โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๗๒

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(→แผ่นที่ ๒๘๓ – ขุนวิสุทธากร)
(→แผ่นที่ ๒๘๙ – ขุนวิสุทธากร)
แถว 293: แถว 293:
-
๒๐๒๒ ฉวัดเฉวียนเปลี่ยนมลัค--  กลใด
+
๒๐๒๒ ฉวัดเฉวียนเปลี่ยนมลัค---  กลใด
นาคาบาศบคลี่ไคล  ยิ่งร้อน
นาคาบาศบคลี่ไคล  ยิ่งร้อน
รันทดหฤไทยไหว  หวาดเทวศ นักนอ
รันทดหฤไทยไหว  หวาดเทวศ นักนอ
แถว 304: แถว 304:
หลางร่ำรำพรรณไห้  สอึกสอื้นอาดูร ฯ
หลางร่ำรำพรรณไห้  สอึกสอื้นอาดูร ฯ
</tpoem>
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๒๙๐ – ขุนวิสุทธากร===
===แผ่นที่ ๒๙๐ – ขุนวิสุทธากร===
<tpoem>
<tpoem>

การปรับปรุง เมื่อ 08:09, 20 กรกฎาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

พระลักษณ์ต้องศรนาคบาศของอินทรชิต

แผ่นที่ ๒๘๓ – ขุนวิสุทธากร

๑๙๗๕ พระลักาณวรนารถน้องจักรกฤษณ
ครั้งเสร็จทรงเครื่องพิจิตรแจ่มจ้า
ลุฤกษเลื่อนทัพประชิตยังที่ รบแฮ
ตั้งกระบวนสุบรรณกล้าปีกป้องปิดโพยม ฯ
๑๙๗๖ พิเภกทูลไท้อย่าประมาท องค์นา
อินทรชิตเทิดเทพสารทเดชกล้า
พระตอบว่าอย่าหวาดวิตก เลยเฮย
หากราพยกประยูรร้ารบข้อยจักผลาย ฯ
๑๙๗๗ อินทรชิตยลทัพน้องรามา ธิราชเฮย
ให้เลื่อนรถอสุรารีบเข้า
เตือนต้อนอสุรโยธาโรมรุก กระบี่นา
ส่ำสวารวดเร้าเร่งล้างมารประไลย ฯ
๑๙๗๘ ขุนยักษพลราพรี้พลตาย แตกฤๅ
พิโรธเพียงเพลิงพรายตวาดร้อง
ทรงศรพาดสายหมายตัดหมู่ อรีเฮย
แผลงสนั่นครั่นครืนต้อนกรบี่ม้วยมูลมอง ฯ
๑๙๗๙ พระอนุชาธิราชเจ้าแผลงศิลป์ ไชยเฮย
ต้องอสูรผลพฤนธุ์แหลกสะตื้น
ล้างศรอสูรอินทรชิตแหลก ลาญแฮ
ทั้งชุบพานรฟื้นตื่นเต้นเผ่นทยาน ฯ
๑๙๘๐ ทั้งองค์อินทรชิตต้องศรทรง พระแฮ
เจ็บปวดปิ้มจะปลงชีพร้าง
พลางร่ายวิทยเดชยงเจ็ดคาบ ครบนา
ลูบทั่วสรรพางค์ล้างพิศม์ร้อนศรสูญ ฯ
๑๙๘๑ เรียกวิรุญมุขเจ้าจงรอญ แทนเอย
ลุงจะปลุกฤทธิศรบ่ช้า
สั่งเสร็จประนมกรบนรถ ทรงแฮ
ปลุกฤทธินาคบาศกล้ากลั่นด้วยมนต์พรหม ฯ
             

แผ่นที่ ๒๘๔ – ขุนวิสุทธากร

๑๙๘๒ วิรุญมุขขับม้ารบพา นรเฮย
พลอัศวโยธาแหลกม้วย
พิโรธร่ายมนตรเดชยิ่ง ใหญ่เฮย
บังสกนธ์ผจญด้วยหอกสู้ส่ำสวา ฯ
๑๙๘๓ พานรแตกตื่นเต้นตายตน กลาดแฮ
นายหมู่ทุกหมวดยลบ่แจ้ง
กรูเกรียววิ่งเวียนวนคอยมุ่ง จับแฮ
แลบ่บงยักษแกล้งเลี่ยงเลี้ยวเลือนหาย ฯ
๑๙๘๔ พระลักษณเหนเหตุนั้นดาลฉงน
ถามพิเภกนำยุบลแดไท้
วิรุญมุขบังสกนธ์มาต่อ ยุทธแฮ
เชิญพระแผลงศรให้ข่ายคล้องรึงอสูร ฯ
๑๙๘๕ พระแผลงพลายวาตคว้างฉวัดเฉวียน
ต้องอัศดรบั่นเศียรขาดทิ้ง
กลับเปนข่ายเพชรเวียนวิ่งรอบ รัตนา
มัควิรุญมุขกลิ้งเกลือกเกล้ากลางดิน ฯ
๑๙๘๖ วายุบุตรบงข่ายต้องวิรุญ มุขแฮ
โผนจับสู่อนุชขุนขี่เกล้า
พระซักทราบเสร็จมุลเหตุตรัส สั่งเฮย
จงผูกสวมคาเข้าเฆี่ยนแล้วปล่อยไป ฯ
๑๙๘๗ สุครีพรับสั่งแล้วเรียกหา
หมู่ราชมันสวาพรั่งพร้อม
จูงยักษปักหลักคาผูกบาท เอวเอย
บัดเฆี่ยนศักหน้าย้อมหมึกซ้ำสับประจาน ฯ
๑๙๘๘ เฆี่ยนเสร็จส่ำกรยี่แก้คุมยักษ์ ตระเวนแฮ
ฆ้องกระแตนำชักเชือกคล้อง
ถึงน่าทัพอริผลักมารผละ ปล่อยนา
พานะระเหิมโห่ก้องเกริกเย้าเย้ยหยัน ฯ
             

แผ่นที่ ๒๘๕ – ขุนวิสุทธากร

๑๙๘๙ วิรุญมุขเมื่อต้อง…ตีประ จานแฮ
เจ็บปวดปิ้มจะละชีพแคล้ว
ลิงปล่อยน่าค่ายทะเวศคร่ำ ครวญนา
ถึงกราบอินทรชิตแล้วโอษฐเอื้อนคดีถวาย ฯ
๑๙๙๐ อินทรชิตสดับแค้นสุดทน
เพียงพิศม์อัคนิลนอกร้อน
สั่งหลานลุ่งแปลงสกนธ์ดุจบิตุ ลาเฮย
แสดงเดชทายสาตรต้อนพยุหเข้าประจัญบาน ฯ
๑๙๙๑ วิรุญมุขรับแล้วเศกพรหมมนต์
นฤมิตรเปลี่ยนแปลงตนบ่ช้า
เช่นอินทรชิตยลบแผก ผิดเฮย
พระหัดถ์เทิดศรกล้ากลั่นแกล้วกลางณรงค์ ฯ
๑๙๙๒ อินทรชิตร่ายเวทป้องกำบัง กายนา
กุมนาคบาศระเห็จยังเมฆส้อน
จิตรหมายมุ่งคอยสังหารหมู่ อรินทรเฮย
ยังบ่ชอบเชิงย้อนขยับยั้งคอยที ฯ
๑๙๙๓ ปางองค์นฤนารถน้องนารายน์
เหนวิรุณุขกลายรูปนั้น
พระมุ่งพระมั่นหมายอินทรชิต แน่นา
รุกเร่งพานรซั้นสั่งให้ประจัญบาน ฯ
๑๙๙๔ โยธาพานเรศพร้อมเพรียงพลัน
รบรุกเหล่ากุมภัณฑ์เพิกมล้าง
เหลือตายตื่นหกหันระเหิดแตก หนีเฮย
เวียนวุ่นวิ่งหมุนคว้างพ่ายแพ้พลสวา ฯ
๑๙๙๕ อินทรชิตยลไพร่แพ้พานร พิโรธเฮย
แผลงนาคบาศฤทธิ์รอนรวดผ้าย
เปนนาคเกลือนกลาดสลอนรวบรัด ริปูแฮ
พิศม์พ่นเปนเพลิงร้ายรอบกลุ้มกลางสมร ฯ
             

แผ่นที่ ๒๘๖ – ขุนวิสุทธากร

๑๙๙๖ รึงรัดพระลักษณทั้งพลากร
หกสิบสมุทวานรนาคคล้อง
ล้มสลบกลาดดินดอนดูอนาถ
แต่พิเภกบต้องนาคด้วยเปนประยูร ฯ
๑๙๙๗ โอรสทศภักตรได้ยลดัษ กรนา
นาคบาศรึงรัดทั่วหน้า
ปรีดีปรบหัตถ์ฉัดฉานเหาะ ลงเฮย
พบพิเภกเดียวท้าท่อพ้อพาลราญ ฯ
๑๙๙๘ เหวยอสูรประดาษด้านทรลักษณ
ลบหลู่ญาติวงษยักษส่ายไส้
ทุจริตจิตรเปนอักตัญญุ ตาแฮ
ร่วมคิดอมิตรให้ล่มล้างประยูรตน ฯ
๑๙๙๙ หากพระพิตุเรศสิ้นชนมาน
ยักษโศกลิงสำราญรื่นเย้ย
กัวจักขุ่นรำคาญฤๅชื่น ชอบเฮย
ใดตรีพิเภกเอ้ยอย่าอ้ำอำปลัง ฯ
๒๐๐๐ พิเภกจึ่งเอื้อนตอบอินทริชิต
เหวยลูกเล็กกีจริตหยิ่งพร้อง
จวบจ้วงล่วงลามคิดถามไถ่ ไยนา
มูลเหตุใครก่อข้องเกี่ยวด้วยดำฤษณา
๒๐๐๑ ตัวเรากับราพร้ายทศภักตร์
ขาดประยูรขาดรักขาดเชื้อ
เขาหัวโห่เราหักจิตรนิ่ง สงบนา
เขาโศกไปโศกเอื้อจิตรน้อมในธรรม์ ฯ
๒๐๐๒ อินทรชตยินตอบแค้นเพียงพิศม์ เพลิงเอย
ฉิช่างรักสุจริตสัตยแท้
ปากพูดกับใจคิดหลีกหลาก กันนา
เสือแก่จำศีลแก้เรื่องร้ายอุบายบัง ฯ
             

แผ่นที่ ๒๘๗ – ขุนวิสุทธากร

๒๐๐๓ อวดว่าจงจิตรเกื้อยุติธรรม
ไฉนจึ่งส่อแนะนำสื่อรู้
สาวไส้สู่กาจำจิกล่น ฤๅนา
กลศึกฦกลับสู้เชิดชี้คดีแถลง ฯ
๒๐๐๔ ไพรีจึ่งอาจเอื้อมอหังการ
หมิ่นอสุรวงษราญไป่น้อย
เพราะตัวจิตรจองผลาญสืบส่อ เสียดเฮย
จึ่งเสื่อมเวทเดชด้อยสุดสิ้นเสียวงษ ฯ
๒๐๐๕ พิเภกจึ่งตอบถ้อยอินทรชิต
เราจะพึ่งญาติมิตรไป่ได้
เสด็จนทุพลคิดเซซัด ไปนา
ไห้บรู้กี่ไห้คับแค้นใจจน ฯ
๒๐๐๖ เที่ยวสัญจรเจอะพ้องพานร พลแฮ
คุมสู่พระสี่กรเดชกล้า
ให้เราสบถต่อศรพรหมมาศ แล้วนอ
ใดพระตรัสถามข้าจึ่งต้องทูลแถลง ฯ
๒๐๐๗ หากเราคุมคิดแกล้งบอกขาน คดีแฮ
เสร็จศึกหมายเมืองมารมุ่งแล้ว
พระลักษณจักพะพานสาตรสิ่ง ใดเลย
เราจักทูลระหัศแผ้วผ่องพ้นอันตราย ฯ
๒๐๐๘ อินทรชิตเคียดแล้วกล่าววาจา
คิดนิดว่าเปนอาเนื่องเนื้อ
หาไม่จักมรณาเพราะหัดถ์ เราเอย
พลางเทิดคันศิลป์เงื้อเงือดเข้าโรมรน ฯ
๒๐๐๙ พระยาพิเภกคร้ามฤทธิรอน
วิ่งฉวัดเฉวียนซอนซอกลี้
อินทรชิตไล่ตลุมบอนบทบ ทันเลย
กลับสู่รถทรงชี้ช่องพร้องพลมาร ฯ
             

แผ่นที่ ๒๘๘ – ขุนวิสุทธากร

๒๐๑๐ พระลักษณซึ่งต้องสารทนาคี
เหนไปรอดชีวีกลับยั้ง
รอรามเชษฐจรลีมาโศก สลบแฮ
ซึ่งประหารชีพทั้งพี่น้องกองพหล ฯ
๒๐๑๑ ภอพลบเลิกทัพเข้าบูรี เฝ้าฤๅ
ชนกาธิบดีธิราชเจ้า
ท้าวทศภักตรปรีดีตรัส ถามแฮ
พ่อสู่สงครามเข้าศึกสู้เปนไฉน ฯ
๒๐๑๒ องค์อินทรชิตน้อมทูลสาร
ตั้งแรกตราบสังหารเศิกม้วย
ทศเศียรทราบสำราญเริงรื่น
เพียงทิพยโสรดทรวงด้วยเผด็จร้อนหฤไทย ฯ
๒๐๑๓ อินทรชิตประนตน้อมทูลลา
เสดจกลับยังปรางปราสาทแก้ว
เชยชมนาฎคณนารีรัตน ภิรมยเฮย
ในคีรีไสยาแพร้วเพริศพร้อมอนงค์นาง ฯ
๒๐๑๔ ปางองค์ทศภักตร์ปลื้มเปรมปรา โมทย์เฮย
เพ็ญภักตรเพียงจันทราเมฆแผ้ว
เสดจยังอรรคชายายวนหยอก เย้าแฮ
ลูบพระปฤษฎางค์แล้วเล่าข้อขาดเข็ญ ฯ
๒๐๑๕ มณโฑอัคเรศร์น้อมทูลสาร
ขอพระทรงตฤกการรอบไว้
พิเภกจิตรจัณฑาลตัวซอก ไซร้นา
จักช่วยมนุษยให้รอดฟื้นคืนชนม์ ฯ
๒๐๑๖ ทรงฟังเพียงโสตรต้องศรแผลง ผลาญเฮย
อั้นอัดอุราแรงพิโรธเร้า
ความรักหักจำแขงใจอด นิ่งนา
เสด็จจากแท่นรัตนเข้าสู่ห้องผทมทรง ฯ
             

แผ่นที่ ๒๘๙ – ขุนวิสุทธากร

๒๐๑๗ พิเภกรีบสู่ไท้ทูลแถลง
โดยคติดศึกแสดงเสรจสิ้น
พระสดับดุจศรแผลงอุระพลุ่ง เพลิงนา
รันทดแทบด่าวดิ้นสยบอั้นตันทรวง ฯ
๒๐๑๘ ตรัสว่าพิเภกแพ้กลเขา
กูโฉดเช่นชายเขลามึนมืด
เสียเกียรติเสีอนุชด้วยเลศนี้ดีไฉน ฯ
๒๐๑๙ พระจับพรหมมาศแล้วจรลี
พิเภกกับบุตรระพีรุดผ้าย
พร้อมพานระโยธีโดยเสด็จ พระนา
คลาคล่ำมรรคาย้ายยาตรเยื้องจรจรัญ ฯ
๒๐๒๐ แสงโสมโอภาษแผ้วอัมพร
เสดจลุภูมสมรบ่ช้า
ทอดพระเนตรพวกพานรนาครัด รึงเฮย
วาบหวาดหฤไทยว้าว่าน้องเนาไหน ฯ
๒๐๒๑ ครั้นลุราชรถแก้วก่องศรี
ยลอนุชวาสุกรีรวบอ้อม
แต่บาทตราบนาภีผทมนิ่ง สลบแฮ
สองหัดถ์กระชากพร้อมเงื่อนเงี้ยวไป่ขยาย ฯ
๒๐๒๒ ฉวัดเฉวียนเปลี่ยนมลัค---กลใด
นาคาบาศบคลี่ไคลยิ่งร้อน
รันทดหฤไทยไหวหวาดเทวศ นักนอ
ลดพระองค์ลงช้อนเกษน้องวางเพลา ฯ
๒๐๒๓ พระเพ่งพินิจน้องปราณี นักแฮ
ทรงโศรกกำศรดทวีเทวศไหม้
ชลเนตรหลั่งภักตรฉวีภักตรสลด หมองเฮย
หลางร่ำรำพรรณไห้สอึกสอื้นอาดูร ฯ
             

