โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๒๔

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …')
(/* นางสำมนักขามาทูลทศกัณฐ์ ทศกัณฐ์หลงเชื่อ ให้มารีศแปลงกายเป็นกวางทองไปลวง แล้วตนเองแปล)
 
แถว 130: แถว 130:
โถมถีบรถทศภักตร์  พินาศแหลก รยำแฮ
โถมถีบรถทศภักตร์  พินาศแหลก รยำแฮ
ซ้ำฆ่าสารถีด้วย  ด่วนกลิ้งกลางดง ฯ
ซ้ำฆ่าสารถีด้วย  ด่วนกลิ้งกลางดง ฯ
 +
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๙๖ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าวรวรรณากร===
 +
<tpoem>
 +
๖๖๖ พงษแผนแขนหนึ่งอุ้ม  อรสี ดาเอย
 +
อิกสิบเก้ากรตี  ตอบต้าน
 +
สดายุยุทธแยงฝี  มือเยี่ยม ยงแฮ
 +
ไล่ขยิกจิกตีสท้าน  แทตยท้อฤไทยถวิล ฯ
 +
 +
 +
๖๖๗ ปักษินบินยั่วเย้ย  ขวางยักษ์
 +
เหวยทศภักตรจัก  มอดม้วย
 +
กูกลัวแต่หริรักษ  ฤๅอิ ศวรฤๅ
 +
แหวนที่นิ้วนางด้วย  วจนั้นพลันผลาญ ฯ
 +
 +
 +
๖๖๘ ขุนมารขานเยาะยิ้ม  ยินดี
 +
ชิงประวิชลักษมี  คว่างคว้าง
 +
ถูกอกนกเสียที  ถลาหล่น ลงเฮย
 +
ปากคาบธำมรงค์ค้าง  คร่อถ้าถวายแหวน ฯ
 +
 +
 +
๖๖๙ ทศเศียรเสรจเศิกอุ้ม  อรเหิน หาวแฮ
 +
เพรงเดชสุดาเพอิญ  ราพล้า
 +
พาสมาร่อนลงเดิน  ดงด่วน มาแฮ
 +
เยาวเรศเทวศว้า  วิลาปก้องกำศรวญ ฯ
 +
 +
 +
๖๗๐ ยลมวลมยุเรศร้อง  ทูลรา เมศเทอญ
 +
ว่ายักษลักสีดา  ด่วนเต้า
 +
สมรแม่สรบสวาวา  ทีฝาก ไสบเอย
 +
ทูลว่าสีดาเศร้า  สั่งไท้พลันถึง ฯ
 +
 +
 +
๖๗๑ บหึงลุแหล่งข้าม  ชลาสินธุ์
 +
ราพจักพาโฉมฉิน  สู่ห้อง
 +
เกรงเกลือกกลับถวิล  วรหิ ษีนา
 +
จึงโอบอนงคน้อง  มุ่งแคว้นสวนขวัญ ฯ
 +
 +
 +
๖๗๒ พลันวางวรนารถเข้า  เคียงสมร
 +
ร้อนยิ่งอรรคนิศร  เสียดต้อง
 +
อสูรสั่งมอบบังอร  กับสหัศ กุมารนา
 +
จนจิตรคิดขัดข้อง  เหาะเข้าลงกา ฯ
</tpoem>
</tpoem>

รุ่นปัจจุบันของ 10:21, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

นางสำมนักขามาทูลทศกัณฐ์ ทศกัณฐ์หลงเชื่อ ให้มารีศแปลงกายเป็นกวางทองไปลวง แล้วตนเองแปลงเป็นฤษีเข้าลักนาง พระรามแผลงศรต้องมารีศตาย

แผ่นที่ ๙๓ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าวรวรรณากร

๖๔๕ สำมนักฃาท่องท้องทเลจรัล
จากเขตรโรมคัลบันลุด้าว
พลยักษแผกภักตร์ถลันร้องแล่น หนีนอ
นางสู่ทศเศียรท้าวโอดโอ้โสภี ฯ
๖๔๖ ยักษีสรบขนิฐเศร้าสงสาร
มือขาดบาทกุดผลาญเน่าเนื้อ
แสนพิโรธอุโฆบฃานสีหนาท
แผลงเดชศักดาเงื้อสาตรร้องคำรนถาม ฯ
๖๔๗ นางทูลแกลงเมื่อเมื้อโคธา ธารเฮย
พิลาปรำทำมุสาเสกฟ้อง
ยุยอส่อสีดาดวงสวาศ
ชวนยักษลักพระน้องนุชไว้เฉลิมวัง ฯ
๖๔๘ ยินโฉมเยาวเรศท้าวทศภักตร์
เสียวซ่านร่านราครักษเล่ห์บ้า
ศรขรรคืคทาจักรหลุดจาก หัดณ์เฮย
พร่ำซักนางยักษอ้าโอษฐ้อยอโฉม ฯ
๖๔๙ ทศเศียรโลมหลากหน้านางยักษ
นางนึกว่ารามลักษณ์ราคเร้า
ต่างหื่นต่างเหนภักตร์ผิดแผก โฉมแฮ
ราพพลุ่งเพลิงกามเศร้าเสน่ห์ร้อนฤไทยกศัส ฯ
๖๕๐ พลันสู่อรรคเรศแจ้งใจปอง
คิดแย่งสีดาครองคู่เคล้า
มณโททัดทูลสนองเสนอเล่ห์ ร้ายแฮ
ทศภักตร์พิโรธเร้าเรียกน้ามาเฉลย ฯ
๖๕๑ มารีศยินออกอ้างอวตาร
แสยงจิดรคิดขัดขานเหตุเหี้ยม
ทศภักตรพิฆาฏผลาญหมดโคตร วงษแฮ
จำรับอาษาเสี้ยมศึกแกล้งแปลงปลอม
             

แผ่นที่ ๙๔ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าวรวรรณากร

๖๕๒ จอมมารสารสั่งให้เตรียมพล
เลือกแต่ลตนรณฤทธิ์กล้า
เปาวนารับสั่งลนลานรีบ มาแฮ
เทียบรัถจัดพหลห้าสิบถ้วนมวญทมิฬ
๖๕๓ มารีดถวิลวิลาปเข้าเคหา
กอดมิตรขนิฐาถั่งถ้อย
แถลงเหตุแก่เจษฎาโดยราพ สั่งแฮ
ต่างค่ำครวญหวนลห้อยห่างช้าลาตาย ฯ
๖๕๔ พอยามย่ำรุ่งเรื้องสุริยง
ทศภักตร์อ่าองคทรงเครื่องพร้อม
ชวนมาริดฤทธิ์รงค์เถลิงรถ ราพแฮ
สพรั่งพหลแห่ห้อมเหาะคล้อยลอยโพยม ฯ
๖๕๕ ครั้นถึงฝั่งแม่น้ำโคธา
มาริดแปลงกายาเยี่ยงเนื้อ
ผิวผ่องล่องเลฃาเฃาเฉก มุขฤๅ
งามเร่งงามอเคื้อค่อยเยื้องกรายชาย ฯ
๖๕๖ ฝ่ายพงษพิศณุเทพทั้งอนุชา
พร้อมพระอนุชสีดาแน่งน้อย
ชวนชมพนมพนาแสนศุข เกษมเฮย
บัดสมรแม่ชม้อยเนตรพ้องยองคำ ฯ
๖๕๗ สาวสวรรค์วิลาปพ้อฃอกวาง ทองเอย
จักกฤษณพิศกวางลางหลากเนื้อ
ฃัดสมรแม่วอนรคางขุ่นเทวศ ทวีแฮ
จำจากฝากลักษณเมื้อมุ่นมล้างกวางแปลง ฯ
๖๕๘ มาริดโลดล่อล้อนเรศวร
เหนพระห่างกวางหวนหกเลี้ยว
เผ่นโผนกระโจนจวนจักค่ำ ลงแฮ
รามราชพิฆาฏเขี้ยวขับข้ามตามกวาง ฯ
             

แผ่นที่ ๙๕ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าวรวรรณากร

๖๕๙ ลางผลาญมารมฤคล้าแรงแสยง เดชเฮย
กลับภักตรเปนยักษแฝงป่าป้อง
ภูวนารถพิฆาฏแผลงศรเสียบ มารแฮ
ยักษร่ำทำเสียงร้องลักษณอ้ามาพลัน ฯ
๖๖๐ สาวสวรรค์บ่รู้เล่ห์ลวงยักษ
พอสดับขับพระลักษณ์เร่งเต้า
อนุชากราบทูลทักนางเทวศ ทวีแฮ
บริภาษพจมานเร้าเร่งให้จรดล ฯ
๖๖๑ พระลักษณจนจิตรไหว้เทวัญ
ฝากพี่นางพลางศัลยโศกร้าง
ปวงผูงอับศรสวรรค์หวาดผิด
หวนเหตุราเมศมล้างราพรื้อรบือเกษม ฯ
๖๖๒ ทศภักตร์ยลลักษณ์ทิ้งเทพินทร์
แปลงเพศเปนชฎิลลินลาสเต้า
โลมหลอกบอกโฉมฉินชื่อสุ ธรรมแม่
ชักสื่อชวนสู่เหย้ายักษเบื้องเมืองมาร ฯ
๖๖๓ สงสารเยาวเรศร้องขับยักษ์
ราพกลับเปนสิบภักตรไล่ล้าว
อุ้มโอบอรองค์อรรคเรศรีบ มาเอย
เถลิงรถเร่งพหลห้าวเหาะขึ้นเมฆา ฯ
๖๖๔ ปักษาสดายุรั้งรังสวรรค์
คิดคู่ภูวเรศรฝันไผ่เฝ้า
ผายเผ่นโพยมผันพบยักษ
ลอยยุพินปิ่นเกล้ากลบฟ้าพาผยอง ฯ
๖๖๕ สดายุร้องตวาดเข้าโหมหัก
พิฆาฏพหลพลยักษหมดม้วย
โถมถีบรถทศภักตร์พินาศแหลก รยำแฮ
ซ้ำฆ่าสารถีด้วยด่วนกลิ้งกลางดง ฯ
             

แผ่นที่ ๙๖ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองค์เจ้าวรวรรณากร

๖๖๖ พงษแผนแขนหนึ่งอุ้มอรสี ดาเอย
อิกสิบเก้ากรตีตอบต้าน
สดายุยุทธแยงฝีมือเยี่ยม ยงแฮ
ไล่ขยิกจิกตีสท้านแทตยท้อฤไทยถวิล ฯ
๖๖๗ ปักษินบินยั่วเย้ยขวางยักษ์
เหวยทศภักตรจักมอดม้วย
กูกลัวแต่หริรักษฤๅอิ ศวรฤๅ
แหวนที่นิ้วนางด้วยวจนั้นพลันผลาญ ฯ
๖๖๘ ขุนมารขานเยาะยิ้มยินดี
ชิงประวิชลักษมีคว่างคว้าง
ถูกอกนกเสียทีถลาหล่น ลงเฮย
ปากคาบธำมรงค์ค้างคร่อถ้าถวายแหวน ฯ
๖๖๙ ทศเศียรเสรจเศิกอุ้มอรเหิน หาวแฮ
เพรงเดชสุดาเพอิญราพล้า
พาสมาร่อนลงเดินดงด่วน มาแฮ
เยาวเรศเทวศว้าวิลาปก้องกำศรวญ ฯ
๖๗๐ ยลมวลมยุเรศร้องทูลรา เมศเทอญ
ว่ายักษลักสีดาด่วนเต้า
สมรแม่สรบสวาวาทีฝาก ไสบเอย
ทูลว่าสีดาเศร้าสั่งไท้พลันถึง ฯ
๖๗๑ บหึงลุแหล่งข้ามชลาสินธุ์
ราพจักพาโฉมฉินสู่ห้อง
เกรงเกลือกกลับถวิลวรหิ ษีนา
จึงโอบอนงคน้องมุ่งแคว้นสวนขวัญ ฯ
๖๗๒ พลันวางวรนารถเข้าเคียงสมร
ร้อนยิ่งอรรคนิศรเสียดต้อง
อสูรสั่งมอบบังอรกับสหัศ กุมารนา
จนจิตรคิดขัดข้องเหาะเข้าลงกา ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว