โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๑๒๗
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(/* วรณีสูรพี่เลี้ยงไพนาสุริยวงศ์ทำอุบายให้รู้ว่าพิเภกไม่ใช่บิดา แล้วขอลาไปเรียนศิลปศาส) |
||
| แถว 2: | แถว 2: | ||
==วรณีสูรพี่เลี้ยงไพนาสุริยวงศ์ทำอุบายให้รู้ว่าพิเภกไม่ใช่บิดา แล้วขอลาไปเรียนศิลปศาสตร์กับพระกาลดาบส== | ==วรณีสูรพี่เลี้ยงไพนาสุริยวงศ์ทำอุบายให้รู้ว่าพิเภกไม่ใช่บิดา แล้วขอลาไปเรียนศิลปศาสตร์กับพระกาลดาบส== | ||
| + | |||
| + | ===แผ่นที่ ๕๐๕ – พระปลัดสิง=== | ||
| + | <tpoem> | ||
| + | ๓๕๒๙ ไพนาสูรบุตรเจ้า จอมยักษ์ | ||
| + | อายุสิบสามศักดิ์ สุดแกล้ว | ||
| + | วันหนึ่งคิดใคร่จัก ประภาษ สวนเฮย | ||
| + | ทูลพระบิตุเรศแล้ว รีบผ้ายสรงชล ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๓๐ สรงเสรจทรงเครื่องพริ้ง เพราองค์ | ||
| + | เลออาศนราชดุรงค์ เพริศพร้อม | ||
| + | ขุนยักษพี่เลี้ยงจง ใจภักดิ์ เคียงนา | ||
| + | ขบวนแห่สองสายห้อม ล่วงเข้าสวนขวัญ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๓๑ ถึงปทับเกยมาศแล้ว ลีลา | ||
| + | ชมสั่งผลผกา ช่อช้อย | ||
| + | จวบบ่ายพระเสด็จคลา ยังพลับ พลาเอย | ||
| + | เถลองอาศนวิเชียรพร้อย พรั่งพร้อมกุมารแหน ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๓๒ พี่เลี้ยงเคียงแท่นแก้ว ลำยอง | ||
| + | พลางตริความหลังตรอง หม่นไหม้ | ||
| + | ไพนาเล่นคะนอง ไป่ทราบ ชนกนา | ||
| + | กูจะทำเลศให้ พระน้องฉงนถาม ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๓๓ อสุรินทรคิดแล้วหลั่ง อสุชล | ||
| + | ทำเล่ห์เสสรวญปน โศรกเศร้า | ||
| + | หน่อนารถเหลือบเนตรยล ฉงนจิตร ถามเอย | ||
| + | ดูก่อนพระพี่เจ้า โศรกแล้วใยสรวล ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๓๔ พี่เลี้ยงฟังมิใคร่เอื้อน วัจนา | ||
| + | ทำท่วงทีกิริยา ขุ่นข้อง | ||
| + | เหลียวภักตร์เหลือบซ้ายขวา โดยเล่ห์ ทูลเฮย | ||
| + | สุดจิตรสุดจักพร้อง แพร่ถ้อยทูลถวาย ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๓๕ เธอฟังเธอยิ่งซ้ำ สงไสย | ||
| + | งำเงื่อนความลับใด แม่นแท้ | ||
| + | จูงพี่สู่ห้องใน ทรงกซิบ ถามเฮย | ||
| + | เชิญพี่เผยพจนแก้ เงื่อนให้หายฉงน ฯ | ||
| + | </tpoem> | ||
