โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๑à¹à¹”
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(→หนุมานอาสาลักกล่องดวงใจทศกัณฐ์ จนถึงพระฤษีโคบุตรพาหนุมานถวายตัว) |
||
แถว 2: | แถว 2: | ||
==หนุมานอาสาลักกล่องดวงใจทศกัณฐ์ จนถึงพระฤษีโคบุตรพาหนุมานถวายตัว== | ==หนุมานอาสาลักกล่องดวงใจทศกัณฐ์ จนถึงพระฤษีโคบุตรพาหนุมานถวายตัว== | ||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
===แผ่นที่ ๔๑๓ – พระราชนิพนธ์=== | ===แผ่นที่ ๔๑๓ – พระราชนิพนธ์=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
แถว 216: | แถว 174: | ||
ทศเศียรว่าเหนสนิท อย่านึก แหนงเลย | ทศเศียรว่าเหนสนิท อย่านึก แหนงเลย | ||
เจ้าจุ่งรักลิงลม้าย ลูกแก้วเกิดครรภ์ ฯ | เจ้าจุ่งรักลิงลม้าย ลูกแก้วเกิดครรภ์ ฯ | ||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
</tpoem> | </tpoem> |
รุ่นปัจจุบันของ 14:13, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
หนุมานอาสาลักกล่องดวงใจทศกัณฐ์ จนถึงพระฤษีโคบุตรพาหนุมานถวายตัว
แผ่นที่ ๔๑๓ – พระราชนิพนธ์
๒๘๘๕ สองทหารเหาะมุ่งแคว้น | ลงกา | ||
ถึงยอดนิลกาลา | หยุดยั้ง | ||
เข้าสู่พระสิทธา | กอดบาท สอื้นแฮ | ||
นักสิทธิ์สนเท่ห์ตั้ง | กระทู้ขู่ถาม ฯ | ||
๒๘๘๖ พายุบุตรเสบอกแจ้ง | ใจความ | ||
ข้าคู่คือทหารรรา | พี่น้อง | ||
อาสาหักสงคราม | ไชยชอบ สูญแฮ | ||
กลับคิดพาลผิดจ้อง | จักล้างชีวัน ฯ | ||
๒๘๘๗ ยินข่าวท้าวราพเลี้ยง | เหล่าทหาร ดีนา | ||
ใคร่สู่โพธิสมภาร | พึ่งไท้ | ||
สิทธาว่าใช่การ | กูผนวช | ||
เองภักดีจริงไซร้ | จุ่งเข้าไปเอง ฯ | ||
๒๘๘๘ ข้าเกรงพระกริ้วไป่ | ทันถาม พระเอย | ||
กลัวเกลือกจะวู่วาม | ฆ่าข้า | ||
พระนำช่วยแนะความ | ซึกภัก ดีแฮ | ||
เหนชีพจะค่อยช้า | ช่วยให้คงชนม์ ฯ | ||
๒๘๘๙ นักสิทธิยลโศกเศร้า | เหนสม จริงนา | ||
ไป่ทราบเล่ห์ลมลิง | หลอกให้ | ||
สงสารทศกรรฐกรม | ทรวงสุด คิดแฮ | ||
ได้กระบี่จักได้ | ช่วยร้ารอนเข็ญ ฯ | ||
๒๘๙๐ ตริแล้วรับถ้อยห่ม | คากรอง | ||
มือจับธารกรมอง | จดจ้อง | ||
ออกจากกุฎสอง | สวาฉุด สใบแฮ | ||
ดาบศเบือนภักตรร้อง | ว่ารั้งกูใย ฯ | ||
๒๘๙๑ พานรว่าข้านึก | สงกา อยู่นา | ||
พิเภกทูลพะรา | เมศไท้ | ||
ว่าพระปิ่นราพนา | สูรถอด จิตรแฮ | ||
มอบพระมุนไว้ | เก็บเร้นจริงฤๅ ฯ | ||
แผ่นที่ ๔๑๔ – พระราชนิพนธ์
๒๘๙๒ ฤๅษีรับสัตยซ้ำ | ห้ามปราม | ||
เองอย่าพูดแพร่ความ | เอิกอื้อ | ||
กระบี่ว่าเกรงราม | ริลอบ ลักแฮ | ||
นักสิทธิคิดชอบรื้อ | รีบเข้าศาลา ฯ | ||
๒๘๙๓ หยิบได้ดวงชีพแล้ว | ถือมา ด้วยแฮ | ||
หณุมานมารยา | ซักไซ้ | ||
เหตุใดที่ลงกา | กว้างใหญ่ | ||
จักเกบไว้ไป่ได้ | ดั่งนี้นึกฉงน ฯ | ||
๒๘๙๔ ฤๅษีแสดงเหตุให้ | พานร สิ้นแฮ | ||
แล้วรีบพากันจร | ดัดดั้น | ||
มากระทั่งถึงนคร | ขุนกระบี่ | ||
ฉวยฉุดธารกรซั้น | เสกถ้อยพาที ฯ | ||
๒๘๙๕ ข้าคิดวิตกด้วย | ดวงใจ ราพนา | ||
พระจะพาเข้าไป | ชิดนั้น | ||
ฉวยกลับสู่กายไฉน | จะถอด ทันฤๅ | ||
นักสิทธิ์สดับอั้น | อกร้องหาฤๅ ฯ | ||
