โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๒๒
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(→แผ่นที่ ๘๗ – หม่อมเจ้าชายดำ) |
(→นางสำมนักขาถูกพระลักษณ์ทำโทษ มาทูลพระยาขร พระยาขรยกออกรบพระราม พระรามฆ่าตาย) |
||
| แถว 2: | แถว 2: | ||
==นางสำมนักขาถูกพระลักษณ์ทำโทษ มาทูลพระยาขร พระยาขรยกออกรบพระราม พระรามฆ่าตาย== | ==นางสำมนักขาถูกพระลักษณ์ทำโทษ มาทูลพระยาขร พระยาขรยกออกรบพระราม พระรามฆ่าตาย== | ||
| + | |||
| + | ===แผ่นที่ ๘๕ – หม่อมเจ้าชายดำ=== | ||
| + | <tpoem> | ||
| + | ๕๘๙ สัมนักขาขนิษฐ์ท้าว ทศเศียร | ||
| + | ยลราชนักสิทธิเสถียร ท่าน้ำ | ||
| + | แลโฉมประโลมเจียน ใจขาด อยู่ฤๅ | ||
| + | พิศเร่งพิศวงล้ำ หลากท้าวใดไฉน ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๕๙๐ เลงตลึงตละเจ้า จอมสุรา ไลยเอย | ||
| + | ฤๅกฤษณุธาดา สู่ด้าว | ||
| + | ฤๅสุริยศะศิปรา กฎเล่ห์ ไฉนฤๅ | ||
| + | ฤๅว่าจักรพรรดิท้าว ผนวชทิ้งเวียงสฐาน ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๕๙๑ มลักเลงพิศณุเร้า รนฤดี | ||
| + | รึงรักษปวนกามี หม่นไหม้ | ||
| + | จนพระเสรจสรงลี ลาสู่ กุฎิเอย | ||
| + | นางจึ่งสมประดีได้ สติก้าวกลับมา ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๕๙๒ ถึงถ้ำพิลาปรื้อ รำพรรณ | ||
| + | ไปหลับจวบสุริยัน เยี่ยมฟ้า | ||
| + | ปางพระสี่กรผัน ผายสนาบ อีกเลย | ||
| + | นางลอบแลเล่หบ้า บ่นเศร้าซึมกสัลย์ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๕๙๓ ตริพลางแปลงรูปคล้าย นงคราญ เทพเอย | ||
| + | คอยพระองค์จากลหาน ทึกเต้า | ||
| + | ภุชพงษเสร็จสรงสนาน เสด็จสู่ กุฎิแฮ | ||
| + | นางจึ่งเยื้องกรายเข้า นอบเกล้าอัญชุลี ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๕๙๔ จักรกฤษณพิศรูปเพี้ยน ผิดใจ | ||
| + | เอ๊ะเทพยฤๅผีไพร หยอกเย้า | ||
| + | จำถามแน่ทรามไวย มานี่ ใยฤๅ | ||
| + | สมเยศเจ้าไฉนเจ้า สถิตยด้าว สฐานใด | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๕๙๕ น้องคือขนิษฐท้าว ทศภัตร์ | ||
| + | ซึ่งผ่านอาณาจักร เกาะแก้ว | ||
| + | หวังให้ร่วมวงษยักษ ฤๅชอบ | ||
| + | จึงหลีกมาบุญแล้ว ปสบไท้ถวายตัว ฯ | ||
| + | </tpoem> | ||
| + | ===แผ่นที่ ๘๖ – หม่อมเจ้าชายดำ=== | ||
| + | <tpoem> | ||
| + | ๕๙๖ พระฟังพระว่าอ้า อายใจ | ||
| + | ผิดเพศผิดพิไสย สื่อพร้อง | ||
| + | พระอยตัดอาไลย หลากเล่ห ไฉนฤๅ | ||
| + | แต่กินรยังต้อง อยู่ด้วยฤๅษี | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๕๙๗ อนึ่งน้องวรนาฎเชื้อ กระษัตรี | ||
| + | หวังจะฝากชีวี แด่ไท้ | ||
| + | พระว่าชั่งพาที ใครเสน่ห เองนา | ||
| + | ซ้ำด่ากัลยาให้ เจบน้ำคำคม ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๕๙๘ พระบริภาษแล้วสู่ สำนักนิ์ | ||
| + | นางสดับพระทรงจักร ด่าแจ้ว | ||
| + | จักถือซึ่งคำหนัก หน่อยไม่ เลยนา | ||
| + | ภอเหลือบเหนพระแคล้ว รีบคล้อยตามไป ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๕๙๙ ถึงสฐานส่ายเนตรชะแง้ ยลสี ดาเอย | ||
| + | ดุจเทพกินรี สู่ด้าว | ||
| + | นี่จึงพระจักรี เผด็จสวาศ กูเอย | ||
| + | จำฆ่าเมียชิงท้าว ร่วมห้องสองสม ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๖๐๐ แปรรูปเปนราพร้าย ราวี | ||
| + | ไล่คะยิกหยิกตี เข่นเขี้ยว | ||
| + | นางกรีดเรียกจักรี ช่วยชีพ น้องเอย | ||
| + | พระสดับจับศรเลี้ยว ไล่ล้างนางมาร ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๖๐๑ ปางพระลักษณ์สถิตยยั้ง ศาลา | ||
| + | ยินสนั่นชักขรรค์คลา สกัดหน้า | ||
| + | เหนอนงค์แอบเชษฐา บังราพ | ||
| + | พระนุชเผ่นทยานว้า วิ่งเข้าชิงไชย ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๖๐๒ ราพเหนสองราชไท้ รึงความ สวาศเอย | ||
| + | พิศลักษณลืมแลราม ราคร้อน | ||
| + | แม้สองมาดสมทราม สวาศจัก ดีนา | ||
| + | ยลนาฎสีดาค้อน เข่นเข้าราวี ฯ | ||
| + | </tpoem> | ||
===แผ่นที่ ๘๗ – หม่อมเจ้าชายดำ=== | ===แผ่นที่ ๘๗ – หม่อมเจ้าชายดำ=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
| แถว 87: | แถว 174: | ||
เสร็จผลาญอริราชเยิน ยับชีพ มลายแฮ | เสร็จผลาญอริราชเยิน ยับชีพ มลายแฮ | ||
จึ่งพระกฤษณเจ้าหล้า เสดจเข้าอาศรม ฯ | จึ่งพระกฤษณเจ้าหล้า เสดจเข้าอาศรม ฯ | ||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
</tpoem> | </tpoem> | ||
รุ่นปัจจุบันของ 10:09, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
นางสำมนักขาถูกพระลักษณ์ทำโทษ มาทูลพระยาขร พระยาขรยกออกรบพระราม พระรามฆ่าตาย
แผ่นที่ ๘๕ – หม่อมเจ้าชายดำ
| ๕๘๙ สัมนักขาขนิษฐ์ท้าว | ทศเศียร | ||
| ยลราชนักสิทธิเสถียร | ท่าน้ำ | ||
| แลโฉมประโลมเจียน | ใจขาด อยู่ฤๅ | ||
| พิศเร่งพิศวงล้ำ | หลากท้าวใดไฉน ฯ | ||
| ๕๙๐ เลงตลึงตละเจ้า | จอมสุรา ไลยเอย | ||
| ฤๅกฤษณุธาดา | สู่ด้าว | ||
| ฤๅสุริยศะศิปรา | กฎเล่ห์ ไฉนฤๅ | ||
| ฤๅว่าจักรพรรดิท้าว | ผนวชทิ้งเวียงสฐาน ฯ | ||
| ๕๙๑ มลักเลงพิศณุเร้า | รนฤดี | ||
| รึงรักษปวนกามี | หม่นไหม้ | ||
| จนพระเสรจสรงลี | ลาสู่ กุฎิเอย | ||
| นางจึ่งสมประดีได้ | สติก้าวกลับมา ฯ | ||
| ๕๙๒ ถึงถ้ำพิลาปรื้อ | รำพรรณ | ||
| ไปหลับจวบสุริยัน | เยี่ยมฟ้า | ||
| ปางพระสี่กรผัน | ผายสนาบ อีกเลย | ||
| นางลอบแลเล่หบ้า | บ่นเศร้าซึมกสัลย์ ฯ | ||
| ๕๙๓ ตริพลางแปลงรูปคล้าย | นงคราญ เทพเอย | ||
| คอยพระองค์จากลหาน | ทึกเต้า | ||
| ภุชพงษเสร็จสรงสนาน | เสด็จสู่ กุฎิแฮ | ||
| นางจึ่งเยื้องกรายเข้า | นอบเกล้าอัญชุลี ฯ | ||
| ๕๙๔ จักรกฤษณพิศรูปเพี้ยน | ผิดใจ | ||
| เอ๊ะเทพยฤๅผีไพร | หยอกเย้า | ||
| จำถามแน่ทรามไวย | มานี่ ใยฤๅ | ||
| สมเยศเจ้าไฉนเจ้า | สถิตยด้าว สฐานใด | ||
| ๕๙๕ น้องคือขนิษฐท้าว | ทศภัตร์ | ||
| ซึ่งผ่านอาณาจักร | เกาะแก้ว | ||
| หวังให้ร่วมวงษยักษ | ฤๅชอบ | ||
| จึงหลีกมาบุญแล้ว | ปสบไท้ถวายตัว ฯ | ||
แผ่นที่ ๘๖ – หม่อมเจ้าชายดำ
| ๕๙๖ พระฟังพระว่าอ้า | อายใจ | ||
| ผิดเพศผิดพิไสย | สื่อพร้อง | ||
| พระอยตัดอาไลย | หลากเล่ห ไฉนฤๅ | ||
| แต่กินรยังต้อง | อยู่ด้วยฤๅษี | ||
| ๕๙๗ อนึ่งน้องวรนาฎเชื้อ | กระษัตรี | ||
| หวังจะฝากชีวี | แด่ไท้ | ||
| พระว่าชั่งพาที | ใครเสน่ห เองนา | ||
| ซ้ำด่ากัลยาให้ | เจบน้ำคำคม ฯ | ||
| ๕๙๘ พระบริภาษแล้วสู่ | สำนักนิ์ | ||
| นางสดับพระทรงจักร | ด่าแจ้ว | ||
| จักถือซึ่งคำหนัก | หน่อยไม่ เลยนา | ||
| ภอเหลือบเหนพระแคล้ว | รีบคล้อยตามไป ฯ | ||
| ๕๙๙ ถึงสฐานส่ายเนตรชะแง้ | ยลสี ดาเอย | ||
| ดุจเทพกินรี | สู่ด้าว | ||
| นี่จึงพระจักรี | เผด็จสวาศ กูเอย | ||
| จำฆ่าเมียชิงท้าว | ร่วมห้องสองสม ฯ | ||
| ๖๐๐ แปรรูปเปนราพร้าย | ราวี | ||
| ไล่คะยิกหยิกตี | เข่นเขี้ยว | ||
| นางกรีดเรียกจักรี | ช่วยชีพ น้องเอย | ||
| พระสดับจับศรเลี้ยว | ไล่ล้างนางมาร ฯ | ||
| ๖๐๑ ปางพระลักษณ์สถิตยยั้ง | ศาลา | ||
| ยินสนั่นชักขรรค์คลา | สกัดหน้า | ||
| เหนอนงค์แอบเชษฐา | บังราพ | ||
| พระนุชเผ่นทยานว้า | วิ่งเข้าชิงไชย ฯ | ||
| ๖๐๒ ราพเหนสองราชไท้ | รึงความ สวาศเอย | ||
| พิศลักษณลืมแลราม | ราคร้อน | ||
| แม้สองมาดสมทราม | สวาศจัก ดีนา | ||
| ยลนาฎสีดาค้อน | เข่นเข้าราวี ฯ | ||
แผ่นที่ ๘๗ – หม่อมเจ้าชายดำ
| ๖๐๓ พระลักษณโดถีบต้อง | ยักขินี | ||
| เหยียบอกแกว่งขรรค์ศรี | ปลายคว้าง | ||
| ว่าเหวยอี่กาลี | จะฆ่า เสียฤๅ | ||
| เกรงโลกย์จะยินอ้าง | แต่ให้สาใจ ฯ | ||
| ๖๐๔ ว่าพลางตัดหัดถ์ทั้ง | ทอนบาท | ||
| ปากจมูกหูขาด | ขับช้า | ||
| จำใจจากภูวนารถ | จรเหลือบ หลังเอย | ||
| ไกลพระนองเนตรน้ำ | รีบเข้าโรมคัน ฯ | ||
| ๖๐๕ ปางขุนฃรสถิตยพร้อม | เสนา | ||
| ยลขนิษฐขาดแฃนฃา | จมูกหวิ้น | ||
| หูปากแหว่งสงกา | จึ่งตรัส ถามเอย | ||
| นางสดับแสร้างแต่งลิ้น | กล่าวล้วนดีสม ฯ | ||
| ๖๐๖ เดิมลาทศภักตรเข้า | ไพรศรี | ||
| สบหนึ่งนาฎสองชี | ยั่วเย้า | ||
| น้องรักษบอใยดี | มันโกรธ | ||
| ทำโทษเพียงข้าเจ้า | จักม้วย มรณา ฯ | ||
| ๖๐๗ ราพสดับพิโรธร้อง | เรียกมาร มาตยเฮย | ||
| เร็วเร่งจัดทวยหาญ | เหิ่มกล้า | ||
| อำมาตยรับโองการ | มาตระ เตรียมแฮ | ||
| พลรถคชมิ่งม้า | สรรพพร้อมพลเดิน ฯ | ||
| ๖๐๘ ขุนฃรทรงเครื่องพริ้ง | เพราดุจ พรหมนอ | ||
| จับคทาสราวุธ | รีบเต้า | ||
| ทรงรถเร่งพลยุทธ์ | เอิกเกริก มาเฮย | ||
| ถึงกุฎิขับอสุรเข้า | ไล่ล้อมจับชี ฯ | ||
| ๖๐๙ สามองค์ยลราพร้าย | รุดราญ | ||
| รามฝากโฉมเยาวมาลย์ | แด่น้อง | ||
| กุมศรเผ่นโผนทยาน | ไล่พิฆาฏ ยักษเฮย | ||
| ปวงยักษเข่นเขี้ยวร้อง | สนั่นพร้อมดากัน | ||
แผ่นที่ ๘๘ – หม่อมเจ้าชายดำ
| ๖๑๐ พระแผลงพรหมมาศต้อง | โยธี | ||
| แสนโกฏิดับชีวี | เกลื่อนหล้า | ||
| ราพพิโรธวาเหวยชี | ทรชาติ | ||
| เองอาจทำน้องข้า | ไป่รู้มรณา ฯ | ||
| ๖๑๑ เออก็น้องทานเย้า | ยวลชาย | ||
| เราจึ่งทำภออาย | แก่ผู้ | ||
| น้อฤๅเหม่แบบหมาย | ใครที่ ไหนฤๅ | ||
| หญิงจะมากระแหย่งชู้ | พูดให้ใครเห็น ฯ | ||
| ๖๑๒ ว่าพลางแผลงสารทก้อง | เปนไฟ | ||
| จักกฤษแผลงตอบไป | เกิดน้ำ | ||
| ดับเพลิงและศรไชย | ยักษหัก แหลกแฮ | ||
| ราพพิโรธขะเม่นซ้ำ | ปล่อยด้วยจักรพาฬ ฯ | ||
| ๖๑๓ ต้องคันศรสาตรสบั้น | จากกร พระเอย | ||
| รามเอะใจจึงวอน | เทพท้าว | ||
| พระพิรุณทราบนำศร | มาส่ง ถวายแฮ | ||
| รามรับจับธนูน้าว | ปล่อยต้องรถา ฯ | ||
| ๖๑๔ สาระถิสีหราชม้วย | ศรคทา หักเอย | ||
| แทตยพิโรธโดดถลา | แล่นเข้า | ||
| ถอนรังฟาดจักรา | รามรับ | ||
| ซ้ำหวดราพเจบเรา | พลาดถ้าเชลง ฯ | ||
| ๖๑๕ ผุดลุกได้โดดง้าง | บรรพต | ||
| เท้งทุ่มพระทรงยศ | สาตรป้อง | ||
| ไล่รุดแทตยกระถด | ถ่อยอ่อน กรเอย | ||
| ซ้ำปล่อยพลายวาดต้อง | ราพร้ายวายปราณ ฯ | ||
| ๖๑๖ ปวงเทพย์ชวนเทพย์ซร้อง | สรเสริญ | ||
| ขานขับสำเนียงเพลิน | เพรียกฟ้า | ||
| เสร็จผลาญอริราชเยิน | ยับชีพ มลายแฮ | ||
| จึ่งพระกฤษณเจ้าหล้า | เสดจเข้าอาศรม ฯ | ||
