โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๙๒
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(/* หนุมานใช้อุบายลวงให้สัทธาสูรเรียกอาวุธจากเทวดา แล้วให้ทหารฝ่ายตนรับไว้หมด และฆ่าสัท) |
||
| แถว 2: | แถว 2: | ||
==หนุมานใช้อุบายลวงให้สัทธาสูรเรียกอาวุธจากเทวดา แล้วให้ทหารฝ่ายตนรับไว้หมด และฆ่าสัทธาสูรตาย== | ==หนุมานใช้อุบายลวงให้สัทธาสูรเรียกอาวุธจากเทวดา แล้วให้ทหารฝ่ายตนรับไว้หมด และฆ่าสัทธาสูรตาย== | ||
| + | |||
| + | ===แผ่นที่ ๓๖๕ – พระพินิตพินัย=== | ||
| + | <tpoem> | ||
| + | ๒๕๘๙ รามสรงทรงเครื่องแล้ว ออกพลา กรแฮ | ||
| + | ถามพิเภกโหรา รอบรู้ | ||
| + | ราพเสียพิธีคลา เคลื่อนคิด ไฉนฤๅ | ||
| + | จึงไม่ออกศึกสู้ พิเภกน้อมทูลความ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๕๕๐ ยามว่าพรุ่งนี้จัก โรมรำ บานนา | ||
| + | กับสัทธาสูรอำ นาจร้าย | ||
| + | อิกกับวิรุณจำ บังล่อง หนแฮ | ||
| + | เชิญเสดจยกพลผ้าย เพื่อมล้างมารหาญ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๕๕๑ องค์อวตารสดับข้อ คำนวณ ทูลแฮ | ||
| + | สั่งสุครีพเกณฑ์กบวน ทัพแกล้ว | ||
| + | เจ็ดสิบเจ็ดสมุทควร ขจัดศึก สองเฮย | ||
| + | สุครีพจัดพลแล้ว รุ่งเข้าทูลฉลอง ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๕๕๒ สองกษัตริยสดับเสด็จเข้า สรงสลิล แล้วนา | ||
| + | ทรงเครื่องเสร็จจับศิลปะ สาตรพร้อม | ||
| + | สองเถลิงรถเทวินทร์ ขุนกบี่ กบวนเฮย | ||
| + | พยุหแห่แหนห้อม โห่สท้านสเทือนไหว ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๕๕๓ พิไชยรถม้าเผ่นผ้าย พลหลาม มาเอย | ||
| + | ถึงที่สงครามราม สั่งทแกล้ว | ||
| + | อยุดตั้งทัพไชยนาม ครุธเหนี่ยว นาคนา | ||
| + | ตั้งกระบวนมั่นแล้ว พิเภกเฝ้ากราบทูล ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๕๕๔ สัทธาสูรได้เวท เรียกวรา วุธเอย | ||
| + | โปรดสั่งหณุมานคลา สกัดก้าว | ||
| + | ลวงราพเรียกเทวา วุธเหวี่ยง รับแฮ | ||
| + | มันไม่เหนสาตรท้าว สอดแคล้วมนตไปลย ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๕๕๕ ทรงสดับตรัสสั่งให้ หณุมาน ไปเฮย | ||
| + | วานเรศของบริวาร เหาะได้ | ||
| + | ห้าร้อยกับลิงหลาน อินทรออก ช่วยเอย | ||
| + | พระโปรดอนุญาตให้ เร่งมล้างอสุรา ฯ | ||
| + | </tpoem> | ||
| + | ===แผ่นที่ ๓๖๖ – พระพินิตพินัย=== | ||
| + | <tpoem> | ||
| + | ๒๕๕๖ ลูกลมลาแล้วออก กับอง คตเอย | ||
| + | พาพวกเบญจสดงค์ เดชกล้า | ||
| + | ลอดพนัศลัดลง ทางใหญ่ รามแฮ | ||
| + | พลกระบี่พร้อมหน้า อยุดใต้ไทรสฐาน น | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๕๕๗ หณุมานกล่าวถ้อยับ บุตรพา ลีเอย | ||
| + | พระกฤษณ์ใช้เรามา รบเร้า | ||
| + | จำจักผ่อนผันหา กลเล่ห์ ลวงเฮย | ||
| + | สวานิกายกับเจ้า จักให้เหาะคอย ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๕๕๘ ลอยสกับยักษเรียกให้ เทวัญ | ||
| + | โยนเครื่องอาวุธพลัน รวบไว้ | ||
| + | อย่าให้ตกสักอัน คอยพี่ เรียกนา | ||
| + | ยินจึ่งซัดสาตรให้ ตกต้องมารทหาร ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๕๕๙ หลานอินทรยินสั่งพร้อม กันเหาะ | ||
| + | แมกเมฆลอยคอยเฉพาะ พักฟ้า | ||
| + | หณุมานนฤมิตเหมาะ ลิงป่า แล้วเฮย | ||
| + | ปีนป่ายรุกขรอร้า ราพร้ายออกสนาม ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๕๖๐ ส่วนสามอสุเรศรเข้า สรงเสวย เสร็จเฮย | ||
| + | ท้าวสัทธาสูรเผย พจนเร้า | ||
| + | ว่าพระสหายเอ๋ย จักออก รบนา | ||
| + | จงพระหลานตามเต้า ต่อเบื้องขบวนหลัง ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๕๖๑ ทศกรรฐัฟังชอบเอื้อน อวยไชย์ | ||
| + | สหายยกพลไกรไป รีบร้อน | ||
| + | ล่วงเฃตรนครไคล ลุพนัศ นพมนา | ||
| + | ภาคินัยราชต้อน พยุหเต้าตามหลัง ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๕๖๒ สัทธาสูรตั้งเคี่ยว ขับพหล เหนแฮ | ||
| + | ฟานเผือกวิ่งผ่นฉงน จิตรท้าว | ||
| + | อยุดทัพแทบไพรสณฑ์ สวาออก ถามนา | ||
| + | ยักษยกพลหาญห้ว แห่ห้อมไปไหน ฯ | ||
| + | </tpoem> | ||
| + | ===แผ่นที่ ๓๖๗ – พระพินิตพินัย=== | ||
| + | <tpoem> | ||
| + | ๒๕๖๓ เฮยลิงไพรใคร่รู้ ฤๅถาม | ||
| + | กูจักไปณรงค์ราม เร่งมล้าง | ||
| + | ยักษเหวยเวทเดชทราม สู้ฤทธิ์ นรายน์ฤๅ | ||
| + | เหนจักอดราวอ้าง อวดสู้มฤตยู ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๕๖๔ อ้ายสูรู้อวดอ้าง อัปปรี | ||
| + | เองไป่รู้กูมี เวทล้ำ | ||
| + | แม้มนุษย์สองศรี ซมเซ่อ สู้เฮย | ||
| + | กูเรียกเทพสาตรห้ำ หั่นให้บรรไลย ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๕๖๕ ลิงทำไถลว่าท้าว อวดฤทธิ์ เวทฤๅ | ||
