โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•à¸´à¹Œ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๔๓
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(→แผ่นที่ ๑๗๒ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ) |
(→พระรามให้ลงโทษสุกรสาร แล้วทศกัณฐ์แปลงเป็นฤษีมาบอก ให้พระรามยกทัพกลับไป) |
||
| แถว 1: | แถว 1: | ||
[[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์|สารบาญ]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๔๒|หน้าก่อนนี้]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๔๔|หน้าถัดไป]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์|สารบาญ]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๔๒|หน้าก่อนนี้]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๔๔|หน้าถัดไป]] | ||
| - | == | + | ==ก้อนหินปลิวมาตกที่เมืองลงกา ทศกรรฐ์ใช้ให้สุกรสารไปดู หนุมานจับสุกรสารมาถวายพระราม== |
| + | |||
| + | ===แผ่นที่ ๑๖๙ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ=== | ||
| + | <tpoem> | ||
| + | ๑๑๗๗ ทศเศียรสุรศักดิ์เจ้า จอมเมือง มารเอย | ||
| + | เถลิงอาศนรัตนเรือง มาศไล้ | ||
| + | มวญมาตยดาษดาเนือง นบบาท พระนา | ||
| + | คอรับๆ สั่งไท้ ธจะอื้นโองการ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๑๑๗๘ บัดยินอุโฆษคลุ้ม คัดณานต์ | ||
| + | หินเสก็ดตกน่าฉาน เฉียดใกล้ | ||
| + | ตระลึงกระมลมาร ฉงนนึก ฉงายแฮ | ||
| + | ตรัสสั่งสุกรสารให้ รุดเต้าตามดู ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๑๑๗๙ สุกรสารรับสั่งคล้อย คลามา | ||
| + | เหนเหตุฝ่ายบุรพา ภาคนั้น | ||
| + | สำรวมร่ายคาถา สามคาบ | ||
| + | กายกลับเปนเหยี่ยวดั้น เมฆผ้าผันผยอง ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๑๑๘๐ ร่อนฟ้ามาแกล่ใกล้ คันธกา ลาเอย | ||
| + | พลพวกลิงโยธา ตื่นครื้น | ||
| + | บางทายทุ่มหินผา แตกขจัด ขจายแฮ | ||
| + | ต้องปีกมาตกพื้น พ่างม้วยชีวัน | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๑๑๘๑ จวนตัวกลับบ่พ้น ไภยพาล | ||
| + | อ่านเวทยของพรหมมาน มอบให้ | ||
| + | กลับเปนกระบินทรชาญ ไชยว่อง ไวพ่อ | ||
| + | เลดลอดปนพลได้ โดดเต้นตามกัน | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๑๑๘๒ พิเภกพิศพวกพื้น พานร | ||
| + | แม้นศึกสักแสนรอญ ร่นเต้า | ||
| + | ขนพองสยองสยอน แสยงเดช พระนา | ||
| + | แสนศุขเสื่อมโศกเศร้า สร่างสิ้นกินแหนง ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๑๑๘๓ ขุนราพบัดบอกน้อง พาลี | ||
| + | อสุเรศแปลงอินทรีย์ ลอบเร้น | ||
| + | ปลอมปนพยุหธโยธี หมายสืบ สารแฮ | ||
| + | แถลงเสรจลิลาศเขม้น มุ่งหน้ามาทูล ฯ | ||
| + | </tpoem> | ||
| + | ===แผ่นที่ ๑๗๐ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ=== | ||
| + | <tpoem> | ||
| + | ๑๑๘๔ ถึงถวายอภิวาทก้ม เกษา สนองเฮย | ||
| + | ฃอเดชพระบาทา ปกเกล้า | ||
| + | มีอริอสุรา มาลอบ | ||
| + | อุกอาจปลอมทัพเข้า สืบร้ายดีเรา ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๑๑๘๕ พระทรงครุฑพาหนผู้ เพญยศ | ||
| + | จึ่งผาดเผยศุภพจน์ ตอบถ้อย | ||
| + | เรารีบจักรากษษ แปลงอาตย์ ปลอมเอย | ||
| + | หมายมั่นสำคัญน้อย หนึ่งได้ฉันใด ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๑๑๘๖ เวศสุญาณอัญชลิตแล้ว ทูลพลัน | ||
| + | อันเพศพวกกุมภัณฑ์ ทั่วผู้ | ||
| + | เงามันบ่มีมัน บพิรบ ตาฮา | ||
| + | แม้นพิศจักพึงรู้ แน่ได้ดังประสงค์ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๑๑๘๗ พระองค์ทรงสดับถ้อย ทูลสาร | ||
| + | ตรัสสั่งหณุมารหาญ เหิมกล้า | ||
| + | จงจับอสุรพงษพาล มาลอบ ปลอมเฮย | ||
| + | กูจักดูน้ำหน้า ชาติอ้ายมารสถุล ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๑๑๘๘ หณุมานรีบยาตรขึ้น เวหา หนเอย | ||
| + | ถึงทัพกลับกายา ใหญ่ง้ำ | ||
| + | หัดถ์หนึ่งครอบโยธา ทั้งหมด | ||
| + | ต้อนออกที่ละตนน้ำ จิตรจ้องจับมาร ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๑๑๘๙ สุกรสารตกประหม่าหน้า ซีดสลด ลงนอ | ||
| + | ลับฬ่อรอจ้องจด สุดท้าย | ||
| + | คิดลี้จะหนีสด สุดยาก นักเฮย | ||
| + | สุดคิดที่จักผ้าย ย่อยั้งฟังการ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๑๑๙๐ วายุบุตรเหนกบี่นั้น จักหนี ไปนอ | ||
| + | พิศเพ่งสำคัญมี หมดสิ้น | ||
| + | โจมจับจิกเกษี สลัดรวบ ตัวเฮย | ||
| + | ลิงกลับเปนยักษดิ้น ด่าวร้องฃอทัณฑ์ ฯ | ||
| + | </tpoem> | ||
===แผ่นที่ ๑๗๑ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ=== | ===แผ่นที่ ๑๗๑ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
| แถว 87: | แถว 174: | ||
แสนสุดหฤหรรษา โสมนัศ | แสนสุดหฤหรรษา โสมนัศ | ||
แผลงฤทธิรัดรีบได้ เหาะข้ามสมุทจร ฯ | แผลงฤทธิรัดรีบได้ เหาะข้ามสมุทจร ฯ | ||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
</tpoem> | </tpoem> | ||
รุ่นปัจจุบันของ 13:10, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
ก้อนหินปลิวมาตกที่เมืองลงกา ทศกรรฐ์ใช้ให้สุกรสารไปดู หนุมานจับสุกรสารมาถวายพระราม
แผ่นที่ ๑๖๙ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
| ๑๑๗๗ ทศเศียรสุรศักดิ์เจ้า | จอมเมือง มารเอย | ||
| เถลิงอาศนรัตนเรือง | มาศไล้ | ||
| มวญมาตยดาษดาเนือง | นบบาท พระนา | ||
| คอรับๆ สั่งไท้ | ธจะอื้นโองการ ฯ | ||
| ๑๑๗๘ บัดยินอุโฆษคลุ้ม | คัดณานต์ | ||
| หินเสก็ดตกน่าฉาน | เฉียดใกล้ | ||
| ตระลึงกระมลมาร | ฉงนนึก ฉงายแฮ | ||
| ตรัสสั่งสุกรสารให้ | รุดเต้าตามดู ฯ | ||
| ๑๑๗๙ สุกรสารรับสั่งคล้อย | คลามา | ||
| เหนเหตุฝ่ายบุรพา | ภาคนั้น | ||
| สำรวมร่ายคาถา | สามคาบ | ||
| กายกลับเปนเหยี่ยวดั้น | เมฆผ้าผันผยอง ฯ | ||
| ๑๑๘๐ ร่อนฟ้ามาแกล่ใกล้ | คันธกา ลาเอย | ||
| พลพวกลิงโยธา | ตื่นครื้น | ||
| บางทายทุ่มหินผา | แตกขจัด ขจายแฮ | ||
| ต้องปีกมาตกพื้น | พ่างม้วยชีวัน | ||
| ๑๑๘๑ จวนตัวกลับบ่พ้น | ไภยพาล | ||
| อ่านเวทยของพรหมมาน | มอบให้ | ||
| กลับเปนกระบินทรชาญ | ไชยว่อง ไวพ่อ | ||
| เลดลอดปนพลได้ | โดดเต้นตามกัน | ||
| ๑๑๘๒ พิเภกพิศพวกพื้น | พานร | ||
| แม้นศึกสักแสนรอญ | ร่นเต้า | ||
| ขนพองสยองสยอน | แสยงเดช พระนา | ||
| แสนศุขเสื่อมโศกเศร้า | สร่างสิ้นกินแหนง ฯ | ||
| ๑๑๘๓ ขุนราพบัดบอกน้อง | พาลี | ||
| อสุเรศแปลงอินทรีย์ | ลอบเร้น | ||
| ปลอมปนพยุหธโยธี | หมายสืบ สารแฮ | ||
| แถลงเสรจลิลาศเขม้น | มุ่งหน้ามาทูล ฯ | ||
แผ่นที่ ๑๗๐ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
| ๑๑๘๔ ถึงถวายอภิวาทก้ม | เกษา สนองเฮย | ||
| ฃอเดชพระบาทา | ปกเกล้า | ||
| มีอริอสุรา | มาลอบ | ||
| อุกอาจปลอมทัพเข้า | สืบร้ายดีเรา ฯ | ||
| ๑๑๘๕ พระทรงครุฑพาหนผู้ | เพญยศ | ||
| จึ่งผาดเผยศุภพจน์ | ตอบถ้อย | ||
| เรารีบจักรากษษ | แปลงอาตย์ ปลอมเอย | ||
| หมายมั่นสำคัญน้อย | หนึ่งได้ฉันใด ฯ | ||
| ๑๑๘๖ เวศสุญาณอัญชลิตแล้ว | ทูลพลัน | ||
| อันเพศพวกกุมภัณฑ์ | ทั่วผู้ | ||
| เงามันบ่มีมัน | บพิรบ ตาฮา | ||
| แม้นพิศจักพึงรู้ | แน่ได้ดังประสงค์ ฯ | ||
| ๑๑๘๗ พระองค์ทรงสดับถ้อย | ทูลสาร | ||
| ตรัสสั่งหณุมารหาญ | เหิมกล้า | ||
| จงจับอสุรพงษพาล | มาลอบ ปลอมเฮย | ||
| กูจักดูน้ำหน้า | ชาติอ้ายมารสถุล ฯ | ||
| ๑๑๘๘ หณุมานรีบยาตรขึ้น | เวหา หนเอย | ||
| ถึงทัพกลับกายา | ใหญ่ง้ำ | ||
| หัดถ์หนึ่งครอบโยธา | ทั้งหมด | ||
| ต้อนออกที่ละตนน้ำ | จิตรจ้องจับมาร ฯ | ||
| ๑๑๘๙ สุกรสารตกประหม่าหน้า | ซีดสลด ลงนอ | ||
| ลับฬ่อรอจ้องจด | สุดท้าย | ||
| คิดลี้จะหนีสด | สุดยาก นักเฮย | ||
| สุดคิดที่จักผ้าย | ย่อยั้งฟังการ ฯ | ||
| ๑๑๙๐ วายุบุตรเหนกบี่นั้น | จักหนี ไปนอ | ||
| พิศเพ่งสำคัญมี | หมดสิ้น | ||
| โจมจับจิกเกษี | สลัดรวบ ตัวเฮย | ||
| ลิงกลับเปนยักษดิ้น | ด่าวร้องฃอทัณฑ์ ฯ | ||
แผ่นที่ ๑๗๑ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
| ๑๑๙๑ โยธีพิโรธทั้ง | ทัพขัน | ||
| เชือกรัดมัดมือพัน | ผูกรั้ง | ||
| อุตลุดฉุดจรัล | จูงรีบ ถวายเฮย | ||
| แถลงเหตุเสร็จสรรพตั้ง | แต่ต้นจนปลาย ฯ | ||
| ๑๑๙๒ พระทรงศรศักดิล้ำ | ฦๅฤทธิ์ | ||
| สั่งลูกพระอาทิตย์ | เดชร้าย | ||
| จงถามภพไฉนคิด | ลอบสอด แนมแฮ | ||
| ค้นคิดใครใช้อ้าย | ยักษ์นี้มาปลอม ฯ | ||
| ๑๑๙๓ สุครีพรับสั่งแล้ว | ซักถาม นามนา | ||
| ฉนบ่คิดเกรงขาม | เดชไท้ | ||
| ใครใช้เร่งบอกความ | โดยสัตย จริงเฮย | ||
| อยู่ที่ใดจึงได้ | ดอดด้อมปลอมพล ฯ | ||
| ๑๑๙๔ กุมภัณฑ์สารภาพสิ้น | เสร็จสาร | ||
| ข้าอยู่ลงกาสฐาน | ถิ่นด้าว | ||
| นามข้าสุกรสารมาร | อมาตย์ทศ กรรฐพ่อ | ||
| หินตกตรงภักตร์ท้าว | สั่งข้ามาดู ฯ | ||
| ๑๑๙๕ จึงปลอมเป็นเหยี่ยวฃ้าม | มายล | ||
| หินกระทบปีกทน | บ่อได้ | ||
| แปลงเป็นกระบินทร์ปน | ปลอมพวก ลิงแฮ | ||
| แสนผิดตามแต่ไท้ | โปรดข้าอสุรี ฯ | ||
| ๑๑๙๖ ซักไซ้สิ้นเสร็จข้อ | คำขาน | ||
| เสมียนจดคำขุนมา | มั่นแล้ว | ||
| สุครีพรีบเร็วคลาน | เฉียวฉับ | ||
| ทูลแด่พระจักรแก้ว | ทราบสิ้นทุกประการ ฯ | ||
| ๑๑๙๗ ยินสารสุดขัดแค้น | เคืองนัก นพ่อ | ||
| เร็วเร่งวางบทยักษ์ | อย่าช้า | ||
| โทษมันจักมีสัก | เพียงอย่าง ใดนอ | ||
| หาญหนักคิดหักกล้า | บ่ได้เกรงขาม ฯ | ||
แผ่นที่ ๑๗๒ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
| ๑๑๙๘ รับสั่งวางบทตั้ง | ไอยการ ศึกเฮย | ||
| แม้นอริปลอมพลหาญ | จับได้ | ||
| แม้สองฆ่าหนึ่งประจาน | จงประจักษ์ | ||
| ผู้หนึ่งทำโทษให้ | บอบแล้วปล่อยมัน ฯ | ||
| ๑๑๙๙ สุกรสารสามรถผู้ | เดียวลี ลานา | ||
| ปลอมทัพจับไพรี | ราพได้ | ||
| ผิวะล้างชีพยักษี | เกียรติเงียบ เสียนอ | ||
| เฆี่ยนหนักศักหน้าให้ | กลับแจ้งนายมัน ฯ | ||
| ๑๒๐๐ ราเมศเรืองเดชเจ้า | อยุทธยา | ||
| ยินปฤกษาเสนา | ดั่งนี้ | ||
| ต้องในหไทยปรา | รภตริ ไว้เฮย | ||
| พระจึ่งเผยพจนชี้ | ช่องเอื้ออวยตาม ฯ | ||
| ๑๒๐๑ ราชมันอุตลุดเข้า | ปักหลัก | ||
| คาใส่มัดือชัก | เชือกติ้ว | ||
| ผูกเอวผูกท้าวยักษ | ยึดแน่น | ||
| บีบขมับติดไม้นิ้ว | เฆี่ยนซ้ำสองหวาย ฯ | ||
| ๑๒๐๒ ครั้นเสรจสักหน้าผาก | เปนกา กบาทเฮย | ||
| เพชรฌฆาฏราชมันพา | ผาดผ้าย | ||
| ตีฆ้องกระเวนมา | โดยรอบ ทัพแฮ | ||
| ลิงด่าอสุเรศร้าย | เอิกอื้ออลวล ฯ | ||
| ๑๒๐๓ บัดบุตรภาณุมาศร้าย | ฤทธี | ||
| เสรจประจานอสุรี | รอบแล้ว | ||
| จึ่งสั่งถอดยักษี | ปลดเครื่อง จำนา | ||
| ไล่ขับขุนราพแกล้ว | กลับเมื้อเมืองมาร ฯ | ||
| ๑๒๐๔ สุกรสารแสนเจบซ้ำ | กายา | ||
| ลิงปลดเครื่องพันธนา | ออกให้ | ||
| แสนสุดหฤหรรษา | โสมนัศ | ||
| แผลงฤทธิรัดรีบได้ | เหาะข้ามสมุทจร ฯ | ||
