โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๙

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …')
(พระรามพระลักษณ์นางสีดา พบกับฤษีสระภังค์)
 
(การแก้ไข 2 รุ่นระหว่างรุ่นที่เปรียบเทียบไม่แสดงผล)
แถว 2: แถว 2:
==พระรามพระลักษณ์นางสีดา พบกับฤษีสระภังค์==
==พระรามพระลักษณ์นางสีดา พบกับฤษีสระภังค์==
 +
 +
===แผ่นที่ ๗๓ – พระเทพกระวี===
 +
<tpoem>
 +
๕๐๕ ห้ากระษัตริยเสดจข้าม  เฉนียนชล
 +
ถึงฝั่งกับพวกพหล  คับขั้ง
 +
ชนนีเสด็จเนาบน  รถรีบ ยาตรแฮ
 +
ลุบริเวณชฎิลยั้ง  หยุดพ้องพลพฤนทร์ ฯ
 +
 +
 +
๕๐๖ ทัพขั้งนอกเฃตรด้าว  กุฎี
 +
พระพรตเชิญชนนี  เสด็จเต้า
 +
สองดาบศนำวิถี  สี่กษัตริย์ จรแฮ
 +
ถึงถิ่นภารทวราชเข้า  นบน้อมนักธรรม์ ฯ
 +
 +
 +
๕๐๗ นักพรตถามว่าไท้  ราชถวัลย์
 +
ไฉนผนวชละขอบขันธ์  เฃตรกว้าง
 +
พระพรตบอกสิ้นสรรพ์  เหตุกลับ ถามแฮ
 +
ทราบถิ่นโปรดแนะบ้าง  ท่านแจ้งเธอครวญ ฯ
 +
 +
 +
๕๐๘ ดาบศเหนพระเศร้า  สงสาร
 +
ทูลว่าจะพาหลาน  สู่ไท้
 +
ชวนสองพระอาทิตย์  นำกษัตริย์ ไปเฮย
 +
ถึงกุฎิ์ชฎิลต่างไหว้  กฤษณ์ยั้งไหนถาม ฯ
 +
 +
 +
๕๐๙ สรภังค์ดาบศแจ้ง  จริงไข
 +
สามกษัตริย์เนาเฃตรไศล  พนัศด้าว
 +
นามสัตกูฎเชิญไป  ตาจัก นำเฮย
 +
นักพรตสี่นำท้าว  เสด็จเข้าไพรเขียว ฯ
 +
 +
 +
๕๑๐ พวกดาบศอยู่เบื้อง  เชิงคิรี
 +
เหนหมู่พหลหวาดหนี  วุ่นว้า
 +
ส่วนพระลักษณ์เสดจลี  ลาศเสาะ ผลแฮ
 +
ยลพระพรตยกพยุหกล้า  คิดแค้นปลองศิลป์ ฯ
 +
 +
 +
๕๑๑ ปางงพระรามสดับก้อง  โกลา หลแฮ
 +
ตระหนักศรอนุชา  รีบเค้า
 +
ตรัสถามทราบกิจจา  ตามเหตุ ทูลเฮย
 +
ปรามพระลักษณ์อยุดเข้า  กุฎิ์ทั้งสององค์
 +
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๗๔ – พระเทพกระวี===
===แผ่นที่ ๗๔ – พระเทพกระวี===
<tpoem>
<tpoem>
แถว 87: แถว 132:
มีสวนปลูกพวาสุวรรณ  พฤกษหนึ่ง ปลาตพ่อ
มีสวนปลูกพวาสุวรรณ  พฤกษหนึ่ง ปลาตพ่อ
กำชับบ่าวอสุรถ้า  สัตวล้ำแดนกุม ฯ
กำชับบ่าวอสุรถ้า  สัตวล้ำแดนกุม ฯ
 +
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๗๖ – พระเทพกระวี===
 +
<tpoem>
 +
๕๒๖ สั่งเสร็จเหจเหาะขึ้น  คัคณานต์
 +
แผลงฤทธิบังสุริยฉาน  มืดฟ้า
 +
ดลไตรทศเทวสฐาน  หยอกสุ รางค์เฮย
 +
เหนเครื่องประดับคว้า  แย่งได้กลับแดน ฯ
 +
 +
 +
๕๒๗ ปางพระรามกับด้วย  อนุชา ธิราชแฮ
 +
อรรคเรศองค์สีดา  พรตสร้าง
 +
หฤไทยขุ่นทรงอา  ไลยพระ ชนกเอย
 +
จึ่งเสดจมายังข้าง  นัคไหว้ลาชฎิล ฯ
 +
 +
 +
๕๒๘ ฝ่ายดาบศใหญ่น้อย  ฟังคำ ลาแฮ
 +
ในจิตรอาไลยกำ  สรดไห้
 +
อวยพรเสรจพระดำ  เนินจาก ไศลเฮย
 +
ถึงกุฎอิสิทธิ์หนึ่งไท้  เสด็จเข้าวันทา ฯ
 +
 +
 +
๕๒๙ เหนดาบศอยู่ด้วย  นางชฎิล
 +
แคลจิตรถามนามมุนินท์  เผ่าพ้อง
 +
นักพรตตอบตามระบิล  สุทัศชื่อ กษัตริย์พ่อ
 +
กลับซักพระพี่น้อง  อีกทั้งอนงค์ไฉน ฯ
 +
 +
 +
๕๓๐ พระฟังถามจึ่งแจ้ง  เสรจความ หลังนา
 +
นักสิทธิชวนอยู่ตาม  รักท้าว
 +
เธอตอบว่าใกล้คาม  เฃตรอยุธ ยาพ่อ
 +
ขอกราบลาไปด้าว  ถิ่นให้ไกลนคร ฯ
 +
 +
 +
๕๓๑ ดาบศสุดขัดได้  อวยพร
 +
จงปัจจามิตรหยอน  พ่ายแพ้
 +
นางชฎิลกับบังอร  อรรคเรศ เสน่ห์แฮ
 +
สรวมสวัสดิทุกขเว้นแท้น  เสรดจแล้วเธอลา ฯ
 +
 +
 +
๕๓๒ สามกระษัตริย์จากพ้น  อาศรม สุทัศแฮ
 +
ลุฝั่งชลพักชม  ร่มไม้
 +
จักข้ามนึกปรารมภ์  เรือขัด สนนา
 +
รุกขเทพยนิมิตรเรือให้  เสดจข้ามคงคา ฯ
</tpoem>
</tpoem>

รุ่นปัจจุบันของ 10:04, 18 สิงหาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

พระรามพระลักษณ์นางสีดา พบกับฤษีสระภังค์

แผ่นที่ ๗๓ – พระเทพกระวี

๕๐๕ ห้ากระษัตริยเสดจข้ามเฉนียนชล
ถึงฝั่งกับพวกพหลคับขั้ง
ชนนีเสด็จเนาบนรถรีบ ยาตรแฮ
ลุบริเวณชฎิลยั้งหยุดพ้องพลพฤนทร์ ฯ
๕๐๖ ทัพขั้งนอกเฃตรด้าวกุฎี
พระพรตเชิญชนนีเสด็จเต้า
สองดาบศนำวิถีสี่กษัตริย์ จรแฮ
ถึงถิ่นภารทวราชเข้านบน้อมนักธรรม์ ฯ
๕๐๗ นักพรตถามว่าไท้ราชถวัลย์
ไฉนผนวชละขอบขันธ์เฃตรกว้าง
พระพรตบอกสิ้นสรรพ์เหตุกลับ ถามแฮ
ทราบถิ่นโปรดแนะบ้างท่านแจ้งเธอครวญ ฯ
๕๐๘ ดาบศเหนพระเศร้าสงสาร
ทูลว่าจะพาหลานสู่ไท้
ชวนสองพระอาทิตย์นำกษัตริย์ ไปเฮย
ถึงกุฎิ์ชฎิลต่างไหว้กฤษณ์ยั้งไหนถาม ฯ
๕๐๙ สรภังค์ดาบศแจ้งจริงไข
สามกษัตริย์เนาเฃตรไศลพนัศด้าว
นามสัตกูฎเชิญไปตาจัก นำเฮย
นักพรตสี่นำท้าวเสด็จเข้าไพรเขียว ฯ
๕๑๐ พวกดาบศอยู่เบื้องเชิงคิรี
เหนหมู่พหลหวาดหนีวุ่นว้า
ส่วนพระลักษณ์เสดจลีลาศเสาะ ผลแฮ
ยลพระพรตยกพยุหกล้าคิดแค้นปลองศิลป์ ฯ
๕๑๑ ปางงพระรามสดับก้องโกลา หลแฮ
ตระหนักศรอนุชารีบเค้า
ตรัสถามทราบกิจจาตามเหตุ ทูลเฮย
ปรามพระลักษณ์อยุดเข้ากุฎิ์ทั้งสององค์
             

แผ่นที่ ๗๔ – พระเทพกระวี

๕๑๒ สรภังค์ดาบศทั้งสามมุนี
นำเสดจดลกุฎีกฤษณไท้
พักพลร่มเฌอคิรีนอกเฃตร
กษัตริย์สี่เสดจใกล้วิศณุแล้วโศกศัลย์ ฯ
๕๑๓ พระรามยลอนุชเศร้ากำสรด
เกรงกนิฐชีพจักปลดกอดไว้
ห้ากษัตริย์ต่างรันทดครวญค่ำ
คลายโศกถามถึงไท้ชนกเศร้าฤๅเกษม ฯ
๕๑๔ พระพรตทูลแต่ต้นจนจบ ความแฮ
บิตเรศโศกปรารภเชษฐเจ้า
จากเวียงพระโศกสยบจนชีพ ดับแฮ
สามกษัตริย์ทราบโศกเศร้าขัติยห้าวิสัญญี ฯ
๕๑๕ สุมันตันเหนรีบเฝ้าพระชนนี ทูเฮย
ทราบเหตุจึ่งเสดจลีลาศเร้า
ถึงกลับโศกทเวศทวีสยบอีก กำนันแฮ
นักพรตมาตยหมอเข้าช่วยแก้พลันหาย ฯ
๕๑๖ ฟื้นองค์พงษขัติยพร้อมเหนกัน
รามลักษณอรรคเรศอัญชลิตน้อม
มาตุรงค์ท่านรำพรรณ์เชิญเดจ กลับนา
กฤษณรักษรับสัตยซ้อมมั่นแล้วฤๅคืน ฯ
๕๑๗ ไกยเกษีกล่าวอ้อนวอนขมา โทษแฮ
เชิญพิศณุกลับภาราอย่างกี้
พระตรัสมั่นสัตยาห่อนรับ คำเฮย
จักรักษาสัตย์ชี้เช่นไท้ไอยกา ฯ
๕๑๘ พระวิสฐสวามิตรได้สดับตรัส
เหนพระรามอางสัตย์มั่นถ้อย
ชักเรื่องขัติยวัตรครองอยุทธ เพรงแฮ
พระพรตทูลขอคล้อยอยู่ด้วยองค์นรายน์ ฯ
             

แผ่นที่ ๗๕ – พระเทพกระวี

๕๑๙ พระจักรีทฤษดิน้องโศกศัลย
กอดกนิฐจาบัลยพร่ำพร้อง
อย่าเทวศกลับเฃตรขันธ์ผดุงราษฎ์ เทิญพ่อ
พระพรตฟังยิ่งร้องร่ำไห้โหยครวญ ฯ
๕๒๐ ฝ่ายรุกขเทพยสดับถ้อยเชิญนารายน์
อมรหมู่แสดงกายเยี่ยมหน้า
บังคับพระพรตคลายเคลื่อนทัพ กลับแฮ
คนปกครองไพร่ฟ้ากฤษณเอื้อนตามอมร ฯ
๕๒๑ น้องนรายน์สดับซ้ำโศกศัลย์
ดังถูกอาวุธฟันหม่นไหม้
จึ่งทูลสนองพระบัญชาพระ พี่นา
ขอคู่ฉลองบาทไท้เพื่อไว้แทนองค์
๕๒๒ ปางพระราเมศร์เอื้อนอรรถแถลง
จำจักเดินพนัศแขวงปราบเสี้ยน
ฉลองบาทคู่ปทานแสดงความรักษ อนุชนา
ห้ากษัตริย์ต่างโศกเพี้ยนผัดยั้งอาศรม ฯ
๕๒๓ ฝ่ายสี่นักสิทธิแจ้งเหลือทาน ทัดนา
อวยสัสดิแล้วคืนสฐานอยู่ยั้ง
สองกษัตริยละพรตกาญจนเครื่อง ทรงแฮ
เลิกทัพกลับพร้อมทั้งมาตุไท้สามองค์ ฯ
๕๒๔ ครั้นถึงปลายเฃตรด้าวอยุทธยา นครเอย
ให้อยุดสร้างภาราที่นั้น
พระพรตสั่งอนุชาเชิญชเนติก์ สามเฮย
กลับบุเรศเธอสถิตยหั้นพักถ้าอวะตาร ฯ
๕๒๕ กล่าวถึงพิราพกล้าฤทธิมหันต์
เนาถิ่นเขาอัศกรรณอยาบช้า
มีสวนปลูกพวาสุวรรณพฤกษหนึ่ง ปลาตพ่อ
กำชับบ่าวอสุรถ้าสัตวล้ำแดนกุม ฯ
             

แผ่นที่ ๗๖ – พระเทพกระวี

๕๒๖ สั่งเสร็จเหจเหาะขึ้นคัคณานต์
แผลงฤทธิบังสุริยฉานมืดฟ้า
ดลไตรทศเทวสฐานหยอกสุ รางค์เฮย
เหนเครื่องประดับคว้าแย่งได้กลับแดน ฯ
๕๒๗ ปางพระรามกับด้วยอนุชา ธิราชแฮ
อรรคเรศองค์สีดาพรตสร้าง
หฤไทยขุ่นทรงอาไลยพระ ชนกเอย
จึ่งเสดจมายังข้างนัคไหว้ลาชฎิล ฯ
๕๒๘ ฝ่ายดาบศใหญ่น้อยฟังคำ ลาแฮ
ในจิตรอาไลยกำสรดไห้
อวยพรเสรจพระดำเนินจาก ไศลเฮย
ถึงกุฎอิสิทธิ์หนึ่งไท้เสด็จเข้าวันทา ฯ
๕๒๙ เหนดาบศอยู่ด้วยนางชฎิล
แคลจิตรถามนามมุนินท์เผ่าพ้อง
นักพรตตอบตามระบิลสุทัศชื่อ กษัตริย์พ่อ
กลับซักพระพี่น้องอีกทั้งอนงค์ไฉน ฯ
๕๓๐ พระฟังถามจึ่งแจ้งเสรจความ หลังนา
นักสิทธิชวนอยู่ตามรักท้าว
เธอตอบว่าใกล้คามเฃตรอยุธ ยาพ่อ
ขอกราบลาไปด้าวถิ่นให้ไกลนคร ฯ
๕๓๑ ดาบศสุดขัดได้อวยพร
จงปัจจามิตรหยอนพ่ายแพ้
นางชฎิลกับบังอรอรรคเรศ เสน่ห์แฮ
สรวมสวัสดิทุกขเว้นแท้นเสรดจแล้วเธอลา ฯ
๕๓๒ สามกระษัตริย์จากพ้นอาศรม สุทัศแฮ
ลุฝั่งชลพักชมร่มไม้
จักข้ามนึกปรารมภ์เรือขัด สนนา
รุกขเทพยนิมิตรเรือให้เสดจข้ามคงคา ฯ
             
เครื่องมือส่วนตัว