โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๓๙

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …')
(/* พระพรตตั้งทัพที่เขามยุราหลักเมืองมลิวัน นลนนท์สื่อสารจนถึงท้าวจักรวรรดิให้หาสุริยาภ)
 
แถว 2: แถว 2:
==พระพรตตั้งทัพที่เขามยุราหลักเมืองมลิวัน นลนนท์สื่อสารจนถึงท้าวจักรวรรดิให้หาสุริยาภพออกรบ==
==พระพรตตั้งทัพที่เขามยุราหลักเมืองมลิวัน นลนนท์สื่อสารจนถึงท้าวจักรวรรดิให้หาสุริยาภพออกรบ==
-
===แผ่นที่ ๕๕๑ – นายเริกหมื่นพากยโวหาร===
 
-
<tpoem>
 
-
๓๘๕๑ ข้ามแถวแนวทุ่งทั้ง  ทิวพนัศ
 
-
ข้ามด่านดงพงชัฎ  ชะอื้อ
 
-
ลิงมารทหารผลัด  กันโห่
 
-
พระก็ชมดงชื้อ  ช่อไม้ไพรรหง ฯ
 
-
 
-
๓๘๕๒ แสนสนุกนิ์รุกขชาติล้วน  แลเดียร ดาษนา
 
-
ไม้กับเฃาราวกับเขียน  ฉากโค้ง
 
-
เฃาสูงก็สูงเจียน  จอมเมฆ
 
-
เปนชะแง่ชะโงกโง้ง  ชง่อนเงื้อมงำหาว ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๘๕๓ ริมทางชมพฤกษสล้าง  แลรหง
 
-
เยนร่มลมพัดผง  แพ่วพื้น
 
-
สาขาลัดาพง  พันพุ่ม
 
-
เหมอุทกตกชื้น  ชุ่มน้ำใจพหล ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๘๕๔ ไม้หอมๆ รื่นเร้า  แรงรมย์
 
-
เหมือนจะชักชวนดม  ดับร้อน
 
-
พฤกษผลผลิผลรงม  งอมห่าม
 
-
ลิงยักษหักปิลดปล้อน  เปลือกปลิ้นกินพลาง ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๘๕๕ สีหสางกวางแรดเนื้อ  เสือสิงฆ์
 
-
เหนพวกพหลยักษลิง  หลีกเร้น
 
-
โคกถึงกระทิงมหิงษ์  หายลับ
 
-
รอกกะต่ายกะแตเต้น  ดื่นลี้ลับแฝง ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๘๕๖ เงียบสงัดจตุบาทพื้น  พนมไพร
 
-
ฟังแต่เสียงเรไร  หริ่งร้อง
 
-
ตามแถวที่แนวไกล  กลางเถื่อน
 
-
เสียงค่างบ่างชะนีก้อง  กู่ให้โหยหวน ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๘๕๗ เสียงสัตวทวิบาทพร้อง  เพรียกเพราะ
 
-
ดังกระเวนไพรเราะ  เรื่อยริ้ว
 
-
ค้อนทองจับทองเคาะ  ดังเช่น ค้อนแฮ
 
-
พอพวกพหลโห่ริ้ว  ว่อนว้าหวาดหนี ฯ
 
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๕๕๒ – นายเริกหมื่นพากยโวหาร===
 
-
<tpoem>
 
-
๓๘๕๘ เสียงสุโนคเสนาะนั้น  นานา
 
-
ดุเหว่าสาลิกา  ไก่แก้ว
 
-
พระคะนึงนึกถึงมหา  วังนิเวศน์
 
-
เคยศับท์ประโคมแจ้ว  แจ่มเจื้อยจับทรวง ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๘๕๙ ชมพลางพระพรตท้าว  หัศไนย
 
-
ยลยอดศิลาไศล  ลิ่วฟ้า
 
-
ดังแสงนพรัตน์ใส  ดำหรัส ถามเอย
 
-
เออพิเภกเขาหน้า  โน่นนั้นนามใด ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๘๖๐ พิเภกพิศถ่องแท้  ทูลความ
 
-
เขาเรียกมยุรานาม  ถิ่นนั้น
 
-
ศิลาเลื่อมแลวาม  แววมยุ เรศเอย
 
-
รุกขชาติเปนชั้นชั้น  ช่อค้อมหอมหวาน ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๘๖๑ ชลพุไหลทลุท้น  ธารา
 
-
ลงสุคนธคงคา  เฃตรโพ้น
 
-
หลักเมืองมลิวันมา  นานเนิ่น
 
-
เชิญประทับที่โน้น  ข่มทั้งนามเมือง ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๘๖๒ ทรงฟังจึ่งเสดจยั้ง  จัตุรงค์
 
-
ตรัสสั่งสุครีพจง  จัดตั้ง
 
-
ที่ประทับพลับพลาลง  เขามยุ ราเอย
 
-
เกณฑ์พวกพลลิงทั้ง  แทตยด้วยโดยเรว ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๘๖๓ สุครีพรับสั่งเจ้า  วงษ์จักร
 
-
รีบรดมลิงยักษ์  แยกย้าย
 
-
ทุกหมวดทุกกองนัก  การกาวด ขันแฮ
 
-
ตั้งจัดสารวัดร้าย  เร่งร้อนเรวทำ ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๘๖๔ เกณฑ์กันปันด้านทุก  พนักงาน
 
-
ทำพลับพลาปราการ  ค่ายป้อม
 
-
เปนจักรพยุหโขลนทวาร  คูเขื่อน ขันธ์แฮ
 
-
เสือป่าแมวเซาด้ม  ดอดสุ้เสรจสรรพ์ ฯ
 
-
</tpoem>
 
===แผ่นที่ ๕๕๓ – นายเริกหมื่นพากยโวหาร===
===แผ่นที่ ๕๕๓ – นายเริกหมื่นพากยโวหาร===
<tpoem>
<tpoem>
แถว 259: แถว 174:
จับหอกเมฆพัททรง  สถิตย์รถ รัตนเอย
จับหอกเมฆพัททรง  สถิตย์รถ รัตนเอย
ให้เคลื่อนพลพยุหผ้าย  อยุดพื้นสมรภูมิ์ ฯ
ให้เคลื่อนพลพยุหผ้าย  อยุดพื้นสมรภูมิ์ ฯ
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๕๕๗ – ขุนพิสนท์สังฆกิจ===
 
-
<tpoem>
 
-
๓๘๙๓ พระพรตสรงแล้วออก  ยังสฐาน พลับพลา
 
-
ยินยักษพลโห่ขาน  แซ่ซ้อง
 
-
ถามพิเภกทูลสาร  ว่าสุริ ยาภพแฮ
 
-
บุตรจักรวรรดิยกพ้อง  พยุห์ร้าราญเรา ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๘๙๔ กุมเทพสารทศิวะเอื้อน  อวยสรร ประสิทธิแฮ 
 
-
ควรพระสัตรุศโรมรัน  รบเร้า
 
-
พระพรตสดับเหตุพลัน  สั่งพระ สัตรุศเฮย
 
-
พ่อรีบยกพหลเต้า  ต่อร้าราญมาร ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๘๙๕ พระสัตรุศคำนับน้อม  เศียรอา ษาเฮย
 
-
พระพรตเรียกสุครีพหา  สั่งให้
 
-
ตรีทัพทศโยธา  นับสมุท
 
-
พระสัตรุศจักได้  เสดจต้านต่อณรงค์ ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๘๙๖ สุครีพรับสั่งแล้ว  รีบรัด
 
-
จัดกระบี่สรรค์สมรรถ์  ล่ำล้วน
 
-
กองน่าทัพขันธ์จัด  กายเกียก หนุนแฮ
 
-
ยุกรบัตรกองหลวงถ้วน  พยุห์ล้วนพานร ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๘๙๗ ทัพรั้งพลรบพื้น  กุมภัณฑ์ ลงกานอ
 
-
ล้วนแต่ร้ายเริงรัน  ฤทธิแกล้ว
 
-
พระสัตรุศเสดจครร  ไลยโสรด เสร็จแฮ
 
-
ทรงยุทธาภรณ์แพร้ว  สอกพร้อมศรขรรค์ ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๘๙๘ เสดจเถลิงรถแก้ว  แกมกาญจน์
 
-
เทียมสี่สินธพทยาน  ร่าร้อง
 
-
ครบเสรจเครื่องสูงขาน  โห่ฆาฏ ฆ้องแฮ
 
-
พลันเคลื่อนรถพหลพ้อง  เพียบพื้นดินเดิน ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๘๙๙ ถับถึงที่รบรั้ง  รอพหล
 
-
ราพสุริยาภพยล  ทักท้า
 
-
เหม่มนุษย์ควบคุมพล  ลิงยักษ
 
-
หักด่านบ่หาญฮึกกล้า  เหยียบด้าวนามใด ฯ
 
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๕๕๘ – ขุนพิสนท์สังฆกิจ===
 
-
<tpoem>
 
-
๓๙๐๐ พระสัตรุศขานชื่อพร้อง  เรานาม สัตรุศนา
 
-
กับพี่ชื่อพรตราม  นเรศใช้
 
-
มาปราบจักรวรรติตาม  โทษผิด
 
-
เจ้าชื่อใดจึงได้  กล่าวข้อคำหยาม ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๙๐๑ ราพขุนขานชื่อพร้อง  ฤๅนาน
 
-
เราสุริยาภพชาญ  ชื่ออ้าง
 
-
เอารสจักรวรรดิมาร  จอมมลิ วันแฮ
 
-
เจ้ากับพลเราจะล้าง  ห่อนให้หลอเหลือ ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๙๐๒ ว่าพลางราพขบเขี้ยว  คุกคาม
 
-
ขับพวกพลมารหลาม  ไล่ล้าง
 
-
ฟันลิงหลบบอขาม  ยุดแย่ง สารทแฮ
 
-
กวัดแกว่งสารทฟาดคว้าง  ยักษลี้หนีซอน ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๙๐๓ ตลิกันแทตยทัพหน้า  เหนทหาร
 
-
ลิงไล่หนีลนลาญ  หลบแพ้
 
-
กวัดแกว่งคทาทยาน  ยุทธ์ฟาด ลิงเฮย
 
-
นัลพัทจับตรีแต้  ต่อสู้ตลิกัน ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๙๐๔ ต่างรบรับขับเขี้ยว  ฤๅหนี ล่านา
 
-
ยักษฟาดกระบี่ตรี  แกว่งร้า
 
-
ตลิกันรบเสียที  แพลงพลาด
 
-
กระบี่รวบสองเท้าคว้า  ฟาดม้วยมลายชนม์ ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๙๐๕ สุริยาภพเขม้นมุ่ง  ตลิกัน
 
-
กระบี่ฟาดิ้นตายยัน  เหยียดเท้า
 
-
ขบเขี้ยวเคียดเคืองคัน  หัตถ์แกว่ง หวดแฮ
 
-
ขับพวกพลมาเข้า  ไล่ล้างลิงพล ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๙๐๖ พระสัตรุศเลงยักษมล้าง  ลิงประไลย
 
-
พลันขับราชรถไชย์  ยุทธ์ป้อง
 
-
จนรถต่อรถไป  งอนปะทะ กันแฮ
 
-
พระจับสารทศรจ้อง  จิตรน้าวคเนยิง ฯ
 
</tpoem>
</tpoem>

รุ่นปัจจุบันของ 14:34, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

พระพรตตั้งทัพที่เขามยุราหลักเมืองมลิวัน นลนนท์สื่อสารจนถึงท้าวจักรวรรดิให้หาสุริยาภพออกรบ

แผ่นที่ ๕๕๓ – นายเริกหมื่นพากยโวหาร

๓๘๖๕ พระพรตชวนพระน้องจรลี ลงเอย
สรงสระธารวารีรื่นเร้า
ชมทรายกรวดพรายสีแสงเพชร พลอยแฮ
ชมประทุมเทิดเต้าเต่งตั้งตูมงาม ฯ
๓๘๖๖ สรงเสรจเสดจเข้าพลับพลาทรง สถิตย์นา
พลพวกยักษ์ลิงลงเล่นป้วน
ท้าวทศคิริวงษ์องคต
สุครีพหณุมานล้วนเล่นน้ำสำราญ ฯ
๓๘๖๗ ฝ่ายมารชาวด่านลี้เหลือตาย มาแฮ
ถึงนครหานายสี่นั้น
ต่างแถลงว่าลิงกายเผือกผ่อง มานา
หักด่านผลาญยักษ์นั้นนอกม้วยในมรณ์ ฯ
๓๘๖๘ สองมนุษยนายทัพทั้งโยธา มากแฮ
ตั้งค่ายเขามยุราฤทธิห้าว
เสนีสี่สดับอาดูรด่วน
รีบสู่วังทูลท้าวแทตย์ถ้วนทุกประการ ฯ
๓๘๖๙ ปางจอมจักรวรรดิเจ้ามลิวัน
สดับเหตุเหนขับขันทุกข้อ
โหรทายเมื่อกูฝันเหนสบ สมเอย
แต่ชาตชายจะท้อเทพย์เจ้าจะหยัน ฯ
๓๘๗๐ ตรัสเหวยขุนราพร้ายเรวพลัน
เกณฑ์รักษาทวารขันธ์เขื่อนป้อม
เสนีรับรีบผันผายเร่ง กันนา
เกณฑ์พวกพลมารล้อมรอบชั้นเชิงเทิน ฯ
๓๘๗๑ ราษฎรฦๅข่าวด้วยอาดูร
เพราะเพื่อไพนาสูรแส่เสี้ยน
จึ่งหลานอัชบาลยูรเหยียบย่ำ ยักษนา
เมืองมลิวันจะเพี้ยนแผกปิ้มเปนพง ฯ
             

แผ่นที่ ๕๕๔ – นายเริกหมื่นพากยโวหาร

๓๘๗๒ ยามงายพระพรตไท้เสดจคลา
ออกพระโรงเสนาแน่นเฝ้า
จึ่งดำหรัสปฤกษาทหารเอก ทั่วเอย
เราจะรบฤๅจะเร้าจะรั้งฟังไฉน ฯ
๓๘๗๓ ไวยวงษทูลว่าให้ทูลถึง ก่อนรา
แม้มิยอมจริงจึงจะปล้น
ตรัสถามว่าใครพึงเปนทูต ดีนา
ทูลว่านิลนนท์ล้นฤกล้ำฉลาดแหลม ฯ
๓๘๗๔ ตรัสสั่งอาลักษณ์ให้เขียนสาสน์
เสรจสั่งนิลนนท์หาญระเห็จฟ้า
ถึงเมืองมลิวันทยานอยุดเลื่อน ลอยเฮย
ตรงช่องบัญชรหน้านารถเจ้าจตุเศียร ฯ
๓๘๗๕ ร้องเหวยจักรวรรดิน้อมเศียรฟัง
สาสน์กนิษฐพระทรงสังขสั่งใช้
กูเปนทูตมาหวังชูชีพ เองแฮ
จักรวรรดิเหนลิงไว้สง่ากริ้วตวาดเสียง ฯ
๓๘๗๖ เหวยลิงมาหยิ่งข้อนเคืองหู
ไยมิลงนบกูก่อนนี้
อวดเปนทูตไฉนสูบทราบ กิจนา
แต่ชื่อบบอกชี้ชาติเชื้อเดียรฉาน ฯ
๓๘๗๗ เหวยมารกูนี้ชื่อนิลนนท์
เองบ่อสำนึกตนแต่กริ้ว
กูทหารนรายน์รณเรืองเดช
ยังบเคยนบนิ้วนบอน้อมยอมใคร ฯ
๓๘๗๘ ว่าพลางๆ น้อมอ่านสาสนทรง
นามพระพรตฤทธิรงค์เลิศแล้ว
อนุชาพระหริวงษสวัสดิ์แบ่ง ภาคนา
มาปราบอสุรราบแผ้วผ่องให้ภพเกษม ฯ
             

แผ่นที่ ๕๕๕ – นายเริกหมื่นพากยโวหาร

๓๘๗๙ ท่านผิดคิดด้วยเด็กเดียงสา
จับพิเภกตรึงตราตรุไว้
ยังกลับยกไพนาสูรผ่าน เมืองเอย
ทำบเกรงเดชไท้ท่านท้าวอวตาร ฯ
๓๘๘๐ จึ่งพระหริรักษ์ให้เรามา
เราก็ยังกรุณาอยู่บ้าง
ท่าคิดผิดมาสารภาพผิด เสียเฮย
ตั้งสัตยต่อมล้างโทษพ้นชนม์มลาย ฯ
๓๘๘๑ จักรวรรดิสดับเดือดเยื้องทยานยัก ท่าแฮ
กูเพื่อนทศภักตร์หลักโลกย์สท้าน
พิเภกดุจกนิฐรักกูเรียก หานา
ยังกลับยกออกต้านต่อต้องจองจำ ฯ
๓๘๘๒ มันบคิดเจ้าพี่มีคุณ มันนา
กลับบอกอุบายหนุนมนุษย์ด้วย
มันหวังจะชิงบุญสมบัติ พี่นา
จนทศภักตร์ญาติม้วยหมดนี้ดีไฉน ฯ
๓๘๘๓ นิลนนท์ตอบโตเสรจสารพัน
ขุนยักษยังดึงดันเดือดคลุ้ม
พานรก็ชักขรรค์แสดงฤทธิ เรืองแฮ
กวัดแกว่งเปนควันกลุ้มกลบทั้งเมืองมาร ฯ
๓๘๘๔ ชาวเมืองแตกตื่นทั้งหญิงชาย
ว่าเกิดไฟเวยวายวิงก้ม
บางจูงลูกหลานยายตาเก็บ ของนา
วิ่งปทะปะกันล้มทับขว้ำถลำหงาย ฯ
๓๘๘๕ ลางจูงเมียรักรั้งรูบสวย
หนุ่มๆ รุมกันฉวยฉุดคว้า
ผัวมุว่ามึงมวยตีต่อย กันฤๅ
พลางจดหมัดครูท้าท่าทิ้งทอดแห ฯ
             

แผ่นที่ ๕๕๖ – นายเริกหมื่นพากยโวหาร

๓๘๘๖ สุรางค์นางนาฎท้าวอสุรี
วางกระจกจับหวีวิ่งเร้น
พนักงานเครื่องดีดสีเซงแซ่ อยู่นา
โขลนจาพากันเต้นตื่นสิ้นสมฤดี ฯ
๓๘๘๗ ลิงโถมโจมเข้าหักยอดปรา สาทแฮ
คีบกลับพลับพลาถวายบาทไท้
ทูลเสรจพระอนุชาชมชอบ ลิงเอย
เรืองเดชหาไหนได้ดุจนี้ดีขยัน ฯ
๓๘๘๘ ขุนยักษยลขั้นยอดปรางหัก
อัปรยศนิกรยักษยิ่งเศร้า
ใช้มารชื่อฤทธิจักรจรรีบ ไปเอย
ทูลราชโอรสเจ้าว่าท้าวแทตย์เชิญ ฯ
๓๘๘๙ สุริยาภพรู้รีบคลา มาเอย
นบบาทพระบิดาบอกแจ้ง
ลิงทหารมนุษย์มาดูหมิ่น
จงพอไปยุทธแย้งมนุษย์ให้ประไลยลาญ ฯ
๓๘๙๐ โอรสรับพจน์น้อมคำนับ ทูลนา
มิยากใจไปจับมนุษย์นั้น
พระชนกชื่นชมรับขวัญประสิทธิ พรเฮย
ลูกรับกลับวังชั้นสั่งให้เตรียมพล ฯ
๓๘๙๑ เสนีรับสั่งแจ้งจัดพล
ยักษพยุหพหลฮึกกล้า
ไหยรถคชเคยชนชนะศึก มากแฮ
รถเทียบเกยทองถ้าลูกท้าวธจะจร ฯ
๓๘๙๒ สุริยาภพเข้าโสรดสรง เสรจแฮ
ทรงเครื่องยุทธ์งามยงย่างย้าย
จับหอกเมฆพัททรงสถิตย์รถ รัตนเอย
ให้เคลื่อนพลพยุหผ้ายอยุดพื้นสมรภูมิ์ ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว