โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๑à¹
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(/* กำเหนิดทรพีในฝูงทรพา เทวดาช่วยรักษาจนทรพีเติบโตเท่าบิดา มาท้าแล้วขวิดทรพาผู้เป็นพ่อ) |
|||
แถว 88: | แถว 88: | ||
โดยจิตรลุฤษยา อยากย่ำ ยีเฮย | โดยจิตรลุฤษยา อยากย่ำ ยีเฮย | ||
กำเริบฤทธิคำรนร้อง เรียกไท้เทวัญ ฯ | กำเริบฤทธิคำรนร้อง เรียกไท้เทวัญ ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
+ | ===แผ่นที่ ๓๙ – ขุนโอวาทวรกิจ=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๒๖๗ เหวยๆ เทพย์ทั่วทั้ง ไพรสัณฑ์ | ||
+ | เรืองเดชศักดาอัน อาจกล้า | ||
+ | อย่าหลบอย่าหลีกผัน ภักตร์ซ่อน เสียเฮย | ||
+ | เชิญเร่งเรวอย่าช้า ต่อสู้ตูลอง ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๖๘ ปางจอมเทเวศรเจ้า หิมวานต์ | ||
+ | สดับพจน์ทรพีพาล พูดท้า | ||
+ | มันมหิงษ์ดิรัจฉาน ชาติต่ำ นักนอ | ||
+ | เราไป่ควรรบร้า กับด้วยกาษร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๖๙ จักเสื่อมเสียเดชด้วย รณรงค์ | ||
+ | ถึงมาดรบเราคง ฆ่าได้ | ||
+ | เกรงเทพย์ทั่วแดนดง จักติ เตียนนา | ||
+ | จำงดจำเงือดให้ ชีพอ้ายมหิงษ์พาล ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๗๐ ตริแล้วตรัสตอบถ้อย ทรพี | ||
+ | เราไปอาจราวี รบสู้ | ||
+ | สิงฃรเทวบุตรมี เดชยิ่ง นักพ่อ | ||
+ | ผิใคร่รบใคร่รู้ ฤทธิแล้วรณรงค์ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๗๑ ฟังพจน์เทเวศร์เอื้อ เอาจิตร | ||
+ | ยอมยอบขยาดฤทธิ์ บ่อแย้ง | ||
+ | ปรีเปรมกระมลคิด กำเริบ เริงเฮย | ||
+ | จรจากพนสัณฑ์แสร้ง เสี่ยวซ้ายขวิดขวา ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๗๒ ลำพองโผนโลดเลี้ยว ลองเชิง | ||
+ | พบสัตวเสี่ยวชนเปิง ป่นปี้ | ||
+ | เฉวียนฉวัดวิ่งละเลิง ลัดทุ่ง ทางนา | ||
+ | เริ่งรีบครรไลลี้ ลาสเข้าเฃตรพนม ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๗๓ ลุเบญจพรรพตอ้าง อวดฤทธิ | ||
+ | แดเทพยซึ่งสถิตย์ ถิ่นนั้น | ||
+ | งัดก้อนศิลาขวิด ขวักไขว่ | ||
+ | ห้ำเสี่ยวสิงขรหั้น หักล้มแหลกกระจาย ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
+ | |||
