โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๓๗

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …')
(ทศกัณฐ์พาญาติวงศ์หนีเพลิงไปอยู่เขาสัตนา)
 
แถว 2: แถว 2:
==ทศกัณฐ์พาญาติวงศ์หนีเพลิงไปอยู่เขาสัตนา==
==ทศกัณฐ์พาญาติวงศ์หนีเพลิงไปอยู่เขาสัตนา==
 +
 +
===แผ่นที่ ๑๔๕ - พระยาศรีสิงหเทพ===
 +
<tpoem>
 +
๑๐๐๙ เสียงเพลิงคคึกก้อง  โกลา หลเฮย
 +
พายุพัดธุมางมา  มืดคลึ้ม
 +
เปลวเพลิงพลุงโพลงอา  กาศวาบ วามแฮ
 +
ติดมุขปรางมาศซุ้ม  ทรุดล้มทลายลง ฯ
 +
 +
 +
๑๐๑๐ ทศเศียรตลึงเล่ห์ล้ม  มลายชนม์
 +
เรียกญาติโยธาพล  สนั่นก้อง
 +
กรยุดฉุดนางมณ  โฑอัค คีนา
 +
รีบเสดจออกจากห้อง  กับทั้งสนมใน ฯ
 +
 +
 +
๑๐๑๑ กุมภกรรฐอุปราชท้าว  ทศภักตร์
 +
กรกระลึงโมกขศักดิ์  หอกแก้ว
 +
จูงจันทวดีอัค  เรศรีบ ไปแฮ
 +
สนมพนักงานแคล้ว  คลาศเต้าคลาตาม ฯ
 +
 +
 +
๑๐๑๒ บัดองค์พิเภกท้าว  ยักษา
 +
ฉวยสมุดตำรา  ฤกษได้
 +
จูงบุตรยุดตรีชฎา  เดินด่วน
 +
เซงแซร่เสียงสาวใช้  สนั่นเต้าตามหลัง ฯ
 +
 +
 +
๑๐๑๓ เอกองค์โอรสเจ้า  ลงกา
 +
จูงสุวรรณกันยุมา  รียผ้าย
 +
ฉวยศรฤทธิวรา  วุธคู่ หัดถ์แฮ
 +
ออกทวาเรศท้าย  นิเวศน์ท้าวทศกรรฐ ฯ
 +
 +
 +
๑๐๑๔ บัดองค์ทศภักตร์เจ้า  จอมมาร
 +
ภาหมู่นางในสคราน  ค่อมค้อม
 +
ออกจากพระราชถาน  ถึงน่า พลานแฮ
 +
พระญาติวงษยักษ์ห้อม  แห่ซ้ายฝ่ายขวา ฯ
 +
 +
 +
๑๐๑๕ ทศกรรฐพลันสั่งให้  จัดบุษ บกแฮ
 +
อำมาตย์วิ่งอุตลุด  แล่นเต้า
 +
ไปโรงรถรีบรุด  นำรถ มานา
 +
ถึงประทับกับเกยเข้า  นบไท้ทศเศียร ฯ
 +
</tpoem>
===แผ่นที่ ๑๔๖ - พระยาศรีสิงหเทพ===
===แผ่นที่ ๑๔๖ - พระยาศรีสิงหเทพ===
<tpoem>
<tpoem>
แถว 126: แถว 170:
-
๑๐๓๖ สามนานต่างกล่าวถ้อย   สนทนา กันเฮย
+
๑๐๓๖ สามนายต่างกล่าวถ้อย   สนทนา กันเฮย
จนพระสุริยคลา  ค่ำคล้อย
จนพระสุริยคลา  ค่ำคล้อย
สามกระบี่ต่างไสยา  เอนอาศน์
สามกระบี่ต่างไสยา  เอนอาศน์
ทุกทั่วพลใหญ่น้อย  หลับสิ้นทุกตน ฯ
ทุกทั่วพลใหญ่น้อย  หลับสิ้นทุกตน ฯ
</tpoem>
</tpoem>

รุ่นปัจจุบันของ 11:14, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

ทศกัณฐ์พาญาติวงศ์หนีเพลิงไปอยู่เขาสัตนา

แผ่นที่ ๑๔๕ - พระยาศรีสิงหเทพ

๑๐๐๙ เสียงเพลิงคคึกก้องโกลา หลเฮย
พายุพัดธุมางมามืดคลึ้ม
เปลวเพลิงพลุงโพลงอากาศวาบ วามแฮ
ติดมุขปรางมาศซุ้มทรุดล้มทลายลง ฯ
๑๐๑๐ ทศเศียรตลึงเล่ห์ล้มมลายชนม์
เรียกญาติโยธาพลสนั่นก้อง
กรยุดฉุดนางมณโฑอัค คีนา
รีบเสดจออกจากห้องกับทั้งสนมใน ฯ
๑๐๑๑ กุมภกรรฐอุปราชท้าวทศภักตร์
กรกระลึงโมกขศักดิ์หอกแก้ว
จูงจันทวดีอัคเรศรีบ ไปแฮ
สนมพนักงานแคล้วคลาศเต้าคลาตาม ฯ
๑๐๑๒ บัดองค์พิเภกท้าวยักษา
ฉวยสมุดตำราฤกษได้
จูงบุตรยุดตรีชฎาเดินด่วน
เซงแซร่เสียงสาวใช้สนั่นเต้าตามหลัง ฯ
๑๐๑๓ เอกองค์โอรสเจ้าลงกา
จูงสุวรรณกันยุมารียผ้าย
ฉวยศรฤทธิวราวุธคู่ หัดถ์แฮ
ออกทวาเรศท้ายนิเวศน์ท้าวทศกรรฐ ฯ
๑๐๑๔ บัดองค์ทศภักตร์เจ้าจอมมาร
ภาหมู่นางในสครานค่อมค้อม
ออกจากพระราชถานถึงน่า พลานแฮ
พระญาติวงษยักษ์ห้อมแห่ซ้ายฝ่ายขวา ฯ
๑๐๑๕ ทศกรรฐพลันสั่งให้จัดบุษ บกแฮ
อำมาตย์วิ่งอุตลุดแล่นเต้า
ไปโรงรถรีบรุดนำรถ มานา
ถึงประทับกับเกยเข้านบไท้ทศเศียร ฯ
             

แผ่นที่ ๑๔๖ - พระยาศรีสิงหเทพ

๑๐๑๖ เสดจทรงบุษบกแก้วอลงกฎ
พระประยูรสนมประณตนั่งล้อม
ลอยเลื่อนสู่บรรพตนามสัต นานา
ถึงประทับสฐานพร้อมพรั่งหน้าพลานมาร ฯ
๑๐๑๗ โขลนจ่าวิเสศล้วนเขาวัง
ตกตะลึงตึงตังตื่นเต้น
ขนของวิ่งไปยังศิขเรศ
บ้างออกนอกวังเขม้นสู่ด้าวสัตนา ฯ
๑๐๑๘ แสนส่ำอสุรพวกพื้นพลมาร
ที่อยู่ประจำการช่วงใช้
ต่างตนวิ่งลนลานรดมดับ เพลิงแฮ
ไฟบ่ดับกลับไหม้หมดทั้งวังอสูร ฯ
๑๐๑๙ เพลิงไหม้นิเวศน์แล้วเลยลาม
ลมกระพื้อฮือวามวาบฟ้า
เปลงเพลิงพลุ่งติดตามเรือนราษ ฎรแฮ
เพลิงพลุ่งรุ่งโรจจ้าจับพื้นโพยมมาน ฯ
๑๐๒๐ ราษฎรพลยักษทั้งหญิงชาย
ต่างตื่นเสียงเวยวายวุ่นว้า
หมอช้างตัดเชือกสายปลอกคช สารแฮ
นานอัศวตัดแหล่งม้าตื่นต้นตามสถล ฯ
๑๐๒๑ ลางคึนขกระเช้าเชิงกราน
บ้างแบกโต๊ะขันพานเครื่องใช้
ลางอุ้มลูกเหลนหลานลืมเก็บ ของนา
ปล่อยปละละเรือนไหม้หมดสิ้นสิ่งของ ฯ
๑๐๒๒ ทศภักตรเสร็จประทับเบื้องศีขร
ทอดพระเนตรดฟูนครเฃตรไท้
เสียดายนิเวศน์นอนใจสลด
สังเวชพลเมืองได้เดือนร้อนทรมาน ฯ
             

แผ่นที่ ๑๔๗ - พระยาศรีสิงหเทพ

๑๐๒๓ ลูกลมสมจิตรแค้นเผานคร ได้เฮย
เหนยักษพลเมืองจรขจัดผ้าย
ได้ทุกขทั่วราษฏรแดนราพ ร้อนนา
สมกับภักตร์ยักษ์ร้ายหยาบช้าอาธรรม์ ฯ
๑๐๒๔ ตริพลางทางเหาะขึ้นเวหา
เฉวียนฉวัดกลางนภากาศพร้อย
สลัดเพลิงที่ติดกายาดับ หมดแฮ
ยังที่ปลายหางน้อยหนึ่งนั้นฤๅสูญ ฯ
๑๐๒๕ เพลิงพิศม์ฤทธิหอกแก้วพระยามาร
ร้อนยิ่งเพลิงอื่นผลาญลวกไหม้
วายบุตรสุดทนทานทุกข์เทวศ ร้อนฤๅ
จะดับบ่ดับได้สุดรู้ฤทธิตน ฯ
๑๐๒๖ บุตรมารุดรุ่มร้อนรำคาญ
เหาะมุ่งมายังธารสมุทกว้าง
ถึงฝั่งนัทีทยานโดดโลด ลงแฮ
ดำเกลือกเสือกตัวคว้างแล่นเลี้ยวอลวน ฯ
๑๐๒๗ มหาสมุทดุจบ้าคลื่นคลี่ฟอง
เปนรลอกลั่นไหลนองน่าฟุ้ง
เอิบอาบลาบลำคลองโครมคลื่น
ปลาตื่นตกใจสดุ้งโดดดั้นขวัญหาย ฯ
๑๐๒๘ ต่างๆ บ้างแล่นเลี้ยวหลีกหนี
ว่ายแหวกแถกวารีรีบร้น
ไปสู่อ่าวชลธีธารฤก แลนา
ผุดโผล่โผดำค้นดิ่งดั้นผันผาย ฯ
๑๐๒๙ หณุมานบอดับได้โดยหวัง
เพลิงที่ปลายหางยังรุ่มเร้า
จนจิตรสุดฤทธิผังผายสู่
สำนักนิ์นารทเจ้าหง่อมง้อมจอมธรรม ฯ
             

แผ่นที่ ๑๔๘ - พระยาศรีสิงหเทพ

๑๐๓๐ พลันเข้าพลางนอบน้อมประนมกร
ดาบศเหนพานรนั่งใกล้
ลิงกราบกล่าวคำวอนวานดับ เพลงนา
แล้วเล่าเหตุต้นให้ทราบสิ้นทุกประการ ฯ
๑๐๓๑ ฤๅษีสรวลเยาะล้อลิงพลาง
สัพยอกพานรทางถ่องถ้อย
เพลิงนิดติดปลายหางดับบ่ ได้นา
น้ำทีในบ่อน้อยจักไว้ใยหวา น
๑๐๓๒ หณุมานพลันคิดได้โดยไว
หางจุ่มโอษฐอมไปอัดอั้น
ลมฆานประสาทในนาสิก ตนเฮย
เพลิงที่ปลายหางนั้นดังได้ดังประสงค์ ฯ
๑๐๓๓ ลูกลมอภิวาทน้อมนักพรต แล้วนา
ลาจากพระนารทรีบร้น
เหาะมุ่งสู่บรรพตเหมติ รญแฮ
ข้ามมหาสมุทพ้นล่วงเข้าแดนพนม ฯ
๑๐๓๔ ลุถึงที่พักห้องพลหาญ
องคตชมพูพาลอยู่เฝ้า
วายุบุตรแถลงการณ์ไปสืบ ข่าวนา
จนพบพระนางเจ้าจวบได้ถวายแหวน ฯ
๑๐๓๕ สองนายสดับถ้อยหณุมาน
มีจิตรโสมนัศบานเบิกแผ้ว
สรเสรญว่ายอดทหารพระจักร รัตน์นา
เสอมกับขุนพลแก้วนึกได้ดังประสงค์ ฯ
๑๐๓๖ สามนายต่างกล่าวถ้อยสนทนา กันเฮย
จนพระสุริยคลาค่ำคล้อย
สามกระบี่ต่างไสยาเอนอาศน์
ทุกทั่วพลใหญ่น้อยหลับสิ้นทุกตน ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว