โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•à¸´à¹Œ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๑à¹à¹˜
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(→ทศกัณฐ์โศกสั่งเมืองและออกรบ) |
||
| แถว 2: | แถว 2: | ||
==ทศกัณฐ์โศกสั่งเมืองและออกรบ== | ==ทศกัณฐ์โศกสั่งเมืองและออกรบ== | ||
| + | |||
===แผ่นที่ ๔๒๙ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร=== | ===แผ่นที่ ๔๒๙ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
| แถว 173: | แถว 174: | ||
เสียงหาญโห่อึงอุด เอิกยิ่ง ก่อนนา | เสียงหาญโห่อึงอุด เอิกยิ่ง ก่อนนา | ||
ถึงสั่งยั้งทัพท้าย ทุ่งท้องสนามไชย ฯ | ถึงสั่งยั้งทัพท้าย ทุ่งท้องสนามไชย ฯ | ||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
</tpoem> | </tpoem> | ||
รุ่นปัจจุบันของ 14:15, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
ทศกัณฐ์โศกสั่งเมืองและออกรบ
แผ่นที่ ๔๒๙ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร
| ๒๙๙๗ มารุตโอรศได้ | ยลยักษ ถอยเฮย | ||
| กลับกราบทูลหริรักษ์ | ถี่ถ้วน | ||
| ตามถ้อยที่ทศภักตร | ลาสั่ง เมืองเฮย | ||
| พระสั่งเลิกพลม้วน | หมดเมื้อคืนสฐาน ฯ | ||
| ๒๙๙๘ วงษวิรามภวนเศร้า | ทรวงแสน โศกเอย | ||
| ถอยล่าพลคลาแดน | ด่วนเร้า | ||
| ร้อยพันพ่ายเคยแคลน | เคยท่าน ทนฤๅ | ||
| ถึงปัจฉิมทุกข์เข้า | อาตม์สิ้นอาจสมร ฯ | ||
| ๒๙๙๙ อาทรทุกข์เท่ห์ท้าว | เหลือลา ลดนา | ||
| ศิรทศทับอังษา | โศกส้อย | ||
| สิบภักตรเผือดพรรณรา | ศรีซีต แสยะนอ | ||
| ทรวงระทึกตึกตึกละห้อย | ละเหี่ยสิ้นสมปฤดี ฯ | ||
| ๓๐๐๐ แค้นคิดสุดคิดท้าว | จักคิด ไฉนนอ | ||
| ชีพตกใต้มืออมิตร | หมดสู้ | ||
| แค้นนักพระนักสิทธิ์ | รู้สารท สรรพฤๅ | ||
| เสียเล่ห์ลิงไป่รู้ | เท่าอ้ายดิรฉาน ฯ | ||
| ๓๐๐๑ กูเองกลับโลกย์สู้ | ธรรมดา | ||
| รักชีพไป่รักษา | ชีพไว้ | ||
| รู้ศึกสิเวลา | กลับไป่ มีนอ | ||
| ตำริห์ตราบรถไท้ | เทียบข้างเกยใน ฯ | ||
| ๓๐๐๒ เสียงกรีดหวีดหวีดร้อง | ปวงนา รีนา | ||
| เพราะทัศนพระอังษา | เปล่าเกล้า | ||
| กลับเห็นสิเห็นอา | ดูรผิด ภักตรนอ | ||
| ต่างประคับประคองเข้า | รับไท้ธารกร ฯ | ||
| ๓๐๐๓ ทุกกรพระกอดแก้ว | กัลยา ไว้นา | ||
| ทุกเนตรพราวชลคลา | พร่างย้อย | ||
| ทุกภักตรแนบภักตรนา | รีรทด รทวยเอย | ||
| ทุกโอษฐเอื้อนเล่าอ้อย | อิ่งเอื้ออาดูร ฯ | ||
แผ่นที่ ๔๓๐ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร
| ๓๐๐๔ สององค์อรรคเรศทั้ง | กำนัล | ||
| ยินข่าวราวยินพัน | ผ่าฟ้า | ||
| สุดทุกข์สุดทบทัน | พระพร่ำ จบเลย | ||
| กรีดกรีดหวีดหวีดว้า | วุ่นให้โหยครวญ ฯ | ||
| ๓๐๐๕ มณโทองค์ท่าวเทิ้ม | ทูลความ | ||
| สอึกสอื้นโอษฐปราม | ท่านยั้ง | ||
| พระเฮยโปรดเมียสาม | วันเคร่า น้อยเทอญ | ||
| ทูลยได้อิกตั้ง | แต่ร้องรงมโหย ฯ | ||
| ๓๐๐๖ ท้าวทัดกำผัดน้อง | โดยมา นะนา | ||
| ความมอดใครห่อนสา | มาถเว้น | ||
| รักเจ้าสุดรักอา | สูรสุด ใจเอย | ||
| แต่บอาจออกนอกเส้น | แผกเบื้องรบิลแผน ฯ | ||
| ๓๐๐๗ น้องเอ๋ยน้องแก้วพี่ | อย่าเนา ศัลยแม่ | ||
| กรรม์ประกอบสองเรา | เร่งแคล้ว | ||
| เลงภักตร์พี่เสียเยาว์ | อย่าร่ำ เปล่าเลย | ||
| ตรัสแต่เท่านั้นแล้ว | เพ่งน้องนางตลึง ฯ | ||
| ๓๐๐๘ กระหมซมโศกแส้ | เสียงสนม วอนนา | ||
| ร้อยเกษเกลือกบาทบรม | ฦชไท้ | ||
| ท้าวปลอบรอบองค์ซม | โศกทับ ทวีฤๅ | ||
| แต่ค่ำคุ้งรุ่งไท้ | จึ่งตั้งหฤไทยคง ฯ | ||
| ๓๐๐๙ แฃงพระไทยเสด็จท้อง | โรงธาร | ||
| สั่งมาตยเกณฑ์พลมาร | โกฏิ์ร้อย | ||
| จัดเปนพยุหยาตรขนาน | ใหญ่เพียง แผนนอ | ||
| สั่งเสร็จกลับทรงสร้อย | โศกข้นคืนใน | ||
| ๓๐๑๐ เพรีตีแต่ครั้ง | เดียวพล พรึบฤๅ | ||
| ต้องพิฆาฎหลายหน | จึ่งพร้อม | ||
| ทวยทารละตนตน | เคยออก หาญเฮย | ||
| ออกแต่ขลาดขยาดซ้อม | แต่ถ้าทีหนี ฯ | ||
แผ่นที่ ๔๓๑ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร
| ๓๐๑๑ ทศศรีตริด้วยขัติย์ | มาณะ | ||
| แม้มาทจำม้วยมละ | ชีพแพ้ | ||
| อย่าพ่ายอย่างรูปพระ | พงษ์เผ่า พรหมเลย | ||
| ถวิลเสร็จกลายองค์แก้ | รูปท้าวราวอินทร์ ฯ | ||
| ๓๐๑๒ สงสินธุทรงเครื่องพร้อม | เพราอลง การเฮย | ||
| ฝืนจะอาจฤๅองค์ | อาจได้ | ||
| ซ้ำสดับศรับท์สัลยอนง | ในยิ่ง ห่วงนา | ||
| ชุดประทับกับนางให้ | สั่งน้องคนานาง ฯ | ||
| ๓๐๑๓ ปางใดเจ้าได้ล่วง | เลยเกิน พี่ฤๅ | ||
| จงอโหสิเทอญ | อย่าข้อง | ||
| ฝ่ายพี่พี่ขอเชิญ | อนุชอด ออมแม่ | ||
| จงอย่าจองกรรมพ้อง | แก่ข้าคนตาย ฯ | ||
| ๓๐๑๔ ทั้งหายฟังถ้อยท่าน | เพียงขาด ใจนา | ||
| อรรคเรศเกษเกลือกยาท | ท่านอ้อน | ||
| พระเอยอย่าเสียอาตม์ | เสียชีพ พระเลย | ||
| อันษิดาพาร้อน | อย่าไว้จงคืน ฯ | ||
| ๓๐๑๕ ฟังนางนิ่งคิด้วย | อาลัย นางนอ | ||
| ตระบัตมะนะหฤไทย์ | ท่านรั้ง | ||
| จะส่งก็อายไกษย | ชีพประเสริฐ กว่านา | ||
| ถวิลศักดิ์หักจิตรยั้ง | โศกได้ไคลคลา ฯ | ||
| ๓๐๑๖ ปองคณานาเรศสิ้น | เกรงผิด | ||
| พร้อมหฤไทย์กันติด | ท่านเต้า | ||
| ถึงทันที่เกยสถิต | จอมราน์ | ||
| ต่างต่างวางวิ่งเข้า | กอดเบื้องบาทสัลย์ ฯ | ||
| ๓๐๑๗ มณโทร้องโอ้พระ | จอมใจ เมียเฮย | ||
| ไฉนพระเสียเมียไป | เปล่าม้วย | ||
| สาวสนมว่าพระไทร | โพธิร่ม เกษพ่อ | ||
| ไฉนพระละข้าด้วย | ปราศน้ำกรุณา ฯ | ||
แผ่นที่ ๔๓๒ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร
| ๓๐๑๘ อสุราองค์แอบใกล้ | มเหษี สรวลนอ | ||
| อย่าแม่อายเสนี | อย่าร้อง | ||
| ม้วยพี่พิเภกที | จะสืบ พงษ์แม่ | ||
| อุส่าห์ฝากองค์น้อง | จะได้ดำรงตน ฯ | ||
| ๓๐๑๙ สั่งเสร็จขึ้นรถไท้ | ขับพล คลานา | ||
| ฝูงราษฎ์แน่นคอยยล | ท่านเต้า | ||
| อาลัยท่านทุกตน | ชลหลั่ง ภักตร์นา | ||
| ท้าวก็แสนสุดเศร้า | โศกเอื้ออาลัย ฯ | ||
| ๓๐๒๐ ออกนอนัคเรศท้าว | แลหลัง | ||
| ถวิลทเวศถึงวัง | เปล่าร้าง | ||
| วาบว้าหฤไทยประทัง | สติไป่ ทรงเลย | ||
| ตลึงพระองค์แขงค้าง | เนตรน้ำนองแล ฯ | ||
| ๓๐๒๑ เห็นสวนหวนใคร่ไคล้ | ษีดา อีกนา | ||
| สั่งจุ่งสะใจครา | สุดท้าย | ||
| ไว้ฝ่าฝากรามา | เมื่อมอด เถิดฤๅ | ||
| นึกนักฝักลิงย้าย | คิดทิ้งถวิลจร ฯ | ||
| ๓๐๒๒ พลากรเคยเกริกกร้าว | เกริ่นเสียง | ||
| สงบสงัดสำเนียง | เงียบซื้อ | ||
| ตราบถึงที่ยุทธเพียง | ทัพภูต พรายนา | ||
| สั่งโห่จำโห่อื้อ | อ่อนไร้เสียงหาญ ฯ | ||
| ๓๐๒๓ นฤบาลราเมศทั้ง | อนุชา | ||
| เสด็จออกพระพลาพา | นเรศเฝ้า | ||
| สดับศับท์ทราบอสุรา | มามอด ม้วยฤๅ | ||
| สั่งทัพสรรพเสด็จเต้า | ต่อล้างดัษกร ฯ | ||
| ๓๐๒๔ พานรพานเรศรู้ | คราวสุด ศึกฤๅ | ||
| ไป่พักเร่งพลันรุด | รีบผ้าย | ||
| เสียงหาญโห่อึงอุด | เอิกยิ่ง ก่อนนา | ||
| ถึงสั่งยั้งทัพท้าย | ทุ่งท้องสนามไชย ฯ | ||
