โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๗๔
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(/* อินทรชิตลาทศกัณฐ์ไปชุบศรพรหมมาสตร์ที่ริมหาดมรกต ทศกัณฐ์จึงให้อสุรกำปั่นออกรบขัตตาทั) |
||
| แถว 2: | แถว 2: | ||
==อินทรชิตลาทศกัณฐ์ไปชุบศรพรหมมาสตร์ที่ริมหาดมรกต ทศกัณฐ์จึงให้อสุรกำปั่นออกรบขัตตาทัพ== | ==อินทรชิตลาทศกัณฐ์ไปชุบศรพรหมมาสตร์ที่ริมหาดมรกต ทศกัณฐ์จึงให้อสุรกำปั่นออกรบขัตตาทัพ== | ||
| + | |||
| + | ===แผ่นที่ ๒๙๓ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ=== | ||
| + | <tpoem> | ||
| + | ๒๐๔๕ ฝ่ายสารัณทูตเร้น เหนมนุษย์ ฟื้นนอ | ||
| + | อุรุครัดมัดลุ่ยหลุด ครุธแก้ | ||
| + | พลลิงโห่อึงอุด กลับพลับ พลาเอย | ||
| + | ต่างขับม้าควบแต้ รีบเข้าเมืองมาร ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๔๖ ครั้นถึงทูลแด่ท้าว ทศกรรฐ | ||
| + | ราเมศมาโศกศัลย์ สร่างแล้ว | ||
| + | แผลงศรเรียกสุบรรณ์ โฉบเฉี่ยว นาคนา | ||
| + | พระลักษณ์ลิงตัวแกล้ว กลับฟื้นคืนคง ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๔๗ ทศเศียรร้อนจิตรแม้ เพลิงเผา | ||
| + | อ้ายพิเภกแนะเขา จึ่งรู้ | ||
| + | ใครอยู่บอกลูกเรา ให้รีบ มานา | ||
| + | เออว่าตายมันสู้ คิดแก้กันคืน ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๔๘ กำนัลรับสั่งท้าว ทศภักตร์ | ||
| + | ไปนิเวศน์พระยายักษ ลูกเจ้า | ||
| + | ทูลว่าหมู่ปรปักษ์ ไม่มอด ม้วยนา | ||
| + | เชิญเสดจขึ้นไปเฝ้า จักให้รณรงค์ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๔๙ อินทรชิตทราบข่าวแค้น ใจจน ใจนา | ||
| + | ร้อนอกเล่หเพลิงลน ลวกไหม้ | ||
| + | รับสั่งราชการรณ รงค์เร่ง เรวพ่อ | ||
| + | จำจิตรขึ้นเฝ้าให้ ย่อท้อบิดุรงค์ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๕๐ ทศกรรฐผันภักตร์จ้อง เอารส | ||
| + | จำกล่าวคราวร้อนอด เคียดขึ้ง | ||
| + | เออพระลักษณนาคมัดหมด ท้งงพวก พลนา | ||
| + | มีครุฑยุทธแย่งทึ้ง หลุดฟื้นทำไฉน ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๕๑ อินทรชิตฟังตรัสแล้ว อภิวันท์ ทูลเอย | ||
| + | นาคบาศพรหมเมศสรร ประสิทธิให้ | ||
| + | ศักดานุภาพบวร ฦๅเลิศ | ||
| + | เพราะพิเภกสาวไสร้ บวกแก้ศรศรี ฯ | ||
| + | </tpoem> | ||
===แผ่นที่ ๒๙๔ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ=== | ===แผ่นที่ ๒๙๔ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
| แถว 44: | แถว 88: | ||
มีไม้ต่างสำคัญ กรวดขจิต เขียวเฮย | มีไม้ต่างสำคัญ กรวดขจิต เขียวเฮย | ||
สั่งพัทกาลมารแกล้ว แต่งตั้งโรงพิธี ฯ | สั่งพัทกาลมารแกล้ว แต่งตั้งโรงพิธี ฯ | ||
| + | </tpoem> | ||
| + | ===แผ่นที่ ๒๙๕ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ=== | ||
| + | <tpoem> | ||
| + | ๒๐๕๙ พัทกาลบังคับให้ โยธี รดมมา | ||
| + | เร่งปลูกโรงยาวรี ใหญ่กว้าง | ||
| + | เฉลียงรอบนับห้องมี สามสิบ สามแฮ | ||
| + | แต่งอาศน์ดาษพิดานข้าง แวดล้อมฉัตรธง ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๖๐ วโรรสทศภักตรได้ ดังประสงค์ | ||
| + | จึ่งโสรดสนานองค์ สระเกล้า | ||
| + | ภูษิตรัตนอลง กฎประดับ เขียวแฮ | ||
| + | เสร็จรับพรหมมาศเข้า สู่ห้องพิธีกรรม ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๖๑ ขึ้นนั่งเหนือแท่นแก้ว พรายพรรณ์ | ||
| + | จุดธูปเทียนสุวรรณ นบไหว้ | ||
| + | บูชามหิศวรสุวรรณ สิทธิสาตร ศรเฮย | ||
| + | พรหมมาศพาดตักไว้ พร่ำพร้องศิวมนต์ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๖๒ ดาราดิเรกแพร้ว รัศมี อับเอย | ||
| + | บูรพพระฮามไขศรี ส่องหล้า | ||
| + | กฤษณุรักษจักรี ผธมตื่น | ||
| + | สรงเสร็จเสด็จออกข้า บาทเฝ้าคอยสนอง ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๖๓ อัษฎาทศประณตน้อม ฟังสาร | ||
| + | สุครีพทูลพลาหาร ขัดไร้ | ||
| + | พลกระบี่ออกรอนราญ ต่างอิด โรยนา | ||
| + | นิลพัทไม่มาให้ เฃตรใกล้สุดแสวง ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๖๔ ทรงฟังวิตกตื้น เติมทุกข์ | ||
| + | แม้ว่าศึกเฉินฉุก ต่อสู้ | ||
| + | พลเราออกรับรุก จักย่อย ยับเอย | ||
| + | เออพิเภกเคยรู้ ป่าไม้ใดดี ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๖๕ พิเภกน้อมศิรเกล้า กราบทูล | ||
| + | ป่าชื่อสาลวันพูล เพียบไม้ | ||
| + | พวงผลกลาดบริบูรณ ภอพัก พลนา | ||
| + | สนุกนิ์ดั่งแสร้งสร่างไว้ ฝั่งน้ำหนอุดร ฯ | ||
| + | </tpoem> | ||
| + | ===แผ่นที่ ๒๙๖ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ=== | ||
| + | <tpoem> | ||
| + | ๒๐๖๖ ทรงสดับชอบด้วยราช อัธยา ไศรยเฮย | ||
| + | สั่งพิเภกท่านหา ช่วยบ้าง | ||
| + | จงรีบยกโยธา สองสมุท ไปแฮ | ||
| + | สุดแต่ส่งอย่าค้าง เร่งร้อนเรวมา ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๖๗ พิเภกรับใส่เกล้า ทูลพลัน | ||
| + | วันหนึ่งกลับมิทัน พรุ่งช้าว | ||
| + | ข้าศึกยกพลขันธ์ ออกหัก โหมเฮย | ||
| + | อินทรชิตทะนงห้าว อย่าให้เสียที ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๖๘ ทูลแถลงเปนเล่ห์แล้ว ลาจร | ||
| + | ตรวจกระบินทร์นิกร ครบถ้วน | ||
| + | ต่างตนเทิดหาบคอน ข้ามสมุท ไปเฮย | ||
| + | เดินทุ่งวุ้งเวิ้งล้วน หมู่ไม้ไพรพนอม ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๖๙ ทศเศียรไสยาศร้อน ทรวงหมอง | ||
| + | หลับเนตรหฤไทยตรอง ตฤกสู้ | ||
| + | จนพระสุริยเรืองรอง ส่องโลกย์ | ||
| + | ออกพระโรงตรวจผู้ ต่อต้านพานรินทร์ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๗๐ สั่งอสูรกำปั่นกล้า รณยุทธ | ||
| + | จงยกพลสิบสมุท กลั่นแกล้ว | ||
| + | ขัดทัพรับมนุษย์ ไว้ก่อน นาฮา | ||
| + | อินทรชิตเสร็จพิธีแล้ว จักได้รณรงค์ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๗๑ คำนับรับสั่งแล้ว ลามา | ||
| + | จัดทัพแต่งอังคา พยพหมั้น | ||
| + | ขี่คชยาตรโยธา โห่ครั่น ครื้นเอย | ||
| + | ถึงที่ยุทธแห่งหั้น หยุดช้างกลางพล ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๗๒ ช้างศึกซนอดกล้า งายาว ใหญ่เอย | ||
| + | มันตกเข้าปากพราว พร่ำท้าย | ||
| + | เสียงโห่สืบก้าวสาว หมายผึ่ง กระหึมฮือ | ||
| + | ยืนหยุดย่ำยกย้าย สร่ายคว้างกลางสนาม ฯ | ||
</tpoem> | </tpoem> | ||
รุ่นปัจจุบันของ 13:55, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
อินทรชิตลาทศกัณฐ์ไปชุบศรพรหมมาสตร์ที่ริมหาดมรกต ทศกัณฐ์จึงให้อสุรกำปั่นออกรบขัตตาทัพ
แผ่นที่ ๒๙๓ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ
| ๒๐๔๕ ฝ่ายสารัณทูตเร้น | เหนมนุษย์ ฟื้นนอ | ||
| อุรุครัดมัดลุ่ยหลุด | ครุธแก้ | ||
| พลลิงโห่อึงอุด | กลับพลับ พลาเอย | ||
| ต่างขับม้าควบแต้ | รีบเข้าเมืองมาร ฯ | ||
| ๒๐๔๖ ครั้นถึงทูลแด่ท้าว | ทศกรรฐ | ||
| ราเมศมาโศกศัลย์ | สร่างแล้ว | ||
| แผลงศรเรียกสุบรรณ์ | โฉบเฉี่ยว นาคนา | ||
| พระลักษณ์ลิงตัวแกล้ว | กลับฟื้นคืนคง ฯ | ||
| ๒๐๔๗ ทศเศียรร้อนจิตรแม้ | เพลิงเผา | ||
| อ้ายพิเภกแนะเขา | จึ่งรู้ | ||
| ใครอยู่บอกลูกเรา | ให้รีบ มานา | ||
| เออว่าตายมันสู้ | คิดแก้กันคืน ฯ | ||
| ๒๐๔๘ กำนัลรับสั่งท้าว | ทศภักตร์ | ||
| ไปนิเวศน์พระยายักษ | ลูกเจ้า | ||
| ทูลว่าหมู่ปรปักษ์ | ไม่มอด ม้วยนา | ||
| เชิญเสดจขึ้นไปเฝ้า | จักให้รณรงค์ ฯ | ||
| ๒๐๔๙ อินทรชิตทราบข่าวแค้น | ใจจน ใจนา | ||
| ร้อนอกเล่หเพลิงลน | ลวกไหม้ | ||
| รับสั่งราชการรณ | รงค์เร่ง เรวพ่อ | ||
| จำจิตรขึ้นเฝ้าให้ | ย่อท้อบิดุรงค์ ฯ | ||
| ๒๐๕๐ ทศกรรฐผันภักตร์จ้อง | เอารส | ||
| จำกล่าวคราวร้อนอด | เคียดขึ้ง | ||
| เออพระลักษณนาคมัดหมด | ท้งงพวก พลนา | ||
| มีครุฑยุทธแย่งทึ้ง | หลุดฟื้นทำไฉน ฯ | ||
| ๒๐๕๑ อินทรชิตฟังตรัสแล้ว | อภิวันท์ ทูลเอย | ||
| นาคบาศพรหมเมศสรร | ประสิทธิให้ | ||
| ศักดานุภาพบวร | ฦๅเลิศ | ||
| เพราะพิเภกสาวไสร้ | บวกแก้ศรศรี ฯ | ||
แผ่นที่ ๒๙๔ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ
| ๒๐๕๒ ความเจ็บลูกปวดปิ้ม | ปืนพิศม์ | ||
| เรืองเท่าเรืองห่อนคิด | ครั่นคร้าม | ||
| พรหมมาศอิศรประสิทธิ | เดชเวท มีนา | ||
| คงคิดควักตับม้าม | ปอดไสร้ใจดู ฯ | ||
| ๒๐๕๓ ขอลาไปตั้งชุบ | สาตรศร | ||
| ในหว่างยุคันธร | หาดกว้าง | ||
| จัดทัพรับพานร | ไป่ก่อน | ||
| คำว่าตายอย่าอ้าง | อดไว้ไตรวาร ฯ | ||
| ๒๐๕๔ ทศเศียรสดับถ้อย | ปีโยรส | ||
| ดังหนึ่งได้โสฬศ | ฟากฟ้า | ||
| รุมร้อนผ่อนหายหมด | จึ่งตรัส ตอบเอย | ||
| ความคิดใครในหล้า | ยากแท้จักทัน ฯ | ||
| ๒๐๕๕ ซึ่งจักไปตั้งชุบ | ศรสิทธิ นาฮา | ||
| จุ่งลุได้โดยจิตร | คิดไว้ | ||
| สัตรูหมู่ปัจจามิตร | อย่าต่อ ต้านเอย | ||
| กำปั่นพ่อจักให้ | ออกร้งงรับผจญ ฯ | ||
| ๑๐๕๖ อินทรชิตก้มเกษเกล้า | รับพร | ||
| เปรมกระมลลาจร | ยาตรเยื้อง | ||
| มาปราสาทอลงกรณ์ | สถิตยแท่น ทองเอย | ||
| ร้อนอุระค่อยปลดเปลื้อง | สั่งให้จัดพล ฯ | ||
| ๑๐๕๗ ครั้นรุ่งเข้าสู่ห้อง | สรงสนาน | ||
| ทรงเครื่องอลังการสรรพ์ | เสร็จพร้อม | ||
| เลอรถหัดถ์ธธาน | พรหมมาศ | ||
| ได้ฤกษเลิกพลห้อม | แต่เต้าตามขบวน ฯ | ||
| ๒๐๕๘ มาถึงที่หว่างเวิ้ง | สัตภัณฑ์ | ||
| ฝั่งสมุทศรีธันดร | หาดแก้ว | ||
| มีไม้ต่างสำคัญ | กรวดขจิต เขียวเฮย | ||
| สั่งพัทกาลมารแกล้ว | แต่งตั้งโรงพิธี ฯ | ||
แผ่นที่ ๒๙๕ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ
| ๒๐๕๙ พัทกาลบังคับให้ | โยธี รดมมา | ||
| เร่งปลูกโรงยาวรี | ใหญ่กว้าง | ||
| เฉลียงรอบนับห้องมี | สามสิบ สามแฮ | ||
| แต่งอาศน์ดาษพิดานข้าง | แวดล้อมฉัตรธง ฯ | ||
| ๒๐๖๐ วโรรสทศภักตรได้ | ดังประสงค์ | ||
| จึ่งโสรดสนานองค์ | สระเกล้า | ||
| ภูษิตรัตนอลง | กฎประดับ เขียวแฮ | ||
| เสร็จรับพรหมมาศเข้า | สู่ห้องพิธีกรรม ฯ | ||
| ๒๐๖๑ ขึ้นนั่งเหนือแท่นแก้ว | พรายพรรณ์ | ||
| จุดธูปเทียนสุวรรณ | นบไหว้ | ||
| บูชามหิศวรสุวรรณ | สิทธิสาตร ศรเฮย | ||
| พรหมมาศพาดตักไว้ | พร่ำพร้องศิวมนต์ ฯ | ||
| ๒๐๖๒ ดาราดิเรกแพร้ว | รัศมี อับเอย | ||
| บูรพพระฮามไขศรี | ส่องหล้า | ||
| กฤษณุรักษจักรี | ผธมตื่น | ||
| สรงเสร็จเสด็จออกข้า | บาทเฝ้าคอยสนอง ฯ | ||
| ๒๐๖๓ อัษฎาทศประณตน้อม | ฟังสาร | ||
| สุครีพทูลพลาหาร | ขัดไร้ | ||
| พลกระบี่ออกรอนราญ | ต่างอิด โรยนา | ||
| นิลพัทไม่มาให้ | เฃตรใกล้สุดแสวง ฯ | ||
| ๒๐๖๔ ทรงฟังวิตกตื้น | เติมทุกข์ | ||
| แม้ว่าศึกเฉินฉุก | ต่อสู้ | ||
| พลเราออกรับรุก | จักย่อย ยับเอย | ||
| เออพิเภกเคยรู้ | ป่าไม้ใดดี ฯ | ||
| ๒๐๖๕ พิเภกน้อมศิรเกล้า | กราบทูล | ||
| ป่าชื่อสาลวันพูล | เพียบไม้ | ||
| พวงผลกลาดบริบูรณ | ภอพัก พลนา | ||
| สนุกนิ์ดั่งแสร้งสร่างไว้ | ฝั่งน้ำหนอุดร ฯ | ||
แผ่นที่ ๒๙๖ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ
| ๒๐๖๖ ทรงสดับชอบด้วยราช | อัธยา ไศรยเฮย | ||
| สั่งพิเภกท่านหา | ช่วยบ้าง | ||
| จงรีบยกโยธา | สองสมุท ไปแฮ | ||
| สุดแต่ส่งอย่าค้าง | เร่งร้อนเรวมา ฯ | ||
| ๒๐๖๗ พิเภกรับใส่เกล้า | ทูลพลัน | ||
| วันหนึ่งกลับมิทัน | พรุ่งช้าว | ||
| ข้าศึกยกพลขันธ์ | ออกหัก โหมเฮย | ||
| อินทรชิตทะนงห้าว | อย่าให้เสียที ฯ | ||
| ๒๐๖๘ ทูลแถลงเปนเล่ห์แล้ว | ลาจร | ||
| ตรวจกระบินทร์นิกร | ครบถ้วน | ||
| ต่างตนเทิดหาบคอน | ข้ามสมุท ไปเฮย | ||
| เดินทุ่งวุ้งเวิ้งล้วน | หมู่ไม้ไพรพนอม ฯ | ||
| ๒๐๖๙ ทศเศียรไสยาศร้อน | ทรวงหมอง | ||
| หลับเนตรหฤไทยตรอง | ตฤกสู้ | ||
| จนพระสุริยเรืองรอง | ส่องโลกย์ | ||
| ออกพระโรงตรวจผู้ | ต่อต้านพานรินทร์ ฯ | ||
| ๒๐๗๐ สั่งอสูรกำปั่นกล้า | รณยุทธ | ||
| จงยกพลสิบสมุท | กลั่นแกล้ว | ||
| ขัดทัพรับมนุษย์ | ไว้ก่อน นาฮา | ||
| อินทรชิตเสร็จพิธีแล้ว | จักได้รณรงค์ ฯ | ||
| ๒๐๗๑ คำนับรับสั่งแล้ว | ลามา | ||
| จัดทัพแต่งอังคา | พยพหมั้น | ||
| ขี่คชยาตรโยธา | โห่ครั่น ครื้นเอย | ||
| ถึงที่ยุทธแห่งหั้น | หยุดช้างกลางพล ฯ | ||
| ๒๐๗๒ ช้างศึกซนอดกล้า | งายาว ใหญ่เอย | ||
| มันตกเข้าปากพราว | พร่ำท้าย | ||
| เสียงโห่สืบก้าวสาว | หมายผึ่ง กระหึมฮือ | ||
| ยืนหยุดย่ำยกย้าย | สร่ายคว้างกลางสนาม ฯ | ||
