โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๑à¹à¹•
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(→แผ่นที่ ๔๒๐ – พระราชนิพนธ์) |
(→หนุมานอาสาอาออกศึกรบกับทัพพระลักษณ์ แสร้งทำอุบายให้ทศกัณฐ์เชื่อว่าสวามิภักดิ์) |
||
(การแก้ไขหนึ่งรุ่นระหว่างรุ่นที่เปรียบเทียบไม่แสดงผล) | |||
แถว 2: | แถว 2: | ||
==หนุมานอาสาอาออกศึกรบกับทัพพระลักษณ์ แสร้งทำอุบายให้ทศกัณฐ์เชื่อว่าสวามิภักดิ์== | ==หนุมานอาสาอาออกศึกรบกับทัพพระลักษณ์ แสร้งทำอุบายให้ทศกัณฐ์เชื่อว่าสวามิภักดิ์== | ||
+ | |||
+ | ===แผ่นที่ ๔๑๗ – พระราชนิพนธ์=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๒๙๑๓ กระบี่วายุบุตรขึ้น สถิตยปราง ประทานเฮย | ||
+ | แสนส่ำสาวสุรางค์ เรียบเฝ้า | ||
+ | หลอนหลอกหยอกยุดนาง มานวด พัดแฮ | ||
+ | ถนอมแนบแอบอุรเคล้า ตราบเคลิ้มหลับใหล ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๙๑๔ อรุณเรืองเรื่อฟื้น ตื่นตา | ||
+ | เจนจากแท่นนิทรา รวดเร้า | ||
+ | มาประดับสรรพขัติยา ภรณเพริด พรายแฮ | ||
+ | ขึ้นสู่ปราสาทเฝ้า แทตยไท้ทศเศียร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๙๑๕ ขุนมารมาต้อนรับ พาไป | ||
+ | ยังพระโรงฝ่ายใน นั่งใกล้ | ||
+ | ปราโมทย์มนะปราไส พลางตรัส ถามแฮ | ||
+ | ไฉนจึ่งเจ้าไป่ไหว้ พ่อนี้นึกฉงน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๙๑๖ กระบี่บ่ายเบี่ยงถ้อย ทูลสาร | ||
+ | ขอพระโปรดประทาน โทษข้า | ||
+ | เพราะคอยพระพายพาน พอประณต ก่อนแฮ | ||
+ | จึ่งเคร่าบังคมช้า เช่นนี้อย่าขนาง ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๙๑๗ ท้าวราพเสียรู้กลับ ชมกตัญ ญูแฮ | ||
+ | คุณชนกยกใครทัน เทียบได้ | ||
+ | เชิญพ่อตริการบัน เทาทุกข์ แทตยนา | ||
+ | ปราบศึกสองมนุษยให้ เหือดสิ้นสงคราม ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๙๑๘ กระบี่ว่าบัดนี้ บุตรมา เฝ้าแฮ | ||
+ | หวังจะใคร่ทูลลา ปราบเสี้ยน | ||
+ | สิบเศียรสบอัชฌา ไศรยสั่ง มาตย์เฮย | ||
+ | ให้จัดพยุหอย่าเพี้ยน ผิดครั้งพระดนัย ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๙๑๙ เสนานอบเกล้ารับ บรรหาร ท่านนา | ||
+ | มากะเกณฑ์พลมาร มากม้วน | ||
+ | บกพร่องไพร่จ่ายการ เก็บซัก เติมแฮ | ||
+ | ตามแบบอินทรชิตถ้วน ขนบตั้งเต็มขบวน ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
===แผ่นที่ ๔๑๘ – พระราชนิพนธ์=== | ===แผ่นที่ ๔๑๘ – พระราชนิพนธ์=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
แถว 130: | แถว 174: | ||
เมียอินทรชิตนา รีรูป งามแฮ | เมียอินทรชิตนา รีรูป งามแฮ | ||
บำเหนจดะไนยได้ รบเรื้องไชยเฉลิม ฯ | บำเหนจดะไนยได้ รบเรื้องไชยเฉลิม ฯ | ||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
</tpoem> | </tpoem> |
รุ่นปัจจุบันของ 14:13, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
หนุมานอาสาอาออกศึกรบกับทัพพระลักษณ์ แสร้งทำอุบายให้ทศกัณฐ์เชื่อว่าสวามิภักดิ์
แผ่นที่ ๔๑๗ – พระราชนิพนธ์
๒๙๑๓ กระบี่วายุบุตรขึ้น | สถิตยปราง ประทานเฮย | ||
แสนส่ำสาวสุรางค์ | เรียบเฝ้า | ||
หลอนหลอกหยอกยุดนาง | มานวด พัดแฮ | ||
ถนอมแนบแอบอุรเคล้า | ตราบเคลิ้มหลับใหล ฯ | ||
๒๙๑๔ อรุณเรืองเรื่อฟื้น | ตื่นตา | ||
เจนจากแท่นนิทรา | รวดเร้า | ||
มาประดับสรรพขัติยา | ภรณเพริด พรายแฮ | ||
ขึ้นสู่ปราสาทเฝ้า | แทตยไท้ทศเศียร ฯ | ||
๒๙๑๕ ขุนมารมาต้อนรับ | พาไป | ||
ยังพระโรงฝ่ายใน | นั่งใกล้ | ||
ปราโมทย์มนะปราไส | พลางตรัส ถามแฮ | ||
ไฉนจึ่งเจ้าไป่ไหว้ | พ่อนี้นึกฉงน ฯ | ||
๒๙๑๖ กระบี่บ่ายเบี่ยงถ้อย | ทูลสาร | ||
ขอพระโปรดประทาน | โทษข้า | ||
เพราะคอยพระพายพาน | พอประณต ก่อนแฮ | ||
จึ่งเคร่าบังคมช้า | เช่นนี้อย่าขนาง ฯ | ||
๒๙๑๗ ท้าวราพเสียรู้กลับ | ชมกตัญ ญูแฮ | ||
คุณชนกยกใครทัน | เทียบได้ | ||
เชิญพ่อตริการบัน | เทาทุกข์ แทตยนา | ||
ปราบศึกสองมนุษยให้ | เหือดสิ้นสงคราม ฯ | ||
๒๙๑๘ กระบี่ว่าบัดนี้ | บุตรมา เฝ้าแฮ | ||
หวังจะใคร่ทูลลา | ปราบเสี้ยน | ||
สิบเศียรสบอัชฌา | ไศรยสั่ง มาตย์เฮย | ||
ให้จัดพยุหอย่าเพี้ยน | ผิดครั้งพระดนัย ฯ | ||
๒๙๑๙ เสนานอบเกล้ารับ | บรรหาร ท่านนา | ||
มากะเกณฑ์พลมาร | มากม้วน | ||
บกพร่องไพร่จ่ายการ | เก็บซัก เติมแฮ | ||
ตามแบบอินทรชิตถ้วน | ขนบตั้งเต็มขบวน ฯ | ||
แผ่นที่ ๔๑๘ – พระราชนิพนธ์
๒๙๒๐ เสรจสรรพยุท้าวยี่ | สิบกร | ||
หยิบพระแสงธนูศร | ส่งให้ | ||
พลางประสิทธิประสาศพร | พานเรศ รับแฮ | ||
แล้วเลิกพลดบใกล้ | ทุ่งท้องสมรภูม ฯ | ||
๒๙๒๑ สังขกรสดับก้อง | สำเนียง | ||
พลเอิกอื้ออึงเพียง | แผ่นขว้ำ | ||
ตรัสซักพระโหรเสียง | อสุรทัพ ใดฤๅ | ||
พิเภกพิเคราะห์ซ้ำ | สอบแล้วทูลฉลอง ฯ | ||
๒๙๒๒ กองทัพล้วนแทตยเว้น | จอมพลา กรเฮย | ||
ใช่เผ่าอสุรลงกา | กาจแกล้ว | ||
แคลงเคลือบยอดโยธา | ทูลบาท พระนา | ||
พระสดับดำริห์แล้ว | ทราบสิ้นสุดกล ฯ | ||
๒๙๒๓ บัดดลดำรัศให้ | พระลักษณ | ||
ยกพหลไปหัก | เศิกกล้า | ||
เหนแรงอย่ารณพัก | คอยพี่ ก่อนพ่อ | ||
พี่จักออกโรมร้า | ศึกร้ายภายหลัง ฯ | ||
๒๙๒๔ แล้วสั่งสุครีพให้ | เกณฑจัด ทัพเฮย | ||
กระบี่รับราชาณัติ | นอบน้อม | ||
มารวมนิกรขนัด | ขนาดหมวด กองแฮ | ||
ขุนทัพนับพลพร้อม | พรั่งล้วนเหล่าหาญ ฯ | ||
๒๙๒๕ น้องกฤษณทรงเครื่องต้น | แต่งองค์ ท่านนา | ||
กุมพระแสงศรทรง | เสดจผ้าย | ||
ขึ้นสู่พิไชยาลง | กฎกนก รถเฮย | ||
ขับพหลดลท้าย | ทุ่งกว้างกลางแปลง ฯ | ||
๒๙๒๖ หณุมานเมิลมุ่งพ้อง | พระลักษณ เสดจแฮ | ||
ถามสอบเสนายักษ | ใหญ่น้อย | ||
เมื่ออินทรชิตหัก | ทัพอย่าง ใดฤๅ | ||
ต่างนบนอบตอบถ้อย | ถี่ถ้วนแถลงการณ์ ฯ | ||
แผ่นที่ ๔๑๙ – พระราชนิพนธ์
๒๙๒๗ พงษมารมารบครั้ง | ใดใด ก็ดี | ||
ต้อนแต่พวกพลไกร | ออกหน้า | ||
ต่อเมื่อหมู่พลประไลย | ลงมาก แล้วนอ | ||
จึ่งจะออกโรมร้า | รุกร้นผจญเอง ฯ | ||
๒๙๒๘ ฟังคำซ้ำประกาศครั้ง | นี้กู | ||
จักรับรบเดียวสู | อย่าร้อน | ||
โยธาทศนัขชู | ชมฤทธิ์ เดชนา | ||
บ้างกริ่งกลศึกส้อน | อาตมตั้งตายล ฯ | ||
๒๙๒๙ ลูกลมโลดรถเลี้ยว | ไล่พา นรเฮย | ||
กระโชกโบกมือสวา | วิ่งซ้อง | ||
ลางตัวตื่นเตมประดา | เดินไขว่ ขวางแฮ | ||
ศรหวดบให้ต้อง | ตวาดต้อนแตกกราว ฯ | ||
๒๙๓๐ ลางลิงใจกล้าโดด | เข้ารบ | ||
ครู่หนึ่งหนีหน้าหลบ | แล่นผ้าย | ||
บ้างวนเจอะนั่งนบ | นอบหมอบ กระแตเฮย | ||
นายบ่าวแตกแยกย้าย | ย่นทั้งทัพหลวง ฯ | ||
๒๙๓๑ ตีล่วงมาใกล้รถ | พระลักษณ | ||
แกล้งหยุดยืนป้องภักตร | เพ่งจ้อง | ||
ตบหัถซัดกรยัก | เศียรเยาะ หยันแฮ | ||
พระลักษณพิโรธร้อง | ว่าเฮ้ยหณุมาน ฯ | ||
๒๙๓๒ ตัวท่านเปนข้าพระ | อวตาร | ||
ถวายสัตยปฏิญาณ | ต่อไท้ | ||
ไปกลับคบมารพาล | เพียงขบถ ฉนี้ฤๅ | ||
ไป่ขยาดพระเดชได้ | ดั่งนี้นึกไฉน ฯ | ||
๒๙๓๓ หณุมานว่าอยู่ด้วย | พระราม | ||
อาบเหื่อทำสงคราม | เกือบม้วย | ||
ไป่มีทดแทนความ | ชอบสัก สิ่งนา | ||
ทศภักตรพออยู่ด้วย | สิได้สารพัน ฯ | ||
แผ่นที่ ๔๒๐ – พระราชนิพนธ์
๒๙๓๔ ฟังคำพิโรธร้อง | ตอบวา นรเฮย | ||
ทำชอบพระเชฐา | จะให้ | ||
ผ่านกรุงอยุทธยา | ยังกลับ ประทุษฐเฮย | ||
ช่วยยักษเพราะมักได้ | อวดอ้างไป่อาย ฯ | ||
๒๙๓๕ หณุมานแกล้งกล่าวพ้อ | พระลักษณ | ||
คอยคู่ลูกโคชัก | ฉุดแอก ทันฤๅ | ||
นี่สิทันเทิดหน้า | โอ่อ้างกลางสนาม ฯ | ||
๒๙๓๖ เสียดายบ่ายแล้วจัก | เลิกณรงค์ | ||
หาไม่จะจับองค์ | จุ่งได้ | ||
เร่งระมัดประหญัดจง | หนักพรุ่ง นี้นา | ||
กล่าวเสร็จสู่รถให้ | เลิกเข้าลงกา ฯ | ||
๒๙๓๗ ถั่นถึงนิเวศน์เฝ้า | ทศศีร์ | ||
รากษษสุดยินดี | ไต่ถ้อย | ||
พ่อไปปราบไพรี | แพ้ชนะ ไฉนฤๅ | ||
จึ่งกลับต่อบ่ายคล้อย | จุ่งแจ้งบิตุรงค์ ฯ | ||
๒๙๓๘ กระบี่ว่าครั้นจัก | ทูลฉลอง เองนา | ||
ดูอย่างเย่อหยิ่งปอง | อวดอ้าง | ||
จงถามแทตยทั้งผอง | พวกซึ่ง เหนแฮ | ||
ทศภักตรตรัสซักข้าง | อสุรซ้องทูลเสนอ ฯ | ||
๒๙๓๙ หณุมานมีฤทธิกล้า | กลางณรงค์ | ||
แหลมเลิศกว่าสุริวงษ | ยักษสิ้น | ||
ไม่เยนก็เหนคง | จักลักษณ ได้นา | ||
ท้าวสดับเพียงโดดดิ้น | ตรัสด้วยหณุมาน ฯ | ||
๒๙๔๐ เสรจศึกจักให้ผ่าน | ลงกา | ||
แต่บัดนี้เหนื่อยมา | พ่อให้ | ||
เมียอินทรชิตนา | รีรูป งามแฮ | ||
บำเหนจดะไนยได้ | รบเรื้องไชยเฉลิม ฯ | ||