โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๔๒

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …')
(ก้อนหินตกที่เมืองทศกัณฐ ทศกัณฐ์ใช้ให้สุกรสารไปดู)
แถว 1: แถว 1:
[[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์|สารบาญ]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๔๑|หน้าก่อนนี้]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๔๓|หน้าถัดไป]]
[[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์|สารบาญ]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๔๑|หน้าก่อนนี้]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๔๓|หน้าถัดไป]]
-
==ก้อนหินตกที่เมืองทศกัณฐ ทศกัณฐ์ใช้ให้สุกรสารไปดู==
+
== และดูกำลังฤทธิ์ทหาร เพื่อเปรียบเทียบกับฝ่ายลงกา ก้อนหินตกที่เมืองทศกัณฐ ทศกัณฐ์ใช้ให้สุกรสารไปดู==
 +
 
 +
===แผ่นที่ ๑๖๕ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ===
 +
<tpoem>
 +
๑๑๔๙ พระอาศนอุรคห้าว  หาญฤทธิ
 +
สดับพิเภกทูลกิจ  ดั่งนั้น
 +
พระเปรมกระมลคิด  ปราโมทย์
 +
จึ่งเปล่งสีหนาทซั้น  สั่งน้องพาลี
 +
 
 +
 
 +
๑๑๕๐ จงพาพานเรศถ้วน  ทวยหาญ
 +
ยังฝั่งชโลธาร  ท่าน้ำ
 +
แผลงฤทธิอวดฤทธิมาร  หมายเปรียบ กันนอ
 +
จงประจักษฤทธิก้ำ  กาจจ้านการณรงค์ ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๕๑ เอารสสุริเยศได้  ตรับสาร
 +
คำนับรับโองการ  ใส่เกล้า
 +
สามคาบกราบศิรกราน  บัวบาท
 +
ลาปิ่นธเรศเจ้า  จากท้องโรงคัล ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๕๒ ออกมาเตรียมตรวจพื้น  พลพา นเรนทรเฮย
 +
ครบเสร็จสองนัครา  ฤทธิห้าว
 +
เชิญชวนอนุชา  ทศภักตร
 +
นำนิกรดุ่มด้าว  แหล่งพื้นพนสณฑ์ ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๕๓ โยธีกระบี่ล้วน  เชิงชาญ รบเอย
 +
จรแน่นแผ่นดินดาล  ดาษกลุ้ม
 +
ธุลีตระหลบปาน  ภาณุมาศ มืดเฮย
 +
แลชรอ่ำฟ้าคลุ้ม  เล่ห์คล้ำอัษฎงค์ ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๕๔ พึงพิศพรรคพวกพื้น  พลกระบินทร์
 +
ผิริปูปวงยิน  ยั่นกล้า
 +
เพียงผลักบุรินอินทร์  เอนล่ม ลงพ่อ
 +
ทศภัตรฤๅจักเร้า  รบโต้ต่อกร ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๕๕ ตระบัดดลท่าน้ำ  แนวสมุท
 +
พร้อมพลหลพลยุทธ์  ใหญ่น้อย
 +
จึ่งลูกระวิวุฒิ์  ไวว่อง
 +
เผยพจนสุนทรถ้อย  ถี่ถ้อยแถลงความ ฯ
 +
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๑๖๖ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ===
 +
<tpoem>
 +
๑๑๕๖ แนะนายวานเรศถ้วน  ทวยผอง
 +
ผู้ร่วมตริเตรียมปอง  ปัดเสี้ยน
 +
จงแผลงพะละประลอง  ดูเดช กันแฮ
 +
ให้ทุกประเทศเที้ยร  ออกอื้อรบือนาม ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๕๗ ยินสารสุครีพซ้อง  เสรจสรรพ์
 +
ปราโมทยหฤไทยครัน  ครั่นครื้น
 +
ต่างแผลงฤทธิโรมรัน  หลายหลาก เลศแฮ
 +
คะคฤกคะครั่นลั่นพื้น  พ่างฟ้าขจายพัง ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๕๘ ลูกลมโถมถีบขึ้น  อัมพร
 +
ซ้อนเชิดดวงทินกร  ก่ำฟ้า
 +
หลานอินเหยียบยุคุนธร  ถีบโยก โยนเฮย
 +
กรไขว่กระหวัดคว้า  เหนี่ยวเน้นเมรุไกร ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๕๙ ลูกพระทรงแสกล้ำ  ฤทธี
 +
เทิดวิมานรูจี  เสริดยั้ง
 +
นิลนนท์แทรกปัถพี  ผังผ่า ไปเฮย
 +
เก็บเพชรก่อถมอตั้ง  เล่นล้ำเมรุไศล ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๖๐ นิลเอกชำแรกพื้น  แผ่นไผท
 +
ผุดพะสุเมรุไศล  หลักหล้า
 +
นิลขันธ์ฤทธิชาญไชย  ปลุกเวท
 +
กายกระหลับสีหน้า  เชิดพื้นภูวดล ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๖๑ พิมลพานเรศร้าย  ฤทธา
 +
บั่นสะเอวทัณฑิมา  มอดม้วย
 +
เกษรทมาลา  ฦๅเดช
 +
ฉวยฉีกหัศดินทรด้วย  เดชกล้ากลางสมร ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๖๒ อุศุภศรราเมศรเหี้ยม  เหิมหาญ
 +
บัดแบกเขาจักวาฬ  เหาะร้า
 +
ญาณรศสุคนธ์ชาญ  เชิงเวท
 +
รวบเมฆเสกไฟฟ้า  ลั่นเท้งเทพิรุณ ฯ
 +
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๑๖๗ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ===
 +
<tpoem>
 +
๑๑๖๓ ชมพูพานผู้เชี่ยว  ชาญยุทธ
 +
แผ่หัดถพัดมารุต  ครั่นครื้น
 +
ชามภูวราชวุฒิ  ไกรร่าย มนต์นา
 +
ดารกตกสรตื้น  เด่นทั้งกลางวัน ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๖๔ กุมมิตันขันเช่นเค้น  สอสีห์
 +
สีหบ่ทานฤทธี  พ่ายร้อง
 +
วิสันตราวี  แผลงเดช
 +
รัดรวบคชสีห์จ้อง  จับคั้นคอขยำ ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๖๕ สุรเสนเผ่นผงาดร้า  รณรงค์
 +
ฉีกอุรกระทิงดง  แด่วดิ้น
 +
สุรกาลฤทธิรงค์คง  อาวุธ
 +
โถมถีบกาษรสิ้น  ชีพล้มมลายชนม์ ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๖๖ เกยูรโจมจับได้  กุญชร ชลเฮย
 +
หัดถประหัดงางอน  หักเหี้ยน
 +
มายูรแหวกสาคร  จับแสะ สินธุ์แฮ
 +
ดาบฉะหัวม้าเมี้ยน  มอดม้วยมลายปราณ ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๖๗ สัตพลีลนแล่นเข้า  จับพยัฆ
 +
เสือตบลิงต่อยตัก  เตะต้อง
 +
โคมุดช่วยถีบอัก  ถูกอก เสือฮา
 +
เสือเจบเสือจุกร้อง  ไล่ซ้ำเสือหนี ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๖๘ นิลราชผาดเผ่นคว้า  มังกร
 +
จับดาะกระเดนกระดอน  โด่งฟ้า
 +
ไวยบุตรฤทธิราญรอน  แสดงเดช
 +
หัดถ์รวบเหรากล้า  พาศพื้นพังทรวง ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๖๙ วาหุโรมโจมจู่สู้  กุมภิล สองเฮย
 +
กุมคู่กุมภาทมิฬ  แมกน้ำ
 +
มหัทวิกันผิน  ภักตร์พบ ฉนากเอย
 +
โผนเผ่นโผผังปล้ำ  ปลิดปล้นทนต์ปลา ฯ
 +
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๑๖๘ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ===
 +
<tpoem>
 +
๑๑๗๐ ปิงคลาโลดแล่นเลี้ย  หลังชล
 +
ทวิพัทแหวกวังวล  ดึ่งดั้น
 +
จับมัจฉะอานนท์  ขับขี่ มานา
 +
โชติมุขจับครุฑคั้น  ควบเต้าตากโพยม ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๗๑ นิลปานันกลั่นแกล้ว  การณรงค์
 +
โหมหักหอบเฌอดง  ฟ่องฟ้า
 +
มาลุนเผ่นผยองตรง  ถีบถูก ไศลแฮ
 +
ไศลบ่ทนเดชกล้า  โค่นล้มเตียนตลุย ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๗๒ นิลปาสันเหิมห้าว  หาญสมร
 +
เหาะหักโขดสิงฃร  ทุ่มทิ้ง
 +
ไชยามพวานร  หัดถ์หัก หินเฮย
 +
เตะเล่นเศลากลิ้ง  เกลื่อนพื้นภูวดล ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๗๓ นิลเษีฤทธิร้าย  เริงแรง
 +
แซะเซาะเศลาแลง  คว่างฟ้า
 +
มากันจรวิกแผลง  ฤทธิรีบ เรวฤๅ
 +
รุดรวบสิงฃรห้า  ยอดทิ้งถล่มทลาย ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๗๔ ครื้นๆ พื้นพวกฃ้าง  ขีดขิน เมืองฮา
 +
ถั่นๆ บั่นศิขริน  แบกจ้อง
 +
ต่างๆ คว่างหอบหิน  ทายทุ่ม กันแฮ
 +
หลัดๆ ปัดปิดป้อง  ต่างป้องปิดกัน ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๗๕ อลวนพหลเดชพื้น  ชมพู พลเฮย
 +
ง้างงัดแง่ผาชู  เพียงพื้น
 +
ต่างเดาะต่างโยนดู  ดุจจักร ผันแฮ
 +
ต่างคว่างต่างเท้งครื้น  ครั่นครื้นพงพนานต์ ฯ
 +
 
 +
 
 +
๑๑๗๖ อุโฆษบรรพตร้าว  เราะกัน
 +
เป็นประกายเปลวควัน  กลบฟ้า
 +
หินหักกระจายผัน  บินทั่ว ทิศเฮย
 +
พยุพยับอับหล้า  เล่ห์พื้นโพยมพัง ฯ
 +
</tpoem>
===แผ่นที่ ๑๖๙ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ===
===แผ่นที่ ๑๖๙ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ===
<tpoem>
<tpoem>

การปรับปรุง เมื่อ 11:18, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

และดูกำลังฤทธิ์ทหาร เพื่อเปรียบเทียบกับฝ่ายลงกา ก้อนหินตกที่เมืองทศกัณฐ ทศกัณฐ์ใช้ให้สุกรสารไปดู

แผ่นที่ ๑๖๕ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ

๑๑๔๙ พระอาศนอุรคห้าวหาญฤทธิ
สดับพิเภกทูลกิจดั่งนั้น
พระเปรมกระมลคิดปราโมทย์
จึ่งเปล่งสีหนาทซั้นสั่งน้องพาลี
๑๑๕๐ จงพาพานเรศถ้วนทวยหาญ
ยังฝั่งชโลธารท่าน้ำ
แผลงฤทธิอวดฤทธิมารหมายเปรียบ กันนอ
จงประจักษฤทธิก้ำกาจจ้านการณรงค์ ฯ
๑๑๕๑ เอารสสุริเยศได้ตรับสาร
คำนับรับโองการใส่เกล้า
สามคาบกราบศิรกรานบัวบาท
ลาปิ่นธเรศเจ้าจากท้องโรงคัล ฯ
๑๑๕๒ ออกมาเตรียมตรวจพื้นพลพา นเรนทรเฮย
ครบเสร็จสองนัคราฤทธิห้าว
เชิญชวนอนุชาทศภักตร
นำนิกรดุ่มด้าวแหล่งพื้นพนสณฑ์ ฯ
๑๑๕๓ โยธีกระบี่ล้วนเชิงชาญ รบเอย
จรแน่นแผ่นดินดาลดาษกลุ้ม
ธุลีตระหลบปานภาณุมาศ มืดเฮย
แลชรอ่ำฟ้าคลุ้มเล่ห์คล้ำอัษฎงค์ ฯ
๑๑๕๔ พึงพิศพรรคพวกพื้นพลกระบินทร์
ผิริปูปวงยินยั่นกล้า
เพียงผลักบุรินอินทร์เอนล่ม ลงพ่อ
ทศภัตรฤๅจักเร้ารบโต้ต่อกร ฯ
๑๑๕๕ ตระบัดดลท่าน้ำแนวสมุท
พร้อมพลหลพลยุทธ์ใหญ่น้อย
จึ่งลูกระวิวุฒิ์ไวว่อง
เผยพจนสุนทรถ้อยถี่ถ้อยแถลงความ ฯ
             

แผ่นที่ ๑๖๖ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ

๑๑๕๖ แนะนายวานเรศถ้วนทวยผอง
ผู้ร่วมตริเตรียมปองปัดเสี้ยน
จงแผลงพะละประลองดูเดช กันแฮ
ให้ทุกประเทศเที้ยรออกอื้อรบือนาม ฯ
๑๑๕๗ ยินสารสุครีพซ้องเสรจสรรพ์
ปราโมทยหฤไทยครันครั่นครื้น
ต่างแผลงฤทธิโรมรันหลายหลาก เลศแฮ
คะคฤกคะครั่นลั่นพื้นพ่างฟ้าขจายพัง ฯ
๑๑๕๘ ลูกลมโถมถีบขึ้นอัมพร
ซ้อนเชิดดวงทินกรก่ำฟ้า
หลานอินเหยียบยุคุนธรถีบโยก โยนเฮย
กรไขว่กระหวัดคว้าเหนี่ยวเน้นเมรุไกร ฯ
๑๑๕๙ ลูกพระทรงแสกล้ำฤทธี
เทิดวิมานรูจีเสริดยั้ง
นิลนนท์แทรกปัถพีผังผ่า ไปเฮย
เก็บเพชรก่อถมอตั้งเล่นล้ำเมรุไศล ฯ
๑๑๖๐ นิลเอกชำแรกพื้นแผ่นไผท
ผุดพะสุเมรุไศลหลักหล้า
นิลขันธ์ฤทธิชาญไชยปลุกเวท
กายกระหลับสีหน้าเชิดพื้นภูวดล ฯ
๑๑๖๑ พิมลพานเรศร้ายฤทธา
บั่นสะเอวทัณฑิมามอดม้วย
เกษรทมาลาฦๅเดช
ฉวยฉีกหัศดินทรด้วยเดชกล้ากลางสมร ฯ
๑๑๖๒ อุศุภศรราเมศรเหี้ยมเหิมหาญ
บัดแบกเขาจักวาฬเหาะร้า
ญาณรศสุคนธ์ชาญเชิงเวท
รวบเมฆเสกไฟฟ้าลั่นเท้งเทพิรุณ ฯ
             

แผ่นที่ ๑๖๗ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ

๑๑๖๓ ชมพูพานผู้เชี่ยวชาญยุทธ
แผ่หัดถพัดมารุตครั่นครื้น
ชามภูวราชวุฒิไกรร่าย มนต์นา
ดารกตกสรตื้นเด่นทั้งกลางวัน ฯ
๑๑๖๔ กุมมิตันขันเช่นเค้นสอสีห์
สีหบ่ทานฤทธีพ่ายร้อง
วิสันตราวีแผลงเดช
รัดรวบคชสีห์จ้องจับคั้นคอขยำ ฯ
๑๑๖๕ สุรเสนเผ่นผงาดร้ารณรงค์
ฉีกอุรกระทิงดงแด่วดิ้น
สุรกาลฤทธิรงค์คงอาวุธ
โถมถีบกาษรสิ้นชีพล้มมลายชนม์ ฯ
๑๑๖๖ เกยูรโจมจับได้กุญชร ชลเฮย
หัดถประหัดงางอนหักเหี้ยน
มายูรแหวกสาครจับแสะ สินธุ์แฮ
ดาบฉะหัวม้าเมี้ยนมอดม้วยมลายปราณ ฯ
๑๑๖๗ สัตพลีลนแล่นเข้าจับพยัฆ
เสือตบลิงต่อยตักเตะต้อง
โคมุดช่วยถีบอักถูกอก เสือฮา
เสือเจบเสือจุกร้องไล่ซ้ำเสือหนี ฯ
๑๑๖๘ นิลราชผาดเผ่นคว้ามังกร
จับดาะกระเดนกระดอนโด่งฟ้า
ไวยบุตรฤทธิราญรอนแสดงเดช
หัดถ์รวบเหรากล้าพาศพื้นพังทรวง ฯ
๑๑๖๙ วาหุโรมโจมจู่สู้กุมภิล สองเฮย
กุมคู่กุมภาทมิฬแมกน้ำ
มหัทวิกันผินภักตร์พบ ฉนากเอย
โผนเผ่นโผผังปล้ำปลิดปล้นทนต์ปลา ฯ
             

แผ่นที่ ๑๖๘ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ

๑๑๗๐ ปิงคลาโลดแล่นเลี้ยหลังชล
ทวิพัทแหวกวังวลดึ่งดั้น
จับมัจฉะอานนท์ขับขี่ มานา
โชติมุขจับครุฑคั้นควบเต้าตากโพยม ฯ
๑๑๗๑ นิลปานันกลั่นแกล้วการณรงค์
โหมหักหอบเฌอดงฟ่องฟ้า
มาลุนเผ่นผยองตรงถีบถูก ไศลแฮ
ไศลบ่ทนเดชกล้าโค่นล้มเตียนตลุย ฯ
๑๑๗๒ นิลปาสันเหิมห้าวหาญสมร
เหาะหักโขดสิงฃรทุ่มทิ้ง
ไชยามพวานรหัดถ์หัก หินเฮย
เตะเล่นเศลากลิ้งเกลื่อนพื้นภูวดล ฯ
๑๑๗๓ นิลเษีฤทธิร้ายเริงแรง
แซะเซาะเศลาแลงคว่างฟ้า
มากันจรวิกแผลงฤทธิรีบ เรวฤๅ
รุดรวบสิงฃรห้ายอดทิ้งถล่มทลาย ฯ
๑๑๗๔ ครื้นๆ พื้นพวกฃ้างขีดขิน เมืองฮา
ถั่นๆ บั่นศิขรินแบกจ้อง
ต่างๆ คว่างหอบหินทายทุ่ม กันแฮ
หลัดๆ ปัดปิดป้องต่างป้องปิดกัน ฯ
๑๑๗๕ อลวนพหลเดชพื้นชมพู พลเฮย
ง้างงัดแง่ผาชูเพียงพื้น
ต่างเดาะต่างโยนดูดุจจักร ผันแฮ
ต่างคว่างต่างเท้งครื้นครั่นครื้นพงพนานต์ ฯ
๑๑๗๖ อุโฆษบรรพตร้าวเราะกัน
เป็นประกายเปลวควันกลบฟ้า
หินหักกระจายผันบินทั่ว ทิศเฮย
พยุพยับอับหล้าเล่ห์พื้นโพยมพัง ฯ
             

แผ่นที่ ๑๖๙ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ

๑๑๗๗ ทศเศียรสุรศักดิ์เจ้าจอมเมือง มารเอย
เถลิงอาศนรัตนเรืองมาศไล้
มวญมาตยดาษดาเนืองนบบาท พระนา
คอรับๆ สั่งไท้ธจะอื้นโองการ ฯ
๑๑๗๘ บัดยินอุโฆษคลุ้มคัดณานต์
หินเสก็ดตกน่าฉานเฉียดใกล้
ตระลึงกระมลมารฉงนนึก ฉงายแฮ
ตรัสสั่งสุกรสารให้รุดเต้าตามดู ฯ
๑๑๗๙ สุกรสารรับสั่งคล้อยคลามา
เหนเหตุฝ่ายบุรพาภาคนั้น
สำรวมร่ายคาถาสามคาบ
กายกลับเปนเหยี่ยวดั้นเมฆผ้าผันผยอง ฯ
๑๑๘๐ ร่อนฟ้ามาแกล่ใกล้คันธกา ลาเอย
พลพวกลิงโยธาตื่นครื้น
บางทายทุ่มหินผาแตกขจัด ขจายแฮ
ต้องปีกมาตกพื้นพ่างม้วยชีวัน
๑๑๘๑ จวนตัวกลับบ่พ้นไภยพาล
อ่านเวทยของพรหมมานมอบให้
กลับเปนกระบินทรชาญไชยว่อง ไวพ่อ
เลดลอดปนพลได้โดดเต้นตามกัน
๑๑๘๒ พิเภกพิศพวกพื้นพานร
แม้นศึกสักแสนรอญร่นเต้า
ขนพองสยองสยอนแสยงเดช พระนา
แสนศุขเสื่อมโศกเศร้าสร่างสิ้นกินแหนง ฯ
๑๑๘๓ ขุนราพบัดบอกน้องพาลี
อสุเรศแปลงอินทรีย์ลอบเร้น
ปลอมปนพยุหธโยธีหมายสืบ สารแฮ
แถลงเสรจลิลาศเขม้นมุ่งหน้ามาทูล ฯ
             

แผ่นที่ ๑๗๐ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ

๑๑๘๔ ถึงถวายอภิวาทก้มเกษา สนองเฮย
ฃอเดชพระบาทาปกเกล้า
มีอริอสุรามาลอบ
อุกอาจปลอมทัพเข้าสืบร้ายดีเรา ฯ
๑๑๘๕ พระทรงครุฑพาหนผู้เพญยศ
จึ่งผาดเผยศุภพจน์ตอบถ้อย
เรารีบจักรากษษแปลงอาตย์ ปลอมเอย
หมายมั่นสำคัญน้อยหนึ่งได้ฉันใด ฯ
๑๑๘๖ เวศสุญาณอัญชลิตแล้วทูลพลัน
อันเพศพวกกุมภัณฑ์ทั่วผู้
เงามันบ่มีมันบพิรบ ตาฮา
แม้นพิศจักพึงรู้แน่ได้ดังประสงค์ ฯ
๑๑๘๗ พระองค์ทรงสดับถ้อยทูลสาร
ตรัสสั่งหณุมารหาญเหิมกล้า
จงจับอสุรพงษพาลมาลอบ ปลอมเฮย
กูจักดูน้ำหน้าชาติอ้ายมารสถุล ฯ
๑๑๘๘ หณุมานรีบยาตรขึ้นเวหา หนเอย
ถึงทัพกลับกายาใหญ่ง้ำ
หัดถ์หนึ่งครอบโยธาทั้งหมด
ต้อนออกที่ละตนน้ำจิตรจ้องจับมาร ฯ
๑๑๘๙ สุกรสารตกประหม่าหน้าซีดสลด ลงนอ
ลับฬ่อรอจ้องจดสุดท้าย
คิดลี้จะหนีสดสุดยาก นักเฮย
สุดคิดที่จักผ้ายย่อยั้งฟังการ ฯ
๑๑๙๐ วายุบุตรเหนกบี่นั้นจักหนี ไปนอ
พิศเพ่งสำคัญมีหมดสิ้น
โจมจับจิกเกษีสลัดรวบ ตัวเฮย
ลิงกลับเปนยักษดิ้นด่าวร้องฃอทัณฑ์ ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว