โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•à¸´à¹Œ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๙๖
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(→ท้าวมาลีวราชตัดสินค้า) |
||
| แถว 173: | แถว 173: | ||
สองพระเลิกพลเนา ทางกลับ | สองพระเลิกพลเนา ทางกลับ | ||
ถึงพระพลาสั่งตั้ง มั่นยั้งฟังมาร ฯ | ถึงพระพลาสั่งตั้ง มั่นยั้งฟังมาร ฯ | ||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
</tpoem> | </tpoem> | ||
รุ่นปัจจุบันของ 14:07, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
ท้าวมาลีวราชตัดสินค้า
แผ่นที่ ๓๘๑ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร
| ๒๖๖๑ พระรามนบราชแล้ว | แถลงการ | ||
| เหตุซึ่งเกิดรำบาญ | แต่ตั้ง | ||
| ต้นแต่รับสัตย์สาร | บิตุเรศ | ||
| พาษิตามาตั้ง | อยู่ท้ายโคธา ฯ | ||
| ๒๖๖๒ อสุราอาสัตย์นี้ | ก่อการ ก่อนนา | ||
| แต่งเล่ห์ล่อจำหลาน | ไล่เนื้อ | ||
| จับหลังลอบจัณฑาล | ทำแผก แผนเฮย | ||
| ๒๖๖๓ สดายุผู้รู้บอก | ราวความ นั้นนา | ||
| ข้าจึ่งชุมพลตาม | ติดเต้า | ||
| ใช้ทูตพูดโดยงาม | ง้อก่อน แล้วนา | ||
| ยักษ์โหดจึ่งหักเข้า | รบร้าราวี ฯ | ||
| ๒๖๖๔ ดุลพรหมพิเคราะห์ต้น | สำคัญ ความนอ | ||
| หาและแก้รับกัน | เกือบต้อง | ||
| แตกต่อแต่ข้ออัน | เป็นเหตุ | ||
| พระว่าเมียพระพร้อง | ยักษ์นั้นนางสาว ฯ | ||
| ๒๖๖๕ ใคร่ครวญควรซักท้าว | จึงซัก สอบนา | ||
| นางซึ่งว่าเมียรัก | ท่านนั้น | ||
| ก่อนเก่าเผ่าพงษ์พรรค | พันธุ์อยู่ ไหนฤๅ | ||
| ควรยกใครให้ซั้น | เศกเจ้าจวบสอง ฯ | ||
| ๒๖๖๖ ฟังถามเธอท่อถ้อย | ทูลสนอง | ||
| เสนอเนื่องเรื่องเดิมผอง | แผ่กว้าง | ||
| รามชนกยกสองครอง | ภพเศก | ||
| ๒๖๖๗ ตุลาการกมเลศแจ้ง | เจนบัง คับนา | ||
| วิพากษ์สองสฐานยัง | ด่วนห้วน | ||
| ถึงกลางต่างอ้างฟัง | เป็นหลัก มีเฮย | ||
| เวรตลอดสอดส่องถ้วน | ถี่สิ้นกินแหนง ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๘๒ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร
| ๒๖๖๘ บังคับเทวหนึ่งทั้ง | ทนายยักษ ลิงนา | ||
| มายังสมรภูมิ์จัก | ถามสอบ | ||
| อัมมาตยเมื้อมีองคเข้า | รับได้นางมา ฯ | ||
| ๒๖๖๙ สงสารยุพเรศน้อย | นางษี ดาเฮย | ||
| อยู่ระหว่างกลางโยธี | สี่ฟ้อง | ||
| องค์สั่นกราบสามี | กราบเทพ ปวงนา | ||
| แม้ยักษเหนยังต้อง | เนตรน้ำคลอคลอง ฯ | ||
| ๒๖๗๐ เทวไทยถามสอบสิ้น | ประเดน สองนา | ||
| นางสนองเสนาะเยน | อกฟ้า | ||
| คำจริงสิ่งจริงเปน | ทางร่วม กันนอ | ||
| ความสัตยอาสัตยอ้า | อาจพ้องฉันใด ฯ | ||
| ๒๖๗๑ ถามนางเปนหนึ่งถ้อย | สมคำ พระนอ | ||
| จงสืบเทวตามลำ | ดับนั้น | ||
| แสนเทพส่อแสนสำ | นวนเบิก ความฤๅ | ||
| แสนปากหากสัตย์ซั้น | สอบเข้าสมคำ ฯ | ||
| ๒๖๗๒ กลับสวนทวนปากท้าว | ทศกรรฐ | ||
| เทเวศเทวียัน | อย่างนี้ | ||
| หลานรักจักอ้างอัน | ใดอวด จริงเฮย | ||
| ไหนพยานหลานชี้ | ออกให้อัยกา ฯ | ||
| ๒๖๗๓ อสุราร้องคัดค้าน | สักขี แข่งฤๅ | ||
| รามรูปสวยสัตรี | ชอบแท้ | ||
| เทวากับข้ามี | สาเหตุ กันนอ | ||
| ช่วยมนุษยอุดหนุนแก้ | คับแค้นหลายคราว ฯ | ||
| ๒๖๗๔ ยินยักษ์เยื้องยักท้าว | อธิบาย ชี้นอ | ||
| เมื่อผเชิญนางทนาย | ก็พร้อม | ||
| ใครสอนอ่อนจึงผาย | พจน์ถูก สมฤๅ | ||
| อันเทห์เล่ห์ใครซร้อม | ทราบเจ้าจงแจง ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๘๓ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร
| ๒๖๗๕ --แคลงทวยเทพทั้ง | ปวงสา เหตุฤๅ | ||
| รณชิตวายชีพพยา | บาทร้าง | ||
| เปนการเก่าเกินหา | ควรกล่าว ไม่เลย | ||
| แม้รถให้รามสร้าง | คฤหเจ้าปานกัน ฯ | ||
| ๒๖๗๖ กุมภัณฑ์ดันดื้อกล่าว | สงไสย พยานแฮ | ||
| ร้อยเล่ห์เทวดาใคร | จะรู้ | ||
| พยานหลานบ่อมานใด | จะสืบ | ||
| เพราะว่าการลับสู้ | ต่อน้ำดำเพลิง ฯ | ||
| ๒๖๗๗ ธรรมพรหมหลักแก้วคู่ | โลกา | ||
| ทรงพินิตรพิจารณา | ถ่องถ้วน | ||
| เท็จริงทุกสิ่งปรา | กฎพระ ญาณเฮย | ||
| ดำริห์ตริไตรล้วน | เลือกถ้อยธรรมแถลง ฯ | ||
| ๒๖๗๘ ดูก่อนหลานรักษ์ผู้ | ประทาน แทตย์เฮย | ||
| วิศัยขัติยมหาศาล | สืบเชื้อ | ||
| ย่อมทรงยุติธรรมสถาน | เดียวยิ่ง อื่นเอย | ||
| รู้สละชนม์เพื่อเกื้อ | ก่อตั้งยุติธรรม ฯ | ||
| ๒๖๗๙ นางนี้บักนี้แน่ | รู้เมีย เขาเฮย | ||
| บาปหนาอย่าควรเคลีย | คืนส่ง เสียเทอญ | ||
| จักยิ่งยศคุณอคร้าว | โลกยหล้าฤๅธรรม ฯ | ||
| ๒๖๘๐ หุนหันผันภักตรค้อน | อัยกา | ||
| เจ็บสั่งส่งษีดา | ดังม้วย | ||
| เจ็บใจพวกอ้ายพา | นรฮึก ฮักเฮย | ||
| แค้นปู่ไป่เข้าด้วย | อัดอั้นตันทรวง ฯ | ||
| ๒๖๘๑ กรรโชกทานทัดถ้อย | ท้าวบัง คับนา | ||
| ญาติยักษ์บคืนยัง | บ่อให้ | ||
| ใช่สู้ศึกเพราะหวัง | ชิงแย่ง หญิงนา | ||
| รบจะแก้แค้นไว้ | ชื่อเชื้อแผ่นพงษ์ ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๘๔ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร
| ๒๖๘๒ ทรงหงส์ทรงสดับถ้อย | ทศกรรฐ | ||
| เคืองหฤทัยท่านพลัน | กล่าวพ้อ | ||
| กูมาเพราะมึงหัน | ภักตรพึ่ง กูนา | ||
| ครั้นช่วยมึงกลับก้อ | เก่งท้าราวี ฯ | ||
| ๒๖๘๓ กูหวังต่อทัพด้วย | อาวุธ ธรรมนา | ||
| มึงมิชอบมึงปทุษฐ | โทษย้อน | ||
| มึงหมายมุ่งการยุทธ | แทนยุติ ธรรมฤๅ | ||
| มึงอธรรมมึงต้อน | โคตรม้วยมึงตาย ฯ | ||
| ๒๖๘๔ บริภาศเสร็จสั่งให้ | เทวา | ||
| นำนาฎคืนเดิมภา | รีบแคล้ว | ||
| แสนโศกสุดษีดา | กาลเมื่อ นั้นนอ | ||
| กราบพระกราบผัวแล้ว | คลาศเมื้อเมืองมาร ฯ | ||
| ๒๖๘๕ ทศเศียรสุดแค้นสุด | ฝืนภักตร์ | ||
| สุดเจบแสบสุดจัก | อยู่ได้ | ||
| อายเหลือเหงื่อหยดชัก | ภักขมวด เขมงแฮ | ||
| แค้นบ่อบังคมไท้ | สบัดหน้ามาเมือง ฯ | ||
| ๒๖๘๖ องค์บรมพรหมเผ่าผู้ | ทรงธรรม์ | ||
| เผยประภาศพจนอัน | เพราะพร้อง | ||
| ขอบคุณพระหลานขวัญ | คิดภักตร์ เผื่อนอ | ||
| เผื่อพฤกฒาเฒ่าต้อง | ช่วยให้ไชยพร ฯ | ||
| ๒๖๘๗ สิทธิกิจชอบสิ้น | เสร็จผล ชอบเทอญ | ||
| สิทธิกรรมควรขวน | อย่าแคล้ว | ||
| สิทธิลาภดีดล | ดังมุ่ง ดีนอ | ||
| ไชยปราบบาปพาลแผ้ว | โลกย์ล้างปางกเษม ฯ | ||
| ๒๖๘๘ อวยพรลาพระแล้ว | คืนเขา ฟ้านา | ||
| ทวยเทพคืนลำเนา | ที่ยั้ง | ||
| สองพระเลิกพลเนา | ทางกลับ | ||
| ถึงพระพลาสั่งตั้ง | มั่นยั้งฟังมาร ฯ | ||
