โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๘à¹
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(→อินทรชิตขอกินนมมารดา และออกรบจนตาย) |
||
แถว 173: | แถว 173: | ||
ลุกรุงยกศพองค์ เอารศ ราชแฮ | ลุกรุงยกศพองค์ เอารศ ราชแฮ | ||
ขึ้นสู่ปราสาทแก้ว อสุรแจ้งยุบลนาง ฯ | ขึ้นสู่ปราสาทแก้ว อสุรแจ้งยุบลนาง ฯ | ||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
</tpoem> | </tpoem> |
รุ่นปัจจุบันของ 13:57, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
อินทรชิตขอกินนมมารดา และออกรบจนตาย
แผ่นที่ ๓๑๗ – ขุนพินิจจัย
๒๒๑๓ อินทรชิตล่าลี้ | ลุลง กาเอย | ||
สู่พระแม่ตลึงทรง | โศกพร้อง | ||
จรจัดพิธีประสงค์ | ไฉนถูก ศรแฮ | ||
ยักบว่าสาตรลักษณ์ต้อง | ลูกทั้งพลไปลย ฯ | ||
๒๒๑๔ กลับกรุงหวังดื่มน้ำ | นมชน นีนอ | ||
นางทราบให้เสพยจน | เสร็จแล้ว | ||
ศรหลุดราพแลมณ | โฑลู่ ไท้แฮ | ||
นางว่าศึกฮึกแกล้ว | เพราะด้วยสีดา ฯ | ||
๒๒๑๕ ทศเศียรฟังสุดแค้น | เคืองนาง | ||
โอรสเหนระคาง | ขุ่นข้อง | ||
อาษาออกศึกพลาง | ชนกมอบ ศรแฮ | ||
จำจิตรแขงใจต้อง | รับแล้วทูลวอน ฯ | ||
๒๒๑๖ ฝากชนนิครแด่เจ้า | ลงกา | ||
ฝากสุวรรณกันยุมา | มิ่งแก้ว | ||
ฝากสองปิยบุตรา | แลบริ วารแฮ | ||
เสร็จฝากเสร็จสั่งแล้ว | อสุรเมื้อมาปราง ฯ | ||
๒๒๑๗ ถึงสถิตเหนือแท่นแก้ว | แน้บกัน ยุมาเอย | ||
ถอนทอดหฤไทยกระศัลย | โศกพร้อง | ||
อรินราชรุกโรมรัน | พลพิ นาศนา | ||
ตัวพี่อาวุธต้อง | เจ็บปิ้มชนม์มลาย ฯ | ||
๒๒๑๘ กันยุมากำสรดรื้อ | รำพรรณ์ | ||
สุรฤทธิ์ปราบสรวงสวรรค์ | เรียบฟ้า | ||
ไปควรด่วนอาสัญ | ศึกมนุษย์ น้อยนา | ||
โอรสจักกำพร้า | พรากไร้บิตุรงค์ ฯ | ||
๒๒๑๙ สนมนางต่างรทดเศร้า | สลดศรี | ||
หวิวหวาดหฤไทย์ทวี | เทวศว้า | ||
ที่รักพระสามี | จะตัก ไษยแฮ | ||
ชลเนตรนางนองหน้า | ซบเบื้องบทมาลย์ ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๑๘ – ขุนพินิจจัย
๒๒๒๐ อินทรชิตพิศภักตรพร้อม | นางใน | ||
เสียวสลดแสนอาไลย | พร่ำพร้อง | ||
สมรโศกสักเท่าใด | ชีพพี่ คืนฤๅ | ||
กรรมจวบจำลาน้อง | ทั่วหน้านวลอนงค์ ฯ | ||
๒๒๒๑ มารครวญหวนกลับกล้า | จรดล สั่งแฮ | ||
กาลจักรับจัดพหล | เสร็จแล้ว | ||
อินทรชิตสรงสกนธ์ | โสรจสุ คันธนา | ||
ทรงรัตพัตราแผ้ว | เครื่องพร้อมเพรางาม ฯ | ||
๒๒๒๒ สู่มณโฑแล้วราพ | โศกา ครวญนอ | ||
ชนนิศรถั่งชลนา | ร่ำไห้ | ||
หวังลูกเนื่องในมหา | ขัติยสืบ วงษ์เฮย | ||
ปรปักษปองปราบได้ | เหตุท้าวมเมอหลง ฯ | ||
๒๒๒๓ ลูกลามาดุเรศให้ | พรไชย สิทธินา | ||
ราพรีบสู่รถไคล | เคลื่อนแล้ว | ||
ผันผินเพ่งมาใน | นัคเรศ เพ่งเอย | ||
ปรางวิเชียรเฉิดแพร้ว | พรากร้างแรมสูญ ฯ | ||
๒๒๒๔ ถวิลถึงชนกทั้ง | มารดา | ||
นวนรฦกกันยุมา | นาฎน้อง | ||
กลับภักตรจวบแร้งกา | ฉาบโฉบ ธงนอ | ||
เสียงโห่ดุจเสียงร้อง | ร่ำไห้ครวญคราง ฯ | ||
๒๒๒๕ โลทันกลายรูปแม้น | ลิงไพร | ||
หน้าราชสีหแปรไป | เพศม้า | ||
เครื่องสูงโชตควันไฟ | ราพวิตก ลางแฮ | ||
ภอลุเนินซากล้า | สั่งให้รณรงค์ ฯ | ||
๒๒๒๖ พลยักษต่ออยุทธด้วย | พลพาน เรศเฮย | ||
ต่างฮึกต่างเหี้ยมหาญ | หักแกล้ว | ||
พวกลิงฆ่าพวกมาร | ตายแตก ถอยแฮ | ||
ถึงน่ารถอสุรแล้ว | หลบร้อนอลมาน ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๑๙ – ขุนพินิจจัย
๒๒๒๗ พงษพรหมโกรธเกรี้ยวเชี่ยว | ชักศร แผลงฮา | ||
ถูกระบี่ชีพมรณ์ | กลาดพื้น | ||
พรหมมาศพระแผลงรอน | รถยักษ ทลายแฮ | ||
เกิดพยุพัดลิงฟื้น | ฝ่ากลุ้มรุมประจัญ ฯ | ||
๒๒๒๘ ราพพิโรธแผลงสาตรต้อง | ชงค์ลักษณ เป่าเฮย | ||
ศรหลุดทรงแผลงยักษ | คว่ำหน้า | ||
อสุรเป่าสาตรคลอนชัก | หลุดเสียบ เพลาแฮ | ||
พระลักษณเหยียบบ่าคว้า | เกษได้โบยมาร ฯ | ||
๒๒๒๙ อสุรินทรบอบช้าคว่าง | จักรไป | ||
พระปราบจักรพลปลัย | แหลกแล้ว | ||
มารรั่นเหาะลับใน | เมฆอ่าน เวทเอย | ||
เกลื่อนสาตรพิรุณแคล้ว | ตกต้องลิงมลาย ฯ | ||
๒๒๓๐ พระถามพิเภกด้วย | ดาลฉงน | ||
สาตรตกพั่งห่าฝน | เฟื่องร้าย | ||
รณราพละจักกล | กอบเล่ห์ ไฉนฤๅ | ||
โหรว่ามารหลานผ้าย | ลอบขึ้นเมฆิน ฯ | ||
๒๒๓๑ ทราบทรงพลายราตต้อง | อิทระ ชิตฮา | ||
กระบี่ฟื้นโผนผละ | รอดม้วย | ||
พรหมมาตพระยกจะ | แผลงอิก ครั้งแฮ | ||
พิเภกทูลห้ามด้วย | อสุรได้พรพรหม ฯ | ||
๒๒๓๒ แม้เศียรขาดตกพื้น | ดินพลัน | ||
เพลิงเกิดดุจไฟกัลป์ | โลกยไหม้ | ||
พานรัตนรับเศียรมัน | มีอยู่ พรหมแฮ | ||
พระสั่งองคตให้ | สูท้าวธาดา ฯ | ||
๒๒๓๓ หลานอินทรเหาะลุไท้ | พรหมประทาน พานเอย | ||
กระบี่กลับพระแผลงผลาญ | ราพแล้ว | ||
ขาดกรขาดเศียรมาร | กระเด็นจาก กายอา | ||
องคตเชิดพานแก้ว | รับเกล้าไว้ถวาย ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๒๐ – ขุนพินิจจัย
๒๒๓๔ อับศรเทเวศรซร้อง | อวยพร พระเอย | ||
เลิกทัพนำเศียรจร | ลุเฝ้า | ||
เศียรยักษ์กลอกเนตรหลอน | หลอกเลิก ขนงแฮ | ||
รามว่ามารพาลเค้า | ฆ่าแล้วยังคะนอง ฯ | ||
๒๒๓๕ ไฉนเศียรราพจักสิ้น | เสียพยศ | ||
โหรว่าทรงผลาญหมด | ทรากเกล้า | ||
พระตรัสสั่งองคต | เหาะเชิด เศียรฮา | ||
พรหมมาศพระแผลงเข้า | เขนมล้างเศียรสูญ ฯ | ||
๒๒๓๖ พลมารเหลือม้วยกลับ | กรุงทูล ท้าวนา | ||
ทศภักตรทราบโศกพูล | เทวศไห้ | ||
จัดพลพยุหยูร | ยาตรจัก วาฬแฮ | ||
เหนศพโอรสไท้ | ยกขึ้นตักครวญ ฯ | ||
๒๒๓๗ ปากหนึ่งว่าลูกล้ำ | ฦๅรณ รงค์เอย | ||
สองว่าปราบเทพนน | ภพฟ้า | ||
สามว่าศุขทุกขกระมล | เคยร่วม คิดนอ | ||
สีว่าฤทธิ์เชี่ยวกล้า | กลับแพ้มนุษยรอน ฯ | ||
๒๒๓๘ ห้าหกว่าสาตรเจ้า | สองศรี | ||
แผลงเศอกสองคราวมี | เดชก้อง | ||
เจ็ดว่าเสร็จไพรี | จักเศก ถวัลย์นา | ||
แปดว่าพิเภกพร้อง | พร่ำแจ้งศึกผลาญ ฯ | ||
๒๒๓๙ เก้าว่าเจ้าดับสิ้น | เศียรขาด สูญเฮย | ||
กรจากกายนอนอนาถ | แนบพื้น | ||
สิบว่าสู่มาตุราช | ในนิเวศน์ เวียงนอ | ||
ท้าวกอดศพอุ้มสอื้น | เสร็จขึ้นรถสุวรรณ ฯ | ||
๒๒๔๐ ทศเศียรสั่งให้เลิก | กลับลง กาเอย | ||
โดยด่วนเร่งจตุรงค์ | รีบแคล้ว | ||
ลุกรุงยกศพองค์ | เอารศ ราชแฮ | ||
ขึ้นสู่ปราสาทแก้ว | อสุรแจ้งยุบลนาง ฯ | ||