โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๖๒

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(→ห้องที่ ๑๖๒ พระรามให้พระพรตสัตรุดยกพลออกไปจับพระมงกุฎ)
 
แถว 2: แถว 2:
==ห้องที่ ๑๖๒  พระรามให้พระพรตสัตรุดยกพลออกไปจับพระมงกุฎ==
==ห้องที่ ๑๖๒  พระรามให้พระพรตสัตรุดยกพลออกไปจับพระมงกุฎ==
 +
 +
===แผ่นที่ ๖๔๕ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม===
 +
<tpoem>
 +
๔๕๐๙ สององค์บงมิ่งม้า  อุปการ
 +
กายเสวตรอาฐเท้าปาน  ชาดป้าย
 +
ภักตร์ดำผูกเบาะอาน  ลออเอี่ยม เอกแฮ
 +
ยูรยาตรกิริยาย้าย  ย่างแม้นเหมือนหงษ ฯ
 +
 +
 +
๔๕๑๐ ชมพลางสองต่างทึ้ง  เถาวัล คล้องแฮ
 +
ม้าติดทรงสรวลสรร  แซ่ซ้อง
 +
พิศพบกล่องผูกพัน  สอแสะ มานา
 +
พระบุตรเปิดพบพ้อง  เพ่งอื้นอ่านสาส์น ฯ
 +
 +
 +
๔๕๑๑ ศุภสาส์นราเมศร์เจ้า  จอมนรินทร์
 +
ไวยกูลจากระสินธุ์  ปราบเสี้ยน
 +
มีพระกระมลจิน  ดนานึก ฉงนแฮ
 +
โดยศัปทกำปนาทเพี้ยน  ผิดกี้กาลปฐม ฯ
 +
 +
 +
๔๕๑๒ สงไสยอริราชร้าย  เริงทนง
 +
จึ่งปล่อยอปการทรง  เสี่ยงม้า
 +
ใครคิดทรยศอง  อาจร่วม อาศน์แฮ
 +
จะพิฆาฏชาติช้า  ชั่วสิ้นวงษ์สูญ ฯ
 +
 +
 +
๔๕๑๓ อ่านจบสาส์นเสร็จแล้ว  ตรัสพลัน
 +
หากว่ามาขอกัน  จักให้
 +
มาทแม้นจักโรมรัน  เรารบ มันพ่อ
 +
การขบถทดโท่ไท้  บ่แจ้งจิตรฉงน ฯ
 +
 +
 +
๔๕๑๔ ตรัสพลางพระเผ่นขึ้น  อัศดร
 +
กวัดแกว่งพระแสงศร  สาตรคว้าง
 +
องค์อนุชแล่นตามจร  พระเชษ ฐาแฮ
 +
งามลออเอี่ยมอ้าง  เอกแม้นอัมรินทร์ ฯ
 +
 +
 +
๔๕๑๕ กำแหงวายุบุตรสุ้ม  ตามสะกด รอยเฮย
 +
เพ่งพบสองทรงยศ  หน่อเหน้า
 +
หนึ่งขี่แสะหนึ่งบท  จรวิ่ง ตามแฮ
 +
โฉมเฉิดเฉกผ่านเกล้า  พิศณุไท้ผธมสินธ์ ฯ
 +
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๖๔๖ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม===
 +
<tpoem>
 +
๔๕๑๖ ฤๅสองอรนารถนี้  ลองฤทธิ์
 +
จึงอาจร่วมอาศนสถิตย  ที่ท้าว
 +
มันคือปัจจามิตร  จักจับ ถวายนา
 +
ตริเสรจแผลงเดชห้าว  จู้จ้วงจับประจัน ฯ
 +
 +
 +
๔๕๑๗ หน่อนรินทร์ผิดภักตรพ้อง  ขุนสวา
 +
ฉุนโกรธชักสาตรา  ฟาดต้อง
 +
กระบินทร์ซวดซวนถลา  สลบนิ่ง นอนแฮ
 +
พลางยุบลบอกน้อง  กระบี่นี้ทะนงหาญ ฯ
 +
 +
 +
๔๕๑๘ ชะรอยนายใช้ดอดด้อม  ดูพา ชีเฮย
 +
จึ่งบ่อกลัวชีวา  ปลดเปลื้อง
 +
มาทใครจักตามมา  เราต่อ กรพ่อ
 +
ตรัสสรรพขับม้าเยื้อง  ย่างห้อรเห็จหัน ฯ
 +
 +
 +
๔๕๑๙ ลูกลมคืนกลับได้  สมประดี คิดแฮ
 +
ฉิกุมารมีฤทธี  แต่จ้อย
 +
ตีกูแทบชีวี  วายวอด เจียวนา
 +
อินทรชิตเดชยังน้อย  กว่านี้ไหนไหน ฯ
 +
 +
 +
๔๕๒๐ คิดพลางกลายเพศแกล้ง  กลับกลาย เปนเฮย
 +
ลิงเล็กสีเทาผาย  ตุ่มเต้า
 +
หักผลพฤกษาถวาย  พระพี่ น้องนอ
 +
พระบ่สงไสยเค้า  ตรัสเอื้อนโอษฐแถลง ฯ
 +
 +
 +
๔๕๒๑ หณุมานทำชอบชั้น  เชิงประจบ
 +
เหนประมาทโดตลบ  ไล่คว้า
 +
พระบุตรฟาดถูกซบ  หมอบนิ่ง นอนแฮ
 +
บัดเพศกลับคงหน้า  อนุชกริ้วกระหน่ำตี ฯ
 +
 +
 +
๔๕๒๒ เชษฐาว่าอ้ายนี่  อหังการ
 +
พิฆาฏให้วายปราณ  เถิดน้อง
 +
กนิฐตอบคำฃาน  อย่าฆ่า เลยนอ
 +
มัดปล่อยไปสู่พ้อง  พบเจ้านายมัน ฯ
 +
</tpoem>
===แผ่นที่ ๖๔๗ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม===
===แผ่นที่ ๖๔๗ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม===
<tpoem>
<tpoem>

รุ่นปัจจุบันของ 14:46, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

ห้องที่ ๑๖๒ พระรามให้พระพรตสัตรุดยกพลออกไปจับพระมงกุฎ

แผ่นที่ ๖๔๕ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม

๔๕๐๙ สององค์บงมิ่งม้าอุปการ
กายเสวตรอาฐเท้าปานชาดป้าย
ภักตร์ดำผูกเบาะอานลออเอี่ยม เอกแฮ
ยูรยาตรกิริยาย้ายย่างแม้นเหมือนหงษ ฯ
๔๕๑๐ ชมพลางสองต่างทึ้งเถาวัล คล้องแฮ
ม้าติดทรงสรวลสรรแซ่ซ้อง
พิศพบกล่องผูกพันสอแสะ มานา
พระบุตรเปิดพบพ้องเพ่งอื้นอ่านสาส์น ฯ
๔๕๑๑ ศุภสาส์นราเมศร์เจ้าจอมนรินทร์
ไวยกูลจากระสินธุ์ปราบเสี้ยน
มีพระกระมลจินดนานึก ฉงนแฮ
โดยศัปทกำปนาทเพี้ยนผิดกี้กาลปฐม ฯ
๔๕๑๒ สงไสยอริราชร้ายเริงทนง
จึ่งปล่อยอปการทรงเสี่ยงม้า
ใครคิดทรยศองอาจร่วม อาศน์แฮ
จะพิฆาฏชาติช้าชั่วสิ้นวงษ์สูญ ฯ
๔๕๑๓ อ่านจบสาส์นเสร็จแล้วตรัสพลัน
หากว่ามาขอกันจักให้
มาทแม้นจักโรมรันเรารบ มันพ่อ
การขบถทดโท่ไท้บ่แจ้งจิตรฉงน ฯ
๔๕๑๔ ตรัสพลางพระเผ่นขึ้นอัศดร
กวัดแกว่งพระแสงศรสาตรคว้าง
องค์อนุชแล่นตามจรพระเชษ ฐาแฮ
งามลออเอี่ยมอ้างเอกแม้นอัมรินทร์ ฯ
๔๕๑๕ กำแหงวายุบุตรสุ้มตามสะกด รอยเฮย
เพ่งพบสองทรงยศหน่อเหน้า
หนึ่งขี่แสะหนึ่งบทจรวิ่ง ตามแฮ
โฉมเฉิดเฉกผ่านเกล้าพิศณุไท้ผธมสินธ์ ฯ
             

แผ่นที่ ๖๔๖ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม

๔๕๑๖ ฤๅสองอรนารถนี้ลองฤทธิ์
จึงอาจร่วมอาศนสถิตยที่ท้าว
มันคือปัจจามิตรจักจับ ถวายนา
ตริเสรจแผลงเดชห้าวจู้จ้วงจับประจัน ฯ
๔๕๑๗ หน่อนรินทร์ผิดภักตรพ้องขุนสวา
ฉุนโกรธชักสาตราฟาดต้อง
กระบินทร์ซวดซวนถลาสลบนิ่ง นอนแฮ
พลางยุบลบอกน้องกระบี่นี้ทะนงหาญ ฯ
๔๕๑๘ ชะรอยนายใช้ดอดด้อมดูพา ชีเฮย
จึ่งบ่อกลัวชีวาปลดเปลื้อง
มาทใครจักตามมาเราต่อ กรพ่อ
ตรัสสรรพขับม้าเยื้องย่างห้อรเห็จหัน ฯ
๔๕๑๙ ลูกลมคืนกลับได้สมประดี คิดแฮ
ฉิกุมารมีฤทธีแต่จ้อย
ตีกูแทบชีวีวายวอด เจียวนา
อินทรชิตเดชยังน้อยกว่านี้ไหนไหน ฯ
๔๕๒๐ คิดพลางกลายเพศแกล้งกลับกลาย เปนเฮย
ลิงเล็กสีเทาผายตุ่มเต้า
หักผลพฤกษาถวายพระพี่ น้องนอ
พระบ่สงไสยเค้าตรัสเอื้อนโอษฐแถลง ฯ
๔๕๒๑ หณุมานทำชอบชั้นเชิงประจบ
เหนประมาทโดตลบไล่คว้า
พระบุตรฟาดถูกซบหมอบนิ่ง นอนแฮ
บัดเพศกลับคงหน้าอนุชกริ้วกระหน่ำตี ฯ
๔๕๒๒ เชษฐาว่าอ้ายนี่อหังการ
พิฆาฏให้วายปราณเถิดน้อง
กนิฐตอบคำฃานอย่าฆ่า เลยนอ
มัดปล่อยไปสู่พ้องพบเจ้านายมัน ฯ
             

แผ่นที่ ๖๔๗ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม

๔๕๒๓ ฟังกนิฐคิดชอบแล้วถอนลัด ตาแฮ
ผูกกระบี่ไพล่หลังมัดแอ่นแต้
ยางไม้จรดลายหัดถ์เปนเรื่อง สาปฮา
ใครใช่เจ้าของแก้อย่าได้ดังประสงค์ ฯ
๔๕๒๔ วายุบุตรคืนชีพดิ้นฤๅหลุด
บัดกลับลุอนุชจักรแกล้ว
พระถามลูกมารุตแถลงเรื่อง จบเฮย
ทรงสดับเสดจแคล้วสู่แก้ขุนกระบินทร์ ฯ
๔๕๒๕ ลัดาไป่ปลดเปลื้องทรงตัด
บขาดบงแช่งชัดที่หน้า
พระจึงออกโอษฐตรัสบอกหณุ มานแฮ
จงท่านเฝ้าผ่านฟ้ากฤษณท้าวยังสฐาน ฯ
๔๕๒๖ จนกระบินทรยินตรัสเศร้าใจเสีย
อกเผ่าเพียงไฟเสียลวกไหม้
โอ้กูจะคิดเยียใดปลด อายนา
มาทมิเฝ้าท่านไท้เทวศร้อนฤๅหาย ฯ
๔๕๒๗ คิดแล้วลาบาทเบื้องบทบงษุ์
เดินดัดลัดพุ่มพงป่ากว้าง
ลุอยุทธยาตรงกรากสู่ เฝ้าแฮ
ก้มเกษลงแทบข้างบาทแล้วรำพรรณทูล ฯ
๔๕๒๘ หริยินผินภักตรพ้องหณุมาน
ต้องสาปถูกมัดประจานจิตรข้อง
โกรธตรัสเหม่ใครหาญจัดวอด วายเฮย
บัดยื่นหัดถ์ลูลต้องวลิเปลื้องจากสวา ฯ
๔๕๒๙ หณุมานกรานกราบแล้วสนองทูล
เบื้องบาบดินทร์สูรย์สุดถ้อย
พระตรัสสั่งหณุยูรยาตรเร่ง อนุชแฮ
ให้จับอ้ายเดกจ้อยจิตรเอื้อมโอหัง ฯ
             

แผ่นที่ ๖๔๘ – นายจิตรเสมียนมิวเซียม

๔๕๓๐ ลูกลมรับพจนขึ้นเมฆา
ถึงทัพทูลอนุชาท่านแจ้ง
พระให้เร่งโยธาเดินด่วน ไปเอย
พลเพียบเพียงเบียดแป้งป่าล้มเนนนอน ฯ
๔๕๓๑ ปางสองน้องพี่ได้ยลพล มาแฮ
ยืนสกัดกล่าวยุบลไต่ถ้อย
สองท่านจักไปหนใดบอก หน่อยฮา
พาพวกมาไม่น้อยกิจเกื้อการไฉน ฯ
๔๕๓๒ น้องนรินทรยินพจน์อื้นตอบพลัน
เฮ้ยเด็กอย่าใมหันสู่รู้
เองร่วมอาศนทรงธรรม์โทษยิ่ง ใหญ่แฮ
เราจักจับสองผู้ขบถไท้ไปถวาย ฯ
๔๕๓๓ ตรัสพลางแผลงสารทโต้ตอบผลาญ สาตรเอย
ต่างอาจต่างอุกราญรุกเกรี้ยว
ศรพระบุตรสังหารทรวงกษัตริย์ สองแฮ
แล้วกลับเปนบ่วงเลี้ยวไล่ล้างพลขันธ์ ฯ
๔๕๓๔ วายุบุตรบัดโดดเขาราวี
พระหวดต้องศรศรีซบดิ้น
สองกระษัตริย์สมประดีร่ายเวท เปนแฮ
แผลติดยลพลสิ้นบาดต้งบ่วงกระศัลย ฯ
๔๕๓๕ พระพรตจับสารทขึ้นเสี่ยงพลัน
นึกเดชทรงสุบรรณกอบเกื้อ
แผลงปราดเกิดลมผันพัดบ่วง หมดแฮ
บันกระทบหน่อเนื้อนารถกลิ้งกลางอรัญ ฯ
๔๕๓๖ ลูลมโถมจู่จ้วงโจมจับ
รวบพี่น้องหนีลับหลีกได้
บัดพาพระบุตรกลับยังน่า รถแฮ
ถวายแก่อนุชไท้ธเรศรเจ้าจอมราม ฯ
             
รับข้อมูลจาก "https://www.reurnthai.com/wiki/%C3%A0%C2%B9%E2%80%9A%C3%A0%C2%B8%E2%80%9E%C3%A0%C2%B8%C2%A5%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A0%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%BE%C3%A0%C2%B8%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B8%C2%9D%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%93%C3%A0%C2%B8%E2%84%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B1%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B7%C3%A0%C2%B9%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B8%C2%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B9%C5%92_%C3%A0%C2%B8%C2%AB%C3%A0%C2%B9%E2%80%B0%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%E2%80%94%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B9%CB%86_%C3%A0%C2%B9%E2%80%98%C3%A0%C2%B9%E2%80%93%C3%A0%C2%B9%E2%80%99"
เครื่องมือส่วนตัว