โคลงภาพจิตรà¸à¸£à¸£à¸¡à¸à¸²à¸œà¸™à¸±à¸‡à¹€à¸£à¸·à¹ˆà¸à¸‡à¸£à¸²à¸¡à¹€à¸à¸µà¸¢à¸£à¸•à¸´à¹Œ ห้à¸à¸‡à¸—ี่ ๕à¹
จาก ตู้หนังสือเรือนไทย
(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …') |
(→พระรามให้องคตสื่อสาร ทหารไม่เปิดประตูเมือง องคตจึงพังประตูเข้าไป) |
||
| แถว 2: | แถว 2: | ||
==พระรามให้องคตสื่อสาร ทหารไม่เปิดประตูเมือง องคตจึงพังประตูเข้าไป== | ==พระรามให้องคตสื่อสาร ทหารไม่เปิดประตูเมือง องคตจึงพังประตูเข้าไป== | ||
| + | |||
===แผ่นที่ ๑๙๗ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นประจักษ์ศิลปาคม=== | ===แผ่นที่ ๑๙๗ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นประจักษ์ศิลปาคม=== | ||
<tpoem> | <tpoem> | ||
| แถว 173: | แถว 174: | ||
รีบกลับที่พลับพลา นบบาท สนองเฮย | รีบกลับที่พลับพลา นบบาท สนองเฮย | ||
พระสดับหฤไทยแผ้ว ตรัสซ้องสรเสริญ ฯ | พระสดับหฤไทยแผ้ว ตรัสซ้องสรเสริญ ฯ | ||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
| - | |||
</tpoem> | </tpoem> | ||
รุ่นปัจจุบันของ 13:18, 18 สิงหาคม 2552
สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป
เนื้อหา |
พระรามให้องคตสื่อสาร ทหารไม่เปิดประตูเมือง องคตจึงพังประตูเข้าไป
แผ่นที่ ๑๙๗ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นประจักษ์ศิลปาคม
| ๑๓๗๓ มหิศวรดำหรัสให้ | ปฤกษา | ||
| พานเรศรเสนา | ทุกผู้ | ||
| คือใครจักควรอา | ษาสื่อ สาสน์แฮ | ||
| สุครีพครั้นสดับรู้ | แห่งเบื้องบรรหาร ฯ | ||
| ๑๓๗๔ ทูลสารแด่ท่านไท้ | จักกรี | ||
| กระบี่องคตมี | ฤทธิกล้า | ||
| ควรเชิญราชสาสนศรี | เปนทูต ไปเฮย | ||
| ชูพระเกียรติเจ้าหล้า | สดวกได้โดยถวิล ฯ | ||
| ๑๓๗๕ พระปิ่นอยุทธเยศให้ | แต่งสา ราแฮ | ||
| สัตพะลีสมยา | นบไท้ | ||
| รีบลิฃิตเลฃา | ลงแผ่น ทองเอย | ||
| เชิญสถิตยพานสั่งให้ | บุตรท้าวพาลี ฯ | ||
| ๑๓๗๖ ขุนกระบี่รับแล้ว | เหาะตรง ไปเฮย | ||
| ถึงนิเวศนอสูรลง | หยุดยั้ง | ||
| นายทวารวิ่งวางวง | มาปิด ทวารแฮ | ||
| ลั่นเขื่อนลงสลักกั้ง | ห่อนให้ลิงจร ฯ | ||
| ๑๓๗๗ พานรองคตพร้อง | พจนา | ||
| ราชทูตถือสาสนมา | สู่ไท้ | ||
| ไยจึ่งหับทวารา | ไว้เหตุ ไฉนเฮย | ||
| เองจุ่งพลันเปิดให้ | สู่ท้าวแถลงการณ์ ฯ | ||
| ๑๓๗๘ นายทวารร้องให้ทูต | อยุดพัก ก่อนเฮย | ||
| ต่างรีบทูลทรงศักดิ์ | ราพร้าย | ||
| แถลงเหตุว่ารามลักษณ์ | แต่งทูต มานา | ||
| อคตนามผู้ผ้าย | พักซุ้มทวารวัง ฯ | ||
| ๑๓๗๙ อนุรฟังทูลเหตุแล้ว | ฤไทยวับ | ||
| เหงื่อตกซ่านซึมทรับ | เร่าร้อน | ||
| ฤทธิมันก็เปรียบกับ | ปิตุเรศ มันนา | ||
| จำจะเอาดีต้อน | ต่อให้หายพาล ฯ | ||
แผ่นที่ ๑๙๘ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นประจักษ์ศิลปาคม
| ๑๓๘๐ จึ่งขานสั่งหมู่เจ้า | พระกำนัล | ||
| สู่เร่งสู่จอมขวัญ | อย่าช้า | ||
| ให้แต่งโภชนอัน | เอมโอช | ||
| เลี้ยงลูกนางเหนื่อยล้า | อยู่ถ้าทวารวัง ฯ | ||
| ๑๓๘๑ มณโฑฟังฃ่าวแจ้ง | เจบอุ ราเฮย | ||
| อ้ายนี้มันมุทลุ | ใช่น้อย | ||
| จึ่งเทียบเครื่องลงสุ | พรรณภาชน์ | ||
| เลือกอนุชรูบแช่มช้อย | จัดศให้เชิญไป ฯ | ||
| ๑๓๘๒ จึ่งไขพจนเอื้อน | เสาวนี สั่งนา | ||
| เครื่องแม่แต่งอย่างดี | จัดให้ | ||
| เขาลารีบจรลี | มาที่ ทวารนา | ||
| ตั้งเครื่องเสรจกราบไหว้ | กระบี่แล้วทูลวอน ฯ | ||
| ๑๓๘๓ พานรว่าโภชน์กลั้ว | ยาพิศม์ | ||
| สนมนาฎตบอยตบิด | พร่ำพร้อง | ||
| องคตขุ่นเคืองจิตร | จับสารท แกว่งเฮย | ||
| กรีดกรีดหวีดวิ่งร้อง | รีบเข้าวังสฐาน ฯ | ||
| ๑๓๘๔ หลานอินทร์แผลงเดชเข้า | พังประตูนา | ||
| หมู่ยักษ์ห่อนรอพะ | ภักตรได้ | ||
| องคตรีบสู่พระ | โรงราช | ||
| แล่นโลดโดดยืนใกล้ | แท่นท้าวทศกรรฐ ฯ | ||
| ๑๓๘๕ พลันขดหางขึ้นนั่ง | ทำทรง | ||
| สูงแทบแท่นขององค์ | ราพร้าย | ||
| เราเป็นทูตพระพงษ | พิศณุ ท่านแฮ | ||
| พระโปรดให้เราผ้าย | สู่ท้าวแถลงสาร ฯ | ||
| ๑๓๘๖ ขุนมารไปนบท้าว | เสียดี ดีนา | ||
| ท่านจักรอดชีวี | แม่นหมั้น | ||
| ท่านจงส่งองค์สี | ดากลับ คืนแฮ | ||
| จักเลิกทัพคืนกั้น | เกษเกล้าอยุทธยา ฯ | ||
แผ่นที่ ๑๙๙ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นประจักษ์ศิลปาคม
| ๑๙๘๗ ราพนาสูรกริ้วโกรธ | คือไฟ | ||
| จึ่งว่าอ้ายจันไร | อยาบช้า | ||
| มึงมาแทบวังใน | ไยห่อน ประณตเฮย | ||
| เขาเวศรทุกชั้นฟ้า | ย่อมน้อมนบกู ฯ | ||
| ๑๓๘๘ ดูดู๋อ้ายยักษร้าย | เจรจา | ||
| กูมิใช่ทาษา | บ่ไหว้ | ||
| จงโอนเกษวันทนา | นบราช สาสน์แฮ | ||
| องคตอ่านลักษณให้ | ยักษสิ้นสุดสาสน์ ฯ | ||
| ๑๓๘๙ อวตารราเมศเจ้า | อยุทธยา | ||
| ถึงทศกรรฐลงกา | ผ่านเผ้า | ||
| จงส่งอนุชสีดา | คืนสู่ เรานา | ||
| แม้ไม่ส่งจักเข้า | รบร้าราญรอน ฯ | ||
| ๑๓๙๐ ดังศรเสียบโสตซ้อน | สอดใน ทรวงเฮย | ||
| ตอบว่านางอยู่ไพร | ป่ากว้าง | ||
| กูไปเที่ยวชมไศล | นางร่ำ วอนนา | ||
| นางบได้ออกอ้าง | บอกผู้สวามี ฯ | ||
| ๑๓๙๑ ขอดีๆ จักให้ | ดังประ สงค์เฮย | ||
| นี่กลับพูดเกะกะ | อวดกล้า | ||
| กูก็เกิดมานะ | บห่อน ให้นา | ||
| กูจักเตรียมคอยร้า | รบอ้ายเดียรฉาน ฯ | ||
| ๑๓๙๒ พวกพาลยกย่องล้วน | แต่ปด | ||
| เที่ยวหลบหนีพระพรต | ซ่อนเร้น | ||
| เชิญองค์พระทรงยศ | ไปรบ น้องนา | ||
| แล้วจึ่งกลับมาเต้น | ต่อด้วยมือมาร ฯ | ||
| ๑๓๙๓ ฟังสารจึ่งตอบถ้อย | พาที | ||
| อันทูตขรตรีเศียร | พวกนั้น | ||
| นตายไม่เพราะฝี | หัดถ์ราช ดอกฤๅ | ||
| เฮ้ยอย่าคิดหมายหมั้น | จักได้ไชยกู ฯ | ||
แผ่นที่ ๒๐๐ - พระเจ้าน้องยาเธอกรมหมื่นประจักษ์ศิลปาคม
| ๑๓๙๔ ดูมึงช่างอวดอ้าง | อภิปราย | ||
| อันยักษาสามนาย | นั่นนั้น | ||
| เป็นผู้อยู่แต่ปลาย | ขอบเฃตร | ||
| เองคิดเอาสั้นสั้น | อย่างนี้ดีไฉน ฯ | ||
| ๑๓๙๕ ช่างกระไรมายกทั้ง | สองมนุศย์ | ||
| เขาฆ่าพ่อมึงสุด | ชีพแล้ว | ||
| ยังมาช่วยกันอุด | หนุนรับ ใช้เฮย | ||
| ขืนรบคงไม่แคล้ว | ชีพม้วยปลดลง ฯ | ||
| ๑๓๙๖ องคตโต้ตอบด้วย | โกรธา | ||
| อันทูตขรกากะนา | นั่นไซ้ | ||
| ตรีเศียรใช่วงษา | เองดอก ฤๅพ่อ | ||
| เทเวศมนุศย์ได้ | ทราบทั้งโลกา ฯ | ||
| ๑๓๙๗ พ่อกูมึงว่านั้น | พระองค์ | ||
| ผลาญชีพให้ปลดปลง | ย่อมแจ้ง | ||
| แต่หากพระบิตุรงค์ | บอยาก อยู่เฮย | ||
| มึงหากมาว่าแกล้ง | กลั่นให้ได้อาย ฯ | ||
| ๑๓๙๘ จักขยายเล่าเล่นบ้าง | จงสดับ เทอญนา | ||
| บิตุเรศกูนั้นจับ | ยักษได้ | ||
| สิบเศียรอีกหัดถ์นับ | ได้ยี่ สิบเฮย | ||
| ข้าลากเล่นแล้วให้ | โภชนปั้นกันตาย ฯ | ||
| ๑๓๙๙ แสนอายคำกล่าวเย้ย | ไยไผ | ||
| จึ่งสั่งเสนาใน | สี่ถ้วน | ||
| ให้เข้าจับลิงไพร | เข่นฆ่า เสียเฮย | ||
| ต่างจับสาตราล้วน | เงือดเงื้อรุมณรงค์ ฯ | ||
| ๑๔๐๐ องคตจับทั้งสี่ | เสนา | ||
| ฆ่ามอดม้วยชีวา | หมดแล้ว | ||
| รีบกลับที่พลับพลา | นบบาท สนองเฮย | ||
| พระสดับหฤไทยแผ้ว | ตรัสซ้องสรเสริญ ฯ | ||
