โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•à¸´à¹Œ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๑๓๔
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
|||
| แถว 1: | แถว 1: | ||
[[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์|สารบาญ]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๓๓|หน้าก่อนนี้]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๓๕|หน้าถัดไป]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์|สารบาญ]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๓๓|หน้าก่อนนี้]] | [[โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๓๕|หน้าถัดไป]] | ||
| - | == | + | ==อสุรผัด ลิวัน กันยุเวก จับทศพิณ กับวรณีสูร== |
===แผ่นที่ ๕๓๒ – พระราชครูพิเชต=== | ===แผ่นที่ ๕๓๒ – พระราชครูพิเชต=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
การปรับปรุง เมื่อ 03:35, 21 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
อสุรผัด ลิวัน กันยุเวก จับทศพิณ กับวรณีสูร
แผ่นที่ ๕๓๒ – พระราชครูพิเชต
| ๓๗๑๘ ทศพิณพิโรธเกรี้ยว | กระทืบบาท | ||
| ธไป่ลามาตราช | รีบร้อน | ||
| มามณฑิรมณีมาศ | ประทับแท่น ทองแฮ | ||
| สั่งพี่เลี้ยงเกณฑ์ต้อน | เตรียมรี้พลขันธ์ ฯ | ||
| ๓๗๑๙ ฝ่ายกุมภัณฑ์พี่น้อง | สองกุ มารแฮ | ||
| ยามลิวันกันยุ | เวกนี้ | ||
| ทราบว่าทศพิณมุ | เตรียมหมู่ มารนา | ||
| เกรงจักพลอยป่นปี้ | เพราะเปื้อนปนพาล ฯ | ||
| ๓๗๒๐ ภาคนไปเฝ้าพระ | มารดา ทูลเฮย | ||
| นางทราบโสมนัศา | สั่งซ้ำ | ||
| พ่อลอบออกไปหา | พระยานุ ชิตเฮย | ||
| จักช่วยจักชูค้ำ | พ่อให้ไภยไกษย ฯ | ||
| ๓๗๒๑ สองรับโอวาทแล้ว | ลาจร | ||
| ลอยลิ่วปลิวอำพร | ภาคฟ้า | ||
| ถึงมรกฎสิงขร | ลงบอก ยพลเฮย | ||
| แก่กระบี่นายกองกล้า | เดชก้องยามพวาร ฯ | ||
| ๓๗๒๒ กระบี่พาสองยักษ์เยื้อง | ยาตรา | ||
| พบอนุชิตสองรา | บอกแจ้ง | ||
| ขุนกระบี่ก็พามา | ถวายพระ พรตแฮ | ||
| ลองรบอาษาแว้ง | จับท้าวทศพิณ ฯ | ||
| ๓๗๒๓ ภูบาลบานเบิกปลื้ม | หฤไทย | ||
| ตรัสภิปรายปราไสย | เพราะพร้อง | ||
| ฃอบจิตรที่จองใจ | จงรัก เรานา | ||
| รีบกลับไปปกป้อง | พิเภกไว้จงดี ฯ | ||
| ๓๗๒๔ สองอสูรรับสั่งไท้ | ภูธร | ||
| ถวายอภิวาทจร | จาดเฝ้า | ||
| โผนทยานยาตรอำพร | เต็มพัด | ||
| บรรลุลงกาเข้า | สู่ห้องปรางเหน ฯ | ||
แผ่นที่ ๕๓๓ – พระราชครูพิเชต
| ๓๗๒๕ ปางองค์อสุรเรศรเจ้า | ลงกา | ||
| ผธมแท่นทองเลขา | ขุ่นแค้น | ||
| จำจะยกโยธา | ยาตรทัพ รบเฮย | ||
| ฤๅถดถอยถึงแม้น | ชีพม้วยเกียรติคง ฯ | ||
| ๓๗๒๖ ทรงดำริหเร่งเร่าร้อน | หฤไทย | ||
| จนจวบอุไทยไข | ปลั่งเปลื้อง | ||
| สรงสินธุ์กระแสใส | เสรจประดับ องค์แฮ | ||
| ทรงพระขรรค์ศรเยื้อง | ยาตรขึ้นเกยกาญจน์ ฯ | ||
| ๓๗๒๗ สองกุมารชาญฉลาดล้ำ | ทูลสนอง | ||
| อันมนุษยฆ่าโคตรผอง | เผ่าสิ้น | ||
| เผื่อเจบจิตรคิดจอง | เวรจัด | ||
| อย่าวิตกแดดิ้น | ศึกนี้ภารเผือ ฯ | ||
| ๒๗๒๘ จะอาษาออกสู้ | สงคราม | ||
| บคิดขยาดความ | มอดม้วย | ||
| อสุรินทรฮึกเหิมตาม | เฉาโฉด | ||
| หลงเล่ห์ยินดีด้วย | ยักษผู้สองหลาน ฯ | ||
| ๓๗๒๙ ธเถลิงวรรคแก้ว | แกมกาญจน์ | ||
| ยกพยุหทวยหาญ | โห่เร้า | ||
| รีบเมื้อจากเมืองมาร | เสียงมี่ สนั่นแฮ | ||
| สองอสุรอาษาเข้า | รับร้าปีกสอง ฯ | ||
| ๓๗๓๐ ถับถึงจังหวัดเวิ้ง | สนามยุทธ | ||
| พระยายักษสั่งพลอยุด | ทัพยั้ง | ||
| ถกลกลกระบวนครุฑ | กางปีก | ||
| รายร่ายโยธีตั้ง | ต่อต้านไพริน ฯ | ||
| ๓๗๓๑ ปางองค์ภูวนารถน้อง | นารายน์ | ||
| เสดจออกพลับพลาพราย | เพริศแพร้ว | ||
| อำมาตยกระบินทร์หลาย | หมอบกลาด | ||
| ทรงสดับอสุรแกล้ว | โห่ก้องกุลาหล ฯ | ||
แผ่นที่ ๕๓๔ – พระราชครูพิเชต
| ๓๗๓๒ ทรงทราบว่าทัพท้าว | ทศพิณ | ||
| เสียงสะเทือนธรณิน | ทั่วพื้น | ||
| บมีหวั่นหวาดยิน | มลากต่อ ยุทธเฮย | ||
| เหมพระกระมลชื้น | เหตุห้าวณรงค์หาญ ฯ | ||
| ๓๗๓๓ จึ่งสั่งสุครีพให้ | เตรียมพล | ||
| เรืองฤทธิราญรณ | สุรกร้าว | ||
| อสุรผัดคุมพหล | ทัพน่า | ||
| กองถัดนิลพัทห้าว | ถัดนั้นฤทธิหาญ ฯ | ||
| ๓๗๓๔ สององค์ทรงรถเร้า | รุกพล | ||
| รีบเร่งพยุหพหล | ทัพหน้า | ||
| ธุลีพัดพิโดรบน | บังบด | ||
| ดลสมรภูมิ์ผ่านฟ้า | สั่งให้อยุดพล ฯ | ||
| ๓๗๓๕ พระบรรหารเร่งให้ | อสุรผัด | ||
| ขับพิริยพลรีบรัด | รบร้า | ||
| หลานลมสุดโสรมนัศ | รับสั่ง พระเฮย | ||
| เร่งรุกพลแกว่นกล้า | กล่นเข้ารณรงค์ ฯ | ||
| ๓๗๓๖ ถับถึงน่าทัพท้าว | กุมภัณฑ์ | ||
| อสุรผัดกวัดแกว่งขรรค์ | กระทืบเท้า | ||
| ผายสีหสารทเย้ยหยัน | เหวยยักษ์ หยิ่งนา | ||
| เผยอยกยอโคตรเค้า | ว่าเชื้อวงษพรหม ฯ | ||
| ๓๗๓๗ อวดฤทธิกำเริบอ้าง | อวดหาญ | ||
| ชีวิตรจักมลายลาญ | ไป่ช้า | ||
| เยียวมึงรักชนมาน | มละพยศ เสียเทอญ | ||
| มานบบาทเจ้าหล้า | จึ่งพ้นไภยผอง ฯ | ||
| ๓๗๓๘ ทศพิณพิโรธร้อง | ผรุศไข | ||
| เหม่ลูกลิงลาไถย | ถ่อยถ้อย | ||
| ยกมนุษยเท่าแมงไย | ใครจัก ยั่นเฮย | ||
| กูใช่แทตยต่ำต้อย | เผ่าพื้นพงษ์พรหม ฯ | ||
แผ่นที่ ๕๓๕ – พระราชครูพิเชต
| ๓๗๓๙ เปนจรรโลงภพพื้น | กุมภัณฑ์ | ||
| มารมหิทธิมหันต์ | เดชกล้า | ||
| บเคยจักเคียงคัล | นรเทพ ใดเลย | ||
| มึงคึกมึงขันท้า | เที่ยงแท้ถึงตาย ฯ | ||
| ๓๗๔๐ สองเถียงเสียงถี่ถ้อย | ทารุณ | ||
| อสุเรศโมโหหุน | เหิ่มซ้ำ | ||
| สั่งพลากะระเนื่องหนุน | ขนาบขน่ำ มันเฮย | ||
| จับอสุรผัดมัดห้ำ | หั่นให้เปนจุณ ฯ | ||
| ๓๗๔๑ พลยักษเคยย่อท้อ | ฤทธา ลิงนอ | ||
| เหนอสุรผัดใช่พา | นเรศแท้ | ||
| ต่างมนัศหรรษา | สมคิด แล้วพ่อ | ||
| แกว่งสาตราเตมแล้ | เล่ห์ต้นต่อณรงค์ ฯ | ||
| ๓๗๔๒ ตระบัดลัดหลีกเข้า | พนาลี | ||
| วิ่งแยกแตกตื่นหนี | วุ่นว้า | ||
| อสุรผัดตบหัดถ์ที | สรวลเยาะ เย้ยฮา | ||
| ขานเคาะเหวยพลร้า | หลบหน้าหนีไฉน ฯ | ||
| ๓๗๔๓ อสุรินทรยินเย้ยยิ่ง | โกรธา | ||
| เหวยลูกลิงเลวมา | หมิ่นได้ | ||
| เองจะดับชีวา | ศราวุธ นี้เวย | ||
| ธกวัดแกว่งศรไส้ | หน่วงน้าวแผลงผลง ฯ | ||
| ๓๗๔๔ แสนศรร่อนคคว้าง | กลางหน | ||
| อเนกแน่นนาทคำรน | เกรอกฟ้า | ||
| รุมไล่อสุรผัดจน | เจียนรอบ ตนนา | ||
| อสุรผัดโผนเผ่นคว้า | รวบไว้ไวเหลือ ฯ | ||
| ๓๗๔๕ รวบศรรวมรับไว้ | ในกำ หัดถ์แฮ | ||
| เริงร่าสำราญสำ | รากเย้ย | ||
| หักศรยับระยำ | โยนเยาะ ให้ฮา | ||
| นี่สาตราใครเฮ้ย | เดชล้ำดีหลาย ฯ | ||
แผ่นที่ ๕๓๖ – พระราชครูพิเชต
| ๓๗๔๖ อสุรผัดโผนขึ้นรถ | กุมภัณฑ์ | ||
| ถีบอสุรโลทันต์ | ถูกหน้า | ||
| รถทรงหักลงพลัน | พลิกคว่ำ | ||
| เหนทศพิณถลาล้า | ร่าเข้าโรมรอญ ฯ | ||
| ๓๗๔๗ อสุรินทรร่าร้า | โรมรัน | ||
| ต่างจับต่างตีกัน | กึกก้อง | ||
| ต่างหนีต่างไล่พัน | ลวันล่อง ไวแฮ | ||
| อสุรผัดโผนโจนจ้อง | จับคว้าคันศิลป์ ฯ | ||
| ๓๗๔๘ ยื้อยุดฉุดแย่งได้ | รันโรม | ||
| ถูกทศพิณท่าวโครม | คว่ำคว้าง | ||
| บุตรอินทรชิตสองโสรม | มนัศสบ ช่องฮา | ||
| โจนจับแขนคนละข้าง | ฉุดรั้งขุนเข็ญ ฯ | ||
| ๓๗๔๙ อสุรผัดโจนจับได้ | วรณี สูรนา | ||
| จับจิกเกษอสุรี | คร่าไว้ | ||
| สามอสูรจับยักษี | สองโสด มาแฮ | ||
| พาประเวศถวายไท้ | ที่ยั้งยุทธภูมิ์ ฯ | ||
| ๓๗๕๐ พระพรตภักตรผ่องแผ้ว | ภูลปรา โมทย์แฮ | ||
| ตรัสเรียกสุครีพมา | สั่งซ้ำ | ||
| ท่านก็บุตรสุริยา | เดชยิ่ง | ||
| จงอย่าเผลอพลาดพล้ำ | พ่ายรู้ไพริน ฯ | ||
| ๓๗๕๑ จำมันจงมั่นไว้ | ทั้งสอง | ||
| จะไถ่ถามเอาผอง | เพื่อนด้วย | ||
| ยันดาคิดขบถปอง | สมบัติ พิเภกนา | ||
| พิฆาฏเสียจงม้วย | หมดพื้นมารพาล ฯ | ||
| ๓๗๕๒ แต่อสุรผัดกับทั้ง | บุตรา | ||
| อินทรชิตสองรา | รีบร้อน | ||
| ไปนคเรศลงกา | ถอดพิเภก มาเทอญ | ||
| สั่งเสรจเลิกพลย้อน | ยาตรยั้งพลับพลา ฯ | ||
แผ่นที่ ๕๓๗ – ขุนพินิจจัย
| ๓๗๕๓ อสุรผัดมหิทธิล้ำ | กุมภัณฑ์ | ||
| ยามลิวันกัน | ยุเวกแกล้ว | ||
| รับสั่งพระทรงธรรม์ | นำทัพ กลับเฮย | ||
| ลุนิเวศนลงกาแผ้ว | ผ่องน้ำใจเกษม ฯ | ||
| ๓๗๕๔ นัดดามารุตเร้า | รีบคลา | ||
| ดลตรุยลไอยกา | หม่นไหม้ | ||
| ซบภักตรแทบบาทา | เทวศโศก ศัลยเฮย | ||
| สร่างโสกแล้วจึ่งได้ | กล่าวแจ้งแถลงการ ฯ | ||
| ๓๗๕๕ หลานรีบเฝ้าบาทไว้ | ทูลทรง ครุธเอย | ||
| ตรัสสั่งสองอนุชอง | อาจมล้าง | ||
| เสร็จศึกสั่งข้าตรง | มาถอด ตาแฮ | ||
| ทูลจบจับโซร่ง้าง | งัดเปลื้องพันธนา ฯ | ||
| ๓๗๕๖ พิเภกคลายโศกสร้วม | กอดหลาน ครวญเอย | ||
| ดวงเนตรดวงจิตรชาญ | เชี่ยวผู้ | ||
| ตาทุกข์แทบวายปราณ | ปราศจาก ยศแฮ | ||
| หากนัดดาก่อกู้ | จึ่งพ้นไภยเข็ญ ฯ | ||
| ๓๗๕๗ ปางเพรงเกิดเศอกครั้ง | คราวมหา บาลเอย | ||
| พ่อพ่อชาญเดชา | ช่วยเปลื้อง | ||
| คาบนี้นัดดามา | ปลดทุกข์ ได้แฮ | ||
| ตรัสเสร็จท้าวรีบเยื้อง | ยาตรขึ้นปรางสุวรรณ ฯ | ||
| ๓๗๕๘ สูสนานทรงเครื่องพื้น | พรรณราย เสด็จเอย | ||
| ออกพระโรงเสวกหลาย | เรียบเฝ้า | ||
| ทรงทักทั่วทุกนาย | เนาที่ นั้นนา | ||
| ต่างประนมก้มเกล้า | นอบน้อมบทมาลย์ | ||
| ๓๗๕๙ ปิ่นราพอสุรผัดเร้า | รีบจร | ||
| พร้อมมาตยานิกร | ยาตรเยื้อง | ||
| สู่มรกฎศิงขร | ลุพลับ พลานอ | ||
| พิเภกประณตเบื้อง | บาทน้องนารายน์ ฯ | ||
แผ่นที่ ๕๓๘ – ขุนพินิจจัย
| ๓๗๖๐ พระพรตปราโมทยแย้ม | ยินดี | ||
| ตรัสว่าโหรภัมภีร์ | รอบรู้ | ||
| ดังหนึ่งทิพยกาณปรี | ชาชัด นักนอ | ||
| โหรอื่นฤๅจักสู้ | สุดหล้าหาไหน ฯ | ||
| ๓๗๖๑ ไฉนจิงเลี้ยงลูกอ้าย | อสุรพิศม์ | ||
| ชีพย์ท่านเจียนจักปลิด | ปลดม้วย | ||
| หากองค์พระจักรกฤษณ์ | ทราบสั่ง เรานา | ||
| กับอนุชมาด้วย | ดับร้อนรงับเขญ ฯ | ||
| ๓๗๖๒ ท่านจึ่งได้รอดพ้น | ไภยพาล | ||
| เดิมท่านบวิจารณ์ | จิตรไว้ | ||
| บำรุงอริผลาญ | ชนมชีพ ตนนา | ||
| เหตุอื่นอาจรู้ได้ | บ่รู้รวังตน ฯ | ||
| ๓๗๖๓ พิเภกทูลน้องพระ | หริรักษ์ | ||
| อันทศพิณทรลักษณ์ | แย่งด้าว | ||
| เพราะข้าบาทหลงฟัก | ฟูมว่า บุตรนอ | ||
| จนขุ่นเบื้องบาทท้าว | โทษข้าควรประหาร ฯ | ||
| ๓๗๖๔ หากโปรดจึ่งรอดม้วย | ชนม์คง | ||
| พระเดชพระคุณยง | ยิ่งฟ้า | ||
| มั่นจิตรภักดิ์จำนง | สนองบาท พระนา | ||
| จวบสุดสูญชีพข้า | สืบเค้าบุตรหลาน ฯ | ||
| ๓๗๖๕ พระพรตทรงสดับถ้อย | ขุนมาร | ||
| ตรัสว่าองค์อวตาร | เลิศด้าว | ||
| ให้เรายกทวยหาญ | โหมหัก ศึกแฮ | ||
| โดยเยี่ยงไวยกูลท้าว | เที่ยงมล้างอาธรรม์ ฯ | ||
| ๓๗๖๖ เราดสรมนัศดุจได้ | วิเชียรจัก มาเฮย | ||
| เพราะพระสฤษดิรักษ | โปรดใช้ | ||
| บคิดแก่เบาหนัก | เหน็จเหนื่อย ยากแฮ | ||
| หวังจักสืบเกียรติไว้ | เกริกสิ้นกัลป์ปา ฯ | ||