๒๘๙๖ วานรแนะให้มอบ | องคต | ||
ถือยู่นอกนครงด | ท่าผ้าย | ||
นักธรรมเชื่อคำหมด | มอบกล่อง ชีพแฮ | ||
พาแต่หณุมานย้าย | ยาตรเข้าธานี ฯ | ||
๒๘๙๗ พลเมืองตื่นมี่ก้อง | กรุงมาร | ||
ลิงสกิดพระอาทิตย์ | ใส่ใคล้ | ||
ว่าองคตอยู่ทวาร | เกลือกยักษ ยุทธแฮ | ||
ข้าจะไปสั่งให้ | บอกแจ้งตามจริง ฯ | ||
๒๘๙๘ สิทธาบรู้เท่า | เสียที ลิงนา | ||
ขุนกระบินทรยินดี | รีบผ้าย | ||
มาสู่ลูกพาลี | นฤมิตร | ||
กล่องชีพทศภักตรคล้าย | เก่าแล้วสั่งสาร ฯ | ||
แผ่นที่ ๔๑๕ – พระราชนิพนธ์
๒๘๙๙ จงส่งกล่องใหม่ให้ | ดาบศ | ||
พาเก่าไปบรรพต | ฝ่ายใต้ | ||
อัญชันชือปรากฎ | สังเกต | ||
คอยพี่เหาะขึ้นให้ | รีบร้อนนำมา ฯ | ||
๒๙๐๐ สั่งเสร็จประณตน้อม | หัถปรสาร รฦกแฮ | ||
ขอพระพายอย่าพาน | พัดแผ้ว | ||
กว่าจะเสร็จราชการ | พระกฤษณ ท่านเอย | ||
แล้วสู่นักสิทธิแคล้ว | คลาศเข้าโรงคัล ฯ | ||
๒๙๐๑ ทศภักตรผันพบหน้า | พานร | ||
ลุกขยับจับศร | ก่งรั้ง | ||
ถามว่าพระบร | ปักษสู่ ใยฤๅ | ||
แค้นยิ่งโยมไป่ยั้ง | จักแย้งยิงมัน ฯ | ||
๒๙๐๒ ฤๅษีร้องห้ามอย่า | หุนหัน | ||
ขึ้นนั่งบัลลังก์พลัน | ฟลอดจ้อ | ||
วานรนี่ผิดกัน | กับพระ รามนอ | ||
ให้รูปพามาง้อ | อยู่ด้วยพระยามาร ฯ | ||
๒๙๐๓ ฟังสารตรองตริซ้ำ | สอบถาม ลิงแฮ | ||
เหตุซึ่งโกรธพระราม | กล่าวอ้าง | ||
ข้อใดที่เปนความ | แค้นนัก นั้นฤๅ | ||
จึ่งจะมาเข้าข้าง | ฝ่ายข้าจงแถลง ฯ | ||
๒๙๐๔ หณุมานทูลตอบถ้อย | ทศภักตร | ||
ศึกใหญ่ใดข้าหัก | ทุกครั้ง | ||
พระรามร่ำแต่จัก | คาดโทษ ทัณฑ์นา | ||
บำเหน็จรางวัลตั้ง | แต่เฟื้องฤๅมี ฯ | ||
๒๙๐๕ ทศศีร์เชื่อหมดสิ้น | แสร้งทวน ถามเฮย | ||
เมื่อหักสวนเราชวน | อยู่ไส้ | ||
ไม่อยู่ฆ่ายักษลวน | ลามลวก เมืองแฮ | ||
ราเมศรางวัลให้ | มากน้อยเปนไฉน ฯ | ||
แผ่นที่ ๔๑๖ – พระราชนิพนธ์
๒๙๐๖ พระรามยังรักข้า | จึ่งหนี พระเอย | ||
ครั้นพิเภกพาที | ยุไท้ | ||
กลับเกลียดกลับด่าตี | แต่โกรธ กริ้วนา | ||
บำเหน็จนั้นข้าได้ | แต่ผ้าชุบสรง ฯ | ||
๒๙๐๗ ความแค้นข้าพ้นที่ | พรรณา | ||
จึ่งบั่นบากหน้ามา | พึ่งไท้ | ||
จะขอรับอาสา | ออกศึก | ||
จับมนุศย์จุ่งได้ | มัดเข้ามาถวาย ฯ | ||
๒๙๐๘ สิบเศียรสดับเพี้ยง | เผด็จศึก เสร็จเฮย | ||
เหนชนะสมนึก | คาบนี้ | ||
สั่งหมู่มุขมาตยปฤก | ษาไต่ สวนแฮ | ||
ต่างว่าสุจริตชี้ | ชอบเลี้ยงพานร ฯ | ||
๒๙๐๙ ยินคำดำหรัสด้วย | หณุมาน | ||
พ่อจะเลี้ยงเจ้าปาน | ลูกแก้ว | ||
ขอบคุณพระอาทิตย์ | เฉกชุบ ชีพแฮ | ||
นักสิทธิเสร็จกิจแล้ว | ละท้าวคืนสฐาน ฯ | ||
๒๙๑๐ ถึงทวารองคตให้ | กล่องนิมิตร | ||
ดาบศบแคลงจิตร | รับเต้า | ||
ลิงพากล่องชิพิตร | จริงเหาะ ไปแฮ | ||
อยู่ยอดผาเคร่าเค้า | ที่ซ้อมสัญญา ฯ | ||
๒๙๑๑ ทศกรรฐ์จัดเครื่องต้น | อลังการ | ||
ปราสาทแสนสฤงฆาร | มอบให้ | ||
เปนบำเหน็จหณุมาน | สามิภักดิ์ มาแฮ | ||
แล้วสู่ปรางนั่งใกล้ | กล่าวแจ้งมหิษี ฯ | ||
๒๙๑๒ มณโฑทูลห้ามอย่า | ควรคิด เลี้ยงนา | ||
ปรปักษกลับเปนมิตร | มักร้าย | ||
ทศเศียรว่าเหนสนิท | อย่านึก แหนงเลย | ||
เจ้าจุ่งรักลิงลม้าย | ลูกแก้วเกิดครรภ์ ฯ | ||