| + | ===แผ่นที่ ๕๐๖ – พระปลัดสิง=== | ||
| + | <tpoem> | ||
| + | ๓๕๓๖ พี่เลี้ยงอ่อนศิรโรตม์น้อม ทูลพลัน | ||
| + | ชำโศกด้วยทศกรรฐ์ แก่นหล้า | ||
| + | รวมลักษณยกกบี่รัน รอญชีพ มลายแฮ | ||
| + | เพราะพิเภกชั่วช้า ส่อเสี้ยนศึกหาญ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๓๗ อันซึ่งพิเภกนี้ เป็นอา | ||
| + | มิใช่พระชนะกา ผ่านเผ้า | ||
| + | องค์บิตุเรศร์หน่อนรา นามทศ กรรฐ์แฮ | ||
| + | แม้มิเชื่อทูลเกล้า สอบถ้อยมารดา ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๓๘ พระกุมารสดับถ้อย วรณี สูรเอย | ||
| + | เจบจิตรดังศรศรี เสียบไส้ | ||
| + | แสนขุ่นพระไทยทวี ทูลเทวศ | ||
| + | ดาลเดือดมิเหือดไห้ กลับเข้าคืนวัง ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๓๙ ถึงเฝ้าพิเภกแล้ว ทูลลา | ||
| + | เสดจสู่ปรางมารดา สุดลห้อย | ||
| + | มณโฑอรรคชายา ยลบุตร พิไรเอย | ||
| + | กรกระกองลูกน้อย พร่ำถ้อยวอนถาม ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๔๐ อ้อพ่อๆ ผู้ร่วม ชีวง | ||
| + | ใยพ่อจึ่งมาทรง โศรกเศร้า | ||
| + | กริ้วกราดสิ่งใดจง บอกแม่ หน่อยเอย | ||
| + | เงยภักตรเถิดลูกเกล้า อย่าเฝ้ากรรแสง ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๔๑ สดับเสาวนิตแล้ว ทูลถาม | ||
| + | โอ้พระแม่อำความ ลับไว้ | ||
| + | จอมราพขัติยทรงนาม ทศภักตร์ แลนา | ||
| + | ไฉนเหตุพระจึ่งได้ สุดสิ้นชีวัน ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๔๒ นางสดับวับหวั่นว้า หฤไทย | ||
| + | พลางปลอบวรดะไนย เกลื่อนถ้อย | ||
| + | องค์พิเภกนะยาใจ จงฝาก องค์เอย | ||
| + | ฟังแม่เถิดหน่อน้อย อย่าได้สงไสย ฯ | ||
| + | </tpoem> | ||
| + | ===แผ่นที่ ๕๐๗ – พระปลัดสิง=== | ||
| + | <tpoem> | ||
| + | ๓๕๔๓ ฟังตรัสยิ่งอัดอั้น พระอุรา | ||
| + | ป้องเนตรหลั่งชลนา ร่ำไห้ | ||
| + | นงนาฎกอดลูกยา แสนเทวศ ทวีเอย | ||
| + | อาจจะอำความไว้ ปลอบแล้วไขสาร ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๔๔ นางทรงเล่าแต่ต้น จนหมด ความเอย | ||
| + | พิเภกน้องคิดคต ต่อไท้ | ||
| + | พระรามโปรดเติมยศ เสิมสืบ วงษนา | ||
| + | ทรงประทานแม่ไว้ ฝ่ายซ้ายมเหษี ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๔๕ ห่อนรู้ว่าแม่นี้ มีครรภ์ | ||
| + | หมายว่าพ่อจอมขวัญ บุตรท้าว | ||
| + | ตัวแม่ซึ่งพงษพันธุ์ ของบิตุ เรศร์นา | ||
| + | เว้นแต่ทรงเดชห้าว หมดแล้วฤๅเหลือ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๔๖ เหลือแต่จักรวรรดิเจ้า มลิวัน นาพ่อ | ||
| + | แปดหัดถ์เดชมหันต์ สี่หน้า | ||
| + | ฉะนั้นลูกจักผัน ผายถึ่ง ท่านเฮย | ||
| + | เชอญยกพยุหกลั่นกล้า ฆ่าอ้ายอาธรรม ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๔๗ อย่าพ่อๆ อย่าเหี้ยม ฮึกหาญ | ||
| + | ราเมศรคืออวตาร แก่นไท้ | ||
| + | ปวงกรบินทร์ฤทธิไชยชาญ เทพยจุ ตินา | ||
| + | ฟังแม่พ่ออย่าได้ หมิ่นท้าวสี่กร | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๔๘ ลูกก็ชายชาติเชื้อ อาชา ไนยเฮย | ||
| + | ห่อนจักเกรงรามา เท่าก้อย | ||
| + | อย่าพ่อแต่บิดา อาพี่ แลแฮ | ||
| + | สหายญาติมาตยใหญ่น้อย วินาศด้วยศรทรง ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๓๕๔๙ ฟังตรัสขัดขุ่นข้อง หมองศรี | ||
| + | จำจิตรรับเสาวนี ยาตรเต้า | ||
| + | ถึงพี่ร่วมชีวี ทรงปฤก ษาเอย | ||
| + | น้องคิดจักไปเฝ้า อสุรท้าวมลิวัน ฯ | ||
| + | </tpoem> | ||
===แผ่นที่ ๕๐๘ – พระปลัดสิง=== | ===แผ่นที่ ๕๐๘ – พระปลัดสิง=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
รุ่นปัจจุบันของ 14:27, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
วรณีสูรพี่เลี้ยงไพนาสุริยวงศ์ทำอุบายให้รู้ว่าพิเภกไม่ใช่บิดา แล้วขอลาไปเรียนศิลปศาสตร์กับพระกาลดาบส
แผ่นที่ ๕๐๕ – พระปลัดสิง
| ๓๕๒๙ ไพนาสูรบุตรเจ้า | จอมยักษ์ | ||
| อายุสิบสามศักดิ์ | สุดแกล้ว | ||
| วันหนึ่งคิดใคร่จัก | ประภาษ สวนเฮย | ||
| ทูลพระบิตุเรศแล้ว | รีบผ้ายสรงชล ฯ | ||
| ๓๕๓๐ สรงเสรจทรงเครื่องพริ้ง | เพราองค์ | ||
| เลออาศนราชดุรงค์ | เพริศพร้อม | ||
| ขุนยักษพี่เลี้ยงจง | ใจภักดิ์ เคียงนา | ||
| ขบวนแห่สองสายห้อม | ล่วงเข้าสวนขวัญ ฯ | ||
| ๓๕๓๑ ถึงปทับเกยมาศแล้ว | ลีลา | ||
| ชมสั่งผลผกา | ช่อช้อย | ||
| จวบบ่ายพระเสด็จคลา | ยังพลับ พลาเอย | ||
| เถลองอาศนวิเชียรพร้อย | พรั่งพร้อมกุมารแหน ฯ | ||
| ๓๕๓๒ พี่เลี้ยงเคียงแท่นแก้ว | ลำยอง | ||
| พลางตริความหลังตรอง | หม่นไหม้ | ||
| ไพนาเล่นคะนอง | ไป่ทราบ ชนกนา | ||
| กูจะทำเลศให้ | พระน้องฉงนถาม ฯ | ||
| ๓๕๓๓ อสุรินทรคิดแล้วหลั่ง | อสุชล | ||
| ทำเล่ห์เสสรวญปน | โศรกเศร้า | ||
| หน่อนารถเหลือบเนตรยล | ฉงนจิตร ถามเอย | ||
| ดูก่อนพระพี่เจ้า | โศรกแล้วใยสรวล ฯ | ||
| ๓๕๓๔ พี่เลี้ยงฟังมิใคร่เอื้อน | วัจนา | ||
| ทำท่วงทีกิริยา | ขุ่นข้อง | ||
| เหลียวภักตร์เหลือบซ้ายขวา | โดยเล่ห์ ทูลเฮย | ||
| สุดจิตรสุดจักพร้อง | แพร่ถ้อยทูลถวาย ฯ | ||
| ๓๕๓๕ เธอฟังเธอยิ่งซ้ำ | สงไสย | ||
| งำเงื่อนความลับใด | แม่นแท้ | ||
| จูงพี่สู่ห้องใน | ทรงกซิบ ถามเฮย | ||
| เชิญพี่เผยพจนแก้ | เงื่อนให้หายฉงน ฯ | ||
แผ่นที่ ๕๐๖ – พระปลัดสิง
| ๓๕๓๖ พี่เลี้ยงอ่อนศิรโรตม์น้อม | ทูลพลัน | ||
| ชำโศกด้วยทศกรรฐ์ | แก่นหล้า | ||
| รวมลักษณยกกบี่รัน | รอญชีพ มลายแฮ | ||
| เพราะพิเภกชั่วช้า | ส่อเสี้ยนศึกหาญ | ||
| ๓๕๓๗ อันซึ่งพิเภกนี้ | เป็นอา | ||
| มิใช่พระชนะกา | ผ่านเผ้า | ||
| องค์บิตุเรศร์หน่อนรา | นามทศ กรรฐ์แฮ | ||
| แม้มิเชื่อทูลเกล้า | สอบถ้อยมารดา ฯ | ||
| ๓๕๓๘ พระกุมารสดับถ้อย | วรณี สูรเอย | ||
| เจบจิตรดังศรศรี | เสียบไส้ | ||
| แสนขุ่นพระไทยทวี | ทูลเทวศ | ||
| ดาลเดือดมิเหือดไห้ | กลับเข้าคืนวัง ฯ | ||
| ๓๕๓๙ ถึงเฝ้าพิเภกแล้ว | ทูลลา | ||
| เสดจสู่ปรางมารดา | สุดลห้อย | ||
| มณโฑอรรคชายา | ยลบุตร พิไรเอย | ||
| กรกระกองลูกน้อย | พร่ำถ้อยวอนถาม ฯ | ||
| ๓๕๔๐ อ้อพ่อๆ ผู้ร่วม | ชีวง | ||
| ใยพ่อจึ่งมาทรง | โศรกเศร้า | ||
| กริ้วกราดสิ่งใดจง | บอกแม่ หน่อยเอย | ||
| เงยภักตรเถิดลูกเกล้า | อย่าเฝ้ากรรแสง ฯ | ||
| ๓๕๔๑ สดับเสาวนิตแล้ว | ทูลถาม | ||
| โอ้พระแม่อำความ | ลับไว้ | ||
| จอมราพขัติยทรงนาม | ทศภักตร์ แลนา | ||
| ไฉนเหตุพระจึ่งได้ | สุดสิ้นชีวัน ฯ | ||
| ๓๕๔๒ นางสดับวับหวั่นว้า | หฤไทย | ||
| พลางปลอบวรดะไนย | เกลื่อนถ้อย | ||
| องค์พิเภกนะยาใจ | จงฝาก องค์เอย | ||
| ฟังแม่เถิดหน่อน้อย | อย่าได้สงไสย ฯ | ||
แผ่นที่ ๕๐๗ – พระปลัดสิง
| ๓๕๔๓ ฟังตรัสยิ่งอัดอั้น | พระอุรา | ||
| ป้องเนตรหลั่งชลนา | ร่ำไห้ | ||
| นงนาฎกอดลูกยา | แสนเทวศ ทวีเอย | ||
| อาจจะอำความไว้ | ปลอบแล้วไขสาร ฯ | ||
| ๓๕๔๔ นางทรงเล่าแต่ต้น | จนหมด ความเอย | ||
| พิเภกน้องคิดคต | ต่อไท้ | ||
| พระรามโปรดเติมยศ | เสิมสืบ วงษนา | ||
| ทรงประทานแม่ไว้ | ฝ่ายซ้ายมเหษี ฯ | ||
| ๓๕๔๕ ห่อนรู้ว่าแม่นี้ | มีครรภ์ | ||
| หมายว่าพ่อจอมขวัญ | บุตรท้าว | ||
| ตัวแม่ซึ่งพงษพันธุ์ | ของบิตุ เรศร์นา | ||
| เว้นแต่ทรงเดชห้าว | หมดแล้วฤๅเหลือ ฯ | ||
| ๓๕๔๖ เหลือแต่จักรวรรดิเจ้า | มลิวัน นาพ่อ | ||
| แปดหัดถ์เดชมหันต์ | สี่หน้า | ||
| ฉะนั้นลูกจักผัน | ผายถึ่ง ท่านเฮย | ||
| เชอญยกพยุหกลั่นกล้า | ฆ่าอ้ายอาธรรม ฯ | ||
| ๓๕๔๗ อย่าพ่อๆ อย่าเหี้ยม | ฮึกหาญ | ||
| ราเมศรคืออวตาร | แก่นไท้ | ||
| ปวงกรบินทร์ฤทธิไชยชาญ | เทพยจุ ตินา | ||
| ฟังแม่พ่ออย่าได้ | หมิ่นท้าวสี่กร | ||
| ๓๕๔๘ ลูกก็ชายชาติเชื้อ | อาชา ไนยเฮย | ||
| ห่อนจักเกรงรามา | เท่าก้อย | ||
| อย่าพ่อแต่บิดา | อาพี่ แลแฮ | ||
| สหายญาติมาตยใหญ่น้อย | วินาศด้วยศรทรง ฯ | ||
| ๓๕๔๙ ฟังตรัสขัดขุ่นข้อง | หมองศรี | ||
| จำจิตรรับเสาวนี | ยาตรเต้า | ||
| ถึงพี่ร่วมชีวี | ทรงปฤก ษาเอย | ||
| น้องคิดจักไปเฝ้า | อสุรท้าวมลิวัน ฯ | ||
แผ่นที่ ๕๐๘ – พระปลัดสิง
| ๓๕๕๐ พระดำริห์ชอบแล้ว | ทรงยศ | ||
| แต่ด่านน้ำไฟกรด | กีดกั้น | ||
| เหนแต่พระดาบศ | กาลนัก ธรรมนา | ||
| อาจดับเพลิงน้ำนั้น | เหือดแห้งดีงปรสงค์ ฯ | ||
| ๓๕๕๑ หนึ่งจอกที่ท้าวร่วม | ไชยบาน | ||
| จงลักไปเปนพยาน | หน่อน้อย | ||
| แม้พระจักทูลสาร | เหนไม่ แคลงนา | ||
| สองต่างปฤกษาถ้อย | ห่อนให้ใครยิน ฯ | ||
| ๓๕๕๒ ยามเฝ้าขืนจิตรเฝ้า | กุมภัณฑ์ | ||
| ได้ช่องบังคมคัน | ท่านไท้ | ||
| ขอลาพระทรงธรรม์ | เรียนศิลป์ สารทเฮย | ||
| ยังพระดาบศได้ | โปรดเกล้าเกษี ฯ | ||
| ๓๕๕๓ พิเภกสดับโอรสน้อม | ทูลลา | ||
| ท้าวมิได้สงกา | เคลือบไคล้ | ||
| เชอญเถิดนะลูกยา | จงเปรื่อง เดชเฮย | ||
| รู้รอบจักมอบให้ | สืบเชื้อพงษมาร ฯ | ||
| ๓๕๕๔ หน่อนารถอ่อนศิโรตม์น้อม | รับพร | ||
| ลาราพสู่มารดร | ด่วนเฝ้า | ||
| ลูกรักจักลาจร | เรียนวิท ยาเฮย | ||
| ยังพระดาบศเจ้า | เฃตรด้าวไพรสณฑ์ ฯ | ||
| ๓๕๕๕ นางนาฎสดับพจนเอื้อน | อวยไชย | ||
| จงสฤษดิดังมโนใน | หน่อน้อย | ||
| วโรรสชื่อหฤไทย | สมคิด ลาเฮย | ||
| แม้นจอกเนาวรัตน์คล้อย | จากห้องปรางศรี ฯ | ||
| ๓๕๕๖ ครั้งถึงกระซิบถ้อย | ริมกรรณ พี่เฮย | ||
| จอกซึ่งอันสำคัญ | หนึ่งได้ | ||
| แล้วชวนพี่จรจรัล | ออกจาก นครแฮ | ||
| เดิดตัดลัดหมู่ไม้ | เถื่อนท้องไพรสณฑ์ ฯ | ||