| + | เชิญเศกให้ประสิทธิ์ ประเสริฐแกล้ว | ||
| + | เราเหนประจักษ์จิตร จึ่งจัก เชื่อนา | ||
| + | ยักษว่าอยากยลแล้ว เรียกด้วยวราคม ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๕๖๖ เทพวงษพรหเมศถ้วน ราษี | ||
| + | กลัวพระเวทอสุรี เรียกร้อง | ||
| + | ต่างโยนหอกดาบตรี ทวนกฤช ง้าวแฮ | ||
| + | ลงเกลื่อนกลาดดาษห้อง แห่งฟ้าดังฝน ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๕๖๗ ปวงพลพานเรศทั้ง องคต เหนแฮ | ||
| + | รับเทพสาตรได้หมด แมกจ้อง | ||
| + | คอยฟังพโยรส เรียกจัก โยนเฮย | ||
| + | สาตทจึ่งไตกต้อง แผ่นพื้นพสุธา ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๕๖๘ วายุบุตรจึงเยาะเจ้า อัษฎงค์ | ||
| + | เราบ่อเหนสาตรลง แหล่งใต้ | ||
| + | เออยักษช่างยกองค์ เอกอวด เท็จเฮย | ||
| + | เราเรียกบ้างคงได้ สาตรเย้ยยักษา ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๕๖๙ สัทธาสูรสอดแคล้ว แคลงมนต์ เสื่อมแฮ | ||
| + | กระบืบบาทขบทนต์ โกรธกล้า | ||
| + | เฮยลิงหยิ่งยกตน จงเรียก เร็วนา | ||
| + | แม้สารทไม่ลงหล้า จักเคี้ยวมังษ์มึง ฯ | ||
| + | </tpoem> | ||
===แผ่นที่ ๓๖๘ – พระพินิตพินัย=== | ===แผ่นที่ ๓๖๘ – พระพินิตพินัย=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
รุ่นปัจจุบันของ 14:05, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
หนุมานใช้อุบายลวงให้สัทธาสูรเรียกอาวุธจากเทวดา แล้วให้ทหารฝ่ายตนรับไว้หมด และฆ่าสัทธาสูรตาย
แผ่นที่ ๓๖๕ – พระพินิตพินัย
| ๒๕๘๙ รามสรงทรงเครื่องแล้ว | ออกพลา กรแฮ | ||
| ถามพิเภกโหรา | รอบรู้ | ||
| ราพเสียพิธีคลา | เคลื่อนคิด ไฉนฤๅ | ||
| จึงไม่ออกศึกสู้ | พิเภกน้อมทูลความ ฯ | ||
| ๒๕๕๐ ยามว่าพรุ่งนี้จัก | โรมรำ บานนา | ||
| กับสัทธาสูรอำ | นาจร้าย | ||
| อิกกับวิรุณจำ | บังล่อง หนแฮ | ||
| เชิญเสดจยกพลผ้าย | เพื่อมล้างมารหาญ ฯ | ||
| ๒๕๕๑ องค์อวตารสดับข้อ | คำนวณ ทูลแฮ | ||
| สั่งสุครีพเกณฑ์กบวน | ทัพแกล้ว | ||
| เจ็ดสิบเจ็ดสมุทควร | ขจัดศึก สองเฮย | ||
| สุครีพจัดพลแล้ว | รุ่งเข้าทูลฉลอง ฯ | ||
| ๒๕๕๒ สองกษัตริยสดับเสด็จเข้า | สรงสลิล แล้วนา | ||
| ทรงเครื่องเสร็จจับศิลปะ | สาตรพร้อม | ||
| สองเถลิงรถเทวินทร์ | ขุนกบี่ กบวนเฮย | ||
| พยุหแห่แหนห้อม | โห่สท้านสเทือนไหว ฯ | ||
| ๒๕๕๓ พิไชยรถม้าเผ่นผ้าย | พลหลาม มาเอย | ||
| ถึงที่สงครามราม | สั่งทแกล้ว | ||
| อยุดตั้งทัพไชยนาม | ครุธเหนี่ยว นาคนา | ||
| ตั้งกระบวนมั่นแล้ว | พิเภกเฝ้ากราบทูล ฯ | ||
| ๒๕๕๔ สัทธาสูรได้เวท | เรียกวรา วุธเอย | ||
| โปรดสั่งหณุมานคลา | สกัดก้าว | ||
| ลวงราพเรียกเทวา | วุธเหวี่ยง รับแฮ | ||
| มันไม่เหนสาตรท้าว | สอดแคล้วมนตไปลย ฯ | ||
| ๒๕๕๕ ทรงสดับตรัสสั่งให้ | หณุมาน ไปเฮย | ||
| วานเรศของบริวาร | เหาะได้ | ||
| ห้าร้อยกับลิงหลาน | อินทรออก ช่วยเอย | ||
| พระโปรดอนุญาตให้ | เร่งมล้างอสุรา ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๖๖ – พระพินิตพินัย
| ๒๕๕๖ ลูกลมลาแล้วออก | กับอง คตเอย | ||
| พาพวกเบญจสดงค์ | เดชกล้า | ||
| ลอดพนัศลัดลง | ทางใหญ่ รามแฮ | ||
| พลกระบี่พร้อมหน้า | อยุดใต้ไทรสฐาน น | ||
| ๒๕๕๗ หณุมานกล่าวถ้อยับ | บุตรพา ลีเอย | ||
| พระกฤษณ์ใช้เรามา | รบเร้า | ||
| จำจักผ่อนผันหา | กลเล่ห์ ลวงเฮย | ||
| สวานิกายกับเจ้า | จักให้เหาะคอย ฯ | ||
| ๒๕๕๘ ลอยสกับยักษเรียกให้ | เทวัญ | ||
| โยนเครื่องอาวุธพลัน | รวบไว้ | ||
| อย่าให้ตกสักอัน | คอยพี่ เรียกนา | ||
| ยินจึ่งซัดสาตรให้ | ตกต้องมารทหาร ฯ | ||
| ๒๕๕๙ หลานอินทรยินสั่งพร้อม | กันเหาะ | ||
| แมกเมฆลอยคอยเฉพาะ | พักฟ้า | ||
| หณุมานนฤมิตเหมาะ | ลิงป่า แล้วเฮย | ||
| ปีนป่ายรุกขรอร้า | ราพร้ายออกสนาม ฯ | ||
| ๒๕๖๐ ส่วนสามอสุเรศรเข้า | สรงเสวย เสร็จเฮย | ||
| ท้าวสัทธาสูรเผย | พจนเร้า | ||
| ว่าพระสหายเอ๋ย | จักออก รบนา | ||
| จงพระหลานตามเต้า | ต่อเบื้องขบวนหลัง ฯ | ||
| ๒๕๖๑ ทศกรรฐัฟังชอบเอื้อน | อวยไชย์ | ||
| สหายยกพลไกรไป | รีบร้อน | ||
| ล่วงเฃตรนครไคล | ลุพนัศ นพมนา | ||
| ภาคินัยราชต้อน | พยุหเต้าตามหลัง ฯ | ||
| ๒๕๖๒ สัทธาสูรตั้งเคี่ยว | ขับพหล เหนแฮ | ||
| ฟานเผือกวิ่งผ่นฉงน | จิตรท้าว | ||
| อยุดทัพแทบไพรสณฑ์ | สวาออก ถามนา | ||
| ยักษยกพลหาญห้ว | แห่ห้อมไปไหน ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๖๗ – พระพินิตพินัย
| ๒๕๖๓ เฮยลิงไพรใคร่รู้ | ฤๅถาม | ||
| กูจักไปณรงค์ราม | เร่งมล้าง | ||
| ยักษเหวยเวทเดชทราม | สู้ฤทธิ์ นรายน์ฤๅ | ||
| เหนจักอดราวอ้าง | อวดสู้มฤตยู ฯ | ||
| ๒๕๖๔ อ้ายสูรู้อวดอ้าง | อัปปรี | ||
| เองไป่รู้กูมี | เวทล้ำ | ||
| แม้มนุษย์สองศรี | ซมเซ่อ สู้เฮย | ||
| กูเรียกเทพสาตรห้ำ | หั่นให้บรรไลย ฯ | ||
| ๒๕๖๕ ลิงทำไถลว่าท้าว | อวดฤทธิ์ เวทฤๅ | ||
| เชิญเศกให้ประสิทธิ์ | ประเสริฐแกล้ว | ||
| เราเหนประจักษ์จิตร | จึ่งจัก เชื่อนา | ||
| ยักษว่าอยากยลแล้ว | เรียกด้วยวราคม ฯ | ||
| ๒๕๖๖ เทพวงษพรหเมศถ้วน | ราษี | ||
| กลัวพระเวทอสุรี | เรียกร้อง | ||
| ต่างโยนหอกดาบตรี | ทวนกฤช ง้าวแฮ | ||
| ลงเกลื่อนกลาดดาษห้อง | แห่งฟ้าดังฝน ฯ | ||
| ๒๕๖๗ ปวงพลพานเรศทั้ง | องคต เหนแฮ | ||
| รับเทพสาตรได้หมด | แมกจ้อง | ||
| คอยฟังพโยรส | เรียกจัก โยนเฮย | ||
| สาตทจึ่งไตกต้อง | แผ่นพื้นพสุธา ฯ | ||
| ๒๕๖๘ วายุบุตรจึงเยาะเจ้า | อัษฎงค์ | ||
| เราบ่อเหนสาตรลง | แหล่งใต้ | ||
| เออยักษช่างยกองค์ | เอกอวด เท็จเฮย | ||
| เราเรียกบ้างคงได้ | สาตรเย้ยยักษา ฯ | ||
| ๒๕๖๙ สัทธาสูรสอดแคล้ว | แคลงมนต์ เสื่อมแฮ | ||
| กระบืบบาทขบทนต์ | โกรธกล้า | ||
| เฮยลิงหยิ่งยกตน | จงเรียก เร็วนา | ||
| แม้สารทไม่ลงหล้า | จักเคี้ยวมังษ์มึง ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๖๘ – พระพินิตพินัย
| ๒๕๗๐ ลิงสมจิตรจึ่งแสร้ง | เศกหวัง ลวงเฮย | ||
| จำเรียกเทเวศดัง | กึกก้อง | ||
| องคตกับพลฟัง | ถนัดชัด โยนแฮ | ||
| อาวุธว่อนตกต้อง | ต่างม้วยมารทหาร ฯ | ||
| ๒๕๗๑ หณุมานนฤมิตรแม้น | จตุรภักตร์ | ||
| โจนจู่โจมโถมหัก | รถกลิ้ง | ||
| สารถีพระยายักษ์ | ตกราช รถแฮ | ||
| เศียรผงกยกดังกิ้ง | ก่าร้องเรียกพหล ฯ | ||
| ๒๕๗๒ พลมารขานโห่ล้อม | รอบพา นเรศเฮย | ||
| พุ่งซรัดยิงแทงสวา | สาตรลื้น | ||
| องคตบับพลถลา | ลงช่วย ปหารแฮ | ||
| ยักษ์พินาศกลาดพื้น | พนัศสิ้นพลหาญ ฯ | ||
| ๒๕๗๓ มารตนเดียวเคี่ยวสู้ | ศรตรี สวาเฮย | ||
| วายุบุตรกวัดแกว่งตรี | ไล่จ้ำ | ||
| โถมถีบถูกอสุรี | แผลงสาตร ศรแฮ | ||
| ลิงหักศรมารห้ำ | กบี่ปล้ำชิงคทา ฯ | ||
| ๒๕๗๔ สองสวาโรมราพล้ม | ปัถพี | ||
| วายุบุตรโจนจับทวี | บาทสบิ้ง | ||
| ฟาดกับแผ่นธรณี | อสุรดับ ชีพแฮ | ||
| ฟันท่อนรอนกายกลิ้ง | บั่นเกล้าอสุรา ฯ | ||
| ๒๕๗๕ หิ้วเหาะมากับด้วย | องคต พลแฮ | ||
| ถึงทัพลงประณต | นอบเฝ้า | ||
| ทูลความแต่ต้นหมด | จนตลอด ปลายเฮย | ||
| ถวายสัทธาสูรเกล้า | แก่ไท้อธิบดี ฯ | ||
| ๒๕๗๖ จักรียลศิระเสี้ยน | สมประสงค์ | ||
| ยกย่องหณุมานอง | คตล้น | ||
| ปรีชาเชี่ยวชาญยง | ยุทธ์ย่อม ไชยเฮย | ||
| หาทั่วจักวาฬค้น | เช่นนี้มีไหน ฯ | ||
