โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๙๕
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(→ทศกัณฐ์ให้นนยวิกวายุเวกไปเชิญท้าวมาลีวราช) |
||
| แถว 2: | แถว 2: | ||
==ทศกัณฐ์ให้นนยวิกวายุเวกไปเชิญท้าวมาลีวราช== | ==ทศกัณฐ์ให้นนยวิกวายุเวกไปเชิญท้าวมาลีวราช== | ||
| + | |||
| + | ===แผ่นที่ ๓๗๗ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร=== | ||
| + | <tpoem> | ||
| + | ๒๖๓๓ รำถึงพิคราวด้วย กรุณา | ||
| + | จักระงับดับโถลา แหลกม้วย | ||
| + | โดยธรรมหั่นห้ำอา ธรรมดับ ลงแฮ | ||
| + | อันเหตุตัดหาญด้วย ชอบชี้เชิงธรรม์ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๖๓๔ แต่จำตูจักต้อง ไต่สวน | ||
| + | สาวสืบสอบสำนวน สัตย์เนื้อ | ||
| + | จับจริงจัดสิ่งควร โดยที่ ควรนา | ||
| + | ชอบผิดคิดไกล่เกื้อ เกลี่ยแก้ตามการ ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๖๓๕ มินานท่าตริแล้ว พลันๆ ม้ายเฮย | ||
| + | ทวยเทพพิทยคนธรรพ์ แห่ห้อม | ||
| + | รัถาท่านพาผัน ผยองเลื่อน | ||
| + | มาสู่สมรภูมิ์พร้อม พรั่งด้วยบริพาร ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๖๓๖ ดำริห์สติยั้ง เยงราม แหนงนอ | ||
| + | สู่ยักษจักบองาม เงื่อนแท้ | ||
| + | กูมาจักหาความ สัตย์ตัด สินนา | ||
| + | มาใช่มาเกี่ยงแก้ ขัดแค้นแทนมาร ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๖๓๗ ตริเสร็จสั่งให้หยุด โยธา อยู่แฮ | ||
| + | ใช้ยักษ์เชิญอสุรา รีบเต้า | ||
| + | ฝูงเทพทั่วท้าวอา ราธน์เรียก มาฤๅ | ||
| + | นักบวชนักบุญเจ้า ปู่ไม้มาชุม ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๖๓๘ สิบเศียรทราบเหตุคร้าม ความจริง อยู่นา | ||
| + | แต่มรณะนึกทรอึง ออกแก้ | ||
| + | จักสืบจักสอบถึง พิสูตร์ ก็ดี | ||
| + | มือพ่ายปากไป่แพ้ ดอกได้เห็นกัน ฯ | ||
| + | |||
| + | |||
| + | ๒๖๓๙ พลันยกพยุหยาตรย้าย พลคลา ถึงแฮ | ||
| + | ครพราบกราบอัยกา กล่างพ้อง | ||
| + | เดิมหลานพบพรหมจา รีนาฎ หนึ่งเฮย | ||
| + | หลงป่ากำพร้าร้อง ร่ำให้ตามมา ฯ | ||
| + | </tpoem> | ||
===แผ่นที่ ๓๗๘ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร=== | ===แผ่นที่ ๓๗๘ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
รุ่นปัจจุบันของ 14:07, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
ทศกัณฐ์ให้นนยวิกวายุเวกไปเชิญท้าวมาลีวราช
แผ่นที่ ๓๗๗ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร
| ๒๖๓๓ รำถึงพิคราวด้วย | กรุณา | ||
| จักระงับดับโถลา | แหลกม้วย | ||
| โดยธรรมหั่นห้ำอา | ธรรมดับ ลงแฮ | ||
| อันเหตุตัดหาญด้วย | ชอบชี้เชิงธรรม์ ฯ | ||
| ๒๖๓๔ แต่จำตูจักต้อง | ไต่สวน | ||
| สาวสืบสอบสำนวน | สัตย์เนื้อ | ||
| จับจริงจัดสิ่งควร | โดยที่ ควรนา | ||
| ชอบผิดคิดไกล่เกื้อ | เกลี่ยแก้ตามการ ฯ | ||
| ๒๖๓๕ มินานท่าตริแล้ว | พลันๆ ม้ายเฮย | ||
| ทวยเทพพิทยคนธรรพ์ | แห่ห้อม | ||
| รัถาท่านพาผัน | ผยองเลื่อน | ||
| มาสู่สมรภูมิ์พร้อม | พรั่งด้วยบริพาร ฯ | ||
| ๒๖๓๖ ดำริห์สติยั้ง | เยงราม แหนงนอ | ||
| สู่ยักษจักบองาม | เงื่อนแท้ | ||
| กูมาจักหาความ | สัตย์ตัด สินนา | ||
| มาใช่มาเกี่ยงแก้ | ขัดแค้นแทนมาร ฯ | ||
| ๒๖๓๗ ตริเสร็จสั่งให้หยุด | โยธา อยู่แฮ | ||
| ใช้ยักษ์เชิญอสุรา | รีบเต้า | ||
| ฝูงเทพทั่วท้าวอา | ราธน์เรียก มาฤๅ | ||
| นักบวชนักบุญเจ้า | ปู่ไม้มาชุม ฯ | ||
| ๒๖๓๘ สิบเศียรทราบเหตุคร้าม | ความจริง อยู่นา | ||
| แต่มรณะนึกทรอึง | ออกแก้ | ||
| จักสืบจักสอบถึง | พิสูตร์ ก็ดี | ||
| มือพ่ายปากไป่แพ้ | ดอกได้เห็นกัน ฯ | ||
| ๒๖๓๙ พลันยกพยุหยาตรย้าย | พลคลา ถึงแฮ | ||
| ครพราบกราบอัยกา | กล่างพ้อง | ||
| เดิมหลานพบพรหมจา | รีนาฎ หนึ่งเฮย | ||
| หลงป่ากำพร้าร้อง | ร่ำให้ตามมา ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๗๘ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร
| ๒๖๔๐ ปกลงปางอสุริเจ้า | ลงกา | ||
| ศรีตริไตรหา | เชิงช่อง | ||
| เห็นแต่อัยกาด้วย | สิทธิซั้นสาบสาร ฯ | ||
| ๒๖๔๑ คิดการไป่ช้าสั่ง | หลานรักษ์ | ||
| วายุเวกนนยวิกยักษ์ | รีบเต้า | ||
| จำทูลทูตแถลงลักษณ์ | สารสื่อ | ||
| แด่พระอัยกาเจ้า | ยอดฟ้าผาสูง ฯ | ||
| ๒๖๔๒ กล่าวไทยธรรมเทพท้าว | ธาดา | ||
| ทรงสมิทธิสิทธิวา | สายพร้อง | ||
| มาลีวราชปรา | กฎเกริก นามแฮ | ||
| มารอมรหมดห้อง | หกฟ้าฟังคำ ฯ | ||
| ๒๖๔๓ กถาธรรมิกถ้อยท่าน | สนทนา อยู่แฮ | ||
| แลผาดพบอสุรา | กราบเกล้า | ||
| ท้าวถามทูดกุมา | ราเล่า ถวายแฮ | ||
| สารทุกขทุกข้อเค้า | แคะไค้พิไรทูล ฯ | ||
| ๒๖๔๔ เหล่าลิงหลายสมุททั้ง | มนุษย์นาย มันเฮย | ||
| ข้ามสมุทมาหมาย | ป่ายปล้น | ||
| เกษตราสุระทำลาย | แหลกล่ม ลงแฮ | ||
| โกษมอดโกษมารด้น | โดดฟ้าดินหนี ฯ | ||
| ๒๖๔๕ อสุริอิศรราชเจ้า | จอมจักร | ||
| สุดฤทธิสิ้นสิทธิศักดิ์ | จักสู้ | ||
| ใช้ข้าทูดทูลลักษณ์ | สารแด่ พระนา | ||
| เชิญเสดจพระเสด็จกู้ | ชีพไว้รองธุลี ฯ | ||
| ๒๖๔๖ ยิน—ดำริห์ให้ | เห็นผิด ใจนา | ||
| ใครจึ่งเรืองรณชิต | เชี่ยวห้าว | ||
| ตราบสุดบุตรมาริศร์ | แถลงเล่า ถวายเฮย | ||
| จึ่งทราบว่าหลานท้าว | เพื่อไท้อัชบาล ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๗๙ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร
| ๒๖๔๗ หลานรักษชักไซ้สอบ | สวนหา เติมนา | ||
| บอกว่าสาวชาวพนา | แถบนั้น | ||
| พ่อแม่มอดหมดอา | สนโสด จริงเฮย | ||
| ผัวญาติปราศหมดหมั้น | จึ่งข้าพาจร ฯ | ||
| ๒๖๔๘ ราบร้ายนายซ่องรู้ | พาลหา เหตุเฮย | ||
| แส้งว่าเปนผัวมา | จู่หลู้ | ||
| หยาบหยามย่ามใจพา | ลิงหัก หาญแฮ | ||
| เหลืออดจึ่งออกสู้ | ศึกกั้นกันพงษ์ ฯ | ||
| ๒๖๔๙ สุริวงษ์มาช่วยม้วย | เพราะมือ มันแฮ | ||
| อัฐิเทียมเมรุฤๅ | กว่านั้น | ||
| พงษพรหมล่มลงคือ | คาทอด ไฟเฮย | ||
| ขอพระเดชพระกั้น | เกษเกล้ามวนมาร ฯ | ||
| ๒๖๕๐ มาลีดุลราชได้ | สดับสำ เนาเฮย | ||
| แจ้งจริตราวคำ | ราพร้อง | ||
| หลีกหลักเลื่อนมูลอำ | ยวนแยบ เยื้องฤๅ | ||
| แต่ฉกรรจปลายต้อง | ที่ไท้ไต่สวน ฯ | ||
| ๒๖๕๑ ใคร่ครวญเสร็จสั่งให้ | พิศุกรรม์ | ||
| บอกเรื่องดึกดำบัน | แด่ไท้ | ||
| บันทึกทุกกทงสำ | นวนราพ หาเฮย | ||
| เผดียงเสด็จรามให้ | รีบเมื้อมาพลัน ฯ | ||
| ๒๖๕๒ นักการเทววิ่งฟ้า | มาถับ ถึงแฮ | ||
| รบุรบิลบังคับ | ค่อยแล้ว | ||
| พระทรงศรแลงกลับ | ถามสอบ | ||
| ใครทราบสูถึงแผ้ว | ผ่องให้หายฉงน ฯ | ||
| ๒๖๕๓ ชามภูผู้เฒ่าผู้ | ไวยกัลป กว่านา | ||
| สกับแสดงคำรับ | ร่วมอ้าง | ||
| ความขำดำดึกลับ | ฦกเล่า ถวายเฮย | ||
| ครั้งพระปรเมศสร้าง | สาตรแก้วอวยมาร ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๘๐ – พระเจ้าน้องยาเธอ กรมหมื่นพิชิตปรีชากร
| ๒๖๕๔ ประทานพรให้ยักษ | ปราบสาม โลกย์เฮย | ||
| จึ่งมลีนี้ปราม | ปิ่มข้า | ||
| ว่ายักษ์จักทำลาม | ลุกใหญ่ หลวงนา | ||
| โลกย์จะแหลกลงถ้า | จักห้ามเหนแคลน ฯ | ||
| ๒๖๕๕ อัชบาลบพิตรผู้ | ไชยชาญ ก้ดี | ||
| ฤๅพระกฤษณ์ฤทธิรำบาญ | เดชห้าว | ||
| คงไป่อาจองค์หาญ | หักสาบ ได้นา | ||
| ชนี้แผ่นดินทุกด้าว | จะได้ใครผดุง ฯ | ||
| ๒๖๕๖ สุลาลัยบดิเทพท้าว | พลันคิด เห็นแฮ | ||
| จึ่งประสาทปกาสิทธิ์ | สาบซ้ำ | ||
| สิทธิขรรค์มหันต์ฤทธิ์ | ฦาเดช | ||
| ไว้สรับรำงับห้ำ | หั่นล้างตบองมาร ฯ | ||
| ๒๖๕๗ ศิโองการสั่งท้าว | มาลี พรหมนา | ||
| นำพระขรรค์อันมี | ฤทธิแกล้ว | ||
| มามอบพระจอมศรี | อยุทธเยศ | ||
| ไว้รงับดับแผ้ว | เผ่าพ้องมารพาล ฯ | ||
| ๒๖๕๘ แต่นั้นสองราชเจ้า | สมานมิตร มานา | ||
| รักเทียบเทียมชีพิตร | เพื่อนไท้ | ||
| ความนี่บมีผิด | ผันจาก จริงนา | ||
| ควรมิควรขอได้ | โปรดเกล้าพานร ฯ | ||
| ๒๖๕๙ สังขกรทรงทราบสิ้น | สงกา | ||
| ชวนพระลักษณ์อนุชา | ยาตรเยื้อง | ||
| เถลิงรถบทจรพา | นรแห่ แหนเฮย | ||
| ถึงหยุดขานอยู่เบื้อง | เบี่ยงข้างขวาแทง ฯ | ||
| ๒๖๖๐ มาลีกมเลศได้ | ยลองค์ พรรนา | ||
| พิศบ่อผิดจักรพงษ์ | ผาหเงี้ยว | ||
| ปราโมทย์กระมลทรง | ตามเหตุ | ||
| หลานและมารมาเขี้ยว | ฆ่าด้วยการใด ฯ | ||
