นิพพานวังหน้า
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(เพิ่มเติมบทพระนิพนธ์) |
|||
| แถว 10: | แถว 10: | ||
ดิน โดยอดูรหวัง หวั่นเทวศ | ดิน โดยอดูรหวัง หวั่นเทวศ | ||
ต้น แต่ตีทรวงให้ ห่อนเว้นวันเสบย | ต้น แต่ตีทรวงให้ ห่อนเว้นวันเสบย | ||
| + | </tpoem> | ||
| + | |||
| + | <tpoem> | ||
| + | วงษ์อินทกรุงธิปัตเอก อิศรา | ||
| + | หน่อมงกุฎอยุทธยา เลื่องโลกย์ | ||
| + | สืบสายกรมฝ่ายน่า แรมนิราศ | ||
| + | ทรงคิดคราววิโยค พระบิดุร้างสู่สวรรค์ | ||
| + | พระปิ่นอยุทธเยศเจ้า ทรงธรรม์ | ||
| + | นุภาพปราบมนุศย์สวรรค์ ฟากฟ้า | ||
| + | สี่ทวีปถวายบรร ณาน้อม | ||
| + | เกรงบพิตรพระจอมหล้า โลกย์ลั่นฦๅแขยง | ||
| + | เคยเสด็จออกแสนเส หนางค์ | ||
| + | ร้อยเอ็ดโอนอุตมางค์ นอบน้อม | ||
| + | พระฤทธิ์เรืองปานปาง สุริเยศ | ||
| + | ทั้งหมื่นกรุงสพรั่งพร้อม กราบเกล้าเศียรสยอง | ||
| + | พระคุณเฮยแต่นี้เงียบ วังเยน | ||
| + | เคยเผยสีหเหน ลูกไห้ | ||
| + | ยามศุขกลับไปเปน ทุกข์เทวศ | ||
| + | คิดฤๅวายวางไข้ จิตรโอ้อาดูร | ||
| + | พระจอมมกุฎสามภพไห้ สั่งเวียง | ||
| + | พระสนมเสนาะเรียง ร่ำร้อง | ||
| + | หมู่มุขมนตรีเคียง ครวญคร่ำ | ||
| + | เสียงพิฦกลั่นก้อง โศกแส้วังโหย | ||
| + | พระกาญจน์ยอดแก้วเฮ่ย ยังหัน | ||
| + | เสร็จมาเมื้อเมืองสวรรค์ สู่ฟ้า | ||
| + | ฤๅเคียดเสน่ห์ผัน หุยหุง เสียเนอ | ||
| + | ม้วยแต่นับโมงถ้า ทุกค่ำคืนหาย | ||
| + | พระร่มโพธิ์เกษมิ่ง กระหม่อมเฮย | ||
| + | ยามกระเษมแสนเสวย ศุขภาพ | ||
| + | สุรางค์บำเรอเคย สพรั่ง พร้อมแฮ | ||
| + | เรียงรอบศิโรราบ ราชร้างแรมโฉม | ||
| + | โอ้จอมมงกุฎเกล้า จากจร | ||
| + | กรมพระราชวังบวร แรมร้าง | ||
| + | ลูกทุ่มทรวงอาทร เทวศไห้ | ||
| + | แสนทุกข์บวายว่าง ที่เมื้อจักเห็น | ||
| + | ย่ำยามสดับเสียง ประโคมวัง | ||
| + | ดุริยางค์เสนาะดัง พาทย์ฆ้อง | ||
| + | ทีนี้จะเงียบแตรสังข์ สูญถนัด | ||
| + | ฟังแต่เสียงสกุณก้อง กรู่แก้วเกลื่อนขัน | ||
| + | พระคุณเอ๋ยเคยทรงสร้าง สมภาร | ||
| + | ปราถนาพระโพธิญาณ ยอดแก้ว | ||
| + | ออกโอษฐ์ขอคชทการ นำสัตว์ | ||
| + | จากบ่วงสงสารแคล้ว คลาศพ้นพลันเข็ญ | ||
</tpoem> | </tpoem> | ||
การปรับปรุง เมื่อ 15:57, 11 กุมภาพันธ์ 2553
เรื่องนิพานวังน่า
| นิ | ราศบาทเบื้องโอ้ | โมฬี | ||
| พาน | จะโศกทั้งศรี | อยุทเยศ | ||
| วัง | เย็นสรหงัดตี | อกร่ำ ก่ำเอย | ||
| น่า | มุขพิมานเมศร์ | เมื้อมิ่งแรมหมอง | ||
| แต่ | พระจอมมงกุฎโลกย์ | แรมวัง | ||
| แผ่น | พิภพเพียงพัง | ม้วยไหม้ | ||
| ดิน | โดยอดูรหวัง | หวั่นเทวศ | ||
| ต้น | แต่ตีทรวงให้ | ห่อนเว้นวันเสบย | ||
| วงษ์อินทกรุงธิปัตเอก | อิศรา | |||
| หน่อมงกุฎอยุทธยา | เลื่องโลกย์ | |||
| สืบสายกรมฝ่ายน่า | แรมนิราศ | |||
| ทรงคิดคราววิโยค | พระบิดุร้างสู่สวรรค์ | |||
| พระปิ่นอยุทธเยศเจ้า | ทรงธรรม์ | |||
| นุภาพปราบมนุศย์สวรรค์ | ฟากฟ้า | |||
| สี่ทวีปถวายบรร | ณาน้อม | |||
| เกรงบพิตรพระจอมหล้า | โลกย์ลั่นฦๅแขยง | |||
| เคยเสด็จออกแสนเส | หนางค์ | |||
| ร้อยเอ็ดโอนอุตมางค์ | นอบน้อม | |||
| พระฤทธิ์เรืองปานปาง | สุริเยศ | |||
| ทั้งหมื่นกรุงสพรั่งพร้อม | กราบเกล้าเศียรสยอง | |||
| พระคุณเฮยแต่นี้เงียบ | วังเยน | |||
| เคยเผยสีหเหน | ลูกไห้ | |||
| ยามศุขกลับไปเปน | ทุกข์เทวศ | |||
| คิดฤๅวายวางไข้ | จิตรโอ้อาดูร | |||
| พระจอมมกุฎสามภพไห้ | สั่งเวียง | |||
| พระสนมเสนาะเรียง | ร่ำร้อง | |||
| หมู่มุขมนตรีเคียง | ครวญคร่ำ | |||
| เสียงพิฦกลั่นก้อง | โศกแส้วังโหย | |||
| พระกาญจน์ยอดแก้วเฮ่ย | ยังหัน | |||
| เสร็จมาเมื้อเมืองสวรรค์ | สู่ฟ้า | |||
| ฤๅเคียดเสน่ห์ผัน | หุยหุง เสียเนอ | |||
| ม้วยแต่นับโมงถ้า | ทุกค่ำคืนหาย | |||
| พระร่มโพธิ์เกษมิ่ง | กระหม่อมเฮย | |||
| ยามกระเษมแสนเสวย | ศุขภาพ | |||
| สุรางค์บำเรอเคย | สพรั่ง พร้อมแฮ | |||
| เรียงรอบศิโรราบ | ราชร้างแรมโฉม | |||
| โอ้จอมมงกุฎเกล้า | จากจร | |||
| กรมพระราชวังบวร | แรมร้าง | |||
| ลูกทุ่มทรวงอาทร | เทวศไห้ | |||
| แสนทุกข์บวายว่าง | ที่เมื้อจักเห็น | |||
| ย่ำยามสดับเสียง | ประโคมวัง | |||
| ดุริยางค์เสนาะดัง | พาทย์ฆ้อง | |||
| ทีนี้จะเงียบแตรสังข์ | สูญถนัด | |||
| ฟังแต่เสียงสกุณก้อง | กรู่แก้วเกลื่อนขัน | |||
| พระคุณเอ๋ยเคยทรงสร้าง | สมภาร | |||
| ปราถนาพระโพธิญาณ | ยอดแก้ว | |||
| ออกโอษฐ์ขอคชทการ | นำสัตว์ | |||
| จากบ่วงสงสารแคล้ว | คลาศพ้นพลันเข็ญ | |||