แผ่นที่ ๒๙๐ – ขุนวิสุทธากร

๒๐๒๔ โอ้ลักษณอนุชผู้กลอยเข็ญ พี่เอย
ไฉนพ่อจึ่งมรณเหนหลากแล้ว
ฤทธิรงค์พ่อพูลเพ็ญเพียบยิ่ง ใหญ่นา
ฤๅเลื่องทั่วโลกย์แผ้วผ่องพ้องพรรณระพี ฯ
๒๐๒๕ ทรงศรสามเล่มล้ำเพลิงกัลป์
ภินภาคบัลลังก์อันเดชแกล้ว
ควรฤๅพ่อมาผันพ่ายนาค อสูรแฮ
เพราะสู่สงครามแล้วบ่ได้รวังองค์ ฯ
๒๐๒๖ ปางต้องโมกขศักดิ์ด้วยทนงจิตร โพ้นนา
บัดออกรบอินทรชิตคาบนี้
พี่ได้ตักเตือนกนิฐเตือนยิ่ง เตือนนา
ฤๅพ่อควรมาลี้ล่วงแล้วลืมคำ ฯ
๒๐๒๗ พ่อจึ่งเสียแก่เสี้ยนดัษกร
แพ่พ่ายฤทธิรอนราพร้าย
ทศทิศจักฦๅขจรเกริกมุ่ง หมิ่นแฮ
อกพี่เพียงจักย้ายแยกด้วยอาไลย ฯ
๒๐๒๘ หากอนุชม้วยเชษฐจักมี เชยเฮย
คืนมิ่งภัควดีร่วมห้อง
คำฉินท์ทั่วธาษตรีบ่ว่าง เว้นเลย
ลาภแต่เมียเสียน้องประโยชน์ด้วยอันใด ฯ
๒๐๒๙ ความรักพี่รักเจ้าเทียมตน
อนุชรักโดยกระมลสัตย์อ้าง
แต่เยาว์ตราบเจริญชนม์ไปแตก ร้าวเอย
ไฉนพ่อจึ่งมาร้างพี่ไว้อาทะวา ฯ
๒๐๓๐ พระทรงกำศรดเศร้าแสนศัลย์
ครวญคร่ำยิ่งจาบัลย์โอษฐอ้อน
ระทวยทอดพระองค์รันทดเสื่อม แรงแฮ
ทรบวิสัญญีซ้อนศพน้องเรียงเคียง ฯ
             
รับข้อมูลจาก "https://www.reurnthai.com/wiki/%C3%A0%C2%B9%E2%80%9A%C3%A0%C2%B8%E2%80%9E%C3%A0%C2%B8%C2%A5%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A0%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%BE%C3%A0%C2%B8%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B8%C2%9D%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%93%C3%A0%C2%B8%E2%84%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B1%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B7%C3%A0%C2%B9%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B8%C2%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B9%C5%92_%C3%A0%C2%B8%C2%AB%C3%A0%C2%B9%E2%80%B0%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%E2%80%94%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B9%CB%86_%C3%A0%C2%B9%E2%80%94%C3%A0%C2%B9%E2%80%99"
เครื่องมือส่วนตัว