โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๔๓
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(→แผ่นที่ ๑๗๒ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ) |
||
แถว 53: | แถว 53: | ||
- | ๑๑๙๙ สุกรสารสามรถผู้ | + | ๑๑๙๙ สุกรสารสามรถผู้ เดียวลี ลานา |
ปลอมทัพจับไพรี ราพได้ | ปลอมทัพจับไพรี ราพได้ | ||
ผิวะล้างชีพยักษี เกียรติเงียบ เสียนอ | ผิวะล้างชีพยักษี เกียรติเงียบ เสียนอ | ||
แถว 88: | แถว 88: | ||
แผลงฤทธิรัดรีบได้ เหาะข้ามสมุทจร ฯ | แผลงฤทธิรัดรีบได้ เหาะข้ามสมุทจร ฯ | ||
</tpoem> | </tpoem> | ||
+ | |||
===แผ่นที่ ๑๗๓ - นายเริกหมื่นพากยโวหาร=== | ===แผ่นที่ ๑๗๓ - นายเริกหมื่นพากยโวหาร=== | ||
<tpoem> | <tpoem> |
การปรับปรุง เมื่อ 04:20, 20 กรกฎาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
พระรามให้ลงโทษสุกรสาร แล้วทศกัณฐ์แปลงเป็นฤษีมาบอก ให้พระรามยกทัพกลับไป
แผ่นที่ ๑๗๑ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
๑๑๙๑ โยธีพิโรธทั้ง | ทัพขัน | ||
เชือกรัดมัดมือพัน | ผูกรั้ง | ||
อุตลุดฉุดจรัล | จูงรีบ ถวายเฮย | ||
แถลงเหตุเสร็จสรรพตั้ง | แต่ต้นจนปลาย ฯ | ||
๑๑๙๒ พระทรงศรศักดิล้ำ | ฦๅฤทธิ์ | ||
สั่งลูกพระอาทิตย์ | เดชร้าย | ||
จงถามภพไฉนคิด | ลอบสอด แนมแฮ | ||
ค้นคิดใครใช้อ้าย | ยักษ์นี้มาปลอม ฯ | ||
๑๑๙๓ สุครีพรับสั่งแล้ว | ซักถาม นามนา | ||
ฉนบ่คิดเกรงขาม | เดชไท้ | ||
ใครใช้เร่งบอกความ | โดยสัตย จริงเฮย | ||
อยู่ที่ใดจึงได้ | ดอดด้อมปลอมพล ฯ | ||
๑๑๙๔ กุมภัณฑ์สารภาพสิ้น | เสร็จสาร | ||
ข้าอยู่ลงกาสฐาน | ถิ่นด้าว | ||
นามข้าสุกรสารมาร | อมาตย์ทศ กรรฐพ่อ | ||
หินตกตรงภักตร์ท้าว | สั่งข้ามาดู ฯ | ||
๑๑๙๕ จึงปลอมเป็นเหยี่ยวฃ้าม | มายล | ||
หินกระทบปีกทน | บ่อได้ | ||
แปลงเป็นกระบินทร์ปน | ปลอมพวก ลิงแฮ | ||
แสนผิดตามแต่ไท้ | โปรดข้าอสุรี ฯ | ||
๑๑๙๖ ซักไซ้สิ้นเสร็จข้อ | คำขาน | ||
เสมียนจดคำขุนมา | มั่นแล้ว | ||
สุครีพรีบเร็วคลาน | เฉียวฉับ | ||
ทูลแด่พระจักรแก้ว | ทราบสิ้นทุกประการ ฯ | ||
๑๑๙๗ ยินสารสุดขัดแค้น | เคืองนัก นพ่อ | ||
เร็วเร่งวางบทยักษ์ | อย่าช้า | ||
โทษมันจักมีสัก | เพียงอย่าง ใดนอ | ||
หาญหนักคิดหักกล้า | บ่ได้เกรงขาม ฯ | ||
แผ่นที่ ๑๗๒ - พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าจิตรเจริญ
๑๑๙๘ รับสั่งวางบทตั้ง | ไอยการ ศึกเฮย | ||
แม้นอริปลอมพลหาญ | จับได้ | ||
แม้สองฆ่าหนึ่งประจาน | จงประจักษ์ | ||
ผู้หนึ่งทำโทษให้ | บอบแล้วปล่อยมัน ฯ | ||
๑๑๙๙ สุกรสารสามรถผู้ | เดียวลี ลานา | ||
ปลอมทัพจับไพรี | ราพได้ | ||
ผิวะล้างชีพยักษี | เกียรติเงียบ เสียนอ | ||
เฆี่ยนหนักศักหน้าให้ | กลับแจ้งนายมัน ฯ | ||
๑๒๐๐ ราเมศเรืองเดชเจ้า | อยุทธยา | ||
ยินปฤกษาเสนา | ดั่งนี้ | ||
ต้องในหไทยปรา | รภตริ ไว้เฮย | ||
พระจึ่งเผยพจนชี้ | ช่องเอื้ออวยตาม ฯ | ||
๑๒๐๑ ราชมันอุตลุดเข้า | ปักหลัก | ||
คาใส่มัดือชัก | เชือกติ้ว | ||
ผูกเอวผูกท้าวยักษ | ยึดแน่น | ||
บีบขมับติดไม้นิ้ว | เฆี่ยนซ้ำสองหวาย ฯ | ||
๑๒๐๒ ครั้นเสรจสักหน้าผาก | เปนกา กบาทเฮย | ||
เพชรฌฆาฏราชมันพา | ผาดผ้าย | ||
ตีฆ้องกระเวนมา | โดยรอบ ทัพแฮ | ||
ลิงด่าอสุเรศร้าย | เอิกอื้ออลวล ฯ | ||
๑๒๐๓ บัดบุตรภาณุมาศร้าย | ฤทธี | ||
เสรจประจานอสุรี | รอบแล้ว | ||
จึ่งสั่งถอดยักษี | ปลดเครื่อง จำนา | ||
ไล่ขับขุนราพแกล้ว | กลับเมื้อเมืองมาร ฯ | ||
๑๒๐๔ สุกรสารแสนเจบซ้ำ | กายา | ||
ลิงปลดเครื่องพันธนา | ออกให้ | ||
แสนสุดหฤหรรษา | โสมนัศ | ||
แผลงฤทธิรัดรีบได้ | เหาะข้ามสมุทจร ฯ | ||
แผ่นที่ ๑๗๓ - นายเริกหมื่นพากยโวหาร
๑๒๐๕ สุกรสารเหาะข้ามสู่ | เวียงอสูร | ||
เข้านบทศกรรฐ์ทูล | ถี่ถ้วน | ||
ขยมเปนเหยี่ยวเหินยูร | ยลทัพ รามนา | ||
ลิงประลองฤทธิล้วน | เลิศล้ำเหลือหาญ ฯ | ||
๑๒๐๖ ลิงยกหินทุ่มเท้ง | กระทบผา | ||
กะเทาะลูกปีกถลา | หล่นกลิ้ง | ||
ลุดฤทธิคิดแปลงกา | ยาเปลี่ยน | ||
เปนรูปพานรทิ้ง | เพศปลิ้นปลอมพล ฯ | ||
๑๒๐๗ พิเภกไปพึ่งท้าว | รามพาล | ||
เหตุหณุมานทยาน | ยุดได้ | ||
ตัวตูสู่ขุนศาล | สุครีพ ซักนา | ||
เปนสัตยทำโทษให้ | สักหน้ามาเมือง ฯ | ||
๑๒๐๘ ทศเศียรสดับเดือดเศร้า | โศกหา กลแฮ | ||
จึ่งกลับเพศเปนดา | บศพริ้ม | ||
เห็จเหินหยั่งพลับพลา | รามร่าย มนต์แฮ | ||
ผูกปากพิเภกปิ้ม | ปากใบบสนอง ฯ | ||
๑๒๐๙ ยืนจำเภาะภักตรพริ้ม | พระราม | ||
ยลนิมนต์สถิตถาม | ถ่อยถ้อย | ||
ดาบศก็บอกความ | บพิตร พระอย | ||
รูปชื่อกาฬสิทธิคล้อย | เคลื่อนเยื้องมาเยียน ฯ | ||
๑๒๑๐ บพิบตรมาตั้งทัพ | ทำไฉน | ||
พระพิศณุสนองไข | จะแจ้ง | ||
มาผลาญทศภักตรใจ | หืนโหด | ||
มันลักสีดาแกล้ง | แส่ข้าควรสนอง ฯ | ||
๑๒๑๑ ไป่ควรบพิตรข้า | ขอเตือน สตินา | ||
เมียตกมือมารเหมือน | ม่อร้าว | ||
คือรัตนรคายเฟือน | ไฝ่ฟ่า | ||
ได้กเสียศักดิ์ท้าว | ทั่วหล้าฦๅฉิน ฯ | ||
แผ่นที่ ๑๗๔ - นายเริกหมื่นพากยโวหาร
๑๒๑๒ ชีเอยสมรแม่แม้ | ลักษมี เราฤๅ | ||
ประดุจจินดามณี | นาฎแก้ว | ||
ฤๅจะรคายศรี | สักหยาด | ||
ไฉนนักสิทธิสอดแคล้ว | ชาติเคลิ้มโฉดเขลา ฯ | ||
๑๒๑๓ ฤๅษีสุดคิดลี้ยว | ลดถาม | ||
ยักษกับลิงสองงาม | สง่าเฝ้า | ||
เนาหนแห่งใดตาม | เสดจติด มานา | ||
องด์พระจักรีเจ้า | จึ่งพ้องสนองสาร ฯ | ||
๑๒๑๔ พิเภกกนิษฐท้าว | ทศศรี | ||
สุครีพอนุชพาลี | เลิศล้ำ | ||
เชษฐานฤเทศหนี | มาพึ่ง เรานา | ||
บุตรพระอินทร์เสียน้ำ | สัตยสิ้นเสียชนม์ | ||
๑๒๑๕ บพิตรมันพวกพ้อง | ศัตรู | ||
มีพิศม์ดังพิศม์งู | เปรียบได้ | ||
เลี้ยงมันจะอดสู | ขับส่ง เสียนา | ||
นานก็เหนเปนไสร้ | ศึกซ้ำเสียการ ฯ | ||
๑๒๑๖ พระรามบรับถ้อย | นักธรรม์ แทตย์นา | ||
พิเภกเผยพจนตัน | อกเต้น | ||
สุครีพขยับขรรค์ | คิดจะฉะ ชีนา | ||
เกรงจะมีผิดเว้น | โทษไว้ในทรวง ฯ | ||
๑๒๑๗ พลลิงชิงแข่งอ้าง | ขันอา ษาเอย | ||
ลางจะจับยักษา | สับริ้ว | ||
ลางจะยกลงกา | เกาะทวีป ถวายแฮ | ||
ลางลคึกเลิกคิ้ว | หลอกค้อนแลขัน ฯ | ||
๑๒๑๘ ชียักษยลย่านแล้ว | ลาเลาะ เลียบนา | ||
ลับเนตรเปนยักษเหาะ | ลิ่วลี้ | ||
พิเภกสร่างมนต์เหมาะ | เมียงบาท ทูลนา | ||
ใช่มุนีเมื่อกี้ | แก่นท้าวทศกรรฐ์ ฯ | ||