โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๗๘

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …')
(อินทรชิตตัดหัวสุขาจาร เพื่อลวงพระราม)
 
แถว 2: แถว 2:
==อินทรชิตตัดหัวสุขาจาร เพื่อลวงพระราม==
==อินทรชิตตัดหัวสุขาจาร เพื่อลวงพระราม==
 +
 +
===แผ่นที่ ๓๐๙ – ขุนวิสูตรเสนี===
 +
<tpoem>
 +
๒๑๕๗ ปางองค์วรนารถเจ้า  จักรกฤษณ
 +
จากอนุชอนาถจิตร  เจบร้อน
 +
ยินโห่ประจากมิตร  ถามพิเภก ทูลแฮ
 +
สั่งพระลักษณ์ออกต้อน  ต่อด้วยศัตรู ฯ
 +
 +
 +
๒๑๘๕ ซ้ำสั่งบุตรสุรยให้  จัดพหล หาญแฮ
 +
สุครีพตรวจเตรียมพล  เก่งกล้า
 +
จัดรถทิพยเคยรณ  รอญราพ
 +
เทียมอมรแมนม้า  เทียบแก้วเกยไชย ฯ
 +
 +
 +
๒๑๕๙ พระลักษณแค้นใคร่แก้  การรอญ
 +
ทรงเครื่องยุทธ์วราภรณ์  เพชร์แพร้าว
 +
ตามจับพรหมมาศศร  ประสิทธิส่ง ให้แฮ
 +
พระลักษณคำนับรับแล้ว  รีบขึ้นเกยพลัน ฯ
 +
 +
 +
๒๑๖๐ เสด็จทรงราชรถแก้ว  โกสินทร์
 +
พวกหมู่พานรินทร์  รอบล้อม
 +
ทัพน่ากระบี่ขีดขิน  แขงศึก
 +
พลังพิไชยชมพูพร้อม  พรั่งล้วนลิงหาญ ฯ
 +
 +
 +
๒๑๖๑ ได้ฤกษโหรลั่นฆ้อง  อวยไชย
 +
ยามพวานเทิธชไคล  คลาศเต้า
 +
พสุธาสะเทือนไหว  ทวีบหวั่น
 +
พลพวกพานรเร้า  ร่าร้องคำราม ฯ
 +
 +
 +
๒๑๖๒ เพียบพลพานเรศร้าย  เริงรณ
 +
แดดอับอากาศบน  บดกลุ้ม
 +
เมฆเกลื่อนพระสุริยน  ธการทั่ว ทิศแฮ
 +
แลตลบผลลีคลุ้ม  ทั่วด้าวแดนพนม ฯ
 +
 +
 +
๒๑๖๓ เดินพลอเนกล้น  หลายสมุท
 +
ถึงสมรภูมหยุด  ทัพยั้ง
 +
วานรอัดแออุต  ตลุดเอิก เกริกนา
 +
เหนแทตยชุมทัพตั้ง  ค่ายเต้นตบมือ ฯ
 +
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๓๑๐ – ขุนวิสูตรเสนี===
 +
<tpoem>
 +
๒๑๖๔ อินทรชิตออกต่อตั้ง  กลางสนาม
 +
ร้องว่าแน่น้องราม  เร่งรู้
 +
ทำศึกเพื่อหญิงงาม  เดียวแย่ง ไยเฮย
 +
กลแต่จักชิงชู้  เช่นนี้ควรขนาง ฯ
 +
 +
 +
๒๑๖๕ เสียตนพลไพร่ช้าง  อัศดร
 +
ควรระงับการรอญ  เร่งท้อ
 +
สีดารูปสวยสมร  เมียพี่ เองเอย
 +
เราจะคืนให้น้อ  รับเน้ออย่าขนาง ฯ
 +
 +
 +
๒๑๖๖ พระลักษณตอบพจน์เฮ้ย  อินทรชิต
 +
ตัวรักษชีพิตรคิด  โอบอ้อม
 +
เรานึกก็ขอบจิตร  ฃุนราพ
 +
เรวเร่งนำอรน้อม  นบไท้ทูลถวาย ฯ
 +
 +
 +
๒๑๖๗ อินทรชิตตอบว่าแฮ้  พระลักษณ
 +
เองอาจอวดหาญหัก  ฮึกแท้
 +
เราหน่อกระษัตริยศักดิ์  ทำศึก
 +
ยังไป่สุดฤทธิแพ้  จักได้ไปยอม ฯ
 +
 +
 +
๒๑๖๘ เองอวดมหิทธิห้าว  อหังการ
 +
ควรแต่ล้างสีดาลาญ  ชีพม้วย
 +
ศพซากจักประทาน  เองเร่ง
 +
ฉุดสุกขาจารด้วย  ดุเงื้อแสงขรรค์ ฯ
 +
 +
 +
๒๑๖๙ นางแปลงแกล้งหวีดร้อง  หวาดผวา
 +
เสกแซ่งแต่งมฤษา  ใส่ไคล้
 +
พ่อเอยพ่อลักษณปรา  นีพี่
 +
เหตุที่ก่อศึกให้  พี่ต้องจำตาย ฯ
 +
 +
 +
๒๑๗๐ อ้าพระอนุชเจ้า  จงทูล
 +
พี่จักลาลับสูญ  ชีพแล้ว
 +
จงพระอย่าเพ็ญพูน  ทุกข์เทวศ
 +
เชิญกลับนคเรศแคล้ว  คลาศพ้นอรีไภย ฯ
 +
</tpoem>
===แผ่นที่ ๓๑๑ – ขุนวิสูตรเสนี===
===แผ่นที่ ๓๑๑ – ขุนวิสูตรเสนี===
<tpoem>
<tpoem>

รุ่นปัจจุบันของ 13:56, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

อินทรชิตตัดหัวสุขาจาร เพื่อลวงพระราม

แผ่นที่ ๓๐๙ – ขุนวิสูตรเสนี

๒๑๕๗ ปางองค์วรนารถเจ้าจักรกฤษณ
จากอนุชอนาถจิตรเจบร้อน
ยินโห่ประจากมิตรถามพิเภก ทูลแฮ
สั่งพระลักษณ์ออกต้อนต่อด้วยศัตรู ฯ
๒๑๘๕ ซ้ำสั่งบุตรสุรยให้จัดพหล หาญแฮ
สุครีพตรวจเตรียมพลเก่งกล้า
จัดรถทิพยเคยรณรอญราพ
เทียมอมรแมนม้าเทียบแก้วเกยไชย ฯ
๒๑๕๙ พระลักษณแค้นใคร่แก้การรอญ
ทรงเครื่องยุทธ์วราภรณ์เพชร์แพร้าว
ตามจับพรหมมาศศรประสิทธิส่ง ให้แฮ
พระลักษณคำนับรับแล้วรีบขึ้นเกยพลัน ฯ
๒๑๖๐ เสด็จทรงราชรถแก้วโกสินทร์
พวกหมู่พานรินทร์รอบล้อม
ทัพน่ากระบี่ขีดขินแขงศึก
พลังพิไชยชมพูพร้อมพรั่งล้วนลิงหาญ ฯ
๒๑๖๑ ได้ฤกษโหรลั่นฆ้องอวยไชย
ยามพวานเทิธชไคลคลาศเต้า
พสุธาสะเทือนไหวทวีบหวั่น
พลพวกพานรเร้าร่าร้องคำราม ฯ
๒๑๖๒ เพียบพลพานเรศร้ายเริงรณ
แดดอับอากาศบนบดกลุ้ม
เมฆเกลื่อนพระสุริยนธการทั่ว ทิศแฮ
แลตลบผลลีคลุ้มทั่วด้าวแดนพนม ฯ
๒๑๖๓ เดินพลอเนกล้นหลายสมุท
ถึงสมรภูมหยุดทัพยั้ง
วานรอัดแออุตตลุดเอิก เกริกนา
เหนแทตยชุมทัพตั้งค่ายเต้นตบมือ ฯ
             

แผ่นที่ ๓๑๐ – ขุนวิสูตรเสนี

๒๑๖๔ อินทรชิตออกต่อตั้งกลางสนาม
ร้องว่าแน่น้องรามเร่งรู้
ทำศึกเพื่อหญิงงามเดียวแย่ง ไยเฮย
กลแต่จักชิงชู้เช่นนี้ควรขนาง ฯ
๒๑๖๕ เสียตนพลไพร่ช้างอัศดร
ควรระงับการรอญเร่งท้อ
สีดารูปสวยสมรเมียพี่ เองเอย
เราจะคืนให้น้อรับเน้ออย่าขนาง ฯ
๒๑๖๖ พระลักษณตอบพจน์เฮ้ยอินทรชิต
ตัวรักษชีพิตรคิดโอบอ้อม
เรานึกก็ขอบจิตรฃุนราพ
เรวเร่งนำอรน้อมนบไท้ทูลถวาย ฯ
๒๑๖๗ อินทรชิตตอบว่าแฮ้พระลักษณ
เองอาจอวดหาญหักฮึกแท้
เราหน่อกระษัตริยศักดิ์ทำศึก
ยังไป่สุดฤทธิแพ้จักได้ไปยอม ฯ
๒๑๖๘ เองอวดมหิทธิห้าวอหังการ
ควรแต่ล้างสีดาลาญชีพม้วย
ศพซากจักประทานเองเร่ง
ฉุดสุกขาจารด้วยดุเงื้อแสงขรรค์ ฯ
๒๑๖๙ นางแปลงแกล้งหวีดร้องหวาดผวา
เสกแซ่งแต่งมฤษาใส่ไคล้
พ่อเอยพ่อลักษณปรานีพี่
เหตุที่ก่อศึกให้พี่ต้องจำตาย ฯ
๒๑๗๐ อ้าพระอนุชเจ้าจงทูล
พี่จักลาลับสูญชีพแล้ว
จงพระอย่าเพ็ญพูนทุกข์เทวศ
เชิญกลับนคเรศแคล้วคลาศพ้นอรีไภย ฯ
             

แผ่นที่ ๓๑๑ – ขุนวิสูตรเสนี

๒๑๗๑ พระลักษณบรู้เท่าถึงกล
หวาดว่าจริงสุดจนอกอั้น
จับศรพาดสายฉงนชงักเงือด อยู่แฮ
ชลเนตรนึกจักกลั้นกลับย้อยอย่างเผลียง ฯ
๒๑๗๒ วายุบุตรองคตทห้าวเหิมฮึก โกรธแฮ
สุครีพพลลิงคึกเข่นเขี้ยว
ดูดุจจักโจมสอึกยุดแย่ง นางนา
ฮึดฮัดกัดกรามเกรี้ยวข่วนแก้มเกาคาง ฯ
๒๑๗๓ นางสอื้นโอฐสั่งซ้ำฤๅหยุด
อินทรชิตจิกเกษฉุดลากซั้น
ขรรคฟาดขาดฅอปุดชูเหวี่ยง ไปแฮ
แล้วก็ตบหัดถ์ครั้นเสร็จแกล้งกล่าวกล ฯ
๒๑๗๔ เหวยมนุษยจักนั่งรั้งรอไฉน
จงเร่งรับศีระไปอย่าช้า
จำไป่ท้อถากท้าหยาบเย้าทีหยาม ฯ
๒๑๗๕ เหวยเองมัวมั่วพ้องพลสวา
มาก่อนกวนลงกาดั่งนี้
มาจักแย่งอยุทธยาจับญาติ นายนอ
พลางเลิกพยุหลี้ลาศขึ้นเวหน ฯ
๒๑๗๖ พระลักษณหลงเล่หท้อหฤไทย
ทุกขว่าจริงเจบในอุระร้อน
รางอาบอสุชลไหลเลยเลิก พหลแฮ
คืนสู่พลับพลาสท้อนเทวศเศร้าสงสาร ฯ
๒๑๗๗ ถึงถวายคำนับก้มกำศรด
กรกอดบาทบงกชท่านไท้
สอื้นอักอุระรันทศทูลเหตุ สิ้นแฮ
             

แผ่นที่ ๓๑๒ – ขุนวิสูตรเสนี

๒๑๗๘ สอื้นร่ำกำศรดเศร้าแสนศัลย โศกเอย
ชลเนตรอเนกนันต์เนื่องย้อย
อ้าองค์เพื่อนยากจรัลแรมเถื่อน
ฤๅมละเรียมลห้อยแม่เมื้อเมืองสวรรค์ ฯ
๒๑๗๙ หักโศกสีหนาทอื้นโองการ
พิเภกปรีชาชาญยิ่งผู้
อินทรชิตมันประหารพระอนุช ฤๅนา
จงจับยามให้รู้เหตุร้ายดีไฉน ฯ
๒๑๘๐ ไนยหนึ่งลาศเลิกลี้พลมูล มากเฮย
โดยพิฆัมพรยูรยาตรฟ้า
ปองยุทธแย่งมไหสูริยศรีอยุทธ ยาฤๅ
ฤๅว่าเลิกพลกล้ากลับแกล้งเปนกล ฯ
๒๑๘๑ พิเภกผู้เชี่ยวแท้ทางพยา กรเฮย
ทูลแด่องค์จักราร่มเกล้า
ว่าผู้ซึ่งมรณานั้นชาติ ชายพ่อ
ใช่พระอนุชอย่าศร้าสิ่งนี้เปนกล ฯ
๒๑๘๒ อนึ่งอินทรชิตแกล้งหลีกหนี ไปเอย
จักกอปการพิธีใหญ่แท้
นามกุมภนิยามีฤทธิเชี่ยว
แล้วจักมุ่งมาแก้ก่อร้ายรณรงค์ ฯ
๒๑๘๓ พระฟังสั่งบุตรไท้สุริยง
กับหณุมานองคตแกล้ว
สามสู่เร่งเรวตรงไปสอบ ดูแฮ
แม้นศพสำคัญแล้วอย่าช้ามาแถลง ฯ
๒๑๘๔ สามนายคำนับแล้วไปไว
ยังที่สมรภูมไชยห่อนช้า
พลศพอสุรประไลยแลเติบ โตแฮ
แล้วกลับทูลเจ้าหล้าดั่งได้ไปเหน ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว