โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•ิ์ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๙๔
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(→หนุมานจับวิรุญจำบังได้แล้วฆ่าตาย เอาศีรษะถวายพระราม) |
||
(การแก้ไขหนึ่งรุ่นระหว่างรุ่นที่เปรียบเทียบไม่แสดงผล) | |||
แถว 2: | แถว 2: | ||
==หนุมานจับวิรุญจำบังได้แล้วฆ่าตาย เอาศีรษะถวายพระราม== | ==หนุมานจับวิรุญจำบังได้แล้วฆ่าตาย เอาศีรษะถวายพระราม== | ||
+ | |||
+ | ===แผ่นที่ ๓๗๓ – พระราชนิพนธ์=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๒๖๐๕ บุตรพระพายชายเนตรค้น ในคู หาเฮย | ||
+ | ยลอนงค์หนึ่งดู เพริศพริ้ม | ||
+ | งามเลิศเฉิดโฉมตรู ตาติด ใจแฮ | ||
+ | หวามวาบปลาบอกปิ้ม ป่วนปลื้มลืมตน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๑๖๐๖ ลัดแลงแฝงหลืบถ้ำ ถึงนาง | ||
+ | นั่งชิดสะกิดพลาง พร่ำพร้อง | ||
+ | ไฉนจึ่งนุชเนากลาง ป่าเปลี่ยว ฉะนี้นา | ||
+ | บุญส่งคงคู่น้อง เพื่อนเจ้าเนาไศล ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๖๐๗ วานรินทร์ร้องหวีดว้า หวั่นใจ | ||
+ | สทกสเทิ้นหฤไทย ถดลี้ | ||
+ | ใครหนออาจมาใน ไพรแต่ เดียวฤๅ | ||
+ | แม่ตอบจะเซ้าซี้ จึ่งแสร้งสนองคำ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๖๐๘ ตัวข้าข้าบาทเจ้า โลกา | ||
+ | มีผิดท่านสาปมา สถิตยถ้ำ | ||
+ | ทราบเรื่องเร่งเรวคลา ไคลจาก เราแฮ | ||
+ | หน่วงหนักจักพลอยซ้ำ ผิดต้องพานตน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๖๐๙ อนิจจาอ้าอกต้อง กรรมกรณ์ | ||
+ | บอกพี่พอทราบสมร อย่าป้อง | ||
+ | เยียไฉนเมื่อใดอร จักสุด สาปนา | ||
+ | เผื่อพี่พอช่วยน้อง มากน้อยตามแรง ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๖๑๐ โทษข้าถ้าได้พบ หณุมาน | ||
+ | ทหารเอกพระอวตาร จักเปลื้อง | ||
+ | เท่านี้และนิ่งนาน เจียวนุช พี่เอย | ||
+ | ก่นแต่แกล้งยักเยื้อง อยู่ให้ป่วยการ ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๖๑๑ หณุมานคือพี่แล้ว โฉมเฉลา | ||
+ | จักช่วยส่งนงเยาว์ ยาตรฟ้า | ||
+ | ไมตรีพี่ฝากเสา วลักษณ์รับ เรียมฤๅ | ||
+ | ฉวยสไบไขว่คว้า ขยับต้องลองใจ ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
+ | ===แผ่นที่ ๓๗๔ – พระราชนิพนธ์=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๒๖๑๒ ไฮ้อไรไขว่คว้าใช่ ควรเคย | ||
+ | ยินเล่ากลับมาเฉลย ลักเค้า | ||
+ | ทราบอยู่อย่าลวงเลย เหลือสด นักพ่อ | ||
+ | ไป่เชื่อชายเช่นเจ้า จักสู้ศึกอสูร ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๖๑๓ ทหารพระพิศณุนั้น เปนพา นรเฮย | ||
+ | ขนเพชรเขี้ยวแก้วปรา กฎแจ้ง | ||
+ | ยามหาวหากเหนดา ราเด่น เดือนแฮ | ||
+ | ใช่เช่นเจ้าชู้แกล้ง อวดกล้ากลัวจริง ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๖๑๔ แสนงอนข้อนเถิดเจ้า ตามใจ | ||
+ | แต่อย่าวอนอ้อนไป ฟากฟ้า | ||
+ | พลางแผลงฤทธิเกรียงไกร เปนกระบี่ ขาวแฮ | ||
+ | รเห็จเหาะหาวโอษฐอ้า อร่ามด้วยเดือนดาว ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๖๑๕ สาวสวรรค์หวั่นหวีดป้อง ปิดภักตร์ | ||
+ | วายุบุตรปลอบนงลักษณ์ แนบข้าง | ||
+ | เชิญค้านทหารจักร กฤษณผิด ไฉนแม่ | ||
+ | ต้องอย่างรางวัลบ้าง ก่อนเมื้อเมืองบน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๖๑๖ ทราบแล้วเจ้าเลิสล้ำ ฤทธิรงค์ | ||
+ | เหมือนว่าเมตตาจง ส่งข้า | ||
+ | หน่วงหนักพวักพะวง ไยป่วย การนา | ||
+ | ราชกิจจะติดช้า เช่นนี้ดีไฉน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๖๑๗ จักไปประยุทธด้วย ไพรี | ||
+ | ข้องบ่วงห่วงมารศรี สุดเปลื้อง | ||
+ | บิดเบือนเงื่อนเทวี หน่วงราช การแฮ | ||
+ | นงลักษณอย่ายักเยื้อง หย่อนให้สมหวัง ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๖๑๘ พลางตระโบมโลมลูบเกี้ยว กอดผสาน | ||
+ | สองสบสุดศุขสราญ ร่วมรู้ | ||
+ | ลูกลมลเลิงลาน ลืมเหนื่อย | ||
+ | นางพะวงหลงชู้ ชื่นล้ำลืมสวรรค์ ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
+ | ===แผ่นที่ ๓๗๕ – พระราชนิพนธ์=== | ||
+ | <tpoem> | ||
+ | ๒๖๑๙ เสร็จสองสมสวาศแล้ว พานร ถามแฮ | ||
+ | นางแนะทางกำธร ที่เร้น | ||
+ | สองกิจต่างทางจร จำแยก สองแฮ | ||
+ | สองวิตกอกเต้น จากถ้ำดำเนิน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๖๒๐ ถึงแท่นปากถ้ำทอด ทรวงอา ไลยนอ | ||
+ | สองเลือกปลิดมาลา แลกให้ | ||
+ | พานรร่ำพรรณนา ขอโทษ ทัณฑ์นอ | ||
+ | นางชอ้อนวอนไหว้ ผิดพลั้งขอษมา ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๖๒๑ สองสั่งสองโศกส้วม สอดกัน แสงแฮ | ||
+ | กลับคิดราชกิจพลัน ข่มสร้อย | ||
+ | จงจัดพัตรกระสัน สนิทแน่น แฟ้นนา | ||
+ | ช้อนเชิดอนุชน้อย คว่างขึ้นหาวหาย ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๖๒๒ เสร็จส่งนงลักษณแล้ว พานร | ||
+ | แสดงเดชเดินอัมพร ผาดผ้าย | ||
+ | ดลแดนสิทันดร ดูสมุทร เหนแฮ | ||
+ | ฟองใหญ่ไปเคลื่อนย้าย ที่ยั้งยลฉงน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๖๒๓ แปลงตนโตเติบแม้น พรหมมาน | ||
+ | โจมจับฟองชลธาร แหวกพ้อง | ||
+ | ไพรีรากษษทยาน เข้ายุทธ แย้งแฮ | ||
+ | ดำโดดโลดกลางท้อง สมุทแม้นจักรผัน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๖๒๔ ชลธานฉานฉ่าครื้น โครมดัง | ||
+ | ขุนวิรุณจำบัง ฟาดต้อง | ||
+ | ลูกลมจ่อมจมยัง พื้นภาค สมุทแฮ | ||
+ | ผลันผลุดผุดขึ้นพ้อง ราพรื้อรำบาน ฯ | ||
+ | |||
+ | |||
+ | ๒๖๒๕ หณุมานหาญหักยื้อ คทา ราพเอย | ||
+ | มารสะบัดพลัดมือมา เพลี่ยงพลั้ง | ||
+ | กระบีตีอสุรสา หัสบอบ ช้ำแฮ | ||
+ | สุดเจบสุดจะยั้ง อยู่ต้านทานกร ฯ | ||
+ | </tpoem> | ||
===แผ่นที่ ๓๗๖ – พระราชนิพนธ์=== | ===แผ่นที่ ๓๗๖ – พระราชนิพนธ์=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
แถว 44: | แถว 174: | ||
จึงประทับเทพไพชยันต์ ยังพลับ พลาเฮย | จึงประทับเทพไพชยันต์ ยังพลับ พลาเฮย | ||
พระเสดจโดยเกยแก้ว สู่ห้องทองผธม ฯ | พระเสดจโดยเกยแก้ว สู่ห้องทองผธม ฯ | ||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
- | |||
</tpoem> | </tpoem> |
รุ่นปัจจุบันของ 14:06, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
หนุมานจับวิรุญจำบังได้แล้วฆ่าตาย เอาศีรษะถวายพระราม
แผ่นที่ ๓๗๓ – พระราชนิพนธ์
๒๖๐๕ บุตรพระพายชายเนตรค้น | ในคู หาเฮย | ||
ยลอนงค์หนึ่งดู | เพริศพริ้ม | ||
งามเลิศเฉิดโฉมตรู | ตาติด ใจแฮ | ||
หวามวาบปลาบอกปิ้ม | ป่วนปลื้มลืมตน ฯ | ||
๑๖๐๖ ลัดแลงแฝงหลืบถ้ำ | ถึงนาง | ||
นั่งชิดสะกิดพลาง | พร่ำพร้อง | ||
ไฉนจึ่งนุชเนากลาง | ป่าเปลี่ยว ฉะนี้นา | ||
บุญส่งคงคู่น้อง | เพื่อนเจ้าเนาไศล ฯ | ||
๒๖๐๗ วานรินทร์ร้องหวีดว้า | หวั่นใจ | ||
สทกสเทิ้นหฤไทย | ถดลี้ | ||
ใครหนออาจมาใน | ไพรแต่ เดียวฤๅ | ||
แม่ตอบจะเซ้าซี้ | จึ่งแสร้งสนองคำ ฯ | ||
๒๖๐๘ ตัวข้าข้าบาทเจ้า | โลกา | ||
มีผิดท่านสาปมา | สถิตยถ้ำ | ||
ทราบเรื่องเร่งเรวคลา | ไคลจาก เราแฮ | ||
หน่วงหนักจักพลอยซ้ำ | ผิดต้องพานตน ฯ | ||
๒๖๐๙ อนิจจาอ้าอกต้อง | กรรมกรณ์ | ||
บอกพี่พอทราบสมร | อย่าป้อง | ||
เยียไฉนเมื่อใดอร | จักสุด สาปนา | ||
เผื่อพี่พอช่วยน้อง | มากน้อยตามแรง ฯ | ||
๒๖๑๐ โทษข้าถ้าได้พบ | หณุมาน | ||
ทหารเอกพระอวตาร | จักเปลื้อง | ||
เท่านี้และนิ่งนาน | เจียวนุช พี่เอย | ||
ก่นแต่แกล้งยักเยื้อง | อยู่ให้ป่วยการ ฯ | ||
๒๖๑๑ หณุมานคือพี่แล้ว | โฉมเฉลา | ||
จักช่วยส่งนงเยาว์ | ยาตรฟ้า | ||
ไมตรีพี่ฝากเสา | วลักษณ์รับ เรียมฤๅ | ||
ฉวยสไบไขว่คว้า | ขยับต้องลองใจ ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๗๔ – พระราชนิพนธ์
๒๖๑๒ ไฮ้อไรไขว่คว้าใช่ | ควรเคย | ||
ยินเล่ากลับมาเฉลย | ลักเค้า | ||
ทราบอยู่อย่าลวงเลย | เหลือสด นักพ่อ | ||
ไป่เชื่อชายเช่นเจ้า | จักสู้ศึกอสูร ฯ | ||
๒๖๑๓ ทหารพระพิศณุนั้น | เปนพา นรเฮย | ||
ขนเพชรเขี้ยวแก้วปรา | กฎแจ้ง | ||
ยามหาวหากเหนดา | ราเด่น เดือนแฮ | ||
ใช่เช่นเจ้าชู้แกล้ง | อวดกล้ากลัวจริง ฯ | ||
๒๖๑๔ แสนงอนข้อนเถิดเจ้า | ตามใจ | ||
แต่อย่าวอนอ้อนไป | ฟากฟ้า | ||
พลางแผลงฤทธิเกรียงไกร | เปนกระบี่ ขาวแฮ | ||
รเห็จเหาะหาวโอษฐอ้า | อร่ามด้วยเดือนดาว ฯ | ||
๒๖๑๕ สาวสวรรค์หวั่นหวีดป้อง | ปิดภักตร์ | ||
วายุบุตรปลอบนงลักษณ์ | แนบข้าง | ||
เชิญค้านทหารจักร | กฤษณผิด ไฉนแม่ | ||
ต้องอย่างรางวัลบ้าง | ก่อนเมื้อเมืองบน ฯ | ||
๒๖๑๖ ทราบแล้วเจ้าเลิสล้ำ | ฤทธิรงค์ | ||
เหมือนว่าเมตตาจง | ส่งข้า | ||
หน่วงหนักพวักพะวง | ไยป่วย การนา | ||
ราชกิจจะติดช้า | เช่นนี้ดีไฉน ฯ | ||
๒๖๑๗ จักไปประยุทธด้วย | ไพรี | ||
ข้องบ่วงห่วงมารศรี | สุดเปลื้อง | ||
บิดเบือนเงื่อนเทวี | หน่วงราช การแฮ | ||
นงลักษณอย่ายักเยื้อง | หย่อนให้สมหวัง ฯ | ||
๒๖๑๘ พลางตระโบมโลมลูบเกี้ยว | กอดผสาน | ||
สองสบสุดศุขสราญ | ร่วมรู้ | ||
ลูกลมลเลิงลาน | ลืมเหนื่อย | ||
นางพะวงหลงชู้ | ชื่นล้ำลืมสวรรค์ ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๗๕ – พระราชนิพนธ์
๒๖๑๙ เสร็จสองสมสวาศแล้ว | พานร ถามแฮ | ||
นางแนะทางกำธร | ที่เร้น | ||
สองกิจต่างทางจร | จำแยก สองแฮ | ||
สองวิตกอกเต้น | จากถ้ำดำเนิน ฯ | ||
๒๖๒๐ ถึงแท่นปากถ้ำทอด | ทรวงอา ไลยนอ | ||
สองเลือกปลิดมาลา | แลกให้ | ||
พานรร่ำพรรณนา | ขอโทษ ทัณฑ์นอ | ||
นางชอ้อนวอนไหว้ | ผิดพลั้งขอษมา ฯ | ||
๒๖๒๑ สองสั่งสองโศกส้วม | สอดกัน แสงแฮ | ||
กลับคิดราชกิจพลัน | ข่มสร้อย | ||
จงจัดพัตรกระสัน | สนิทแน่น แฟ้นนา | ||
ช้อนเชิดอนุชน้อย | คว่างขึ้นหาวหาย ฯ | ||
๒๖๒๒ เสร็จส่งนงลักษณแล้ว | พานร | ||
แสดงเดชเดินอัมพร | ผาดผ้าย | ||
ดลแดนสิทันดร | ดูสมุทร เหนแฮ | ||
ฟองใหญ่ไปเคลื่อนย้าย | ที่ยั้งยลฉงน ฯ | ||
๒๖๒๓ แปลงตนโตเติบแม้น | พรหมมาน | ||
โจมจับฟองชลธาร | แหวกพ้อง | ||
ไพรีรากษษทยาน | เข้ายุทธ แย้งแฮ | ||
ดำโดดโลดกลางท้อง | สมุทแม้นจักรผัน ฯ | ||
๒๖๒๔ ชลธานฉานฉ่าครื้น | โครมดัง | ||
ขุนวิรุณจำบัง | ฟาดต้อง | ||
ลูกลมจ่อมจมยัง | พื้นภาค สมุทแฮ | ||
ผลันผลุดผุดขึ้นพ้อง | ราพรื้อรำบาน ฯ | ||
๒๖๒๕ หณุมานหาญหักยื้อ | คทา ราพเอย | ||
มารสะบัดพลัดมือมา | เพลี่ยงพลั้ง | ||
กระบีตีอสุรสา | หัสบอบ ช้ำแฮ | ||
สุดเจบสุดจะยั้ง | อยู่ต้านทานกร ฯ | ||
แผ่นที่ ๓๗๖ – พระราชนิพนธ์
๒๖๒๖ กำธรถาแถกน้ำ | ดำคึง | ||
ดลภาคพื้นรำพึง | จะส้อน | ||
ร่ายเวทวิเศศขึง | ขัดสมาธิ มั่นแฮ | ||
น้ำรอบแต่ยังร้อน | เหตุเร้นมฤตยู ฯ | ||
๒๖๒๗ หณุมานเมิลยักษลี้ | หลบหาย | ||
ร่ายเวทวิเศศกลาย | กลับให้ | ||
หางยาวนับโยชน์ขยาย | หยั่งสมุท | ||
วงรอบอสุเรศไว้ | หว่างห้องขนดหาง ฯ | ||
๒๖๒๘ รึงรัดกรหวัดได้ | ตนมาร | ||
ฉุดกระชากจากธาร | ถีบซ้ำ | ||
เหยียบกายจิกเกษทยาน | ยืนหยัด | ||
ฉวยชักตรีเพชรห้ำ | หั่นเหล้าขาดรอน ฯ | ||
๒๖๒๙ เสร็จการผลาญราพเสี้ยน | ศึกไกษย | ||
ขุนกระบี่ดีใจ | จิกเกล้า | ||
พาเหาะรเห็จไป | โดยด่วน | ||
ถึงทัพคำนับเฝ้า | เทิดเกล้ามารถวาย ฯ | ||
๒๖๓๐ ปางพระหริรักษยั้ง | สนามรณ | ||
บัดเร่งรูปภาพยนต์ | ยอบล้ม | ||
กลายเปนพักตโพกรคน | เคียงหอก เหนแฮ | ||
เหลือบพบพายุบุตรก้ม | เกษเฝ้ากลางสนาม ฯ | ||
๒๖๓๑ ตรัสถามความทราบเบื้อง | บาทบงสุ์ สิ้นแฮ | ||
ชมชอบหณุมานยง | ยิ่งแกล้ว | ||
ชี้ได้อย่งใจจง | จุดชอบ เขาแฮ | ||
พาลักษณลิกขิตแล้ว | สั่งผ้ายพลไกร ฯ | ||
๒๖๓๒ นายทัพรับสั่งแล้ว | สั่งกัน | ||
เรวเร่งขับพลขันธ์ | กลับแคล้ว | ||
จึงประทับเทพไพชยันต์ | ยังพลับ พลาเฮย | ||
พระเสดจโดยเกยแก้ว | สู่ห้องทองผธม ฯ | ||