โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๑à¹à¹‘
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(/* ทศกัณฐ์ได้น้ำทิพย์มาพรมซากศพญาติวงษ์และพลมารที่ตายไปให้ฟื้นขึ้นมาช่วยรบ พระรามแผลงศ) |
||
แถว 87: | แถว 87: | ||
รีบแก้พิธีอัน สังวาศ รศนา | รีบแก้พิธีอัน สังวาศ รศนา | ||
อีกพระแผลงศรให้ โอบอ้อมล้ออสูร ฯ | อีกพระแผลงศรให้ โอบอ้อมล้ออสูร ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
+ | ===แผ่นที่ ๔๐๓ – พระเจ้าราชวงษเธอกรมขุนบดินทรไพศาลโสภณ=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๒๘๑๕ พระฟังพิเภกแจ้ง จับศิลป์ แผลงเฮย | ||
+ | เปนฃ่ายโอบอสุรินทร์ แน่นแฟ้น | ||
+ | แล้วรับสั่งสามกระบิล กับเหล่า ลิงนอ | ||
+ | เรวเร่งไปตอบแค้น ตัดต้นกลพิธี ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๑๖ นิลนลวายุบุตรทั้ง ชมภูพาล | ||
+ | รับสั่งองค์อวตาร นอบน้อม | ||
+ | ภาพลกึ่งสมุทหาร เดินด่วน | ||
+ | ถึงฃตรลงกาพร้อม อยุดยั้งแปลงกาย ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๑๗ ชมพูพาลนิมิตแค้น การุณ ราชเฮย | ||
+ | นิลนลเปนกุญ ชเรศกล้า | ||
+ | วายุบุตรคือขุน ทศภักตร์ | ||
+ | ลิงไพร่พรั่งพร้อมหน้า นิตรเพี้ยงพลมาร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๒๘ ยกพลเร่งรีบเข้า ลงกา | ||
+ | ต่างทักถามกิจจา แซ่ซ้อง | ||
+ | กระบี่บอกชาวประชา เสร็จศึก แล้วพ่อ | ||
+ | ลิงมนุษยพี่น้อง มอดม้วยฤๅหลอ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๑๙ ลงจากฅอคฃเข้า โรงพิธี | ||
+ | นั่งแนบดาบศนี บอกน้อง | ||
+ | ว่าอริราชไพรี วายวอด หมดแล | ||
+ | เชิญสถิตสถานห้อง นั่งช้าใยไฉน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๒๐ ถึงปรางพลางพลอดจ้อ เจรจา | ||
+ | ตั้งแต่นี้ลงกา สงบเสี้ยน | ||
+ | เพราะเจ้าเศกธารา ชุบชีพ ยักษแฮ | ||
+ | นางตอบว่าผิดเพี้ยน เวทย์ฃ้าลงกาจม ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๒๑ ลูกลมสมเสน่ห์น้อง แนบสนิท | ||
+ | รศรื่นชื่นชูจิตร แรกรู้ | ||
+ | นางสมานสมัคพิศ สวาดิ์รศ รักเฮย | ||
+ | อรแอบกระบี่ชู้ แน่แท้ทศเศียร ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
+ | ===แผ่นที่ ๔๐๔ – พระเจ้าราชวงษเธอกรมขุนบดินทรไพศาลโสภณ=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๒๘๒๒ สองทหารชาญยุทธทั้ง พลลิง | ||
+ | ฉุดลากกระชากชิง ช่วยรื้อ | ||
+ | โรงราชพิธีหญิง ยับย่อย ลงแฮ | ||
+ | ราชวัดฉัตรธงยื้อ เย่อสิ้นถอนเสา ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๒๓ วายุบุตรกล่าวเลศเล้า โลมลา | ||
+ | พี่จะยกโยธา เที่ยวค้น | ||
+ | จับพิเภกมัดมา ตัดศีศะ เสียบเฮย | ||
+ | ตระบัตรจากห้องพ้น รีบขึ้นคชสาร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๒๔ เดินพลจนเกือบใกล้ กองทัพ | ||
+ | แปลงเพศจากมารสรรพ ด่วนเฝ้า | ||
+ | ทูลแยบพิธียับ พระตรัส ชมเฮย | ||
+ | แล้วสั่งสุครีพเข้า ไล่ล้างเหล่าอสูร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๒๕ ขุนมารเหนปิศาจม้วย มรณ์หมด | ||
+ | น้ำทิพย์ที่จะรด ขัดข้อง | ||
+ | ไสคเชนทรไล่ลิงลด เลี้ยววิ่ง หนีเฮย | ||
+ | ราเมศแผลงศรต้อง เป่าแก้แผลหาย ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๒๖ องค์นารายน์ลั่นซ้ำ ศรไชย | ||
+ | พลยักษแลช้างประไลย ชีพเปลื้อง | ||
+ | ทศภักตร์ดเดือดใจ คว่างจักร มาแฮ | ||
+ | วิศณุน้าวศรเยื้อง ลั่นล้างจักรอสูร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๒๗ ราพร้ายแรงเรี่ยวสิ้น สลดทรวง | ||
+ | คับอกวิตกตวง เพียบแท้ | ||
+ | ลิงเยาะกล่าวถึงดวง สมรมิ่ง กูเอย | ||
+ | โอ้ป่านนี้พิธีแม้ แหลกแล้วลิงลุย ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๒๘ จึงชวนเลิกทัพแสร้ง เจรจา | ||
+ | เย็นย่ำพระสุริยา ลับแล้ว | ||
+ | นารายน์ตอบอสุรา ตามจิตร ท่านเทอญ | ||
+ | พลางสั่งเคลื่อนพลแคล้ว คลาศเข้าพลับพลา ฯ | ||
</tpoem> | </tpoem> |
รุ่นปัจจุบันของ 14:10, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
ทศกัณฐ์ได้น้ำทิพย์มาพรมซากศพญาติวงษ์และพลมารที่ตายไปให้ฟื้นขึ้นมาช่วยรบ พระรามแผลงศรเป็นข่ายเพชรล้อมไว้
แผ่นที่ ๔๐๑ – พระเจ้าราชวงษเธอกรมขุนบดินทรไพศาลโสภณ
๒๘๐๑ เององค์ทรงครุฑแกล้ว | เกียรติขจร | ||
เสด็จออกปวงพานร | นอบไหว้ | ||
เสียงอสุรดัษกร | โห่สนั่น | ||
ถามพิเภกว่าใครไซ้ | ยกรี้พลมา ฯ | ||
๒๘๐๒ โหรยักษยามเลิศรู้ | เรวทูล | ||
นายทัพราพนาสูร | แน่แท้ | ||
กับสองบุตรตระกูล | เกิดกับ คเชนทร์แฮ | ||
เชิญเสด็จไปปราบแม้ | จักได้ไชยอรินทร์ ฯ | ||
๒๘๐๓ ธทราบทูลเสร็จแล้ว | โองการ | ||
สั่งบุตรสุริยะชาญ | อย่าช้า | ||
สุครีพรับบรรหาร | มาจัด พลแฮ | ||
เสร็จสรรพทัพหลังหน้า | ปีกป้องกองหลวง ฯ | ||
๒๘๐๔ สององค์ทรงเครื่องแล้ว | จับศิลป์ | ||
ทรงรถอมรินทร์ | อร่ามพร้อย | ||
พระลักษณแยกหมู่กระบิน | เป็นทัพ น่าเฮย | ||
ได้ฤกษเคลื่อนพลคล้อย | สู่พื้นสมรภูมิ์ ฯ | ||
๒๘๐๕ ทศเศียรทรงคชแกล้ว | กลางณรงค์ | ||
สั่งบุตรเข้ายุทธยง | อย่าช้า | ||
พลปักษกระบี่ตรง | ตรูรบ กันแฮ | ||
พระลักษณแผลงถูกม้า | ชีพสิ้นทั้งสอง ฯ | ||
๒๘๐๖ ทวิราชโอรสเจ้า | ลงกา | ||
แผลงสารทเก้าสิ่งมา | ร่อนคว้าง | ||
องค์พระอนุชา | หัดถ์หน่วง ศิลป์เฮย | ||
พลันลั่นถูกศรล้าง | บุตรท้าวทั้งสอง ฯ | ||
๒๘๐๗ ทศภักตร์คว่างจักรล้าง | ชีพกระบิน | ||
จักรกฤษณแผลงพรหมมาดศิลป์ | กระบี่พื้น | ||
กุมภัณฑ์เพ่งภักตร์ผิน | เหนบุตร ม้วยแฮ | ||
โศกซบสอึกสอื้น | ขับช้างแอบไพร ฯ | ||
แผ่นที่ ๔๐๒ – พระเจ้าราชวงษเธอกรมขุนบดินทรไพศาลโสภณ
๒๘๐๘ มณโฑนั่งนบนิ้ว | บริกำม์ | ||
กอบกิจพิธีสำ | เหร็จแล้ว | ||
มอบอุทกให้อำ | มาตย์ชื่อ มโหธร | ||
เหาะลงจากลงกาแคล้ว | ม่อน้ำน้อมถวาย ฯ | ||
๒๘๐๙ ราพร้ายรับม่อน้ำ | ทิพย์ประ พรมเฮย | ||
ปิศาจซึ่งมรณะ | กลับฟื้น | ||
ตบหัดถตรัสฉิฉะ | ชาญเชี่ยว จริงนอ | ||
สั่งอสุรเพียบพื้น | อย่าช้าประดาตี ฯ | ||
๒๘๑๐ บันดาปิศาจร้าย | ฤทธิแรง ณรงค์ฤๅ | ||
โรมรุกบุกฟันแทง | ทั่วหน้า | ||
กระบิลต่อยุธแยง | ยลย่อ จิตรเฮย | ||
ต่างแยกแตกยับว้า | วุ่นทั้งทัพไชย ฯ | ||
๒๘๑๑ สุครีพองคตทั้ง | หณุมาร | ||
พิฆาฏอสุรสาธาร | ป่นปี้ | ||
ลิงเลวเหล่าบริวาร | แปลกประหลาดใจนา | ||
ปวงปิศาจตายกี้ | กลับกลุ้มตลุมลิง ฯ | ||
๒๘๑๒ องค์นารายน์ธิราชเรื้อง | โรมยักษ | ||
พระหัดถจับศรศักดิ์ | เสี่ยงซ้ำ | ||
แผลงพลันลูกนั้นปัก | อกปิศาจ | ||
อสุรกายแกล่กล้ำ | รูปนั้นพลันสูญ ฯ | ||
๒๘๑๓ ทศภักตร์วัน้ำทิพย์ | ประพรม | ||
ปิศาจฟื้นกลุ่มกลม | รบร้า | ||
จักรกฤษณคิดปรารมภ์ | ถามเหตุ พิเภกเฮย | ||
อสุรเปนพรั่งหน้า | จักแก้กลไฉน ฯ | ||
๒๘๑๔ ยักษโหรยอหัดถแล้ว | ทูลพลัน | ||
อุทกทิพย์มณโฑสรร | เสกไซ้ | ||
รีบแก้พิธีอัน | สังวาศ รศนา | ||
อีกพระแผลงศรให้ | โอบอ้อมล้ออสูร ฯ | ||
แผ่นที่ ๔๐๓ – พระเจ้าราชวงษเธอกรมขุนบดินทรไพศาลโสภณ
๒๘๑๕ พระฟังพิเภกแจ้ง | จับศิลป์ แผลงเฮย | ||
เปนฃ่ายโอบอสุรินทร์ | แน่นแฟ้น | ||
แล้วรับสั่งสามกระบิล | กับเหล่า ลิงนอ | ||
เรวเร่งไปตอบแค้น | ตัดต้นกลพิธี ฯ | ||
๒๘๑๖ นิลนลวายุบุตรทั้ง | ชมภูพาล | ||
รับสั่งองค์อวตาร | นอบน้อม | ||
ภาพลกึ่งสมุทหาร | เดินด่วน | ||
ถึงฃตรลงกาพร้อม | อยุดยั้งแปลงกาย ฯ | ||
๒๘๑๗ ชมพูพาลนิมิตแค้น | การุณ ราชเฮย | ||
นิลนลเปนกุญ | ชเรศกล้า | ||
วายุบุตรคือขุน | ทศภักตร์ | ||
ลิงไพร่พรั่งพร้อมหน้า | นิตรเพี้ยงพลมาร ฯ | ||
๒๘๒๘ ยกพลเร่งรีบเข้า | ลงกา | ||
ต่างทักถามกิจจา | แซ่ซ้อง | ||
กระบี่บอกชาวประชา | เสร็จศึก แล้วพ่อ | ||
ลิงมนุษยพี่น้อง | มอดม้วยฤๅหลอ ฯ | ||
๒๘๑๙ ลงจากฅอคฃเข้า | โรงพิธี | ||
นั่งแนบดาบศนี | บอกน้อง | ||
ว่าอริราชไพรี | วายวอด หมดแล | ||
เชิญสถิตสถานห้อง | นั่งช้าใยไฉน ฯ | ||
๒๘๒๐ ถึงปรางพลางพลอดจ้อ | เจรจา | ||
ตั้งแต่นี้ลงกา | สงบเสี้ยน | ||
เพราะเจ้าเศกธารา | ชุบชีพ ยักษแฮ | ||
นางตอบว่าผิดเพี้ยน | เวทย์ฃ้าลงกาจม ฯ | ||
๒๘๒๑ ลูกลมสมเสน่ห์น้อง | แนบสนิท | ||
รศรื่นชื่นชูจิตร | แรกรู้ | ||
นางสมานสมัคพิศ | สวาดิ์รศ รักเฮย | ||
อรแอบกระบี่ชู้ | แน่แท้ทศเศียร ฯ | ||
แผ่นที่ ๔๐๔ – พระเจ้าราชวงษเธอกรมขุนบดินทรไพศาลโสภณ
๒๘๒๒ สองทหารชาญยุทธทั้ง | พลลิง | ||
ฉุดลากกระชากชิง | ช่วยรื้อ | ||
โรงราชพิธีหญิง | ยับย่อย ลงแฮ | ||
ราชวัดฉัตรธงยื้อ | เย่อสิ้นถอนเสา ฯ | ||
๒๘๒๓ วายุบุตรกล่าวเลศเล้า | โลมลา | ||
พี่จะยกโยธา | เที่ยวค้น | ||
จับพิเภกมัดมา | ตัดศีศะ เสียบเฮย | ||
ตระบัตรจากห้องพ้น | รีบขึ้นคชสาร ฯ | ||
๒๘๒๔ เดินพลจนเกือบใกล้ | กองทัพ | ||
แปลงเพศจากมารสรรพ | ด่วนเฝ้า | ||
ทูลแยบพิธียับ | พระตรัส ชมเฮย | ||
แล้วสั่งสุครีพเข้า | ไล่ล้างเหล่าอสูร ฯ | ||
๒๘๒๕ ขุนมารเหนปิศาจม้วย | มรณ์หมด | ||
น้ำทิพย์ที่จะรด | ขัดข้อง | ||
ไสคเชนทรไล่ลิงลด | เลี้ยววิ่ง หนีเฮย | ||
ราเมศแผลงศรต้อง | เป่าแก้แผลหาย ฯ | ||
๒๘๒๖ องค์นารายน์ลั่นซ้ำ | ศรไชย | ||
พลยักษแลช้างประไลย | ชีพเปลื้อง | ||
ทศภักตร์ดเดือดใจ | คว่างจักร มาแฮ | ||
วิศณุน้าวศรเยื้อง | ลั่นล้างจักรอสูร ฯ | ||
๒๘๒๗ ราพร้ายแรงเรี่ยวสิ้น | สลดทรวง | ||
คับอกวิตกตวง | เพียบแท้ | ||
ลิงเยาะกล่าวถึงดวง | สมรมิ่ง กูเอย | ||
โอ้ป่านนี้พิธีแม้ | แหลกแล้วลิงลุย ฯ | ||
๒๘๒๘ จึงชวนเลิกทัพแสร้ง | เจรจา | ||
เย็นย่ำพระสุริยา | ลับแล้ว | ||
นารายน์ตอบอสุรา | ตามจิตร ท่านเทอญ | ||
พลางสั่งเคลื่อนพลแคล้ว | คลาศเข้าพลับพลา ฯ | ||