โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๒๙

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …')
(ท้าวจักรวรรดิยกทัพประชิดลงกา พิเภกออกรบแพ้ ท้าวจักรวรรดิให้จำตรุขังไว้)
 
แถว 2: แถว 2:
==ท้าวจักรวรรดิยกทัพประชิดลงกา พิเภกออกรบแพ้ ท้าวจักรวรรดิให้จำตรุขังไว้==
==ท้าวจักรวรรดิยกทัพประชิดลงกา พิเภกออกรบแพ้ ท้าวจักรวรรดิให้จำตรุขังไว้==
 +
 +
===แผ่นที่ ๕๑๓ – พระปลัดสิง===
 +
<tpoem>
 +
๓๕๘๕ ฝ่ายไพนาสุรผู้  ฤทธี
 +
ถึงพิเภกชวนพี่ลี  ลาศเฝ้า
 +
ท่ามกลางหมู่เสนี  ดาดาษ พระโรงเอย
 +
ชื่นจิตรอ่อนศิรเกล้า  นบนิ้วบังคม ฯ
 +
 +
 +
๓๕๘๖ พิเภกยลโอรสท้าว  เกษมสันต์
 +
เยื้อนขบับเข้ารับขวัญ  พร่ำถ้อย
 +
เจ้าไปอยู่ไพรวัน  เรียนเวท จบฤๅ
 +
พ่อสุดแสนจะลห้อย  ห่อนเว้นวันถึง ฯ
 +
 +
 +
๓๕๘๗ ข้าบาทเรียนจบแจ้ง  วิทยา แล้วเฮย
 +
องค์พระกาลสิทธา  บอกให้
 +
คิดถึงพระบิดา  ลูกกลับ เฝ้าแฮ
 +
ทูลเสร็จแล้วลาไท้  สู่ห้องชนนี ฯ
 +
 +
 +
๓๕๘๘ เบื้ององค์จักรวรรดิเจ้า  มลิวัน
 +
รีบเร่งพลกุมภัณฑ์  รุดเร้า
 +
ล่วงด่านลุเฃตรขันธ์  หยุดทัพ พลันแฮ
 +
เร่งปลูกพลับพลาเข้า  พักรั้งแรมพล ฯ
 +
 +
 +
๓๕๘๙ เสร็จสั่งวิศณุราชทั้ง  นนทการ เรวแฮ
 +
บอกพิเภกว่าจอมมาร  ธิเบศรไท้
 +
ทรงนามจักรวรรดิหาญ  เหิมเดช
 +
พระเสดจมาหวังได้  เยี่ยมท้าวผูสหาย ฯ
 +
 +
 +
๓๕๙๐ มาถึงจึ่งรู้ว่า  ปลดปลง
 +
พิเภกได้ดำรง  สืบซร้อง
 +
ให้มานบบาทบงษุ์  กูพี่ สหายฮา
 +
แม้มาดขืดขัดข้อง  จักล้างชีวัน ฯ
 +
 +
 +
๓๕๙๑ สองมารคลานคล้อยรีบ  รเห็จคลา
 +
ถึงนิเวศน์บอกเสนา  ใหญ่น้อย
 +
มโหทรทราบกิจจา  นำสู่ เฝ้าเฮย
 +
สองทูตกราบทูลถ้อย  เสรจสิ้นบรรหาร ฯ
 +
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๕๑๔ – พระปลัดสิง===
 +
<tpoem>
 +
๓๕๙๒ พิเภกสดับหวั่นว้า  คนึงคิด
 +
-- ปัจจามิตร  หมิ่นได้
 +
ลูกหลนอ่อนหย่อนฤทธิ  จักพึ่ง ใครนา
 +
สุดจิตรสุดจักให้  ต่อต้านสงคราม ฯ
 +
 +
 +
๓๕๙๓ จำจิตรจำออกสู้  ไพรี
 +
ตริเสรจสั่งเสนี  ทูตแกล้ว
 +
อันองค์พระจักกรี  ทรงโปรด ยศเฮย
 +
ถือมั่นมิพานแผ้ว  เผ่าร้ายไป่สมาน ฯ
 +
 +
 +
๓๕๙๔ สองทูตประณตน้อม  เคียมคัล
 +
ออกจากพระโรงผัน  คลาศคล้อย
 +
ระเห็จลุพลับพลาพลัน  ถึงที่ เฝ้าเฮย
 +
หมอบราบกราบทูลถ้อย  ท่านท้าวเสรจสาร ฯ
 +
 +
 +
๓๕๙๕ ทรงฟังดังฟ้าฟาด  ทรวงลง
 +
เหม่เหม่พิเภกอง  อาจกล้า
 +
แปดหัดถ์กวัดสารทตรง  เร่งรถ มณีเฮย
 +
สี่โอษฐสั่งกองหน้า  รีบให้เดินขบวน ฯ
 +
 +
 +
๓๕๙๖ ฝ่ายพิเภกทูตกลับแล้ว  โองการ สั่งเอย
 +
ให้จัดโยธาชาญ  เดชห้าว
 +
มโหทรรับบรรหาร  รีบจัด พลแฮ
 +
ม้ารถคชเดินท้าว  เสรจแล้วทูลเสนอ ฯ
 +
 +
 +
๓๕๙๗ พิเภกสดับเสด็จเฝ้า  สนานองค์
 +
ทรงเครื่องยุทธนายง  ผ่องแผ้ว
 +
พระหัดถ์จับศรทรง  เสด็จสู่ รถเฮย
 +
ได้ฤกษเลิกทัพแกล้ว  โห่ก้องสนั่นไหว ฯ
 +
 +
 +
๓๕๙๘ เสียงรถเสียงคชดั้ง  แซงกัน
 +
เสียงแสะเสียงกุมภัณฑ์  กึกก้อง
 +
พอพบทัพมลิวัน  กลางรัฐ ยาฮา
 +
ต่างทัพต่างจวบจ้อง  จักเข้ารณรงค์ ฯ
 +
</tpoem>
===แผ่นที่ ๕๑๕ – พระปลัดสิง===
===แผ่นที่ ๕๑๕ – พระปลัดสิง===
<tpoem>
<tpoem>
แถว 87: แถว 174:
ชวนบุตรจะกลับยาตร  ยังนิ เวศน์นา
ชวนบุตรจะกลับยาตร  ยังนิ เวศน์นา
สั่งพวกพหลให้  เลิกเข้าลงกา ฯ
สั่งพวกพหลให้  เลิกเข้าลงกา ฯ
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๕๑๗ – พระพหลพลพยุหเสนา===
 
-
<tpoem>
 
-
๓๖๑๓ ปางองค์จักรวรรดิเจ้า  จอมมาร
 
-
ทรงรถมุกดาหาร  ฮึกห้าว
 
-
โบกพยุหล้วนชาญ  เชิงศึก
 
-
บรรลุลงกาด้าว  อยุดยั้งจตุรงค์ ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๖๑๔ ประทับเกยมาศแล้ว  ยาตรา
 
-
จากพิไชยรัถา  ย่างเยื้อง
 
-
เสดจขึ้นสู่ปรางปรา  สาทมาศ
 
-
สราญราชหฤไทยเปลื้อง  ปลดร้อนอารมณ์ ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๖๑๕ ฝ่ายมณโฑอรรคไท้  เทวี
 
-
ทราบว่าโอรสลี  ลาศเต้า
 
-
เชิญจักรวรรดิอสุรี  มาสู่ เมืองเฮย
 
-
จับพิเภกส่งเข้า  ตรุตรั้งตรึงขัง ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๖๑๖ เกรงเดชพระจักรแก้ว  อธิปไตย
 
-
ร้อนเร่าหฤไทย  กลัดกลุ้ม
 
-
จะนิ่งอยู่เกรงไภย  อสุเรศร์
 
-
ชวนพระสนมแหหุ้ม  ยาตรเฝ้าพระยามาร ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๖๑๗ จัรวรรดิทัศนแก้ว  กานดา
 
-
ประภาศทักกัลยา  เสนาะถ้อย
 
-
มลิวันกับลงกา  ทองแผ่น เดียวเอย
 
-
เกิดศึกใยยอดสร้อย  บใช้มาตยแถลง ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๖๑๘ พระสหายมอดม้วย  ชีพิตร
 
-
พันธุญาติอักนิฐ  พินาศสิ้น
 
-
หากโอรสบอกิจ  ศึกจึ่ง รู้นา
 
-
ร้อนจิตรแทบแดดิ้น  ด่วนเร้าเรวมา ฯ
 
-
 
-
 
-
๓๖๑๙ เยาวมณโฑสดับถ้อย  โศรกศัลย์
 
-
น้อมสิโรตม์ตอบพลัน  ไป่ช้า
 
-
ญาติมิตรทุกเฃตรขันธ์  บอกข่าว ทั่วแฮ
 
-
ยกนิกรช่วยร้า  มอดม้วยมลายชนม์ ฯ
 
</tpoem>
</tpoem>

รุ่นปัจจุบันของ 14:28, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

ท้าวจักรวรรดิยกทัพประชิดลงกา พิเภกออกรบแพ้ ท้าวจักรวรรดิให้จำตรุขังไว้

แผ่นที่ ๕๑๓ – พระปลัดสิง

๓๕๘๕ ฝ่ายไพนาสุรผู้ฤทธี
ถึงพิเภกชวนพี่ลีลาศเฝ้า
ท่ามกลางหมู่เสนีดาดาษ พระโรงเอย
ชื่นจิตรอ่อนศิรเกล้านบนิ้วบังคม ฯ
๓๕๘๖ พิเภกยลโอรสท้าวเกษมสันต์
เยื้อนขบับเข้ารับขวัญพร่ำถ้อย
เจ้าไปอยู่ไพรวันเรียนเวท จบฤๅ
พ่อสุดแสนจะลห้อยห่อนเว้นวันถึง ฯ
๓๕๘๗ ข้าบาทเรียนจบแจ้งวิทยา แล้วเฮย
องค์พระกาลสิทธาบอกให้
คิดถึงพระบิดาลูกกลับ เฝ้าแฮ
ทูลเสร็จแล้วลาไท้สู่ห้องชนนี ฯ
๓๕๘๘ เบื้ององค์จักรวรรดิเจ้ามลิวัน
รีบเร่งพลกุมภัณฑ์รุดเร้า
ล่วงด่านลุเฃตรขันธ์หยุดทัพ พลันแฮ
เร่งปลูกพลับพลาเข้าพักรั้งแรมพล ฯ
๓๕๘๙ เสร็จสั่งวิศณุราชทั้งนนทการ เรวแฮ
บอกพิเภกว่าจอมมารธิเบศรไท้
ทรงนามจักรวรรดิหาญเหิมเดช
พระเสดจมาหวังได้เยี่ยมท้าวผูสหาย ฯ
๓๕๙๐ มาถึงจึ่งรู้ว่าปลดปลง
พิเภกได้ดำรงสืบซร้อง
ให้มานบบาทบงษุ์กูพี่ สหายฮา
แม้มาดขืดขัดข้องจักล้างชีวัน ฯ
๓๕๙๑ สองมารคลานคล้อยรีบรเห็จคลา
ถึงนิเวศน์บอกเสนาใหญ่น้อย
มโหทรทราบกิจจานำสู่ เฝ้าเฮย
สองทูตกราบทูลถ้อยเสรจสิ้นบรรหาร ฯ
             

แผ่นที่ ๕๑๔ – พระปลัดสิง

๓๕๙๒ พิเภกสดับหวั่นว้าคนึงคิด
ลูกหลนอ่อนหย่อนฤทธิจักพึ่ง ใครนา
สุดจิตรสุดจักให้ต่อต้านสงคราม ฯ
๓๕๙๓ จำจิตรจำออกสู้ไพรี
ตริเสรจสั่งเสนีทูตแกล้ว
อันองค์พระจักกรีทรงโปรด ยศเฮย
ถือมั่นมิพานแผ้วเผ่าร้ายไป่สมาน ฯ
๓๕๙๔ สองทูตประณตน้อมเคียมคัล
ออกจากพระโรงผันคลาศคล้อย
ระเห็จลุพลับพลาพลันถึงที่ เฝ้าเฮย
หมอบราบกราบทูลถ้อยท่านท้าวเสรจสาร ฯ
๓๕๙๕ ทรงฟังดังฟ้าฟาดทรวงลง
เหม่เหม่พิเภกองอาจกล้า
แปดหัดถ์กวัดสารทตรงเร่งรถ มณีเฮย
สี่โอษฐสั่งกองหน้ารีบให้เดินขบวน ฯ
๓๕๙๖ ฝ่ายพิเภกทูตกลับแล้วโองการ สั่งเอย
ให้จัดโยธาชาญเดชห้าว
มโหทรรับบรรหารรีบจัด พลแฮ
ม้ารถคชเดินท้าวเสรจแล้วทูลเสนอ ฯ
๓๕๙๗ พิเภกสดับเสด็จเฝ้าสนานองค์
ทรงเครื่องยุทธนายงผ่องแผ้ว
พระหัดถ์จับศรทรงเสด็จสู่ รถเฮย
ได้ฤกษเลิกทัพแกล้วโห่ก้องสนั่นไหว ฯ
๓๕๙๘ เสียงรถเสียงคชดั้งแซงกัน
เสียงแสะเสียงกุมภัณฑ์กึกก้อง
พอพบทัพมลิวันกลางรัฐ ยาฮา
ต่างทัพต่างจวบจ้องจักเข้ารณรงค์ ฯ
             

แผ่นที่ ๕๑๕ – พระปลัดสิง

๓๕๙๙ จักรวรรดิยืนรถแก้วกลางพล
เหนพิเภกคุมพหลกลาดกล้า
มุ่งขเม่นเข่นขบทนต์กทืบบาท
ตรัสสั่งให้กองหน้าเร่งเข้าโจมตี ฯ
๓๖๐๐ นนทการเร่งทัพหน้าขันแขง
ขุนคชขับคชแทงไล่ล้าง
ขุนม้าขับม้าแผลงธนูพิศม์
ขุนรถขุนพลง้างน่าไม้ปืนยิง ฯ
๓๖๐๑ ชาวลงกาต่างเข้าตีประดา
ขุนคชขับรับงาฮึกห้าว
พลม้าขับม้าถลาซัดหอก ซัดเฮย
พลรถพลท้าวก้าวสกัดกั้นธนูแผลง ฯ
๓๖๐๒ ต่างตนต่างดุดื้อทนคง
ทรหดอุกอาจตรงไล่ด้น
นนทการเร่งจัตุรงค์รุกแล่น ทะลวงแฮ
กองทัพลงการ้นย่นท้อเสียขบวน ฯ
๓๖๐๓ มโหทรพิโรธเงื้อตบองรัน
โลดไล่พลมลิวันกลั่นแกล้ว
จักรวรรดิเร่งรถถลันฟันฝ่า มาแฮ
ถึงน่ารถพิเภกแล้วจึ่งเอื้อนบรรหาร ฯ
๓๖๐๔ เหวยๆ พิเภกผู้พาลา
ใยทรยศเชษฐาร่วมไส้
ไปคบกับรามาผลาญญาติ แหลกแฮ
ใครจะนับว่าดีได้ชาติอ้ายทรชน ฯ
๓๖๐๕ เอะไฉนจักรวรรดิเจ้ามลิวัน
แปดโนตเองสำคัญผิดถ้อย
ทั้งนี้เพราะทศกรรฐ์โมหมืด มนแฮ
ไปลักอรรคยอดสร้อยธเรศรไท้สีกร ฯ
             

แผ่นที่ ๕๑๖ – พระปลัดสิง

๓๖๐๖ เราทูลทัดให้ส่งสีดา คืนเอย
ยังกลับมาโกรธาขับได้
ขืนดื้อต่อยุทธนาพาญาติ มรณแฮ
เราซื่อพระจึ่งไว้ชีพให้ครองเวียง ฯ
๓๖๐๗ ฉะพิเภกหน้าไม่มีอาย
ยกมนุษยขึ้นเปนนายปกเกล้า
เศียรมึงจักจากกายเพราะจักร กูนา
ยิ่งพิโรธเร่งรถเข้ามุ่งล้างชีวัน ฯ
๓๖๐๘ พิเภกชาญหาญรบด้วยศิลป์ทรง
ฉาดฉับกลับเบี่ยงองค์เปลี่ยนเปลื้อง
ต่างว่องต่างฤทธิรงค์สองฟาด ฟันฮา
จักรวรรดิได้ที่เยื้องฟาดด้วยคันศร ฯ
๓๖๐๙ พิเภกผันหันห่างน้าวศิลป์ไชย
นบเดชตรีภูวไนยกอบเกื้อ
ปล่อยสารทเปรื่องปราดไปถูกจักร วรรดิแฮ
เกราะขาดสารทฉ่ะเนื้อปวดปิ้มวายชนม์ ฯ
๓๖๑๐ จักรวรรดิอ่านเวทล้างศรหลุด แล้วเฮย
แผลงนาคสราวุธว่องคล้อง
รัดพิเภกเซซุดตกจาก รถแฮ
สี่ภักตรสั่งยักษจ้องจับรั้งเรวมา ฯ
๓๖๑๑ ลูกทศภักตรผู้กิติศับท์
รีบออกจากเมืองกับพี่เลี้ยง
กรุงมารบอกพ่อจับพิเภกจัก ฆ่านา
บุตรว่าเธอได้เกลี้ยงกล่อมข้าขอทัณฑ์ ฯ
๓๖๑๒ จักรวรรดิยกโทษแล้วสั่งราช มันเฮย
นำพิเภกจำตราดตรุไว้
ชวนบุตรจะกลับยาตรยังนิ เวศน์นา
สั่งพวกพหลให้เลิกเข้าลงกา ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว