โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•à¸´à¹Œ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๑๖๔
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(→แผ่นที่ ๖๕๕ – หม่อมเจ้าภุชงค์=) |
||
| แถว 88: | แถว 88: | ||
อนุชฆ่าจริงฤๅส้อน เงื่อนเร้นเปนไฉน ฯ | อนุชฆ่าจริงฤๅส้อน เงื่อนเร้นเปนไฉน ฯ | ||
</tpoem> | </tpoem> | ||
| - | ===แผ่นที่ ๖๕๕ – หม่อมเจ้าภุชงค์ | + | ===แผ่นที่ ๖๕๕ – หม่อมเจ้าภุชงค์=== |
<tpoem> | <tpoem> | ||
๔๕๗๒ ทันใดพระลักษณ์ว้า หวาดสยอง ใจเอย | ๔๕๗๒ ทันใดพระลักษณ์ว้า หวาดสยอง ใจเอย | ||
| แถว 131: | แถว 131: | ||
นางตรัสพลางโศกแม้น จักม้วยมรณา ฯ | นางตรัสพลางโศกแม้น จักม้วยมรณา ฯ | ||
</tpoem> | </tpoem> | ||
| + | |||
===แผ่นที่ ๖๕๖ – หม่อมเจ้าภุชงค์=== | ===แผ่นที่ ๖๕๖ – หม่อมเจ้าภุชงค์=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
การปรับปรุง เมื่อ 08:43, 21 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
พระรามทราบว่าพระมงกุฎเป็นลูก
แผ่นที่ ๖๕๓ – หม่อมเจ้าภุชงค์
| ๔๕๖๕ ปางรามอิศรราชทั้ง | สามอนุ ชาเอย | ||
| เสดจรถรีบพลพยุห | ยาตรเต้า | ||
| บันฦาโห่อึงอุ | โฆษปี่ กลองแฮ | ||
| เสียงลั่นผงคลีเร้า | รอบด้าวดงตาล ฯ | ||
| ๔๕๖๖ กุมารสองราชน้อย | ทรงศร | ||
| คอยอยู่เหนพลจร | จวบใกล้ | ||
| มีลิงเผือกนำนิกร | กองทัพ | ||
| เหนสี่กระษัตริย์ไท้ | สถิตยเบื้องรถทรง ฯ | ||
| ๔๕๖๗ จึงองค์วรเชษฐพร้อง | ชวนนารถ อนุชเอย | ||
| เราจักแผลงศรสารท | สืบกล้า | ||
| ตรัสพลางแผ่ฤทธิอาจ | เฉกราช สีหแฮ | ||
| เดินออกขวางทัพท้า | เร่งท้าชวนผจญ ฯ | ||
| ๔๕๖๘ ปวงพลกองทัพหน้า | หนุนขนาน | ||
| ภอพบสองกุมาร | กาจกั้น | ||
| ทุกตนต่างลนลาน | ลงย่อ | ||
| เข็ดฤทธิคิดเกรงอั้น | อ่อนท้อถอยหลัง ฯ | ||
| ๔๕๖๙ ทันในองค์พระพรตแจ้ง | เสียงพล อึงเอย | ||
| เหลือบพบสองดรุณรณ | ฤทธิแกล้ว | ||
| พลางทูลปิ่นภูวดล | ดูเดก ทะนงแฮ | ||
| ปางพระรามพิศแผ้ว | เพ่งพริ้มโฉมกุมาร ฯ | ||
| ๔๕๗๐ ภูบาลตริไตร่น้าว | ศรไป | ||
| หวังมัดสองดรุณใจ | กาจแกล้ว | ||
| พลางตรัสเร่งรถไชย | รุกเรียบ | ||
| ทรงเสี่ยงศรเสรจแล้ว | ลั่นเลี้ยวหวาดไหว ฯ | ||
| ๔๕๗๑ ศรไชยเปนถ่านร้อน | เพลิงถกล ตลอดเอย | ||
| เยาวราชแผลงเปนฝน | ดับล้าง | ||
| ปางรามลั่นศรผจญ…… | เปนครุธ อเนกนา | ||
| ศรพระบุตรกลับคว้าง | ไขว่คว้าครุธหนี ฯ | ||
แผ่นที่ ๖๕๔ – หม่อมเจ้าภุชงค์
| ๔๕๗๒ ศรศรีสองราชสู้ | เสมอกัน | ||
| จึงพระบุตรสฤษดิสรร | เสี่ยวน้าว | ||
| ศรกลับเกิดอัศจรรย์ | จวบเนตร | ||
| เปนเครื่องสกาวท้าว | ถ่องล้วนอเนกงาม ฯ | ||
| ๔๕๗๓ ปางรามทราบเสี่ยงน้าว | ศรประสาน | ||
| เปนเครื่องทิพย์กระยาหาร | ฉัตรกั้น | ||
| เยาวราชหยิบคาวหวาน | เสวยเล่น พลางเอย | ||
| จักรกฤษณคิดอัดอั้น | จึ่งเอื้อนบัญชา ฯ | ||
| ๔๕๗๔ ดูราสองเดกน้อย | ณรงค์ฤทธิ์ | ||
| ศรท่านกับเราสฤษดิ์ | ห่อนล้าง | ||
| ควรสืบสุจริตคิด | คลายโกรธ | ||
| เราจักฃอถามบ้าง | ท่านนี้วงษไฉน ฯ | ||
| ๔๕๗๕ สองไทยเยาวราชซ้อม | ปฤกษา กันแฮ | ||
| ควรเกี่ยงราชบอกมา | ก่อนบ้าง | ||
| ตริพลางตอบราชา | เชิญกล่าว ก่อนเอย | ||
| ตูเดกจักชิงอ้าง | อาจเอื้อมบมิงาม ฯ | ||
| ๔๕๗๖ พระรามฟังเสนาะแผ้ว | พิศวง | ||
| ตรัสว่าเราคือองค์ | กรษัตริย์ท้าว | ||
| นามรามราชดำรง | อยุทธเยศ | ||
| สามนารถราชฤทธิห้าว | นั่นน้องเราเรียง ฯ | ||
| ๔๕๗๗ สองราเยาวราชแจ้ง | บิดร ถนัดเอย | ||
| นึกเคียดทูลภูธร | เทียบถ้อย | ||
| ตูสองกอบนามกร | พระบุตร ลบแฮ | ||
| เปนบุตรสีดาสร้อย | กษัตริย์ไท้บิตุรงค์ ฯ | ||
| ๔๕๗๘ หริวงษ์ทรงตริแล้ว | ผันภักตร์ | ||
| ดำหรัสถามพระลักษณ์ | ไล่ย้อน | ||
| สีดาเมื่อวันจัก | ไปฆ่า | ||
| อนุชฆ่าจริงฤๅส้อน | เงื่อนเร้นเปนไฉน ฯ | ||
แผ่นที่ ๖๕๕ – หม่อมเจ้าภุชงค์
| ๔๕๗๒ ทันใดพระลักษณ์ว้า | หวาดสยอง ใจเอย | ||
| ใจหนึ่งดีใจปอง | หน่อน้อย | ||
| ชมหลานยิ่งคะนึงหมอง | จิตรเทวศ ถวิลแฮ | ||
| พลางโศกพลางทูลถ้อย | แต่ต้นจนปลาย ฯ | ||
| ๔๕๗๓ พระนารายน์ทราบสลดแล้ว | บัญชา | ||
| บุญช่วยดลสีดา | รอดม้วย | ||
| หลานอนุชกอบบุญญา | ยงยิ่ง | ||
| ตรัสตริพลางเสดจด้วย | อนุชเต้าตามกุมาร ฯ | ||
| ๔๕๗๔ ภูบาลปลอบลูกน้อย | เสนอความ เดิมเฮย | ||
| เดิมพ่อแสนพยายาม | ยากไร้ | ||
| ภายหลังวู่วามลาม | เพราะบาป ดลเอย | ||
| จงอย่าถือนำให้ | สบสร้อยมารดา ฯ | ||
| ๔๕๗๕ สองรายุพราชแสร้ง | สนองสาร | ||
| ตูแม่ลูกจัณฑาล | ถ่อยแล้ว | ||
| โทษผิดห่อนควรสมาน | เสมอเก่า | ||
| สองเกล่าวพลางรีบแคล้ว | หลบเข้าไพรไป ฯ | ||
| ๔๕๗๖ ภูวไนยราชสี่ทั้ง | วายุบุตร ขยันเอย | ||
| อิกสุมันตันมนุษย | ใหญ่น้อย | ||
| สงสารต่างแสนสุด | เศกร่ำ ไรนา | ||
| พลางต่างรีบตามต้อย | ติดเข้าดงดาน ฯ | ||
| ๔๕๗๗ กุมารยลสี่ไท้ | ตามมา | ||
| จึงรีบยังศาลา | ลอดแคล้ว | ||
| ชวนกันปิดทวารา | เรียบรอบ | ||
| พลันนบชนนีแล้ว | เล่าแจ้งจบความ ฯ | ||
| ๔๕๗๘ โฉมงามทราบโศกอุ้ม | โอรส พลางแฮ | ||
| ตรัสว่าพระทรงยศ | ยอดแค้น | ||
| ควรฤๅช่างคิดคด | จักฆ่า ลูกแฮ | ||
| นางตรัสพลางโศกแม้น | จักม้วยมรณา ฯ | ||
แผ่นที่ ๖๕๖ – หม่อมเจ้าภุชงค์
| ๔๕๗๙ ราชาราเมศเฝ้า | ฟังถนัด | ||
| จี่งค่อยวิงวอนตรัส | ปลอบน้อง | ||
| นางฟังยิ่งโทมนัศ | อเนกร่ำ | ||
| พลางรีบมาวอนพร้อง | พฤฒิไท้เสดจพลัน ฯ | ||
| ๔๕๘๐ นักธรรม์ถอดสลักแล้ว | เผยทวาร ดูเอย | ||
| เหนสี่ราชนมัสการ | กราบไหว้ | ||
| จึงมานั่งสถิตยสฐาน | ถามเหตุ การแฮ | ||
| ราราชทูลฃอให้ | ช่วยอ้อนวอนนาง ฯ | ||
| ๔๕๘๑ เวทางค์ดาบศคล้อย | ยังอนงค์ | ||
| บอกว่าพระรามทรง | โศกอ้อน | ||
| รับผิดใคร่พบองค์ | อรรคเรศ | ||
| นางทราบคลายเคียดค้อน | ถ่อมให้เสดจมา ฯ | ||
| ๔๕๘๒ สิทธารีบเสดจแจ้ง | จักรี พลันเอย | ||
| จักรกฤษณรีบจรลี | สู่สร้อย | ||
| วิงวอนปลอบมเหสี | แสนโกรธ นักนา | ||
| พระจึ่งฃอลูกน้อย | หน่อไท้สององค ฯ | ||
| ๔๕๘๓ โฉมยงทูลอิดเอื้อน | อาวรณ์ | ||
| พระยิ่งแสนทุกขถอน | แทบม้วย | ||
| นางเหนพระภูธร | โศกยิ่ง | ||
| จึ่งเรียกลูกมาด้วย | นบเกล้าสฤษดิถวาย ฯ | ||
| ๔๕๘๔ นารายน์รับหน่อน้อย | เหนือตัก ตระกองเอย | ||
| นางตรัสสอนลูกรัก | ร่ำพร้อง | ||
| จักกรีผ่องผินภักตร์ | ชวนหน่อย นารถแฮ | ||
| พลางตรัสลานุชน้อง | นบไท้สิทธา ฯ | ||
| ๔๕๘๕ อิศราชสี่ทั้ง | สองกุมาร | ||
| เสดจสู่รถสุริกการ | ก่ำพร้อย | ||
| ปวงพลหมู่ทวยหาญ | เหิมโห่ | ||
| เดินทัพกลับคืนคล้อย | ลุด้าวดลบุรี ฯ | ||
แผ่นที่ ๖๕๗ – พระธรรมกิติ
| ๔๕๙๓ องค์รามครั้นรุ่งแผ้ว | พาสอง หน่อนา | ||
| ออกพระโรงเรืองรอง | สั่งให้ | ||
| โหรหาศุภฤกษ์ฉลอง | ขวัญพระ ลูกเอย | ||
| โหรรับคำนวณได้ | ฤกษน้อมทูลถวาย ฯ | ||
| ๔๕๙๔ รุ่งรวิยี่สิบห้า | นิมิต | ||
| อมฤตยโชคประสิทธิ์ | สวัสดิ์แผ้ว | ||
| ทรงทราบสั่งโดยกิจ | อมาตย์จัด การแฮ | ||
| ทำทั่วพนักงานแล้ว | เสร็จพร้อมพิธีเฉลิม ฯ | ||
| ๔๕๙๕ สองกระษัตริย์เสด็จเข้า | โสตสรง เสร็จเอย | ||
| ราเมศกุมารทรง | เครื่องพร้อม | ||
| หมู่ราชประยูรวงษ | ใสฝ่าย นานา | ||
| โดยเสด็จเดินแห่ห้อม | สู่เบื้องบัลลังก์ ฯ | ||
| ๔๕๙๖ ราชครูเวียนแว่นแล้ว | ดับควัน โบกเอย | ||
| กระแจะเจิมเฉลิมขวัญ | หน่อน้อย | ||
| มโหระศพเล่นครบครัน | ฉลองพระ กุมารแฮ | ||
| เสร็จกระษัตริย์ต่างคล้อย | ต่างแคล้วสู่สฐาน ฯ | ||
| ๔๕๙๗ โอรสคิดมาตุเศร้า | โศกี ครวญเอย | ||
| พระตรัสให้รับชนนี | กลับด้าว | ||
| ว่าชนกโศกแสนทวี | เทวศเศร้าง นางนอ | ||
| แม้มิกลับมอบนางท้าว | แก่เถ้าแสนสุรางค์ ฯ | ||
| ๔๕๙๘ ภอรุ่งออกสั่งแจ้ง | สุมัน ตันเฮย | ||
| รับราชโองการพลัน | จัดพร้อม | ||
| สองสางเสร็จเครื่องผัน | ผายสถิตย ดุรงค์แฮ | ||
| ขบวนรถกำนัลล้อม | เลื่อนริ้วพลจร ฯ | ||
| ๔๕๙๙ รอนแรมลุกุฎิ์แล้ว | ลงพา ชีเอย | ||
| ยุรยาตรนบสิทธา | ถ่องถ้อย | ||
| สองราชกุมารลา | พระวัช มฤคแฮ | ||
| มาสู่อาศรมน้อย | นอบน้อมชนนี ฯ | ||
