พระนลคำฉันท์
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(→สรรคที่ ๒) |
(→สรรคที่ ๓) |
||
แถว 448: | แถว 448: | ||
====สรรคที่ ๓==== | ====สรรคที่ ๓==== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
- | ๏ | + | <sup>อินทรวิเชียรฉันท์</sup> |
+ | ๏ เมื่อนั้นพระนลนน ทะกมลวิมลฉาย | ||
+ | น้อมก้มประนมผาย พจเผยเฉลยวอน | ||
+ | |||
+ | ๏ อ้าองค์พระทรงฤทธิ์ สุรสิทธิ์มหิศร | ||
+ | โลกหล้านรากร กรก้มประนมคัล | ||
+ | |||
+ | ๏ ฃ้านี้เสมอฃ้า อมราภิฤทธิ์อัน | ||
+ | เฉกฉัตรอุบัติกัน ภพรมยะร่มเย็น | ||
+ | |||
+ | ๏ สี่องค์ประสงค์ใช้ กิจใดบ่ลำเค็ญ | ||
+ | หมายปองสนอมเปน ดุจฃ้าพระบาทบงส์ | ||
+ | |||
+ | ๏ แต่ฃ้าจะทูลถาม พจตามคะดีตรง | ||
+ | เทพช่วยอำนวยมง คลเพื่อพราทร | ||
+ | |||
+ | ๏ สี่เทพธคือใคร สุรไกรอลงกรณ์ | ||
+ | เลิศหล้าสถาพร ทิพลักษณ์วิไลยไร | ||
+ | |||
+ | ๏ สี่เธอจะใช้ฃ้า กิจภาระฉันไหน | ||
+ | โองการประการใด สุรเทพประทานเทอญ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๏ เมื่อนั้นสุราธิป ทิพราชจำเริญ | ||
+ | อวยอัตถ์ดำรัสเชิญ มธุรสพระพจมาน | ||
+ | |||
+ | ๏ เรานั้นพระอินทร์นี่ อคนีมณีฉาน | ||
+ | นั่นคือพระโลกบาล ยมรักษะทักษิณ | ||
+ | |||
+ | ๏ โน่นวาริโลมลัก ษณะพักตระโศภิน | ||
+ | เปนเจ้ากระแสสินธุ์ พระวรุณวรางค์เรือง | ||
+ | |||
+ | ๏ สี่เราเสด็จมา พสุธามลังเมลือง | ||
+ | มุ่งใจจะไปเมือง ระบุฃ่าวสยุมพร | ||
+ | |||
+ | ๏ ใคร่ได้ธิดาราช อภิลาษลอออร | ||
+ | หวังพายุพาจร ภพเทวะเขมี | ||
+ | |||
+ | ๏ ขอเชิญพระนลจร ณะสมรสุมาลย์ศรี | ||
+ | ทูลทัมะยันตี กลทูตทำนูลความ | ||
+ | |||
+ | ๏ ว่าองค์พระวาสพ สุรภพพิไลยราม | ||
+ | มาดินถวิลทราม วยะใคร่จะได้นาง | ||
+ | |||
+ | ๏ อีกองค์วรุณลัก ษณะพักตระโศภางค์ | ||
+ | หมายชวนพระนวลปราง อภิรมยะชมขวัญ | ||
+ | |||
+ | ๏ หนึ่งองค์พระยมใคร่ จิตได้พระเพ็ญจันทร์ | ||
+ | หวังพาพระลาวัณย์ กรคล้องตระกององค์ | ||
+ | |||
+ | ๏ ทั้งองค์พระเจ็ดกร อรชรขจรทรง | ||
+ | หมายโลมพระโฉมยง สุภคาประภาการ | ||
+ | |||
+ | ๏ สี่สู่สมาคม ณะสยมพโรฬาร | ||
+ | หวังองคะนงคราญ ศุภลักษณ์ประจักษ์ใจ | ||
+ | |||
+ | ๏ นางจงประจงสรร สุรฉันทะอาลัย | ||
+ | เลือกหนึ่งพระองค์ใน จตุเทพธหมายมา ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๏ เมื่อนั้นพระนลยิน พระมหินทะเจรจา | ||
+ | ยิ่งฟังก็กังฃา อุระขุ่นรำคาญเคือง | ||
+ | |||
+ | ๏ อ้าองค์สุเรศร อสุเรศร์บ่รอเรือง | ||
+ | รอบราบประภาพเปลือง พิษพาลบ่ทานทน | ||
+ | |||
+ | ๏ ฃ้ายกนิการชาญ ชวหาญระเห็จหน | ||
+ | ด่วนโดยสถลกล จะกระหืดกระหอบเห็น | ||
+ | |||
+ | ๏ เพื่อการสยุมพร พระยุพาประภาเพ็ญ | ||
+ | หมายมิตรบ่คิดเข็ญ ทุรทางณะกลางไพร | ||
+ | |||
+ | ๏ บัดนี้พระเปนเจ้า ธจะให้ระเห็จไป | ||
+ | ทูลความณะทรามไวย กลสื่อสำนารนาย | ||
+ | |||
+ | ๏ ฃ้าเองประสงค์นาง นุชพางอุราผาย | ||
+ | ทุกเวรบ่เว้นวาย อุระหม่นกมลหมอง | ||
+ | |||
+ | ๏ โปรดให้อภัยฃ้า ธุระภาระอื่นปอง | ||
+ | ใช้ฃ้าและฃ้าจอง จิตให้พระใช้เจียว ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๏ เมื่อนั้นพระมัฆวาน พจมานธฉุนเฉียว | ||
+ | ดูดู๋ประเดี๋ยวเดียว พระก็กลับก็กลายไป | ||
+ | |||
+ | ๏ เมื่อกี้พระนลว่า กิจภาระฉันไหน | ||
+ | โองการประการใด ก็บ่คิดจะบิดเบือน | ||
+ | |||
+ | ๏ ครั้นเราดำรสวาน มหิบาลก็แชเชือน | ||
+ | เกลื่อนกลบจะลบเลือน ดุจนี้มิบังควร | ||
+ | |||
+ | ๏ ไปเถิดพระนลไป จรไวบ่เรรวน | ||
+ | ตัดโศกวิโยคครวญ ผิวโศกจะสื่อไฉน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๏ เมื่อนนั้นพระนลอิด อุระอัดระอาใจ | ||
+ | จำเปนก็จำไป ดุจเทพจำนง | ||
+ | |||
+ | ๏ หวนมีมนาดูร ธก็ทูลพระอินทร์องค์ | ||
+ | เวียงวังยุพาวง พลแขงกำแพงกัน | ||
+ | |||
+ | ๏ ฃ้าฤาจะเฃ้าได้ กลใดพระทรงธรรม์ | ||
+ | แน่แล้วบ่แคล้วอัน พจฃ้าทำนูลความ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๏ เมื่อนั้นพระพันตา อมราธิเบนทร์งาม | ||
+ | ตรัสตอบพระนลตาม จิตหวังพระบังอร | ||
+ | |||
+ | ๏ ดูราพระนลภู ธรผู้สถาพร | ||
+ | เธออย่ามนาวรณ์ กิจนั้นมิพรั่นพรึง | ||
+ | |||
+ | ๏ เราอาจอำนวนให้ จรเตร็จเสด็จถึง | ||
+ | ผู้คนประตูกรึง บ่มิบังมิกั้นกาง | ||
+ | |||
+ | ๏ เธอจงเสด็จไป ดลในนิเวศน์นาง | ||
+ | พริบเนตระเดียวทาง ทุรถั่นก็ถึงองค์ | ||
+ | |||
+ | ๏ พออินทะโองการ พจมานธหมดลง | ||
+ | นลราชระเห็จตรง กลวายุพาไป | ||
+ | |||
+ | ๏ ลัดนิ้วพระหัตถ์เดียว พระก็ดลณะวังใน | ||
+ | ทวยหาญทหารใคร ก็บ่ห่อนจะเห็นองค์ | ||
+ | |||
+ | ๏ ปราการตระการกั้น บ่มิกันพระนลยง | ||
+ | แวดป้อมและล้อมวง ก็ประหนึ่งบ่มีตา ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๏ เมื่อนั้นนิษัธนาถ ยลราชกานดา | ||
+ | นวลนงพงาวา มวิลาสวิไลยศรี | ||
+ | |||
+ | ๏ โศภางค์สอางอ่อน อรชรสุพรรณี | ||
+ | เพราพร้อมมลม่อมมี สิริเลิศสราญตา | ||
+ | |||
+ | ๏ เอวองคะอ้อนแอ้น อุระแม้นประทุมมา | ||
+ | ลัยแย้มยะยวนยา มะกมุทบดีเชย | ||
+ | |||
+ | ๏ เพ็ญจันทร์บ่เพ็ญจริง ดุจหญิงฉนี้เลย | ||
+ | ใครใดจะได้เคย ยลนางสำอางเหมือน | ||
+ | |||
+ | ๏ รำพึงตลึงเล็ง พิศเพิ่งพระเพ็ญเดือน | ||
+ | ดวง:-)็แชเชือน กิจทูตมิพึงทำ | ||
+ | |||
+ | ๏ หวนหักหทัยท้อ จิตแท้ทวีรำ | ||
+ | คาญขุ่นระคายคำ สุรเทพธใช้มา ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๏ บัดนั้นกำนัลนาง บ่มิห่างยุพาภา | ||
+ | ล้อมเล่หะดารา กรล้อมพระจันทร | ||
+ | |||
+ | ๏ เห็นองค์พระไนษัธ สิริรัตน์วราภรณ์ | ||
+ | เลอล้ำนรากร ทินกรบ่เทียมทัน | ||
+ | |||
+ | ๏ ต่างนางก็ออเออ มนเผลอมะเมอฝัน | ||
+ | ยักษ์นาคะคนธรรพ์ สุรทิพยาคม | ||
+ | |||
+ | ๏ ใครหนอลออทรง อรองค์อำเรอชม | ||
+ | งอนงามอร่ามรมย์ ภพนี้บ่มีสอง | ||
+ | |||
+ | ๏ พิศรูปก็เลิศลักษณ์ พิศพักตร์ก็เพ็ญผอง | ||
+ | พิศองค์ลออออง พิศมาดสวาดิ์หมาย | ||
+ | |||
+ | ๏ ต่างนางก็งวยงง พิศวงพระทรงฉาย | ||
+ | อยากผายบ่อาจผาย พจถามพระภูธร | ||
+ | |||
+ | ๏ ต่างนางก็บังคม สิรก้มประนมกร | ||
+ | อ้ำอึ้งอุราอร บ่มิอาจจำนรรจา ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๏ เมื่อนั้นพระนงเภา อรเยาวะโสภา | ||
+ | หากในหทัยมา นพมาณะวังใน | ||
+ | |||
+ | ๏ งามดังอนงค์ทรง สิริโฉมประโลมใจ | ||
+ | ใครหนอฉนี้ใคร ฤจะเทพเสด็จมา | ||
+ | |||
+ | ๏ นลยิ้มพระนางยิ้ม พิศพริ้มประไพตา | ||
+ | พลางองค์พระนงพา ลก็ถามพระนลไป | ||
+ | |||
+ | ๏ ดูราพระทรงศักดิ์ ศุภลักษณ์วิไลยไกร | ||
+ | เหตุหาญประการใด พระเสด็จณะวังหลวง | ||
+ | |||
+ | ๏ จู่ถึงประหนึ่งเท วะสุเรศะเลอสรวง | ||
+ | ไพร่พลพหลปวง ก็บ่ห้ามบ่ปรามองค์ | ||
+ | |||
+ | ๏ มาได้ก็โดยฤท ธิมหิศรธำรง | ||
+ | อันซึ่งพระองค์ทรง สุรภาพคือใคร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๏ เมื่อนั้นพระนลยิน อรพินทะปราไสย | ||
+ | ตรัสตอบยุบลไป ดุจเทพจำนง | ||
+ | |||
+ | ๏ ฃ้านามพระนลไน ษธไอศวรรย์ทรง | ||
+ | มาโดยประสงค์องค์ จตุเทพมาดิน | ||
+ | |||
+ | ๏ องค์เพลิงเถกิงกาจ ยมราชวรุณอินทร์ | ||
+ | สี่องคะทรงจิน ตะประสงค์จำนงใจ | ||
+ | |||
+ | ๏ หวังพายุพาจร กลพายุพาไป | ||
+ | สู่ทิพย์สถานใน ภพหล้าสง่าทรง | ||
+ | |||
+ | ๏ เสพย์สุขสถาวร นิรชรถนอมองค์ | ||
+ | เพ็ญพรรณะบรรจง มลไร้วิไลยราม | ||
+ | |||
+ | ๏ สี่เทพธใช้อา ตมะมาทำนูลความ | ||
+ | เปนทูตแถลงตาม ศุภอัตถ์อำนวยไข | ||
+ | |||
+ | ๏ นางจงประจงสรร สุรฉันทะอาลัย | ||
+ | เลือกหนึ่งพระองค์ใน จตุเทพธหมายมา ฯ | ||
</tpoem> | </tpoem> | ||
+ | |||
====สรรคที่ ๔==== | ====สรรคที่ ๔==== | ||
<tpoem> | <tpoem> |
การปรับปรุง เมื่อ 09:46, 6 สิงหาคม 2552
ข้อมูลเบื้องต้น
พระนิพนธ์: พระนิพนธ์พระราชวรวงศ์เธอ กรมหมื่นพิทยาลงกรณ
ขาดสรรคที่ ๒๑ - ๒๕
บทประพันธ์
สดุดี
วสันตติลกฉันท์ | |||
๏ อัญขยมประนมนขประณาม | พระสยามสวามี | ||
เชลงฉันท์ประพันธสดุดี | นรเทพเถกิงไกร | ||
๏ จักรพรรดิขัตติยนรินทร์ | ปถพินทร์ทิพาลัย | ||
ดั่งรามราฆพไผท | กิติศักดิ์ประจักษ์จินต์ | ||
๏ สมเด็จปรเมนทรมหา | วชิราวุธาวนินทร์ | ||
เอกองค์พระมงกุฏสิริน | ทสุคันธ์สมัญญา | ||
๏ นามเมืองก็เรืองกิติวิมล | เพราะยุบลพระราชา | ||
นามราชก็เรืองกิติประภา | กรเหตุประเทศเรือง | ||
๏ โสภาวิชาภรณแพร้ว | กลแก้วกำจายเมือง | ||
โสภณพิมลสตยเนือง | นิติธรขจรธรรม์ | ||
๏ ในสรวงก็แสงสุริยส่อง | ทิวก่องณะกลางวัน | ||
สิ้นสูรย์ก็แสงศิศิรจัน | ทรจ้าณะราตรี | ||
๏ สูรย์จันทร์ก็ปันทินนิศา | จกรานุจรมี | ||
เวรเปลี่ยนและเวียนศศิรวี | ปริวัตระผลัดกัน | ||
๏ อันองค์พระมงกุฏกษัตริย์ | ทนุรัฐนครฃัณฑ์ | ||
วันคืนพระยืนจิตกระสัน | ธุรม่งพระองค์เดียว | ||
๏ เชอดชาติพระราชประยุรรัก | มนภักดิกลมเกลียว | ||
เสนาประชานรก็เหนียว | จิตรักสมัคคุณ | ||
๏ ครองดินอรินทมนเรนทร์ | ประเมนทร์มฆาดุลย์ | ||
เดชเปรื่องกระเดื่องพระยศบุณ | ยโศลกสิเรนทร | ||
๏ สรวมคุณพระไตรย์สรณรัตน์ | สิริภัทร์อุบัติพร | ||
ยิ่งกี้พระกีรติขจร | ทิศเทอดคุณาธาร | ||
๏ พุทธานุภาพผริตผล | สุขดลอดูลย์ดาล | ||
ธรรมานุภาพพิมลภูล | ชยเชอดชลอธรรม์ | ||
๏ จำเริญพระชนม์ธนสุขี | พลศรีสอางพรรณ | ||
ไร้โรคนิราศภยนิรัน | ตรทุกขถอยไกล | ||
๏ ฃ้าบาทประดิษฐ์พจประพันธ์ | บทฉันท์ชลอใจ | ||
ดำเนิรนิทานพระนลไน | ษธเบื้องฉบับบรรพ์ | ||
๏ ทูลแทบพระราชบทมาลย์ | มหิพาลวิบูลย์ธรรม์ | ||
หวังเสริมสราญกมลกรรณ | พระนราธิราชา ฯ | ||
สรรคที่ ๑
วสันตติลกฉันท์ | |||
๏ ยังมีกษัตริย์นิษธราษฎร์ | นลราชสมัญญา | ||
ลือฃามพระนามนลนรา | ธิปทั่วไผทศรี | ||
๏ เฉกฉัตรอุบัตินิษธร่ม | อภิรมยะลาภี | ||
สมบัติพิพัฒนะธนี | ธรณีระบือบุญ | ||
๏ ทรงศักดิ์ประจักษ์จิตประจำ | รสธรรมธิราดุลย์ | ||
นานาคุณานุคุณจุน | จิตเหิมเฉลิมรมย์ | ||
๏ ทรงเดชวิเศษศรวิสิฎฐ์ | อภิฤทธิ์ปรากรม | ||
เลี้ยงราษฎร์พระราชอุปสดมภ์ | อดิเรกอเนกนันท์ | ||
๏ ทรงโฉมประโลมจิตประเจิด | สิริเลิศะรังสรรค์ | ||
อำไพประพลพิมลพรรณื | ผิวพิศก็ติดตา | ||
๏ แคล่วคล่องทำนองอศวชาติ | จรผาดผยองพา | ||
เปนปิ่นมหารถมหา | รถอื่นบ่ขืนแขง | ||
๏ รู้หลังประจักษ์จตุรเวท | นรเศรษฐะกำแหง | ||
เชิงชั้นพนันนลระแวง | จิตรักตระหนักนัย | ||
๏ อวยทานอุทารอุทยเทอด | นรเลิศสุฃาลัย | ||
บรรเทิงสเริงสริระไภ | ยพิบัติบ่บีฑา | ||
๏ เสนาพลาธิกพหล | นรชนระบือชา | ||
เหิ่มหาญทยานหทยทา | นพแทตย์บ่เทียมทาน | ||
๏ เกริกเกียรติ์กระหลบพิภพแม้น | ภพแมนมโหฬาร | ||
เสมอศักดิ์ศักระมฆวาน | สุรสิทธิ์รังสรรค์ ฯ | ||
๏ ยังมีพระภีมะมรุเดช | นคเรศวิทรรภ์ฃัณฑ์ | ||
ครองราชย์บำราศบรถวัล | ยเถลิงเถกิงศรี | ||
๏ ไพร่ฟ้าประชากรเกษม | สุขเหมหทัยทวี | ||
เรืองรมยะร่มนิคมมี | พิตภัทระภูลเพ็ญ | ||
๏ แต่องค์พระภีมะนิรรม | ยะระทมระทวยเข็ญ | ||
หมายปองและหมองมนลำเค็ญ | เพราะบ่สิทธิสมหมาย | ||
๏ เหตุไร้พระราชบุตระบุตรี | มหิษีฤดีดาย | ||
กำศรดระทดหทยวาย | อุระร้อนบ่ห่อนมี | ||
๏ บำเพ็ญกุศลผลก็ไร้ | มนไหม้มลายศรี | ||
หลายหลากประจากธนมณี | พรพิตก็นิษผล | ||
๏ วันหนึ่งมนีวิริยกล้า | ตละฌานะโกศล | ||
สู่ราชสถานถิรถกล | ชชวาลตระการตา | ||
๏ จึ่งภีมะราชและมหิษี | จิตปรีดิหรรษา | ||
ซาบซ่านสราญกมลมา | นิตน้อมประฌามเธอ | ||
๏ เชิญองค์พระดาบสสถิต | ยณะอาศน์อุไรเลอ | ||
สององคะทรงบำรุบำเรอ | ปฏิบัิติพระโยคี | ||
๏ เมื่อนั้นมุนีสถิรธรร | มอรัญยะวาสี | ||
เปี่ยมปิติในหทยมี | มนเหมเกษมศานติ์ | ||
๏ อวยพรถวายนฤบดี | มหิษีวิมลมาลย์ | ||
จงทรงพระราชสิริสราญ | สุรฤทธิธำรง | ||
๏ อันใดพระใคร่จิตกระสัน | สุขหรรษะจำนง | ||
อันนั้นประสบศุภประสงค์ | พรสิทธิสมบูรณ์ | ||
๏ หมายมีบุตรีบุตระประเสริฐ | ฉวิเฉิดฉมามูรธ์ | ||
เปนศรีมหานครคูณ | กิติเลื่องระบือไกร | ||
๏ จงสบมโนรถประสง | คจำนงมนุญใน | ||
ไป่คลาดพระราชหฤทัย | ดุจอาตมะอวยถวาย | ||
๏ ครั้งเสร็จประสิทธิ์พระพิพัฒน์ | พระวนัสถะผันผาย | ||
ทูลลานราธิปและหมาย | ทิศถิ่นพนาลัย ฯ | ||
๏ ฝ่ายองค์พระปินนรวิทรร | ภสุธรรมะธรไท | ||
อีกนางพระยายุวประไพ | อภิลาษลออองค์ | ||
๏ จำเดิมมุนีวิริยเดช | วรเวทธำรง | ||
เธอช่วยอำนวยพระพรมง | คลสิทธิสมปอง | ||
๏ แต่นั้นสุรางคะมหิษี | ธก็มีบุตรีสนอง | ||
สวาดิ์แสนเสน่ห์สนิทสอง | ปฏิพัทธะเพียงใจ | ||
๏ อีกมีพระราชดนุชสาม | ทมะนามเกรียงไกร | ||
หนึ่งทานตะหนึ่งทมนะไช | ยะยศาภิศักดิ์ศรี | ||
๏ ฝ่ายราชบุตรีสิริยโศ | ธรทัมะยันตี | ||
พรายเพราพระเยาวะดรุณี | สุขุมาลละลานเลอ | ||
๏ ทรงศรีฉวีวรวิลาส | กลวาดวิมลเสมอ | ||
ใครยลก็ดลจิตเลมอ | มนถึงคนึงศรี | ||
๏ ในฟ้าจะหาอรสุรางค์ | ดุจนางก็ห่อนมี | ||
ในดินจะหาอรยุพี | กลนุชก็สุดหา | ||
๏ ความงามณะสามภพเสนอ | จะเสมอบ่มีมา | ||
ทรามไวยประไพพรศุภา | ผิวเห็นก็เปนบุญ ฯ | ||
๏ ฝ่ายองค์นิษัธฃติยนาถ | นลราชระลือคุณ | ||
ภๅโฉมประโลมนยนะสุน | ทรทั่วไผทศรี | ||
๏ ทราบศัพท์ยุบลนลอนันต์ | ณะวิทรรภะธานี | ||
จวบองค์พระราชวรบุตรี | ธก็รู้ระหัสสาร | ||
๏ ปางปวงประชานิษธราษฎร์ | ก็นินาทะพิสดาร | ||
ภๅลักษณ์ยุบลวิมลมาลย์ | พระวิทรรภะนารี | ||
๏ จวบจนพระนลธก็ตระหนัก | วรลักษณ์พระบุตรี | ||
ต่างองค์ก็ต่างกมลมี | ปฏิพัทธะผูกพัน | ||
๏ ยิ่งยินระบินยุบลภๅ | ก็ระบือหทัยศัลย์ | ||
นางใคร่จะยลพระนลครัน | นลใครจะยลนาง ฯ | ||
๏ เมื่อนั้นพระนลพิมลโฉม | อุระโซมระคางขนาง | ||
หมายน้องและหมองกมลหมาง | เพราะบ่เหมือนกมลหมาย | ||
๏ วันหนึ่งพระจึ่งจรประพาศ | พนราชสราญกาย | ||
องค์เดียวพระเที่ยวทุรณะทาย | บทท่องระโหฐาน | ||
๏ ยลหงส์หิรญวิมลเมิล | มนเพลินพิบูลย์บาน | ||
สำเริมประเทิงหทยะลาน | จิตเล่นบ่เห็นองค์ | ||
๏ ปางนั้นนราธิปกษัตริ์ | ยนิษัธะธำรง | ||
ซอกซอนและซ่อนคณะพิหง | คและหงสะหลงเผลอ | ||
๏ เมียงเมิลดำเนิรบทบ่แกรบ | จรแอบกำบังเฌอ | ||
จับได้สุโนคพระนลเธอ | ก็แจร่มจรูญปรีดิ์ | ||
๏ ฝ่ายหงสะเหมวรวิหค | ก็สทกสท้านมี | ||
ใจกลัวระรัวสริระตี | อุระข้อนคนึงครวญ ฯ | ||
ทูลพระนลว่า | |||
๏ อ้าองค์พระทรงสุรมเห | ศรศักดิ์นเรศวร | ||
ภูวนาถพระบาทยุคลควร | ภพพึ่งสำนึงนาน | ||
๏ แม้นทรงพระคุณกรุณโปรด | สละโทษมิสังหาร | ||
ขอรองลอองพระบทมาลย์ | กลทูตนำทูลเสนอ | ||
๏ แด่นางพระราชปิยยุพา | พระธิดาวิทรรภ์เธอ | ||
สำแดงพระคุณอดุลเลอ | นรราชนเรสูร | ||
๏ นางทราบยุบลพระนลแล้ว | ฤจะแคล้วอุราดูร | ||
จักครวญจะใคร่หททภูล | จิตเล่ห์เสนหา ฯ | ||
๏ ฟังหงส์ทำนูลมธุรวาท | นลราชหรรษา | ||
ปลดปล่อยพิหคพิหคลา | จรรีบระเห็จหน | ||
๏ พาพวกพิหงคะคณะหมาย | มนบ่ายโพยมบน | ||
ฉิวฉิวละลิ่วอำพรดล | ณะวิทรรภะธานี | ||
๏ ลงยังพระราชอุทยาน | ยุวมาลย์พระบุตรี | ||
ชมพรรณ์กุสุมสุขุมปรี | ดิจรัสจรูงราม | ||
๏ เมื่อนั้นพระองค์อรธิดา | ทศนาสุโนคงาม | ||
คิดใคร่จะได้ก็จรตาม | บริษัทก็ตามองค์ | ||
๏ แอบอ้อมแลล้อมคณะสุโนค | และกระโชกจะจังหงส์ | ||
หวุดหวิดกระชิดจิตพวง | ผิวใกล้วก็ไป่ทัน | ||
๏ ปางราชยุพาพรประไพ | จรไล่พิหคหัน | ||
หนีนางและห่างคณะกำนัล | ก็สุโนคเสนอสาร ฯ | ||
หงส์ทูลนางว่า | |||
๏ อ้าองค์พระราชวรบุตรี | ศุภศรีฉวีกาญจน์ | ||
เพ็ญพักตร์พิมลกลสุมาลย์ | อรเอี่ยมอุไรพรรณ์ | ||
๏ อันในนิษัธฃติยะนาถ | อธิราชยะรังสรรค์ | ||
ไพศาลพิศลย์ผลอนันต์ | นลผู้ผดุงเมือง | ||
๏ อันองค์พระนลพิมลเฉิด | ฉวิเลิศวิไลยเรือง | ||
บุญญาภิฤทธิ์พิชิตเปลือง | ปรภาพบ่พึงเผยอ | ||
๏ คนธรรพ์อุรุคสุรและราก | ษสมากบ่มีเสมอ | ||
ดาวเดือนบ่เหมือนพระนลเธอ | นิติธรนิกรพิง | ||
๏ ฉันใดพระองค์อรประเสริฐ | สิริเลิศณเหล่าหญิง | ||
ฉันนั้นพระนลวิมลจริง | จิตรเลิศณะเหล่าชาย | ||
๏ ชายเลิศผิร่วมสมรเลิศ | จะประเสริฐะแหล่หลาย | ||
โลกหล้าจะหาอุภยะผาย | ภทระเหมือนมิพึงมี ฯ | ||
๏ เมื่อนั้นยุพาพรลำเภา | อรเยาวะสุนทริ | ||
ปางทรงสดับสกุณปรี | ดิก็ตอบยุบลไป | ||
๏ ดูราพิหคกนกหงส์ | จะประสงค์ประการใด | ||
จงเร่งระเห็จอำพรไคล | ณะนิษัธนครฃัณฑ์ | ||
๏ บรรยายยุบลกลประสงค์ | ดุจหงส์จำนงสรร | ||
ทูลองค์พระนลพลอนันต์ | กลที่ทำนูนเรา ฯ | ||
๏ บัดนั้นสุโนคสิรประณต | วรนุชนงเยาว์ | ||
ทูลลายุพาอรลำเภา | จรเหิรระเห็จคลา | ||
๏ ถ่องทูลพระนลนรบดี | ธก็ปรีดิหรรษา | ||
ปลื้มเปรมเกษมกมลมา | ลยะแผ้วพิมลศรี ฯ | ||
สรรคที่ ๒
อินทรวงศ์ฉันท์ | |||
๏ เมื่อนั้นพระไภมี | ยุวดีกำดัดฤดี | ||
คำนึงพระนลมี | นยะหงส์พิหงคะทูล | ||
๏ หมองหมายบ่วายว่าง | สุขนางก็ส่างก็สูญ | ||
อาดูรอดูลย์ภูล | พิศวาสบ่คลาดบ่คลาย | ||
๏ ยามนิทร์บ่นิทร์เนา | นิทระเศร้าทุรนทุราย | ||
ร้อนรนสกลกาย | บ่มิเหือดก็เดือดกมล | ||
๏ โภชน์ตั้งก็นั่งเฉย | บ่เสวยกระยาสุคนธ์ | ||
กลุ้มกลัดสบัดตน | อุระเข็ญลำเค็ญรำคาญ | ||
๏ พักตร์พิมพะพริ้มเพรา | พิศเศร้าบ่เบิกบ่บาน | ||
ขุ่นข้นกมลมาลย์ | มลหมางระคางระคาย | ||
๏ เคยสรวลบ่สรวลสันต์ | จิตซั้นระส่ำระสาย | ||
แค้นคิดระคายหมาย | มนแล้วก็แคล้วก็คลา | ||
๏ เคยมีฉวีฉ่อง | สิริผ่องประไพประภา | ||
บัดนี้ฉวีวา | มก็หมองบ่รองบ่เรือง | ||
๏ เผลอ ๆ มะเมอมน | จิตจนก็ข่นก็เคือง | ||
ผิวพักตร์ก็ชักเหลือง | วรรูปก็ซูปก็ผอม | ||
๏ บัดนั้นพระพี่เลี้ยง | ทนุเคียงยุพาถนอม | ||
เห็นราชธิดาตรอม | จิตหม่นกระวนกระวาย | ||
๏ หนักใจก็ไปเฝ้า | ณะพระเจ้าวิทรรภะฉาย | ||
ทูลว่าธิดาสาย | จิตไท้มิใครเสบย | ||
๏ เมื่อนั้นพระจอมธรร | มะวิทรรภะฟังเฉลย | ||
ห่อนรู้ระหัสเผย | ธก็ร้อนอุราสลาย | ||
๏ ลูกกรูก็ชีพกรู | จิตกรูบ่รู้สบาย | ||
ใจกรูบ่ดูดาย | อุระเดือดบ่เหือดทำงน | ||
๏ หนักในหทัยท้าว | อุระร้าวบ่รู้จะทน | ||
จึ่งองค์พระทรงพล | ก็ละห้อยละเหี่ยหทัย | ||
๏ รำลึกพระชนมา | ยุยุพาประภาพิไลย | ||
นงเยาว์ลำเภาไว | ยะก็รุ่นเจริญจรูญ | ||
๏ สมควรสยุมพร | อรชรพิธีพิทูร | ||
สมศักดิ์สมบูรณ์ | วรเกียรติ์ขจายขจร | ||
๏ ตรึกเสร็จก็ตรัสสั่ง | กิจดังมนานุสร | ||
เสนาพลากร | สุมนัสก็จัดก็ปัน | ||
๏ ส่งข่าวและป่าวทั่ว | นคเรศเฃตตะฃัณฑ์ | ||
ทุกรัฐกษัตริย์อัน | จิตหวังพระอังคนา | ||
๏ ทราบข่าวสยุมพร | อรไทยประไพประภา | ||
เสียวศัลย์กระสันหา | กลยาณิ์ประภาประไพ | ||
๏ ต่างองค์ทนงฤทธิ์ | มนคิดจะสมสมัย | ||
ต่างองค์ทนงใจ | จรหมายจะได้สมร | ||
๏ ร้อนรักตะหนักมาด | พิศวาสพระนางบวร | ||
เวียนหวังพระบังอร | อุระเต้นบ่เว้นทิวา | ||
๏ ไฝ่ถึงยุพาภี | มะลุตรีสุโลจนา | ||
ฝันถึงยุพาภา | ดรุณีพระภีมะพงศ์ | ||
๏ ต่างเตรียมพลากร | อภิฤทธิเรืองณรงค์ | ||
เนืองแน่นณะแดนดง | จรโดยวิทรรภ์วิถี | ||
๏ ถั่นถึงนครรัตน์ | ก็กษัตร์สุภัทร์พลี | ||
เฝ้าภีมะราชภี | มะก็รับก็เลี้ยงก็ดู ฯ | ||
๏ เมื่อนั้นมุนีนา | ทรญาณวิธานวิทู | ||
เชี่ยวณานวิศาลบู | รณะก่องเถกิงถกล | ||
๏ อีกทั้งมุนีบรร | พตอันวิชาวิมล | ||
สองเหิรระเห็จหน | จรโดยอำพรพิถี | ||
๏ ถั่นถึงสวรรค์เวียง | อมราวะดีมณี | ||
จึ่งสองพระโยคี | จรไปณะไวชยันต์ | ||
๏ เฝ้าองค์พระวาสพ | อมเรนทร์วฤตระหัน | ||
สมเด็จพระจอมสวรรค์ | ก็คำรพไชมมุนี | ||
๏ ถามทุกข์แลสุขใน | ภพโลกมนุษยะมี | ||
เจริญจรูญพิบูลย์ปรี | ดิสวัสดิ์ฤาฤษี | ||
๏ จึ่งสองมุนีน้อม | มนทูลทิวัสบดี | ||
ในโลกมนุษย์มี | สุขเปรมเกษมกมล | ||
๏ บรรดาพระราชา | ฃติยาธิเกียรติ์ถกล | ||
ทุกที่มหรีดล | ก็สวัสดิ์พิพัฒน์ประพันธ์ | ||
๏ เมื่อนั้นสุราธิป | ทิพราชมไหศวรรย์ | ||
ฟังทูลพระทรงธรร | มะก็ปริ่มหทัยะปรีดิ์ | ||
๏ ตรัสถามพระนักสิท | ธมหิทธิเวททวี | ||
ดูราพระโยคี | พรตผู้พิสุทธพิสัย | ||
๏ อันเหล่าพระราชา | ธิกษัตริย์วิวัฒน์วิชัย | ||
ครองเวียงกำเรียงไกร | อภิชิตมหิทธิ์มหัน | ||
๏ ต่างองคะต่างทรง | สุรภาพอเนกอนันต์ | ||
ทุกองค์ทรงธรรม์ | สุจริตวิสิฏฐ์วิศาล | ||
๏ ต่างองคะหายพักตร์ | บ่มิยาตรณะคัคะณานต์ | ||
ตูห่อนจะพบพาน | ภพนาถนรินทะใด | ||
๏ เหตุใดกษัตรา | ธิกอานุภาพะไกร | ||
จึ่งหายพระพักตร์ไป | บ่มิสู่สวรรคะเลย | ||
๏ เมื่อนั้นพระนารท | พจพร้อมฉลองเฉลย | ||
อันซึ่งกษัตริย์เคย | จรชั้นสวรรค์ก็หาย | ||
๏ ด้วยเหตุสยุมพร | อรชรสุพรรณราย | ||
กานดายุพาสาย | จิตภีมะวีระวงศ์ | ||
๏ ทุกเทศเกษตรรัฏ | ฐกษัตริย์ก็เตร็จก็ตรง | ||
สู่เวียงวิทรรภ์จง | มนมุ่งวิมลสุมาลย์ | ||
๏ เหตุนี้บ่มีใคร | จรเฝ้าพระมัฆะพาน | ||
สมเด็จมรุตวาน | ธตระหนักหทัยเทอญ ฯ | ||
๏ เมื่อนั้นพระโลกบาล | แลพระอัคนีเจริญ | ||
เสด็จเยือนพระอินทร์เมิล | พระฤษีสุมนต์ยุคล | ||
๏ ต่างองค์ก็ยินความ | มุนิงามแถลงยุบล | ||
ต่างองค์ก็มุ่งกมล | จะเสด็จณะเมทินี | ||
๏ เพื่อการสยุมพร | กลยาณิ์ประภาฉวี | ||
ต่างองค์ประสงค์ศรี | อรราชพาลิกา | ||
๏ องค์อินทร์วรุณยม | และพระเพลิงเถกิงประภา | ||
ต่างทรงมหาวา | หนะเหิรระเห็จทยาน | ||
๏ หมายมุ่งวิทรรภ์รัต | นะนครบวรวิศาล | ||
พรึบพร้อมพหลหาญ | พลแห่อำพรสลอน ฯ | ||
๏ กล่าวฝ่ายพระนลราช | นลนาถนิษัธนคร | ||
ทราบฃ่าวสยุมพร | อรนุชก็สุดกระสัน | ||
๏ รีบจัดพลากร | บทจรนครวิทรรภ์ | ||
คำนึงพระนุชพลัน | พระก็เร่งพหละคลา | ||
๏ นึกนุชบ่เหนื่อยนึก | อุระทึกระลึกยุพา | ||
หมายนางบ่หมางมา | นเสน่ห์วิมลสมร ฯ | ||
๏ เมื่อนั้นพระวัชรี | อัคนีเถกิงบวร | ||
ยมราชวรุณจร | พลผองผยองโพยม | ||
๏ ต่างยลพระนลทรง | สิริลักษณ์พิไลยประโลม | ||
ตรูตาสง่าโฉม | ภพหล้าจะหาบ่เหมือน | ||
๏ สี่เทพธอยุดพา | หนเด่นประดุจจะเดือน | ||
ลงจากโพยมเยือน | นลราชณะแนวพนม | ||
๏ มีเทพกถาสุน | ทรชื่นบ่ขื่นบ่ขม | ||
ถ้อยคำก็ฉ่ำฉม | ผิวฟังก็ดังจะกลืน | ||
๏ ดูราพระทรงศักดิ์ | ปรปักษ์บ่ฝ่าบ่ฝืน | ||
ขันแขงพระแสงปืน | อภิศักดิ์ตระหนักสวรรค์ | ||
๏ ทรงโฉมประโลมลัก | ษณะพักตร์ประจักษะพลัน | ||
ทรงศรีฉวีวรรณ | วรเดชวิเศษวิมล | ||
๏ เชิญองค์นิษัธนาถ | นลราชพลีพหล | ||
กอบกิจประกอบผล | ดุจเราจะกล่าวถวาย ฯ | ||
สรรคที่ ๓
อินทรวิเชียรฉันท์ | |||
๏ เมื่อนั้นพระนลนน | ทะกมลวิมลฉาย | ||
น้อมก้มประนมผาย | พจเผยเฉลยวอน | ||
๏ อ้าองค์พระทรงฤทธิ์ | สุรสิทธิ์มหิศร | ||
โลกหล้านรากร | กรก้มประนมคัล | ||
๏ ฃ้านี้เสมอฃ้า | อมราภิฤทธิ์อัน | ||
เฉกฉัตรอุบัติกัน | ภพรมยะร่มเย็น | ||
๏ สี่องค์ประสงค์ใช้ | กิจใดบ่ลำเค็ญ | ||
หมายปองสนอมเปน | ดุจฃ้าพระบาทบงส์ | ||
๏ แต่ฃ้าจะทูลถาม | พจตามคะดีตรง | ||
เทพช่วยอำนวยมง | คลเพื่อพราทร | ||
๏ สี่เทพธคือใคร | สุรไกรอลงกรณ์ | ||
เลิศหล้าสถาพร | ทิพลักษณ์วิไลยไร | ||
๏ สี่เธอจะใช้ฃ้า | กิจภาระฉันไหน | ||
โองการประการใด | สุรเทพประทานเทอญ ฯ | ||
๏ เมื่อนั้นสุราธิป | ทิพราชจำเริญ | ||
อวยอัตถ์ดำรัสเชิญ | มธุรสพระพจมาน | ||
๏ เรานั้นพระอินทร์นี่ | อคนีมณีฉาน | ||
นั่นคือพระโลกบาล | ยมรักษะทักษิณ | ||
๏ โน่นวาริโลมลัก | ษณะพักตระโศภิน | ||
เปนเจ้ากระแสสินธุ์ | พระวรุณวรางค์เรือง | ||
๏ สี่เราเสด็จมา | พสุธามลังเมลือง | ||
มุ่งใจจะไปเมือง | ระบุฃ่าวสยุมพร | ||
๏ ใคร่ได้ธิดาราช | อภิลาษลอออร | ||
หวังพายุพาจร | ภพเทวะเขมี | ||
๏ ขอเชิญพระนลจร | ณะสมรสุมาลย์ศรี | ||
ทูลทัมะยันตี | กลทูตทำนูลความ | ||
๏ ว่าองค์พระวาสพ | สุรภพพิไลยราม | ||
มาดินถวิลทราม | วยะใคร่จะได้นาง | ||
๏ อีกองค์วรุณลัก | ษณะพักตระโศภางค์ | ||
หมายชวนพระนวลปราง | อภิรมยะชมขวัญ | ||
๏ หนึ่งองค์พระยมใคร่ | จิตได้พระเพ็ญจันทร์ | ||
หวังพาพระลาวัณย์ | กรคล้องตระกององค์ | ||
๏ ทั้งองค์พระเจ็ดกร | อรชรขจรทรง | ||
หมายโลมพระโฉมยง | สุภคาประภาการ | ||
๏ สี่สู่สมาคม | ณะสยมพโรฬาร | ||
หวังองคะนงคราญ | ศุภลักษณ์ประจักษ์ใจ | ||
๏ นางจงประจงสรร | สุรฉันทะอาลัย | ||
เลือกหนึ่งพระองค์ใน | จตุเทพธหมายมา ฯ | ||
๏ เมื่อนั้นพระนลยิน | พระมหินทะเจรจา | ||
ยิ่งฟังก็กังฃา | อุระขุ่นรำคาญเคือง | ||
๏ อ้าองค์สุเรศร | อสุเรศร์บ่รอเรือง | ||
รอบราบประภาพเปลือง | พิษพาลบ่ทานทน | ||
๏ ฃ้ายกนิการชาญ | ชวหาญระเห็จหน | ||
ด่วนโดยสถลกล | จะกระหืดกระหอบเห็น | ||
๏ เพื่อการสยุมพร | พระยุพาประภาเพ็ญ | ||
หมายมิตรบ่คิดเข็ญ | ทุรทางณะกลางไพร | ||
๏ บัดนี้พระเปนเจ้า | ธจะให้ระเห็จไป | ||
ทูลความณะทรามไวย | กลสื่อสำนารนาย | ||
๏ ฃ้าเองประสงค์นาง | นุชพางอุราผาย | ||
ทุกเวรบ่เว้นวาย | อุระหม่นกมลหมอง | ||
๏ โปรดให้อภัยฃ้า | ธุระภาระอื่นปอง | ||
ใช้ฃ้าและฃ้าจอง | จิตให้พระใช้เจียว ฯ | ||
๏ เมื่อนั้นพระมัฆวาน | พจมานธฉุนเฉียว | ||
ดูดู๋ประเดี๋ยวเดียว | พระก็กลับก็กลายไป | ||
๏ เมื่อกี้พระนลว่า | กิจภาระฉันไหน | ||
โองการประการใด | ก็บ่คิดจะบิดเบือน | ||
๏ ครั้นเราดำรสวาน | มหิบาลก็แชเชือน | ||
เกลื่อนกลบจะลบเลือน | ดุจนี้มิบังควร | ||
๏ ไปเถิดพระนลไป | จรไวบ่เรรวน | ||
ตัดโศกวิโยคครวญ | ผิวโศกจะสื่อไฉน ฯ | ||
๏ เมื่อนนั้นพระนลอิด | อุระอัดระอาใจ | ||
จำเปนก็จำไป | ดุจเทพจำนง | ||
๏ หวนมีมนาดูร | ธก็ทูลพระอินทร์องค์ | ||
เวียงวังยุพาวง | พลแขงกำแพงกัน | ||
๏ ฃ้าฤาจะเฃ้าได้ | กลใดพระทรงธรรม์ | ||
แน่แล้วบ่แคล้วอัน | พจฃ้าทำนูลความ ฯ | ||
๏ เมื่อนั้นพระพันตา | อมราธิเบนทร์งาม | ||
ตรัสตอบพระนลตาม | จิตหวังพระบังอร | ||
๏ ดูราพระนลภู | ธรผู้สถาพร | ||
เธออย่ามนาวรณ์ | กิจนั้นมิพรั่นพรึง | ||
๏ เราอาจอำนวนให้ | จรเตร็จเสด็จถึง | ||
ผู้คนประตูกรึง | บ่มิบังมิกั้นกาง | ||
๏ เธอจงเสด็จไป | ดลในนิเวศน์นาง | ||
พริบเนตระเดียวทาง | ทุรถั่นก็ถึงองค์ | ||
๏ พออินทะโองการ | พจมานธหมดลง | ||
นลราชระเห็จตรง | กลวายุพาไป | ||
๏ ลัดนิ้วพระหัตถ์เดียว | พระก็ดลณะวังใน | ||
ทวยหาญทหารใคร | ก็บ่ห่อนจะเห็นองค์ | ||
๏ ปราการตระการกั้น | บ่มิกันพระนลยง | ||
แวดป้อมและล้อมวง | ก็ประหนึ่งบ่มีตา ฯ | ||
๏ เมื่อนั้นนิษัธนาถ | ยลราชกานดา | ||
นวลนงพงาวา | มวิลาสวิไลยศรี | ||
๏ โศภางค์สอางอ่อน | อรชรสุพรรณี | ||
เพราพร้อมมลม่อมมี | สิริเลิศสราญตา | ||
๏ เอวองคะอ้อนแอ้น | อุระแม้นประทุมมา | ||
ลัยแย้มยะยวนยา | มะกมุทบดีเชย | ||
๏ เพ็ญจันทร์บ่เพ็ญจริง | ดุจหญิงฉนี้เลย | ||
ใครใดจะได้เคย | ยลนางสำอางเหมือน | ||
๏ รำพึงตลึงเล็ง | พิศเพิ่งพระเพ็ญเดือน | ||
ดวง:-)็แชเชือน | กิจทูตมิพึงทำ | ||
๏ หวนหักหทัยท้อ | จิตแท้ทวีรำ | ||
คาญขุ่นระคายคำ | สุรเทพธใช้มา ฯ | ||
๏ บัดนั้นกำนัลนาง | บ่มิห่างยุพาภา | ||
ล้อมเล่หะดารา | กรล้อมพระจันทร | ||
๏ เห็นองค์พระไนษัธ | สิริรัตน์วราภรณ์ | ||
เลอล้ำนรากร | ทินกรบ่เทียมทัน | ||
๏ ต่างนางก็ออเออ | มนเผลอมะเมอฝัน | ||
ยักษ์นาคะคนธรรพ์ | สุรทิพยาคม | ||
๏ ใครหนอลออทรง | อรองค์อำเรอชม | ||
งอนงามอร่ามรมย์ | ภพนี้บ่มีสอง | ||
๏ พิศรูปก็เลิศลักษณ์ | พิศพักตร์ก็เพ็ญผอง | ||
พิศองค์ลออออง | พิศมาดสวาดิ์หมาย | ||
๏ ต่างนางก็งวยงง | พิศวงพระทรงฉาย | ||
อยากผายบ่อาจผาย | พจถามพระภูธร | ||
๏ ต่างนางก็บังคม | สิรก้มประนมกร | ||
อ้ำอึ้งอุราอร | บ่มิอาจจำนรรจา ฯ | ||
๏ เมื่อนั้นพระนงเภา | อรเยาวะโสภา | ||
หากในหทัยมา | นพมาณะวังใน | ||
๏ งามดังอนงค์ทรง | สิริโฉมประโลมใจ | ||
ใครหนอฉนี้ใคร | ฤจะเทพเสด็จมา | ||
๏ นลยิ้มพระนางยิ้ม | พิศพริ้มประไพตา | ||
พลางองค์พระนงพา | ลก็ถามพระนลไป | ||
๏ ดูราพระทรงศักดิ์ | ศุภลักษณ์วิไลยไกร | ||
เหตุหาญประการใด | พระเสด็จณะวังหลวง | ||
๏ จู่ถึงประหนึ่งเท | วะสุเรศะเลอสรวง | ||
ไพร่พลพหลปวง | ก็บ่ห้ามบ่ปรามองค์ | ||
๏ มาได้ก็โดยฤท | ธิมหิศรธำรง | ||
อันซึ่งพระองค์ทรง | สุรภาพคือใคร ฯ | ||
๏ เมื่อนั้นพระนลยิน | อรพินทะปราไสย | ||
ตรัสตอบยุบลไป | ดุจเทพจำนง | ||
๏ ฃ้านามพระนลไน | ษธไอศวรรย์ทรง | ||
มาโดยประสงค์องค์ | จตุเทพมาดิน | ||
๏ องค์เพลิงเถกิงกาจ | ยมราชวรุณอินทร์ | ||
สี่องคะทรงจิน | ตะประสงค์จำนงใจ | ||
๏ หวังพายุพาจร | กลพายุพาไป | ||
สู่ทิพย์สถานใน | ภพหล้าสง่าทรง | ||
๏ เสพย์สุขสถาวร | นิรชรถนอมองค์ | ||
เพ็ญพรรณะบรรจง | มลไร้วิไลยราม | ||
๏ สี่เทพธใช้อา | ตมะมาทำนูลความ | ||
เปนทูตแถลงตาม | ศุภอัตถ์อำนวยไข | ||
๏ นางจงประจงสรร | สุรฉันทะอาลัย | ||
เลือกหนึ่งพระองค์ใน | จตุเทพธหมายมา ฯ | ||
สรรคที่ ๔
๏ | |||
สรรคที่ ๕
๏ | |||
สรรคที่ ๖
๏ | |||
สรรคที่ ๗
๏ | |||
สรรคที่ ๘
๏ | |||
สรรคที่ ๙
๏ | |||
สรรคที่ ๑๐
๏ | |||
สรรคที่ ๑๑
๏ | |||
สรรคที่ ๑๒
๏ | |||
สรรคที่ ๑๓
๏ | |||
สรรคที่ ๑๔
๏ | |||
สรรคที่ ๑๕
๏ | |||
สรรคที่ ๑๖
๏ | |||
สรรคที่ ๑๗
๏ | |||
สรรคที่ ๑๘
๏ | |||
สรรคที่ ๑๙
๏ | |||
สรรคที่ ๒๐
๏ | |||
สรรคที่ ๒๑
๏ | |||
สรรคที่ ๒๒
๏ | |||
สรรคที่ ๒๓
๏ | |||
สรรคที่ ๒๔
๏ | |||
สรรคที่ ๒๕
๏ | |||