โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๓๗
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(→ทศกัณฐ์พาญาติวงศ์หนีเพลิงไปอยู่เขาสัตนา) |
||
| แถว 2: | แถว 2: | ||
==ทศกัณฐ์พาญาติวงศ์หนีเพลิงไปอยู่เขาสัตนา== | ==ทศกัณฐ์พาญาติวงศ์หนีเพลิงไปอยู่เขาสัตนา== | ||
| + | |||
| + | ===แผ่นที่ ๑๔๕ - พระยาศรีสิงหเทพ=== | ||
| + | <tpoem> | ||
| + | ๑๐๐๙ เสียงเพลิงคคึกก้อง โกลา หลเฮย | ||
| + | พายุพัดธุมางมา มืดคลึ้ม | ||
| + | เปลวเพลิงพลุงโพลงอา กาศวาบ วามแฮ | ||
| + | ติดมุขปรางมาศซุ้ม ทรุดล้มทลายลง ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๑๐๑๐ ทศเศียรตลึงเล่ห์ล้ม มลายชนม์ | ||
| + | เรียกญาติโยธาพล สนั่นก้อง | ||
| + | กรยุดฉุดนางมณ โฑอัค คีนา | ||
| + | รีบเสดจออกจากห้อง กับทั้งสนมใน ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๑๐๑๑ กุมภกรรฐอุปราชท้าว ทศภักตร์ | ||
| + | กรกระลึงโมกขศักดิ์ หอกแก้ว | ||
| + | จูงจันทวดีอัค เรศรีบ ไปแฮ | ||
| + | สนมพนักงานแคล้ว คลาศเต้าคลาตาม ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๑๐๑๒ บัดองค์พิเภกท้าว ยักษา | ||
| + | ฉวยสมุดตำรา ฤกษได้ | ||
| + | จูงบุตรยุดตรีชฎา เดินด่วน | ||
| + | เซงแซร่เสียงสาวใช้ สนั่นเต้าตามหลัง ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๑๐๑๓ เอกองค์โอรสเจ้า ลงกา | ||
| + | จูงสุวรรณกันยุมา รียผ้าย | ||
| + | ฉวยศรฤทธิวรา วุธคู่ หัดถ์แฮ | ||
| + | ออกทวาเรศท้าย นิเวศน์ท้าวทศกรรฐ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๑๐๑๔ บัดองค์ทศภักตร์เจ้า จอมมาร | ||
| + | ภาหมู่นางในสคราน ค่อมค้อม | ||
| + | ออกจากพระราชถาน ถึงน่า พลานแฮ | ||
| + | พระญาติวงษยักษ์ห้อม แห่ซ้ายฝ่ายขวา ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๑๐๑๕ ทศกรรฐพลันสั่งให้ จัดบุษ บกแฮ | ||
| + | อำมาตย์วิ่งอุตลุด แล่นเต้า | ||
| + | ไปโรงรถรีบรุด นำรถ มานา | ||
| + | ถึงประทับกับเกยเข้า นบไท้ทศเศียร ฯ | ||
| + | </tpoem> | ||
===แผ่นที่ ๑๔๖ - พระยาศรีสิงหเทพ=== | ===แผ่นที่ ๑๔๖ - พระยาศรีสิงหเทพ=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
| แถว 126: | แถว 170: | ||
| - | ๑๐๓๖ | + | ๑๐๓๖ สามนายต่างกล่าวถ้อย สนทนา กันเฮย |
จนพระสุริยคลา ค่ำคล้อย | จนพระสุริยคลา ค่ำคล้อย | ||
สามกระบี่ต่างไสยา เอนอาศน์ | สามกระบี่ต่างไสยา เอนอาศน์ | ||
ทุกทั่วพลใหญ่น้อย หลับสิ้นทุกตน ฯ | ทุกทั่วพลใหญ่น้อย หลับสิ้นทุกตน ฯ | ||
</tpoem> | </tpoem> | ||
รุ่นปัจจุบันของ 11:14, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
ทศกัณฐ์พาญาติวงศ์หนีเพลิงไปอยู่เขาสัตนา
แผ่นที่ ๑๔๕ - พระยาศรีสิงหเทพ
| ๑๐๐๙ เสียงเพลิงคคึกก้อง | โกลา หลเฮย | ||
| พายุพัดธุมางมา | มืดคลึ้ม | ||
| เปลวเพลิงพลุงโพลงอา | กาศวาบ วามแฮ | ||
| ติดมุขปรางมาศซุ้ม | ทรุดล้มทลายลง ฯ | ||
| ๑๐๑๐ ทศเศียรตลึงเล่ห์ล้ม | มลายชนม์ | ||
| เรียกญาติโยธาพล | สนั่นก้อง | ||
| กรยุดฉุดนางมณ | โฑอัค คีนา | ||
| รีบเสดจออกจากห้อง | กับทั้งสนมใน ฯ | ||
| ๑๐๑๑ กุมภกรรฐอุปราชท้าว | ทศภักตร์ | ||
| กรกระลึงโมกขศักดิ์ | หอกแก้ว | ||
| จูงจันทวดีอัค | เรศรีบ ไปแฮ | ||
| สนมพนักงานแคล้ว | คลาศเต้าคลาตาม ฯ | ||
| ๑๐๑๒ บัดองค์พิเภกท้าว | ยักษา | ||
| ฉวยสมุดตำรา | ฤกษได้ | ||
| จูงบุตรยุดตรีชฎา | เดินด่วน | ||
| เซงแซร่เสียงสาวใช้ | สนั่นเต้าตามหลัง ฯ | ||
| ๑๐๑๓ เอกองค์โอรสเจ้า | ลงกา | ||
| จูงสุวรรณกันยุมา | รียผ้าย | ||
| ฉวยศรฤทธิวรา | วุธคู่ หัดถ์แฮ | ||
| ออกทวาเรศท้าย | นิเวศน์ท้าวทศกรรฐ ฯ | ||
| ๑๐๑๔ บัดองค์ทศภักตร์เจ้า | จอมมาร | ||
| ภาหมู่นางในสคราน | ค่อมค้อม | ||
| ออกจากพระราชถาน | ถึงน่า พลานแฮ | ||
| พระญาติวงษยักษ์ห้อม | แห่ซ้ายฝ่ายขวา ฯ | ||
| ๑๐๑๕ ทศกรรฐพลันสั่งให้ | จัดบุษ บกแฮ | ||
| อำมาตย์วิ่งอุตลุด | แล่นเต้า | ||
| ไปโรงรถรีบรุด | นำรถ มานา | ||
| ถึงประทับกับเกยเข้า | นบไท้ทศเศียร ฯ | ||
แผ่นที่ ๑๔๖ - พระยาศรีสิงหเทพ
| ๑๐๑๖ เสดจทรงบุษบกแก้ว | อลงกฎ | ||
| พระประยูรสนมประณต | นั่งล้อม | ||
| ลอยเลื่อนสู่บรรพต | นามสัต นานา | ||
| ถึงประทับสฐานพร้อม | พรั่งหน้าพลานมาร ฯ | ||
| ๑๐๑๗ โขลนจ่าวิเสศล้วน | เขาวัง | ||
| ตกตะลึงตึงตัง | ตื่นเต้น | ||
| ขนของวิ่งไปยัง | ศิขเรศ | ||
| บ้างออกนอกวังเขม้น | สู่ด้าวสัตนา ฯ | ||
| ๑๐๑๘ แสนส่ำอสุรพวกพื้น | พลมาร | ||
| ที่อยู่ประจำการ | ช่วงใช้ | ||
| ต่างตนวิ่งลนลาน | รดมดับ เพลิงแฮ | ||
| ไฟบ่ดับกลับไหม้ | หมดทั้งวังอสูร ฯ | ||
| ๑๐๑๙ เพลิงไหม้นิเวศน์แล้ว | เลยลาม | ||
| ลมกระพื้อฮือวาม | วาบฟ้า | ||
| เปลงเพลิงพลุ่งติดตาม | เรือนราษ ฎรแฮ | ||
| เพลิงพลุ่งรุ่งโรจจ้า | จับพื้นโพยมมาน ฯ | ||
| ๑๐๒๐ ราษฎรพลยักษทั้ง | หญิงชาย | ||
| ต่างตื่นเสียงเวยวาย | วุ่นว้า | ||
| หมอช้างตัดเชือกสาย | ปลอกคช สารแฮ | ||
| นานอัศวตัดแหล่งม้า | ตื่นต้นตามสถล ฯ | ||
| ๑๐๒๑ ลางคึนขกระเช้า | เชิงกราน | ||
| บ้างแบกโต๊ะขันพาน | เครื่องใช้ | ||
| ลางอุ้มลูกเหลนหลาน | ลืมเก็บ ของนา | ||
| ปล่อยปละละเรือนไหม้ | หมดสิ้นสิ่งของ ฯ | ||
| ๑๐๒๒ ทศภักตรเสร็จประทับเบื้อง | ศีขร | ||
| ทอดพระเนตรดฟูนคร | เฃตรไท้ | ||
| เสียดายนิเวศน์นอน | ใจสลด | ||
| สังเวชพลเมืองได้ | เดือนร้อนทรมาน ฯ | ||
แผ่นที่ ๑๔๗ - พระยาศรีสิงหเทพ
| ๑๐๒๓ ลูกลมสมจิตรแค้น | เผานคร ได้เฮย | ||
| เหนยักษพลเมืองจร | ขจัดผ้าย | ||
| ได้ทุกขทั่วราษฏร | แดนราพ ร้อนนา | ||
| สมกับภักตร์ยักษ์ร้าย | หยาบช้าอาธรรม์ ฯ | ||
| ๑๐๒๔ ตริพลางทางเหาะขึ้น | เวหา | ||
| เฉวียนฉวัดกลางนภา | กาศพร้อย | ||
| สลัดเพลิงที่ติดกา | ยาดับ หมดแฮ | ||
| ยังที่ปลายหางน้อย | หนึ่งนั้นฤๅสูญ ฯ | ||
| ๑๐๒๕ เพลิงพิศม์ฤทธิหอกแก้ว | พระยามาร | ||
| ร้อนยิ่งเพลิงอื่นผลาญ | ลวกไหม้ | ||
| วายบุตรสุดทนทาน | ทุกข์เทวศ ร้อนฤๅ | ||
| จะดับบ่ดับได้ | สุดรู้ฤทธิตน ฯ | ||
| ๑๐๒๖ บุตรมารุดรุ่มร้อน | รำคาญ | ||
| เหาะมุ่งมายังธาร | สมุทกว้าง | ||
| ถึงฝั่งนัทีทยาน | โดดโลด ลงแฮ | ||
| ดำเกลือกเสือกตัวคว้าง | แล่นเลี้ยวอลวน ฯ | ||
| ๑๐๒๗ มหาสมุทดุจบ้าคลื่น | คลี่ฟอง | ||
| เปนรลอกลั่นไหลนอง | น่าฟุ้ง | ||
| เอิบอาบลาบลำคลอง | โครมคลื่น | ||
| ปลาตื่นตกใจสดุ้ง | โดดดั้นขวัญหาย ฯ | ||
| ๑๐๒๘ ต่างๆ บ้างแล่นเลี้ยว | หลีกหนี | ||
| ว่ายแหวกแถกวารี | รีบร้น | ||
| ไปสู่อ่าวชลธี | ธารฤก แลนา | ||
| ผุดโผล่โผดำค้น | ดิ่งดั้นผันผาย ฯ | ||
| ๑๐๒๙ หณุมานบอดับได้ | โดยหวัง | ||
| เพลิงที่ปลายหางยัง | รุ่มเร้า | ||
| จนจิตรสุดฤทธิผัง | ผายสู่ | ||
| สำนักนิ์นารทเจ้า | หง่อมง้อมจอมธรรม ฯ | ||
แผ่นที่ ๑๔๘ - พระยาศรีสิงหเทพ
| ๑๐๓๐ พลันเข้าพลางนอบน้อม | ประนมกร | ||
| ดาบศเหนพานร | นั่งใกล้ | ||
| ลิงกราบกล่าวคำวอน | วานดับ เพลงนา | ||
| แล้วเล่าเหตุต้นให้ | ทราบสิ้นทุกประการ ฯ | ||
| ๑๐๓๑ ฤๅษีสรวลเยาะล้อ | ลิงพลาง | ||
| สัพยอกพานรทาง | ถ่องถ้อย | ||
| เพลิงนิดติดปลายหาง | ดับบ่ ได้นา | ||
| น้ำทีในบ่อน้อย | จักไว้ใยหวา น | ||
| ๑๐๓๒ หณุมานพลันคิดได้ | โดยไว | ||
| หางจุ่มโอษฐอมไป | อัดอั้น | ||
| ลมฆานประสาทใน | นาสิก ตนเฮย | ||
| เพลิงที่ปลายหางนั้น | ดังได้ดังประสงค์ ฯ | ||
| ๑๐๓๓ ลูกลมอภิวาทน้อม | นักพรต แล้วนา | ||
| ลาจากพระนารท | รีบร้น | ||
| เหาะมุ่งสู่บรรพต | เหมติ รญแฮ | ||
| ข้ามมหาสมุทพ้น | ล่วงเข้าแดนพนม ฯ | ||
| ๑๐๓๔ ลุถึงที่พักห้อง | พลหาญ | ||
| องคตชมพูพาล | อยู่เฝ้า | ||
| วายุบุตรแถลงการณ์ | ไปสืบ ข่าวนา | ||
| จนพบพระนางเจ้า | จวบได้ถวายแหวน ฯ | ||
| ๑๐๓๕ สองนายสดับถ้อย | หณุมาน | ||
| มีจิตรโสมนัศบาน | เบิกแผ้ว | ||
| สรเสรญว่ายอดทหาร | พระจักร รัตน์นา | ||
| เสอมกับขุนพลแก้ว | นึกได้ดังประสงค์ ฯ | ||
| ๑๐๓๖ สามนายต่างกล่าวถ้อย | สนทนา กันเฮย | ||
| จนพระสุริยคลา | ค่ำคล้อย | ||
| สามกระบี่ต่างไสยา | เอนอาศน์ | ||
| ทุกทั่วพลใหญ่น้อย | หลับสิ้นทุกตน ฯ | ||
