โคลงภาพจิตรกรรมฝาผนังเรื่องรามเกียรติ์ ห้องที่ ๑๗

จาก ตู้หนังสือเรือนไทย

(ความแตกต่างระหว่างรุ่นปรับปรุง)
ข้ามไปที่: นำทาง, สืบค้น
(หน้าที่ถูกสร้างด้วย 'สารบาญ …')
(→แผ่นที่ ๖๗ – นายเสถียรรักษา)
 
(การแก้ไขหนึ่งรุ่นระหว่างรุ่นที่เปรียบเทียบไม่แสดงผล)
แถว 45: แถว 45:
ไปสู่ลัดกูฎิแผ้ว  จิตรตั้งภาวนา ฯ
ไปสู่ลัดกูฎิแผ้ว  จิตรตั้งภาวนา ฯ
</tpoem>
</tpoem>
-
แผ่นที่ ๖๖ – นายเสถียรรักษา
+
===แผ่นที่ ๖๖ – นายเสถียรรักษา===
<tpoem>
<tpoem>
๔๕๖ กล่าวสีขุนม้าลุ  เวียงไกย เกษแฮ
๔๕๖ กล่าวสีขุนม้าลุ  เวียงไกย เกษแฮ
แถว 88: แถว 88:
ขับเชษฐเดินพนัศแกล้ง  กลับท้าวถึงมลาย ฯ
ขับเชษฐเดินพนัศแกล้ง  กลับท้าวถึงมลาย ฯ
</tpoem>
</tpoem>
 +
===แผ่นที่ ๖๗ – นายเสถียรรักษา===
===แผ่นที่ ๖๗ – นายเสถียรรักษา===
<tpoem>
<tpoem>
แถว 131: แถว 132:
กลับโศกถึงบิดรทั้ง  เชษฐน้องพี่นาง ฯ
กลับโศกถึงบิดรทั้ง  เชษฐน้องพี่นาง ฯ
</tpoem>
</tpoem>
-
แผ่นที่ ๖๘ – นายเสถียรรักษา
+
===แผ่นที่ ๖๘ – นายเสถียรรักษา===
<tpoem>
<tpoem>
๔๗๐ พระวสิฐสวามิตรผู้  นักธรรม์
๔๗๐ พระวสิฐสวามิตรผู้  นักธรรม์

รุ่นปัจจุบันของ 08:38, 19 กรกฎาคม 2552

สารบาญ | หน้าก่อนนี้ | หน้าถัดไป

เนื้อหา

ท้าวทศรถสิ้นพระชนม์ ตั้งพระเมรุมาศท้าวทศรถ พระฤษีห้ามไม่ให้นางไกยเกษี และพระพรตขึ้นไปขมาพระศพ

แผ่นที่ ๖๕ – นายเสถียรรักษา

๔๔๙ ปางจอมอยุทธเยศไท้ทิวงคต
สองมหิษีกำสรดโศกสอื้น
จึงสองพระนักพรตสูนิเวศน์ วังนา
พร้อมหมู่อำมาตย์สดื้นดื่นหน้านางสนม ฯ
๔๕๐ จึงบรมนักสิทธิไห้พนักงาน
ยกพระศพสนานธารผ่องแผ้ว
ทรงภูษิตอลงการเครื่องกษัตริย์เสรจแฮ
เชิญพระศพลงโกฏแก้วสทิตย์ชั้นสุพรรณพราย ฯ
๔๕๑ เครื่องสูงรายรอบล้อมแลไสว
อิกเสวตรฉัตรไชยเชิตกั้น
รุกขชาติอุไรให้ยังรญเรียบ รายนา
กลองชะนะแตรสังขชั้นศับท์ทั้งนางครวญ ฯ
๔๕๒ ฝ่ายพระรามพระลักษณทั้งสีดา จรแฮ
ลุสะโตงมหาสาคเรศเข้า
ประทับร่มนิโครธาตรีเสร็จ ไฉนฤๅ
บัตกุฃันมาเฝ้าส่งข้ามสาคร ฯ
๔๕๓ กุขันนำเสรจทั้งสามกษัตรีย จรแฮ
ลุกุฏพระภารัทอาชแล้ว
นักสิทธบอกแนวพนัศพิศณุ ลานา
พลางสั่งกุขันแคล้วกลับเมื่อบูรีรำ ฯ
๔๕๔ สั่งกองมองสอดสุ้มรักษา อยู่เฮย
รวังหมู่อรินทร์มามุ่งไท้
ป่างหริรักษ์ลุอาสรมสระ ภังค์แฮ
เธอจัตที่พักให้กฤษณ์ท้าวเจริญฌาน ฯ
๔๕๕ พระว่าพระพรตแจ้งจักร
มารับเข้าคืนนครไป่แคล้ว
ตรัสพลางชุลีกรลาพระ สภังค์แฮ
ไปสู่ลัดกูฎิแผ้วจิตรตั้งภาวนา ฯ
             

แผ่นที่ ๖๖ – นายเสถียรรักษา

๔๕๖ กล่าวสีขุนม้าลุเวียงไกย เกษแฮ
ทูลกิจสองดในยว่าท้าว
ปิตุราชจักเวนมไหยสุรียเยศร์
ให้พระรามครองด้าวสั่งข้ามาเชิญ ฯ
๔๕๗ พระพรตสัตรุศรีบเฝ้าไอยกา
ลาเสร็จออกเสนาสั่งให้
เตรียมพลบัตอมาตยาจัตเสร็จ พหลแฮ
สองกษัตรีบเถลองรถไท้เร่งผ้ายพลทฤนท์ ฯ
๔๕๘ ดลอยุทธเยศยาตเฃ้าบูรี
บงภักตรปวงเสนีโศกสอื้น
ตรัสถามกิจคดีอำมาตย์ ปวงนา
จะมอบแผ่นไผทพื้นพิศณุแล้วโดยไฉน ฯ
๔๕๙ สุมันตันนบนิ้วสนองทูล ท่านนา
พระชนกมอบไอสุรีย์เชษฐไท้
แล้วกลับสั่งเธอยุรยาตรพนัศ พนวชแฮ
สิบสี่ปีจึงให้กลับเข้าคืนครอง ฯ
๔๖๐ พระชนนีไท้จึ่งเชษฐา ผนวชแฮ
พระลักษณอิกสีดาเสด็จด้วย
พระบิตราชครวญหาจนชีพ มลายนอ
สองกษัตริยยินปิ่มม้วยเพราะแค้นมารดร ฯ
๔๖๑ จรเฝ้านางสมุททั้งเกาสุรี ยาเฮย
ก้มกราบซบเกษีร่ำไห้
ทูลถามเหตุชนนีกิจก่อ ไฉนนา
มาตุรงค์รามไท้สดับถ้อยพลันแถลง ฯ
๔๖๒ ว่าบิตุราชจักให้ไอสวรรย์ ภูมินา
พระแม่เจ้าอาธรรม์จึ่งแสร้ง
ทวงสัตยแย่งเฃตรขันธ์มอบพ่อ พรตแฮ
ขับเชษฐเดินพนัศแกล้งกลับท้าวถึงมลาย ฯ
             

แผ่นที่ ๖๗ – นายเสถียรรักษา

๔๖๓ พระพรตทราบโศกสอื้นทูลสาร ท่านนา
ตัวลูกบอทราบารเกี่ยวพ้อง
ไฉนหนอแม่จึงหาญหักชีพ พระเอย
เสียชาติเกิดเข้าท้องชั่วช้าสามาญ ฯ
๔๖๔ อย่าว่าแต่เฃตรแคว้นอยุทธยา เลยเฮย
ถึงทิพยไตรยตรึงษามอบให้
ตัวข้าไม่ปรารถนาครองก่อน เชษฐนอ
ลาบาทตามกฤษณไท้ผิแคล้ว บดีน ฯ
๔๖๕ สองนางฟังพจนสิ้นสงไสย
ตรัสว่าจะจรไฉนศพท้าว
ใครจักจัดการไปงดก่อน เทอญพ่อ
การเสร็จจึงจากด้าวเสดจด้วยชนนี ฯ
๔๖๖ พระพี่น้องรับถ้อยลาพลัน
สู่พระศพอภิวันท์ร่ำไห้
เมือ่พระพรตสัตรุศกันแสงน่า พระโกษนา
ไกยะเกษีได้ข่าวแล้วคนึงคอย ฯ
๔๖๗ ใช้กจจีสืบแจ้งกิจจา
ว่าพระพรตเนาปราสาทแก้ว
นางทราบรีบเสด็จมาที่พระ โกษเฮย
ตรัสรงับโศกลูกแล้วกล่าวถ้อยแถลงพลัน ฯ
๔๖๘ แม่ฃอสัตยชนกได้สมใจ แม่นา
ให้ลูกผ่านเวียงไชยสืบเชื้อ
พระพรตสดับเฉกไฟจุดจิตร พิโรธเฮย
พลางแกว่งพระขรรคเงื้อจักมล้างมารดร ฯ
๔๖๙ พระสัตรุศยุดหัดถแล้วทูลองค์ เชษฐนา
ความชั่วจักติดจงอยุดยั้ง
พระพรตลดแสงทรงขับแม่ จรแฮ
กลับโศกถึงบิดรทั้งเชษฐน้องพี่นาง ฯ
             

แผ่นที่ ๖๘ – นายเสถียรรักษา

๔๗๐ พระวสิฐสวามิตรผู้นักธรรม์
ภอรุ่งสู่พระโรงพลันท่านเร้า
ให้ขุนสุมันตันรีบปลุก เมรุแฮ
อำมาตยรับพจนเต้าบัดตั้งเกณฑ์รดม ฯ
๔๗๑ ปวงด้านรดมปลูกถ้วนตามตำ หรับแฮ
เมรุใหญ่ทิศโรงรบำเสร็จแล้ว
เทียบรถศพรถนำอิกขนัด แห่เฮย
เชิญโกษฎิขึ้นรถแก้วเคลื่อนคล้อยคลาขบวน ฯ
๔๗๒ ลุพระเมรุเชิญโกษฎิขึ้นเบญจา ทองแฮ
สมโภชเจดทิวาจวบเข้า
พร้อมเอารศพงษาอัคเรศ ท่านนอ
ไกยะเกษีเฝ้าแอบถ้าถวายเพลิง ฯ
๔๗๓ สองนักธรรมร้องว่านางไกย เกษเฮย
ฃอสัตยขับรามไปจากด้าว
ยกลูกผ่านแผ่นไผทพระบขัด นางนา
งดแต่พิศณุท้าวอย่างต้องเดินพนม ฯ
๔๗๔ นางไม่ยอมท้าวสั่งกับเรา ขาดนา
พรตกับเจ้าอย่าเผาศพไท้
ไปเสียอย่านิ่งเนานางรีบ จรแฮ
พระพรตโศกร่ำไห้ทรวดล้มลงครวญ ฯ
๔๗๕ สองมารดรสัตรุศทั้งฤๅษี สนมนา
มวญมาตยถวายอัคคีเสด็จแผ้ว
เสร็จศพก่อเจดีย์บรรจุ ธาตแฮ
สองนักสิทธิคลาศแคล้วสู่ด้าวกุฎีดง ฯ
๔๖๗ พระพรตคิดยิ่งแค้นมารดา
พระยิ่งทรงโศการาพร้อง
เสียชาติที่เกิดมาเป็นหน่อ กษัตริยเฮย
ดูดั่งหินชาติต้องสั่งห้ามถวายเพลิง
             
รับข้อมูลจาก "https://www.reurnthai.com/wiki/%C3%A0%C2%B9%E2%80%9A%C3%A0%C2%B8%E2%80%9E%C3%A0%C2%B8%C2%A5%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A0%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%BE%C3%A0%C2%B8%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B8%C2%9D%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C5%93%C3%A0%C2%B8%E2%84%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B1%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B7%C3%A0%C2%B9%CB%86%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%C2%B2%C3%A0%C2%B8%C2%A1%C3%A0%C2%B9%E2%82%AC%C3%A0%C2%B8%C2%81%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B8%C2%A2%C3%A0%C2%B8%C2%A3%C3%A0%C2%B8%E2%80%A2%C3%A0%C2%B8%C2%B4%C3%A0%C2%B9%C5%92_%C3%A0%C2%B8%C2%AB%C3%A0%C2%B9%E2%80%B0%C3%A0%C2%B8%C2%AD%C3%A0%C2%B8%E2%80%A1%C3%A0%C2%B8%E2%80%94%C3%A0%C2%B8%C2%B5%C3%A0%C2%B9%CB%86_%C3%A0%C2%B9%E2%80%98%C3%A0%C2%B9%E2%80%94"
เครื่องมือส่วนตัว