โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๐๕

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(แผ่นที่ ๔๒๐ – พระราชนิพนธ์)
(หนุมานอาสาอาออกศึกรบกับทัพพระลักษณ์ แสร้งทำอุบายให้ทศกัณฐ์เชื่อว่าสวามิภักดิ์)
 
(การแก้ไขหนึ่งรุ่นระหว่างรุ่นที่เปรียบเทียบไม่แสดงผล)
แถว 2: แถว 2:
==หนุมานอาสาอาออกศึกรบกับทัพพระลักษณ์ แสร้งทำอุบายให้ทศกัณฐ์เชื่อว่าสวามิภักดิ์==
==หนุมานอาสาอาออกศึกรบกับทัพพระลักษณ์ แสร้งทำอุบายให้ทศกัณฐ์เชื่อว่าสวามิภักดิ์==
 +
 +
===แผ่นที่ ๔๑๗ – พระราชนิพนธ์===
 +
<tpoem>
 +
๒๙๑๓ กระบี่วายุบุตรขึ้น  สถิตยปราง ประทานเฮย
 +
แสนส่ำสาวสุรางค์  เรียบเฝ้า
 +
หลอนหลอกหยอกยุดนาง  มานวด พัดแฮ
 +
ถนอมแนบแอบอุรเคล้า  ตราบเคลิ้มหลับใหล ฯ
 +
 +
 +
๒๙๑๔ อรุณเรืองเรื่อฟื้น  ตื่นตา
 +
เจนจากแท่นนิทรา  รวดเร้า
 +
มาประดับสรรพขัติยา  ภรณเพริด พรายแฮ
 +
ขึ้นสู่ปราสาทเฝ้า  แทตยไท้ทศเศียร ฯ
 +
 +
 +
๒๙๑๕ ขุนมารมาต้อนรับ  พาไป
 +
ยังพระโรงฝ่ายใน  นั่งใกล้
 +
ปราโมทย์มนะปราไส  พลางตรัส ถามแฮ
 +
ไฉนจึ่งเจ้าไป่ไหว้  พ่อนี้นึกฉงน ฯ
 +
 +
 +
๒๙๑๖ กระบี่บ่ายเบี่ยงถ้อย  ทูลสาร
 +
ขอพระโปรดประทาน  โทษข้า
 +
เพราะคอยพระพายพาน  พอประณต ก่อนแฮ
 +
จึ่งเคร่าบังคมช้า  เช่นนี้อย่าขนาง ฯ
 +
 +
 +
๒๙๑๗ ท้าวราพเสียรู้กลับ  ชมกตัญ ญูแฮ
 +
คุณชนกยกใครทัน  เทียบได้
 +
เชิญพ่อตริการบัน  เทาทุกข์ แทตยนา
 +
ปราบศึกสองมนุษยให้  เหือดสิ้นสงคราม ฯ
 +
 +
 +
๒๙๑๘ กระบี่ว่าบัดนี้  บุตรมา เฝ้าแฮ
 +
หวังจะใคร่ทูลลา  ปราบเสี้ยน
 +
สิบเศียรสบอัชฌา  ไศรยสั่ง มาตย์เฮย
 +
ให้จัดพยุหอย่าเพี้ยน  ผิดครั้งพระดนัย ฯ
 +
 +
 +
๒๙๑๙ เสนานอบเกล้ารับ  บรรหาร ท่านนา
 +
มากะเกณฑ์พลมาร  มากม้วน
 +
บกพร่องไพร่จ่ายการ  เก็บซัก เติมแฮ
 +
ตามแบบอินทรชิตถ้วน  ขนบตั้งเต็มขบวน ฯ
 +
</tpoem>
===แผ่นที่ ๔๑๘ – พระราชนิพนธ์===
===แผ่นที่ ๔๑๘ – พระราชนิพนธ์===
<tpoem>
<tpoem>
แถว 130: แถว 174:
เมียอินทรชิตนา  รีรูป งามแฮ
เมียอินทรชิตนา  รีรูป งามแฮ
บำเหนจดะไนยได้  รบเรื้องไชยเฉลิม ฯ
บำเหนจดะไนยได้  รบเรื้องไชยเฉลิม ฯ
-
</tpoem>
 
-
===แผ่นที่ ๔๒๑ – พระราชนิพนธ์===
 
-
<tpoem>
 
-
๒๙๔๑ ราตรีกระบี่ยั้ง  ยังเตียง ทองนา
 
-
ฝูงอนงค์นั่งเรียง  รับใช้
 
-
ฉวยฉุดสใบเมียง  ภักตรสั่ง สนมแฮ
 
-
เชิญนาฏกันยุมาให้  เสด็จขึ้นมาปราง ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๔๒ กำนับรับสั่งแล้ว  ครรไล
 
-
ไปกราบทูลอรไทย  ถี่ถ้อย
 
-
นางสดับกระดากใจ  จักขัด เกรงนา
 
-
ทรงเครื่องเสร็จเสด็จคล้อย  คลาศเฝ้าขุนกระบินทร์ ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๔๓ ลูกลมโลมและเกี้ยว  กัลยา
 
-
ชะรอยพี่ร่วมพาศนา  นุชพ้อง
 
-
อยู่ถึงพลับพลาสา  มิภักดิ์โปรด ประทานแฮ
 
-
สมนึกเชิญนิ่มน้อง  สถิตยเบื้องบรรจฐรณ์ ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๔๔ นางสเทินเมินตอบถ้อย  วาที
 
-
ข้าใช่สาวแส้มี  ลูกเต้า
 
-
ไป่ควรคู่บัดศรี  สนมนาฏ ดื่นนา
 
-
ขอปลดเปนเพียงเถ้า  แก่เกื้อการงาน ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๔๕ น้อยฤๅถ่อมถ้อยรูป  นางเถียง อยู่นา
 
-
พี่ใคร่ใช้นุชเพียง  เพื่อนเคล้า
 
-
ว่าพลางย่างเยื้องเมียง  มาโอบ องค์แฮ
 
-
พาสถิตยบัลลังก์เล้า  ลูบต้องลองเลียม ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๔๖ นางสะบัดหัดถ์ข่วนค้อน  คมไนย นาเอย
 
-
ดูดู๋ด่วนได้ไฉน  น่าแค้น
 
-
เมื่อผัวพึ่งพันไลย  ชลเนตร นองนา
 
-
รักแน่คอยหน่อยแม้น  ทุกขสิ้นตามประสงค์ ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๔๗ สุดห้ามความรักร้อน  ทรวงกระสัน แม่อา
 
-
ตามนิดอย่าบิดผัน  ผัดเพี้ยน
 
-
ลิงยักษย่อมผิดกัน  กระนั้นและ น้องเอย
 
-
ไม่สนิทมิดเมี้ยน  เหมาะแม้นมือมาร ฯ
 
-
</tpoem>
 
-
 
-
===แผ่นที่ ๔๒๒ – พระราชนิพนธ์===
 
-
<tpoem>
 
-
๒๙๔๘ ซึ่งรักอินทรชิตม้วย  ชีวา แล้วแฮ
 
-
จักก่นกันแสงหา  ห่อนฟื้น
 
-
ลองลืมอสุรรักพา  นรสัก คราวเอย
 
-
เกลือกจะชวนจิตรชื้น  ฉ่ำล้ำกุมภัณฑ์ ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๔๙ ว่าพลางทางยั่วเย้า  ยวนสมร
 
-
รวบรัดกระหวัดกร  กอดเคล้า
 
-
เอนแอบแนบสนิทนอน  เหนือแท่น ทิพยนา
 
-
สองทราบรศรักเร้า  รงับเคลิ้มนิทรา ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๕๐ ปางนั้นพระลักษณน้อง  อวตาร
 
-
ดำรัสสั่งสุรการ  กับทั้ง
 
-
นิลนนท์รีบนำสาร  เสนอจักร กฤษณ์แฮ
 
-
ตามเหตุหนหลังตั้ง  แต่ต้นจนปลาย ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๕๑ แม้นว่าวายุบุตรเข้า  รำบาน
 
-
ขอลั่นศรสังหาร  ชีพมล้าง
 
-
แม้นพระโปรดประการ  ใดกลับ แสดงแฮ
 
-
เราจะรั้งทัพค้าง  อยู่ถ้าราวี ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๕๒ รับสารสองกระบี่เร้า  รีบจร ดลแฮ
 
-
เฝ้าบาทพระสี่กร  กราบเกล้า
 
-
แถลงเหตุหณุมานถอน  ตนหาก พระนา
 
-
ทูลเสร็จสุดสิ้นเค้า  กนิฐไท้สั่งความ ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๕๓ ทรงครุฑหยุดคิดรู้  แยบคาย สิ้นแฮ
 
-
หวังเกลื่อนเงื่อนอุบาย  ศึกไว้
 
-
ตรัสสั่งบุตรสุริยฉาย  เตรียมตรวจ ขบวนนา
 
-
เราจะไปเองได้  ทราบแจ้งจริงไฉน ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๕๔ ขุนกระบี่บช้าจัด  พลไกร เสร็จเฮย
 
-
พระอ่าองค์อำไภ  ผ่องแผ้ว
 
-
กุมศรเสดจไคล  คลาสู่ รถแฮ
 
-
เร่งคลี่พยุหทัพแกล้ว  คลาศเข้าพงพี ฯ
 
-
 
-
 
-
 
-
 
-
 
-
 
-
แผ่นที่ ๔๒๓ – พระราชนิพนธ์
 
-
 
-
 
-
๒๙๕๕ ครั้นถึงเทียบรถแก้ว  กับรถ อนุชนา
 
-
พระลักษณ์ยอหัดถ์ประณต  บาทไท้
 
-
แถลงเล่าลักษณหมด  ตามเหตุ หลังแฮ
 
-
ขอฆ่าหณุมานไว้  แบบเบื้องสงคราม ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๕๖ ภูวไนยสดับห้าม  น้องรัก ท่านแฮ
 
-
พ่ออย่าเพ่อหวนหัก  หม่นไหม้
 
-
พรุ่งนี้พี่เองจัก  สังเกต ก่อนนา
 
-
แล้วสั่งพลไกรให้  ทบรั้งริมไพร ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๕๗ ฝ่ายลูกพายุฟื้น  นิทรา
 
-
ประดับสรรพอลังการ์  กนกแพร้ว
 
-
โลมกันยุมาลา  ปราบศึก สมรแฮ
 
-
แล้วสู่ปราสาทแก้ว  ยอบเฝ้าทศกรรฐ ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๕๘ กุมภัณฑ์ยลภักตรยิ้ม  ยินดี ยิ่งนา
 
-
เรียกนั่งร่วมแท่นมณี  หยอกเย้า
 
-
บิดรพิศพ่อผ่องศรี  สดกว่า ก่อนเฮย
 
-
เปนกระไรข้าเฝ้า  นี่เนื้อบุญเรา ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๕๙ แต่รับโอรสไว้  ในธา นีนา
 
-
ได้พึ่งผ่อนนอนตา  หลับได้
 
-
วันวานพ่อไปรา  วีเหนื่อย นักฤๅ
 
-
จงพักสักหน่อยให้  เหือดฟื้นแรงโรย ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๖๐ หณุมานเสแสร้งตอบ  วาที
 
-
ลูกริ่งปรปักษหนี  น่าส้อน
 
-
เชิญพระปิ่นภูมี  ศารเสด็จ ด้วยแฮ
 
-
จักจับมนุษย์ต้อน  กระบี่ให้แตกฉาน ฯ
 
-
 
-
 
-
๒๙๖๑ ทศกรรฐ์ตบหัดถ์ก้อง  ปรางรัตน์
 
-
คิดถูกกับพ่อซัด  ชอบถ้อย
 
-
เหวยราพเร่งเรวจัด  ทัพเทียบ ไว้นา
 
-
พลไพร่ชายจักน้อย  ชักล้อมวังเติม ฯ
 
</tpoem>
</tpoem>

รุ่นปัจจุบันของ 14:13, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

หนุมานอาสาอาออกศึกรบกับทัพพระลักษณ์ แสร้งทำอุบายให้ทศกัณฐ์เชื่อว่าสวามิภักดิ์

แผ่นที่ ๔๑๗ – พระราชนิพนธ์

๒๙๑๓ กระบี่วายุบุตรขึ้นสถิตยปราง ประทานเฮย
แสนส่ำสาวสุรางค์เรียบเฝ้า
หลอนหลอกหยอกยุดนางมานวด พัดแฮ
ถนอมแนบแอบอุรเคล้าตราบเคลิ้มหลับใหล ฯ
๒๙๑๔ อรุณเรืองเรื่อฟื้นตื่นตา
เจนจากแท่นนิทรารวดเร้า
มาประดับสรรพขัติยาภรณเพริด พรายแฮ
ขึ้นสู่ปราสาทเฝ้าแทตยไท้ทศเศียร ฯ
๒๙๑๕ ขุนมารมาต้อนรับพาไป
ยังพระโรงฝ่ายในนั่งใกล้
ปราโมทย์มนะปราไสพลางตรัส ถามแฮ
ไฉนจึ่งเจ้าไป่ไหว้พ่อนี้นึกฉงน ฯ
๒๙๑๖ กระบี่บ่ายเบี่ยงถ้อยทูลสาร
ขอพระโปรดประทานโทษข้า
เพราะคอยพระพายพานพอประณต ก่อนแฮ
จึ่งเคร่าบังคมช้าเช่นนี้อย่าขนาง ฯ
๒๙๑๗ ท้าวราพเสียรู้กลับชมกตัญ ญูแฮ
คุณชนกยกใครทันเทียบได้
เชิญพ่อตริการบันเทาทุกข์ แทตยนา
ปราบศึกสองมนุษยให้เหือดสิ้นสงคราม ฯ
๒๙๑๘ กระบี่ว่าบัดนี้บุตรมา เฝ้าแฮ
หวังจะใคร่ทูลลาปราบเสี้ยน
สิบเศียรสบอัชฌาไศรยสั่ง มาตย์เฮย
ให้จัดพยุหอย่าเพี้ยนผิดครั้งพระดนัย ฯ
๒๙๑๙ เสนานอบเกล้ารับบรรหาร ท่านนา
มากะเกณฑ์พลมารมากม้วน
บกพร่องไพร่จ่ายการเก็บซัก เติมแฮ
ตามแบบอินทรชิตถ้วนขนบตั้งเต็มขบวน ฯ
             

แผ่นที่ ๔๑๘ – พระราชนิพนธ์

๒๙๒๐ เสรจสรรพยุท้าวยี่สิบกร
หยิบพระแสงธนูศรส่งให้
พลางประสิทธิประสาศพรพานเรศ รับแฮ
แล้วเลิกพลดบใกล้ทุ่งท้องสมรภูม ฯ
๒๙๒๑ สังขกรสดับก้องสำเนียง
พลเอิกอื้ออึงเพียงแผ่นขว้ำ
ตรัสซักพระโหรเสียงอสุรทัพ ใดฤๅ
พิเภกพิเคราะห์ซ้ำสอบแล้วทูลฉลอง ฯ
๒๙๒๒ กองทัพล้วนแทตยเว้นจอมพลา กรเฮย
ใช่เผ่าอสุรลงกากาจแกล้ว
แคลงเคลือบยอดโยธาทูลบาท พระนา
พระสดับดำริห์แล้วทราบสิ้นสุดกล ฯ
๒๙๒๓ บัดดลดำรัศให้พระลักษณ
ยกพหลไปหักเศิกกล้า
เหนแรงอย่ารณพักคอยพี่ ก่อนพ่อ
พี่จักออกโรมร้าศึกร้ายภายหลัง ฯ
๒๙๒๔ แล้วสั่งสุครีพให้เกณฑจัด ทัพเฮย
กระบี่รับราชาณัตินอบน้อม
มารวมนิกรขนัดขนาดหมวด กองแฮ
ขุนทัพนับพลพร้อมพรั่งล้วนเหล่าหาญ ฯ
๒๙๒๕ น้องกฤษณทรงเครื่องต้นแต่งองค์ ท่านนา
กุมพระแสงศรทรงเสดจผ้าย
ขึ้นสู่พิไชยาลงกฎกนก รถเฮย
ขับพหลดลท้ายทุ่งกว้างกลางแปลง ฯ
๒๙๒๖ หณุมานเมิลมุ่งพ้องพระลักษณ เสดจแฮ
ถามสอบเสนายักษใหญ่น้อย
เมื่ออินทรชิตหักทัพอย่าง ใดฤๅ
ต่างนบนอบตอบถ้อยถี่ถ้วนแถลงการณ์ ฯ
             

แผ่นที่ ๔๑๙ – พระราชนิพนธ์

๒๙๒๗ พงษมารมารบครั้งใดใด ก็ดี
ต้อนแต่พวกพลไกรออกหน้า
ต่อเมื่อหมู่พลประไลยลงมาก แล้วนอ
จึ่งจะออกโรมร้ารุกร้นผจญเอง ฯ
๒๙๒๘ ฟังคำซ้ำประกาศครั้งนี้กู
จักรับรบเดียวสูอย่าร้อน
โยธาทศนัขชูชมฤทธิ์ เดชนา
บ้างกริ่งกลศึกส้อนอาตมตั้งตายล ฯ
๒๙๒๙ ลูกลมโลดรถเลี้ยวไล่พา นรเฮย
กระโชกโบกมือสวาวิ่งซ้อง
ลางตัวตื่นเตมประดาเดินไขว่ ขวางแฮ
ศรหวดบให้ต้องตวาดต้อนแตกกราว ฯ
๒๙๓๐ ลางลิงใจกล้าโดดเข้ารบ
ครู่หนึ่งหนีหน้าหลบแล่นผ้าย
บ้างวนเจอะนั่งนบนอบหมอบ กระแตเฮย
นายบ่าวแตกแยกย้ายย่นทั้งทัพหลวง ฯ
๒๙๓๑ ตีล่วงมาใกล้รถพระลักษณ
แกล้งหยุดยืนป้องภักตรเพ่งจ้อง
ตบหัถซัดกรยักเศียรเยาะ หยันแฮ
พระลักษณพิโรธร้องว่าเฮ้ยหณุมาน ฯ
๒๙๓๒ ตัวท่านเปนข้าพระอวตาร
ถวายสัตยปฏิญาณต่อไท้
ไปกลับคบมารพาลเพียงขบถ ฉนี้ฤๅ
ไป่ขยาดพระเดชได้ดั่งนี้นึกไฉน ฯ
๒๙๓๓ หณุมานว่าอยู่ด้วยพระราม
อาบเหื่อทำสงครามเกือบม้วย
ไป่มีทดแทนความชอบสัก สิ่งนา
ทศภักตรพออยู่ด้วยสิได้สารพัน ฯ
             

แผ่นที่ ๔๒๐ – พระราชนิพนธ์

๒๙๓๔ ฟังคำพิโรธร้องตอบวา นรเฮย
ทำชอบพระเชฐาจะให้
ผ่านกรุงอยุทธยายังกลับ ประทุษฐเฮย
ช่วยยักษเพราะมักได้อวดอ้างไป่อาย ฯ
๒๙๓๕ หณุมานแกล้งกล่าวพ้อพระลักษณ
คอยคู่ลูกโคชักฉุดแอก ทันฤๅ
นี่สิทันเทิดหน้าโอ่อ้างกลางสนาม ฯ
๒๙๓๖ เสียดายบ่ายแล้วจักเลิกณรงค์
หาไม่จะจับองค์จุ่งได้
เร่งระมัดประหญัดจงหนักพรุ่ง นี้นา
กล่าวเสร็จสู่รถให้เลิกเข้าลงกา ฯ
๒๙๓๗ ถั่นถึงนิเวศน์เฝ้าทศศีร์
รากษษสุดยินดีไต่ถ้อย
พ่อไปปราบไพรีแพ้ชนะ ไฉนฤๅ
จึ่งกลับต่อบ่ายคล้อยจุ่งแจ้งบิตุรงค์ ฯ
๒๙๓๘ กระบี่ว่าครั้นจักทูลฉลอง เองนา
ดูอย่างเย่อหยิ่งปองอวดอ้าง
จงถามแทตยทั้งผองพวกซึ่ง เหนแฮ
ทศภักตรตรัสซักข้างอสุรซ้องทูลเสนอ ฯ
๒๙๓๙ หณุมานมีฤทธิกล้ากลางณรงค์
แหลมเลิศกว่าสุริวงษยักษสิ้น
ไม่เยนก็เหนคงจักลักษณ ได้นา
ท้าวสดับเพียงโดดดิ้นตรัสด้วยหณุมาน ฯ
๒๙๔๐ เสรจศึกจักให้ผ่านลงกา
แต่บัดนี้เหนื่อยมาพ่อให้
เมียอินทรชิตนารีรูป งามแฮ
บำเหนจดะไนยได้รบเรื้องไชยเฉลิม ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว