โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๘à¹
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(→อินทรชิตขอกินนมมารดา และออกรบจนตาย) |
||
| แถว 173: | แถว 173: | ||
ลุกรุงยกศพองค์ เอารศ ราชแฮ | ลุกรุงยกศพองค์ เอารศ ราชแฮ | ||
ขึ้นสู่ปราสาทแก้ว อสุรแจ้งยุบลนาง ฯ | ขึ้นสู่ปราสาทแก้ว อสุรแจ้งยุบลนาง ฯ | ||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
</tpoem> | </tpoem> | ||
รุ่นปัจจุบันของ 13:57, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
อินทรชิตขอกินนมมารดา และออกรบจนตาย
แผ่นที่ ๓๑๗ – ขุนพินิจจัย
| ๒๒๑๓ อินทรชิตล่าลี้ | ลุลง กาเอย | ||
| สู่พระแม่ตลึงทรง | โศกพร้อง | ||
| จรจัดพิธีประสงค์ | ไฉนถูก ศรแฮ | ||
| ยักบว่าสาตรลักษณ์ต้อง | ลูกทั้งพลไปลย ฯ | ||
| ๒๒๑๔ กลับกรุงหวังดื่มน้ำ | นมชน นีนอ | ||
| นางทราบให้เสพยจน | เสร็จแล้ว | ||
| ศรหลุดราพแลมณ | โฑลู่ ไท้แฮ | ||
| นางว่าศึกฮึกแกล้ว | เพราะด้วยสีดา ฯ | ||
| ๒๒๑๕ ทศเศียรฟังสุดแค้น | เคืองนาง | ||
| โอรสเหนระคาง | ขุ่นข้อง | ||
| อาษาออกศึกพลาง | ชนกมอบ ศรแฮ | ||
| จำจิตรแขงใจต้อง | รับแล้วทูลวอน ฯ | ||
| ๒๒๑๖ ฝากชนนิครแด่เจ้า | ลงกา | ||
| ฝากสุวรรณกันยุมา | มิ่งแก้ว | ||
| ฝากสองปิยบุตรา | แลบริ วารแฮ | ||
| เสร็จฝากเสร็จสั่งแล้ว | อสุรเมื้อมาปราง ฯ | ||
| ๒๒๑๗ ถึงสถิตเหนือแท่นแก้ว | แน้บกัน ยุมาเอย | ||
| ถอนทอดหฤไทยกระศัลย | โศกพร้อง | ||
| อรินราชรุกโรมรัน | พลพิ นาศนา | ||
| ตัวพี่อาวุธต้อง | เจ็บปิ้มชนม์มลาย ฯ | ||
| ๒๒๑๘ กันยุมากำสรดรื้อ | รำพรรณ์ | ||
| สุรฤทธิ์ปราบสรวงสวรรค์ | เรียบฟ้า | ||
| ไปควรด่วนอาสัญ | ศึกมนุษย์ น้อยนา | ||
| โอรสจักกำพร้า | พรากไร้บิตุรงค์ ฯ | ||
| ๒๒๑๙ สนมนางต่างรทดเศร้า | สลดศรี | ||
| หวิวหวาดหฤไทย์ทวี | เทวศว้า | ||
| ที่รักพระสามี | จะตัก ไษยแฮ | ||
| ชลเนตรนางนองหน้า | ซบเบื้องบทมาลย์ ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๑๘ – ขุนพินิจจัย
| ๒๒๒๐ อินทรชิตพิศภักตรพร้อม | นางใน | ||
| เสียวสลดแสนอาไลย | พร่ำพร้อง | ||
| สมรโศกสักเท่าใด | ชีพพี่ คืนฤๅ | ||
| กรรมจวบจำลาน้อง | ทั่วหน้านวลอนงค์ ฯ | ||
| ๒๒๒๑ มารครวญหวนกลับกล้า | จรดล สั่งแฮ | ||
| กาลจักรับจัดพหล | เสร็จแล้ว | ||
| อินทรชิตสรงสกนธ์ | โสรจสุ คันธนา | ||
| ทรงรัตพัตราแผ้ว | เครื่องพร้อมเพรางาม ฯ | ||
| ๒๒๒๒ สู่มณโฑแล้วราพ | โศกา ครวญนอ | ||
| ชนนิศรถั่งชลนา | ร่ำไห้ | ||
| หวังลูกเนื่องในมหา | ขัติยสืบ วงษ์เฮย | ||
| ปรปักษปองปราบได้ | เหตุท้าวมเมอหลง ฯ | ||
| ๒๒๒๓ ลูกลามาดุเรศให้ | พรไชย สิทธินา | ||
| ราพรีบสู่รถไคล | เคลื่อนแล้ว | ||
| ผันผินเพ่งมาใน | นัคเรศ เพ่งเอย | ||
| ปรางวิเชียรเฉิดแพร้ว | พรากร้างแรมสูญ ฯ | ||
| ๒๒๒๔ ถวิลถึงชนกทั้ง | มารดา | ||
| นวนรฦกกันยุมา | นาฎน้อง | ||
| กลับภักตรจวบแร้งกา | ฉาบโฉบ ธงนอ | ||
| เสียงโห่ดุจเสียงร้อง | ร่ำไห้ครวญคราง ฯ | ||
| ๒๒๒๕ โลทันกลายรูปแม้น | ลิงไพร | ||
| หน้าราชสีหแปรไป | เพศม้า | ||
| เครื่องสูงโชตควันไฟ | ราพวิตก ลางแฮ | ||
| ภอลุเนินซากล้า | สั่งให้รณรงค์ ฯ | ||
| ๒๒๒๖ พลยักษต่ออยุทธด้วย | พลพาน เรศเฮย | ||
| ต่างฮึกต่างเหี้ยมหาญ | หักแกล้ว | ||
| พวกลิงฆ่าพวกมาร | ตายแตก ถอยแฮ | ||
| ถึงน่ารถอสุรแล้ว | หลบร้อนอลมาน ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๑๙ – ขุนพินิจจัย
| ๒๒๒๗ พงษพรหมโกรธเกรี้ยวเชี่ยว | ชักศร แผลงฮา | ||
| ถูกระบี่ชีพมรณ์ | กลาดพื้น | ||
| พรหมมาศพระแผลงรอน | รถยักษ ทลายแฮ | ||
| เกิดพยุพัดลิงฟื้น | ฝ่ากลุ้มรุมประจัญ ฯ | ||
| ๒๒๒๘ ราพพิโรธแผลงสาตรต้อง | ชงค์ลักษณ เป่าเฮย | ||
| ศรหลุดทรงแผลงยักษ | คว่ำหน้า | ||
| อสุรเป่าสาตรคลอนชัก | หลุดเสียบ เพลาแฮ | ||
| พระลักษณเหยียบบ่าคว้า | เกษได้โบยมาร ฯ | ||
| ๒๒๒๙ อสุรินทรบอบช้าคว่าง | จักรไป | ||
| พระปราบจักรพลปลัย | แหลกแล้ว | ||
| มารรั่นเหาะลับใน | เมฆอ่าน เวทเอย | ||
| เกลื่อนสาตรพิรุณแคล้ว | ตกต้องลิงมลาย ฯ | ||
| ๒๒๓๐ พระถามพิเภกด้วย | ดาลฉงน | ||
| สาตรตกพั่งห่าฝน | เฟื่องร้าย | ||
| รณราพละจักกล | กอบเล่ห์ ไฉนฤๅ | ||
| โหรว่ามารหลานผ้าย | ลอบขึ้นเมฆิน ฯ | ||
| ๒๒๓๑ ทราบทรงพลายราตต้อง | อิทระ ชิตฮา | ||
| กระบี่ฟื้นโผนผละ | รอดม้วย | ||
| พรหมมาตพระยกจะ | แผลงอิก ครั้งแฮ | ||
| พิเภกทูลห้ามด้วย | อสุรได้พรพรหม ฯ | ||
| ๒๒๓๒ แม้เศียรขาดตกพื้น | ดินพลัน | ||
| เพลิงเกิดดุจไฟกัลป์ | โลกยไหม้ | ||
| พานรัตนรับเศียรมัน | มีอยู่ พรหมแฮ | ||
| พระสั่งองคตให้ | สูท้าวธาดา ฯ | ||
| ๒๒๓๓ หลานอินทรเหาะลุไท้ | พรหมประทาน พานเอย | ||
| กระบี่กลับพระแผลงผลาญ | ราพแล้ว | ||
| ขาดกรขาดเศียรมาร | กระเด็นจาก กายอา | ||
| องคตเชิดพานแก้ว | รับเกล้าไว้ถวาย ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๒๐ – ขุนพินิจจัย
| ๒๒๓๔ อับศรเทเวศรซร้อง | อวยพร พระเอย | ||
| เลิกทัพนำเศียรจร | ลุเฝ้า | ||
| เศียรยักษ์กลอกเนตรหลอน | หลอกเลิก ขนงแฮ | ||
| รามว่ามารพาลเค้า | ฆ่าแล้วยังคะนอง ฯ | ||
| ๒๒๓๕ ไฉนเศียรราพจักสิ้น | เสียพยศ | ||
| โหรว่าทรงผลาญหมด | ทรากเกล้า | ||
| พระตรัสสั่งองคต | เหาะเชิด เศียรฮา | ||
| พรหมมาศพระแผลงเข้า | เขนมล้างเศียรสูญ ฯ | ||
| ๒๒๓๖ พลมารเหลือม้วยกลับ | กรุงทูล ท้าวนา | ||
| ทศภักตรทราบโศกพูล | เทวศไห้ | ||
| จัดพลพยุหยูร | ยาตรจัก วาฬแฮ | ||
| เหนศพโอรสไท้ | ยกขึ้นตักครวญ ฯ | ||
| ๒๒๓๗ ปากหนึ่งว่าลูกล้ำ | ฦๅรณ รงค์เอย | ||
| สองว่าปราบเทพนน | ภพฟ้า | ||
| สามว่าศุขทุกขกระมล | เคยร่วม คิดนอ | ||
| สีว่าฤทธิ์เชี่ยวกล้า | กลับแพ้มนุษยรอน ฯ | ||
| ๒๒๓๘ ห้าหกว่าสาตรเจ้า | สองศรี | ||
| แผลงเศอกสองคราวมี | เดชก้อง | ||
| เจ็ดว่าเสร็จไพรี | จักเศก ถวัลย์นา | ||
| แปดว่าพิเภกพร้อง | พร่ำแจ้งศึกผลาญ ฯ | ||
| ๒๒๓๙ เก้าว่าเจ้าดับสิ้น | เศียรขาด สูญเฮย | ||
| กรจากกายนอนอนาถ | แนบพื้น | ||
| สิบว่าสู่มาตุราช | ในนิเวศน์ เวียงนอ | ||
| ท้าวกอดศพอุ้มสอื้น | เสร็จขึ้นรถสุวรรณ ฯ | ||
| ๒๒๔๐ ทศเศียรสั่งให้เลิก | กลับลง กาเอย | ||
| โดยด่วนเร่งจตุรงค์ | รีบแคล้ว | ||
| ลุกรุงยกศพองค์ | เอารศ ราชแฮ | ||
| ขึ้นสู่ปราสาทแก้ว | อสุรแจ้งยุบลนาง ฯ | ||