+ | ===แผ่นที่ ๔๐ – ขุนโอวาทวรกิจ=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๒๗๔ แล้วเผยผรุศเร้า ชวนรบ | ||
+ | ท่านก็ใหญ่ในภพ แผ่นหล้า | ||
+ | ฤๅเดชขจรจบ รอบจักร วาฬแฮ | ||
+ | อย่านิ่งอย่าเนิ่นช้า ต่อโต้ฤทธิไกร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๗๕ ฝ่ายฝูงเทเวศรเจ้า จอมผา | ||
+ | สดับพจน์ทรพีพา ละพร้อง | ||
+ | จึงมีมธุรวา จาตอบ ประชดเฮย | ||
+ | เราหมดทั้งพวกพ้อง พ่ายแพ้พาลมหิงห์ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๗๖ ผิท่านใคร่รบสู้ ลองฤทธิ | ||
+ | มีเทพย์หนึ่งสถิตย สมุทโพ้น | ||
+ | ฤๅเดชทั่วทุกทิศ เปนใหญ่ ยิ่งเฮย | ||
+ | เชิญท่านชวนเธอโน้น ที่ชี้จงจร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๗๗ สดับถ้ยเทเวศแล้ว เรวมา | ||
+ | ลุเฃตรฝั่งมหา สมุทกว้าง | ||
+ | โจนลงเล่นชลา ละลอกลั่น ทเลเฮย | ||
+ | ขวิดทึกวนวิ่งคว้าง ฝั่งพื้นเพียงทลาย ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๗๘ ว่าเหวยเทพยสถิตยท้อง นัที | ||
+ | ฤๅเดชศักดามี ยิ่งผู้ | ||
+ | ตัวเราชื่อทรพี จักต่อ ท่านนา | ||
+ | เรวเร่งออกรบสู้ จักรู้ฤทธิมหิงษ์ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๗๙ เทเวศรเอื้อนวัจน์โต้ ตอบอัดถ์ | ||
+ | เราเมตตาสรรพสัตว์ ทั่วหน้า | ||
+ | ตัวเธอถ่อยสาหัศ หาญฮึก นักนอ | ||
+ | ควรจักขอบคุณข้า ดับร้อนศุขเกษม | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๐ กลับคิดทรยศย้อน คำไข | ||
+ | อวดเก่งการชิงไชย ยิ่งผู้ | ||
+ | อยากรบเร่งเรวไป ไกรลาศ โน้นนา | ||
+ | จึ่งจัดได้รบสู้ ต่อด้วยพระศุลี ฯ | ||
</tpoem> | </tpoem> |
รุ่นปัจจุบันของ 09:24, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
กำเหนิดทรพีในฝูงทรพา เทวดาช่วยรักษาจนทรพีเติบโตเท่าบิดา มาท้าแล้วขวิดทรพาผู้เป็นพ่อ ตาย
แผ่นที่ ๓๗ – ขุนโอวาทวรกิจ
๒๕๓ ทรพีสถิตยถิ่นถ้ำ | สุรการ | ||
ปวงเทพย์อภิบาล | ปกป้อง | ||
เจริญไวยศุขสำราญ | ฤทธิรุ่ง เรืองเฮย | ||
จรจากคูหาห้อง | ฮึกห้าวหาญคนอง ฯ | ||
๒๕๔ วัดรอยเหนเท่าเท้า | บิตุรงค์ | ||
สมจิตรที่จำนง | นึกไว้ | ||
จักเป็นศัตรูปลง | ชีพพ่อ ตนนา | ||
ตริเสรจแฝงตนใต้ | ร่มไม้ริมธาร ฯ | ||
๒๕๕ ฝ่ายทรพาเผือกผู้ | โสภณ | ||
ครั้นพระสุริยยล | เยี่ยมฟ้า | ||
พาพวกบริพารดล | แดนถิ่น ธารนา | ||
ต่างเลาะเสาะเล็มหญ้า | ย่างเยื้องบทจร ฯ | ||
๒๕๖ มหิงษ์มหิทธิเหี้ยม | ใจหาญ | ||
เหนพ่อโผนทยาน | จากซุ้ม | ||
ว่าเหวยกระบือพาล | ทุจริต | ||
มีแต่มัวมืดกลุ้ม | ราคร้ายฤษยา ฯ | ||
๒๕๗ หวงเมียฆ่าบุตรม้วย | มากหลาย | ||
ไป่คิดเกรงอบาย | บาปบ้าง | ||
เราเปนบุตรสืบสาย | โลหิต ท่านนา | ||
เจ็บจิตรจักหมายมล้าง | ชีพให้ดับสูญ ฯ | ||
๒๕๘ ทรพาพิโรธร้อง | เสียงดัง | ||
มึงบุตรบควรบัง | อาจสู้ | ||
มึงรบจักมรณัง | พินาศ เองนา | ||
เพราะประมาทตูผู้ | พ่อได้มีคุณ ฯ | ||
๒๕๙ ทรพีเผยพจน์โต้ | ตอบคำ | ||
ตัวท่านผิดทางธรรม | ก่อนโพ้น | ||
ปวงเทพยไปอุปถัมภ์ | พิทักษ์ ท่านนา | ||
ถึงเคราะห์คราวจักโข้น | ชีพม้วยอาสัญ ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๘ – ขุนโอวาทวรกิจ
๒๖๐ ทรพายินขัดแค้น | หุนหัน | ||
โผนเผ่นทะลวงถลัน | ฃวิดคว้า | ||
ทรพีย่อตัวยัน | ยืนรับ รบพ่อ | ||
ตัวต่อตัวต่างกล้า | ต่อโต้กลางแปลง ฯ | ||
๒๖๑ กาษรสองเสี่ยวสู้ | อลวน | ||
หาญต่อหาญเชิงชน | เชี่ยวรู้ | ||
ต่างคล่องต่างแคล่วยล | เสมอจักร หมุนนา | ||
เสียงดุจลมพยุอู้ | เอิกทั้งอารัญ ฯ | ||
๒๖๒ ทรพาเสียท่าทั้ง | เสียที | ||
ถอยเลี่ยงเอียงอินทรีย์ | พลาดขว้ำ | ||
กระบือบุตรรุดราวี | ไวว่อง | ||
คะยิกเสี่ยวฃยี้ซ้ำ | ชีพสิ้นดับสูญ ฯ | ||
๒๖๓ เสร็จศึกนึกขยิ่มยิ้ม | ปรีดา | ||
บานเบิกกระมลผา | ศุกแผ้ว | ||
ลำพองเผ่นโผนมา | ยังหมู่ มหิงษ์เฮย | ||
ดลพวกบริพารแล้ว | ลดเลี้ยวเลียโลม ฯ | ||
๒๖๔ ตระหลบจบกลิ่นเคล้า | คลึงชม | ||
โดยเพศสัตวนิยม | ราคกล้า | ||
ร่ายเร่ร่วมรักสม | สังวาศ | ||
แควไขว่ไล่ฃวิดคว้า | พุ่มไม้ไพรพง ฯ | ||
๒๖๕ บันเทิงเริงร่าร้า | สำราญ | ||
จรจากพวกบริพาร | เผ่นก้าว | ||
ลำพองคะนองหาญ | เหิมฮึก ใจเฮย | ||
โทนเที่ยวทุกแดนด้าว | อวดอ้างฤทธิไกร ฯ | ||
๒๖๖ ลุเฃตรถิ่นถ่านไท้ | เทวา | ||
แกล้งเสี่ยวหักพฤกษา | สนั่นก้อง | ||
โดยจิตรลุฤษยา | อยากย่ำ ยีเฮย | ||
กำเริบฤทธิคำรนร้อง | เรียกไท้เทวัญ ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๙ – ขุนโอวาทวรกิจ
๒๖๗ เหวยๆ เทพย์ทั่วทั้ง | ไพรสัณฑ์ | ||
เรืองเดชศักดาอัน | อาจกล้า | ||
อย่าหลบอย่าหลีกผัน | ภักตร์ซ่อน เสียเฮย | ||
เชิญเร่งเรวอย่าช้า | ต่อสู้ตูลอง ฯ | ||
๒๖๘ ปางจอมเทเวศรเจ้า | หิมวานต์ | ||
สดับพจน์ทรพีพาล | พูดท้า | ||
มันมหิงษ์ดิรัจฉาน | ชาติต่ำ นักนอ | ||
เราไป่ควรรบร้า | กับด้วยกาษร ฯ | ||
๒๖๙ จักเสื่อมเสียเดชด้วย | รณรงค์ | ||
ถึงมาดรบเราคง | ฆ่าได้ | ||
เกรงเทพย์ทั่วแดนดง | จักติ เตียนนา | ||
จำงดจำเงือดให้ | ชีพอ้ายมหิงษ์พาล ฯ | ||
๒๗๐ ตริแล้วตรัสตอบถ้อย | ทรพี | ||
เราไปอาจราวี | รบสู้ | ||
สิงฃรเทวบุตรมี | เดชยิ่ง นักพ่อ | ||
ผิใคร่รบใคร่รู้ | ฤทธิแล้วรณรงค์ ฯ | ||
๒๗๑ ฟังพจน์เทเวศร์เอื้อ | เอาจิตร | ||
ยอมยอบขยาดฤทธิ์ | บ่อแย้ง | ||
ปรีเปรมกระมลคิด | กำเริบ เริงเฮย | ||
จรจากพนสัณฑ์แสร้ง | เสี่ยวซ้ายขวิดขวา ฯ | ||
๒๗๒ ลำพองโผนโลดเลี้ยว | ลองเชิง | ||
พบสัตวเสี่ยวชนเปิง | ป่นปี้ | ||
เฉวียนฉวัดวิ่งละเลิง | ลัดทุ่ง ทางนา | ||
เริ่งรีบครรไลลี้ | ลาสเข้าเฃตรพนม ฯ | ||
๒๗๓ ลุเบญจพรรพตอ้าง | อวดฤทธิ | ||
แดเทพยซึ่งสถิตย์ | ถิ่นนั้น | ||
งัดก้อนศิลาขวิด | ขวักไขว่ | ||
ห้ำเสี่ยวสิงขรหั้น | หักล้มแหลกกระจาย ฯ | ||
แผ่นที่ ๔๐ – ขุนโอวาทวรกิจ
๒๗๔ แล้วเผยผรุศเร้า | ชวนรบ | ||
ท่านก็ใหญ่ในภพ | แผ่นหล้า | ||
ฤๅเดชขจรจบ | รอบจักร วาฬแฮ | ||
อย่านิ่งอย่าเนิ่นช้า | ต่อโต้ฤทธิไกร ฯ | ||
๒๗๕ ฝ่ายฝูงเทเวศรเจ้า | จอมผา | ||
สดับพจน์ทรพีพา | ละพร้อง | ||
จึงมีมธุรวา | จาตอบ ประชดเฮย | ||
เราหมดทั้งพวกพ้อง | พ่ายแพ้พาลมหิงห์ ฯ | ||
๒๗๖ ผิท่านใคร่รบสู้ | ลองฤทธิ | ||
มีเทพย์หนึ่งสถิตย | สมุทโพ้น | ||
ฤๅเดชทั่วทุกทิศ | เปนใหญ่ ยิ่งเฮย | ||
เชิญท่านชวนเธอโน้น | ที่ชี้จงจร ฯ | ||
๒๗๗ สดับถ้ยเทเวศแล้ว | เรวมา | ||
ลุเฃตรฝั่งมหา | สมุทกว้าง | ||
โจนลงเล่นชลา | ละลอกลั่น ทเลเฮย | ||
ขวิดทึกวนวิ่งคว้าง | ฝั่งพื้นเพียงทลาย ฯ | ||
๒๗๘ ว่าเหวยเทพยสถิตยท้อง | นัที | ||
ฤๅเดชศักดามี | ยิ่งผู้ | ||
ตัวเราชื่อทรพี | จักต่อ ท่านนา | ||
เรวเร่งออกรบสู้ | จักรู้ฤทธิมหิงษ์ ฯ | ||
๒๗๙ เทเวศรเอื้อนวัจน์โต้ | ตอบอัดถ์ | ||
เราเมตตาสรรพสัตว์ | ทั่วหน้า | ||
ตัวเธอถ่อยสาหัศ | หาญฮึก นักนอ | ||
ควรจักขอบคุณข้า | ดับร้อนศุขเกษม | ||
๒๘๐ กลับคิดทรยศย้อน | คำไข | ||
อวดเก่งการชิงไชย | ยิ่งผู้ | ||
อยากรบเร่งเรวไป | ไกรลาศ โน้นนา | ||
จึ่งจัดได้รบสู้ | ต่อด้วยพระศุลี ฯ | ||