โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•à¸´à¹Œ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๑๖à¹
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(→แผ่นที่ ๖๔๑ – พระเจ้าน้องยาเธอพระองคเจ้าดิศวรกุมาร) |
(→พระวัชรมฤคฤษีชุบพระลบ จนถึงพระมงกุฎประลองศรต้องพระยารัง หลักชมพูทวีปโค่น) |
||
| แถว 2: | แถว 2: | ||
==พระวัชรมฤคฤษีชุบพระลบ จนถึงพระมงกุฎประลองศรต้องพระยารัง หลักชมพูทวีปโค่น== | ==พระวัชรมฤคฤษีชุบพระลบ จนถึงพระมงกุฎประลองศรต้องพระยารัง หลักชมพูทวีปโค่น== | ||
| + | |||
| + | ===แผ่นที่ ๖๓๗ – ขุนวิสุทธากร=== | ||
| + | <tpoem> | ||
| + | ๔๔๕๓ ภควตีศรีสวัสดิ์ว้า เหว่ขวัญ หายเฮย | ||
| + | อยู่เปลี่ยวเดียวทรงศัลย์ หมื่นไหม้ | ||
| + | อุ้มโอรสรำพัน เพื่อนยาก แม่เอย | ||
| + | ไร้สิ่งสมบัติไร้ ญาติไร้บิตุรง ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๔๔๕๔ คราจครานี้แม่ สุดขัด สนแฮ | ||
| + | สบสิ่งสรรพสมบัติ สุดไร้ | ||
| + | แต่ธำมรงค์จรัศ เดียวติด มานา | ||
| + | แม่จะทำขวัญให้ พ่อผู้กลอยเข็ญ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๔๔๕๕ ถอดแหวนผูกหัตถ์ให้ บุตรา | ||
| + | สรวมสวัสดิเดชา ผ่องแผ้ว | ||
| + | โอรสนิทร์นางมา นบนัก ธรรม์แฮ | ||
| + | ฝากลูกลาคลาศแคล้ว สู่น้ำเชิงไศล ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๔๔๕๖ ยลสวาลูกเกาะหน้า กกหลัง โลดแฮ | ||
| + | หวั่นจิตรสุดคิดสัง เวชพร้อง | ||
| + | เหวยสวาจะระวัง ลูกอย่าง ไรนอ | ||
| + | เล็กเล็กพาเที่ยงจ้อง จักล้างฤๅไฉน ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๔๔๕๗ พานรเฉลยว่านี้ ธรรมดา เราแล | ||
| + | บุตรรักต้องจำพา สถิตย์ใกล้ | ||
| + | ทุกข์ไภยสิ่งใดมา มีไป่ กลัวแฮ | ||
| + | นางละบุตรนางไว้ ห่างนั้นดีไฉน ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๔๔๕๘ เทพีสดับสดุ้งคิด โดยไว เชาวน์นา | ||
| + | รีบกลับศาลาไลย ลุแล้ว | ||
| + | อุ้มราชคะไนย รีบสู่ เฉนียนแฮ | ||
| + | สรงโสรดเยาวราชแผ้ว ผ่องพ้นมลฑิล ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๔๔๕๙ สิทธาสมาธิแล้ว ลืมหลาน น้อยแฮ | ||
| + | กลับนึกได้ลนลาน รีบเต้า | ||
| + | บงบ่พบกุมาร เที่ยวแสะ แสวงเฮย | ||
| + | ไป่ปะเหนื่อยนั่งเศร้า เร่าร้อนฤดีดวง ฯ | ||
| + | </tpoem> | ||
===แผ่นที่ ๖๓๘ – ขุนวิสุทธากร=== | ===แผ่นที่ ๖๓๘ – ขุนวิสุทธากร=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
| แถว 130: | แถว 174: | ||
บันฦานฤนาทดัง ตลอดทั่ว ภพแฮ | บันฦานฤนาทดัง ตลอดทั่ว ภพแฮ | ||
มานุษยเทพาก้ม ภักตรว้าหวาดสยอง ฯ | มานุษยเทพาก้ม ภักตรว้าหวาดสยอง ฯ | ||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
</tpoem> | </tpoem> | ||
รุ่นปัจจุบันของ 14:46, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
พระวัชรมฤคฤษีชุบพระลบ จนถึงพระมงกุฎประลองศรต้องพระยารัง หลักชมพูทวีปโค่น
แผ่นที่ ๖๓๗ – ขุนวิสุทธากร
| ๔๔๕๓ ภควตีศรีสวัสดิ์ว้า | เหว่ขวัญ หายเฮย | ||
| อยู่เปลี่ยวเดียวทรงศัลย์ | หมื่นไหม้ | ||
| อุ้มโอรสรำพัน | เพื่อนยาก แม่เอย | ||
| ไร้สิ่งสมบัติไร้ | ญาติไร้บิตุรง ฯ | ||
| ๔๔๕๔ คราจครานี้แม่ | สุดขัด สนแฮ | ||
| สบสิ่งสรรพสมบัติ | สุดไร้ | ||
| แต่ธำมรงค์จรัศ | เดียวติด มานา | ||
| แม่จะทำขวัญให้ | พ่อผู้กลอยเข็ญ ฯ | ||
| ๔๔๕๕ ถอดแหวนผูกหัตถ์ให้ | บุตรา | ||
| สรวมสวัสดิเดชา | ผ่องแผ้ว | ||
| โอรสนิทร์นางมา | นบนัก ธรรม์แฮ | ||
| ฝากลูกลาคลาศแคล้ว | สู่น้ำเชิงไศล ฯ | ||
| ๔๔๕๖ ยลสวาลูกเกาะหน้า | กกหลัง โลดแฮ | ||
| หวั่นจิตรสุดคิดสัง | เวชพร้อง | ||
| เหวยสวาจะระวัง | ลูกอย่าง ไรนอ | ||
| เล็กเล็กพาเที่ยงจ้อง | จักล้างฤๅไฉน ฯ | ||
| ๔๔๕๗ พานรเฉลยว่านี้ | ธรรมดา เราแล | ||
| บุตรรักต้องจำพา | สถิตย์ใกล้ | ||
| ทุกข์ไภยสิ่งใดมา | มีไป่ กลัวแฮ | ||
| นางละบุตรนางไว้ | ห่างนั้นดีไฉน ฯ | ||
| ๔๔๕๘ เทพีสดับสดุ้งคิด | โดยไว เชาวน์นา | ||
| รีบกลับศาลาไลย | ลุแล้ว | ||
| อุ้มราชคะไนย | รีบสู่ เฉนียนแฮ | ||
| สรงโสรดเยาวราชแผ้ว | ผ่องพ้นมลฑิล ฯ | ||
| ๔๔๕๙ สิทธาสมาธิแล้ว | ลืมหลาน น้อยแฮ | ||
| กลับนึกได้ลนลาน | รีบเต้า | ||
| บงบ่พบกุมาร | เที่ยวแสะ แสวงเฮย | ||
| ไป่ปะเหนื่อยนั่งเศร้า | เร่าร้อนฤดีดวง ฯ | ||
แผ่นที่ ๖๓๘ – ขุนวิสุทธากร
| ๔๔๖๐ จำกูจักก่อตั้ง | การอา หุดีแฮ | ||
| รับราชกุมารา | ลอบไว้ | ||
| ก่อนนางกลับจรมา | ลุปริ เวณแฮ | ||
| วาดรูปกุมารได้ | เสร็จแล้วถะเกิงกูณฑ์ ฯ | ||
| ๔๔๖๑ เทวีสงเสร็จเต้า | ศาลา | ||
| พบพระสิทธาเหน | จึ่งพร้อง | ||
| นางฝากบุตรกลับพา | ไปไป่ บอกเลย | ||
| ทำรูปให้วุ่นต้อง | แต่งตั้งพิธีกรรม์ ฯ | ||
| ๔๔๖๒ ครานี้ไป่ต้องก่อ | กาลา กุณฑ์แฮ | ||
| หยิบรูปเลขาจะ | ลูบไล้ | ||
| นางทัดพระสิทธา | พระโปรด พระอย | ||
| เชิญชุบเถิดจักได้ | อยู่ด้วยนัดดา ฯ | ||
| ๔๔๖๓ นักสิทธิว่าชอบแล้ว | นงคราญ | ||
| กลับก่อกาลากรานต์ | รุจกล้า | ||
| ร่ายเวทใส่กุมาร | รูปที่ เพลิงเฮย | ||
| เกิดมะหัศจรรย์หล้า | ลั่นคลุ้ม โพยมหน ฯ | ||
| ๔๔๖๔ ภอสว่างมืดเมฆแผ้ว | กุมาร เกิดแฮ | ||
| ในที่ท่ามกลางกรานต์ | แน่งน้อย | ||
| พระร่ายเวทย์เกิดธาร | พรรษดับ เพลิงเฮย | ||
| อุ้มกุมารคลาศคล้อย | ส่งให้เทวี ฯ | ||
| ๔๔๖๕ อรรคเรศร์ทรงรับแล้ว | ปรีดา | ||
| อุ้มแอบนารถสองรา | แช่มช้อย | ||
| ยลโฉมปิยะบุตรสา | ทรชื่น ชมแฮ | ||
| งามยิ่งงามไป่น้อย | ลักษณล้ำเสมอกัน ฯ | ||
| ๔๔๖๖ นางขอสมเยศให้ | กุมาร สองเฮย | ||
| นักสิทธิสอนคูณหาร | เลือกใช้ | ||
| โดยขัติยนามขนาน | รอญโทษ ปวงแฮ | ||
| อายุบริวารได้ | ปลอดพ้นกาลกิณี ฯ | ||
แผ่นที่ ๖๓๙– ขุนวิสุทธากร
| ๔๔๖๗ จีงว่าโอรสเจ้า | แจ่มจันทร์ | ||
| มงกุฎสมยาสรร | เศกซร้อง | ||
| กุมารบุตรบุญธรรม์ | นามลบ น้องนา | ||
| จงนิราศไภยพ้อง | สวัสดิ์แผ้วสองเกษม ฯ | ||
| ๔๔๖๘ ภควตีประนตน้อม | อำลา พระแฮ | ||
| อุ้มกุมารสองคลา | สู่ห้อง | ||
| ให้ขีระธารา | สองบุตร เสวยเฮย | ||
| ถนอมดะไนยพี่น้อง | ค่ำเช้าสุดสงวน ฯ | ||
| ๔๔๖๙ จนสองไวยวัฒน์ได้ | สิบฉนำ | ||
| นางสู่พระนักธรรม์ | นอบไหว้ | ||
| สองนารถไป่ชาญชำ | นาญสารท ศิลป์เลย | ||
| พระโปรดสั่งสอนให้ | เผื่อแผ้วกันไภย ฯ | ||
| ๔๔๗๐ มุนินทร์ยินชอบด้วย | บังอร | ||
| เปนธุระตาจะสอน | สั่งให้ | ||
| นางเผยพจน์สุนทร | ปลอบกุ มารแฮ | ||
| ตรัสเสร็จภวิวาทไหว้ | กลับห้องปริวณ ฯ | ||
| ๔๔๗๑ จี่งองค์นักพรตล้ำ | ปรีชา | ||
| สอนสั่งไตรยวิทยา | หน่อน้อย | ||
| ให้สองเร่งศึกษา | เสร็จสรรพ เวทเฮย | ||
| ไวว่องคล่องไป่ด้อย | เผด็จพลั้งดังแถลง ฯ | ||
| ๔๔๗๒ จึ่งเหล่าเวฬุค้อม | เปนคัน ศิลป์แฮ | ||
| ศรหนึ่งลูกสามปัน | แบ่งให้ | ||
| สองหลานละคันสรรพ์ | สอนอุป เท่ห์เฮย | ||
| สองรับจากหัดถ์ไท้ | ปนตแล้วลาจร ฯ | ||
| ๔๔๗๓ ลุสฐานร่มโศกเชื้อ | ผกาไสว | ||
| เปนที่จงกรมใน | เฃตรนั้น | ||
| หักดอกโศกปักไกล | ห้าสิบ วานา | ||
| ศรซัดแผลงตรงดั้น | ดอกต้องกระจายพรู ฯ | ||
แผ่นที่ ๖๔๐ – ขุนวิสุทธากร
| ๔๔๗๔ นักสิทธิยลหน่อน้อย | สองชาญ เชี่ยวแฮ | ||
| จึ่งเริ่มกาลากรานต์ | กิจแกล้ว | ||
| ร่ายเวทยวิศณุดาล | เกิดมหัศ จรรยฮา | ||
| กุณฑ์ถเกิงโพลงแพร้ว | พ่างรุ้งเพลิงกัลป์ ฯ | ||
| ๔๔๗๕ เกิดเปนเทพบุตรแกล้ว | กลางยัญ เพลิงแฮ | ||
| ทายเทิดศิลป์สองคัน | เพริศแพร้ว | ||
| กับศรหกเล่มบรร | จบระกับ กันนา | ||
| นักสิทธิ์หยิบออกแล้ว | เทพย์นั้นพลันหาย ฯ | ||
| ๔๔๗๖ พระอวยพรเพิ่มแล้ว | ส่งศร ให้แฮ | ||
| เยาวราชรับพรธนู | เทิดเกล้า | ||
| ลาไอยะกาจร | สู่ชะนะ นีนา | ||
| นางทราบโสมนัสเฝ้า | ชื่นชื้นชูกระมล ฯ | ||
| ๔๔๗๗ ทั้งสองไสยาศพร้อม | กับเพลา แม่แฮ | ||
| ตรัสจะลาชมเขา | ช่อไม้ | ||
| เทวีปลอบยุพเยาว์ | อนุญาต สองนา | ||
| ไปพ่ออย่าไกลให้ | เร่งรู้ระวังกัน ฯ | ||
| ๔๔๗๘ สองทรงศรสาตรแล้ว | กราบมาร ดรแฮ | ||
| สองราชจรดลสฐาน | ป่าไม้ | ||
| ชมสัตว์ส่ำพฤกษสาร | โฃตศิ ขรเฮย | ||
| เพลินเที่ยวชมเพลินไท้ | ลุด้ายเหิมพานต์ ฯ | ||
| ๔๔๗๙ ยลรังแสนอ้อมใหญ่ | สาขา ครึ้มเฮย | ||
| พระเชษฐบอกอนุชา | เชิดชี้ | ||
| จะลองเดชศรรปรา | กฎเกียรติ์ ไว้นอ | ||
| แผลงพฤกษารังนี้ | เพื่อให้แหลกลาญ ฯ | ||
| ๔๔๘๐ ทรงแผลงพิฆาฏต้น | พระยารัง | ||
| หักโค่นโก่นเพิกพัง | แหลกล้ม | ||
| บันฦานฤนาทดัง | ตลอดทั่ว ภพแฮ | ||
| มานุษยเทพาก้ม | ภักตรว้าหวาดสยอง ฯ | ||
