โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•à¸´à¹Œ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๒๑
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(/* ทศกัณฐ์ประพาสป่าให้ชิวหาน้องเขยรักษาเมือง ชิวหาตระเวนรักษาเมืองจนง่วงนอนทนไม่ไหว แผ) |
||
| แถว 2: | แถว 2: | ||
==ทศกัณฐ์ประพาสป่าให้ชิวหาน้องเขยรักษาเมือง ชิวหาตระเวนรักษาเมืองจนง่วงนอนทนไม่ไหว แผลงฤทธิ์แลบลิ้นปิดเมืองไว้ ทศกัณฐ์กลับมาไม่เห็นเมือง ขว้างจักรถูกลิ้นชิวหาขาดตาย== | ==ทศกัณฐ์ประพาสป่าให้ชิวหาน้องเขยรักษาเมือง ชิวหาตระเวนรักษาเมืองจนง่วงนอนทนไม่ไหว แผลงฤทธิ์แลบลิ้นปิดเมืองไว้ ทศกัณฐ์กลับมาไม่เห็นเมือง ขว้างจักรถูกลิ้นชิวหาขาดตาย== | ||
| + | |||
| + | ===แผ่นที่ ๘๑ – นายโตเปรียญ=== | ||
| + | <tpoem> | ||
| + | ๕๖๑ มารหนึ่งกุมภกาศอ้าง สมญา | ||
| + | โอรสสำมนักขา สืบไส้ | ||
| + | นามชนกชื่อชิวหา เขยทศ กรรฐเฮย | ||
| + | จงจิตรคิดใคร่ได้ สาตรไท้เทวัญ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๕๖๒ ทันใดระเห็จห้อง เวหา | ||
| + | สู่ชนกชนนีลา รีบเต้า | ||
| + | เหาะข้ามฝั่งโคธา นามแม่ น้ำเอย | ||
| + | ถึงแผ่นศิลาเฃ้า นั่งชั้นเศกมนต์ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๕๖๓ ดินฟ้าอากาศก้อง โกลา หลเฮย | ||
| + | ด้วยเดชแห่งวิทยา เชี่ยวใช้ | ||
| + | ภักตรสี่แปดโสตรหา เหตุทราบ แล้วเฮย | ||
| + | ทิ้งพระขรรค์ทิพยให้ เฉภาะหน้าขุนมาร ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๕๖๔ หลานราพลืมเนตรขึ้น เหนขรรค์ | ||
| + | เคียดว่าพรหมอาธรรม์ ทอดให้ | ||
| + | ฤๅมาหมิ่นกุมภัณฑ์ พงษสี่ ภักตรเฮย | ||
| + | ส่งกับมือไป่ได้ ดั่งนี้แคลนเรา ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๕๖๕ หงุดหงิดคิดคับแค้น ใจตน | ||
| + | กูก็กูคงคน หนึ่งแท้ | ||
| + | เทพาวธไป่ดล หัดถ์ไป่ หยิบเฮย | ||
| + | จักอยู่บริกรรมแก้ เกี่ยงให้มามือ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๕๖๖ ปางองค์พระลักษณ์ผู้ ภักดี | ||
| + | ต่อพระบาทบทศรี เชษฐไท้ | ||
| + | อีกองค์พระลักษณ์มี เสมอเชษฐ ตนนา | ||
| + | คือชนกชนนีได้ เท่าแท้ทั้งสอง ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๕๖๗ จำงายพระจัดพร้อม คานขอ | ||
| + | แสรกคู่หาบกระทอ รีบเด้า | ||
| + | ผลไม้เกบเกือบพอ จวนกลับ | ||
| + | เหนพระขรรค์นั้นเข้า อยู่ข้างทางจร ฯ | ||
| + | </tpoem> | ||
| + | ===แผ่นที่ ๘๒ – นายโตเปรียญ=== | ||
| + | <tpoem> | ||
| + | ๕๖๘ หยิบขรรศปลงหาบไว้ ควบขรรค์ ลองเอย | ||
| + | วาบๆ ปลาบแสงฉัน โชติแพร้ว | ||
| + | กุมภกาศยินพลัน ลืมเนตร เหนเฮย | ||
| + | ฉ๋วยชักคทาแก้ว รีบเข้าโจมตี ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๕๖๙ พระลักษณเหนยักษร้าย แรงทนง | ||
| + | กรแกว่งพระแสงทรง เสดจยั้ง | ||
| + | คอยทีรวังองค์ สมอาจ หายเฮย | ||
| + | การรบฤๅรอรั้ง ท่าให้เสียที ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๕๗๐ บาทขวาเหยียบเข่าซ้าย กุมภัณฑ์ | ||
| + | กลอกกลับจับพัลวัน วุ่นคว้า | ||
| + | บาทซ้ายเหยียบบ่ายัน มือฉุด กระบองนา | ||
| + | พระหวดด้วยขรรค์กล้า ขาดเกล้ามารมรณ์ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๕๗๑ เสรจการผลายราพแล้ว เก็บผล ไม้เฮย | ||
| + | เตมหาบหาบมาดล กุฎิไหว้ | ||
| + | ทูลเหตุยักบผจญ แลลาภ ขรรค์เฮย | ||
| + | แก่พระพี่แล้วไซ้ นาบเกล้าถวายขรรค์ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๕๗๒ ทรงรับอาวุธเอื้อน โองการ | ||
| + | รอยว่าเทพยทิ้งประทาน แน่น้อง | ||
| + | บุญพ่อประจวบพาน จงสฤกษดิ์ พ่อฮา | ||
| + | มอบพระขรรค์พลางพร้อง พร่ำให้สวัสดี ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๕๗๓ ปางทศภักตรเจ้า กรุงมาร | ||
| + | จักประภาษภูมสฐาน ป่าไม้ | ||
| + | มอบกิจอภิบาล บูเรศ | ||
| + | แก่ยักษชิวหาให้ อยู่รั้งลงกา ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๕๗๔ สั่งมารมีชื่ออ้าง มโหทร | ||
| + | เตรียมตรวจแสนยากร จุ่งพร้อม | ||
| + | เราจักพเนจร ชมป่า | ||
| + | ขุนยักษประณตน้อม รีบร้อนจัดพล ฯ | ||
| + | </tpoem> | ||
===แผ่นที่ ๘๓ – นายโตเปรียญ=== | ===แผ่นที่ ๘๓ – นายโตเปรียญ=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
| แถว 87: | แถว 174: | ||
ครั้นรุ่งพระภมบท จรสู่ ท่าเฮย | ครั้นรุ่งพระภมบท จรสู่ ท่าเฮย | ||
งามยาตรนาดกรไท้ เล่ห์ท้าวทรงหงส์ ฯ | งามยาตรนาดกรไท้ เล่ห์ท้าวทรงหงส์ ฯ | ||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
</tpoem> | </tpoem> | ||
รุ่นปัจจุบันของ 10:08, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
ทศกัณฐ์ประพาสป่าให้ชิวหาน้องเขยรักษาเมือง ชิวหาตระเวนรักษาเมืองจนง่วงนอนทนไม่ไหว แผลงฤทธิ์แลบลิ้นปิดเมืองไว้ ทศกัณฐ์กลับมาไม่เห็นเมือง ขว้างจักรถูกลิ้นชิวหาขาดตาย
แผ่นที่ ๘๑ – นายโตเปรียญ
| ๕๖๑ มารหนึ่งกุมภกาศอ้าง | สมญา | ||
| โอรสสำมนักขา | สืบไส้ | ||
| นามชนกชื่อชิวหา | เขยทศ กรรฐเฮย | ||
| จงจิตรคิดใคร่ได้ | สาตรไท้เทวัญ ฯ | ||
| ๕๖๒ ทันใดระเห็จห้อง | เวหา | ||
| สู่ชนกชนนีลา | รีบเต้า | ||
| เหาะข้ามฝั่งโคธา | นามแม่ น้ำเอย | ||
| ถึงแผ่นศิลาเฃ้า | นั่งชั้นเศกมนต์ | ||
| ๕๖๓ ดินฟ้าอากาศก้อง | โกลา หลเฮย | ||
| ด้วยเดชแห่งวิทยา | เชี่ยวใช้ | ||
| ภักตรสี่แปดโสตรหา | เหตุทราบ แล้วเฮย | ||
| ทิ้งพระขรรค์ทิพยให้ | เฉภาะหน้าขุนมาร ฯ | ||
| ๕๖๔ หลานราพลืมเนตรขึ้น | เหนขรรค์ | ||
| เคียดว่าพรหมอาธรรม์ | ทอดให้ | ||
| ฤๅมาหมิ่นกุมภัณฑ์ | พงษสี่ ภักตรเฮย | ||
| ส่งกับมือไป่ได้ | ดั่งนี้แคลนเรา ฯ | ||
| ๕๖๕ หงุดหงิดคิดคับแค้น | ใจตน | ||
| กูก็กูคงคน | หนึ่งแท้ | ||
| เทพาวธไป่ดล | หัดถ์ไป่ หยิบเฮย | ||
| จักอยู่บริกรรมแก้ | เกี่ยงให้มามือ ฯ | ||
| ๕๖๖ ปางองค์พระลักษณ์ผู้ | ภักดี | ||
| ต่อพระบาทบทศรี | เชษฐไท้ | ||
| อีกองค์พระลักษณ์มี | เสมอเชษฐ ตนนา | ||
| คือชนกชนนีได้ | เท่าแท้ทั้งสอง ฯ | ||
| ๕๖๗ จำงายพระจัดพร้อม | คานขอ | ||
| แสรกคู่หาบกระทอ | รีบเด้า | ||
| ผลไม้เกบเกือบพอ | จวนกลับ | ||
| เหนพระขรรค์นั้นเข้า | อยู่ข้างทางจร ฯ | ||
แผ่นที่ ๘๒ – นายโตเปรียญ
| ๕๖๘ หยิบขรรศปลงหาบไว้ | ควบขรรค์ ลองเอย | ||
| วาบๆ ปลาบแสงฉัน | โชติแพร้ว | ||
| กุมภกาศยินพลัน | ลืมเนตร เหนเฮย | ||
| ฉ๋วยชักคทาแก้ว | รีบเข้าโจมตี ฯ | ||
| ๕๖๙ พระลักษณเหนยักษร้าย | แรงทนง | ||
| กรแกว่งพระแสงทรง | เสดจยั้ง | ||
| คอยทีรวังองค์ | สมอาจ หายเฮย | ||
| การรบฤๅรอรั้ง | ท่าให้เสียที ฯ | ||
| ๕๗๐ บาทขวาเหยียบเข่าซ้าย | กุมภัณฑ์ | ||
| กลอกกลับจับพัลวัน | วุ่นคว้า | ||
| บาทซ้ายเหยียบบ่ายัน | มือฉุด กระบองนา | ||
| พระหวดด้วยขรรค์กล้า | ขาดเกล้ามารมรณ์ ฯ | ||
| ๕๗๑ เสรจการผลายราพแล้ว | เก็บผล ไม้เฮย | ||
| เตมหาบหาบมาดล | กุฎิไหว้ | ||
| ทูลเหตุยักบผจญ | แลลาภ ขรรค์เฮย | ||
| แก่พระพี่แล้วไซ้ | นาบเกล้าถวายขรรค์ ฯ | ||
| ๕๗๒ ทรงรับอาวุธเอื้อน | โองการ | ||
| รอยว่าเทพยทิ้งประทาน | แน่น้อง | ||
| บุญพ่อประจวบพาน | จงสฤกษดิ์ พ่อฮา | ||
| มอบพระขรรค์พลางพร้อง | พร่ำให้สวัสดี ฯ | ||
| ๕๗๓ ปางทศภักตรเจ้า | กรุงมาร | ||
| จักประภาษภูมสฐาน | ป่าไม้ | ||
| มอบกิจอภิบาล | บูเรศ | ||
| แก่ยักษชิวหาให้ | อยู่รั้งลงกา ฯ | ||
| ๕๗๔ สั่งมารมีชื่ออ้าง | มโหทร | ||
| เตรียมตรวจแสนยากร | จุ่งพร้อม | ||
| เราจักพเนจร | ชมป่า | ||
| ขุนยักษประณตน้อม | รีบร้อนจัดพล ฯ | ||
แผ่นที่ ๘๓ – นายโตเปรียญ
| ๕๗๕ พวงเพชร์พยุหพร้อม | เปนกระบวน เสร็จเฮย | ||
| ทูลกิจตามจำนวน | เรียบร้อย | ||
| จอมยักษธตรัสชวน | อรรคเรศร์ เสดจแฮ | ||
| ทรงรถสั่งให้คล้อย | เคลื่อนพร้อมพลากร ฯ | ||
| ๕๗๖ ถึงป่าพานาฎไท้ | ชมพฤกษ | ||
| โดยถิ่นชทึงทึก | ร่มชื้อ | ||
| จตุบททวิบาทคึก | จวนค่ำ | ||
| จอมยักษพักพลอื้อ | อัดตั้งพลับพลา ฯ | ||
| ๕๗๗ ชิวหาผู้รับรั้ง | ลงกา | ||
| ตั้งแต่ทศภักตรคลา | ทัพคล้อย | ||
| เจ็ดคืนเจ็ดทิวา | เวียนตรวจ เมืองแฮ | ||
| จักหลับแต่สักน้อย | หนึ่งนั้นไป่มี ฯ | ||
| ๕๗๘ เจ็ดวันประภาศด้าว | แดนไพร | ||
| เลิกทัพกลับกรงไกร | ทั่วหน้า | ||
| พบมฤคบ่อนใก | กรูแวด ล้อมเอย | ||
| พลางเล่นพลางชักช้า | ตาบสิ้นแสงสูริย์ ฯ | ||
| ๕๗๙ วันนั้นยักษชื่ออ้าง | ชิวหา | ||
| แปลงรูปคือพรหมตา | หลับพริ้ง | ||
| ลิ้นแลบปิดลงกา | มืดทั่ว | ||
| หลับสนิทดังว่าทิ้ง | ร่างม้วยอาสัญ ฯ | ||
| ๕๘๐ จอมภพไล่มฤคแล้ว | เร่งพล กลับเฮย | ||
| ถึงบูรีแลมน | มืดหล้า | ||
| ตรัสสั่งอสุรสกล | เกรียวกู เรียกเฮย | ||
| แต่สักตนฤๅอ้า | ปากร้องรับขาน ฯ | ||
| ๕๘๑ ท้าวราพพิโรธเคี้ยว | ขบฟัน | ||
| ยี่สิบกรกุมสรรพ์ | สาตรถ้วน | ||
| คิวด่าศึกอาธรรม์ | ทำหลู่ | ||
| ขว้างจักรตัดลิ้นด้วย | ยักษน้องเขยมลาย ฯ | ||
แผ่นที่ ๘๔ – นายโตเปรียญ
| ๕๘๒ ชาวเมืองแตกตื่นก้อง | โกลา หลแฮ | ||
| ทศภักตรเร่งรถคลา | รีบเต้า | ||
| ถึงพลานสบชิวหา | นอนขาด ชีพเฮย | ||
| ท้าวก่นกรรแสงเศร้า | รุ่มร้อนแรงศัลย์ ฯ | ||
| ๕๘๓ ฝืนพระไทยเสด็จขึ้น | ยังปรา สาทนา | ||
| แสนโศกเสียดอุรา | เร่งร้อน | ||
| นางสำมนักขา | ทราบเหตุ นั้นเฮย | ||
| รีบสู่พระศพข้อน | อกซั้นกรรแสง ฯ | ||
| ๕๘๔ สร่างโศกฤๅสร่างแค้น | ทศกรรฐ | ||
| รีบสู่ปราสาทพลัน | ตัดภ้อ | ||
| ผัวข้าผิดเช่นฉัน | ใดพระ พี่นา | ||
| เร่งว่าอย่าต้องง้อ | พูดซ้ำถึงสอง ฯ | ||
| ๕๘๕ ทศภักตรตรัสปลอบน้อง | ว่ากรรม ดลนา | ||
| ใช่พี่จักแสร้งทำ | ทุ่มให้ | ||
| งดโทศเถิดแม่สำ | มนัก ขาแฮ | ||
| นางสดับดับเดือดไท้ | ท่านแล้วลาจร ฯ | ||
| ๕๘๖ โองการมาเอื้อนสั่ง | เปาวนา สูรเฮย | ||
| อีกเหล่ามาตยากร | เชี่ยวใช้ | ||
| ทำเมรุเพื่อชิวหา | สำเรจ | ||
| เชิญศพประทับได้ | ที่แล้วประทานเพลิง ฯ | ||
| ๕๘๗ จำเนียรนางยักษหม้าย | เมาผัว | ||
| หยิบเลศลูกชายตัว | ออกอ้าง | ||
| ลาภพละเมืองมัว | หาคู่ | ||
| ลุเฃตรโคธากว้าง | เหาะข้ามฝั่งแสวง ฯ | ||
| ๕๘๘ ปางสามกระษัตริยผู้ | ทรงพรต | ||
| เนากุฎิบุรินทท | ท่านให้ | ||
| ครั้นรุ่งพระภมบท | จรสู่ ท่าเฮย | ||
| งามยาตรนาดกรไท้ | เล่ห์ท้าวทรงหงส์ ฯ | ||
