลศึกเหนเหตุน้อย
ตรัสหาพระหลานเบญญกายบอก เหตุแฮ
ให้ตัดศึกนางอ้อยอิ่งอ้อนวอนวิง ฯ
๑๒๒๑ เผือคิดผิดพอเจ้าจึงแปร จาแฮ
ลุงรฤกเหลือแดดักเดี้ย
เปนเคราะห์ฉเพาะแฉววกพึ่ง รามนา
สุดที่ตูตามเกลี้ยกล่อมเกลี้ยงกลับเมือง ฯ
๑๒๒๒ พึ่งหลานวานอย่าน้อยกมลษมา เทิญแม่
เชิญช่วยออกอาษาศึกด้วย
แปลงโฉมเฉกสีดาดลหาด ทรายเฮย
ลงทอดธารทำม้วยมดแล้วลอยไป ฯ
๑๒๒๓ รามลงบงศพเศร้าสลดทรวง
แม่นว่าสีดาดวงดับแล้ว
จะเลิกล่าทัพหลวงหลีกกลับ ไปเฮย
พิเภกจะพึงแผ้วผ่องหน้ามาเมือง ฯ
๑๑๒๔ เบญกายเจบจิตรอั้นจำอา ษาเอย
สนองว่าดูสีดาจึ่งได้
ทศเศียรสั่งเสนานำรถ เทียบแฮ
อวยพระหลานเถลิงให้แห่ป้องไปสวน ฯ
๑๒๒๕ นางถึงจึ่งแจ้งนาฎชนนี นางนา
แม่โศกนางศัลยลีลาศเยื้อน
ยาตรเยียนเยี่ยมองค์สีดาไต่ ถามแฮ
พลางโศกซบภักตร์เอื้อนโอษฐแสร้งแถลงสาร ฯ
             

แผ่นที่ ๑๗๖ - นายเริกหมื่นพากยโวหาร

๑๒๒๖ ข้าบุตรพิเภกผู้ภักดี รามนา
ตรีชฎาชนนีก่อเกื้อ
มาหวังจะฝากชีวิตรแม่ นาแม่
พลางเพ่งองค์อะเคื้อชิดใช้ชมโฉม ฯ
๑๒๒๗ จำเสร็จศุภลักษณ์ล้ำเลขา
สมคิดบังคมลาหลีกเต้า
ถึงสถิตยนิมิตกายาเฉิด โฉมแฮ
งามเงื่อนสีดาเข้านบไท้ทศเศียร ฯ
๑๒๒๘ ทศภักตรพิศรูปแม้นหยาดโพยม
หลงว่าสีดาโลมโลกย์เยื้อง
แย้มโอษฐอ่ออรโฉมเชิญแม่ ซิแม่
มาแม่มาๆ เปลื้องปลิดร้อนเรียมกระสัน ฯ
๑๒๒๙ เบญกายอายอับค้อนขวยกระมล
สนองว่าจอมยักษยลอย่าเคลิ้ม
คือหลานกรลับตนตามสั่ง สารนา
ขุนยักษบยินเริ้มริกรี้รับขวัญ ฯ
๑๒๓๐ เรียมแสนสุดสวาทสร้อยโสภี พี่เอย
จะเศกเปนมหิษีสืบเชื้อ
สมบัติมิ่งเมืองมีหมายมอบ แม่นา
พลางนั่งแอบแนบเนื้อสนิทน้อมแนมถนอม ฯ
๑๒๓๑ อนงค์พลานเหลือขัดแค้นเขินขนาง
กลายเพศเปนยักษนางนั่งบึ้ง
ทศภักตร์พิศแลหมางหมองหม่น
ทำกระอักกระแอมอึ้งโอษฐแล้วเลยสนอง ฯ
๑๒๓๒ ลุงษมาตาเฝื่อนแล้วหลานขวัญ
ช่างฉลาดแปลงทรงสรรพ์เสร็จพร้อม
เชิญเทิญเร่งไปทันอรุณรุ่ง ราแม่
นางรับรศพจนน้อมประนดแล้วลาจร ฯ
             
รับข้อมูลจาก "https://www.reurnthai.com/wiki/%C3%A0%C2%B9%E2%80%9A%C3%A0%C2%B8%E2%80%9E%C3%A0%C2%B8%C2%A5%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A0%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%BE%C3%A0%C2%B8%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B8%C2%9D%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%93%C3%A0%C2%B8%E2%84%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B1%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B7%C3%A0%C2%B9%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B8%C2%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B9%C5%92_%C3%A0%C2%B8%C2%AB%C3%A0%C2%B9%E2%80%B0%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%E2%80%94%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B9%CB%86_%C3%A0%C2%B9%E2%80%9D%C3%A0%C2%B9%E2%80%9D"
เครื่องมือส่วนตัว