โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๐๒

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …')
(หนุมานอาสาแปลงเป็นทศกัณฐ์ ล้างพิธีน้ำทิพย์นางมณโฑ)
 
แถว 2: แถว 2:
==หนุมานอาสาแปลงเป็นทศกัณฐ์ ล้างพิธีน้ำทิพย์นางมณโฑ==
==หนุมานอาสาแปลงเป็นทศกัณฐ์ ล้างพิธีน้ำทิพย์นางมณโฑ==
-
===แผ่นที่ ๔๐๓ – พระเจ้าราชวงษเธอกรมขุนบดินทรไพศาลโสภณ===
 
-
<tpoem>
 
-
๒๘๑๕ พระฟังพิเภกแจ้ง  จับศิลป์ แผลงเฮย
 
-
เปนฃ่ายโอบอสุรินทร์  แน่นแฟ้น
 
-
แล้วรับสั่งสามกระบิล  กับเหล่า ลิงนอ
 
-
เรวเร่งไปตอบแค้น  ตัดต้นกลพิธี ฯ
 
-
 
-
๒๘๑๖ นิลนลวายุบุตรทั้ง  ชมภูพาล
 
-
รับสั่งองค์อวตาร  นอบน้อม
 
-
ภาพลกึ่งสมุทหาร  เดินด่วน
 
-
ถึงฃตรลงกาพร้อม  อยุดยั้งแปลงกาย ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๑๗ ชมพูพาลนิมิตแค้น  การุณ ราชเฮย
 
-
นิลนลเปนกุญ  ชเรศกล้า
 
-
วายุบุตรคือขุน  ทศภักตร์
 
-
ลิงไพร่พรั่งพร้อมหน้า  นิตรเพี้ยงพลมาร ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๒๘ ยกพลเร่งรีบเข้า  ลงกา
 
-
ต่างทักถามกิจจา  แซ่ซ้อง
 
-
กระบี่บอกชาวประชา  เสร็จศึก แล้วพ่อ
 
-
ลิงมนุษยพี่น้อง  มอดม้วยฤๅหลอ ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๑๙ ลงจากฅอคฃเข้า  โรงพิธี
 
-
นั่งแนบดาบศนี  บอกน้อง
 
-
ว่าอริราชไพรี  วายวอด หมดแล
 
-
เชิญสถิตสถานห้อง  นั่งช้าใยไฉน ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๒๐ ถึงปรางพลางพลอดจ้อ  เจรจา
 
-
ตั้งแต่นี้ลงกา  สงบเสี้ยน
 
-
เพราะเจ้าเศกธารา  ชุบชีพ ยักษแฮ
 
-
นางตอบว่าผิดเพี้ยน  เวทย์ฃ้าลงกาจม ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๒๑ ลูกลมสมเสน่ห์น้อง  แนบสนิท
 
-
รศรื่นชื่นชูจิตร  แรกรู้
 
-
นางสมานสมัคพิศ  สวาดิ์รศ รักเฮย
 
-
อรแอบกระบี่ชู้  แน่แท้ทศเศียร ฯ
 
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๔๐๒ – พระเจ้าราชวงษเธอกรมขุนบดินทรไพศาลโสภณ===
 
-
<tpoem>
 
-
๒๘๒๒ สองทหารชาญยุทธทั้ง  พลลิง
 
-
ฉุดลากกระชากชิง  ช่วยรื้อ
 
-
โรงราชพิธีหญิง  ยับย่อย ลงแฮ
 
-
ราชวัดฉัตรธงยื้อ  เย่อสิ้นถอนเสา ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๒๓ วายุบุตรกล่าวเลศเล้า  โลมลา
 
-
พี่จะยกโยธา  เที่ยวค้น
 
-
จับพิเภกมัดมา  ตัดศีศะ เสียบเฮย
 
-
ตระบัตรจากห้องพ้น  รีบขึ้นคชสาร ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๒๔ เดินพลจนเกือบใกล้  กองทัพ
 
-
แปลงเพศจากมารสรรพ  ด่วนเฝ้า
 
-
ทูลแยบพิธียับ  พระตรัส ชมเฮย
 
-
แล้วสั่งสุครีพเข้า  ไล่ล้างเหล่าอสูร ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๒๕ ขุนมารเหนปิศาจม้วย  มรณ์หมด
 
-
น้ำทิพย์ที่จะรด  ขัดข้อง
 
-
ไสคเชนทรไล่ลิงลด  เลี้ยววิ่ง หนีเฮย
 
-
ราเมศแผลงศรต้อง  เป่าแก้แผลหาย ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๒๖ องค์นารายน์ลั่นซ้ำ  ศรไชย
 
-
พลยักษแลช้างประไลย  ชีพเปลื้อง
 
-
ทศภักตร์ดเดือดใจ  คว่างจักร มาแฮ
 
-
วิศณุน้าวศรเยื้อง  ลั่นล้างจักรอสูร ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๒๗ ราพร้ายแรงเรี่ยวสิ้น  สลดทรวง
 
-
คับอกวิตกตวง  เพียบแท้
 
-
ลิงเยาะกล่าวถึงดวง  สมรมิ่ง กูเอย
 
-
โอ้ป่านนี้พิธีแม้  แหลกแล้วลิงลุย ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๒๘ จึงชวนเลิกทัพแสร้ง  เจรจา
 
-
เย็นย่ำพระสุริยา  ลับแล้ว
 
-
นารายน์ตอบอสุรา  ตามจิตร ท่านเทอญ
 
-
พลางสั่งเคลื่อนพลแคล้ว  คลาศเข้าพลับพลา ฯ
 
-
</tpoem>
 
===แผ่นที่ ๔๐๕ – พระราชนิพนธ์===
===แผ่นที่ ๔๐๕ – พระราชนิพนธ์===
<tpoem>
<tpoem>
แถว 259: แถว 174:
สั่งให้โห่อึงอล  เว้งหวาด โลกย์แฮ
สั่งให้โห่อึงอล  เว้งหวาด โลกย์แฮ
เตือนทัพโทท้าวรู้  เรียกเร้าสงคราม ฯ
เตือนทัพโทท้าวรู้  เรียกเร้าสงคราม ฯ
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๔๐๙ – พระราชนิพนธ์===
 
-
<tpoem>
 
-
๒๘๕๗ ปางพระพิศณุนารถไท้  เทวา วตารเอย
 
-
เถลิงอาศน์ราชพลับพลา  เพริศแพร้าว
 
-
พรั่งพร้อมพระยาพา  นรหมอบ แหนแฮ
 
-
สง่าดั่งดาราแผ้ว  ผ่องล้อมจอมจันทร์ ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๕๘ พระกรรณกำหนดได้  ยินตระหนัก
 
-
เสียงโห่แห่งพลยักษ  กึกก้อง
 
-
ตรัสถามพิเภกทัก  ทายเหตุ ทูลแฮ
 
-
ว่าทัพทศภักตรพ้อง  ฤกษอ้างออกณรงค์ น
 
-
 
-
 
-
๒๘๕๙ ทรงทราบจึ่งสั่งน้อง  พาลี
 
-
ให้เทียบทวยโยธี  ทัพกล้า
 
-
สิบหมู่แต่พื้นมี  ฤทธิรุด
 
-
เราจะออกโรมร้า  ราพเสี้ยนศึกแสลง ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๖๘๐ สุครีพเคาพเบื้อง  บาทา ท่านเฮย
 
-
รับราชกฤตย์ฎีกา  ใส่เกล้า
 
-
มาเทียบพยุหแสนยา  กรทัพ ใหญ่แฮ
 
-
เกณฑ์กระบี่บรรจบเข้า  ขนัดทั้งโทนคร ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๖๑ วานรชำนิแกล้ว  กลางศึก
 
-
ชินสมรภูมิฮึก  หื่นห้าว
 
-
ยกยักษไป่เยงนึก  ชนะแน่ ใจนา
 
-
ทราบกิจแต่งกายอคร้าว  ครึกคื้นตื่นสนาม ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๖๒ สิบหมวดสวมหมวกเสื้อ  ต่างศรี กันนา
 
-
กุมหอกง้าวตาวตรี  ดาบดั้ง
 
-
ขุนทัพเทียบพิรีย  พลครบ หมวดเฮย
 
-
หนั่นน่าพลับพลายั้ง  ท่าเจ้าจอมปราณ ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๖๓ นฤบาลชวนอนุชเข้า  ที่สนาน ชบแฮ
 
-
ทรงพัตราลังการ  เกราะแก้ว
 
-
มงกุฎรัตนสังวาล  เฉวียงโอบ องค์เอย
 
-
จับวิรุณจักรวาลแล้ว  เสดจขึ้นรถทรง ฯ
 
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๔๑๐ – พระราชนิพนธ์===
 
-
<tpoem>
 
-
๒๘๖๔ รถองค์อมรเทพไท้  ไพชยนต์
 
-
ห้ายอดเยี่ยมนภดล  เด่นฟ้า
 
-
สารถีเทพยดำกล  กรนั่ง ประนมนา
 
-
เทียมสี่อมรมิ่งม้า  เสตรแนเสมอสังข์ ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๖๕ สั่งให้โบกธวัชคล้อย  คลายพล
 
-
พานเรศแผลงฤทธิรณ  กึกก้อง
 
-
เสียงบาทพ่างภูวดล  แดนถล่ม ทลายแฮ
 
-
ถึงที่สมรภูมิ์พ้อง  ทัพท้าวทศกรรฐ์ ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๖๖ ท้าวยักษยลทัพตั้ง  ต่อฉาน
 
-
หวังหักกำลังหาญ  สั่งให้
 
-
ตีดาดดั่งน่ากดาน  โดยด่วน
 
-
พลราพทราบสั่งไท้  เทียบห้าประดาตี ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๖๗ พลกระบี่บย่อแย้ง  แหยงยุทธ
 
-
โถมประทะอุตลุด  หลอกล้อ
 
-
เหยียบบ่าคร่าเศียรฉุด  ชิงสารท อสูรนา
 
-
แขงต่อแขงขันข้อ  เข่นเขี้ยวคอยประหาร ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๖๘ กุมภัณฑ์หนุนเนื่องเข้า  สัปยุทธ
 
-
พลกระบี่ตีรุด  ร่นยั้ง
 
-
พลยักษยิ่งตายซุด  โทรมมาก ลงเฮย
 
-
มารขยาดบอาจตั้ง  ต่อต้านแตกขจาย ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๖๙ นายมาแม่ทัพทั้ง  วานร นายเฮย
 
-
ต่างประจญประจัญกร  แกว่นกล้า
 
-
ต่างฤทธิต่างรบรอน  ราญหัก กันแฮ
 
-
ยักษเพลี่ยงพานรผล้า  ขีพม้วยมาลายผลาญ ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๘๗๐ จอมมารพิโรธเคี้ยว  ขบฟัน
 
-
โจนจากเกวียนศึกพลัน  ไล่มล้าง
 
-
พลลิงหลบพันละวัน  วางแหวก มาแฮ
 
-
โถมถีบเวชยันต์ง้าง  ง่าเงื้อหักงอน ฯ
 
</tpoem>
</tpoem>

รุ่นปัจจุบันของ 14:10, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

หนุมานอาสาแปลงเป็นทศกัณฐ์ ล้างพิธีน้ำทิพย์นางมณโฑ

แผ่นที่ ๔๐๕ – พระราชนิพนธ์

๒๘๒๙ สิบเศียรสุรภาพผู้ทรงจักร
เหนพยุหรามลักษณลาศแล้ว
รวบรวมนิกรยักษยังหลบ เหลือแฮ
เรวเร่งกลับคืนแล้วคลาศเข้าเฃตรขันธ์ ฯ
๒๘๓๐ ครั้นถึงนัคเรศเข้าคืนวัง
เหนจากคารุงรังรกเรี้ยว
เอะโรงพิธีพังเพราะเหตุ ไฉนนอ
หนักพระไทยพลางเลี้ยวหลีกขึ้นปรงทอง ฯ
๒๘๓๑ เหนมณโฑสิตย์ห้องพิมาน
นั่งแอบองค์นงคราญซักไซ้
ด่วนละพิธีการใยนั่น อนุชนา
ใครซึ่งมาบอกให้เลิกร้างจรรยา ฯ
๒๘๓๒ สงครามครานี้เกือบมีไชย
ด้วยปิศาจสุรไกรกาจแกล้ว
เคี่ยวขับกลับสุดขษัยฝูงปิศาจ
เพราะอุทกทิพยแคล้วคลาศช้าเสียเชิง ฯ
๒๘๓๓ แค้นใจไฉนรีบทิ้งทอดกิจ เสียฤๅ
ฤๅว่าอรใคร่สถิตแท่นแก้ว
นั่งนานเหนื่อยเมื่อยปฤษฎางค์นัก ฉนั้นฤๅ
เพราะบเคยขาดแคล้วคลาศผู้ผดุงถนอม ฯ
๒๘๓๔ มณโฑตอบถ้อยพระทรงฤทธิ
ไฉนพระจะพานผิดแก่ข้า
พระว่าปัจจามิตรม้อยมวด หมดแฮ
ให้เลิกพิธีคว้าแย่งรื้อโรงเสีย ฯ
๒๘๓๕ ยังพาข้าบาทขึ้นปรางมณี นี้นา
ตรัสว่าพิเภกหนีรอดได้
จงด่วนยกโยธีไปเข่น ฆ่าแฮ
พระเคลือบแคลงดำให้สอบสิ้นสาวสนม ฯ
             

แผ่นที่ ๔๐๖ – พระราชนิพนธ์

๒๘๓๖ ทรงสดับสดุดต้องใจนึก แล้วนอ
เหนตรลอดลับฦกล่วงรู้
มณโฑถูกกลศึกเสียกิจ กายนา
ครางร่นป่นออดอู้อกเพี้ยงเพลิงเผา ฯ
๒๘๓๗ จัเผยพจนออกได้ดังฤๅ
ฃ่าวจักขจรฦๅโลกยหล้า
ใครอื่นไป่อาจคืออ้ายหณุ มานแฮ
แปลงรูปโดยฤทธิ์กล้าอาจแกล้งปลอมกู ฯ
๒๘๓๘ ตรัสกระซิบอรรคเรศแก้วกับกรรณ
สมรทราบแสนโศกศัลยสลบล้ม
ราพนาสุรสำคัญขนิษวอด วายแฮ
ช้อนเกษกระกองก้มภักตรไห้พิไรครวญ ฯ
๒๘๓๙ คลายโศกสั่งให้นำสุคน ธารเอย
มาชโลมนฤมลกลับฟื้น
ฟูมฟายพระอสุชลธารถั่ง แถวแฮ
ครวญคร่ำกำสรดสอื้นโอฐอ้อนวอนทูล ฯ
๒๘๔๐ บดินทรสูรยเสียเกียรติทั้งเสียกิจ
อัปรยศทั่วทศทิศเพราะข้า
ของจงพระทรงฤทธิฟันฟาด
ด้วยพระขรรค์คมกล้าเกลื่อนเศร้าบทศรี ฯ
๒๘๔๑ อสุรีโลมลูบเบื้องปฤษฎางค์ ปลอบเอย
เสียใช่เสียสัตยนางอย่าศร้อย
ตัวพี่บมีคลางแคลงจิตร เจ้านา
จงรงับดับละห้อยอย่าไห้โหยหวน ฯ
๒๘๔๒ พลางชวนอรย่างเยื้องยาตรา
เข้าที่ศิริไสยาหย่อนเศร้า
ยอกร่ายภักตร์อาวรณวิตก
ดำริห์จะรบเร้าปราบเสี้ยนอรินราม ฯ
             

แผ่นที่ ๔๐๗ – พระราชนิพนธ์

๒๘๔๓ สงครามครานี้ช่างเปนไฉน
รบบรู้มีไชยสักครั้ง
ญาติมิตรหมู่พลไกรม้วยมอด
เสียกิจพิธีทั้งอนุชซ้ำเสียสกนธ์
๒๘๔๔ ตนกูก็เชื้อชาติชายชาญ ไชยเฮย
ไฉนจะนิ่งอัปรมาณหม่นไหม้
จักออกรุกโรมราญอริราช อีกนา
สู้มนุษย์พานรให้สุดสิ้นแรงหาญ ฯ
๒๘๔๕ ตริการตราบม่อยเคลิ้มผธมสนิท
พอผ่องพันแสงสิทธิส่องฟ้า
เสดจสู่พระโรงสถิตทิพยอาศน์
อำมาตย์หมอบเสนอหน้านอบเฝ้าฟังสาร ฯ
๒๘๔๖ โองการกำหนดให้เกณฑ์พหล
ล้วนคู่ใจจุมพลผ่านเผ้า
เจนสารททราบสรรพมนต์มีศักดิ์ สูงแฮ
ห้าสิบสมุทเข้าควบตั้งต่อสมร ฯ
๒๘๔๗ มโหธรรับถ้อยท่านบัญชา สั่งเฮย
จัดพยุหเสนานับล้าน
ปันทัพสรรพซ้ายขวาทัพน่า หลังแฮ
ยุกรบัตรกองหลวงต้านต่อเสี้ยนเศิกสยอง ฯ
๒๘๔๘ กรมช้างผูกช้างเซื่องซับมัน
ขุนคชินทรเข้มขันขี่คว้าง
สัปรคับครบเครื่องสรรพาวุธ วางแฮ
พลแวดเชิงชิดข้างขบเขี้ยวกุมคทา ฯ
๒๘๔๙ กรมม้าผูกม้าร่านเริงพยศ
ขุนประจำเจนสะกดย่ำน้อย
หัดถ์ทายเทิดทวนชดฉวัดร่อน รำแฮ
พลหอกหาญห้อมต้อยติดข้างเคียงแซง ฯ
             

แผ่นที่ ๔๐๘ – พระราชนิพนธ์

๒๘๕๐ กรมรถแต่งรถล้อเหลกเพชร
เทียมดุรงค์พารเห็จลิ่วล้ำ
ขุนน้าวธนูเผด็จศึกสู่ สถิตยแฮ
ทวยธนูศรซ้ำสกดห้อมล้อมสลอน ฯ
๒๘๕๑ พลจรเจนศึกล้วนกุมสาต ตราแฮ
เขนโล่โตมรมาศมากง้าว
ต่างสรวมเกราะกรวมอาตม์องอาจ เอกเอย
พร้อมพรั่งยั้งท่าท้าวธิราชผู้จอมพล ฯ
๒๘๕๒ ฝ่ายพงษกมลาศน์เกล้าลงกา
สรงสหัศธารารื่นเร้า
สอดรัตน์ปิลันทนาภรณเพริศ พรายแฮ
งามเทียบธาดาเจ้าจากฟ้ามาณรงค์ ฯ
๒๘๕๓ ทรงวราวุธพร้อมเพรียงหัดถ์
เถลิงพิไชยรถรัตน์รุ่งฟ้า
แสนส่ำอสุรเนืองขนัดขนาบแห่ แหนเฮย
แสงสาตราภรณจ้าจับพื้นแผ่นพะโยม ฯ
๒๘๕๔ เสียงประโคมแข่งอื้อเอิกอึง
เสียงพลุสัญญาตึงตื่นฟ้า
เสียงโห่สท้านถึงพรหมโลกย์
เสียงบาทสเทือนหล้าเล่ห์ด้าวดินไหว ฯ
๒๘๕๕ พลไกรเดินดื่นท้องทางพนม
ลุยเหล่ารุกขรทมเทียบแป้ง
สัตวสิงฆวิ่งซานซมซอนซอก
ผ่านลหานธารแห้งเหือดด้วยดินสลาย ฯ
๒๘๕๖ ถึงชายพนัศยั้งหยุดพล
คอยอมิตรมาผจญจักสู้
สั่งให้โห่อึงอลเว้งหวาด โลกย์แฮ
เตือนทัพโทท้าวรู้เรียกเร้าสงคราม ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว