โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๑à¹à¹“
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(→พระรามแผลงศรถูกทศกัณฐ์ขาดเศียรขาดกรแต่ไม่ตาย) |
||
(การแก้ไขหนึ่งรุ่นระหว่างรุ่นที่เปรียบเทียบไม่แสดงผล) | |||
แถว 2: | แถว 2: | ||
==พระรามแผลงศรถูกทศกัณฐ์ขาดเศียรขาดกรแต่ไม่ตาย== | ==พระรามแผลงศรถูกทศกัณฐ์ขาดเศียรขาดกรแต่ไม่ตาย== | ||
+ | |||
+ | ===แผ่นที่ ๔๐๙ – พระราชนิพนธ์=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๒๘๕๗ ปางพระพิศณุนารถไท้ เทวา วตารเอย | ||
+ | เถลิงอาศน์ราชพลับพลา เพริศแพร้าว | ||
+ | พรั่งพร้อมพระยาพา นรหมอบ แหนแฮ | ||
+ | สง่าดั่งดาราแผ้ว ผ่องล้อมจอมจันทร์ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๕๘ พระกรรณกำหนดได้ ยินตระหนัก | ||
+ | เสียงโห่แห่งพลยักษ กึกก้อง | ||
+ | ตรัสถามพิเภกทัก ทายเหตุ ทูลแฮ | ||
+ | ว่าทัพทศภักตรพ้อง ฤกษอ้างออกณรงค์ น | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๕๙ ทรงทราบจึ่งสั่งน้อง พาลี | ||
+ | ให้เทียบทวยโยธี ทัพกล้า | ||
+ | สิบหมู่แต่พื้นมี ฤทธิรุด | ||
+ | เราจะออกโรมร้า ราพเสี้ยนศึกแสลง ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๖๘๐ สุครีพเคาพเบื้อง บาทา ท่านเฮย | ||
+ | รับราชกฤตย์ฎีกา ใส่เกล้า | ||
+ | มาเทียบพยุหแสนยา กรทัพ ใหญ่แฮ | ||
+ | เกณฑ์กระบี่บรรจบเข้า ขนัดทั้งโทนคร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๖๑ วานรชำนิแกล้ว กลางศึก | ||
+ | ชินสมรภูมิฮึก หื่นห้าว | ||
+ | ยกยักษไป่เยงนึก ชนะแน่ ใจนา | ||
+ | ทราบกิจแต่งกายอคร้าว ครึกคื้นตื่นสนาม ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๖๒ สิบหมวดสวมหมวกเสื้อ ต่างศรี กันนา | ||
+ | กุมหอกง้าวตาวตรี ดาบดั้ง | ||
+ | ขุนทัพเทียบพิรีย พลครบ หมวดเฮย | ||
+ | หนั่นน่าพลับพลายั้ง ท่าเจ้าจอมปราณ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๖๓ นฤบาลชวนอนุชเข้า ที่สนาน ชบแฮ | ||
+ | ทรงพัตราลังการ เกราะแก้ว | ||
+ | มงกุฎรัตนสังวาล เฉวียงโอบ องค์เอย | ||
+ | จับวิรุณจักรวาลแล้ว เสดจขึ้นรถทรง ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
+ | ===แผ่นที่ ๔๑๐ – พระราชนิพนธ์=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๒๘๖๔ รถองค์อมรเทพไท้ ไพชยนต์ | ||
+ | ห้ายอดเยี่ยมนภดล เด่นฟ้า | ||
+ | สารถีเทพยดำกล กรนั่ง ประนมนา | ||
+ | เทียมสี่อมรมิ่งม้า เสตรแนเสมอสังข์ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๖๕ สั่งให้โบกธวัชคล้อย คลายพล | ||
+ | พานเรศแผลงฤทธิรณ กึกก้อง | ||
+ | เสียงบาทพ่างภูวดล แดนถล่ม ทลายแฮ | ||
+ | ถึงที่สมรภูมิ์พ้อง ทัพท้าวทศกรรฐ์ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๖๖ ท้าวยักษยลทัพตั้ง ต่อฉาน | ||
