โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๗๔

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …')
(/* อินทรชิตลาทศกัณฐ์ไปชุบศรพรหมมาสตร์ที่ริมหาดมรกต ทศกัณฐ์จึงให้อสุรกำปั่นออกรบขัตตาทั)
 
แถว 2: แถว 2:
==อินทรชิตลาทศกัณฐ์ไปชุบศรพรหมมาสตร์ที่ริมหาดมรกต ทศกัณฐ์จึงให้อสุรกำปั่นออกรบขัตตาทัพ==
==อินทรชิตลาทศกัณฐ์ไปชุบศรพรหมมาสตร์ที่ริมหาดมรกต ทศกัณฐ์จึงให้อสุรกำปั่นออกรบขัตตาทัพ==
 +
 +
===แผ่นที่ ๒๙๓ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ===
 +
<tpoem>
 +
๒๐๔๕ ฝ่ายสารัณทูตเร้น  เหนมนุษย์ ฟื้นนอ
 +
อุรุครัดมัดลุ่ยหลุด  ครุธแก้
 +
พลลิงโห่อึงอุด  กลับพลับ พลาเอย
 +
ต่างขับม้าควบแต้  รีบเข้าเมืองมาร ฯ
 +
 +
 +
๒๐๔๖ ครั้นถึงทูลแด่ท้าว  ทศกรรฐ
 +
ราเมศมาโศกศัลย์  สร่างแล้ว
 +
แผลงศรเรียกสุบรรณ์  โฉบเฉี่ยว นาคนา
 +
พระลักษณ์ลิงตัวแกล้ว  กลับฟื้นคืนคง ฯ
 +
 +
 +
๒๐๔๗ ทศเศียรร้อนจิตรแม้  เพลิงเผา
 +
อ้ายพิเภกแนะเขา  จึ่งรู้
 +
ใครอยู่บอกลูกเรา  ให้รีบ มานา
 +
เออว่าตายมันสู้  คิดแก้กันคืน ฯ
 +
 +
 +
๒๐๔๘ กำนัลรับสั่งท้าว  ทศภักตร์
 +
ไปนิเวศน์พระยายักษ  ลูกเจ้า
 +
ทูลว่าหมู่ปรปักษ์  ไม่มอด ม้วยนา
 +
เชิญเสดจขึ้นไปเฝ้า  จักให้รณรงค์ ฯ
 +
 +
 +
๒๐๔๙ อินทรชิตทราบข่าวแค้น  ใจจน ใจนา
 +
ร้อนอกเล่หเพลิงลน  ลวกไหม้
 +
รับสั่งราชการรณ  รงค์เร่ง เรวพ่อ
 +
จำจิตรขึ้นเฝ้าให้  ย่อท้อบิดุรงค์ ฯ
 +
 +
 +
๒๐๕๐ ทศกรรฐผันภักตร์จ้อง  เอารส
 +
จำกล่าวคราวร้อนอด  เคียดขึ้ง
 +
เออพระลักษณนาคมัดหมด  ท้งงพวก พลนา
 +
มีครุฑยุทธแย่งทึ้ง  หลุดฟื้นทำไฉน ฯ
 +
 +
 +
๒๐๕๑ อินทรชิตฟังตรัสแล้ว  อภิวันท์ ทูลเอย
 +
นาคบาศพรหมเมศสรร  ประสิทธิให้
 +
ศักดานุภาพบวร  ฦๅเลิศ
 +
เพราะพิเภกสาวไสร้  บวกแก้ศรศรี ฯ
 +
</tpoem>
===แผ่นที่ ๒๙๔ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ===
===แผ่นที่ ๒๙๔ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ===
<tpoem>
<tpoem>
แถว 44: แถว 88:
มีไม้ต่างสำคัญ  กรวดขจิต เขียวเฮย
มีไม้ต่างสำคัญ  กรวดขจิต เขียวเฮย
สั่งพัทกาลมารแกล้ว  แต่งตั้งโรงพิธี ฯ
สั่งพัทกาลมารแกล้ว  แต่งตั้งโรงพิธี ฯ
 +
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๒๙๕ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ===
 +
<tpoem>
 +
๒๐๕๙ พัทกาลบังคับให้  โยธี รดมมา
 +
เร่งปลูกโรงยาวรี  ใหญ่กว้าง
 +
เฉลียงรอบนับห้องมี  สามสิบ สามแฮ
 +
แต่งอาศน์ดาษพิดานข้าง  แวดล้อมฉัตรธง ฯ
 +
 +
 +
๒๐๖๐ วโรรสทศภักตรได้  ดังประสงค์
 +
จึ่งโสรดสนานองค์  สระเกล้า
 +
ภูษิตรัตนอลง  กฎประดับ เขียวแฮ
 +
เสร็จรับพรหมมาศเข้า  สู่ห้องพิธีกรรม ฯ
 +
 +
 +
๒๐๖๑ ขึ้นนั่งเหนือแท่นแก้ว  พรายพรรณ์
 +
จุดธูปเทียนสุวรรณ  นบไหว้
 +
บูชามหิศวรสุวรรณ  สิทธิสาตร ศรเฮย
 +
พรหมมาศพาดตักไว้  พร่ำพร้องศิวมนต์ ฯ
 +
 +
 +
๒๐๖๒ ดาราดิเรกแพร้ว  รัศมี อับเอย
 +
บูรพพระฮามไขศรี  ส่องหล้า
 +
กฤษณุรักษจักรี  ผธมตื่น
 +
สรงเสร็จเสด็จออกข้า  บาทเฝ้าคอยสนอง ฯ
 +
 +
 +
๒๐๖๓ อัษฎาทศประณตน้อม  ฟังสาร
 +
สุครีพทูลพลาหาร  ขัดไร้
 +
พลกระบี่ออกรอนราญ  ต่างอิด โรยนา
 +
นิลพัทไม่มาให้  เฃตรใกล้สุดแสวง ฯ
 +
 +
 +
๒๐๖๔ ทรงฟังวิตกตื้น  เติมทุกข์
 +
แม้ว่าศึกเฉินฉุก  ต่อสู้
 +
พลเราออกรับรุก  จักย่อย ยับเอย
 +
เออพิเภกเคยรู้  ป่าไม้ใดดี ฯ
 +
 +
 +
๒๐๖๕ พิเภกน้อมศิรเกล้า  กราบทูล
 +
ป่าชื่อสาลวันพูล  เพียบไม้
 +
พวงผลกลาดบริบูรณ  ภอพัก พลนา
 +
สนุกนิ์ดั่งแสร้งสร่างไว้  ฝั่งน้ำหนอุดร ฯ
 +
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๒๙๖ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ===
 +
<tpoem>
 +
๒๐๖๖ ทรงสดับชอบด้วยราช  อัธยา ไศรยเฮย
 +
สั่งพิเภกท่านหา  ช่วยบ้าง
 +
จงรีบยกโยธา  สองสมุท ไปแฮ
 +
สุดแต่ส่งอย่าค้าง  เร่งร้อนเรวมา ฯ
 +
 +
 +
๒๐๖๗ พิเภกรับใส่เกล้า  ทูลพลัน
 +
วันหนึ่งกลับมิทัน  พรุ่งช้าว
 +
ข้าศึกยกพลขันธ์  ออกหัก โหมเฮย
 +
อินทรชิตทะนงห้าว  อย่าให้เสียที ฯ
 +
 +
 +
๒๐๖๘ ทูลแถลงเปนเล่ห์แล้ว  ลาจร
 +
ตรวจกระบินทร์นิกร  ครบถ้วน
 +
ต่างตนเทิดหาบคอน  ข้ามสมุท ไปเฮย
 +
เดินทุ่งวุ้งเวิ้งล้วน  หมู่ไม้ไพรพนอม ฯ
 +
 +
 +
๒๐๖๙ ทศเศียรไสยาศร้อน  ทรวงหมอง
 +
หลับเนตรหฤไทยตรอง  ตฤกสู้
 +
จนพระสุริยเรืองรอง  ส่องโลกย์
 +
ออกพระโรงตรวจผู้  ต่อต้านพานรินทร์ ฯ
 +
 +
 +
๒๐๗๐ สั่งอสูรกำปั่นกล้า  รณยุทธ
 +
จงยกพลสิบสมุท  กลั่นแกล้ว
 +
ขัดทัพรับมนุษย์  ไว้ก่อน นาฮา
 +
อินทรชิตเสร็จพิธีแล้ว  จักได้รณรงค์ ฯ
 +
 +
 +
๒๐๗๑ คำนับรับสั่งแล้ว  ลามา
 +
จัดทัพแต่งอังคา  พยพหมั้น
 +
ขี่คชยาตรโยธา  โห่ครั่น ครื้นเอย
 +
ถึงที่ยุทธแห่งหั้น  หยุดช้างกลางพล ฯ
 +
 +
 +
๒๐๗๒ ช้างศึกซนอดกล้า  งายาว ใหญ่เอย
 +
มันตกเข้าปากพราว  พร่ำท้าย
 +
เสียงโห่สืบก้าวสาว  หมายผึ่ง กระหึมฮือ
 +
ยืนหยุดย่ำยกย้าย  สร่ายคว้างกลางสนาม ฯ
</tpoem>
</tpoem>

รุ่นปัจจุบันของ 13:55, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

อินทรชิตลาทศกัณฐ์ไปชุบศรพรหมมาสตร์ที่ริมหาดมรกต ทศกัณฐ์จึงให้อสุรกำปั่นออกรบขัตตาทัพ

แผ่นที่ ๒๙๓ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ

๒๐๔๕ ฝ่ายสารัณทูตเร้นเหนมนุษย์ ฟื้นนอ
อุรุครัดมัดลุ่ยหลุดครุธแก้
พลลิงโห่อึงอุดกลับพลับ พลาเอย
ต่างขับม้าควบแต้รีบเข้าเมืองมาร ฯ
๒๐๔๖ ครั้นถึงทูลแด่ท้าวทศกรรฐ
ราเมศมาโศกศัลย์สร่างแล้ว
แผลงศรเรียกสุบรรณ์โฉบเฉี่ยว นาคนา
พระลักษณ์ลิงตัวแกล้วกลับฟื้นคืนคง ฯ
๒๐๔๗ ทศเศียรร้อนจิตรแม้เพลิงเผา
อ้ายพิเภกแนะเขาจึ่งรู้
ใครอยู่บอกลูกเราให้รีบ มานา
เออว่าตายมันสู้คิดแก้กันคืน ฯ
๒๐๔๘ กำนัลรับสั่งท้าวทศภักตร์
ไปนิเวศน์พระยายักษลูกเจ้า
ทูลว่าหมู่ปรปักษ์ไม่มอด ม้วยนา
เชิญเสดจขึ้นไปเฝ้าจักให้รณรงค์ ฯ
๒๐๔๙ อินทรชิตทราบข่าวแค้นใจจน ใจนา
ร้อนอกเล่หเพลิงลนลวกไหม้
รับสั่งราชการรณรงค์เร่ง เรวพ่อ
จำจิตรขึ้นเฝ้าให้ย่อท้อบิดุรงค์ ฯ
๒๐๕๐ ทศกรรฐผันภักตร์จ้องเอารส
จำกล่าวคราวร้อนอดเคียดขึ้ง
เออพระลักษณนาคมัดหมดท้งงพวก พลนา
มีครุฑยุทธแย่งทึ้งหลุดฟื้นทำไฉน ฯ
๒๐๕๑ อินทรชิตฟังตรัสแล้วอภิวันท์ ทูลเอย
นาคบาศพรหมเมศสรรประสิทธิให้
ศักดานุภาพบวรฦๅเลิศ
เพราะพิเภกสาวไสร้บวกแก้ศรศรี ฯ
             

แผ่นที่ ๒๙๔ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ

๒๐๕๒ ความเจ็บลูกปวดปิ้มปืนพิศม์
เรืองเท่าเรืองห่อนคิดครั่นคร้าม
พรหมมาศอิศรประสิทธิเดชเวท มีนา
คงคิดควักตับม้ามปอดไสร้ใจดู ฯ
๒๐๕๓ ขอลาไปตั้งชุบสาตรศร
ในหว่างยุคันธรหาดกว้าง
จัดทัพรับพานรไป่ก่อน
คำว่าตายอย่าอ้างอดไว้ไตรวาร ฯ
๒๐๕๔ ทศเศียรสดับถ้อยปีโยรส
ดังหนึ่งได้โสฬศฟากฟ้า
รุมร้อนผ่อนหายหมดจึ่งตรัส ตอบเอย
ความคิดใครในหล้ายากแท้จักทัน ฯ
๒๐๕๕ ซึ่งจักไปตั้งชุบศรสิทธิ นาฮา
จุ่งลุได้โดยจิตรคิดไว้
สัตรูหมู่ปัจจามิตรอย่าต่อ ต้านเอย
กำปั่นพ่อจักให้ออกร้งงรับผจญ ฯ
๑๐๕๖ อินทรชิตก้มเกษเกล้ารับพร
เปรมกระมลลาจรยาตรเยื้อง
มาปราสาทอลงกรณ์สถิตยแท่น ทองเอย
ร้อนอุระค่อยปลดเปลื้องสั่งให้จัดพล ฯ
๑๐๕๗ ครั้นรุ่งเข้าสู่ห้องสรงสนาน
ทรงเครื่องอลังการสรรพ์เสร็จพร้อม
เลอรถหัดถ์ธธานพรหมมาศ
ได้ฤกษเลิกพลห้อมแต่เต้าตามขบวน ฯ
๒๐๕๘ มาถึงที่หว่างเวิ้งสัตภัณฑ์
ฝั่งสมุทศรีธันดรหาดแก้ว
มีไม้ต่างสำคัญกรวดขจิต เขียวเฮย
สั่งพัทกาลมารแกล้วแต่งตั้งโรงพิธี ฯ
             

แผ่นที่ ๒๙๕ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ

๒๐๕๙ พัทกาลบังคับให้โยธี รดมมา
เร่งปลูกโรงยาวรีใหญ่กว้าง
เฉลียงรอบนับห้องมีสามสิบ สามแฮ
แต่งอาศน์ดาษพิดานข้างแวดล้อมฉัตรธง ฯ
๒๐๖๐ วโรรสทศภักตรได้ดังประสงค์
จึ่งโสรดสนานองค์สระเกล้า
ภูษิตรัตนอลงกฎประดับ เขียวแฮ
เสร็จรับพรหมมาศเข้าสู่ห้องพิธีกรรม ฯ
๒๐๖๑ ขึ้นนั่งเหนือแท่นแก้วพรายพรรณ์
จุดธูปเทียนสุวรรณนบไหว้
บูชามหิศวรสุวรรณสิทธิสาตร ศรเฮย
พรหมมาศพาดตักไว้พร่ำพร้องศิวมนต์ ฯ
๒๐๖๒ ดาราดิเรกแพร้วรัศมี อับเอย
บูรพพระฮามไขศรีส่องหล้า
กฤษณุรักษจักรีผธมตื่น
สรงเสร็จเสด็จออกข้าบาทเฝ้าคอยสนอง ฯ
๒๐๖๓ อัษฎาทศประณตน้อมฟังสาร
สุครีพทูลพลาหารขัดไร้
พลกระบี่ออกรอนราญต่างอิด โรยนา
นิลพัทไม่มาให้เฃตรใกล้สุดแสวง ฯ
๒๐๖๔ ทรงฟังวิตกตื้นเติมทุกข์
แม้ว่าศึกเฉินฉุกต่อสู้
พลเราออกรับรุกจักย่อย ยับเอย
เออพิเภกเคยรู้ป่าไม้ใดดี ฯ
๒๐๖๕ พิเภกน้อมศิรเกล้ากราบทูล
ป่าชื่อสาลวันพูลเพียบไม้
พวงผลกลาดบริบูรณภอพัก พลนา
สนุกนิ์ดั่งแสร้งสร่างไว้ฝั่งน้ำหนอุดร ฯ
             

แผ่นที่ ๒๙๖ – สมเด็จพระเจ้าบรมวงษเธอเจ้าฟ้ามหามาลากรมพระบำราบปรปักษ

๒๐๖๖ ทรงสดับชอบด้วยราชอัธยา ไศรยเฮย
สั่งพิเภกท่านหาช่วยบ้าง
จงรีบยกโยธาสองสมุท ไปแฮ
สุดแต่ส่งอย่าค้างเร่งร้อนเรวมา ฯ
๒๐๖๗ พิเภกรับใส่เกล้าทูลพลัน
วันหนึ่งกลับมิทันพรุ่งช้าว
ข้าศึกยกพลขันธ์ออกหัก โหมเฮย
อินทรชิตทะนงห้าวอย่าให้เสียที ฯ
๒๐๖๘ ทูลแถลงเปนเล่ห์แล้วลาจร
ตรวจกระบินทร์นิกรครบถ้วน
ต่างตนเทิดหาบคอนข้ามสมุท ไปเฮย
เดินทุ่งวุ้งเวิ้งล้วนหมู่ไม้ไพรพนอม ฯ
๒๐๖๙ ทศเศียรไสยาศร้อนทรวงหมอง
หลับเนตรหฤไทยตรองตฤกสู้
จนพระสุริยเรืองรองส่องโลกย์
ออกพระโรงตรวจผู้ต่อต้านพานรินทร์ ฯ
๒๐๗๐ สั่งอสูรกำปั่นกล้ารณยุทธ
จงยกพลสิบสมุทกลั่นแกล้ว
ขัดทัพรับมนุษย์ไว้ก่อน นาฮา
อินทรชิตเสร็จพิธีแล้วจักได้รณรงค์ ฯ
๒๐๗๑ คำนับรับสั่งแล้วลามา
จัดทัพแต่งอังคาพยพหมั้น
ขี่คชยาตรโยธาโห่ครั่น ครื้นเอย
ถึงที่ยุทธแห่งหั้นหยุดช้างกลางพล ฯ
๒๐๗๒ ช้างศึกซนอดกล้างายาว ใหญ่เอย
มันตกเข้าปากพราวพร่ำท้าย
เสียงโห่สืบก้าวสาวหมายผึ่ง กระหึมฮือ
ยืนหยุดย่ำยกย้ายสร่ายคว้างกลางสนาม ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว