โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๗๓
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(→พระรามแผลงศรพลายวาตเรียกพระยาครุฑมาแก้นาคบาศ) |
||
| แถว 2: | แถว 2: | ||
==พระรามแผลงศรพลายวาตเรียกพระยาครุฑมาแก้นาคบาศ== | ==พระรามแผลงศรพลายวาตเรียกพระยาครุฑมาแก้นาคบาศ== | ||
| + | |||
| + | ===แผ่นที่ ๒๘๙ – ขุนวิสุทธากร=== | ||
| + | <tpoem> | ||
| + | ๒๐๑๗ พิเภกรีบสู่ไท้ ทูลแถลง | ||
| + | โดยคติดศึกแสดง เสรจสิ้น | ||
| + | พระสดับดุจศรแผลง อุระพลุ่ง เพลิงนา | ||
| + | รันทดแทบด่าวดิ้น สยบอั้นตันทรวง ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๑๘ ตรัสว่าพิเภกแพ้ กลเขา | ||
| + | --พระอนุชาเรา มอดม้วย | ||
| + | กูโฉดเช่นชายเขลา มึนมืด | ||
| + | เสียเกียรติเสีอนุชด้วย เลศนี้ดีไฉน ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๑๙ พระจับพรหมมาศแล้ว จรลี | ||
| + | พิเภกกับบุตรระพี รุดผ้าย | ||
| + | พร้อมพานระโยธี โดยเสด็จ พระนา | ||
| + | คลาคล่ำมรรคาย้าย ยาตรเยื้องจรจรัญ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๒๐ แสงโสมโอภาษแผ้ว อัมพร | ||
| + | เสดจลุภูมสมร บ่ช้า | ||
| + | ทอดพระเนตรพวกพานร นาครัด รึงเฮย | ||
| + | วาบหวาดหฤไทยว้า ว่าน้องเนาไหน ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๒๑ ครั้นลุราชรถแก้ว ก่องศรี | ||
| + | ยลอนุชวาสุกรี รวบอ้อม | ||
| + | แต่บาทตราบนาภี ผทมนิ่ง สลบแฮ | ||
| + | สองหัดถ์กระชากพร้อม เงื่อนเงี้ยวไป่ขยาย ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๒๒ ฉวัดเฉวียนเปลี่ยนมลัค--- กลใด | ||
| + | นาคาบาศบคลี่ไคล ยิ่งร้อน | ||
| + | รันทดหฤไทยไหว หวาดเทวศ นักนอ | ||
| + | ลดพระองค์ลงช้อน เกษน้องวางเพลา ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๒๓ พระเพ่งพินิจน้อง ปราณี นักแฮ | ||
| + | ทรงโศรกกำศรดทวี เทวศไหม้ | ||
| + | ชลเนตรหลั่งภักตรฉวี ภักตรสลด หมองเฮย | ||
| + | หลางร่ำรำพรรณไห้ สอึกสอื้นอาดูร ฯ | ||
| + | </tpoem> | ||
| + | |||
| + | ===แผ่นที่ ๒๙๐ – ขุนวิสุทธากร=== | ||
| + | <tpoem> | ||
| + | ๒๐๒๔ โอ้ลักษณอนุชผู้ กลอยเข็ญ พี่เอย | ||
| + | ไฉนพ่อจึ่งมรณเหน หลากแล้ว | ||
| + | ฤทธิรงค์พ่อพูลเพ็ญ เพียบยิ่ง ใหญ่นา | ||
| + | ฤๅเลื่องทั่วโลกย์แผ้ว ผ่องพ้องพรรณระพี ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๒๕ ทรงศรสามเล่มล้ำ เพลิงกัลป์ | ||
| + | ภินภาคบัลลังก์อัน เดชแกล้ว | ||
| + | ควรฤๅพ่อมาผัน พ่ายนาค อสูรแฮ | ||
| + | เพราะสู่สงครามแล้ว บ่ได้รวังองค์ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๒๖ ปางต้องโมกขศักดิ์ด้วย ทนงจิตร โพ้นนา | ||
| + | บัดออกรบอินทรชิต คาบนี้ | ||
| + | พี่ได้ตักเตือนกนิฐ เตือนยิ่ง เตือนนา | ||
| + | ฤๅพ่อควรมาลี้ ล่วงแล้วลืมคำ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๒๗ พ่อจึ่งเสียแก่เสี้ยน ดัษกร | ||
| + | แพ่พ่ายฤทธิรอน ราพร้าย | ||
| + | ทศทิศจักฦๅขจร เกริกมุ่ง หมิ่นแฮ | ||
| + | อกพี่เพียงจักย้าย แยกด้วยอาไลย ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๒๘ หากอนุชม้วยเชษฐ จักมี เชยเฮย | ||
| + | คืนมิ่งภัควดี ร่วมห้อง | ||
| + | คำฉินท์ทั่วธาษตรี บ่ว่าง เว้นเลย | ||
| + | ลาภแต่เมียเสียน้อง ประโยชน์ด้วยอันใด ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๒๙ ความรักพี่รักเจ้า เทียมตน | ||
| + | อนุชรักโดยกระมล สัตย์อ้าง | ||
| + | แต่เยาว์ตราบเจริญชนม์ ไปแตก ร้าวเอย | ||
| + | ไฉนพ่อจึ่งมาร้าง พี่ไว้อาทะวา ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๐๓๐ พระทรงกำศรดเศร้า แสนศัลย์ | ||
| + | ครวญคร่ำยิ่งจาบัลย์ โอษฐอ้อน | ||
| + | ระทวยทอดพระองค์รัน ทดเสื่อม แรงแฮ | ||
| + | ทรบวิสัญญีซ้อน ศพน้องเรียงเคียง ฯ | ||
| + | </tpoem> | ||
===แผ่นที่ ๒๙๑ – ขุนวิสุทธากร=== | ===แผ่นที่ ๒๙๑ – ขุนวิสุทธากร=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
| แถว 87: | แถว 175: | ||
ทรงรถสุรการ เลิกพยุห์ ยาตรแฮ | ทรงรถสุรการ เลิกพยุห์ ยาตรแฮ | ||
ลิงโห่เอิกเกริกเร้า กลับยั้งพลับพลา ฯ | ลิงโห่เอิกเกริกเร้า กลับยั้งพลับพลา ฯ | ||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
</tpoem> | </tpoem> | ||
รุ่นปัจจุบันของ 13:55, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
พระรามแผลงศรพลายวาตเรียกพระยาครุฑมาแก้นาคบาศ
แผ่นที่ ๒๘๙ – ขุนวิสุทธากร
| ๒๐๑๗ พิเภกรีบสู่ไท้ | ทูลแถลง | ||
| โดยคติดศึกแสดง | เสรจสิ้น | ||
| พระสดับดุจศรแผลง | อุระพลุ่ง เพลิงนา | ||
| รันทดแทบด่าวดิ้น | สยบอั้นตันทรวง ฯ | ||
| ๒๐๑๘ ตรัสว่าพิเภกแพ้ | กลเขา | ||
| กูโฉดเช่นชายเขลา | มึนมืด | ||
| เสียเกียรติเสีอนุชด้วย | เลศนี้ดีไฉน ฯ | ||
| ๒๐๑๙ พระจับพรหมมาศแล้ว | จรลี | ||
| พิเภกกับบุตรระพี | รุดผ้าย | ||
| พร้อมพานระโยธี | โดยเสด็จ พระนา | ||
| คลาคล่ำมรรคาย้าย | ยาตรเยื้องจรจรัญ ฯ | ||
| ๒๐๒๐ แสงโสมโอภาษแผ้ว | อัมพร | ||
| เสดจลุภูมสมร | บ่ช้า | ||
| ทอดพระเนตรพวกพานร | นาครัด รึงเฮย | ||
| วาบหวาดหฤไทยว้า | ว่าน้องเนาไหน ฯ | ||
| ๒๐๒๑ ครั้นลุราชรถแก้ว | ก่องศรี | ||
| ยลอนุชวาสุกรี | รวบอ้อม | ||
| แต่บาทตราบนาภี | ผทมนิ่ง สลบแฮ | ||
| สองหัดถ์กระชากพร้อม | เงื่อนเงี้ยวไป่ขยาย ฯ | ||
| ๒๐๒๒ ฉวัดเฉวียนเปลี่ยนมลัค--- | กลใด | ||
| นาคาบาศบคลี่ไคล | ยิ่งร้อน | ||
| รันทดหฤไทยไหว | หวาดเทวศ นักนอ | ||
| ลดพระองค์ลงช้อน | เกษน้องวางเพลา ฯ | ||
| ๒๐๒๓ พระเพ่งพินิจน้อง | ปราณี นักแฮ | ||
| ทรงโศรกกำศรดทวี | เทวศไหม้ | ||
| ชลเนตรหลั่งภักตรฉวี | ภักตรสลด หมองเฮย | ||
| หลางร่ำรำพรรณไห้ | สอึกสอื้นอาดูร ฯ | ||
แผ่นที่ ๒๙๐ – ขุนวิสุทธากร
| ๒๐๒๔ โอ้ลักษณอนุชผู้ | กลอยเข็ญ พี่เอย | ||
| ไฉนพ่อจึ่งมรณเหน | หลากแล้ว | ||
| ฤทธิรงค์พ่อพูลเพ็ญ | เพียบยิ่ง ใหญ่นา | ||
| ฤๅเลื่องทั่วโลกย์แผ้ว | ผ่องพ้องพรรณระพี ฯ | ||
| ๒๐๒๕ ทรงศรสามเล่มล้ำ | เพลิงกัลป์ | ||
| ภินภาคบัลลังก์อัน | เดชแกล้ว | ||
| ควรฤๅพ่อมาผัน | พ่ายนาค อสูรแฮ | ||
| เพราะสู่สงครามแล้ว | บ่ได้รวังองค์ ฯ | ||
| ๒๐๒๖ ปางต้องโมกขศักดิ์ด้วย | ทนงจิตร โพ้นนา | ||
| บัดออกรบอินทรชิต | คาบนี้ | ||
| พี่ได้ตักเตือนกนิฐ | เตือนยิ่ง เตือนนา | ||
| ฤๅพ่อควรมาลี้ | ล่วงแล้วลืมคำ ฯ | ||
| ๒๐๒๗ พ่อจึ่งเสียแก่เสี้ยน | ดัษกร | ||
| แพ่พ่ายฤทธิรอน | ราพร้าย | ||
| ทศทิศจักฦๅขจร | เกริกมุ่ง หมิ่นแฮ | ||
| อกพี่เพียงจักย้าย | แยกด้วยอาไลย ฯ | ||
| ๒๐๒๘ หากอนุชม้วยเชษฐ | จักมี เชยเฮย | ||
| คืนมิ่งภัควดี | ร่วมห้อง | ||
| คำฉินท์ทั่วธาษตรี | บ่ว่าง เว้นเลย | ||
| ลาภแต่เมียเสียน้อง | ประโยชน์ด้วยอันใด ฯ | ||
| ๒๐๒๙ ความรักพี่รักเจ้า | เทียมตน | ||
| อนุชรักโดยกระมล | สัตย์อ้าง | ||
| แต่เยาว์ตราบเจริญชนม์ | ไปแตก ร้าวเอย | ||
| ไฉนพ่อจึ่งมาร้าง | พี่ไว้อาทะวา ฯ | ||
| ๒๐๓๐ พระทรงกำศรดเศร้า | แสนศัลย์ | ||
| ครวญคร่ำยิ่งจาบัลย์ | โอษฐอ้อน | ||
| ระทวยทอดพระองค์รัน | ทดเสื่อม แรงแฮ | ||
| ทรบวิสัญญีซ้อน | ศพน้องเรียงเคียง ฯ | ||
แผ่นที่ ๒๙๑ – ขุนวิสุทธากร
| ๒๐๓๑ พิเภกสุครีพทั้ง | พลากร กบี่แฮ | ||
| หวั่นจิตรคิดอาวรณ์ | เทวศเศร้า | ||
| บางตนวิ่งวนสลอน | บางอยู่ งานเฮย | ||
| บางยกสุคนธเต้า | หลั่งแล้วชะโลมองค์ ฯ | ||
| ๒๐๓๒ ครั้นพระจตุรภุชได้ | สมฤดี องค์เอย | ||
| ถามพิเภกอสุรี | ไป่ช้า | ||
| อะนุชกับพลโยธี | นาคบาศ รึงนา | ||
| ไฉนจะเกลื่อนพิศม์กล้า | กลับฟื้นคืนขนม์ ฯ | ||
| ๒๐๓๓ พิเภกทูลไท้ว่า | พลากร | ||
| ทั้งอนุชไป่มรณ์ | สลบแท้ | ||
| ขอเชญพระทรงศร | พลายวาต แผลงนา | ||
| สู่สุบรรณช่วยแก้ | ขจัดเปลื้องวาสุกรี ฯ | ||
| ๒๐๓๔ องค์ราเมศรได้ | สดับพจน ราพแฮ | ||
| เพียงลุรมฤตยรด | ผ่องแผ้ว | ||
| มีพระกระมลปลด | ปลิดเทวศ วายแฮ | ||
| วางพระอนุชแล้ว | เหนี่ยวน้าวธนูศิลป์ ฯ | ||
| ๒๐๓๕ ทรงแผลงพลายวาตก้อง | กัมปะนา | ||
| โชติช่วงดังดวงอา | ทิตย์แผ้ว | ||
| ลุที่สถิตยครุธา | พลันทราบ เหตุเฮย | ||
| ว่าพระทรงจักรแก้ว | ตรัสให้หาครไล ฯ | ||
| ๒๐๓๖ จากพิมานมาศห้อง | สิมพลี | ||
| ปีกระพือธาษตรี | สนั่นก้อง | ||
| ถึงสฐานยุทธทฤษดี | พระลักษณ สลบแฮ | ||
| ทั้งพวกพานรต้อง | นาคร้ายรึงสกนธ์ ฯ | ||
| ๒๐๓๗ จึ่งแสดงเดชด้วย | ฤทธี | ||
| โจมจิกวาสุกรี | ไล่ล้าง | ||
| นาคตื่นแตกตนหนี | โดยด่วน | ||
| เพราะเดชสุบรรณร้าง | ขจัดสิ้นสูญแสลง ฯ | ||
แผ่นที่ ๒๙๒ – ขุนวิสุทธากร
| ๒๐๓๘ ปางองค์พระลักษณทั้ง | โยธา | ||
| นาคบาศคลาศคลา | เคลื่อนพร้อม | ||
| ลับละอองหิมะชะลา | พิศม์สร่าง สงบแฮ | ||
| ยลพระจักรภุชน้อม | กราบก้มประนมสลอน ฯ | ||
| ๒๐๓๙ พระลักษณ์กอดบาทไท้ | เชษฐา ทูลแฮ | ||
| ข้าบาทวายชีวา… | กลับฟื้น | ||
| เพราะพระเสดจมา | โปรดช่วย ชีพนา | ||
| คุณพระหนักยิ่งพื้น | แผ่นฟ้าธาตรี ฯ | ||
| ๒๐๔๐ ขออาษาศึกสู้ | สนองพระ คุณแฮ | ||
| ไป่พรั่นฤทธิมาระ | เดชห้าว | ||
| ข้าผลาญเผ่าพงษอะ | ริราช มลายนอ | ||
| จึ่งจะสมที่ท้าว | ปกป้องปองผดุง ฯ | ||
| ๒๐๔๑ หริรักษตรัสว่าอ้าย | อินทรชิต | ||
| ศรสารทมันประสิทธิ | กาจล้ำ | ||
| ใครอื่นจักต่อฤทธิ | เหนขัด ขวางนา | ||
| แต่อนุชยังพล้ำ | เพลี่ยงได้ดาลฉงน ฯ | ||
| ๒๐๔๒ ทำศึกชำนะแพ้ | หากเปน ทั่วนา | ||
| ใช่จะปรากฏเหน | แต่น้อง | ||
| พ่ออย่าขุกลำเค็ญ | ขัดขุ่น แดแฮ | ||
| จงพ่อเรืองเดชก้อง | ปราบเสี้ยนเศิกไกษย ฯ | ||
| ๒๐๔๓ เวนัตขจัดนาคแล้ว | ถวายกร กราบนา | ||
| ข้าบาท่วยปราบบร | เสรจแล้ว | ||
| ทูลลาพระภูธร | จักรภุช แลแฮ | ||
| พลางทยานระเห็จแคล้ว | สู่ห้องพิมานสฐาน ฯ | ||
| ๒๐๔๔ จึ่งพระหริรักษเอื้อน | โองการ | ||
| ชวนอนุชชาญ | เสด็จเต้า | ||
| ทรงรถสุรการ | เลิกพยุห์ ยาตรแฮ | ||
| ลิงโห่เอิกเกริกเร้า | กลับยั้งพลับพลา ฯ | ||
