โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๑๗๕
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(→ทัพพระพรต พระสัตรุด ตั้งพลับพลาประชิดเมืองไกยเกษ ให้ชามพูวราชสื่อสาร) |
||
แถว 87: | แถว 87: | ||
ขุนลิงรีบลายู รยาตรเหาะ รเห็จแฮ | ขุนลิงรีบลายู รยาตรเหาะ รเห็จแฮ | ||
บรรลุแทบถิ่นท้าย นิเวศน์เลี้ยวตรงพลา ฯ | บรรลุแทบถิ่นท้าย นิเวศน์เลี้ยวตรงพลา ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
+ | ===แผ่นที่ ๖๙๙ – หลวงบรรหารอัดถคดี=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๔๘๘๗ ลอยแลเหนแทตยท้าว คนธรรพ์ | ||
+ | สถิตยอาศน์มาตยานันต์ นอบเฝ้า | ||
+ | กระบินทรเปล่งเสียงกรร โชกขู่ ถามเฮย | ||
+ | โจรป่าไฉนจึ่งเจ้า จู่ปล้นราชฐาน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๔๘๘๘ พระทรงสังขสั่งให้ อนุชา | ||
+ | กับพระเอารสา ธิราชท้าว | ||
+ | ทรงศรสิทธิ์ศักดา เดชกเดื่อง | ||
+ | ยกจุตรงคพักด้าว ดื่นพื้นพนสณฑ์ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๔๘๘๙ พระดำหรัสสั่งใช้ มาหวัง บอกแฮ | ||
+ | รักชื่อกลัวชีวัง วอดแล้ว | ||
+ | รีบจรกราบถวายบัง คมบาท พระเอย | ||
+ | แขงขัดคงไป่แคล้ว บุตรน้องนารายน์ผลาญ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๔๘๙๐ คนธรรพ์ยินศับทเบื้อง บนยล ลิงเฮย | ||
+ | ลอยพิหาศเหินสกนธ์ เก่งกล้า | ||
+ | ทรงพิโรธขบทนต์ กระทืบ บาทแฮ | ||
+ | อุเหม่เองอยาบช้า ชาติเชื้อเดียรฉาน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๔๘๙๑ เราพงษ์พรหมเมศล้ำ โลกา | ||
+ | หวังประพาศพนาวา แวะเข้า | ||
+ | ไกยเกษขัดราชพา ทีโทษ มหันต์เฮย | ||
+ | จึ่งขับจตุรงค์เร้า รบได้เฃตรนคร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๔๘๙๒ เองนามใดรับถ้อย แทนนาย มาเฮย | ||
+ | ไฉนหยิ่งยกยศหลาย เลศด้วย | ||
+ | อ้างอวดศักดาหมาย มาหมิ่น กูฤๅ | ||
+ | ยบ่าวจะมอดม้วย ไม่ช้าอย่าทนง ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๔๘๙๓ กระบินทร์ปรับหัดล้อ ตลอนตวาด ยักษเฮย | ||
+ | เราชื่อชามพูวราช ฤทธิกล้า | ||
+ | เปนทหารเอกรองบาท บรมจักร กฤษณแฮ | ||
+ | เองอย่าเหิมฮึกท้า เทียบสู้เศิกพระกาล ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
+ | ===แผ่นที่ ๗๐๐ – หลวงบรรหารอัดถคดี=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๔๘๙๔ มารมุดุว่าอ้าย ชาติลิง เลวเฮย | ||
+ | ยกยศปดแอบอิง อวดโอ้ | ||
+ | รีบไปบอกนายชิง ไชยกับ กูนา | ||
+ | เองไป่ควรเคียงโต้ ต่อต้านการณรงค์ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๔๘๙๕ ลิงโผลงแผ่นพื้น พสุธา | ||
+ | แรกแกว่งตรีวรา วุธแก้ว | ||
+ | ประกายพร่างพรายตา ยักษตก ตลึงแฮ | ||
+ | กระบี่แสดงเดชแกล้ว กลับขึ้นเมฆิน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๔๘๙๖ ลอยลลิ่วปลิวลิบฟ้า แฝงตน มานอ | ||
+ | ดั้นหมอกออกเมฆดล ค่ายยั้ง | ||
+ | ลงเฝ้าพระจอมพล ประภาศ ถามเอย | ||
+ | ขุนกระบินทร์ทูลตั้ง แต่ต้นจนปลาย ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๔๘๙๗ พระพรตโสมนัศยิ้ม ยอชม กระบี่นอ | ||
+ | แท้ที่เปนทหารบรม ราชใช้ | ||
+ | อาษาราชการสม ควรคู่ บุญนา | ||
+ | ถอดประวิชประทานให้ กระบี่น้อมรับพลัน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๔๘๙๘ คนธรรพ์คับจิตรแค้น คำสวา | ||
+ | อัปยศอมาตยา ใหญ่น้อย | ||
+ | ฉุนพิโรธเร่งเสนา จัดพยุห พลเฮย | ||
+ | สองทัพสมทบร้อย โกฎิล้วนเหล่าฉกรร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๔๘๙๙ พัทกาละยักษน้อม คำนับ มารแฮ | ||
+ | เตรียมจัตุรงค์สันสรรพ สาตรพร้อม | ||
+ | บ้างขี่สัตวบ้างกลับ กลายรูป ปลาดฮา | ||
+ | เตรียมทัพสรรพเสรจน้อม นอบไท้ทูลแถลง ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๔๙๐๐ ชาวเมืองเลื่องข่าวท้าว ชามพูว ราชนา | ||
+ | มาข่มคนธรรพ์ดู เดชด้อย | ||
+ | ยินดีออกจากบู รีลุ ค่ายแฮ | ||
+ | สามิภักดิ์นับร้อย พึ่งพ้องสมภาร ฯ | ||
</tpoem> | </tpoem> |
รุ่นปัจจุบันของ 14:53, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
ทัพพระพรต พระสัตรุด ตั้งพลับพลาประชิดเมืองไกยเกษ ให้ชามพูวราชสื่อสาร
แผ่นที่ ๖๙๗ – หลวงบรรหารอัดถคดี
๔๘๗๓ ปางองค์พระพรตทั้ง | พระสัตรุศ | ||
พระลบพระมงกุฎ | แก่นไท้ | ||
เดินทัพจวบนครุตม์ | ไกษเกษ แล้วนา | ||
สุครีพเกณฑ์ไพร่ให้ | ปลูกตั้งพลับพลา ฯ | ||
๔๘๗๔ สี่องคทรงสถิตยยั้ง | ยังพลับ พลาเอย | ||
สมทบสี่กองทัพ | แวดล้อม | ||
ลิงยักษมนุษย์คับ | คั่งค่าย หลวงแฮ | ||
เสือป่าแมวเซาด้อม | ดอดั้นกันรวัง ฯ | ||
๔๘๗๕ บัดพลคนธรรพร้าย | แรงทมิฬ | ||
นายไพร่เสาะสัตว์กิน | ไป่เว้น | ||
ออกจากนัคเรศสิน | ลาลุ พนัศนอ | ||
เจอสัตว์ต่างจับเค้น | ต่างค้นอึงคนึง ฯ | ||
๔๘๗๖ ได้มหิงษสิงหแรดช้าง | กวางซาย เสือแฮ | ||
บ้างมัดแบกหามตพาย | หาบหิ้ว | ||
ลิงกองน่าซุ่มราย | เหนราพ มานอ | ||
เผ่นผึ่งหูเลิกคิ้ว | ตะคอกเคี้ยวฟันหลอน ฯ | ||
๔๘๗๗ แทตยประหม่าทุ่มทิ้ง | สัตวหลุด เตลิดแฮ | ||
ออกวิ่งลิงโจมฉุด | ฉะเกล้า | ||
เหลือตายตื่นหนีมุด | รักวิ่ง ไปเฮย | ||
สวาวกกลับคืนเข้า | ซุ่มซุ้มดังเดิม ฯ | ||
๔๘๗๘ พวกกุมภัณฑ์เลี่ยงพ้น | ไภยสวา | ||
หายเหนื่อยปีนพฤกษ์ตา | ตื่นเชง้อ | ||
ยลถนัดค่ายพลับพลา | พลันกู่ กันแฮ | ||
แนะโน่นกองทัพเน้อ | มนุษยนั้นนายพล ฯ | ||
๔๘๗๙ ทราบชัดลัดแล่นเข้า | นครพลัน | ||
แจ้งกิจอำมาตย์จรัล | รีบเฝ้า | ||
กราบทูลเหตุเศิกอนันต์ | มนุษย์ยักษ ลิงนา | ||
ตั้งค่ายรายโอบเข้า | เฃตรท้ายพระนคร ฯ | ||
แผ่นที่ ๖๙๘ – หลวงบรรหารอัดถคดี
๔๘๘๐ คนธรรพ์ทราบศึกเร้า | ราวี | ||
ปรบหัถตตรัสเปล่งสี | หนาทเจ้า | ||
เรายกเหยียบบุรี | ปราบราบ เรียบแฮ | ||
จบแผ่นดินแดนฟ้า | ระย่อสิ้นเศิกไกษย ฯ | ||
๔๘๘๑ พลางตรัสประชดเย้า | หยอกอนงค์ในเอย | ||
นายทัพมนุษย์คง | คู่เจ้า | ||
เรียมขามเข็ดฤทธิรงค์ | แรงมนุษย์ นักนอ | ||
เริงร่ารีบเสด็จเข้า | สู่ห้องทองผธม ฯ | ||
๔๘๘๒ ปางพระพรตสถิตยห้อง | พลับพลา | ||
ทรงตริถึงไอยกา | แก่นไท้ | ||
ยักษอยู่ครอบนัครา | จักเสด็จ ใดนอ | ||
ยิ่งคิดพระยิ่งให้ | ขุ่นค้นไพริน ฯ | ||
๔๘๘๓ ไป่ผธมกรมจิตร้อน | รนทวี เทวศเอย | ||
จวบรุ่งเสียงภุมรี | ร่อนร้อง | ||
ทรงเครื่องเสร็จเสด็ลี | ลาศออก อาศน์แฮ | ||
ปวงมาตยสงบเสียงพร้อง | ต่างน้อมจอมนรินทร์ ฯ | ||
๔๘๘๔ พระมีสีหนาทอ้าง | อวตาร สั่งแฮ | ||
ให้ราชเอารสผลาญ | เศิกนี้ | ||
จักชูพระเกียรตินาน | นับเนื่อง ไปนอ | ||
ใดชอบราชกิจชี้ | อย่าช้าจงแถลง ฯ | ||
๔๘๘๕ ขุนพานรใหญ่น้อย | สนองพจน์ | ||
กลซึ่งชิงไชยบท | แนบใช้ | ||
จัดทูดสื่อสารทด | ลองเล่ห์ ลมนา | ||
แขงแข่งแรงรุนได้ | ด่วนล้างทลวงหาญ ฯ | ||
๔๘๘๖ พระทรงเหนชอบเบื้อง | แบบบู รำเฮย | ||
ตรัสสั่งให้ชามพู | วราชผ้าย | ||
ขุนลิงรีบลายู | รยาตรเหาะ รเห็จแฮ | ||
บรรลุแทบถิ่นท้าย | นิเวศน์เลี้ยวตรงพลา ฯ | ||
แผ่นที่ ๖๙๙ – หลวงบรรหารอัดถคดี
๔๘๘๗ ลอยแลเหนแทตยท้าว | คนธรรพ์ | ||
สถิตยอาศน์มาตยานันต์ | นอบเฝ้า | ||
กระบินทรเปล่งเสียงกรร | โชกขู่ ถามเฮย | ||
โจรป่าไฉนจึ่งเจ้า | จู่ปล้นราชฐาน ฯ | ||
๔๘๘๘ พระทรงสังขสั่งให้ | อนุชา | ||
กับพระเอารสา | ธิราชท้าว | ||
ทรงศรสิทธิ์ศักดา | เดชกเดื่อง | ||
ยกจุตรงคพักด้าว | ดื่นพื้นพนสณฑ์ ฯ | ||
๔๘๘๙ พระดำหรัสสั่งใช้ | มาหวัง บอกแฮ | ||
รักชื่อกลัวชีวัง | วอดแล้ว | ||
รีบจรกราบถวายบัง | คมบาท พระเอย | ||
แขงขัดคงไป่แคล้ว | บุตรน้องนารายน์ผลาญ ฯ | ||
๔๘๙๐ คนธรรพ์ยินศับทเบื้อง | บนยล ลิงเฮย | ||
ลอยพิหาศเหินสกนธ์ | เก่งกล้า | ||
ทรงพิโรธขบทนต์ | กระทืบ บาทแฮ | ||
อุเหม่เองอยาบช้า | ชาติเชื้อเดียรฉาน ฯ | ||
๔๘๙๑ เราพงษ์พรหมเมศล้ำ | โลกา | ||
หวังประพาศพนาวา | แวะเข้า | ||
ไกยเกษขัดราชพา | ทีโทษ มหันต์เฮย | ||
จึ่งขับจตุรงค์เร้า | รบได้เฃตรนคร ฯ | ||
๔๘๙๒ เองนามใดรับถ้อย | แทนนาย มาเฮย | ||
ไฉนหยิ่งยกยศหลาย | เลศด้วย | ||
อ้างอวดศักดาหมาย | มาหมิ่น กูฤๅ | ||
ยบ่าวจะมอดม้วย | ไม่ช้าอย่าทนง ฯ | ||
๔๘๙๓ กระบินทร์ปรับหัดล้อ | ตลอนตวาด ยักษเฮย | ||
เราชื่อชามพูวราช | ฤทธิกล้า | ||
เปนทหารเอกรองบาท | บรมจักร กฤษณแฮ | ||
เองอย่าเหิมฮึกท้า | เทียบสู้เศิกพระกาล ฯ | ||
แผ่นที่ ๗๐๐ – หลวงบรรหารอัดถคดี
๔๘๙๔ มารมุดุว่าอ้าย | ชาติลิง เลวเฮย | ||
ยกยศปดแอบอิง | อวดโอ้ | ||
รีบไปบอกนายชิง | ไชยกับ กูนา | ||
เองไป่ควรเคียงโต้ | ต่อต้านการณรงค์ ฯ | ||
๔๘๙๕ ลิงโผลงแผ่นพื้น | พสุธา | ||
แรกแกว่งตรีวรา | วุธแก้ว | ||
ประกายพร่างพรายตา | ยักษตก ตลึงแฮ | ||
กระบี่แสดงเดชแกล้ว | กลับขึ้นเมฆิน ฯ | ||
๔๘๙๖ ลอยลลิ่วปลิวลิบฟ้า | แฝงตน มานอ | ||
ดั้นหมอกออกเมฆดล | ค่ายยั้ง | ||
ลงเฝ้าพระจอมพล | ประภาศ ถามเอย | ||
ขุนกระบินทร์ทูลตั้ง | แต่ต้นจนปลาย ฯ | ||
๔๘๙๗ พระพรตโสมนัศยิ้ม | ยอชม กระบี่นอ | ||
แท้ที่เปนทหารบรม | ราชใช้ | ||
อาษาราชการสม | ควรคู่ บุญนา | ||
ถอดประวิชประทานให้ | กระบี่น้อมรับพลัน ฯ | ||
๔๘๙๘ คนธรรพ์คับจิตรแค้น | คำสวา | ||
อัปยศอมาตยา | ใหญ่น้อย | ||
ฉุนพิโรธเร่งเสนา | จัดพยุห พลเฮย | ||
สองทัพสมทบร้อย | โกฎิล้วนเหล่าฉกรร ฯ | ||
๔๘๙๙ พัทกาละยักษน้อม | คำนับ มารแฮ | ||
เตรียมจัตุรงค์สันสรรพ | สาตรพร้อม | ||
บ้างขี่สัตวบ้างกลับ | กลายรูป ปลาดฮา | ||
เตรียมทัพสรรพเสรจน้อม | นอบไท้ทูลแถลง ฯ | ||
๔๙๐๐ ชาวเมืองเลื่องข่าวท้าว | ชามพูว ราชนา | ||
มาข่มคนธรรพ์ดู | เดชด้อย | ||
ยินดีออกจากบู | รีลุ ค่ายแฮ | ||
สามิภักดิ์นับร้อย | พึ่งพ้องสมภาร ฯ | ||