+ | หวังหักกำลังหาญ สั่งให้ | ||
+ | ตีดาดดั่งน่ากดาน โดยด่วน | ||
+ | พลราพทราบสั่งไท้ เทียบห้าประดาตี ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๖๗ พลกระบี่บย่อแย้ง แหยงยุทธ | ||
+ | โถมประทะอุตลุด หลอกล้อ | ||
+ | เหยียบบ่าคร่าเศียรฉุด ชิงสารท อสูรนา | ||
+ | แขงต่อแขงขันข้อ เข่นเขี้ยวคอยประหาร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๖๘ กุมภัณฑ์หนุนเนื่องเข้า สัปยุทธ | ||
+ | พลกระบี่ตีรุด ร่นยั้ง | ||
+ | พลยักษยิ่งตายซุด โทรมมาก ลงเฮย | ||
+ | มารขยาดบอาจตั้ง ต่อต้านแตกขจาย ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๖๙ นายมาแม่ทัพทั้ง วานร นายเฮย | ||
+ | ต่างประจญประจัญกร แกว่นกล้า | ||
+ | ต่างฤทธิต่างรบรอน ราญหัก กันแฮ | ||
+ | ยักษเพลี่ยงพานรผล้า ขีพม้วยมาลายผลาญ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๗๐ จอมมารพิโรธเคี้ยว ขบฟัน | ||
+ | โจนจากเกวียนศึกพลัน ไล่มล้าง | ||
+ | พลลิงหลบพันละวัน วางแหวก มาแฮ | ||
+ | โถมถีบเวชยันต์ง้าง ง่าเงื้อหักงอน ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
===แผ่นที่ ๔๑๑ – พระราชนิพนธ์=== | ===แผ่นที่ ๔๑๑ – พระราชนิพนธ์=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
แถว 44: | แถว 131: | ||
แต่นี้จักโรมรัน รามชนะ ไฉนฤๅ | แต่นี้จักโรมรัน รามชนะ ไฉนฤๅ | ||
จำจะกลับกรุงได้ ตริแก้การณรงค์ ฯ | จำจะกลับกรุงได้ ตริแก้การณรงค์ ฯ | ||
- | < | + | </tpoem> |
+ | ===แผ่นที่ ๔๑๒ – พระราชนิพนธ์=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๒๘๗๘ ตริเสร็จสั่งให้เลิก พลไกร | ||
+ | กลับนครคืนครไล คลาศแคล้ว | ||
+ | ทรงสังข์สั่งทัพไชย คืนกลับ | ||
+ | เสดจสู่พลับพลาแพร้ว พรั่งพร้อมพานรินทร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๗๙ พระทรงดำริห์ด้วย การสง ครามแฮ | ||
+ | ซึ่งสิบศิรไป่ปลง ชีพม้วย | ||
+ | พลางถามพิเภกจง แจ้งเหตุ | ||
+ | อสุรคงชีพด้วย เดชกล้ากลั่นไฉน | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๘๐ พิเภกทูลเหตุแจ้ง จริงประจักษ์ | ||
+ | ว่าจิตรท้าวทศภักตร์ ถอดไว้ | ||
+ | อาศรมแห่งพระนัก สิทธิซ่อน สงวนแฮ | ||
+ | จักกราบทูลก่อนไส้ เฉกแสร้งสังหาร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๘๑ พระอวตารสดับสิ้น สงกา | ||
+ | จึ่งประกาศท้าวพระยา ฝ่ายเฝ้า | ||
+ | ใครอาจจักอาษา เอาจิตร ได้ฤๅ | ||
+ | มวญหมดประณตเกล้า ห่อนกล้าฉสองสาร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๘๒ ตรัสถามสามครั้งจึ่ง หณุมาน | ||
+ | รับพระราชโองการ ท่านใช้ | ||
+ | ขอองคตไชยชาญ ไปช่วย กันแฮ | ||
+ | เจ็ดทิวาจักให้ เสรจได้ดังประสงค์ น | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๘๓ ยินสนองเปรมโปรดเกล้า อนุญาต ตามนา | ||
+ | แล้วประสิทธิพรประสาศ เพิ่มให้ | ||
+ | หณุมานออกจากราช สภาฉุก เฉลียวแฮ | ||
+ | จึ่งกลับคำนับใกล้ บาทไท้กระซิบทูล ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๘๘๔ ข้าบาทจรจากเบื้อง บทศรี | ||
+ | ใครจักกราบทูลคดี ว่าร้าย | ||
+ | ขอพระโปรดปรานี งดเจ็ด เวรนา | ||
+ | ทูลเสรจสองสวาผ้าย เผ่นขึ้นคัคณานต์ ฯ | ||
+ | </tpoem> |
รุ่นปัจจุบันของ 14:11, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
พระรามแผลงศรถูกทศกัณฐ์ขาดเศียรขาดกรแต่ไม่ตาย
แผ่นที่ ๔๐๙ – พระราชนิพนธ์
๒๘๕๗ ปางพระพิศณุนารถไท้ | เทวา วตารเอย | ||
เถลิงอาศน์ราชพลับพลา | เพริศแพร้าว | ||
พรั่งพร้อมพระยาพา | นรหมอบ แหนแฮ | ||
สง่าดั่งดาราแผ้ว | ผ่องล้อมจอมจันทร์ ฯ | ||
๒๘๕๘ พระกรรณกำหนดได้ | ยินตระหนัก | ||
เสียงโห่แห่งพลยักษ | กึกก้อง | ||
ตรัสถามพิเภกทัก | ทายเหตุ ทูลแฮ | ||
ว่าทัพทศภักตรพ้อง | ฤกษอ้างออกณรงค์ น | ||
๒๘๕๙ ทรงทราบจึ่งสั่งน้อง | พาลี | ||
ให้เทียบทวยโยธี | ทัพกล้า | ||
สิบหมู่แต่พื้นมี | ฤทธิรุด | ||
เราจะออกโรมร้า | ราพเสี้ยนศึกแสลง ฯ | ||
๒๖๘๐ สุครีพเคาพเบื้อง | บาทา ท่านเฮย | ||
รับราชกฤตย์ฎีกา | ใส่เกล้า | ||
มาเทียบพยุหแสนยา | กรทัพ ใหญ่แฮ | ||
เกณฑ์กระบี่บรรจบเข้า | ขนัดทั้งโทนคร ฯ | ||
๒๘๖๑ วานรชำนิแกล้ว | กลางศึก | ||
ชินสมรภูมิฮึก | หื่นห้าว | ||
ยกยักษไป่เยงนึก | ชนะแน่ ใจนา | ||
ทราบกิจแต่งกายอคร้าว | ครึกคื้นตื่นสนาม ฯ | ||
๒๘๖๒ สิบหมวดสวมหมวกเสื้อ | ต่างศรี กันนา | ||
กุมหอกง้าวตาวตรี | ดาบดั้ง | ||
ขุนทัพเทียบพิรีย | พลครบ หมวดเฮย | ||
หนั่นน่าพลับพลายั้ง | ท่าเจ้าจอมปราณ ฯ | ||
๒๘๖๓ นฤบาลชวนอนุชเข้า | ที่สนาน ชบแฮ | ||
ทรงพัตราลังการ | เกราะแก้ว | ||
มงกุฎรัตนสังวาล | เฉวียงโอบ องค์เอย | ||
จับวิรุณจักรวาลแล้ว | เสดจขึ้นรถทรง ฯ | ||
แผ่นที่ ๔๑๐ – พระราชนิพนธ์
๒๘๖๔ รถองค์อมรเทพไท้ | ไพชยนต์ | ||
ห้ายอดเยี่ยมนภดล | เด่นฟ้า | ||
สารถีเทพยดำกล | กรนั่ง ประนมนา | ||
เทียมสี่อมรมิ่งม้า | เสตรแนเสมอสังข์ ฯ | ||
๒๘๖๕ สั่งให้โบกธวัชคล้อย | คลายพล | ||
พานเรศแผลงฤทธิรณ | กึกก้อง | ||
เสียงบาทพ่างภูวดล | แดนถล่ม ทลายแฮ | ||
ถึงที่สมรภูมิ์พ้อง | ทัพท้าวทศกรรฐ์ ฯ | ||
๒๘๖๖ ท้าวยักษยลทัพตั้ง | ต่อฉาน | ||
หวังหักกำลังหาญ | สั่งให้ | ||
ตีดาดดั่งน่ากดาน | โดยด่วน | ||
พลราพทราบสั่งไท้ | เทียบห้าประดาตี ฯ | ||
๒๘๖๗ พลกระบี่บย่อแย้ง | แหยงยุทธ | ||
โถมประทะอุตลุด | หลอกล้อ | ||
เหยียบบ่าคร่าเศียรฉุด | ชิงสารท อสูรนา | ||
แขงต่อแขงขันข้อ | เข่นเขี้ยวคอยประหาร ฯ | ||
๒๘๖๘ กุมภัณฑ์หนุนเนื่องเข้า | สัปยุทธ | ||
พลกระบี่ตีรุด | ร่นยั้ง | ||
พลยักษยิ่งตายซุด | โทรมมาก ลงเฮย | ||
มารขยาดบอาจตั้ง | ต่อต้านแตกขจาย ฯ | ||
๒๘๖๙ นายมาแม่ทัพทั้ง | วานร นายเฮย | ||
ต่างประจญประจัญกร | แกว่นกล้า | ||
ต่างฤทธิต่างรบรอน | ราญหัก กันแฮ | ||
ยักษเพลี่ยงพานรผล้า | ขีพม้วยมาลายผลาญ ฯ | ||
๒๘๗๐ จอมมารพิโรธเคี้ยว | ขบฟัน | ||
โจนจากเกวียนศึกพลัน | ไล่มล้าง | ||
พลลิงหลบพันละวัน | วางแหวก มาแฮ | ||
โถมถีบเวชยันต์ง้าง | ง่าเงื้อหักงอน ฯ | ||
แผ่นที่ ๔๑๑ – พระราชนิพนธ์
๒๘๗๑ นริศรราเมศกริ้ว | โกรธา | ||
ลงจากราชรถา | ประทะสู้ | ||
ต่างรบต่างเรืองอา | นุภาพต่าง หาญเฮย | ||
ว่องต่อว่องไวรู้ | ท่วงร้าทีรณ ฯ | ||
๒๘๗๒ ทศเศียรเสียท่าไท้ | โถมประทุษฐ | ||
ต้องพระแสงศรชุด | ซวดล้า | ||
ออกฤทธิรอาอยุด | ยืนขยาด อยู่แฮ | ||
สบช่องพระบช้า | ช่วงขึ้นคันศร ฯ | ||
๒๘๗๓ ภูธรแผลงถูกท้าว | ทศกรรฐ์ | ||
เศียรกับกรขาดพลัน | กลาดพื้น | ||
ไป่สูญสุดชีวัน | ร่ายเวท | ||
สกนธ์ติดสนิทฟื้น | โกรธฟุ้งคือไฟ ฯ | ||
๒๘๗๔ หมายใจพิฆาฏเจ้า | จักพาฬ | ||
จับธนูพรหมมาน | มุ่งน้าว | ||
บัดองค์พระอวตาร | ภักตรเพ่ง ธนูนา | ||
สวนพระแสงศรก้าว | สกัดสู้ศรอสูร ฯ | ||
๒๘๗๕ ศรไชยไปต้องตัด | สายธนู มารเฮย | ||
ขาดเด็จกระเดนดู | หลากล้ำ | ||
แล้วฉวัดเฉวียนวู | วางวิ่ง ไปแฮ | ||
ต้องอกอสุรซ้ำ | ปรุสิ้นสรรพางค์ ฯ | ||
๒๘๗๖ ทศภักตรเจบพ่างล้ม | ประไลย ชนม์นา | ||
ร่ายพระเวทเกรียงไกร | เกี่ยงแก้ | ||
แผลสนิทประสานใน | ขณะเมื่อ นั้นแฮ | ||
คร้ามเจ็บเข็ดเคยแพ้ | ขยาดซ้ำเสียที ฯ | ||
๒๘๗๗ เสียดายสายเทพยแก้ว | เกาทัณฑ์ | ||
คู่หัดถ์กมลาศน์สรร | เศกให้ | ||
แต่นี้จักโรมรัน | รามชนะ ไฉนฤๅ | ||
จำจะกลับกรุงได้ | ตริแก้การณรงค์ ฯ | ||
แผ่นที่ ๔๑๒ – พระราชนิพนธ์
๒๘๗๘ ตริเสร็จสั่งให้เลิก | พลไกร | ||
กลับนครคืนครไล | คลาศแคล้ว | ||
ทรงสังข์สั่งทัพไชย | คืนกลับ | ||
เสดจสู่พลับพลาแพร้ว | พรั่งพร้อมพานรินทร ฯ | ||
๒๘๗๙ พระทรงดำริห์ด้วย | การสง ครามแฮ | ||
ซึ่งสิบศิรไป่ปลง | ชีพม้วย | ||
พลางถามพิเภกจง | แจ้งเหตุ | ||
อสุรคงชีพด้วย | เดชกล้ากลั่นไฉน | ||
๒๘๘๐ พิเภกทูลเหตุแจ้ง | จริงประจักษ์ | ||
ว่าจิตรท้าวทศภักตร์ | ถอดไว้ | ||
อาศรมแห่งพระนัก | สิทธิซ่อน สงวนแฮ | ||
จักกราบทูลก่อนไส้ | เฉกแสร้งสังหาร ฯ | ||
๒๘๘๑ พระอวตารสดับสิ้น | สงกา | ||
จึ่งประกาศท้าวพระยา | ฝ่ายเฝ้า | ||
ใครอาจจักอาษา | เอาจิตร ได้ฤๅ | ||
มวญหมดประณตเกล้า | ห่อนกล้าฉสองสาร ฯ | ||
๒๘๘๒ ตรัสถามสามครั้งจึ่ง | หณุมาน | ||
รับพระราชโองการ | ท่านใช้ | ||
ขอองคตไชยชาญ | ไปช่วย กันแฮ | ||
เจ็ดทิวาจักให้ | เสรจได้ดังประสงค์ น | ||
๒๘๘๓ ยินสนองเปรมโปรดเกล้า | อนุญาต ตามนา | ||
แล้วประสิทธิพรประสาศ | เพิ่มให้ | ||
หณุมานออกจากราช | สภาฉุก เฉลียวแฮ | ||
จึ่งกลับคำนับใกล้ | บาทไท้กระซิบทูล ฯ | ||
๒๘๘๔ ข้าบาทจรจากเบื้อง | บทศรี | ||
ใครจักกราบทูลคดี | ว่าร้าย | ||
ขอพระโปรดปรานี | งดเจ็ด เวรนา | ||
ทูลเสรจสองสวาผ้าย | เผ่นขึ้นคัคณานต์ ฯ | ||